Na een lange reeks van 6 nederlagen op rij snakte heel Berdi naar een nieuwe overwinning. De komst van de voorlaatste in de stand leek de ideale gelegenheid
En Berdi begon prima. De controles en combinaties liepen nog niet echt vlot maar toch kwamen we aan kansen. En aan kansen. En aan kansen. Keer op keer kon iemand vrij op doel af maar de bal wou er niet in. Waldo was er nog het dichtst bij met een trap op de paal. Frank had in doel een vrij rustige dag, en hield zich dan ook vooral bezig met meevoetballen (wel goed tellen natuurlijk).

De ban werd gebroken toen Jo vrij voor doel werd gezet en de bal door de benen van de doelman binnenduwde. Kort daarna ontsnapte Waldo op de flank en legde de bal rustig voor de voet van Bernard die eenvoudig scoorde.

2-0 aan de rust en het had gerust wat meer kunnen (moeten) zijn. Maar niet getreurd, gewoon op het elan doorgaan zou ons wel een ruimere marge geven. Mis gedacht. Het samenspel was helemaal zoek in het begin van de tweede helft en de moedige Evergemenaren konden verdiend tegenscoren. Nervositeit kenmerkte het spel van Berdi en het was niet toevallig Bernard (die in elk doelpunt betrokken was) die de opening forceerde. Hij zette goed druk op hun laatste man, die zich de bal liet afsnoepen door Jo. Met een gekruisd schot maakte die 3-1. Een grote zucht van opluchting bij Berdi. Er was nog even hilariteit toen Frank aan de middellijn hands maakte en geel kreeg maar misschien wel rood verdiende? De controlerende scheidsrechter beaamde achteraf dat geel wel degelijk de juiste sanctie was omdat Philippe op dat moment het doel bewaakte. Bernard bekroont tot slot zijn goede match na een doorsteekbal van Philippe, eindstand: 4-1

Deze zege brengt ons op 3 punten van concurrent voor de 8^e plaats Floere Foef. En volgende week staat ons onderling duel geprogrammeerd. Spanning dus verzekerd, volgende week verslag van deze topper.

Geen enkele match is dezelfde, en al zeker een derby niet.
Het was al jaren geleden dat Berdi nog eens kon zegevieren tegen de buren van Wanhoop, al heeft het al een paar keer zeer weinig gescheeld.

En verrassing na de aftrap: Berdi begon furieus aan de wedstrijd. De eerste kans was al raak: Bernard binnendoor naar Jo die de bal onder de doelman schoof: 1-0. Niets aan de hand zag je de mannen van Wanhoop denken maar een paar minuten later was het 2-0 : nu Jo met de doorsteekbal en Waldo werkte acrobatisch af.

Helaas konden we deze schitterende start niet doortrekken. Zonder echt goed te spelen kwam Wanhoop eerder gemakkelijk terug: 2 counters en dom balverlies van Jo zorgden in een mum van tijd voor 2-4, tevens de ruststand.

Laatste vrijdagavondmatch van het seizoen. Die vrijdag ligt ons niet echt, en dan tegen de autoritaire nummer 1 moeten spelen die vorige week zijn eerste nederlaag geleden heeft en dus supergemotiveerd zou zijn, het is geen cadeau.
Enkel Domi moest verstek geven met een hardnekkige kuitblessure.
We begonnen uitstekend volgens het gekende stramien: goed georganiseerd en loerend op de counter. De thuisploeg beet zich aanvankelijk de tanden stuk op onze verdediging maar toen ze eenmaal de score konden openen was er geen houden meer aan. Ook wij kregen wel een paar kansjes maar afwerken bleek moeilijk. Enkel Nils kon een schot van Dimitri binnenduwen, voor de rest moest vooral Frank zich omdraaien. Ruststand: 8-1…

Met verse moed begonnen we aan de tweede helft en opnieuw duurde het vrij lang voor Wildcats een gaatje vond. Net toen op de bank klonk “En het is nog altijd 0-0 in de tweede helft jongens) begon het festival weer. Keer op keer sneden ze door onze verdediging en deze keer mocht Nils de bal telkens uit het net vissen. En zijn match-in-de-match met Frank eindigde gelijk: ook de tweede helft zou op 8-1 eindigen, eindstand: 16-2…
Zwaarste nederlaag van het seizoen, beetje zuur maar anderszijds begrijpelijk: dit Heusden is gewoon de beste ploeg van de reeks en geen spek voor onze bek.
Dus niet meer achterom kijken maar vooruit: de resterende 6 matchen spelen we 3x tegen een ploeg achter ons en ook nog tegen Floere Foef die net voor ons staat. Dus puntengewin moet mogelijk zijn. En wie weet misschien deze week al tegen Wanhoop?

Van de vorige match waren slechts 2 spelers op appel: Frank en Jo voor de terugmatch tegen Crazy 7, nummer 4 in de stand. In de heenwedstrijd hadden we hen het vuur aan de schenen kunnen leggen en verloren we met slechts 1 doelpunt verschil.
Raar maar waar verliep de wedstrijd bijna gelijk zoals de vorige tegen Legia.

Berdi begon verdedigend maar sterk. De bezoekers werkten evenwel prima af en kwamen 0-2 voor, terwijl Berdi via Jo opnieuw de paal viseerde. Toen hij evenwel alleen voor doel kwam kon hij de aansluitingstreffer maken (dat was wel een verschil met vorige week). Opnieuw moesten we echter fysiek buigen en haalden de bezoekers de rust met een comfortable 1-4 voorsprong.

Er werd gewisseld van doelman, Frank kwam op de laatste man en plots vonden we ons betere voetbal terug. Met een aantal erg mooie aanvallen deden we Crazy 7 veel pijn en de paal en de bezoekende doelman stonden een treffer in de weg. Het zou ons zuur opbreken want na de time-out moest Frank de strijd staken en kregen we op de counter goal na goal tegen. Arme Nils kon er alleen maar naar kijken. Heel even laaide de hoop op toen Jo eerst een solo kon afwerken en daarna een heerlijke vrijschopnummertje van Bernard en Dominic kon afwerken maar in de laatste vijf minuten speelde Crazy 7 het prima uit met een zware 3-10 einduitslag tot gevolg.

Conclusie: in eerste helft beetje overklast door een erg fel opzitten Crazy 7. Begin tweede helft was weer uitstekend maar door het uitvallen van Frank konden we de organisatie niet meer behouden en werd het op het eind zelfs nog een beetje pijnlijk.

Komende week rust en dan moeten we nummer 1 Heusden in de ogen kijken met de week daarna de derby tegen Wanhoop, dus een zwaar programma voor de boeg

Doelpunten: Jo 3x

Even was gevreesd dat we voor deze match forfait zouden moeten geven, want vele spelers hadden andere verplichtingen op deze Valentijnsavond. Maar door de inbreng van Sam en Bernard L, en de inzet van Gerald die nog eens de keeperhandschoen opnam, stonden we toch met een meer dan degelijk team aan de aftrap. En ondanks het feit dat we nog niet veel samengespeeld hadden in deze opstelling, bleek de mayonaise te pakken zoals ze zeggen (3 spelers hadden dan ook wel al vroeger vaak samengespeeld bij Ardennen). Legia was wel de betere ploeg maar Gerald hield zijn netten vrij gemakkelijk schoon. En vooraan kon Jo een paar keer dreigen, vooral de bal tegen de paal had beter verdiend.

Het tempo lag evenwel vrij hoog en dat moest Berdi dan toch bekopen. We kregen de ruimtes niet meer dicht en een goed tikkend Legia vond een paar keer erg knap de opening, zeker nadat Sam met een knieblessure naar de kant moest. Moegestreden haalden we de rust maar toen stond er al 4-0 op het bord.
Raar maar waar vonden we met vijf onze tweede adem in de tweede helft. Toegegeven, Legia begon wat nonchalanter te spelen maar ook wij kregen nu meer en meer scoringsmogelijkheden en Bernard L milderde met een knappe gekruiste schuiver “poele bienen”: 4-1.

Maar dichter kwamen we niet, integendeel, Legia kon nog 2x scoren en pas helemaal op het eind vond ook Jo zijn scoringsinstinct terug: eerder gelukkig in balbezit gekomen alleen op de doelman af en vlot erlangs, eindstand 6-2.

We onthouden het erg goede eerste kwartier en de uitstekende prestatie van Gerald in doel.

Doelpunten: Bernard L en Jo

Het was wat puzzelen om een valabele ploeg op de been te kunnen brengen. Bij afwezigheid van Frank offerde Dimitri zich op om in doel te staan, Philippe was ook weer van de partij centraal achteraan. Het was wellicht een (slecht) voorteken want Berdi was vanaf de aftrap de betere ploeg en dwong de eerste kansen af. Maar toch kwamen we bijna onmiddellijk 0-2 achter en konden we weer zoals gewoonlijk in de achtervolging.

Het was Bernard met een magistrale punter van halverwege het veld die de achterstand kon verkleinen. En de mogelijkheden om aan de rust gelijk te staan waren er, maar het vizier van de spitsen stond niet altijd even goed afgesteld. 1-2 aan de rust, alles nog mogelijk. De bezoekers liepen weer uit maar een rake counter, mooi afgewerkt door Waldo, zorgde dat de spanning in de match bleef. Maar toen ging het snel: Berdi liet achteraan wat steken vallen en enkel laatste man Philippe kon nog scoren, zo ging het naar 3-6. Onder impuls van doelman Dimitri, die vaak tot aan de middellijn kwam meevoetballen, kwam opnieuw een sterke periode van Berdi maar de bal wilde er maar niet in, getuige een knal van Jo die via de onderkant van de lat opnieuw in het veld sprong. Toen we daarna nog een owngoal slikten was het over en uit, en werd het uiteindelijk nog een zware nederlaag.
We onthouden zoals altijd het positieve: uitstekende eerste helft met prima aanvallen en een sterke organisatie, en een sterke gelegenheidsdoelman die voor de euh… gelegenheid van de (zwakke) scheidsrechter gewoon onbeperkt mocht meevoetballen. Niemand die daar iets van begreep (we weten nu eenmaal dat er beperkingen zijn maar niemand die kan zeggen welke precies) maar Dimitri liet het niet aan zijn hart komen en deed een aantal verdienstelijke pogingen om te scoren.

Doelpunten: Bernard, Waldo en Philippe

Na de toch wel lange winterstop trokken we weer de schoenen aan om de nummer 3 Dino Lovendegem partij te geven.

Zonder Domi, Dimi en Nils maar met Philippe als steunpunt achteraan begonnen we uitstekend aan de partij. We gaven geen ruimte weg en probeerden op de counter te loeren. Kansjes waren aan beide kanten schaars en pas diep in de eerste helft viel de openingstreffer. Jo liet de bal aan doelman Frank maar door de meest duistere regel in het zaalvoetbal kregen we een vrije trap tegen. Die werd keihard tegen de touwen getrapt… Berdi was wat aangeslagen en moest een 2^e doelpunt toestaan. Maar Bernard liet niet begaan en milderde voor de rust. Na de rust bleef het spelbeeld hetzelfde, met Dino wel steeds meer aan de bal maar ook Berdi kreeg een paar uitstekende mogelijkheden. Na de 1-3 kon eerst Hendrik milderen en toen de bezoekende doelman flaterde op een terugspeelbal en de bal zomaar in doel liet lopen, leek een stunt in de maak. Beide ploegen hadden veel energie verbruikt en leken te berusten. Maar een voorzet van op de flank werd door de Lovendegemse spits net voor de neus van Frank in de winkelhaak gekopt en dat bleek de doodsteek voor Berdi. In de laatste minuten waren we volledig leeg gespeeld en kon Dino de overwinning thuishouden.

De ontgoocheling was groot maar we mogen toch trots zijn op onze prestatie.

Nota: volgens de voetbalbond eindigde deze wedstrijd op 5-4 maar volgens de meeste aanwezigen was het wel degelijk 4-3.

Doelpunten: Bernard, Hendrik en own.

Met de heenronde achter de rug staat Berdi trots op de 9^e plaats met alreeds 15 punten op de teller. Met de wetenschap dat Berdi meestal pas in de 2^e ronde onder stoom komt, voorwaar een goed begin van de terugronde !

En gisteren was het al zover. Terugwedstrijd tegen de Gentse Panters, in de heenronde thuis vakkundig over de knie gelegd met 11-5. De hard aangekomen nederlaag tegen Kid Smudi en de moeizaam bevochten overwinning tegen de rode lantaarn Destelbergen had ons vertrouwen geen goed gedaan. Gelukkig hadden we vorige week in Aalter wél een uitstekende laatste wedstrijd achter de rug en dus konden we met vertrouwen de euh… wei in. Opdracht eenvoudig: winnen!

Met 6 man (Dominic zat thuis vast en Nils in Hasselt) begonnen we alvast prima. Bernard had na een paar moeilijke matchen en een vervelende achillepeesblessure plots weer het vertrouwen te pakken en loodste al na een paar minuten Dimitri door de thuisverdediging. Een paar minuten later werkte hij zelf beheerst af. Berdi liet gewoontegetrouw de tegenstander de bal en al gauw  bleek dat die daar toch wat problemen mee hadden. Berdi counterde gevat en ook al viel er eerst nog een tegentreffer, de ruststand was 1-4. En had zeker meer kunnen zijn zonder die dekelse doelman die de meest onmogelijke ballen uit z’n doel sloeg.
In het begin van de tweede helft kreeg Berdi het even wat moeilijker maar doelman Frank hield toch vrij gemakkelijk zijn netten schoon. En Berdi bleef maar via Bernard de bezoekende verdediging geselen. Met Dimitri en Hendrik als ideale bliksemafleiders op de flanken zette hij verdedigers Waldo (2x) en Jo (4x) meermaals op weg naar doel. En zelf prikte hij er ook nog 2 tegen de netten.

En zo geleek de eindscore sterk op die van de heenwedstrijd. Berdi speelde een erg volwassen wedstrijd, strak in de organisatie met erg veel positiewissels en via Bernard messcherpe counters. Leuke uitsmijter: door deze zege wordt ons doelsaldo weer (nipt) positief!
Ook de derde helft was memorabel, vooral door de uitstekende actie van Nils die in vliegende vaart van Hasselt kwam afgestoven om er nog eentje te trakteren. Respect!

Voor iedereen prettige feesten en opnieuw afspraak op 17 januari!

Na de erg hoopvolle zege in de openingsmatch stond Berdi au grand complet (behalve de gekwetste Thierry) en met de moral torenhoog aan de aftrap tegen deze oude bekende.

Ik zou gemakkelijk een verslag van vorig seizoen kunnen hergebruiken, want ook met onze 2 nu-al-niet-meer-zo-nieuwelingen vervielen we in het algekende patroon.

Eerste kwart van de wedstrijd: tempo van de bezoekers ligt veel te hoog, wij komen overal te laat en er blinkt na 10 minuten al 0-3 op het bord.

Tweede kwart: Dino rust beetje op z’n lauweren, Berdi knokt zich beetje bij beetje in de match, scoort op karakter (knappe assist Bernard, Dimitri neemt de doelman tegenvoets) en begint steeds beter te combineren

Derde kwart: Berdi komt na de pauze op volle toeren en maakt er een echte match van. De kansen rollen aan, de een al groter dan de andere. De bezoekende doelman slaat echter alles uit z’n doelvlak. Ook Frank moet geregeld de handen uit de mouwen steken en het is duidelijk dat wie scoort de bovenhand zal halen. En ja hoor…

Vierde kwart: Berdi krijgt de doodsteek door een ongelukkige owngoal (1-4) en moet lijdzaam toezien hoe de tegenstander op de counter de boel afmaakt. Hendrik maakt na een hakje van Bernard nog een prachtig doelpunt maar het kalf was toen al een tijdje verdronken.

Conclusie: Berdi maakt het een kwalitatief sterkere tegenstander heel moeilijk en vermits een tikkeltje meer geluk / meer kwaliteit bij het afwerken / een iets zwakkere doelman bij de tegenstander zat hier mogelijks meer in maar uiteindelijk een terechte uitslag

Doelpunten: Dimitri en Hendrik

Zoals gewoonlijk kregen zij met plezier de bal van ons maar al gauw bleek dat ze daar niet zo heel veel mee konden aanvangen. De match ging gelijk op en dat vertaalde zich ook in de stand: Berdi kwam op 1-0 via nieuwe aanwinst Domi, Panters kwamen gelijk, nieuwe aanwinst 2 Waldo scoorde na een heerlijke dieptepas van Bernard, het werd 3-1 (weet niet meer wiens doelpunt) maar de Panters klampten goed aan. Aanvallend liep het wel vlot bij Berdi maar in verdediging was het nog zoeken en tasten. Toch nog even doorduwen en het stond 5-3 aan de rust. Dat bleek voldoende want in de tweede helft konden we gretig gebruik maken van de geboden ruimte, al moet gezegd dat het niveauverschil misschien wel kleiner was dan de 11-5 doet vermoeden. Berdi knutselde een paar mooie aanvallen in elkaar en vooral de veelvuldig inschuivende Domi met zijn atoomschot maakte het verschil. De bezoekers botsten op een attente Frank en bleken minder efficient in het afwerken.

Dus uitstekende competitiestart (was geleden van 2009 volgens mijn archief) en het feit dat we zeker nog beter op elkaar ingespeeld moeten geraken doet alleen maar het beste verhopen voor het vervolg op 19/9. Met Dino, Deportivo en Legia komen we bekende ploegen tegen die normaal iets sterker zijn dan ons dus dat wordt een prima waardemeter voor het Berdi-new-look.

Eindstand: 11-5
Doelpunten: Domi 5x, Jo 3x, Bernard 1x, Dimitri 1x, Waldo 1x

Helaas had dit resultaat veel krachten gekost en in het begin van de tweede helft liepen we constant achter de bal aan. We kwamen nog amper aan het bezoekende doel en de Bonito's deden elke minuut meer vertrouwen op. We zagen prachtige doelpunten (die vrije trap in de winkelhaak!) en ook al werd het spel af en toe wat bitsig, het moet gezegd dat deze ploeg echt wel heel goede voetballers lopen heeft. Getuige in de allerlaatste minuut een schot achter het steunbeen via de paal binnen. Wellicht de mooiste treffer die we dit seizoen zagen...Tussendoor konden we ook nog eens prikken maar we waren blij dat het allerlaatste fluitsignaal van seizoen 2012-2013 weerklonk.

Na de wedstrijd namen we definitief afscheid van doelman en man-achter-de-schermen Carlo, die een andere hobby gaat zoeken. Bedankt voor alles Carlo!
De overgebleven "oude rakkers" geven de strijd nog niet op. We eindigen dit jaar 11e op 14 ploegen, en konden stunten tegen Deportivo en Interforza. Erg veel matchen dit jaar waarin we het verschil klein konden houden (slechts 2x verloren met dubbele cijfers, slechts 4x was het verschil meer dan 5 doelpunten). Ons doelsaldo is dan ook historisch, amper 8 doelpunten meer binnen dan we gescoord hebben. We onthouden vooral dat we het bijna alle ploegen (behalve Galatasaray) minstens 1x héél moeilijk gemaakt hebben. Daarnaast alle 6 matchen tegen de ploegen achter ons gewonnen, kortom, zeker geen slecht resultaat voor de ploeg met de oudste gemiddelde leeftijd zoals Spel In Zicht het zo mooi op z'n site verwoordde.

Wij wensen alle ploegen een aangenaam intermezzo en geven rendez-vous in september!

Als we nog hogerop wilden moesten we de 3 punten pakken tegen Dino. Doelman Carlo moest verstek geven maar werd vervangen door Sam.

Voor de rest trad Berdi in vertrouwde opstelling aan en met een quasi perfecte organisatie werden de bezoekers ver van het eigen doel gehouden. Het tempo lag laag en dat ligt ons wel J

Vanuit die egelstelling kon Bernard een heerlijke lob-pas geven die Jo met een heerlijke lob over de doelman legde: 1-0 ! Dino bleef het balbezit houden maar Berdi werd wat overmoedig. Jo kreeg dé kans op de 2-0 maar de doelman redde en op de counter werd het 1-1. Een opdoffer voor Berdi en we kregen het erg moeilijk. De Dino’s speelden elke counter quasi perfect uit en kort na de rust stond het al gauw 4-1. Maar zoals zo vaak gaf Berdi niet op en een heerlijke combinatie Dimitri-Nils (die kort daarvoor heerlijk met links naar doel trapte maar door de paal werd gestuit) werd door deze laatste eenvoudig afgewerkt. Nu was het aan de Dino’s om te zwalpen en Berdi ging door op z’n elan: Bernard en Jo zorgden voor de gelijke stand! Ook Hendrik, Nils en Dimitri kregen kansen maar konden niet afwerken. Helaas moesten we daarna opnieuw wat gas terugnemen en de Dino’s toonden opnieuw hun klasse. Het werd 4-6 en we mogen nog van geluk spreken dat ze hun andere kansen niet afmaakten. Wij trokken in de laatste minuten voluit de aanvallende kaart en de lat verhinderde de gelijkmaker van Jo. Ook Bernard en Dimitri deden nog een paar wanhoopspogingen en door slecht uitverdedigen kon Jo 2 minuten voor tijd toch nog de aansluitingstreffer netten. Helaas ontbrak de tijd en de energie om net als tegen Interforza nog een puntje uit de brand te slepen.
Wedstrijd met ups en downs van Berdi maar tijdens de ups werd er door de hele ploeg voortreffelijk gevoetbald. Sam kreeg niet echt heel veel werk maar kende bij zeker 3 tegentreffers was pech. En dat de Dino’s na de match wat gefrustreerd rondliepen zullen we maar met de mantel der liefde bedekken.
Doelpunten: Jo 3x, Bernard 1x, Nils 1x
Volgende week allerlaatste match van het seizoen tegen Joga Bonito, graag gesteund door al onze supporters!

Met een fel gehavende ploeg (slechts 5 spelers waarbij Dimitri die gekwetst was en dan maar in doel ging staan) traden we aan tegen de nummer 4 in de stand. Terwijl de Rode Duivels in Macedonie de punten meenamen, begon Berdi niet slecht. Natuurlijk had de thuisploeg het balbezit maar na een paar minuten lukten we de 0-1: steal van Jo, alleen op doel af en de bal pal in de winkelhaak. Berd vatte moed maar kort daarna was het al gekeerd: 2-1 door een afgeweken schot. Maar we gaven niet op, deze keer ging Bernard helemaal alleen met de thuisverdediging in de clinch en met een heerlijke stifter maakte hij gelijk. Het geloof groeide maar Interforza stak een serieus tandje bij en met ééntijdsvoetbal werden we hopeloos weggetikt. Het stond dan ook logisch 4-2 aan de rust.

Berdi leek rijp voor de slacht, al trof Jo kort na de pauze nog eens de paal. Gelukkig vond de geluksfee dat ook voor Interforza een passende beloning, in de hele 2^e helft zouden zij tot 3x toe het doelhout tegenkomen. Voor de rest hield Dimitri zijn netten schoon, en toen Bernard een bijna identieke goal als in de eerst helft maakte, laaide de hoop op een stunt op. We dienden echter heel wat energie te steken in het verdedigend werk, en zoals zo vaak ging Carlo voorop in de strijd. Samen met Hendrik deden ze er alles aan om de thuisploeg het scoren te beletten, en aan de overzijde konden we wel wat dreigen maar de gelijkmaker viel maar niet. Tot in de allerlaatste seconden een volledig leeggespeelde Jo in een wanhoopspoging zijn man voorbijging en blindelings met de tip naar doel trapte. De bal schoof netjes in de hoek en Berdi was het delirium nabij. De scheids floot direct na de aftrap deze knotsgekke wedstrijd af en dé stunt van het seizoen was een feit.
Met een woord van troost en dank aan de ongelofelijk sportieve tegenstanders, die voetballend wel beter waren maar op basis van de vechtlust en het scorend vermogen mogen we denk ik toch stellen dat dit punt niet gestolen is. Forza Berdi, en nu op naar de 6-puntenmatch tegen Dino Lovendegem volgende week, waar beslist wordt over de 9^e plaats.

Doelpunten (4 echte beauty’s): Bernard 2x, Jo 2x

Berdi stond au grand complet (8 stuks) voor de confrontatie met Wildcats, Dimitri had wat last aan de enkel maar dat was al snel niet meer te merken.

De thuisploeg legde het tempo vanaf het begin vreselijk hoog. Met hun ongrijpbare spelmaker liepen ze dan ook logischerwijs al snel uit tot 2-0.
En dan legde Berdi de mooiste aanval van de wedstrijd (van de competitie?) op de mat, heerlijke combinatie en Jo mocht aan de tweede paal de eer opstrijken, maar eigenlijk had heel de ploeg verdienste.
Deze treffer gaf Berdi heel wat vertrouwen en de Wildcats waren toch wat geschrokken van zoveel technisch vernuft. We kregen wat kansjes maar op de counter slikten we toch de 3-1, de Wildcats maakten hun kansen voorbeeldig af.
We begonnen vol goede moed aan de tweede helft maar in een scrimmage duwde Philippe de bal in eigen doel. Dat deed Berdi naar adem snakken en Wildcats gingen door. Het werd 5-1 en een afstraffing dreigde. Gelukkig stond Carlo weer op een ongelofelijk hoog niveau te keepen (die redding op de poging van … Hendrik en de paal hielp ons ook een paar keer. Toen het tempo dan wat zakte kon Bernard L op briljante wijze een dieptepas van Dimi meepikken en afwerken. Toen hij kort daarna de hele verdediging oprolde en Bernard V met een hakje kon scoren werden de Wildcats zowaar nerveus. Tijdrekken, de hele tijd achteruit voetballen, mekkeren op alles en nog wat, kortom, de zenuwen gierden hen door het lijf. Maar een moegestreden Berdi kreeg de motor niet meer aan de praat en de logische overwinning voor Wildcats kwam dan ook niet meer in gevaar.

Goede match van Berdi maar het klasseverschil was net iets te groot.

Doelpunten: Bernard V, Bernard L en Jo elk 1x

Berdi does it again (of: “de kinderen worden groot” volgens Bernard) !

De match tegen eerste achtervolger Kid Smudie begon zoals zo vaak: Berdi vanuit de organisatie vertrekkend en loerend op een kansje. Maar die kansen kwamen niet! De wel erg jonge bezoekers speelden fris de bal rond en Berdi moest zich beperken tot verdedigen. De doelmannen aan beide zijden waren nogal werkloos. Deze studieronde duurde een tiental minuten, daarna scoorde Berdi dan toch via Jo. En net zoals vorige week was het hek van de dam. Berdi speelde de bal erg vlot rond en Kid Smudie kon amper de thuisdefensie verontrusten, laat staan Carlo. Doelpunten opnieuw van Jo, Bernard na een heerlijke knal van Philippe tegen de lat, Hendrik naar wekelijkse gewoonte en Nils met een subtiel opwippertje na een schitterende dieptepas van Philippe. Ja, Berdi danste over het terrein als in z’n beste dagen, het verdict was 5-0 aan de rust.
De wedstrijd verliep verder soortgelijk als die van vorige week. Na de pauze had Berdi ruim de bovenhand maar slaagde er eerst niet in om te scoren. Toen het dan toch 6-0 werd, was er geen houden meer aan. Vooral man van de match (of moet ik zeggen van de voorbije weken) Hendrik scoorde dat het een lieve lust was. Maar hij stond niet alleen, de hele ploeg bewoog en combineerde dat het een lust was. Kansen werden net iets minder vlot afgemaakt dan vorige week maar toch legden we er in totaal 11 in het mandje. De twee tegengoals zijn vooral sneu voor Carlo die heel goed stond te keepen. De tweede tegengoal was slapstick: Jo en Philippe dachten dat de vrije trap voor ons was, Dimitri en Bernard stonden al voor doel en Kid Smudie gaf een diepe bal zodat hun spits moederziel alleen voor Carlo kon afwerken. Jammer maar geen been gebroken natuurlijk. In de laatste minuut stuurt Nils Jo mooi de diepte in en die omspeelt de machteloze doelman.

Wel grappig: deze uitslag zorgt ervoor dat Berdi een doelsaldo van precies 0 heeft: evenveel doelpunten gemaakt als tegen. Het mooie van deze match was echter het combinatiewerk én de vlotte afwerking, en vooral dat laatste ontbreekt soms wel eens. Dat er in de tweede helft redelijk vaak uit positie gelopen werd is misschien niet voor iedereen even leuk maar wel begrijpelijk en heeft het resultaat op geen enkel moment in gevaar gebracht.

Berdi rules met een 6 op 6 en een doelsaldo van 31-4 en kijkt zonder vrees vooruit naar de wedstrijd van volgende week vrijdag tegen Wildcats Heusden

Nog een woordje van waardering voor de sportieve tegenstander die heel wat individueel talent heeft maar nog moet werken aan discipline en een goed spelsysteem. In de nabeschouwing waren we het er roerend over eens dat deze ploeg zeker toekomst in zich heeft, en misschien tonen ze dat volgend seizoen wel al, we wensen het hen van harte (maar liefst niet tegen ons)

Doelpunten: Hendrik 5x, Nils 1x, Bernard 1x, Jo 5x

Opnieuw slaagde Berdi er maar niet in om met een volwaardige ploeg aan de aftrap te komen. Hendrik ziek, Sam, Philippe en Bernard L verhinderd, het zou ons zuur opbreken…

Want Spel in Zicht was, laut hun website, na een rampzalige decembermaand net op tijd in vorm om Berdi aan te pakken. En blijkbaar hebben ze een nieuw geheim wapen, luisterend naar de naam Jens…

Nochtans was er in de eerste helft weinig aan de hand voor Berdi. Ja, we zagen amper een bal en ja, we moesten de hele tijd heen en weer lopen en overal de gaten dichten, maar Spel in Zicht kreeg toch verrassend weinig kansen. Carlo stond trouwens weer erg scherp te keepen en dook alsof z’n leven ervan af hing. En vanuit die egelstelling kwam Berdi zowaar op voorsprong. Zowat de enige keer dat we over de middellijn kwamen ramde Dimitri, die z’n torinstinct weer terug gevonden lijkt te hebben, een vrije trap los door de muur in doel. Kort daarvoor had de doelman ook al een prima schot van Dimi gered. Berdi dus comfortabel in een zetel, 0-1 voor en de bezoekers driftig zoekend naar een gaatje. Dat ze ook vonden, maar niet getreurd, een gelijkspel was ook mooi toch. Jammer genoeg slikten we vlak voor het rustsignaal een tweede treffer en dat deed wel wat pijn.
Want na de appelsientjes moest Berdi dus aan de slag en vooral de loopgraven in. Wat dan weer voor ruimte in de rug zorgde, en Spel in Zicht profiteerde opnieuw: 1-3. Zoals zo vaak liet Berdi niet zomaar begaan en we kenden een erg sterke 10 minuten. Een niet te stoppen Nils werd keer op keer door Bernard door de verdediging geloodst en het is bijna een mirakel dat Nils NIET scoorde. De mooiste poging strandde op de lat… Ook Dimitri liep alsof hij 3 longen had, en dat zou helemaal op het einde van de match nog beloond worden met een 2^e treffer, helemaal alleen geforceerd. En ook Jo kreeg van een alomtegenwoordige Bernard een paar uitstekende mogelijkheden gepresenteerd maar 2x de paal en een paar keer onhandig afwerken stonden meer treffers in de weg. Toen Jens, zie de inleiding, plots z’n duivels ontbond was het moedige Berdi er helemaal aan voor de moeite. De 4^e treffer was een borstbal, jawel, de bal met de borst keihard in doel geramd. Nooit gezien, een prachtactie. Het zou niet z’n laatste zijn want technisch sterke Jens dolde vanaf dan met de Berdi verdediging dat het een lust was en toen de rook optrok flikkerde 2-9 op het bord.

Samengevat: een typische Berdi match: eerste helft alles in verdediging en standhouden, toch achterkomen en alles op alles zetten om terug in de match te komen, de kansen laten liggen en dan in de laatste 10 minuten door gebrek aan wissels helemaal leeggestreden nog een paar treffers slikken.
Onze beide doelpunten werden gemaakt door Dimitri.

We bogen deemoedig het hoofd voor zoveel klasse en wensen de sympathieke Spel-in-Zichters een fantastisch seizoenseinde. Wij likken onze wonden en maken ons op voor de Derby van ’t Stad tegen Wanhoop. Afspraak dinsdagavond in de Keiskant.
Benieuwd naar de visie van de tegenstander? Surf naar http://voetbal.spelinzicht.eu/