Na een break van bijna 3 weken en onze 6 op 6 hadden we er veel zin in tegen de nummer 5 in de stand

En in tegenstelling tot zowat alle vorige matchen begonnen wij het scherpst aan deze wedstrijd. Een lob van Bernard belandt al kort na de aftrap tegen de lat. Het spel golfde daarna gezapig heen en weer, en het was Interforza dat het eerste gaatje vond. Maar Berdi liet niet begaan en een solo van Jo zorgde voor de gelijkmaker. Die hij kort daarna persoonlijk weer teniet deed door slecht uitverdedigen en de bezoekers namen het cadeautje in dank aan. En toen een afstandschot pardoes in de winkelhaak plofte leek Berdi te kraken. Maar weer Jo zorgde weer met een dribbelactie voor de 2-3, meteen ook de ruststand.
Met een hinkende Dimitri (enkel omgeslagen) bleef Berdi  in deze aangename match goed meevoetballen maar de bezoekende doelman wou zich, net als Carlo trouwens, niet gewonnen geven. Zowat iedereen kwam wel eens in scoringspositie maar het lukte maar niet. Toen Jo uithaalde leek de gelijkmaker een feit maar de lat bracht redding. Kort daarna diende ook hij met een omgeslagen enkel het terrein te verlaten en Berdi kwam zwaar onder vuur. Het overgebleven 5-tal deed wat het kon maar een slap afstandschot week lichtjes af en hobbelde net naast de paal binnen: 2-4. Berdi was moegestreden, probeerde nog maar die dekselse doelman stuitte alles. Dat het nog 2-5 werd was enkel nog voer voor de statistieken, Interforza liet nog een aantal andere wenkende kansen liggen.

Berdi had gestreden maar bleef deels door pech en gebrek aan mankracht opnieuw puntenloos achter.