CKB Puurs A – Jong Berdi  1-0

Al in de vorig match hadden we gemerkt dat het niveau hier heel hoog zou liggen. We begonnen wat aarzelend maar hielden gelijke tred met de thuisploeg en er kwamen kansen aan beide zijden. Er werd echter goed verdedigd en goed gekeept en het tempo lag hoog. De wedstrijd verdiende geen verliezer maar een foutje bij het uitverdedigen resulteerde in een frommelgoal van de thuisploeg en Jong Berdi verloor onverdiend voor de eerste keer in z’n nog jonge bestaan.

Jong Berdi – Boom 2 – 4

Tegen het gestalterijke en technisch erg sterke Boom speelden we aanvankelijk uitstekend. Boom werd volledig vastgezet en kon amper dreigen. We liepen dan ook verdiend 2-0 uit, maar de fysiek en ervaring ontbrak ons om deze vast te houden. Het moet ook gezegd dat een foutje van de scheids (het zij hem vergeven) de directe aanleiding was voor de gelijkmaker. Daarna buitte Boom het technisch individueel overwicht uit en kon 2x scoren na een actie door het centrum.

Jong Berdi – Rachid 2 – 5

In deze match waren we niet goed wakker en kwamen na een paar minuten al 2-0 achter. Het moet gezegd dat dit Rachid voetbaltechnisch een maatje te groot was, al konden we ons snel herpakken en de match weer spannend maken door tot 3-2 terug te vechten. Maar net als tegen Boom moesten we in het slot risico’s nemen die de ervaren zaalvoetballers perfect wisten uit te buiten.

Etoile Temse – Jong Berdi 1 - 2

Na 3 uitstekende prestaties mochten we Temse partij geven, het team dat z’n doelman in de vorige match ongelukkig had zien uitvallen met een gebroken pols. Het moest een haalbare kaart zijn, maar ons voetbal was net dat tikkeltje minder zuiver dan in de vorige matchen. Toch konden we 2-0 uitlopen via oa. Mickey, maar Temse kon van een foutje in onze verdediging profiteren om dichterbij te sluipen, maar gelukkig lukte langszij komen niet meer.

CKB Puurs B – Jong Berdi 0 - 2

Onze laatste match was wellicht de beste. Ook al ging het in het begin vrij gelijk op en moest doelman Reinout af en toe z’n kunnen tonen. Eens het eerste doelpunt gemaakt (een fantastische solo én afwerking van Andreas) konden we rustig uitspelen en het orgelpunt zetten met een combinatie Jochen – Robin, koel afgewerkt door de “speler van het tornooi”.

Conclusie: we hebben ons meer dan kranig verdedigd tegen ploegen die duidelijk meer ervaring en kracht in huis hadden. Mits een tikkeltje meer geluk had er zelfs meer ingezeten dan de 4^e plaats, waarvoor we ons echter helemaal niet hoeven te schamen!

Met vele vele dank aan de uitstekende organisatie die ons op een ongelofelijk sympathieke manier ontvangen hebben.

Op naar een volgend avontuur…

Een hele zwarte dag in de geschiedenis van Berdi…

Laat ons toch maar positief beginnen: door het forfait van Frank begonnen we slechts met 5 aan deze wedstrijd, en tegen de 10 thuisspelers vreesden we voor een afstraffing. Maar Berdi speelde uitmuntend: de organisatie was af en Bernard zorgde in z’n eentje voor dreiging vooraan. Berdi liet de bal goed rondgaan en hield steeds voldoende mensen achter de bal. Enkel scoren lukte moeilijk, al kregen we wel een paar uitstekende kansen (ik herinner me een bal tegen de paal van Dimitri, een uitbraak van Hendrik en een scrimmige voor doel waar de doelman met alle middelen Bernard van een doelpunt hield). De thuisploeg kon daar enkel wat afstandschoten tegenover zetten maar Gerald zette opnieuw z’n allerbeste reflexen in. Toch werd hij 2x gevloerd met een lage schuiver. Berdi hapte wat naar adem maar op een supersnelle uitbraak zette Jo Bernard op weg naar het doel en die maakte het af: 2-1, de stand aan de rust.
Berdi wist dat het fysiek wellicht onmogelijk zou zijn om dit niveau aan te houden en dat bleek al gauw. De posities werden net iets minder gehouden, de passing werd steeds onzuiverder en de druk van de thuisploeg verhoogde. Toen ze dan ook met een gelukje een derde treffer maakten, zakte de moed ons in de schoenen. De wedstrijd was helemaal over toen we 6 minuten  voor tijd op de counter nog een 4^e treffer slikten. Berdi in de touwen maar wat dan gebeurde tardt alle verbeelding. Tot dan toe heerlijke match, veel spanning, duels, maar geen moment problemen. En dan geduw, gespuw en een vuistslag…  Speler op de grond en de overgebleven Berdianen aan de grond genageld. Verwarring alom, gediscussieer, spelers verlaten het veld en de scheids maakt er een einde aan.

Een pikzwarte dag in de nochtans rijke geschiedenis van Berdi…

Los van dit laatste non-event denk ik dat we nochtans mogen terugkijken op een geslaagde competitie. Ook al blijkt dat niet uit de cijfers (amper 23 punten, 13^e op 15, 195 tegendoelpunten = gemiddeld 7 per match), toch hebben we een vrij constant niveau gehaald. In de aanval scoren we middelmaat (123 doelpunten) maar al te vaak zijn we fysiek op onze grenzen gebotst in de 2^e helft, vaak door een gebrek aan wisselmogelijkheden. Ook scoren we te moeilijk en paradoxaal genoeg vaak pas in de tweede helft. Voetbaltechnisch en organisatorisch worden we nochtans steeds beter en beter (of dat denken we toch graag).
En zonder deze laatste hallucinante rode kaart gerekend pakken we dit seizoen slechts 5 gele kaarten, wat toch ook wellicht dicht tegen een record moet zitten.

Ondanks hun fysieke ongemakken rekenen we volgend seizoen opnieuw op sterkhouders Frank en Carlo en mits een versterking of 2 moeten we er toch nog een mooi seizoen (het 20^e) aan de al rijke geschiedenis kunnen breien. Gerald zet definitief een stap opzij als eerste doelman maar blijft ons op alle vlakken steunen. Bedankt Gerald voor alles (en dat mag u letterlijk nemen)

O ja, de topscoorderskroon wordt dit seizoen gedeeld, ook al kan er technisch gezien gediscussieerd worden over de validiteit van Bernards laatste treffer (en helaas kan ik hier geen smiley achter zetten)

Tot volgend seizoen!

P.S. Op 18 mei speelt Jong Berdi z’n 2^e tornooi in Niel, verslag volgt!

Terugwedstrijd tegen Job’s. Na de prima prestatie vorige week hadden we vertrouwen getankt, maar die kreeg een knauw omdat Dimitri verhinderd was (maar hij was er wel voor de derde helft, de sloeber J) en we dus met 5 de volledige match moesten volmaken.

Job’s had trouwens geleerd uit de vorige wedstrijd en greep ons direct naar de keel. Zo stond het ondanks onze organisatie al 4-0 na een paar minuten. We kwamen zelden over de middellijn, onze beste kans was een aftrap waarbij Bernard direct op doel trapte en de doelman bijna verraste.

Voor de rest moesten we leidzaam toezien hoe de thuisploeg elk foutje, hoe klein ook, afstrafte. Toch konden we ook eens scoren, na een scrimmage moest de thuisdoelman zich dan toch gewonnen geven op de knal van Bernard. Het kon het wedstrijdbeeld niet wijzigen, wij kregen wel nog een paar kleine kansjes maar scoren lukte niet meer, Job’s daarentegen scoorde nog 2x. Zo hadden we aan de pauze (6-1) al slechter gedaan dan vorige week.

Na de pauze ging het spel van kat en muis gewoon door, Job’s was niet van plan om de teugels te vieren en scoorden slag om slinger. De arme Gerald moest zich nog 9x omdraaien. Onze enige wapenfeiten waren de dribbels van Bernard (meestal alleen tegen 3 man) en de koelbloedige afwerking van Hendrik, die zijn fantastische match bekroonde met 2 quasi identieke doelpunten.

Want wat Bernard ook probeerde tegen de overmacht, nog een doelpuntje was hem niet meer gegund. En Jo en Frank probeerden achteraan alle gaten te dichten maar het was dweilen met de kraan open. Gerald verhinderde op wel zeer onorthodoxe wijze de 16^e treffer (hands aan de middellijn) zodat de teller gelukkig stopte op 15-3…

Doelpunten: Bernard 1x, Hendrik 2x

Zaterdag gaan we allemaal samen partyen op het geboortefeestje van onze Evita, en dan volgende week vrijdag in onze laatste wedstrijd van dit seizoen tegen R.S.E.V. worden nog 2 zaken beslist: vermijden we de voorlaatste plaats en wie wordt topscorer (Jo 44, Bernard 43)

Voor onze laatste thuismatch dit seizoen keken we de gevreesde Veugelfriends-killer Job in de ogen. Met ons vertrouwde 6-tal leek dit een onoverkomelijke Himalaya…

Maar dit werd geen match zoals alle andere. Al gauw bleek dat de bezoekers er een nogal verrassende tactiek op na houden: in balverlies allemaal compact achter de bal en al helemaal geen druk op onze laatste man. Het was een beetje een schrikeffect maar Berdi past zich altijd en overal aan, en laatste man Frank organiseerde alles uitstekend. Job’s leek wat overmoedig en Berdi kon na goed stoorwerk van Bernard en nog beter doorzetten van Dimitri de openingsgoal netten. Helaas konden we deze voorsprong niet lang vasthouden: doelpuntenmaker Dimitri zag in verdediging een schot via hem in doel verdwijnen. Maar Berdi liet zich niet kennen en de wedstrijd ging goed heen en weer. Spits Bernard (die al een match met Ardennen achter de kiezen had) stond wel moederziel alleen vooraan maar zoals gebruikelijk loodste hij de vleugels Dimitri, Hendrik en Jo geregeld achter de bezoekende verdediging. Helaas stond een beresterke doelman tussen de palen. En op een zeldzame counter werd Gerald jammerlijk tussen de beentjes gevloerd: 2-1 aan de rust.

Deze ruststand was onverhoopt en gaf ons moed voor de 2^e 25 minuten. Helaas viel de derde treffer voor JOB iets te snel: een streep in de winkelhaak. Berdi wankelde en moest een 4^e treffer slikken. Jo kon met een individuele actie en een keihard schot nog milderen tot 4-2 maar dan begon de vermoeidheid te wegen. JOB (zelden een ploeg zien spelen met zo veel geduld) speelde het goed uit en Berdi kon niet meer scoren, hoewel Dimitri er alles aan deed maar de bezoekende doelman vond het welletjes.
Conclusie: erg sterke wedstrijd van Berdi tegen het nummer 3. We dwongen zoals zo vaak wellicht evenveel kansen af als de bezoekers maar konden er slechts 2 van benutten. Het verschil tussen een topploeg en een kelderploeg zeker?

Volgende week dinsdag de terugmatch, hopelijk kunnen we nog eens 50 minuten dezelfde spirit opbrengen om dan op 4 mei het seizoen in schoonheid te beeindigen.

Doelpunten: Jo 1x, Dimitri 1x
Het verslag van de algemene vergadering achteraf is helaas niet voor publicatie vatbaar J

Voorlaatste thuiswedstrijd tegen onze gehoorgestoorde vrienden. De mooie overwinning tegen dit sterke team in de heenmatch hing nog vers in het geheugen.

In de opwarming zagen we al een paar staaltjes van hun kunnen, maar Berdi begon schitterend aan de wedstrijd en vanuit onze gekende organisatie speelden we met de tegenstand. Zelden ging de bal zo vlot rond en Bernard kon algauw de score openen. We stoomden rustig door naar 2-0 en toen kwam er plots een kink(je) in de kabel. De communicatie en organisatie was even weg en Frank scoorde opnieuw, zij het in eigen doel met een rustig intikkertje: 2-1. Berdi schoot opnieuw wakker en Jo kon Hendrik centraal voor doel aanspelen. In de draai schoof die de bal voorbij de verraste doelman: 3-1. Dat werd ook de ruststand, ook al kreeg Berdi nog een paar mooie kansen. SVS Deaf had wel het meeste balbezit maar konden Gerald amper bedreigen. Een klein akkefietje tussen Dimitri en z’n tegenstander kon daar geen verandering in brengen.
Frank startte op de bank in de tweede helft en dat zouden we geweten hebben. SVS Deaf scoorde maar Bernard slalomde direct na de aftrap doorheen de hele verdediging en trapte overhoeks binnen: 4-2. Maar toen ging het licht uit voor een paar minuten. Gerald kwam in een schietkraam terecht en we kwamen overal tekort. Na een paar helse minuten flikkerde er plots 4-6 op het scorebord! Berdi in de touwen maar we gaven ons niet gewonnen. We herstelden de organisatie en het evenwicht en kwamen een paar keer héél dicht bij de aansluitingstreffer. De bezoekende doelman wou echter niet meewerken en kwam de bal zelfs aan de middellijn uit de voeten van de volledig vrijstaande Bernard tackelen. Ook Jo had kunnen/moeten scoren, er kwam overal steeds meer ruimteen Deaf had zeker ook nog eens een doelpunt kunnen maken. Maar dat deden ze niet en toen kort voor tijd Bernard helemaal op z’n eentje de bezoekende verdediging, doelman inclus, oprolde legde hij de bal onzelfzuchtig op de voet van Jo die maar in te tikken had. Er bleven nog 5 minuten te spelen maar Berdi was moe gestreden en ondanks een paar hete standjes voor doel moest hun doelman geen wonder verrichten om de bezoekende overwinning veilig te stellen.
De nederlaag deed pijn, vooral omdat we deze wedstrijd voor 75% volledig domineerden. Met rustig rondspelen van de bal hebben we voldoende kansen gecreeerd om te winnen maar een onzorgvuldige afwerking en een sterke bezoekende doelman kosten ons 3 punten zodat we nog altijd aan de staart van het peleton blijven bengelen. Met 2 wedstrijden tegen de nummer 3 in de stand niet direct een opbeurende gedachte, maar we richten onze aandacht eerst op de clash AA Gent – KSV Oudenaarde van maandag 9 april waarbij Young Berdians Andreas en Jochen tegen elkaar in de arena zullen staan. Het verslag volgt asap!

Doelpunten gisterenavond: Bernard 3x, Hendrik 1x, Jo 1x

Vrijdagavond laat, college Melle. Berdi mocht op bezoek bij de laatste in de stand SDV Gent.
Beide ploegen hadden er wel zin in maar de scheids had zijn kat gestuurd. De arme délégué van de thuisploeg (de enige niet-speler in de zaal) nam dan maar de 2 taken waar, waarvoor onze beste dank.
De thuisploeg begon met veel enthousiasme, en dat zou het enige wapen blijken waarmee ze Berdi zouden bekampen. Ongelukkig genoeg zette Berdi daar niet veel tegenover, al moet gezegd dat de toestand van de vloer voetbal zo goed als onmogelijk maakte. Er werd meer gegleden dan gelopen en dat bleek geen voordeel, voor geen van beide ploegen. Het wedstrijdbegin was vrij gelijkopgaand, met misschien net iets meer kansen voor Berdi maar de thuisdoelman gaf een solide indruk. Het duurde dan ook een tijdje vooraleer Berdi een gaatje vond, het was Jo die 2x op rij de netten deed trillen. Maar de thuisploeg bleef ervoor gaan en een afstandschot verdween via het been van Frank naast de kansloze Gerald. Die had niet super veel werk maar moest toch attent blijven om een tweede thuisdoelpunt te vermijden. Kort voor de rust kon ook Bernard er nog eentje maken zodat er gewisseld werd bij een 1-3 stand.
Na de pauze bleek Berdi eindelijk aangepast aan de vloer en er werd steeds vlotter gecombineerd. De arme thuisspeler gleden en slipten van links naar rechts maar opnieuw Jo brak de ban én de veerkracht van de thuisploeg. Onze 4^e treffer maakte alles veel gemakkelijker en Berdi kon eindelijk nog eens mooie driehoekjes en doorsteekpasjes (dat opwippertje van Bernard!) op de euh… glijbaan leggen en de doelpunten vlogen de thuisgoalie nu om de oren. Gerald had een rustige avond maar moest toch nog een paar keer goed tussenbeide komen. Na het laatste fluitsignaal blonken de 1-11 cijfers op het bord, onze 2^e driepunter in de terugronde.
Met dank aan de thuisploeg die ondanks hun 0 punten ons met veel plezier en enthousiasme partij boden.

Er resten ons nog 4 wedstrijden om toch nog een paar extra puntjes te sprokkelen en eventueel nog wat op te schuiven in de stand (we houden helaas amper 2 ploegen achter ons maar staan ook op amper 3 punten van de 9^e plaats), te beginnen volgende week tegen Deaf die revanche zullen willen nemen voor onze verrassende overwinning in de heenmatch. Iedereen op post!

Na de pandoering van vorige week gingen we met een klein hartje de strijd aan met de 4^e in de stand, Spel in Zicht. En dat zonder onze 2 roergangers Carlo en Frank (beide geblesseerd, de een al wat erger dan de andere). Gelukkige konden we op onze supersub Sam rekenen, en blij toe.

Een duel dat ook verbaal beslecht zal worden, vergeet zeker niet hun website http://voetbal.spelinzicht.eu/ te checken, altijd opmerkelijke en leuke verslagen. We mogen hier niet onder doen dus daar gaan we (in elk geval zijn we al in snelheid geklopt  J)

De wedstrijd zat vanaf het begin op slot, Berdi, zoals gezegd met een ei in de broek, kroop in verdediging en hun doelman had gerust een minuut of 10 later mogen arriveren. Maar ook Gerald werd goed afgeschermd door een verdediging die puik werd georganiseerd door Sam. Spel in Zicht had het meeste balbezit (de balbezitmeter was stuk maar ik schat toch 70%) maar hun aanvallen waren te stereotyp om Berdi uit verband te krijgen. En afstandschoten, daar wist Gerald wel raad mee.
Halverwege kon Berdi toch ook een paar keer prikken: Dimitri trapte moederziel alleen voor de doelman keihard op het “Beast” (tja, moet hij het maar niet op z’n trui zetten) en Jo, ook al in het straatje gestuurd door Bernard, koos de kruising als eindbestemming. Bernard zelf werd een paar keer gestuit door de bezoekende doelman. Mij leek het dat Berdi in die eerste helft de mooiste kansen kreeg maar ook Gerald moest steeds meer aan het werk. Gelukkig had hij een begenadigde dag, al spaarde hij z’n mirakelreddingen vooral voor de tweede helft… En kort voor de rust moest hij zich toch omdraaien toen we toch een keer volledig uit verband gespeeld werden en hun spits centraal voor doel eenvoudig kon binnenschuiven. Direct na de pauze nog meer onheil: weer konden de Spel-in-Zichters de bal ongrijpbaar maken en aan de tweede paal werd de 0-2 tegen de netten gejast.
Berdi hing in de touwen maar zoals wel vaker dit seizoen gaven we ons niet zonder slag of stoot gewonnen. De bezoekers dreven het tempo op en het werd pompen of verzuipen. Gerald schudde nu het ene mirakel na het andere wonder uit z’n gehavende handen (vooral dat handje linksonder toen de bal net naast de paal in doel zou verdwijnen zal wel nooit uit het collectieve geheugen verdwijnen) en de andere Berdianen trokken zich op aan zijn prestatie. De storm waaide over en de strijd werd naar het middenveld verlegd. Toen Jo daar met meer geluk dan kunde in balbezit kwam schudde hij een heerlijke diepe bal uit de sloffen waarmee Bernard iets fantastisch deed: namelijk in één tijd keihard die bal tegen de netten knallen. Dat is precies het doel van dit spel, en zoals hij het uitvoert lijkt het kinderlijk eenvoudig maar geloof me, dat is het niet. Kortom: een wereldgoal (alweer J). Berdi wou meer, Spel in Zicht hinkte op 2 gedachten en kreeg ook kansen om het af te maken. Maar de voetbalgoden waren dit keer voor de underdog. Ofwel lag het aan de net iets minder scherpe afwerking, dat kan ook. In elk geval bleef Berdi in de match en toen Bernard een even listig als subliem doorsteekpasje naar Hendrik bedacht, ramde die zonder genade de 2-2 op het bord. Totale euforie bij de Berdianen en misschien had er wel nog meer ingezeten maar de helden waren moe en koesterden het puntje als was het van goud. De centraal ijzersterk spelende Sam zette Bernard nog op weg naar een kopij van z’n eerste doelpunt maar deze keer ging de bal nipt voorlangs. ’t Kan niet altijd lukken zeker. O ja, er was nog een fase waarbij Berdi mogelijks een strafschop verdiende (Hendrik werd op zeer verdachte wijze van een 2^e treffer gehouden) maar we gaan beleefd blijven en niets over die arme scheids (de man had controle) schrijven.

Conclusie van een avondje Keiskant: De Vermeerens pakken een punt voor Berdi maar we kunnen niet voorbij aan de sterke prestatie van Sam die centraal een berematch speelde. Maar alleen kunnen ze het natuurlijk niet, we hebben er allemaal voor geknokt tot we er bijna bij neervielen. Onze voorzitter en secretaris zouden trots geweest zijn (ze waren er hopelijk in gedachten bij).

En Spel in Zicht komt in onze categorie “Tegenstanders om graag tegen te spelen”. We geven ze rendez-vous volgend seizoen.
Volgende week de wei in tegen de laatste in de stand SDV, hopelijk kunnen we nog eens een overwinning boeken maar overschatting is uit den boze.

Vrijdag 16/3/2012, het zou een nieuwe mooie bladzijde in de Berdi geschiedenis worden.

Carlo hield een stevige knieblessure over aan de match van vorige week, maar in deze 6 puntenmatch tegen de Kafka’s, 1 punt achter ons in de stand, konden we wel genieten van de vocale steun van onze kinderen, en ja zelfs Evita had de verplaatsing gemaakt !

Het kon dus gewoon niet mis gaan, en toch…
Ook al kwamen we op achterstand, en ook al liep het net allemaal iets stroever dan anders, toch hielden we aanvankelijk gelijke tred met een goed voetballende thuisploeg. Al moeten we zeggen dat we zeker niet gehinderd werden door hun doelman. Eens we doorhadden dat hij euh… niet echt klemvast was, werd de arme jongen van alle kanten belaagd en Berdi stoomde lekker door naar 3-5. Maar helaas lieten we na om de kloof nog groter te maken, een tikje hoogmoed sloop in ons spel en de Kafka’s bleven die bal maar lekker rondspelen: 5-5 aan de rust.
Alles nog mogelijk, zeker gezien Berdi in de tweede helft meestal beter wordt.

Maar de thuisploeg wisselde na de appelsientjes van doelman en hield het tempo heel hoog, en beetje bij beetje brokkelde de Berdi vestiging af. Rots in de branding Frank (de enige op niveau in de tweede helft) liep de ziel uit z’n lijf, maar op de momenten dat hij eventjes moest uitblazen op de bank viel het kaartenhuisje helemaal in elkaar. Wat volgde is het slechtste wat we dit seizoen lieten zien, met geen bezieling, geen druk op de bal, geen combinaties, gemekker op elkaar, de tegenstander en de ref en een aantal fouten die we zouden durven quoteren als “erover”. Het strekt de tegenstander tot eer dat ze zich niet lieten vangen en dat ze bleven voetballen, hoewel wij dat met man en macht probeerden te verhinderen. Jo trof nog eens de paal (een wekelijkse gewoonte) en in de herneming werd het schot van Dimitri met de hand uit doel geslagen waardoor Frank vanop de stip de enige treffer in de tweede helft kon binnentrappen. De Kafka’s vonden door de enorme ruimtes tussen de Berdispelers vlot de netten waardoor in de 2^e helft een 7-1 moesten slikken… Dus eindstand 12-6, de op 1 na zwaarste nederlaag dit seizoen (Veugelfriends niet meegerekend ;-) en dat tegen een rechtstreekse tegenstander! Dat we hierdoor naar de 3^e laatste plaats zakken doet extra pijn… Deze klap kwam hard aan maar we moeten verder en vooral aan alle goede wedstrijden die we dit seizoen al gespeeld hebben in gedachten houden. Ook al wordt het komende donderdag opnieuw een aarstmoeilijke opdracht tegen Spel in Zicht, 4^e in de stand.

Doelpunten: Bernard 2x, Dimitri 2x, Jo 1x, Frank 1x

Eerst de beginsituatie: Berdi zonder Hendrik dus met 6 tegen de nummer 5 in de stand die slechts 5 spelers op het wedstrijdblad kregen.

Berdi begon zoals de voorbije weken: ongelofelijk sterk in de organisatie en flitsend in het aanvalsspel. Zo flikkerde er al na 10 minuten een droge 3-0 op het scorebord, en niet eens onverdiend! Doelpuntenmakers: Jo met de tipper, Bernard met de actie centraal voor doel en opnieuw Jo na een heerlijke intrap van Bernard over de hele bezoekende verdediging. En het had zelfs nog meer kunnen zijn ! Berdi werd evenwel gestuit in z'n aanvalsdrang door een ongelukkig incident nl. een heldhaftige en even pijnlijke als knappe redding van Gerald: hij gooide zich met ware doodsverachting in de baan van de bal en toen ging het licht uit. Bal vol in het gezicht, bloed, even van de wereld... Goal vermeden maar onze onverwoestbare doelman moest toch even bekomen langs de kant (en vooral de bloedneus stelpen). Dus Carlo in doel en Berdi moest even naar adem happen. De bezoekers toonden waarom ze verdiend op die 5e plaats kamperen en voerden de druk op. Gerald nam opnieuw plaats onder de lat maar moest zich voor de rust helaas nog 3x omdraaien. Ruststand 3-3.
Berdi hapte naar adem maar begon opnieuw beter aan de tweede helft. Een tegentreffer kon ons niet raken want Jo dribbelde en scoorde opnieuw en zette zo de 4-4 op het bord. Maar het sloopwerk van Gent's Evolution had z'n werk gedaan. Berdi liep steeds meer achter de bal en er kwamen steeds grotere gaten in onze verdediging. Jo raakte wel nog eens de paal maar de bezoekers hadden hun prooi nu vast en we konden alleen maar toekijken hoe de score opliep tot 4-8. Niet dat we echt weggespeeld werden maar de krachten waren helemaal op en het laatste doelpunt van Jo (na een serieuse inspanning van Dimitri die vooraan in de laatste 10 minuten alles en iedereen onder druk zette) maakte geen verschil meer. Het verlies kwam vrij hard aan, iedereen geloofde vanavond in een stunt maar het mocht niet zijn.
Integendeel, nog meer pech: een sterk offensief geinspireerde Carlo (ik denk dat hij in deze match meer naar doel getrapt heeft dan in alle vorige samen, ik herinner me oa. een borstcontrole gevolgd door een schitterend vluchtschot net over) mocht alleen op de doelman af maar werd in z'n actie gestuit door de doelman en zo helaas geraakt aan de kruisband van de knie. Hij lijkt voor weken buiten strijd ... We wensen hem een spoedig herstel en herstellen zelf van deze opdoffer(s), ook al mogen we eigenlijk trots zijn dat we deze sterke jonge ploeg zo hard in de problemen gebracht hebben.

En als uitsmijter: bedankt aan de tegenstander en de scheids voor deze echt wel heel toffe match. Er werd geknokt en gebikkeld maar alles in een uiterst sportieve sfeer waardoor de kleine wrijvingen die er onvermijdelijk ontstaan in zo'n spannende match met de glimlacht opgelost werden. Zo willen we wel elke week spelen! Hopelijk volgende week ook tegen de Kafka's?

Doelpunten: Jo 4x, Bernard 1x

Zelden na een wedstrijd twee ploegen zo even zeer ontgoocheld gezien. De thuisploeg had niet verwacht om puntenverlies te lijden maar gezien het wedstrijdverloop mocht Berdi zeker aanspraak maken op meer…

Berdi begon ongewoon flitsend! Het balbezit was logischerwijs voor de thuisploeg maar de man met de bal werd steeds direct onder druk gezet waardoor er geen ruimte weggegeven werd. De eerste kansen waren dan ook voor Berdi via Frank (enig mooi voor doel gezet door Bernard) en een erg bedrijvige Hendrik.

Berdi kon die pressing niet aanhouden maar Vuve Barree nam nooit echt de bovenhand. Gerald moest wel een supersave uit de mouw schudden maar de goal viel aan de overkant: Bernard met de actie op de flank en Jo schoof centraal voor doel onder de doelman binnen: 0-1. En zeker niet onverdiend! De thuisploeg werkte hard om de achterstand ongedaan te maken en kende daarbij pech toen de paal in de weg stond maar ook Berdi had nog kunnen scoren toen Bernard Jo in het straatje stuurde en diens gekruist schot ging maar net voorlangs.

In de tweede helft stak Vuve met al z’n wisselspelers (tegenover Berdi maar eentje) nog een tandje bij en Berdi kraakte in z’n voegen. En het onvermijdelijke gebeurde: een slimme doorsteekbal in de rug van de verdediging en Gerald had geen verhaal: 1-1. Maar Berdi kraakte niet, integendeel. Bernard onderschepte, dribbelde en stifte heerlijk over de grabbelende thuisdoelman: 1-2. Hij kende even later brute pech toen in geharrewar voor doel zijn poging tegen de lat uitstierf… Het zou Berdi zuur opbreken, want een half mislukte interceptie centraal zorgde voor de gelijkmaker kort voor tijd.
Beide ploegen twijfelden tussen de gedachte om het ene punt te beschermen of voluit voor de 3 te gaan, wat zorgde dat de stand niet meer wijzigde, gevolg: twee ontgoochelde ploegen na het laatste fluitsignaal.

Op naar de volgende: Gent’s Evolution in de Keiskant

Doelpunten: Bernard 1x, Jo 1x

Het was wat onzeker of we wel een ploeg samen zouden krijgen maar onder leiding van délégué Valery stond iedereen paraat behalve Bernard (die stond op skilatten of ergens in een Stube)

De eerste helft was er een van uitzonderlijke kwaliteit. De bezoekers hadden wel meest balbezit en maakten de bal bij momenten ongrijpbaar maar Berdi deed wat het zo goed kan: een organisatie neerzetten waar geen doorkomen aan was. Daarnaast deden we ook wat we minder goed kunnen : scoren! Eerst werd Jo nog foutief gestuit terwijl hij alleen op doel afging (Dimitri ramde de vrije trap bijna binnen) maar halverwege de eerste helft bediende Dimitri Hendrik die heel knap in één tijd binnenschot: 1-0. De tweede treffer kwam op naam van Jo die helemaal alleen de boel forceerde: knappe steal, net iets sneller op de bal dan de laatste verdediger en de doelman, bal afrollen met links en binnentrappen rechts: 2-0. Berdi onverhoopt op voorsprong en de bezoekers konden daar bitter weinig tegenover stellen. Toch konden ze kort voor rust aansluiten toen een bal uit een onmogelijke hoek toch binnenging. Het gaf de bezoekers moed en ze verhoogden het tempo nog. Berdi kraakte onder de druk en moest even later de gelijkmaker toestaan: 2-2 bij de rust.
Toch een onverhoopte tussenstand na een heel sterke eerste helft. Helaas had het sloopwerk van de bezoekers heel veel gevergd en direct na de rust gingen we collectief ten onder. We werden van het kastje naar de muur getikt (even dachten we dat we tegen Veugelfriends aan het spelen waren) en op een paar minuten tijd ging het naar 2-7. Gelukkig kon Spartak dit tempo niet aanhouden maar de schade was gemaakt. Berdi kon nooit nog een vuist maken en ook al ging het in het laatste kwart nog vrij goed heen en weer, het waren toch de bezoekers die de mooiste kansen de nek omwrongen (en Gerald die weerde zich zoals altijd als een duivel in een wijwatervat). De laatste vermeldenswaardige actie was een solo van Dimitri die helaas (zoals al te vaak bij ons) op de paal strandde.

Analyse na een nachtje slapen: erg sterke eerste helft maar uiteindelijk een logische nederlaag tegen een sterke tegenstander (nog altijd onduidelijk hoe we vorige keer een puntje uit de brand konden slepen)

Op naar Vuve Barree voor een topper in de middenmoot!

Torpedo torpederen?

Torpedo had evenveel punten als ons, een onvervalste 6-puntenwedstrijd dus. Konden we deze concurrent achteruitslaan en aansluiten bij de middenmoot?
Hendrik, net papa geworden, ontbrak op het appel en Dimitri was echt heel ziek (dikke merci om toch af te komen). Frank was z’n eigen zelf en kwam rustig net na het startsignaal de zaal binnen.

De eerste helft…

Globaal gezien een doorsnee match: de tegenstander was meest in balbezit en liet de bal bij momenten erg goed rondgaan. Berdi stond goed opgesteld en liep zoveel mogelijk de gaten overal dicht. Tweemaal lukte dat niet en zo kwam Torpedo op 0-2. Torpedo het velspel en Berdi de kansen, daarvoor speculeerde het vooral op de individuele actie maar scoren wou maar niet lukken, ondanks mooie kansen voor Bernard en Jo. De paal stond een paar keer in de weg, maar dé doelmanactie van de avond kwam net voor rust: Jo kapte zich centraal vrij en punterde vanop 2 meter naar doel maar met een ultieme reflex hield de bezoekende goalie z’n netten schoon.

De tweede helft…

Gezien het feit dat we ondanks onze gebrekkige conditie meestal beter voor de dag komen na de appelsientjes gaf die achterstand van 2 doelpunten ons nog hoop. En jawel hoor, Bernard wrong zich door de verdediging op de linkerflank en knalde mét links heerlijk in de verste hoek: 1-2. Jammer genoeg konden we deze opkikker niet lang vasthouden: een afstandschot verdween door het bos van spelers en Gerald had geen kans. Een mentaal tikje maar bij een collectieve aanval werd een schot van Carlo afgeblokt, de bal kwam via Jo bij Bernard terecht die er iets heel moois mee deed, een schaar-vluchtschot al vallend en de bal verdween opnieuw aan de verste paal in doel. Een staaltje van technisch vermogen en dé kandidaat voor het mooiste doelpunt van het seizoen! Maar opnieuw konden we de tegenstand hierdoor niet aan het twijfelen brengen: amper een paar minuutjes later stond er opnieuw een kloof op het scorebord : een té enthousiast aanvallend Berdi liet z’n doelman in de steek en die schoof de bal netjes in de voeten van … een tegenstander: 2-4. Boeken toe denk iedereen dan maar dan kent u Berdi nog niet! Vanuit de organisatie bleven we de Torpedo verdediging pijn doen en Jo moest tot 2x toe foutief afgestopt worden bij een kansrijke tegenaanval. Ook stond (u raadt het nooit) de paal een derde treffer in de weg (die knal van Dimitri, een schot van Jo) en was de bal wel tussen het kader, stond daar een zwarte boeman om het ronde ding te stoppen. Maar in voetbal weet je maar nooit en de ervaring van Berdi zorgt er voor dat we (bijna) nooit opgeven: vlak voor tijd kon Jo in een scrimmage voor doel werken en de hoop op een (oververdiend) puntje laaide weer op. Zo hoog dat na de aftrap Berdi vooruitstormde om druk te zetten maar Torpedo speelde het heel koel uit en maakte het even koel af: 3-5 en afgefloten.

De derde helft…

Dimitri was intussen van het strijdtoneel verdwenen en bleek doodziek. Ook Frank bekende niet-helemaal-100%-in-vorm te zijn door een, laat het ons een “probleemke met een klant” noemen J Met 2 halve krachten bleek een nochtans goed voetballend (allé, vond ik toch) Berdi net te kort te komen om een puntje uit de brand te slepen. Een paar kleine foutjes kostten ons tegendoelpunten, en ja, mea culpa, scoren lukt toch o-zo-moeilijk. Alleen al in de eerste helft kansen genoeg voor 10 doelpunten maar als je pas diep in de tweede helft begint te scoren wordt het quasi onmogelijk om wedstrijden te winnen. Ook al leveren we verdedigend fantastisch werk.

De komende twee weken worden moeilijk door de vele afwezigheden maar we maken er het beste van en in maart gaan we resoluut op zoek naar nog een paar driepunters!

De Berdi-clan is uitgebreid: welkom aan Evita De Raeve, geboren op 3 februari!
Dikke proficiat Hendrik en Melissa, en tot gauw

Groetjes,

Alle Berdians

De derby tegen Wanhoop, elke keer een beladen duel. De heel nipte nederlaag in de heenronde wakkerde de hoop op puntengewin aan. Carlo en Hendrik moesten echter verstek geven, Sam werd opgeroepen om de verdediging te versterken.

Berdi begon goed vanuit de organisatie, op de tegenaanval kon Jo Bernard vrij voor doel zetten en die miste niet : 1-0. Wanhoop liet echter niet begaan en het tempo lag verschroeiend hoog in de aanvangsfase. Na de gelijkmaker kon opnieuw Bernard Berdi op voorsprong brengen met een individuele actie. Maar het hoge tempo eiste z’n tol, Berdi ging steeds meer uit positie lopen en de thuisploeg liet de bal erg goed rondgaan. Met hun supergevaarlijke spits deden ze onze verdediging geregeld pijn en zo ging het naar een niet-onlogische 5-2 aan de rust…

Berdi liet de kop echter niet hangen en drukte Wanhoop in het begin van de tweede helft tegen z’n doel. De kansen en kansjes werden echter niet afgemaakt (Bernard tegen de lat, Sam met links net naast) en dat zou ons zuur opbreken. Ook al kon Bernard nog eens scoren (vraag me niet meer hoe J), een schitterende owngoal van Dimitri sneed ons de adem af. Het ging naar 7-3 en Berdi hing in de touwen. Met de moed der euh… wanhoop bleef Berdi proberen en Jo kon milderen uit een heel scherpe hoek (na een schot van Bernard op de paal). Maar na de aftrap scoorde Wanhoop al direct na een fantastische combinatie: 8-4. Jo kon toch nog een dribbel uit de schoenen toveren (niet evident tegen een ijzersterke laatste man van Wanhoop) en met rechts scoren en na een heerlijk hakje van Bernard caprioolde het schot van Jo via de beide doelpalen en de rug van de doelman binnen. Helaas was het vat daarna helemaal af en Wanhoop kwam nog dichter bij een treffer dan Berdi, gelukkig lag Gerald goed in de weg.

Conclusie: organisatorisch zaten er af en toe wat zaken scheef, de conditie bij sommigen was rampzalig maar de inzet en de 6 mooie goals geven ons toch een goed gevoel tegen deze uitstekend voetballende en harde (maar faire) ploeg. Een klein wonder dat ze amper evenveel punten hadden als wij.
Doelpunten: Bernard 3, Jo 2, 1 owngoal

Volgende week een heel moeilijke match tegen Torpedo en in de krokusvakantie zitten we met een serieus spelerstekort, hopelijk kunnen we in februari toch een aantal puntjes sprokkelen

De heenmatch was een close-call want met slechts 1 doelpuntje verschil gewonnen, dus Berdi was op z’n hoede. Dimitri had opvangproblemen en zou pas aan het begin van de tweede helft z’n opwachting maken.

We begonnen niet superslecht maar er zat totaal geen tempo in het matchbegin. Toch kwamen er al snel kansen aan beide zijden, maar de doelmannen bleken in goede vorm en ook de doelpalen moesten een paar keer tussenbeide komen.

Het was Berdi dat eerst kon scoren: Jo kon alleen op doel af en tikte naast de doelman binnen: 1-0. Lang konden we niet genieten van deze voorsprong want OCMW kwam weer langszij. Het tempo ging de hoogte in en de spanning nam toe, maar beide ploegen maakten er een erg sportieve strijd van. Berdi kreeg de beste kansen en het was Frank die op aangeven van Bernard Berdi weer op voorsprong bracht. Jo punterde er nog eentje bij zodat er aan de rust 3-1 op de bordjes stond.
Met verse kracht Dimitri erbij ging het in de tweede helft veel vlotter. Berdi werd de betere ploeg en combineerde er bij momenten lustig op los. Toch duurde het nog vrij lang vooraleer de geruststellende 4^e treffer viel, Jo kwam aan de middellijn in balbezit, dribbelde en scoorde met rechts in de tegenovergestelde hoek. Berdi was compleet losgelaten en

Dimitri slalomde voorbij de hele OCMW verdediging, doelman incluis en legde Jo z’n vierde treffer op een presenteerblaadje. Bernard deed even later hetzelfde met een subliem hakje maar de (uitstekende) doelman wou deze keer niet meewerken. Dat OCMW kort voor tijd nog een tweede keer scoorde was voer voor de statistieken want Berdi hield de boel voor de rest erg goed gesloten en behaalde een verdiende en deugddoende overwinning.

Op deze manier komen we in het midden van het klassement terecht en zo staat in de classico tegen Wanhoop volgende dinsdag niets minder dan de eer van ploeg van ’t Stad op het spel want we staan met evenveel punten (let niet op het klassement hiernaast want bij de bond hebben ze nog altijd niet door dat we de wedstrijd tegen Job jammer genoeg niet met 5-0 gewonnen hebben). En met de nakende bevalling van Melissa wordt het volgende week dus zowiezo superspannend ;-)

Doelpunten: Jo 4 (en dat waren er vier voor Jochen J) en Frank 1

Amper 4 dagen na onze vorige match mochten we opnieuw aan de slag, dit keer in het “verre” Eeklo, de nummer 2 in de stand.

In de heenmatch hadden we hen het vuur aan de schenen kunnen leggen en we wilden ook deze keer onze huid duur verkopen. Eeklo nam het initiatief en we slikten een beetje te snel de eerste treffer, maar door een foutje in hun verdediging kon Jo de gelijkmaker binnenpunteren. De thuisploeg was echter helemaal niet onder de indruk en speelde Berdi bij momenten helemaal in de vernieling. In tegenstelling tot de thuismatch liet Eeklo ons meer komen en bij balverlies kwam onze verdediging telkens tegen een overmacht te staan door de enorm snelle counters. Aanvallend kon enkel Dimitri (dan nog met een verzwikte voet) kon de thuisdoelman verontrusten maar paal en lat hielden hem tot 3x toe van een treffer. Bij Eeklo gingen ze er wel vlotjes in en aan de rust was het kalf dan ook al bijna helemaal verdronken: 7-1.

Ook in de tweede helft konden we geen vuist maken: dribbels mislukten steevast, uitvoetballen liep door het erg snelle storen van de thuisploeg ook al helemaal niet, en Eeklo amuseerde zich kostelijk met de geboden ruimte. Pas toen de dubbele cijfers op het bord stond kon Berdi ook een paar keer de neus aan het venster steken maar de uitstekende doelman gaf geen krimp. Maar toen Dimitri met een heerlijke pas Bernard vrij voor doel zetten kon die rustig rond de keeper wandelen en binnentikken. En in de slotseconde dwong Dimitri nog een derde treffer af, op kracht langs de lijn en de doelman liet de schuiver onder zich in doel glijden. Eindstand: 12-3. 

Laat het ons maar op een complete offday houden, enkel Gerald haalde enig niveau vandaag. Het moet gezegd dat Eeklo een verschroeiend tempo kon opleggen maar van onze normaal zo stevige organisatie was vandaag geen enkel spoor, met zware cijfers tot gevolg.
Onze vierdaagse tegen de nummers 1 en 2 in de stand was geen succes (doelsaldo: 5-30) maar niet getreurd, er resten ons nog voldoende wedstrijden om punten te sprokkelen, al zal het niveau serieus toch opgekrikt moeten worden. Te beginnen volgende week tegen OCMW.