Normaal waren we met 8 op het appel maar Dimitri verdronk in de huishoudelijke taken zodat we uiteindelijk met 7 aan de match begonnen.

En het begon as usual helemaal niet slecht. We konden “genieten” van de enorm snelle balcirculatie en Lieven moest alles uit de kast halen om een eerste doelpunt te vermijden. We werkten als team met man en macht, maar Spartak bleef maar aanvallen en ons doel bestoken zodat Lieven uiteindelijk toch moest plooien. En dat eerste doelpunt deed pijn, want onze organisatie viel even weg en het stond meteen 3-0… Match gedaan zou je denken maar toch konden we voor de rust al milderen, individuele actie Jo en via de paal binnen.

Onze traditionele dip na de pauze kwam er niet, maar opnieuw legden de bezoekers het tempo zo hoog dat verdedigen het enige was wat we konden. Alhoewel… Jo kwam met een punter heel dicht bij de 2-3 en ook Nils kreeg tot 2x toe de kans om te scoren. Spartak kreeg natuurlijk ook nog mogelijkheden, soms zelfs met 2 man alleen voor Lieven maar die wou niet wijken. Enkel op 2 atoomschoten van op afstand moest hij zich gewonnen geven.
Uiteindelijk is de 5-1 stand voor ons gevleid, op basis van de kansen moest deze match wellicht op 15-3 of zo eindigen. Het siert ons dat we ons doel met hand en tand verdedigd hebben en dat we toch een vijftal keer echt open doelkansen konden creeren tegen deze sterke jonge ploeg.
Dus niet getreurd, 3 punten verloren maar we hebben nu al tegen 4 van de 5 topploegen gespeeld (de top 5 heeft zich al lichtjes afgescheiden van de rest) en maandag wacht nummer 6. Door de winst van Gent Ready zakken we nu wel een plaatsje in de stand maar als we zo blijven verder spelen zal puntengewin wel volgen. 

Vorige vrijdag mochten we de nummer 2 in de stand in de ogen kijken. Een wat vreemde ploeg die zich de voorbije jaren op kousevoeten naar de top heeft gewerkt.

Het was wat puzzelen om een volwaardige ploeg aan de aftrap te krijgen op dat vroege uur, Jo kwam 5 minuten voor tijd aan en Frank zou zelfs pas vlak voor de tweede helft paraat

Zoals de meeste van onze matchen kreeg de tegenstander het balbezit. Maar de Berdi vesting was sterk. De thuisploeg speelde veel te traag om ons uit verband te krijgen en op de counter konden we af en toe prikken. Zo bleef de hele eerste helft gesloten, al kregen we het steeds moeilijker. Lieven moest een paar keer heel goed tussenbeide komen maar een misverstand tussen Jo en Dimitri bij een vrije trap in ons voordeel liet Kafka toe om met een harde knal de 1-0 op het bord te zetten.

Intussen was Frank aangekomen en de tweede helft kondigde zich spannend aan. Helaas kregen de Kafka’s een vrije trap kort na de pauze en deze werd rechtstreeks keihard in de hoek geplaatst: 2-0. Toch gaven we ons niet gewonnen. Jo kon hun laatste man de bal afsnoepen en met wat geluk schoot ook hij de bal voorbij de doelman: 2-1

Maar de eerste helft had veel energie gevraagd en de ruimte tussen onze linies werd steeds groter. Het moet gezegd dat de Kafka’s daar met plezier en veel gretigheid gebruik van maakten en een paar heel mooie doelpunten maakten, ook al weerde Lieven zich tot het uiterste. Het vuur was uit de ploeg, toch kon Bernard nog een tweede eerredder scoren na een leuke counter maar de kans op puntengewin was toen al lang weg en uiteindelijk moesten we ons met 7-2 gewonnen geven, een logische uitslag

Onder het goedkeurend oog van plaatsvervangend délégué Chantal en haar 2 adjudanten (die wel verplicht werden om in de tribune plaats te nemen) startte Berdi goed aan deze wedstrijd. De tegenstander bleek moeite te hebben om de bal in de ploeg te houden en Berdi kon al vrij snel profiteren. Nils slaagde erin om voor zijn man te komen en prikte de bal binnen. Zo konden we onze geliefde spel spelen: een blok achteraan en op de counter proberen te scoren. De bezoekers waren wel meester van de bal maar halverwege de eerste helft kon Bernard uitbreken en links en rechts kiezen wie hij in scoringspositie bracht. Jo werkte af, 2:0. Alles onder controle want onze debuterende doelman Lieven kon de schaarse doelpogingen van Zelzate met schijnbaar gemak keren.

De pauze deed ons evenwel geen deugd. De Zelzatenaren (Zelzatesen? Zelzatianen?) wisselden van doelman en bleken plots heel wat balvaster. Berdi kon wel eerst nog 2x alleen op doel af (en kreeg geen penalty op Bernard?) maar het tempo ging de hoogte in en onze verdediging kreunde. We konden de bal niet meer in de ploeg houden en steeds meer vonden de bezoekers een gaatje in onze defensie. Maar Lieven was vastberaden om zijn netten schoon te houden. Met lijf en leden gooide hij zich naar elke bal en zelfs 2 man alleen voor hem was niet voldoende om hem te kloppen. En bij een snelle uittrap van Dimitri kon Jo de bal naast de doelman in doel leggen: 3-0. Sportswear leek bijna geklopt maar na een strafschopfout van Frank kwamen ze plots in de match. Er kwam aan beide kanten steeds meer ruimte en die kregen wij niet meer dichtgelopen en Lieven moest zich nog 2x omdraaien, al stond het geluk daarbij niet aan zijn kant (eerst klutsbal tussen Jo en Bernard en dan een lob die geen lob was). 3-3 en Berdi vreesde het ergste. Het vet was van de soep en het was Zelzate dat de beste kansen kreeg. Maar Lieven was opnieuw onklopbaar, en toen Dimitri kort voor tijd een vrije trap in doel knalde leek de duurbevochten overwinning toch binnen. Bijna gingen we nog helemaal kopje onder maar Frank sprong op de lijn onze doelman bij, al dan niet op een geoorloofde wijze. Maar een paar seconden later kreeg ook Zelzate een vrije trap en die ging via Frank binnen naast de kansloze Lieven. 

Conclusie: degelijke match van Berdi, we hielden gelijke tred met de bezoekers maar anderzijds hadden we zonder onze doelman Lieven wellicht een nederlaag moeten incasseren

Doelpunten: Nils 1x, Jo 2x, Dimitri 1x

Onze eerste echte thuismatch, en gezien de tegenstander rekenden we er op om de 3 punten thuis te houden.
En we begonnen zelden beter. Een cadeautje van de tegenstander weliswaar want Bernard kreeg de bal zomaar in de voeten en mocht alleen naar doel, maar hij werkte het wel uitstekend af. Helaas konden we niet lang genieten van de voorsprong. Twee versnellingen en het stond al 1-2. We knokten ons terug en Kurt bekroonde zijn uitstekend debuut met een prima goal, goed voor zijn man gekomen en met rechts  binnengetrapt. Maar dan ging het licht uit (figuurlijk, het is ons ooit ook al letterlijk overkomen in de Keiskant). Konden we de schade nog beperken aan de rust (2-5), na de pauze was het echt hallucinant. Van beide kanten leverde quasi elke aanval wel een kans op, alleen wou de bal er bij ons echt niet in terwijl Evergem het ofwel rustig uitspeelde ofwel arme Gerald fusilleerde met keiharde afstandschoten. Tussendoor vonden Dimitri en Jo wel nog een gaatje maar het kalf was toen al een tijdje verdronken.

Jammer, ongetwijfeld een gemiste kans tegen een haalbare tegenstander. Maar het seizoen is nog lang, Berdi vecht altijd terug !

Doelpunten: Jo (1), Dimitri (1), Bernard (1), Kurt (1)

Vrijdagavond 22 uur in de Higro, niet onze favoriete tijdstip of plaats

En er was nog slecht nieuw: onze debutant Kurt kon zijn debuut niet maken wegens blessure. Hij was er wel voor morele steun waarvoor dank.

Zijn compaan Simon was wel startklaar, maar bekeek het eerst vanop de bank.
Hij zag hoe Berdi kreunde onder de druk van de thuisploeg die het tempo heel hoog legde. Tot aan de rust moesten we dan ook de wet van de sterkste ondergaan. We kregen zelf bitter weinig kansen en Lovendegem legde er 4 in het mandje, en dat was nog niet overdreven.

Na de appelsientjes vonden we onze balvastheid terug en konden we bij momenten goed gebruik maken van de geboden ruimte. De wedstrijd ging nu beter heen en weer, toch moest Gerald meer dan eens de meubelen redden. Ook het doelhout stond een paar keer aan onze zijde. Jo kon met een punter scoren (klein foutje van de doelman) en ook Dimitri pikte een goaltje mee, knap gekruist schot.

De tweede helft eindigde zo op een 2-2 gelijkspel, ondanks het feit dat Dimi gekwetst het terrein moest verlaten en dat Simon bij zijn debuut een paar keer in ademnood kwam J

Al bij al geen slechte match van Berdi tegen een degelijk Lovendegem.

Donderdag al direct 6 puntenmatch tegen Evergem.

Tegenstander volledig onbekend en onze 2 nieuwelingen Simon en Kurt nog in volle strijd met de administratie van de voetbalbond. Dus Berdi in zijn oer-opstelling: Gerald in doel, Frank achteraan, de flanken Dimi en Nils en Bernard vooraan en Jo daar overal wat tussen.

Na een hele uitleg over de nieuwe electronische feuille konden we starten.

Begin van de wedstrijd was vrij gelijkopgaand. Berdi kwam er niet er scherp uit en dreigde met een paar slappe schoten. De thuisploeg monopoliseerde de bal maar vond geen gaten in de ijverige Berdi verdediging. Toch kwamen ze na een tijdje op voorsprong. Berdi reageerde en Bernard en Jo vonden elkaar tot 2x toe: eerste keer afgewerkt met een hakje, de tweede keer met een vluchtschot. Toen Bernard Nils vrij zette op rechts knalde die zowaar staalhard in de winkelhaak: 1-3 voor Berdi ! En de tegenstander bleef maar rustig verder combineren. Gerald stopte zowat alles, maar moest op slag van rust zich toch weer gewonnen geven.

Na de rust kende Berdi een terugval. Er kwam meer ruimte en daar nam Germaine met plezier gebruik van. Ze gingen erop en erover en het stond na een paar minuten 4-3. Maar Berdi gaf zich niet gewonnen. Dekselse Nils legde de bal netjes in het zijnet en Berdi deed er alles aan om het gelijkspel over de brug te slepen. De wedstrijd werd wat bitsiger en de scheids was niet te best geinspireerd. Toch stond het 2 minuten voor tijd nog altijd 4-4, met dank aan Gerald en zijn doelpalen. En dan gebeurde het onvermijdelijke: de voor Berdi ongrijpbare bal ging hoog in doel... Dat we nog een 6e tegentreffer moesten slikken was enkel voer voor de statistieken, we hadden gestreden en verloren helaas.

Toch heel goed gevoel in de kleedkamer achteraf: onze organisatie stond er en we hebben het deze goede ploeg wel heel moeilijk gemaakt, nu doorgaan op dit elan. Over 2 weken met de 2 nieuwe aanwinsten erbij tegen oude bekende Dino Lovendegem.

Na een lange reeks van 6 nederlagen op rij snakte heel Berdi naar een nieuwe overwinning. De komst van de voorlaatste in de stand leek de ideale gelegenheid
En Berdi begon prima. De controles en combinaties liepen nog niet echt vlot maar toch kwamen we aan kansen. En aan kansen. En aan kansen. Keer op keer kon iemand vrij op doel af maar de bal wou er niet in. Waldo was er nog het dichtst bij met een trap op de paal. Frank had in doel een vrij rustige dag, en hield zich dan ook vooral bezig met meevoetballen (wel goed tellen natuurlijk).

De ban werd gebroken toen Jo vrij voor doel werd gezet en de bal door de benen van de doelman binnenduwde. Kort daarna ontsnapte Waldo op de flank en legde de bal rustig voor de voet van Bernard die eenvoudig scoorde.

2-0 aan de rust en het had gerust wat meer kunnen (moeten) zijn. Maar niet getreurd, gewoon op het elan doorgaan zou ons wel een ruimere marge geven. Mis gedacht. Het samenspel was helemaal zoek in het begin van de tweede helft en de moedige Evergemenaren konden verdiend tegenscoren. Nervositeit kenmerkte het spel van Berdi en het was niet toevallig Bernard (die in elk doelpunt betrokken was) die de opening forceerde. Hij zette goed druk op hun laatste man, die zich de bal liet afsnoepen door Jo. Met een gekruisd schot maakte die 3-1. Een grote zucht van opluchting bij Berdi. Er was nog even hilariteit toen Frank aan de middellijn hands maakte en geel kreeg maar misschien wel rood verdiende? De controlerende scheidsrechter beaamde achteraf dat geel wel degelijk de juiste sanctie was omdat Philippe op dat moment het doel bewaakte. Bernard bekroont tot slot zijn goede match na een doorsteekbal van Philippe, eindstand: 4-1

Deze zege brengt ons op 3 punten van concurrent voor de 8^e plaats Floere Foef. En volgende week staat ons onderling duel geprogrammeerd. Spanning dus verzekerd, volgende week verslag van deze topper.

Geen enkele match is dezelfde, en al zeker een derby niet.
Het was al jaren geleden dat Berdi nog eens kon zegevieren tegen de buren van Wanhoop, al heeft het al een paar keer zeer weinig gescheeld.

En verrassing na de aftrap: Berdi begon furieus aan de wedstrijd. De eerste kans was al raak: Bernard binnendoor naar Jo die de bal onder de doelman schoof: 1-0. Niets aan de hand zag je de mannen van Wanhoop denken maar een paar minuten later was het 2-0 : nu Jo met de doorsteekbal en Waldo werkte acrobatisch af.

Helaas konden we deze schitterende start niet doortrekken. Zonder echt goed te spelen kwam Wanhoop eerder gemakkelijk terug: 2 counters en dom balverlies van Jo zorgden in een mum van tijd voor 2-4, tevens de ruststand.

Laatste vrijdagavondmatch van het seizoen. Die vrijdag ligt ons niet echt, en dan tegen de autoritaire nummer 1 moeten spelen die vorige week zijn eerste nederlaag geleden heeft en dus supergemotiveerd zou zijn, het is geen cadeau.
Enkel Domi moest verstek geven met een hardnekkige kuitblessure.
We begonnen uitstekend volgens het gekende stramien: goed georganiseerd en loerend op de counter. De thuisploeg beet zich aanvankelijk de tanden stuk op onze verdediging maar toen ze eenmaal de score konden openen was er geen houden meer aan. Ook wij kregen wel een paar kansjes maar afwerken bleek moeilijk. Enkel Nils kon een schot van Dimitri binnenduwen, voor de rest moest vooral Frank zich omdraaien. Ruststand: 8-1…

Met verse moed begonnen we aan de tweede helft en opnieuw duurde het vrij lang voor Wildcats een gaatje vond. Net toen op de bank klonk “En het is nog altijd 0-0 in de tweede helft jongens) begon het festival weer. Keer op keer sneden ze door onze verdediging en deze keer mocht Nils de bal telkens uit het net vissen. En zijn match-in-de-match met Frank eindigde gelijk: ook de tweede helft zou op 8-1 eindigen, eindstand: 16-2…
Zwaarste nederlaag van het seizoen, beetje zuur maar anderszijds begrijpelijk: dit Heusden is gewoon de beste ploeg van de reeks en geen spek voor onze bek.
Dus niet meer achterom kijken maar vooruit: de resterende 6 matchen spelen we 3x tegen een ploeg achter ons en ook nog tegen Floere Foef die net voor ons staat. Dus puntengewin moet mogelijk zijn. En wie weet misschien deze week al tegen Wanhoop?

Van de vorige match waren slechts 2 spelers op appel: Frank en Jo voor de terugmatch tegen Crazy 7, nummer 4 in de stand. In de heenwedstrijd hadden we hen het vuur aan de schenen kunnen leggen en verloren we met slechts 1 doelpunt verschil.
Raar maar waar verliep de wedstrijd bijna gelijk zoals de vorige tegen Legia.

Berdi begon verdedigend maar sterk. De bezoekers werkten evenwel prima af en kwamen 0-2 voor, terwijl Berdi via Jo opnieuw de paal viseerde. Toen hij evenwel alleen voor doel kwam kon hij de aansluitingstreffer maken (dat was wel een verschil met vorige week). Opnieuw moesten we echter fysiek buigen en haalden de bezoekers de rust met een comfortable 1-4 voorsprong.

Er werd gewisseld van doelman, Frank kwam op de laatste man en plots vonden we ons betere voetbal terug. Met een aantal erg mooie aanvallen deden we Crazy 7 veel pijn en de paal en de bezoekende doelman stonden een treffer in de weg. Het zou ons zuur opbreken want na de time-out moest Frank de strijd staken en kregen we op de counter goal na goal tegen. Arme Nils kon er alleen maar naar kijken. Heel even laaide de hoop op toen Jo eerst een solo kon afwerken en daarna een heerlijke vrijschopnummertje van Bernard en Dominic kon afwerken maar in de laatste vijf minuten speelde Crazy 7 het prima uit met een zware 3-10 einduitslag tot gevolg.

Conclusie: in eerste helft beetje overklast door een erg fel opzitten Crazy 7. Begin tweede helft was weer uitstekend maar door het uitvallen van Frank konden we de organisatie niet meer behouden en werd het op het eind zelfs nog een beetje pijnlijk.

Komende week rust en dan moeten we nummer 1 Heusden in de ogen kijken met de week daarna de derby tegen Wanhoop, dus een zwaar programma voor de boeg

Doelpunten: Jo 3x

Even was gevreesd dat we voor deze match forfait zouden moeten geven, want vele spelers hadden andere verplichtingen op deze Valentijnsavond. Maar door de inbreng van Sam en Bernard L, en de inzet van Gerald die nog eens de keeperhandschoen opnam, stonden we toch met een meer dan degelijk team aan de aftrap. En ondanks het feit dat we nog niet veel samengespeeld hadden in deze opstelling, bleek de mayonaise te pakken zoals ze zeggen (3 spelers hadden dan ook wel al vroeger vaak samengespeeld bij Ardennen). Legia was wel de betere ploeg maar Gerald hield zijn netten vrij gemakkelijk schoon. En vooraan kon Jo een paar keer dreigen, vooral de bal tegen de paal had beter verdiend.

Het tempo lag evenwel vrij hoog en dat moest Berdi dan toch bekopen. We kregen de ruimtes niet meer dicht en een goed tikkend Legia vond een paar keer erg knap de opening, zeker nadat Sam met een knieblessure naar de kant moest. Moegestreden haalden we de rust maar toen stond er al 4-0 op het bord.
Raar maar waar vonden we met vijf onze tweede adem in de tweede helft. Toegegeven, Legia begon wat nonchalanter te spelen maar ook wij kregen nu meer en meer scoringsmogelijkheden en Bernard L milderde met een knappe gekruiste schuiver “poele bienen”: 4-1.

Maar dichter kwamen we niet, integendeel, Legia kon nog 2x scoren en pas helemaal op het eind vond ook Jo zijn scoringsinstinct terug: eerder gelukkig in balbezit gekomen alleen op de doelman af en vlot erlangs, eindstand 6-2.

We onthouden het erg goede eerste kwartier en de uitstekende prestatie van Gerald in doel.

Doelpunten: Bernard L en Jo

Het was wat puzzelen om een valabele ploeg op de been te kunnen brengen. Bij afwezigheid van Frank offerde Dimitri zich op om in doel te staan, Philippe was ook weer van de partij centraal achteraan. Het was wellicht een (slecht) voorteken want Berdi was vanaf de aftrap de betere ploeg en dwong de eerste kansen af. Maar toch kwamen we bijna onmiddellijk 0-2 achter en konden we weer zoals gewoonlijk in de achtervolging.

Het was Bernard met een magistrale punter van halverwege het veld die de achterstand kon verkleinen. En de mogelijkheden om aan de rust gelijk te staan waren er, maar het vizier van de spitsen stond niet altijd even goed afgesteld. 1-2 aan de rust, alles nog mogelijk. De bezoekers liepen weer uit maar een rake counter, mooi afgewerkt door Waldo, zorgde dat de spanning in de match bleef. Maar toen ging het snel: Berdi liet achteraan wat steken vallen en enkel laatste man Philippe kon nog scoren, zo ging het naar 3-6. Onder impuls van doelman Dimitri, die vaak tot aan de middellijn kwam meevoetballen, kwam opnieuw een sterke periode van Berdi maar de bal wilde er maar niet in, getuige een knal van Jo die via de onderkant van de lat opnieuw in het veld sprong. Toen we daarna nog een owngoal slikten was het over en uit, en werd het uiteindelijk nog een zware nederlaag.
We onthouden zoals altijd het positieve: uitstekende eerste helft met prima aanvallen en een sterke organisatie, en een sterke gelegenheidsdoelman die voor de euh… gelegenheid van de (zwakke) scheidsrechter gewoon onbeperkt mocht meevoetballen. Niemand die daar iets van begreep (we weten nu eenmaal dat er beperkingen zijn maar niemand die kan zeggen welke precies) maar Dimitri liet het niet aan zijn hart komen en deed een aantal verdienstelijke pogingen om te scoren.

Doelpunten: Bernard, Waldo en Philippe

Na de toch wel lange winterstop trokken we weer de schoenen aan om de nummer 3 Dino Lovendegem partij te geven.

Zonder Domi, Dimi en Nils maar met Philippe als steunpunt achteraan begonnen we uitstekend aan de partij. We gaven geen ruimte weg en probeerden op de counter te loeren. Kansjes waren aan beide kanten schaars en pas diep in de eerste helft viel de openingstreffer. Jo liet de bal aan doelman Frank maar door de meest duistere regel in het zaalvoetbal kregen we een vrije trap tegen. Die werd keihard tegen de touwen getrapt… Berdi was wat aangeslagen en moest een 2^e doelpunt toestaan. Maar Bernard liet niet begaan en milderde voor de rust. Na de rust bleef het spelbeeld hetzelfde, met Dino wel steeds meer aan de bal maar ook Berdi kreeg een paar uitstekende mogelijkheden. Na de 1-3 kon eerst Hendrik milderen en toen de bezoekende doelman flaterde op een terugspeelbal en de bal zomaar in doel liet lopen, leek een stunt in de maak. Beide ploegen hadden veel energie verbruikt en leken te berusten. Maar een voorzet van op de flank werd door de Lovendegemse spits net voor de neus van Frank in de winkelhaak gekopt en dat bleek de doodsteek voor Berdi. In de laatste minuten waren we volledig leeg gespeeld en kon Dino de overwinning thuishouden.

De ontgoocheling was groot maar we mogen toch trots zijn op onze prestatie.

Nota: volgens de voetbalbond eindigde deze wedstrijd op 5-4 maar volgens de meeste aanwezigen was het wel degelijk 4-3.

Doelpunten: Bernard, Hendrik en own.

Met de heenronde achter de rug staat Berdi trots op de 9^e plaats met alreeds 15 punten op de teller. Met de wetenschap dat Berdi meestal pas in de 2^e ronde onder stoom komt, voorwaar een goed begin van de terugronde !

En gisteren was het al zover. Terugwedstrijd tegen de Gentse Panters, in de heenronde thuis vakkundig over de knie gelegd met 11-5. De hard aangekomen nederlaag tegen Kid Smudi en de moeizaam bevochten overwinning tegen de rode lantaarn Destelbergen had ons vertrouwen geen goed gedaan. Gelukkig hadden we vorige week in Aalter wél een uitstekende laatste wedstrijd achter de rug en dus konden we met vertrouwen de euh… wei in. Opdracht eenvoudig: winnen!

Met 6 man (Dominic zat thuis vast en Nils in Hasselt) begonnen we alvast prima. Bernard had na een paar moeilijke matchen en een vervelende achillepeesblessure plots weer het vertrouwen te pakken en loodste al na een paar minuten Dimitri door de thuisverdediging. Een paar minuten later werkte hij zelf beheerst af. Berdi liet gewoontegetrouw de tegenstander de bal en al gauw  bleek dat die daar toch wat problemen mee hadden. Berdi counterde gevat en ook al viel er eerst nog een tegentreffer, de ruststand was 1-4. En had zeker meer kunnen zijn zonder die dekelse doelman die de meest onmogelijke ballen uit z’n doel sloeg.
In het begin van de tweede helft kreeg Berdi het even wat moeilijker maar doelman Frank hield toch vrij gemakkelijk zijn netten schoon. En Berdi bleef maar via Bernard de bezoekende verdediging geselen. Met Dimitri en Hendrik als ideale bliksemafleiders op de flanken zette hij verdedigers Waldo (2x) en Jo (4x) meermaals op weg naar doel. En zelf prikte hij er ook nog 2 tegen de netten.

En zo geleek de eindscore sterk op die van de heenwedstrijd. Berdi speelde een erg volwassen wedstrijd, strak in de organisatie met erg veel positiewissels en via Bernard messcherpe counters. Leuke uitsmijter: door deze zege wordt ons doelsaldo weer (nipt) positief!
Ook de derde helft was memorabel, vooral door de uitstekende actie van Nils die in vliegende vaart van Hasselt kwam afgestoven om er nog eentje te trakteren. Respect!

Voor iedereen prettige feesten en opnieuw afspraak op 17 januari!

Na de erg hoopvolle zege in de openingsmatch stond Berdi au grand complet (behalve de gekwetste Thierry) en met de moral torenhoog aan de aftrap tegen deze oude bekende.

Ik zou gemakkelijk een verslag van vorig seizoen kunnen hergebruiken, want ook met onze 2 nu-al-niet-meer-zo-nieuwelingen vervielen we in het algekende patroon.

Eerste kwart van de wedstrijd: tempo van de bezoekers ligt veel te hoog, wij komen overal te laat en er blinkt na 10 minuten al 0-3 op het bord.

Tweede kwart: Dino rust beetje op z’n lauweren, Berdi knokt zich beetje bij beetje in de match, scoort op karakter (knappe assist Bernard, Dimitri neemt de doelman tegenvoets) en begint steeds beter te combineren

Derde kwart: Berdi komt na de pauze op volle toeren en maakt er een echte match van. De kansen rollen aan, de een al groter dan de andere. De bezoekende doelman slaat echter alles uit z’n doelvlak. Ook Frank moet geregeld de handen uit de mouwen steken en het is duidelijk dat wie scoort de bovenhand zal halen. En ja hoor…

Vierde kwart: Berdi krijgt de doodsteek door een ongelukkige owngoal (1-4) en moet lijdzaam toezien hoe de tegenstander op de counter de boel afmaakt. Hendrik maakt na een hakje van Bernard nog een prachtig doelpunt maar het kalf was toen al een tijdje verdronken.

Conclusie: Berdi maakt het een kwalitatief sterkere tegenstander heel moeilijk en vermits een tikkeltje meer geluk / meer kwaliteit bij het afwerken / een iets zwakkere doelman bij de tegenstander zat hier mogelijks meer in maar uiteindelijk een terechte uitslag

Doelpunten: Dimitri en Hendrik

Zoals gewoonlijk kregen zij met plezier de bal van ons maar al gauw bleek dat ze daar niet zo heel veel mee konden aanvangen. De match ging gelijk op en dat vertaalde zich ook in de stand: Berdi kwam op 1-0 via nieuwe aanwinst Domi, Panters kwamen gelijk, nieuwe aanwinst 2 Waldo scoorde na een heerlijke dieptepas van Bernard, het werd 3-1 (weet niet meer wiens doelpunt) maar de Panters klampten goed aan. Aanvallend liep het wel vlot bij Berdi maar in verdediging was het nog zoeken en tasten. Toch nog even doorduwen en het stond 5-3 aan de rust. Dat bleek voldoende want in de tweede helft konden we gretig gebruik maken van de geboden ruimte, al moet gezegd dat het niveauverschil misschien wel kleiner was dan de 11-5 doet vermoeden. Berdi knutselde een paar mooie aanvallen in elkaar en vooral de veelvuldig inschuivende Domi met zijn atoomschot maakte het verschil. De bezoekers botsten op een attente Frank en bleken minder efficient in het afwerken.

Dus uitstekende competitiestart (was geleden van 2009 volgens mijn archief) en het feit dat we zeker nog beter op elkaar ingespeeld moeten geraken doet alleen maar het beste verhopen voor het vervolg op 19/9. Met Dino, Deportivo en Legia komen we bekende ploegen tegen die normaal iets sterker zijn dan ons dus dat wordt een prima waardemeter voor het Berdi-new-look.

Eindstand: 11-5
Doelpunten: Domi 5x, Jo 3x, Bernard 1x, Dimitri 1x, Waldo 1x

Helaas had dit resultaat veel krachten gekost en in het begin van de tweede helft liepen we constant achter de bal aan. We kwamen nog amper aan het bezoekende doel en de Bonito's deden elke minuut meer vertrouwen op. We zagen prachtige doelpunten (die vrije trap in de winkelhaak!) en ook al werd het spel af en toe wat bitsig, het moet gezegd dat deze ploeg echt wel heel goede voetballers lopen heeft. Getuige in de allerlaatste minuut een schot achter het steunbeen via de paal binnen. Wellicht de mooiste treffer die we dit seizoen zagen...Tussendoor konden we ook nog eens prikken maar we waren blij dat het allerlaatste fluitsignaal van seizoen 2012-2013 weerklonk.

Na de wedstrijd namen we definitief afscheid van doelman en man-achter-de-schermen Carlo, die een andere hobby gaat zoeken. Bedankt voor alles Carlo!
De overgebleven "oude rakkers" geven de strijd nog niet op. We eindigen dit jaar 11e op 14 ploegen, en konden stunten tegen Deportivo en Interforza. Erg veel matchen dit jaar waarin we het verschil klein konden houden (slechts 2x verloren met dubbele cijfers, slechts 4x was het verschil meer dan 5 doelpunten). Ons doelsaldo is dan ook historisch, amper 8 doelpunten meer binnen dan we gescoord hebben. We onthouden vooral dat we het bijna alle ploegen (behalve Galatasaray) minstens 1x héél moeilijk gemaakt hebben. Daarnaast alle 6 matchen tegen de ploegen achter ons gewonnen, kortom, zeker geen slecht resultaat voor de ploeg met de oudste gemiddelde leeftijd zoals Spel In Zicht het zo mooi op z'n site verwoordde.

Wij wensen alle ploegen een aangenaam intermezzo en geven rendez-vous in september!

Als we nog hogerop wilden moesten we de 3 punten pakken tegen Dino. Doelman Carlo moest verstek geven maar werd vervangen door Sam.

Voor de rest trad Berdi in vertrouwde opstelling aan en met een quasi perfecte organisatie werden de bezoekers ver van het eigen doel gehouden. Het tempo lag laag en dat ligt ons wel J

Vanuit die egelstelling kon Bernard een heerlijke lob-pas geven die Jo met een heerlijke lob over de doelman legde: 1-0 ! Dino bleef het balbezit houden maar Berdi werd wat overmoedig. Jo kreeg dé kans op de 2-0 maar de doelman redde en op de counter werd het 1-1. Een opdoffer voor Berdi en we kregen het erg moeilijk. De Dino’s speelden elke counter quasi perfect uit en kort na de rust stond het al gauw 4-1. Maar zoals zo vaak gaf Berdi niet op en een heerlijke combinatie Dimitri-Nils (die kort daarvoor heerlijk met links naar doel trapte maar door de paal werd gestuit) werd door deze laatste eenvoudig afgewerkt. Nu was het aan de Dino’s om te zwalpen en Berdi ging door op z’n elan: Bernard en Jo zorgden voor de gelijke stand! Ook Hendrik, Nils en Dimitri kregen kansen maar konden niet afwerken. Helaas moesten we daarna opnieuw wat gas terugnemen en de Dino’s toonden opnieuw hun klasse. Het werd 4-6 en we mogen nog van geluk spreken dat ze hun andere kansen niet afmaakten. Wij trokken in de laatste minuten voluit de aanvallende kaart en de lat verhinderde de gelijkmaker van Jo. Ook Bernard en Dimitri deden nog een paar wanhoopspogingen en door slecht uitverdedigen kon Jo 2 minuten voor tijd toch nog de aansluitingstreffer netten. Helaas ontbrak de tijd en de energie om net als tegen Interforza nog een puntje uit de brand te slepen.
Wedstrijd met ups en downs van Berdi maar tijdens de ups werd er door de hele ploeg voortreffelijk gevoetbald. Sam kreeg niet echt heel veel werk maar kende bij zeker 3 tegentreffers was pech. En dat de Dino’s na de match wat gefrustreerd rondliepen zullen we maar met de mantel der liefde bedekken.
Doelpunten: Jo 3x, Bernard 1x, Nils 1x
Volgende week allerlaatste match van het seizoen tegen Joga Bonito, graag gesteund door al onze supporters!