Berdi stond au grand complet (8 stuks) voor de confrontatie met Wildcats, Dimitri had wat last aan de enkel maar dat was al snel niet meer te merken.

De thuisploeg legde het tempo vanaf het begin vreselijk hoog. Met hun ongrijpbare spelmaker liepen ze dan ook logischerwijs al snel uit tot 2-0.
En dan legde Berdi de mooiste aanval van de wedstrijd (van de competitie?) op de mat, heerlijke combinatie en Jo mocht aan de tweede paal de eer opstrijken, maar eigenlijk had heel de ploeg verdienste.
Deze treffer gaf Berdi heel wat vertrouwen en de Wildcats waren toch wat geschrokken van zoveel technisch vernuft. We kregen wat kansjes maar op de counter slikten we toch de 3-1, de Wildcats maakten hun kansen voorbeeldig af.
We begonnen vol goede moed aan de tweede helft maar in een scrimmage duwde Philippe de bal in eigen doel. Dat deed Berdi naar adem snakken en Wildcats gingen door. Het werd 5-1 en een afstraffing dreigde. Gelukkig stond Carlo weer op een ongelofelijk hoog niveau te keepen (die redding op de poging van … Hendrik en de paal hielp ons ook een paar keer. Toen het tempo dan wat zakte kon Bernard L op briljante wijze een dieptepas van Dimi meepikken en afwerken. Toen hij kort daarna de hele verdediging oprolde en Bernard V met een hakje kon scoren werden de Wildcats zowaar nerveus. Tijdrekken, de hele tijd achteruit voetballen, mekkeren op alles en nog wat, kortom, de zenuwen gierden hen door het lijf. Maar een moegestreden Berdi kreeg de motor niet meer aan de praat en de logische overwinning voor Wildcats kwam dan ook niet meer in gevaar.

Goede match van Berdi maar het klasseverschil was net iets te groot.

Doelpunten: Bernard V, Bernard L en Jo elk 1x