Laatste vrijdagavondmatch van het seizoen. Die vrijdag ligt ons niet echt, en dan tegen de autoritaire nummer 1 moeten spelen die vorige week zijn eerste nederlaag geleden heeft en dus supergemotiveerd zou zijn, het is geen cadeau.
Enkel Domi moest verstek geven met een hardnekkige kuitblessure.
We begonnen uitstekend volgens het gekende stramien: goed georganiseerd en loerend op de counter. De thuisploeg beet zich aanvankelijk de tanden stuk op onze verdediging maar toen ze eenmaal de score konden openen was er geen houden meer aan. Ook wij kregen wel een paar kansjes maar afwerken bleek moeilijk. Enkel Nils kon een schot van Dimitri binnenduwen, voor de rest moest vooral Frank zich omdraaien. Ruststand: 8-1…

Met verse moed begonnen we aan de tweede helft en opnieuw duurde het vrij lang voor Wildcats een gaatje vond. Net toen op de bank klonk “En het is nog altijd 0-0 in de tweede helft jongens) begon het festival weer. Keer op keer sneden ze door onze verdediging en deze keer mocht Nils de bal telkens uit het net vissen. En zijn match-in-de-match met Frank eindigde gelijk: ook de tweede helft zou op 8-1 eindigen, eindstand: 16-2…
Zwaarste nederlaag van het seizoen, beetje zuur maar anderszijds begrijpelijk: dit Heusden is gewoon de beste ploeg van de reeks en geen spek voor onze bek.
Dus niet meer achterom kijken maar vooruit: de resterende 6 matchen spelen we 3x tegen een ploeg achter ons en ook nog tegen Floere Foef die net voor ons staat. Dus puntengewin moet mogelijk zijn. En wie weet misschien deze week al tegen Wanhoop?