Normaal waren we met 8 op het appel maar Dimitri verdronk in de huishoudelijke taken zodat we uiteindelijk met 7 aan de match begonnen.

En het begon as usual helemaal niet slecht. We konden “genieten” van de enorm snelle balcirculatie en Lieven moest alles uit de kast halen om een eerste doelpunt te vermijden. We werkten als team met man en macht, maar Spartak bleef maar aanvallen en ons doel bestoken zodat Lieven uiteindelijk toch moest plooien. En dat eerste doelpunt deed pijn, want onze organisatie viel even weg en het stond meteen 3-0… Match gedaan zou je denken maar toch konden we voor de rust al milderen, individuele actie Jo en via de paal binnen.

Onze traditionele dip na de pauze kwam er niet, maar opnieuw legden de bezoekers het tempo zo hoog dat verdedigen het enige was wat we konden. Alhoewel… Jo kwam met een punter heel dicht bij de 2-3 en ook Nils kreeg tot 2x toe de kans om te scoren. Spartak kreeg natuurlijk ook nog mogelijkheden, soms zelfs met 2 man alleen voor Lieven maar die wou niet wijken. Enkel op 2 atoomschoten van op afstand moest hij zich gewonnen geven.
Uiteindelijk is de 5-1 stand voor ons gevleid, op basis van de kansen moest deze match wellicht op 15-3 of zo eindigen. Het siert ons dat we ons doel met hand en tand verdedigd hebben en dat we toch een vijftal keer echt open doelkansen konden creeren tegen deze sterke jonge ploeg.
Dus niet getreurd, 3 punten verloren maar we hebben nu al tegen 4 van de 5 topploegen gespeeld (de top 5 heeft zich al lichtjes afgescheiden van de rest) en maandag wacht nummer 6. Door de winst van Gent Ready zakken we nu wel een plaatsje in de stand maar als we zo blijven verder spelen zal puntengewin wel volgen. 

Vorige vrijdag mochten we de nummer 2 in de stand in de ogen kijken. Een wat vreemde ploeg die zich de voorbije jaren op kousevoeten naar de top heeft gewerkt.

Het was wat puzzelen om een volwaardige ploeg aan de aftrap te krijgen op dat vroege uur, Jo kwam 5 minuten voor tijd aan en Frank zou zelfs pas vlak voor de tweede helft paraat

Zoals de meeste van onze matchen kreeg de tegenstander het balbezit. Maar de Berdi vesting was sterk. De thuisploeg speelde veel te traag om ons uit verband te krijgen en op de counter konden we af en toe prikken. Zo bleef de hele eerste helft gesloten, al kregen we het steeds moeilijker. Lieven moest een paar keer heel goed tussenbeide komen maar een misverstand tussen Jo en Dimitri bij een vrije trap in ons voordeel liet Kafka toe om met een harde knal de 1-0 op het bord te zetten.

Intussen was Frank aangekomen en de tweede helft kondigde zich spannend aan. Helaas kregen de Kafka’s een vrije trap kort na de pauze en deze werd rechtstreeks keihard in de hoek geplaatst: 2-0. Toch gaven we ons niet gewonnen. Jo kon hun laatste man de bal afsnoepen en met wat geluk schoot ook hij de bal voorbij de doelman: 2-1

Maar de eerste helft had veel energie gevraagd en de ruimte tussen onze linies werd steeds groter. Het moet gezegd dat de Kafka’s daar met plezier en veel gretigheid gebruik van maakten en een paar heel mooie doelpunten maakten, ook al weerde Lieven zich tot het uiterste. Het vuur was uit de ploeg, toch kon Bernard nog een tweede eerredder scoren na een leuke counter maar de kans op puntengewin was toen al lang weg en uiteindelijk moesten we ons met 7-2 gewonnen geven, een logische uitslag