Van de vorige match waren slechts 2 spelers op appel: Frank en Jo voor de terugmatch tegen Crazy 7, nummer 4 in de stand. In de heenwedstrijd hadden we hen het vuur aan de schenen kunnen leggen en verloren we met slechts 1 doelpunt verschil.
Raar maar waar verliep de wedstrijd bijna gelijk zoals de vorige tegen Legia.

Berdi begon verdedigend maar sterk. De bezoekers werkten evenwel prima af en kwamen 0-2 voor, terwijl Berdi via Jo opnieuw de paal viseerde. Toen hij evenwel alleen voor doel kwam kon hij de aansluitingstreffer maken (dat was wel een verschil met vorige week). Opnieuw moesten we echter fysiek buigen en haalden de bezoekers de rust met een comfortable 1-4 voorsprong.

Er werd gewisseld van doelman, Frank kwam op de laatste man en plots vonden we ons betere voetbal terug. Met een aantal erg mooie aanvallen deden we Crazy 7 veel pijn en de paal en de bezoekende doelman stonden een treffer in de weg. Het zou ons zuur opbreken want na de time-out moest Frank de strijd staken en kregen we op de counter goal na goal tegen. Arme Nils kon er alleen maar naar kijken. Heel even laaide de hoop op toen Jo eerst een solo kon afwerken en daarna een heerlijke vrijschopnummertje van Bernard en Dominic kon afwerken maar in de laatste vijf minuten speelde Crazy 7 het prima uit met een zware 3-10 einduitslag tot gevolg.

Conclusie: in eerste helft beetje overklast door een erg fel opzitten Crazy 7. Begin tweede helft was weer uitstekend maar door het uitvallen van Frank konden we de organisatie niet meer behouden en werd het op het eind zelfs nog een beetje pijnlijk.

Komende week rust en dan moeten we nummer 1 Heusden in de ogen kijken met de week daarna de derby tegen Wanhoop, dus een zwaar programma voor de boeg

Doelpunten: Jo 3x

Even was gevreesd dat we voor deze match forfait zouden moeten geven, want vele spelers hadden andere verplichtingen op deze Valentijnsavond. Maar door de inbreng van Sam en Bernard L, en de inzet van Gerald die nog eens de keeperhandschoen opnam, stonden we toch met een meer dan degelijk team aan de aftrap. En ondanks het feit dat we nog niet veel samengespeeld hadden in deze opstelling, bleek de mayonaise te pakken zoals ze zeggen (3 spelers hadden dan ook wel al vroeger vaak samengespeeld bij Ardennen). Legia was wel de betere ploeg maar Gerald hield zijn netten vrij gemakkelijk schoon. En vooraan kon Jo een paar keer dreigen, vooral de bal tegen de paal had beter verdiend.

Het tempo lag evenwel vrij hoog en dat moest Berdi dan toch bekopen. We kregen de ruimtes niet meer dicht en een goed tikkend Legia vond een paar keer erg knap de opening, zeker nadat Sam met een knieblessure naar de kant moest. Moegestreden haalden we de rust maar toen stond er al 4-0 op het bord.
Raar maar waar vonden we met vijf onze tweede adem in de tweede helft. Toegegeven, Legia begon wat nonchalanter te spelen maar ook wij kregen nu meer en meer scoringsmogelijkheden en Bernard L milderde met een knappe gekruiste schuiver “poele bienen”: 4-1.

Maar dichter kwamen we niet, integendeel, Legia kon nog 2x scoren en pas helemaal op het eind vond ook Jo zijn scoringsinstinct terug: eerder gelukkig in balbezit gekomen alleen op de doelman af en vlot erlangs, eindstand 6-2.

We onthouden het erg goede eerste kwartier en de uitstekende prestatie van Gerald in doel.

Doelpunten: Bernard L en Jo