|
Ik leen even een titel van onze vrienden Spel in Zicht van onze onderlinge match een paar weken geleden: het Mirakel van de Keiskant part 2
Was het de zwoele atmospheer? Het feit dat we 3 weken stil gelegen hadden? Het ontbreken van rots in de branding Carlo of de handblessure van topschutter Bernard (al hebben we daar weinig van gemerkt)?
Berdi begon nochtans niet zo slecht aan de wedstrijd en de eerste kans voor Jo eindigde op de paal. De bezoekers eisten de bal op en probeerden het doel van Gerald te bestoken. Niets speciaals, dat is ons al vaker overkomen dit seizoen. Maar na dat goede begin speelden we wellicht één van onze slechtste helften van dit seizoen. RSEV was rustig baas en gelukkig hield onze verdediging vrij gemakkelijk stand. Het duurde een poos vooraleer we een eerste treffer moesten slikken en we konden toch ook een paar keer de uitstekende bezoekende doelman bedreigen: eerst Hendrik na een mooie aanval (net naast) en dan Dimitri met een schot dat beide doelpalen raakte. Dikke pech want RSEV ging door op zn elan en bleef de betere ploeg. Gelukkig was hun afwerking niet helemaal op niveau zodat het slechts 0-2 stond aan de rust.
We pepten onszelf op in de pauze en poogden de bakens te verzetten. We geraakten echter maar niet door de uitstekende verdediging van de bezoekers en na een dribbel langs 3 man slikten we een derde tegentreffer. We bleven proberen maar liepen op een perfect uitgevoerde counter... Het geloof in een goede afloop was weg, tot Bernard plots scoorde zoals alleen hij dat kan: twee man aan de praat houden en overhoeks binnen: 1- 4.
Er bleven nog een tiental minuten te spelen maar RSEV smoorde direct elke hoop in de kiem: uitgooi doelman (niet de eerste keer dat die voor gevaar zorgde) en hun spits kopte achterwaarts binnen: 1-5.
Maar Bernard achtte zijn moment gekomen: hij scoorde nogmaals (een schot dat via een bezoekend been binnendwarrelde), en nogmaals (alleen op doel af en met de tip binnen) en Berdi begon zowaar aan een slotoffensief. Jo draaide aan de zijkant voorbij 2 man en Bernard, jawel, legde de bal centraal binnen: 4-5 ! En het mirakel voltrok zich helemaal: nu was het Bernard die 2 man aan de praat hield en de bal naar Jo die aan de tweede paal binnenschoof: 5-5. En er bleven zowaar nog 5 minuten te spelen! Berdi hinkte op 2 gedachten: gaan voor de winst of het onverhoopte puntje vasthouden? RSEV kreeg nog een dot van een kans maar Gerald redde erg knap, en in de allerlaatste seconde kon Jo moederziel alleen op doel af maar de doelman won het pleit half, de bal caprioleerde over hem en Jo werd net genoeg gehinderd om de bal niet in doel te krijgen en net te weinig voor een strafschop...
Berdi was toch dolgelukkig met het puntje terwijl de tegenstrever een beetje ongelukkig leek door de wat verwarde leiding (die evenwel voor beide ploegen even strengwas). Berdi blijft zo al 3 wedstrijden op rij ongeslagen maar staat in januari voor een loodzware maand met wedstrijden tegen nummer 3 Oostakker, nummer 1 Veugelfriends en nummer 2 Eeklo
En nog een speciaal bedankje aan supersub Sam en een woordje van lof aan Bernard, die zijn handblessure zag verergeren bij een val maar zich met 4 doelpunten en 1 assist onmisbaar toont in ons team.
|
