Torpedo had evenveel punten als ons, een onvervalste 6-puntenwedstrijd dus. Konden we deze concurrent achteruitslaan en aansluiten bij de middenmoot? Hendrik, net papa geworden, ontbrak op het appel en Dimitri was echt heel ziek (dikke merci om toch af te komen). Frank was zn eigen zelf en kwam rustig net na het startsignaal de zaal binnen.
De eerste helft
Globaal gezien een doorsnee match: de tegenstander was meest in balbezit en liet de bal bij momenten erg goed rondgaan. Berdi stond goed opgesteld en liep zoveel mogelijk de gaten overal dicht. Tweemaal lukte dat niet en zo kwam Torpedo op 0-2. Torpedo het velspel en Berdi de kansen, daarvoor speculeerde het vooral op de individuele actie maar scoren wou maar niet lukken, ondanks mooie kansen voor Bernard en Jo. De paal stond een paar keer in de weg, maar dé doelmanactie van de avond kwam net voor rust: Jo kapte zich centraal vrij en punterde vanop 2 meter naar doel maar met een ultieme reflex hield de bezoekende goalie zn netten schoon.
De tweede helft
Gezien het feit dat we ondanks onze gebrekkige conditie meestal beter voor de dag komen na de appelsientjes gaf die achterstand van 2 doelpunten ons nog hoop. En jawel hoor, Bernard wrong zich door de verdediging op de linkerflank en knalde mét links heerlijk in de verste hoek: 1-2. Jammer genoeg konden we deze opkikker niet lang vasthouden: een afstandschot verdween door het bos van spelers en Gerald had geen kans. Een mentaal tikje maar bij een collectieve aanval werd een schot van Carlo afgeblokt, de bal kwam via Jo bij Bernard terecht die er iets heel moois mee deed, een schaar-vluchtschot al vallend en de bal verdween opnieuw aan de verste paal in doel. Een staaltje van technisch vermogen en dé kandidaat voor het mooiste doelpunt van het seizoen! Maar opnieuw konden we de tegenstand hierdoor niet aan het twijfelen brengen: amper een paar minuutjes later stond er opnieuw een kloof op het scorebord : een té enthousiast aanvallend Berdi liet zn doelman in de steek en die schoof de bal netjes in de voeten van een tegenstander: 2-4. Boeken toe denk iedereen dan maar dan kent u Berdi nog niet! Vanuit de organisatie bleven we de Torpedo verdediging pijn doen en Jo moest tot 2x toe foutief afgestopt worden bij een kansrijke tegenaanval. Ook stond (u raadt het nooit) de paal een derde treffer in de weg (die knal van Dimitri, een schot van Jo) en was de bal wel tussen het kader, stond daar een zwarte boeman om het ronde ding te stoppen. Maar in voetbal weet je maar nooit en de ervaring van Berdi zorgt er voor dat we (bijna) nooit opgeven: vlak voor tijd kon Jo in een scrimmage voor doel werken en de hoop op een (oververdiend) puntje laaide weer op. Zo hoog dat na de aftrap Berdi vooruitstormde om druk te zetten maar Torpedo speelde het heel koel uit en maakte het even koel af: 3-5 en afgefloten.
De derde helft
Dimitri was intussen van het strijdtoneel verdwenen en bleek doodziek. Ook Frank bekende niet-helemaal-100%-in-vorm te zijn door een, laat het ons een probleemke met een klant noemen J Met 2 halve krachten bleek een nochtans goed voetballend (allé, vond ik toch) Berdi net te kort te komen om een puntje uit de brand te slepen. Een paar kleine foutjes kostten ons tegendoelpunten, en ja, mea culpa, scoren lukt toch o-zo-moeilijk. Alleen al in de eerste helft kansen genoeg voor 10 doelpunten maar als je pas diep in de tweede helft begint te scoren wordt het quasi onmogelijk om wedstrijden te winnen. Ook al leveren we verdedigend fantastisch werk.
De komende twee weken worden moeilijk door de vele afwezigheden maar we maken er het beste van en in maart gaan we resoluut op zoek naar nog een paar driepunters!
De derby tegen Wanhoop, elke keer een beladen duel. De heel nipte nederlaag in de heenronde wakkerde de hoop op puntengewin aan. Carlo en Hendrik moesten echter verstek geven, Sam werd opgeroepen om de verdediging te versterken.
Berdi begon goed vanuit de organisatie, op de tegenaanval kon Jo Bernard vrij voor doel zetten en die miste niet : 1-0. Wanhoop liet echter niet begaan en het tempo lag verschroeiend hoog in de aanvangsfase. Na de gelijkmaker kon opnieuw Bernard Berdi op voorsprong brengen met een individuele actie. Maar het hoge tempo eiste zn tol, Berdi ging steeds meer uit positie lopen en de thuisploeg liet de bal erg goed rondgaan. Met hun supergevaarlijke spits deden ze onze verdediging geregeld pijn en zo ging het naar een niet-onlogische 5-2 aan de rust
Berdi liet de kop echter niet hangen en drukte Wanhoop in het begin van de tweede helft tegen zn doel. De kansen en kansjes werden echter niet afgemaakt (Bernard tegen de lat, Sam met links net naast) en dat zou ons zuur opbreken. Ook al kon Bernard nog eens scoren (vraag me niet meer hoe J), een schitterende owngoal van Dimitri sneed ons de adem af. Het ging naar 7-3 en Berdi hing in de touwen. Met de moed der euh wanhoop bleef Berdi proberen en Jo kon milderen uit een heel scherpe hoek (na een schot van Bernard op de paal). Maar na de aftrap scoorde Wanhoop al direct na een fantastische combinatie: 8-4. Jo kon toch nog een dribbel uit de schoenen toveren (niet evident tegen een ijzersterke laatste man van Wanhoop) en met rechts scoren en na een heerlijk hakje van Bernard caprioolde het schot van Jo via de beide doelpalen en de rug van de doelman binnen. Helaas was het vat daarna helemaal af en Wanhoop kwam nog dichter bij een treffer dan Berdi, gelukkig lag Gerald goed in de weg.
Conclusie: organisatorisch zaten er af en toe wat zaken scheef, de conditie bij sommigen was rampzalig maar de inzet en de 6 mooie goals geven ons toch een goed gevoel tegen deze uitstekend voetballende en harde (maar faire) ploeg. Een klein wonder dat ze amper evenveel punten hadden als wij. Doelpunten: Bernard 3, Jo 2, 1 owngoal
Volgende week een heel moeilijke match tegen Torpedo en in de krokusvakantie zitten we met een serieus spelerstekort, hopelijk kunnen we in februari toch een aantal puntjes sprokkelen
De heenmatch was een close-call want met slechts 1 doelpuntje verschil gewonnen, dus Berdi was op zn hoede. Dimitri had opvangproblemen en zou pas aan het begin van de tweede helft zn opwachting maken.
We begonnen niet superslecht maar er zat totaal geen tempo in het matchbegin. Toch kwamen er al snel kansen aan beide zijden, maar de doelmannen bleken in goede vorm en ook de doelpalen moesten een paar keer tussenbeide komen.
Het was Berdi dat eerst kon scoren: Jo kon alleen op doel af en tikte naast de doelman binnen: 1-0. Lang konden we niet genieten van deze voorsprong want OCMW kwam weer langszij. Het tempo ging de hoogte in en de spanning nam toe, maar beide ploegen maakten er een erg sportieve strijd van. Berdi kreeg de beste kansen en het was Frank die op aangeven van Bernard Berdi weer op voorsprong bracht. Jo punterde er nog eentje bij zodat er aan de rust 3-1 op de bordjes stond. Met verse kracht Dimitri erbij ging het in de tweede helft veel vlotter. Berdi werd de betere ploeg en combineerde er bij momenten lustig op los. Toch duurde het nog vrij lang vooraleer de geruststellende 4e treffer viel, Jo kwam aan de middellijn in balbezit, dribbelde en scoorde met rechts in de tegenovergestelde hoek. Berdi was compleet losgelaten en
Dimitri slalomde voorbij de hele OCMW verdediging, doelman incluis en legde Jo zn vierde treffer op een presenteerblaadje. Bernard deed even later hetzelfde met een subliem hakje maar de (uitstekende) doelman wou deze keer niet meewerken. Dat OCMW kort voor tijd nog een tweede keer scoorde was voer voor de statistieken want Berdi hield de boel voor de rest erg goed gesloten en behaalde een verdiende en deugddoende overwinning.
Op deze manier komen we in het midden van het klassement terecht en zo staat in de classico tegen Wanhoop volgende dinsdag niets minder dan de eer van ploeg van t Stad op het spel want we staan met evenveel punten (let niet op het klassement hiernaast want bij de bond hebben ze nog altijd niet door dat we de wedstrijd tegen Job jammer genoeg niet met 5-0 gewonnen hebben). En met de nakende bevalling van Melissa wordt het volgende week dus zowiezo superspannend ;-)
Doelpunten: Jo 4 (en dat waren er vier voor Jochen J) en Frank 1
Amper 4 dagen na onze vorige match mochten we opnieuw aan de slag, dit keer in het verre Eeklo, de nummer 2 in de stand.
In de heenmatch hadden we hen het vuur aan de schenen kunnen leggen en we wilden ook deze keer onze huid duur verkopen. Eeklo nam het initiatief en we slikten een beetje te snel de eerste treffer, maar door een foutje in hun verdediging kon Jo de gelijkmaker binnenpunteren. De thuisploeg was echter helemaal niet onder de indruk en speelde Berdi bij momenten helemaal in de vernieling. In tegenstelling tot de thuismatch liet Eeklo ons meer komen en bij balverlies kwam onze verdediging telkens tegen een overmacht te staan door de enorm snelle counters. Aanvallend kon enkel Dimitri (dan nog met een verzwikte voet) kon de thuisdoelman verontrusten maar paal en lat hielden hem tot 3x toe van een treffer. Bij Eeklo gingen ze er wel vlotjes in en aan de rust was het kalf dan ook al bijna helemaal verdronken: 7-1.
Ook in de tweede helft konden we geen vuist maken: dribbels mislukten steevast, uitvoetballen liep door het erg snelle storen van de thuisploeg ook al helemaal niet, en Eeklo amuseerde zich kostelijk met de geboden ruimte. Pas toen de dubbele cijfers op het bord stond kon Berdi ook een paar keer de neus aan het venster steken maar de uitstekende doelman gaf geen krimp. Maar toen Dimitri met een heerlijke pas Bernard vrij voor doel zetten kon die rustig rond de keeper wandelen en binnentikken. En in de slotseconde dwong Dimitri nog een derde treffer af, op kracht langs de lijn en de doelman liet de schuiver onder zich in doel glijden. Eindstand: 12-3.
Laat het ons maar op een complete offday houden, enkel Gerald haalde enig niveau vandaag. Het moet gezegd dat Eeklo een verschroeiend tempo kon opleggen maar van onze normaal zo stevige organisatie was vandaag geen enkel spoor, met zware cijfers tot gevolg. Onze vierdaagse tegen de nummers 1 en 2 in de stand was geen succes (doelsaldo: 5-30) maar niet getreurd, er resten ons nog voldoende wedstrijden om punten te sprokkelen, al zal het niveau serieus toch opgekrikt moeten worden. Te beginnen volgende week tegen OCMW.
Tja, we hadden een slecht gevoel voor de match, en het is uitgekomen, we zijn (opnieuw) van de mat geveegd, dus wat kunnen we meer over deze match schrijven? Misschien is het beter gewoon de feiten op te sommen:
Feit 1: Bijna een maand geleden dat we nog mochten shotten. Opstelling Berdi: Gerald voelde zich misselijk, Carlo had last van de rug, Dimi voelde zich ook al niet kiplekker en had bijna afgezegd, Hendrik en Melissa raakten maar net op tijd in Drongen en Frank nam een snipperdagje in Brussel.
Feit 2: Iedereen is unaniem: Veugelfriends is top, wat zeg ik, meer dan top. Individueel stuk voor stuk klassespelers met alles wat een zaalvoetballer moet hebben: snelheid, techniek, inzicht, duelkracht Een team dat de bal perfect van voet tot voet laat gaan en met meer scorend vermogen dan alle andere ploegen in de reeks samen (gemiddeld meer dan 12 goals per match, bijna 80 goals meer dan de 2e best scorende ploeg Eeklo). Kortom, een team dat helemaal niets te zoeken heeft in 3e provinciale (bewijs: de wedstrijd tegen de 2e in de stand Eeklo eindigde op 13-3)
Feit 3: de eerste helft van Berdi was behoorlijk (ook al hebben we op 1 na de slechtste verdediging, enkel hekkesluiter SDV scoort nog slechter ). Het plan om zolang mogelijk de nul houden mocht al na de eerste dribbelactie in de prullenmand, maar daarna werkte onze organisatie niet slecht. Gerald keepte alsof er niets aan de hand was en moest zich slechts 7 keer omdraaien. En Bernard zorgde heel af en toe voor wat dreigen en links en rechts een kans(je).
Feit 4: begin van de tweede helft ging het licht even uit (niet toevallig toen captain Carlo op de bank zat), gevolg: tussenspurt van Veugelfriends naar 16-0 (of was het 14, of 15)
Feit 5: Berdi kon in het laatste kwart 2x scoren, telkens op assist van (ook al niet toevallig) Bernard: eerst bediende hij Dimitri die van dichtbij hoog in doel besloot (tot frustratie van de Veugelfriends verdediging/doelman) en daarna zette hij knap Jo alleen voor doel die buitenkantje links de eer nog wat meer redde (van de 33 ballen die hun doelman tot nu toe uit zn netten moesten halen waren er 4 van Berdi, wat een prestatie...)
Feit 6: Eindstand: 2-18. Twee doelpuntjes minder dan de heenmatch
Voila, dat zijn de feiten, er valt misschien nog wel wat meer te zeggen over deze wedstrijd maar zwijgen is goud
We wensen de onbetwiste leider volgend seizoen veel succes in 2e provinciale en hopen dat ze daar wel de tegenstand krijgen die ze verdienen. Snel vergeten deze match, maandag al naar de 2e in de stand Eeklo en daarna kunnen we echt aan onze terugronde van de competitie beginnen.
Jong Berdi speelde op woensdag 28/12 z'n allereerste tornooi samen. Waren van de partij: Andreas, Thibaut, Raf, Mickey, Jochen en Robin (tijdens de poules) We begonnen tegen Wervik A, dat z'n eerste match gewonnen had met 4-1. Een te duchten tegenstander en dat bleek al snel. Wervik had het meest balbezit en kwam verdiend 0-1 voor. Keeper Thibaut had z'n handen vol maar deed dat prima. Beetje bij beetje kwam Berdi in de match en Mickey kon na hoekschop en een vluchtschot van Andreas de 1-1 op het bord zetten. Het samenspel bij Berdi liep steeds vlotter maar het was opnieuw op hoekschop dat Mickey de voorzet van Jochen met de kop in doel kon verlengen: 1-2. Wervik zette alles op alles en met een heel knap doelpunt werd het uiteindelijk een logische 2-2. Niet slecht voor onze eerste match en dat betekende dat we de tweede tegen Dadizele met minstens 4 doelpunten moesten winnen om groepswinnaar te worden. In die match hadden we wel het meeste balbezit maar scoren lukte niet meteen. Mickey vond dan toch een gaatje en Jochen deed het hem na zodat we met 2-0 de rust ingingen. Dezelfde uitslag in de tweede helft zou ons in de halve finale brengen. Trainer Frank gooide joker Robin in de strijd en dat loonde: Jochen zette hem alleen voor doel en beheerst afgewerkt: 3-0 met nog meer dan 5 minuten te spelen. Zou het dan toch lukken? Eerst vreesden we van niet: Andreas kopte een hoekschop op de paal en Mickey dribbelde alles en iedereen maar stak de bal ook tegen de paal... Tot Andreas heel diep druk zette en de weggetrapte bal belandde via hem Makiesegewijs in doel: 4-0! Geen tegendoelpunt slikken was voldoende maar Berdi had de smaak te pakken en Robin zetten nog 2 maal de netten bol: eerst met een beheerste schuiver en dan na een heerlijke dribbel van Mickey frommelde hij de bal binnen: 6-0 ! Zo werden we ruim groepswinnaar en mochten we tegen Staden B strijden voor een plaats in de halve finale. Robin moest naar een verjaardagsfeestje zodat trainer Frank tactisch moest ingrijpen: Raf ging in doel staan en Thibaut kwam op de vleugel terecht. En met succes ! Heel het team wervelde over het veld en we zagen een heel knap combinerend Berdi. Het arme Staden klampte eerst nog aan en keeper Raf moest een mooie redding uit de mouwen schudden. Maar na het openingsdoelpunt van Jochen was het hek van de dam en Jochen bleek onstuitbaar: perfect aangespeeld door de rest van het team scoorde hij maar liefst 4x en schotelde het vijfde doelpunt op de voet van Mickey. Een "Bernardke doen" noemen we dat bij Berdi ;-) En toch waren de revelaties van deze match vleugel Thibaut en doelman Raf. Dus op naar de finale! De finale ging over 2x 20 minuten en zonder wissels en na een lange dag wachtte ons een heel moeilijk opdracht. Tegenstander Hooglede (2e in zijn competitie) kon maar liefst 8 spelers opstellen. Berdi begon wat nerveus aan de partij en het betere spel was voor Hooglede. Ze kwamen dan ook verdiend op voorsprong. Berdi liet echter het hoofd niet hangen en knokte zich terug in de partij. Jochen maakte gelijk en Andreas bracht ons op voorsprong. Hooglede kreeg ook wel wat kansjes maar keeper Raf toonde zich uiterst secuur, al zorgde hij wel af en toe voor wat spanning bij het uitverdedigen ;-). De tegenstander maakte daar gelukkig geen gebruik van en Jochen scoorde opnieuw een beauty met een afstandschot. Toen Andreas hetzelfde deed na vrije trap leek de wedstrijd al bijna gespeeld. Maar een goed voetballend Hooglede gaf zich nog niet gewonnen en uit een scherpe hoek maakten ze toch nog 2-4 voor de rust. Nog 20 minuten standhouden en de beker was van ons maar zo had Hooglede het niet begrepen. Ze zetten steeds meer druk en onze flanken Jochen en Thibaut kregen het fysiek steeds moeilijker, en toen de 4-3 viel met nog meer dan 10 minuten te spelen werd het pompen of verzuipen. Het werd duidelijk dat wie scoorde de overwinning zou behalen maar gelukkig voor ons bleek ook Hooglede last te krijgen van stress. Ze kwamen een paar keer heel dicht bij de gelijkmaker maar dankzij Raf en met een tikje geluk bleven we overeind. Hoewel iedereen echt aan het eind van z'n krachten was hielden Andreas en Thibaut achteraan de boel goed gesloten en 5 minuten voor tijd kon Mickey bij het intrappen Jochen centraal voor doel bereiken die de bal met een beetje geluk naast de doelman schoof: 5-3 ! De veer was gebroken bij de tegenstander en Mickey mocht voor de statistieken een blunder van de doelman afstraffen voor de 6-3. Doodmoe maar heel gelukkig namen onze jongens hun allereerste beker in ontvangst ! Met een oprechte dank aan de organisatie en een welgemeende proficiat aan trainer Frank en z'n jongens, die er als een team voor gestreden hebben. Op naar een volgende tornooi?
Doelpuntensaldo: 19 - 5, doelpuntenmakers Jochen 8x, Mickey 5x, Andreas 3x, Robin 3x Keepers Raf en Thibaut hielden elk 1x de nul maar blonken vooral uit in het prima uitvoetballen!
Ik leen even een titel van onze vrienden Spel in Zicht van onze onderlinge match een paar weken geleden: het Mirakel van de Keiskant part 2
Was het de zwoele atmospheer? Het feit dat we 3 weken stil gelegen hadden? Het ontbreken van rots in de branding Carlo of de handblessure van topschutter Bernard (al hebben we daar weinig van gemerkt)?
Berdi begon nochtans niet zo slecht aan de wedstrijd en de eerste kans voor Jo eindigde op de paal. De bezoekers eisten de bal op en probeerden het doel van Gerald te bestoken. Niets speciaals, dat is ons al vaker overkomen dit seizoen. Maar na dat goede begin speelden we wellicht één van onze slechtste helften van dit seizoen. RSEV was rustig baas en gelukkig hield onze verdediging vrij gemakkelijk stand. Het duurde een poos vooraleer we een eerste treffer moesten slikken en we konden toch ook een paar keer de uitstekende bezoekende doelman bedreigen: eerst Hendrik na een mooie aanval (net naast) en dan Dimitri met een schot dat beide doelpalen raakte. Dikke pech want RSEV ging door op zn elan en bleef de betere ploeg. Gelukkig was hun afwerking niet helemaal op niveau zodat het slechts 0-2 stond aan de rust. We pepten onszelf op in de pauze en poogden de bakens te verzetten. We geraakten echter maar niet door de uitstekende verdediging van de bezoekers en na een dribbel langs 3 man slikten we een derde tegentreffer. We bleven proberen maar liepen op een perfect uitgevoerde counter... Het geloof in een goede afloop was weg, tot Bernard plots scoorde zoals alleen hij dat kan: twee man aan de praat houden en overhoeks binnen: 1- 4.
Er bleven nog een tiental minuten te spelen maar RSEV smoorde direct elke hoop in de kiem: uitgooi doelman (niet de eerste keer dat die voor gevaar zorgde) en hun spits kopte achterwaarts binnen: 1-5.
Maar Bernard achtte zijn moment gekomen: hij scoorde nogmaals (een schot dat via een bezoekend been binnendwarrelde), en nogmaals (alleen op doel af en met de tip binnen) en Berdi begon zowaar aan een slotoffensief. Jo draaide aan de zijkant voorbij 2 man en Bernard, jawel, legde de bal centraal binnen: 4-5 ! En het mirakel voltrok zich helemaal: nu was het Bernard die 2 man aan de praat hield en de bal naar Jo die aan de tweede paal binnenschoof:5-5. En er bleven zowaar nog 5 minuten te spelen! Berdi hinkte op 2 gedachten: gaan voor de winst of het onverhoopte puntje vasthouden? RSEV kreeg nog een dot van een kans maar Gerald redde erg knap, en in de allerlaatste seconde kon Jo moederziel alleen op doel af maar de doelman won het pleit half, de bal caprioleerde over hem en Jo werd net genoeg gehinderd om de bal niet in doel te krijgen en net te weinig voor een strafschop...
Berdi was toch dolgelukkig met het puntje terwijl de tegenstrever een beetje ongelukkig leek door de wat verwarde leiding (die evenwel voor beide ploegen even strengwas). Berdi blijft zo al 3 wedstrijden op rij ongeslagen maar staat in januari voor een loodzware maand met wedstrijden tegen nummer 3 Oostakker, nummer 1 Veugelfriends en nummer 2 Eeklo
En nog een speciaal bedankje aan supersub Sam en een woordje van lof aan Bernard, die zijn handblessure zag verergeren bij een val maar zich met 4 doelpunten en 1 assist onmisbaar toont in ons team.
Berdi begon met weinig verwachtingen aan deze match, ook al had het in zijn geschiedenis nog nooit verloren van deze ploeg. Deaf stond tenslotte 5e, met gemiddeld amper 2,7 tegendoelpunten per match en met als meest markante uitslag een bijna ongelofelijke 4-6 nederlaag tegen Veugelfriends en gezien de andere uitslagen van die ploeg is dat een klein mirakel.
De match begon evenwichtig, aan een vrij laag tempo. Beide ploegen speelden vooral op balbezit en kansen waren schaars. Tot hun laatste man, de beste voetballer, aan een solo door het centrum begon en de bal onhoudbaar onder de lat punterde: 1-0. Kort daarna opnieuw dezelfde man aan het kanon: 2-0.
Berdi had tot dan nog niet zoveel getoond maar een aanval via Bernard werd door Jo binnengetrapt aan de eerste paal: 2-1. Berdi leek gelanceerd maar kreeg het deksel op de neus: 3-1. Toen ontbond Dimitri echter zn duivels: eerst een onhoudbare knal in de winkelhaak, daarna werd een vrije trap door een thuisverdediger in doel gedevieerd: 3-3. Berdi had nu de match helemaal onder controle en stoomde door: 3-4 via Frank, 3-5 Bernard. Berdi kreeg nog een pak kansen maar de thuisdoelman liet niet begaan. De frustratie bij de thuisploeg nam toe maar de uitstekende scheids hield alles perfect onder controle. Berdi gaf het dan maar zelf weg: 5-4 na slecht uitvoetballen, 5-5 na een ongelofelijk mooi doelpunt: een solo over de as van het veld, Frank dwong de speler met een sliding (die hem een gele kaart kostte) perfect naar buiten maar die scoorde uit een heel scherpe hoek toch! Het bleef razendspannend: de thuisgoalie liet een schotje van Jo over zn voet glippen maar de thuisploeg kwam kort voor tijd weer langszij: 6-6. Iedereen leek zich te verzoenen met een gelijkspel maar met nog een paar minuten op de klok ontsnapte Jo op de rechterflank en schoot onhoudbaar binnen: 6-7 , het stadion ontplofte! De thuisspelers lieten de moed zakken en Berdi kreeg nog een terechte strafschop (afgedwongen door Bernard) die Dimitri heel kalm laag in de hoek legde en de stunt was een feit: eindstand 6-8
Zeer knappe match van Berdi dat in de winning mood is maar nu jammer genoeg een weekje gedwongen rust heeft en daarna tegen de 2e in de stand Job Oostakker aan de slag moet. Maar in voetbal is men dus nooit op voorhand verloren hé We komen met onze 6 op 6 aansluiten bij de middenmoot.
Scoorden vandaag: Jo 3x, Dimitri 3x, Bernard 1x, Frank 1x
En zo wordt het ook spannend in de topscoordersstand: Jo nadert tot op 1 doelpuntje van Bernard en Dimitri heeft bijna Frank ingehaald op de 3e plaats. Het kan alleen maar de ploeg ten goede komen J
Ook al was het tegen de laatste in de stand, toch begonnen we met de nodige voorzichtigheid aan deze wedstrijd. Gelukkig konden we al snel scoren: Bernard zette Jo alleen voor doel en die lobde subtiel de doelman. Even later scoorde Bernard zelf en Berdi op weg naar een monsterscore dachten we. Verkeerd gedacht! Balverlies centraal zette de bezoekers op weg naar een eerste doelpunt, en even later stonden de bordjes gelijk: een ongelofelijke slapstick goal, een overmacht aan Berdianen raakte in paniek en Dimitri trapte de bal via Hendrik in doel. Berdi was even van slag en het werd nog erger: een vrije trap centraal voor doel en de bal gaat onder de muur door: 2-3. De bezoekers geloofden plots in hun kansen maar Berdi sprak zn tonnen ervaring aan en stak een tandje bij. Dimitri sneed vanop links naar binnen en knalde de gelijkmaker keihard in doel. Hij zou op het einde van de match trouwens nog 2 identieke doelpunten scoren. De match, die tot dan toe in evenwicht was, keerde helemaal toen Hendrik na knap werk op de flank Carlo zn eerste seizoenstreffer op een presenteerblaadje voorschotelde. Bernard zorgde op een dieptepas van Frank met buitenkantje rechts voor een vijfde treffer die in het collectief geheugen zal blijven hangen en het predikaat klasse verdient. Ruststand 5-3.
Na de pauze toonde Berdi een rustig meesterschap en legde bij momenten knap voetbal op de mat. Voetballend van achteren uit vond het geregeld een gaatje in de bezoekende verdediging, en Bernard, Jo en Dimitri leefden zich uit met respectievelijk nog 2, 4 en 2 doelpunten. De bezoekers kwamen nog amper in de buurt van Gerald en toen het eindsignaal klonk stonden er dus 13 doelpunten op de Berdi-teller.
Opnieuw een erg volwassen match van Berdi. Na een moeilijk begin waarin Berdi de duels verloor en de bezoekers met erg veel vertrouwen voetbalden werd na de achterstand de knop omgedraaid en met een paar klasse-flitsen kon de situatie worden omgekeerd. Na de rust liep alles op wieltjes met een paar erg knappe goals. Achteraf was nog wat onduidelijkheid wie nu precies hoeveel goals gemaakt had maar we houden het op Jo 5x, Bernard 4x, Dimitri 3x, en Carlo met zn eerste treffer van het seizoen (daar was geen twijfel over J)
Sommigen zullen het niet graag horen maar het is nu officieel: Berdi, hét Bastion van Gent-tifosi, leidt aan het Club Brugge-syndroom.
Voor de 4e keer dit seizoen (herlees Eeklo, Wanhoop, Gents Evolution) waren we driekwart van de wedstrijd minstens de evenknie van de tegenstander maar gaven we in de slotfase de 3 punten cadeau aan de tegenstander. En zelfs bij onze 2 overwinningen moesten we in het slot pompen of verzuipen om de overwinning thuis te houden. In Loppem ontslaan ze daarvoor hun coach, bij ons ligt dat moeilijker gezien we er geen hebben Soit, de wedstrijd dan. We begonnen met weinig hoop tegen de nummer 5 in de stand, een topploeg zeg maar (ze hadden Deaf vlotjes verslagen en verloren slechts 3-8 tegen Veugelfriends). Maar Berdi wordt steeds meer een geoliede machine. Sterk in de organisatie en op de counter maken we het (bijna) elke ploeg moeilijk. Ik denk dat de kansenverhouding in de eerste helft 5 tegen 1 in ons voordeel was. De thuisploeg probeerde het vooral met afstandsschoten die (gelukkig voor ons) meestal doel misten. En anders stond onze Gerald, nu al heel het seizoen op hoog niveau, uitstekend te keepen. De paal en lat hielden ons eerst nog van een doelpunt maar dan scoorde Bernardvoor de 4e week op rij (ja, ik ben gek op statistiekjes ;-) ons openingsdoelpunt, een knappe punter: 0-1. Lang konden we deze voorsprong echter niet vasthouden, een aanval door het midden werd koel afgewerkt: 1-1. Maar Berdi bleef maar aanvallen en toen Bernard op weergaloze wijze Jo aanspeelde centraal voor doel draaide die om zn as en schoot in de vlucht kruiselings met rechts (jawel als linkspoot) binnen, sta me toe (in alle bescheidenheid ;-) te spreken van een wereldgoal: 1-2. De Spel-in-zicht doelman moest nog een paar keer aan de bak om erger te voorkomen maar Dimitri vond toch nog een gaatje voor de rust en scoorde zn eerste van het seizoen: 1-3. Een wat onverhoopte voorsprong maar zeker niet onverdiend. En Berdi bleef ook in de tweede helft baas. De scherpte van de aanvallen botte wel wat af en de thuisploeg nam meer en meer het initiatief maar toen Bernard deze keer Dimitri voor doel vrij speelde buffelde die in zn gekende stijl onze 4e treffer via de paal binnen: 1-4 zowaar! Berdi geloofde meer en meer in een stunt, vooral omdat de thuisploeg er nog steeds redelijk weinig van bakte. Maar toen begon het De klok wees kort voor elf, er bleven nog maximum 10 minuten te spelen. De thuisploeg speelde alles of niets en voerde de druk enorm op. Berdi geraakte nog amper over de middellijn en na balverlies stond Gerald machteloos: 2-4. De kopjes gingen naar beneden en Spel in Zicht rook bloed. Plots toonden de thuisspelers wel waarom ze zo hoog aangeschreven staan: ze lieten de bal vlot rondgaan en Berdi moest de kelk tot op de bodem ledigen. Het werd 3-4, dan 4-4 via een snel genomen vrije trap (erg knap gespeeld) en dan kwam het genadeschot. Berdi gooide nog alles in de aanval en liet dan ook ruimte waar Spel in Zicht gretig en goed gebruik van maakte. Dat we nog 2 extra doelpunten slikten is jammer maar onvermijdelijk.
Conclusie: ondanks de ontgoocheling om deze gemiste kans mogen we zeker het goede uit deze wedstrijd niet vergeten. Onze organisatie is af, we brengen elke ploeg aan het twijfelen (OK, behalve Veugelfriends die hors-categorie zijn) en scheppen kansen genoeg om 3 matchen te winnen. Twee minpuntjes blijven: het afwerken van de kansen en onze (conditionele) dip op het einde van de wedstrijd.
Voor de liefhebbers van humoristische verslagen (, hou zeker http://voetbal.spelinzicht.eu/ in de gaten de komende dagen (en we rekenen ook op een professionele fotoreportage, gezien het materiaal van de fotograaf van dienst)
Volgende week tegen SDV, de laatste in de stand, om in de weken daarna nog 2 toppers partij te geven (Deaf, Jobs). Als dat maar geen zwarte decembermaand wordt ;-)
Deze avond stond de wedstrijd tegen de Kafkas op het programma. Deze ploeg had 0 punten maar liet een paar toch opmerkelijke uitslagen noteren met kleine verschillen en zeer weinig tegendoelpunten (2-0, 2-1, 4-2).
En dus waren we er niet gerust op. Carlo was op reis maar Dimitri was er opnieuw bij. Zoals gewoonlijk liet Berdi het spel maken door de tegenstander, die dan ook heel veel balbezit had. Maar Berdi kwam er zeer scherp uit: Bernard draaide rond zn man en punterde het eerste doelpunt binnen. Ook het tweede doelpunt was er eentje met de tip: Jo kreeg een boulevard op links, versnelde naar doel en stak de bal binnen. En het werd nog beter ! Dribbelactie vanJo die de achterlijn haalde en de volledig vrijstaande Hendrik bediende: 3-0 zowaar! De Kafkas speelden nochtans goed mee maar konden Gerald maar weinig in de problemen brengen. Toch scoorden ze nog voor de rust tegen, na een counter waarbij we te ver voor de bal stonden konden ze het goed uitspelen: 3-1
Deze treffer had Berdi toch wat van slag gebracht en de Kafkas roken hun kans. Open doelkansen kwamen er weinig maar toch kwamen ze dichterbij: een afgeweken bal botste voor de voeten van hun spits en het stond 3-2. Berdi werd nerveus en hinkte op 2 gedachten: de voorsprong vasthouden of toch nog een doelpuntje meepikken. Bernard, Jo en Hendrik kregen nog uitstekende scoringskansen maar de bezoekende doelman hield met een paar fantastische reddingen de spanning in de match. Gelukkig voor Berdi vonden de Kafkas geen gaatje meer in de goed georganiseerde verdediging en begon ook bij hen de vermoeidheid door te wegen.
Berdi behaalde zo zn tweede overwinning, maar het was er een met bloed, zweet en tranen. Alle sympathie voor onze tegenstanders die jammer genoeg een beetje gefrustreerd achterbleven. Zij zijn zeker niet de minste ploeg uit deze competitie met hun uitstekende verdediging en doelman maar hebben een nijpend tekort aan scorend vermogen. Een beetje het Berdi-verhaal Gelukkig dus dat Bernard (1x), Jo (1x) en Hendrik (1x) vandaag wel de weg naar de netten vonden en onze verdediging het prima deed.
