Zondag 1 juli: Esbjerg-Hvide Sande (50M)

Blauwe hemel, zon vanaf 5 u., weinig wind voorspeld, we vertrekken om 5u30 en ontbijten in de kuip, geen rimpeltje op het water! De lange geul van Esbjerg terug buiten, en via de ondiepe geulen ten oosten van het soms "gevaarlijke" Horns Rev sturen we richting noord. Met dit weer is deze route totaal geen moeilijkheid. 

Onze stuurautomaat doet zijn werk, lezen is de hoofdbezigheid bij deze lange tochten. We hadden vele nieuwe zeillectuur mee, en ik heb ondertussen al drie boeken achter de kiezen... Vandaag begonnen in een zeer recent boek :Woeste Kusten van Tom Blas,  met zeer mooie verhalen en historische achtergronden van plaatsen en kusten langs de Noordzee,  zeer herkenbaar.

Het is zeer warm, zonnecrème smeren is noodzakelijk. Deze tocht is kustvaren, we zien slechts 1 andere zeiler, maar eigenlijk is het bijna zeilen "alleen op de wereld". De kust is hier laag, iets voor onze bestemming beginnen we duinen te zien. 

Onze bestemming Hvide Sande (betekent 'wit zand') is vooral een vissershaven, er is geen marina, maar wel 2 steigers voor bezoekende jachten, en dat is zeer goed georganiseerd: een duidelijk overzicht van wat waar te vinden is,  betalen in een envelop en in de brievenbus gooien, electro en water voor handen, en als we aanmeren, is de havenmeester op de kade. Hij is zelfs zo vriendelijk om onze jerrycans met diesel te gaan vullen met de auto !

Omdat we mooi om tijd hier zijn, wandelen we naar het lange witzandstrand vlakbij de haven. Met onze nieuwe attributen, nl. een windtentje en een zitzak die met wind gevuld moet worden ! Zwemmen is nog niet aan de orde, pootjebaden is hier nog fris. Het windtentje terug in zijn zak krijgen is een waar gevecht... 2 bejaarde koppels moeien zich er gelukkig mee !

Het sanitair complex is niet super, maar soit. We wandelen naar het stadje, over de sluis en de brug,  en dachten hier ergens een gezellig café /restaurant te vinden om de voetbal (match  Denemarken-Croatië) te kijken, maar het is hier zeer rustig. We belanden in een eethuisje voor een visje. 

Zaterdag 30 juni: Helgoland - Esbjerg (DK) (87M)

Hoewel we rustig achter de boei liggen, begint het wat te waaien, en worden we wakker gehouden door een irriterend gezoem... Zoeken, zoeken, en ondertussen niet slapen. Er blijven hier maar jachten binnenlopen, om 1 uur nog een viertal tweemasters, met een hoop volk aan boord. De steigers liggen behoorlijk vol. Pakketje van de 10 meter boten telt al 12 boten naast elkaar afgemeerd.

Het vervelend geluid komt van de meertouw die aan de boei ligt. We leggen er een tweede lijn bij, nu met een rubberen schokdemper. Probleem Is opgelost.

Als om 4 uur de wekker gaat, zijn we niet echt uitgeslapen, maar even doorzetten, en om 5 uur gooien we los. Twee reven in het grootzeil, het is nu een oostelijke wind, en dat belooft voor onze trip vandaag. Tussen Helgoland en kleiner eiland Düne zijn we wat beschut, maar eens daar voorbij valt het ook mee. We zetten koers naar Esbjerg, in Denemarken.

De wind neemt af, reven gaan eruit, en spijtig genoeg is tegen 10 uur de wind al op. Motor op, af en toe nog een poging tot zeilen, maar het baat niet erg. Het is vanaf deze ochtend een prachtige dag, mooie zonsopgang, warm en de zon die de hele dag van de partij is.  

Gisteren had ik een bolognese saus gemaakt, en zo kunnen we dus al varend onze pasta eten. Iets na 21 u varen we de haven van Esbjerg binnen, de eerste Deense haven dit jaar. Je moet hier wel een toegangsgeul van ca. 10 mijl binnenvaren, het Is geen speciale haven, maar voor ons een tussenstop want morgen gaan we weer verder.

Gelukkig kunnen we hier nog douchen na deze warme dag, en Kurt kan ook nog vers water tanken en de boot even afspoelen.

Donderdag 28 juni: Norderney-Helgoland (50 M)

Kurt gaat diesel bunkeren en de Duitse beleefdheidsvlag hangt even halfstok 🙄...

Om 10 u. zijn we weg, even tij tegen naar buiten, en via de Dovetief-geul met meer dan voldoende water, zetten we koers langs de Duitse wadden. Zeilend Is het opkruisen, dat doen we een viertal uur, maar als de stroom tegen staat, en bovendien de wind mindert, gaat het terug op motor. Het is nu prachtig weer, zelfs warm, korte broek aan, thermische kledij uit. 

Na de oversteek van de Jade-traffic Lane,  gaat het noordelijker richting Helgoland,  ... Behalve een groot ankergebied waar een 15-tal grote zeeschepen stilliggen, is het uitzonderlijk rustig. Om 20 u arriveren we in de haven van Helgoland,  we meren als vierde boot,  net op tijd om via internet de Duivels ik te zien winnen van Engeland.

Woensdag 27 juni: Norderney 

Norderney is vakantie voor ons. Eerst maar eens de havenmeester bezoeken, hij had al ons al zien liggen, en we moeten inderdaad een ander plaatsje zoeken, maar rustig aan zegt hij...  We gaan dus eerst douchen,  ontbijten en 2 boxen verder meren we opnieuw aan. 

Verder een ontspannen sfeer, het is mooi weer, beetje wind natuurlijk, maar wel te fris voor het strand. We wandelen naar de stad, enkele boodschappen, en tegen 16 u vinden we plaats op een terras met tv scherm, want de Duitse manschaft verdedigt zijn WK titel tegen onderdog Korea.. . Wat een vernedering(0-2), ze liggen eruit ! De Duitsers schamen zich, en als ze horen dat we Belgen zijn, scharen ze zich achter ons. De Bruyne kennen ze allemaal. 

In het vernieuwde restaurant van de haven reserveren we een tafeltje voor later. We komen aan de praat met een NL koppel, van de Second Love,  en delen de tafel voor het diner. 

Vrijdag 29 juni: Helgoland 

Denk je dat je kan uitslapen omdat je blijft liggen, dan zijn er buren die om 6, en even later de andere buurman die om 7 uur gaat vertrekken... Tja, morgen zijn wij het wellicht. Zo zijn we ook vroeg op. Op Helgoland is het betalen bij de ambtenaren van de staat. Douches zijn hier officieel 4 euro, maar het wordt niet echt gecontroleerd. Niets privé,  een grote douche (voor de dames weliswaar) maar als je alleen bent, is het een reuze badkamer natuurlijk. 

We wandelen in het lage en het hoge stadsdeel, en doen even mee met de dagjestoeristen,  beetje shopping. Het is aanvankelijk tamelijk grijs, op zee zelfs wat mistig en heiig, maar tegen 16 u is de zon terug van de partij. We genieten op ons privé terras en maken onze tochtplanning voor morgen. We liggen nu als eerste boot aan de kant, naast ons nog 3 andere boten, en we hebben hen verwittigd dat we rond 21 u willen losmaken omdat we aan een boei gaan liggen voor de nacht, zodat we morgen vroeg kunnen vertrekken zonder iemand te storen... Dat blijkt een goede beslissing te zijn, want ondertussen, 22 u, ligt ons 'pakketje' al 8 boten dik. Wij hangen rustig te dobberen achter een mooring.

Dinsdag 26 juni: Vlieland - Norderney (93 M)

Een lange trip, dus een vroeg vertrek, opstan om 4 u en om 5 u verlaten we vlieland, en we zijn niet de enige... Zo gaat dat in een zeehaven. Het Is droog, bewolkt en fris; de vooruitzichten zijn zonnig, we hebben er zin in.

Het eerste stuk het zeegat van Vlieland terug naar buiten, gaat op motor, eens de ondiepe zandbanken voorbij, Is het scherp zeilen, en steken we de tweede reef. Dat maakt het leven aan boord iets meer comfy. Er is weinig te zien, geen vissers, enkele zeilers, dus een beetje saai, ... We houden om beurten kijkuit, zodat we ook wat kunnen rusten onderweg. De zon is niet echt van de partij, thermisch ondergoed, dikke sjaal en muts en warmwaterzak doen dienst. 

Na 75 mijl boven Borkum valt de wind weg, en gaat het verder op motor, toch nog af en toe een poging tot zeilen, met perioden van 30', maar het baat niet echt.

Zoals gepland komen we ca. 21 u. bij de aanloop van de Schluchter, de ondiepe toegangsgeul tot Norderney.  Altijd spannend hier, maar gelukkig Is er niet teveel golfslag. Zo varen we om 22 u de haven van Norderney binnene, en parkeren ons in een box, die blijkbaar niet vrij Is... omdat het al zo laat is, blijven we maar liggen... Nog even al het zout afspoelen, en we sluiten de lange dag af met een slaapmutske...

Maandag 25 juni: Ijmuiden - Vlieland (66M)

Een iets later vertrek, om 8u30 begint onze tweede lange tocht. Grijs bewolkt en fris. Aanvankelijk niet te veel wind en noord,  dus dat Is brommen geblazen. De zon wacht op haar beurt, en komt de lange dag pas rond 15 u verblijden. Ondertussen zijn we Den Helder gepasseerd, en kunnen we zeilen. 

We horen via de marifoon dat de Nederlandse Kustwacht een Engelse boot oproept, want men heeft in de buurt van zijn boot een walvis gespot. Waarop de Engelsman locaniek antwoordt: " I beg you pardon, did you just say a WHALE 🐋 ?" we hebben de potsvis niet gezien, We waren er wellicht ook dichtbij. Moet wat over te vinden zijn via het nos.nl. .. Misschien is hij ergens gestrand, want hij zou ziek zijn.

En dat Is zowat het enige wat we gehoord hebben en beleefd 😁. Oh ja, we maakten weer flinke helling, een reef in het grootzeil erbij, maar het mocht niet baten want ik was weer eens goed groggy vanaf de namiddag. Ondanks dus 2 zeeziektepillekes. 

De aanloop bij Vlieland Is zeer mooi, onder een blauwe hemel en met de zon nu, en de haven ligt beduidend voller dan andere jaren in deze periode. Toch nog een mooie box, neusje in de wind, 11 uur onderweg. Ik leg met even neer, geen zin meer in avondeten, en zo bakgt Kurt voor zichzelf een omeletje met spek. Ook wordt de mazout aangevuld, incl nieuwe reserve gekocht bij de pomp achter de haven.

Een late douche,  even de benen strekken en oordopjes in voor een korte nacht.

Zondag 24 juni : Roompot - IJmuiden (72 M)

Vroeg eruit, de eerste van enkele lange trips op het programma… op om 5u30, alles nog even checken op “zeevast”, en na een eenvoudig ontbijt en lunchpakketje te maken, vertrekken we naar de sluis die ons om 7 uur geschut heeft : we zijn op de Noordzee. De twee andere zeilers nemen het tij mee naar de Belgische Kust, wij als enigen kiezen noordwaarts, eerste deel tij tegen, en bovendien nog weinig wind, dus een aantal uren motoren. Zo gaat het dus ook. Voor de Maasmond, dus bij Hoek Van Holland en de toegang tot de haven van Rotterdam, hebben we de stroom mee. Gisteren was er in één van de havens een tanker die 200.000 l petroleum verloren had.

Deze drukke waterweg oversteken is altijd wat stressy, ook nu weer, wanneer er natuurlijk één binnen en één buiten vaart, wanneer wij daar zijn.
Ondertussen hebben we een beetje meer wind gekregen, en hijsen we de zeilen. Het is scherp zeilen, maar het lukt, en bovendien trekt de wind deze namiddag nog fel aan. We twijfelen om een reef te steken, maar het lukt net.

Bij Scheveningen, een drukte van jewelste : zo meteen worden de schepen van de Volvo Ocean Race hier verwacht… 4 schepen hebben een koers in zee gekozen, waaronder favoriet Team Brunel, met Bouwe Bekking, waar heel de Nederlanse zeilwereld op tipt/hoopt… 3 andere schepen kozen een route langs de kust, waaronder andere favoriet Dongfeng, en deze boot passeren we… er hangt een helicopter boven en er razen constant grote motorboten en ribs langs. Uiteindelijk zal deze Chinese boot, met de NL zeilster Carolijn Brouwers winnen.

Zo, eens Scheveningen voorbij, nog een 21 mijl tot IJmuiden. De wind zet nog flink door, we maken serieuze helling. Rond 18u30 lopen we IJmuiden aan, en 12 uur na vertrek liggen we in een van de vele vrije boxen… nog een drankje in de kuip maar we kruipen binnen om te eten, want het is behoorlijk afgekoeld.  

Zaterdag 23 juni : Kats - Roompot (14 M)

Zeer rustig hier in Kats,  en wat een ander zicht dan gisteren. Blauwe lucht vanaf de vroege ochtend. Na het ontbijt en douche brengen we orde in kastjes en banken, en zetten we het reddingsvlot vast aan dek.

Lunch lekker buiten in het zonnetje en dan kunnen we via vrt.nu de match van de Belgen tegen Tunesië volgen. 5-2, en dat schept verwachtingen voor het vervolg.

We varen Kats buiten om 16u15, de zeilen op richting de Zeelandbrug, het gaat naar laagwater, even laveren aan de digitale matrix tot we 15,4 m doorvaarthoogte zien, en dan hop eronderdoor. We kruisen een stuk op langs Zierikzee, en dan een mooi rak tot vlak voor de Roompot Marina. In de late namiddag is de wind beginnen aantrekken, net toen we vertrokken. Laagwater, en het toegangsgeultje meet in het ondiepste stuk 2.1 m…

Ook vanavond kunnen we in de kuip eten, en nadien strekken we de benen nog even, wandeling tot het strandje.

Vrijdag 22 juni : Wolphaartsdijk - Kats (6 M)

De laatste werkweek was er een met lijstjes: to do om te kopen, om mee te nemen, om te wassen, om te communiceren aan Jan en alleman, om te bezoeken… zo is het snel vrijdag en pik ik Kurt op bij het werk. Met nog heel wat inboedel en verse voeding, komt de waterlijn van de boot nog wat dieper te liggen.

Na een uitzonderlijk warm voorjaar, is het vandaag grijs en fris, zeg maar koud… maar vertrekken gaan we sowieso. Met een stevige noordenwind varen we tot de sluis, waar we alleen geschut worden. Op de Oosterschelde spotten we meteen de eerste zeehond, het is laagwater. Koud, wind tegen tij, en tijdens de korte trip op het Veerse meer waren we het al snel eens: morgen een dagje “vakantie”, nog wat inrichten en…  de match WK van de Belgen volgen.

We lopen Kats binnen op een treffelijk uur , restaurant Katse Kaai lokt, en we zijn snel verleid. Koffie aan boord, en vroeg bed in.

Zondag 6 augustus: Goese Sas - Wolphaartsdijk : 6 M

Stralende zon voor onze laatste vakantiedag… We vertrekken rond de middag samen met Saltwater, en moeten al een tijdje wachten aan het kleine sluisje. Ook bij de zandkreeksluis veel volk natuurlijk. We zijn meer dan 2 uur onderweg voor dit korte stukje. Onderweg kan ik al een en ander samen zoeken, en als we in Wolphaartsdijk aankomen, zijn we  snel ingeladen. Jammer maar helaas,  zoals altijd in vakanties vliegt de tijd voorbij.

Zaterdag 5 augustus: Colijnsplaat - Goese Sas: 11 M

Nog één stop voor we naar de heimathaven keren: bezoekje aan Kapp Linné in het Goese Sas.  We zeilen op het fokje, via de opening van de zeelandbrug,  maar het begint toch nog te regenen. Voor een keer mag ik de honeurs buiten waarnemen zodat Kurt droog binnen blijft. Maar het is niet ver, en als we aanmeren in de sluis, is de boot al opgedroogd.

Donderdag en vrijdag 3 en 4 augustus:  Colijnsplaat

2 dagen met heel veel wind, maar we zijn op ons gemak: een goede box, een mooie haven en prachtig zicht op de Oosterschelde en de Zeelandbrug.

Dinsdag 1 augustus : Durgerdam - Scheveningen : 47 M

Een mooie zonnige ochtend, en een treffelijk uur om te vertrekken. We verlaten Durgerdam om 9u10, en op minder dan 2 mijl zijn we bij de Schellingwoudebrug en de Oranjesluizen, de toegang tot het IJ-kanaal. Aan deze gekanaliseerde rivier ligt hoofdstad Amsterdam.  Ons idee was om hier zeker een dag halt te houden, doch de weergoden doen ons anders beslissen. We varen verder, want het einde van week zal veel wind meebrengen. Dus tussen de vele pontjes en rivierboten, lage vrachtschepen en andere pleziervaart, motoren we verder tot zeehaven ijmuiden.  Hier moeten we opnieuw versluizen naar zee. 18 mijl staat op de teller als we het havenhoofd van Ijmuiden buitenvaren.

Het is zonnig weer, iets frisser op zee natuurlijk en met een fris zuidwesten windje gaat het rustig in enkele rakken tot Scheveningen waar we tegen 19u arriveren.  Hier liggen vele passantenboten in dikke pakketjes naast elkaar, we zien de havenmeester niet en parkeren ons op een mooi plaatsje voor de restaurants aan de kade. Nog lekker en lang in de zon. Ik ga snel naar de grote Jumbo vlakbij de haven, maar eigenlijk moet je niet snel zijn want die is open tot 22 u! Gemakkelijk voor de jachtmensen.

We eten aan boord en gaan op tijd slapen, morgen willen we vroeg vertrekken, een laatste effort 😊…

Woensdag 2 augustus: Scheveningen - Colijnsplaat : 66 M

Wekker op 4u30, kattewasje en om 5 u varen we weg. In de haven geen wind, Kurt zegt nog bezorgd, t zal misschien een hele dag op motor zijn… jawadde !

In de voorhaven merken we al dat er een flinke golfslag staat en dat het behoorlijk waait, zuidwest, sowieso in de neus. Dat wisten we wel, maar de meteo voorspelde 3 en 4 bft, dus het is even wennen aan de zeegang. In het donker hijsen we het grootzeil en eens op zee,  na een 20 minuten stampend op motor, zetten we reef 1 om comfortabeler te kunnen opkruisen. Ik neem toch maar een zeeziektepilleke, het waait minstens 5 bft...

Na 15 mijl zijn we bijna bij de oversteek van de Maasmond/ Rotterdam, daar melden we ons aan, zoals gebruikelijk, ik zit een tijdje binnen om marifoon uit te luisteren en AIS te volgen. De ferry vanuit Newcastle komt snel aanvaren, en passeert op 200 m voor ons. Eens dit punt voorbij, verlaagt het stress-gehalte en verhoogt de misselijkheid. Tja, dat overvalt je, zelfs na zoveel dagen op zee.

We blijven opkruisen, het gaat traag vooruit, temeer omdat we lang tij tegen hebben… in theorie hadden we stroom mee bij Rotterdam,  maar daar hebben we niet veel van gemerkt. Soit we blijven zeilen onder het motto, al genoeg gemotord de laatste dagen. Ons gemoed wordt opgekrikt wanneer een Bavaria 44 inhalen. Die houdt het dan maar voor bekeken en rolt zijn zeilen in, gaat verder  op motor. Ondertussen wakkert de wind nog aan, 6 bft, bij de geul van de Banjaard, kunnen we eindelijk afvallen en sjezen we met pieken tot 8,2 kn door het water (over de grond minder, want het was nog stroom tegen). Samen met 2 andere zeiljachten en een sportvisser varen we de sluis van de Roompot binnen. We liggen naast de vissers, en ze zijn verbaasd dat we met ‘dat yachie’ van Kopenhagen komen.

Op de Oosterschelde is het meteen een rustiger gevoel… op de fok zeilen we nog iets meer dan een uurtje tot we de haven van Colijnsplaat binnenvaren, hier nog amper 3 bft. We kregen een box met de neus in de wind, dat is maar beter zo voor de volgende winderige dagen. Het is 18u30,  we zijn meer dan 13 uur onderweg geweest. Normaal een tochtje van ca. 46 mijl… We deden er 66 over op gps  (of eigenlijk 74 mijl volgens het log)... Het was meteen ook de zwaarste trip van deze vakantie.

Maandag 31 juli: Koudum (5 mijl voor Stavoren) - Ijsselmeer - Markermeer-Durgerdam: 55 M

We vertrekken vroeg, en ontbijten onderweg. De brug bij Warns die we gisteren niet meer haalden, draait al om 6 uur, maar zo vroeg waren we er nu ook weer niet… even verder zijn we bij de sluis van Stavoren, als enige te schutten. In de marina er vlak achter, meren we even aan om verse broodjes te halen in de croissanterie. Het is net open,  t is pas 8u15.

We hebben reef 1 in het grootzeil gezet, en zullen vandaag eindelijk terug kunnen zeilen. Vanaf Stavoren is onze bestemming Enkhuizen, dat betekent tegen de wind, want het is ZW, 4 en 5 bft, maar we tekenen toch 17 tot 20 knopen op. Het IJsselmeer is ook heel anders wat golfslag betreft, in vergelijkung met de zee… en bovendien, ondiep natuurlijk. Maar beter dan gedacht schieten we mooi op, en vooral WE ZEILEN TERUG !

Het dreigt naar buien maar we houden het droog. Zon en wolken trachten elkaar te verdringen, de meeste foto’s zijn echter tamelijk grijs, dus je weet dan wie gewonnen heeft. Op het ijsselmeer is er tamelijk wat pleziervaart, vooral vanuit het zuiden, die varen voor de wind natuurlijk en hebben wellicht ook enkele dagen in één van de mooie Hollandse Gouden Eeuw-stadjes liggen wachten op minder wind (Enkhuizen, Medemblik, Hoorn,  Edam, Volendam,...).

Via de naviduct (de sluis boven de autoweg) worden we versast naar het Markermeer…

Opnieuw onder zeil, komt een klein rubberbootje in vaart afgesjeesd, we zagen hem al eerder rondjes varen bij een ander zeiljacht. Als hij dichterbij komt, begint de man foto's te nemen van ons en onze boot. Zijn bootje stampt op de golven, en hij heefteen grote telelens vast in de hand. Ik zou al ferm zeeziek zijn !  Uiteindelijk komt hij dichterbij, slaat vriendelijk een praatje en smijt een drijvende sleutelhanger met zijn website erop gedrukt in onze kuip: kijk maar eens naar www.kiekeboot.com, in de gallerij van 31/7 staan alle boten alfabetisch die hij genomen heeft! Slimme marketing!

We zeilen verder, hier is het nog ondieper, we halen de reef eruit en zeilen onder een schuchter zonnetje in enkele kruisrakken richting zuidwest.

Zondag 30 juli: Dokkum - Koudum (5 mijl voor Stavoren) : 45 M

Om 7 u, gietende regen. 

Deel 2 van de kanalenroute staat vandaag op het lijstje. Op zondag gaat de eerste brug om 9 u open, we worden uitgezwaaid door Lisette en Raoul,  en passeren dus de 4 bruggen van Dokkum; de eerste brugwachter int  het bruggeld hier nog steeds met een klompje aan een vislijn. Je moet dus voorzien zijn van cash geld, liefst passend. 

En dan volgt een heel mooi stukje, de Dokkumer Ee ! Prachtige boerderijen, huizen, tuinen, terrassen, bootgarages,...  Ook Birdaard is zeer pittoresk, en dan arriveren we in de hoofdstd van Friesland,  nl. Leeuwarden. Ook hier bruggeld voor de vele brugpassages. En omdat het zondag is,  stoppen de brugwachters tussen 12 en 13 u, en leggen we ons vast om een boterham eten, en nog eens de meteo voor de volgende dagen te bekijken. We beslissen dan ook om niet naar Harlingen te varen vandaag, nog teveel zw-wind op wadden en noordzee op komst.

Dus gaat het verder richting Stavoren… na Leeuwarden sturen we bakboord, en bevaren we een onbekend stuk. Hier komen we in het gebied van de Friese meren, allemaal zeer mooi, zelfs onder een grijs, soms wit wolkendek, maar voor ons zeer beperkt toegankelijk, ttz, we moeten strikt binnen de boeienlijn blijven, erbuiten betekent onverbiddelijk: vastlopen. Ideaal voor kleinzeilerij of ondiepe kajuitjachten. 

Er volgen nog vele bruggen/spoorbruggen, maar die gaan zeer vlot open als je aan komt varen. We hebben nergens moeten aanleggen om te wachten. Bovendien zijn hier ook enkele nieuwe aquaducten aangelegd, die een aantal bruggen vervangen. Zo varen we over de weg.

We geraken net niet in Stavoren omdat we de brug bij Warns niet meer kunnen halen voor 20 u. En daarom zoeken we bij Koudum de jachthaven Kuilart op. Mooi plaatsje aan de hoge wal, en hulp van de vriendelijke opa van Lelystad.  

Het was een lange motordag, 10 uur varen en 1 uur rust.

De reservevoeding (bokaal stoofvlees) wordt opgewarmd, en met een vers gekookt minibloemkooltje en minibroccoli smaakt dat super.

Zaterdag 29 juli: Dokkum

Echt uitslapen kan je het niet noemen: de buurman van de Eau-de-Vie vertrekt om 8 u, eindbestemming een stad verder, want zijn dochter moet naar de tandarts (zijn er dan geen bussen naar Leeuwarden ?). Soit, tussen 2 buien gelukkig, meert Eau-de-Vie terug aan, en wij even later naast hen. 

Een chilly voormiddag, diesel aanvullen, meer dan nodig tijdens “staande mast varen”, bloggen, douchen… er staat nog steeds veel wind, maar na de enkele vroege buien, klaart het op, er daar is de zon. Heet is anders, maar zo zijn we al content. We kunnen s middags buiten eten, en nadien verkennen we het kleine vestingstadje Dokkum. Mooi verzorgd, vele bloembakken, knusse tuintjes en huisjes. Uiteraard gezellige winkelstraatjes.

We bezoeken een werkende windmolen op een van de bolwerken, klimmen de smalle laddertjes op, en omdat een Belgische molenaar zo geïnteresseerd was, werden de wieken stop gezet, zodat we ook het gevaarlijke topdeel (waar zich de bewegende delen bevinden) konden bewonderen.

We proeven op een terrasje het Dokkumer bier Bonifacius, genoemd naar de Engelse monnik die de Friesen kwam kerstenen. Het werd hem duur betaald gezet, want hij werd bij Dokkum vermoord, samen met 51 gezanten, in de 8ste eeuw.

Ik wandel nog even naar de Bonifacius Kapel, een impressionant halfopen kapel, halve ellips, waar 2.000 mensen overdekt een mis kunnen bijwonen, maar die ook regelmatig dienst doet als theater/concert zaal.

Samen met Lisette en Raoul gaan we na een ‘real American gin tonic’ en apero, uit eten in hotel/restaurant/café op de hoek, en behalve Kurt, laten we ons met 3 verleiden tot een “mosselpannetje”... Wat een ontgoocheling als je de Zeeuwse mosselen en de Belgische porties gewend bent. Koffie nemen we bij Eau-de-Vie,  en daarmee sluiten we ons gezamenlijk stukje reis af. Wij moeten verder, het werk kondigt zich snel aan en we hebben nog een flink stuk voor de boeg, letterlijk nu.

Vrijdag 28 juli: Groningen - Dokkum: 33 M

Als stadshaven is de Oosterhaven een rustige haven. Mooie ligging, sanitair complex in een smal steegje aan de overkant naast de mooie watersportwinkel, en een zeer vriendelijke havenmeesteres, die met haar megafoon de aankomende schepen toeroept. Ik wandel even naar de Jumbo vlakbij om de voorraad op peil te houden.

We hadden gelezen dat je de stad Groningen kon doorvaren in konvooi op drie tijdstippen, zoals de blauwe golf in het kanaal van Walcheren, maar dat blijkt enkel op zondag zo te zijn. Dus starten we ons eigen konvooi om 10.10, de eerste 4 bruggen in de stad liggen op minder dan 1 mijl van begin tot eind… al snel is ons konvooi 6 schepen groot. Eer we Groningen verlaten hebben, is het 11.40, en zijn we ca. 10 bruggen en 3,2 mijl verder. We nemen hier vele foto's,  grote majestueuze panden, gezellige woonboten, musea,... Mooie wolkenvelden maar gelukkig droog na enkele eerdere druppels.

Het waait ondertussen flink door. We varen de Dokwerdersluis in, nogal vervelende wal met inhammen, zodat je altijd de fenders moet in het oog houden, en we liggen aan de lagerwal. Maar alles komt goed… en dan gaat het verder. Bruggen openen wanneer ons konvooitje arriveert, dat gaat vlot, maar het neemt alleszins tijd.

Een mooie plek is Zoutkamp, waar vissersboten liggen en een palingrokerij is.  We zijn dan ook vlakbij het Lauwersmeer, en vanaf hier kennen we deze route wel. Hier is het water erg bumpy, we meten wind tot 31,1 knopen (7bft). Maar dan gaat het nu terug zuidelijk, via het sluisje van de Dokkumer Zijlen (16.45 u/27 M).

Het is een mooie route, soms zeer smal en ondiep, maar zowel we weten lukt het, en moet je natuurlijk zo goed mogelijk het midden van de vaarweg houden.

Dokkum ons doel bereiken we om 18.20; 33 Mijl afgelegd in 8 u en 2 sluizen en 28 bruggen gepasseerd. Moe en voldaan. De havenmeester informeerde ons dat de ligplaatsen aan de kade al vol lagen en dat we dubbel zouden moeten liggen. En zowel Eau-de-Vie als wij vinden een mooie ligplaats.

We eten aan boord en nadien gaan we nog even debriefen bij onze vrienden. We kunnen nog in de kuip zitten tot 23 u, dan begint het te regenen, maar dat is toch bedtijd.