Als u een willekeurig verslag uit de geschiedenis van Berdi gaat opzoeken (rechts klikken op de foto van de Lego-Berdiaan), is de kans vrij groot dat u iets vindt in de trent van “Bernard had weer z’n dagje”. We hebben er vrijdagavond opnieuw zo eentje beleefd J

Berdi begon op volle sterkte (ook Dimitri was opnieuw van de partij) en toonde zich zoals de voorbije weken uiterst secuur in de organisatie. De thuisploeg was logischerwijs het meest aan de bal maar geraakte maar zeer moeilijk aan kansen. Toch viel er al vrij snel een treffer door een afstandsschot.

Maar dan begon het “festival Bernard". Hij hield rustig drie tegenstanders aan de praat en schoof de bal dan rustig voor doel waar ik maar binnen te tikken had: 1-1. Tot aan de rust ging het een beetje op hetzelfde elan verder: Berdi (lees Bernard, die op 27/9 z’n zoveelste verjaardag mocht vieren, happy birthday trouwens) bracht aanvallend wat het moest, creerde kansen en scoorde. Jammer genoeg lieten we een paar steekjes vallen in de verdediging zodat we bleven aanklampen maar nooit echt de indruk konden wekken erop en erover te gaan.

Rusten deden we met 5-3 zodat nog alles mogelijk leek maar in het begin van de tweede helft sloeg Torpedo, dat nooit een verpletterende indruk maakte, een definitieve kloof bij 8-5. Bernard weerde zich als een duivel in een wijwatervat: hij gaf 2x een niet-te-missen assist, scoorde zelf 3x en vond tot 2 keer toe de paal op z’n weg maar deze tegenstander was net iets te sterk voor ons vandaag. Misschien dat we met een fitte Dimitri (die na 5 minuten herviel in z’n blessure, ook al bleef hij tot diep in de tweede helft de pijn verbijten) wel iets hadden kunnen rapen maar dat is natuurlijk allemaal praat achteraf.

We lieten het niet aan ons hart komen en genoten nog van de prachtige “zomer”avond op een terrasje in Melle.