Mijn laatste opleidingsdag in Rwanda. Gisteren heb ik nog een aangename kennismaking gehad met een zuster van 88 jaar en die hier al 50 jaar verblijft. Zij kwam samen met haar vriendin die werkzaam is bij de Salisianen. De zuster werkt in het groot hospitaal en is verantwoordelijke. Je zou denken dat ze maar 75 is. Rita was vroeger verantwoordelijk voor het containertransport van de Salisianen. Nu werkt ze hier bij de Salisianen. Samen zijn we gaan eten in een restaurant in de stad. Toeval wou dat ze Erik en Wilfried Meert kende. Twee Salisianen die van Sint-Pieters-Leeuw zijn. Het was een gezellige Vlaamse avond.

Deze morgen opnieuw naar de bakkerij. Er was een bestelling van 30 rijsttaartjes. Ik heb deze door hen laten maken. Ik moet zeggen dat ik verrast was van het resultaat. Nadien de stokbroden. Deze waren niet goed gelukt. Oorzaak was, ze hadden geen koud water. Nu zagen ze zelf dat koud water van essentieel belang is voor het maken van een deeg. Ook de zuster beseffen dat dit de eerste investering zal zijn, aankoop van een diepvriezer. Voor de rest waren al de andere producten mooi.

11 nieuwe producten in het assortiment vraagt dan ook de nodige notities. Samen met Ernest hebben we de recepten en bereiding op PC geplaatst samen met  een foto en de kostprijsberekening. Omgekeerd dan bij ons zijn de grondstoffen prijs de grootste kost. Ook het hout voor de oven is niet goedkoop. Om u een idee te geven de bloem kost hier 50 € cent. Lonen zijn wel lager.

In de namiddag ben ik samen met Ceriel de twee bakkerijen gaan bezoeken waar Geert en Guy vorig jaar een opleiding hebben gegeven. De eerst, de minst ontwikkelde bakkerij is ter plaatse blijven stappen. Guy en Geert hebben daar nochtans hun energie in gestoken. Maar ik heb gesproken met de eigenaar. Hij was altijd bezig over moderne machines. Maar de basis daar kijkt hij niet naar. Zijn bakkerij is al moeten sluiten door de inspectie omdat hij niet in orde was met de hygiëne.. Ik moet u niet vertellen  de normen zijn hier al niet hoog. Ik heb hem dan ook gewezen op de basis die eerst moet in orde zijn. Maar ik denk dat dit ook geen invloed op hem had. De tweede bakkerij was dan wel goed. Daar hebben onze twee bakkers wel resultaten gehaald. Ik zal een krokodil liggen die geert had getoond. Ook andere producten waren hekenbaar. Zo zie je dat de ene missie de andere niet is.

Nadien even een aangrijpend moment. Ik ben het monument en de plaats gaan bezoeken waar onze 10 Belgische blauwhelmen zijn omgebracht. Aan het gebouw is niets veranderd. De kogelgaten zijn een teken dat dit een gruwelijke afslachting moet geweest zijn.

’s Avonds werd ik dan verrast door de zusters met een afscheidfeestje. Een voorgerecht, een koude schotel met avocado’s, kip met groenten en rijst. Nadien hebben we samen de foto’s bekeken.

Morgen vertrek ik naar Burundi, Bujumbura. De derde keer dat ik naar Burundi ga. Daar start mijn missie op maandag.

Bijlagen:
DSC_0055.jpg (60.2 KB)   
DSC_0058.jpg (32.8 KB)   

Opnieuw lekker weer in Rwanda. Een aangename warmte. Deze morgen was er geen electriciteit. Ook hier gebeurd dit regelmatig. Om 7h30 was ik in de bakkerij. Er werden vleesbroodjes gemaakt. Deze broodjes zijn zwaar. Ik heb hun de raad gegeven om deze ook te later rijzen voor ze gebakken worden. De persoon die ze maakt was eerst niet te overtuigen. Ik heb dan een plaat met broodjes laten rijzen en hem het verschil laten zien. Tegen zijn zin gaf hij het toe. Morgen zal ik erbij moeten zijn anders doet hij opnieuw zijn zin. Ook paaskonijnen stonden op het programma. Samen met hen hebben we deze ook gemaakt.

Ik heb dan rijst laten koken voor rijsttaartjes. Ook banketcrémé laten maken. Met hun deeg van de sandwisches hebben we dan taartje uitgerold en gevuld met rijst en créme. Hier was het ook voor mij gokken. Een houtoven zonder thermometer iw tasten in het duister. Het resultaat mocht gezien zijn. De rijst en ananastaarten waren goed gelukt. Toevalling kwamen twee Vlaamse zuster op bezoek. Zij kochten onmiddellijk 4 taartjes van elk en bestelde voor morgen 30 rijsttaartjes. De jongeren waren fier. Ook Ernest, waar ik echt veel ondersteuning van heb was blij met deze bestelling. Opnieuw een product dat hier zijn succes zal hebben. Ook was er een opnieuw een bestelling van 100 " pavé au sucre". Ik heb ze nu door de jongeren laten maken. Het resultaat was zeer goed.

Deze namiddag maken we volkorenbrood. Ook een brood dat door de rijkere klasse zal aangekocht worden. Koken we rijst voor de bestelling.  Het is echt een plezier om hier je kennis door te geven. En daarvoor doen we het ook.

Deze avond ben ik uitgenodigd door de Vlaamse zusters om met hen in de stad te gaan eten. Zoals het een gast hier past heb ik eerst de toelating gevraagd aan de zusters

    µ

30-01-2014 om 13:32 geschreven door Guido Devillé  

Zo presentatie van de producten goed gelukt. Leuk te zien dat ook de jongeren foto's nemen van de producten.Voor hen was het al schitterend, voor mij kan het nog beter.

Nadien een klasfoto. Het leuke was  dat na de presentatie de zuster onmiddellijk met een aantal producten de straat optrok. En bij wonder de eerste bestelling kwam binnen. De "pavé au sucre" moet in de smaak zijn gevallen. Voor morgen een bestelling van 60 stuks. Hierdoor weet ik nu al dat dit een geslaagde missie zal worden. Onmiddellijk reactie. Ook de stokbroden verkopen goed. Dus morgen herhaling van de producten en vrijdag laat ik ze alleen aan het werk.

Zo nu eten, ben benieuwd. Deze middag was het zonder vlees. Maar we overleven dat wel

Morgen zie ik de dag al met plezier aan.

29-01-2014 om 17:21 geschreven door Guido Devillé  

Gisteren vroeg  gaan slapen. Was ook nodig. Deze mogen wakker geworden met een aangenaam zonnetje. Warmte was dragelijk deze nacht. Om 7 uur ontbijt. Boterham met confituur of honing.

Om 7 uur naar de bakkerij. Iedereen stond aangekleed met de T-shirts en schorten die ik had uitgedeeld. Klaar om nieuwe producten te leren. Het is fijn te zien hoe leergierig ze waren. Er stond water in de koeling. Men denkt er over na om een diepvriezer aan te kopen om voldoende koud water te hebben. Eerste deeg een brood met maïs 10% om te beginnen. Mais staat hier goedkoper dan bloem. Het geeft ook een aangename smaak aan het brood. Nadien Ronde Zwitserse koeken. Niet uitgerold met een machine  maar platgedrukt met de handen en nadien opgerold. Met het zelfde deeg "Pavé au sucre". Ronde deeglapjes bestreken met ei en boter en nadien suiker opgestrooid. Ook Hollandse suikerkoeken. En dan waar iedereen naar uitkeek stokbrood. Moet zeggen dat deze voor de eerste keer goed gelukt waren. Dan nog ananasbeignet en appelbeignet. En suikerbrood op zijn Afrikaans. Deze namiddag zal de presentatie volgen van de producten. Ik ga aan hen zelf laten uitleggen hoe ze het gemaakt hebben ( geleerd van Stephane) zo weet ik ook dat ze het begrepen hebben.

Nu had ik even middagpauze om straks opnieuw te werken tot 17 uur.

29-01-2014 om 13:50 geschreven door Guido Devillé  

Deze morgen om 5h30 waren de zuster al wakker. Ik slaap op het gelijksvloers, juist naast de keuken. Gevolg geen wekker nodig. 's Morgens wassen met koud water gevolg onmiddellijk wakker. Om 7 uur onbijt.

Om 7h30 afspraak in de bakkerij. Een tiental jonge gasten waren al druk bezig. Zij starten om 6 uur om te eindigen om 18h. Er is ook een kleine nachtploeg. Zij snijden en verpakken de producten die in de namiddag zijn gemaakt.

Over dag verwerkt men hier 25 zakken van 25 kg bloem, 's nachts 10 zakken. Eigenlijk een grote hoeveelheid. Producten worden verdeeld aan verschillende winkels in de stad. Ook verkopers die brood komen afhalen om in de dorpen rond de stad te verkopen. Aan het klooster is ook een eigen winkel.

Eerste kennismaking zit er op. Een kender, een oven gestookt met hout. Dit is het materiaal waar we het moeten mee doen. Hier zijn het vooral broodproducten. Sandwisches, grote en kleine, broden, begniets.

Mijn taak is om de producten te verbeteren. Ook hier heeft men nog niet  gehoord dat men een weegschaal moet gebruiken. Om af te wegen wel, maar sandwiches worden hier stukje na stukje uit het deeg getrokken. En ik moet zeggen, ze zijn min of meer even groot.

Ook deegtemperatuur is een probleem. Zij draaien degen van 35 tot 40°C, niet echt ideaal. Dus voor morgen staan er al emmers water in de diepvriezer.

Ik moet wel zeggen dat er een goede sfeer is. Tegen de middag eten ze samen. Een meisje maakt dan eten klaar voor heel de bende. Vandaag Manjok met bonen.

Ik eet samen met de zusters. Vandaag ook manjok of aardappelen met kip en spinasie of een soort spinasie van manjokbladeren. Echt typisch Afrikaanse keuken.

Deze namiddag zijn we de stad ingetrokken. Ik wou kijken wat er in andere bakkerijen te koop is. Je ziet hier duidelijk een klasseverschil. Aan croissants hoef ik niet te denken. Niet de juiste grondstoffen en de boter heel duur. Wat ik wel gezien heb dat stokbroden en grote ronde broden wel goed verkopen. Ook een soort ronde koek met créme tussen, een beetjen zoals onze ronde swissen. Dus morgen er echt invliegen. Leuk is wel dat ik hier heel wat ondersteuning heb van de zusters. De kans is groot dat deze missie een succes zal zijn.

28-01-2014 om 17:06 geschreven door Guido Devillé  

Aangekomen in Rwanda. Aan de luchthaven een hele delegatie zusters. Ze hadden geen bord nodig met mijn naam erop.

De aankomst verliep vlot. Wat je hier vooral opvalt is structuur. Niet opdringerig, alles kalm. Aangekomen in het klooster, ja ook deze keer verblijf ik in een klooster. Stond mijn kamer klaar, bloemen op de tafel als welkom.

Nadat mijn koffer waren uitgepakt heb ik samen met de zuster gegeten. En of ze het wisten, ook bier stond er klaar. Na het gebed voor het eten kon ik de eerste keer genieten van hun kookkunsten. En ik moet zeggen het was lekker.

Nu lekker slapen en morgen starten we met de eerste dag om 7h30.

27-01-2014 om 21:58 geschreven door Guido Devillé  

Bakers for Africa hervatten ook in 2014 hun activiteiten.

Onze groep bevat al 6 bakkers, Drik Devriendt, Jan Vanderghote, Guy Pauwels, Karl Van der Meersch en Geert Wagnein.

Bedoeling om onze ervaring te delen met jongeren uit Afrika.

Ook nu in Rwanda en Burundi zal ik opnieuw een opleiding geven aan jongeren.

19-01-2014 om 13:41 geschreven door Guido Devillé  

Na  het ontbijt naar Sodipal  waar vandaag de bakkers enkele bijsturingen vroegen.

We hebben croissants en chocoladekoeken gemaakt. Ook is verder gewerkt aan het konfijten.

Uiteraard is zondag ook een familiedag  die gepaard gaat met tafelen op de middag met heel  de familie.

Daarna terug naar de bakkerij waar ik een aantal bakkers heb opgeleid in het maken van bloemen en blaadjes.

 In de late middag heb ik een toertje gemaakt met madam Soundi, een moment om ook eens te bespreken over de organisatie en motivatie van het personeel.

Voor het eerst in 8 dagen heb ik in de late namiddag wat rust genomen, ook omdat het er op zondag iets rustiger aan toe gaat.

Na het avondeten gaan slapen.

Maandag 5 augustus.

Na een  nacht met weinig slaap (buikkrampen voor het eerst na 8 dagen )terug naar de bakkerij. Het is vandaag de laatste dag  in Afrika. Er wordt dan ook enkel in de voormiddag gewerkt.

Op het programma staan vandaag nog wat suggesties met harde en zachte  luxe. De bakkers waren tevreden want er was weinig extra werk om een aantal nieuwe modellen in de winkel te brengen.

Ook het verder konfijten moest verder gebeuren, ik denk dat de medewerkers de handelingen wel onder de knie hebben. Ik ben benieuwd naar de mail met het resultaat.

De croissants en chocoladekoeken waren heel snel uitverkocht. Zo zie je maar,  de klant merkt sneller dan we denken dat er veranderingen zijn aangebracht .

Daarna gaan eten en in de namiddag stond enkel  wat aankopen  doen en valiezen maken op het programma.

Het was nu de tweede maal dat ik hier bij de familie te gast was. Het is een warme familie waar ik gastvrij ben ontvangen. Warme mensen  die al het mogelijk deden om het mij zo aangenaam mogelijk te maken.

Ik mag wel bescheiden zeggen dat het opvolgingsproject een succes was. Mevr. Soundi was heel tevreden met de bereikte resultaten en de positieve gevolgen voor haar bedrijf.

Nu  het vliegtuig op en terug bij vrouw en kindjes, die ik  toch alle drie heb gemist.

Groeten Jan Vanderghote.

Succes aan de collega’s Guy en Dirk  die binnenkort vertrekken naar Vietnam. Geniet van jullie project.

07-08-2013 om 08:20 geschreven door Guido Devillé  

’s morgens gaan ontbijten bij de familie en vervolgens naar het bedrijf.

Ze waren madelijntjes aan het maken en dat deden ze perfect, bijsturen was dan ook niet nodig.

Vervolgens ben ik terug naar de privé woning gegaan want daar gebeuren ook een hele boel activiteiten zoals het drogen van de maïs en het maken van karamellen met mango smaak.

Hier moet ik het konfijten opstarten. Aangezien dit een procedé is van meer dan 15 dagen kan ik enkel de uitleg doen en opvolgen via de mail. In ieder geval ik heb me beholpen met de middelen die er zijn, gaatjes in deksels maken enz..

Daarna ben ik met Maritreise op pad gegaan om de kledij die hier nog opgeslagen lag, die via een container vanuit België is gekomen te gaan ophalen (deeltje). Morgen kunnen we dan weer 15 werknemers gelukkig maken met een werkbroek, T-shirt en een polo.

Na de lunch bij de familie terug naar de bakkerij waar er vraag was om de werkwijze van de croissants wat bij te sturen. Moeilijke opdracht bij temperaturen van 35°c, slechte koeling, en dit met boter. De degen rijzen lustig door zelf in de diepvriezer.

Rond 18u30 ben ik dan naar mijn hotel getrokken om een uurtje later de dag af te sluiten met een maaltijd bij de familie. Om 22 u lag ik dood moe in bed. De warmte is zwaar en zeer vermoeiend. Het was heel de dag “doef” maar de regen bleef uit.  

Slaapwel.

04-08-2013 om 12:55 geschreven door Guido Devillé  

Vandaag al vroeg op sodipal. Na iedereen hartelijk begroet te hebben (leuk weerzien) eerst eens geskypt naar het thuis front, het was immers lang geleden dat ik nog eens een goede internet verbinding had.

Daarna blog  doorgetuurd en aan de slag. Voor ik aan de slag ging heb ik eerst eens  de winkel bekeken om te zien wat er nog over bleef van onze missie van vorig jaar. Leuk te zien dat er bepaalde producten nog altijd goed verkocht worden. Andere producten die in eerste instantie enthousiast onthaald werden worden nu niet meer verkocht. Blijkbaar waren de grondstoffen te duur en moesten de producten ook te duur verkocht worden. Allemaal aspecten waar we rekening moeten mee houden.

Daarna aan de slag in de bakkerij. Er was vraag naar enkele nieuwe recepten en ze wouden rolbicuit maken. Ook hebben we soezen gemaakt en heb ik geholpen met de productie van de koekjes. Voor ik het goed besefte was de dag voorbij gevlogen. Daarna snel een douche en bij Manja en Noel gaan eten. Dit zijn de contactpersonen van Ex-Change. Het was heerlijk  friet met steak en een koele Westmalle.

Slaapwel.

04-08-2013 om 12:50 geschreven door Guido Devillé  

Deze ochtend 7 uur werd ik voor de laatste keerl verwacht in de bakkerij .  De eerste ploeg heeft de volledige productie  broden gemaakt met 10% maniok . De tweede ploeg zonder maniok. Het verschil is niet merkbaar, dus vanaf nu wordt er volop geproduceerd met 10% maniok.  Dit is haalbaar op alle vlakken. Later wanneer toevoer  en nieuwe grotere molen aanwezig is kunnen we het % opdrijven.

Daarna kwam een plaatselijk muziek groep meet veel Afrikaanse dans mij uitwuiven. Uniek een volledige band die als vorm van dank voor mij kwam spelen en dansen. Heel bijzonder en hartverwarmend. De appreciatie voor het werk doet echt deugd. Het was bovendien prachtig met de kostuums.

Ik denk dat we terug kunnen spreken van een geslaagde missie. Ik ben eergelijk gezegd met een beetje argwaan vertrokken toen ik de foto’s zag hoe primitief ze hier nog werkten. Maar zo zie je maar met een beetje goede wil, wat kennis en respect voor elkaars ideeën  komen we er wel.

Daarna ontbijten  en valies maken. Dit wordt nog een hele opdracht, want  ik moet van twee valiezen één maken. Heb gelukkig wel één uitgedeeld (kledij). Was ook enorm plezierig om te zien hoeveel vreugde ze hier hebben voor een kledingstuk. Na het verdelen van de kledij liepen ze hier fier als pauw rond met gekregen stuk kledij.

Na een prachtige autorit langs de zee van bijna 1,5 uur en een controle waarbij  alle valiezen moest worden geopend kwamen we aan bij de luchthaven. Het was bijzonder druk, ook was er veel politie aanwezig. Het was vandaag de nationale feestdag in Benin vandaar. 

Na een prachtige en aangename vlucht  met ASKY kwam ik dan eindelijk aan in Ouagadougou. Daar werd ik opgewacht door de familie Soundi en  Manja van Ex-Change . Het was een hartelijk weerzien want vorige jaar heb ik ook al een project begeleid hier voor de firma Sodipal. Na een ritje via een kleine omweg (protest van de studenten) kon ik mijn  intrek  nemen in het  Motel  vlak bij Sodipal.

Na een  douche , snel nog een hapje gegeten op de hoek van de straat.

Morgen gaan we dan van start bij Sodipal. Ik kijk er al naar uit.

Slaapwel, het wordt een warme nacht, het is ruim 10°c meer dan in Benin.

Bijlagen:
DSC_0223.jpg (61.7 KB)   

De zee is toch even rijden met de brommer (5km) maar wel prachtig, geen flat gebouwen enkel wat hutjes en geen volk. De weg (piste) er naar toe was zeker even mooi, kleine dorpjes met de typische hutjes. Vervolgens gaan eten en ’s avonds de resultaten gaan bekijken.

De broden met 20% maniok zijn anders van uitzicht en smaken ook anders. Te doen maar misschien nog een te grote stap. Grootte en structuur zijn wel goed. De methode die we nu toepassen is dus juiste en daar voelen ze zich hier ook goed bij. Ten slotte moeten de bakkers het hier zelf doen in de toekomst.

We hebben dan ook deze ochtend  besloten om te starten met 10% deels ook om dat de aanvoer en de verwerking van maniok nog een probleem is. Bij 10% moeten we nu al meer dan 50 kg maniokmeel maken en dat is met de huidige molen wel het maximum. Ook de toevoer is nog een op te lossen probleem, want maniok moet elke dag na het oogsten vers aangevoerd worden .Men kan het dus niet stockeren , misschien nog iets om te bespreken in België.

Ook hebben we overleg gepleegd hoe we de maniok best kunnen drogen en is dit besproken met de lokale aannemer. Het is de bedoeling dat men met  deze investering nog deze week start , wat enkel maar aantoont hoe gemotiveerd ze hier zijn.

Op de middag heb ik dan de bakkerij verlaten om de blog te schrijven en om de zaakvoerder zijn slaap te hunnen want deze was zeer moe.

In de late namiddag als de warmte wat afnam ben ik terug gegaan om de  foto’s te nemen en al de verzamelde info door te geven.

Daarna naar internetcafé om leze blog door te sturen.

Morgen is een reisdag. Auto, vliegtuig en het nodige wachten en dit op de nationale feestdag van Benin. Op aanraden van de bevolking iets meer tijd voorzien om naar de luchthaven te reizen.

Volgende verslag zal vanuit Bourkinafaso  zijn.

03-08-2013 om 06:47 geschreven door Guido Devillé  

Gisteren heel de namiddag testen gedraaid. We hebben  deeg gemaakt op twee verschillende methodes en met 10% maniok. Het rijsproces  verloopt normaal en structuur veranderd niet. De eerste resultaten zijn dus goed.

Tegen de avond dan eens naar het centrum geweest om verslagen door te mailen  zodat blog wordt aangevuld .Ook bezoek gekregen van  de Ex-Change coördinator ter plaatse. Na een sympathieke babbel  en alles geregeld te hebben voor de vlucht naar Ouagadougou heb ik genoten van een stevig avondmaal. Wat kunnen ze hier heerlijk koken.

Daarna ben ik terug naar de bakkerij  gegaan en de resultaten gaan bekijken van  de broden met 10% maniok. De resultaten zijn zeer goed en volume en structuur waren zoals ze het hier graag hebben.

Vandaag dan meer  testen gedaan met meer maniok.

31-07-2013 om 08:28 geschreven door Guido Devillé  

Maandag 29 juni

Opgestaan en onmiddellijk naar de bakkerij gegaan, is amper twee minuten stappen. Benieuwd gaan kijken naar het resultaat van de verschillende testen. Jammer genoeg konden ze sommige resultaten van testen niet terug vinden. Wel opmerkelijk dat degen meer dan vijf uur rijzen en nog perfect stevig zijn.  Men was nog de laatste broden en broodjes aan het afbakken. De vlechten werden zeer positief onthaald en komen bijna zeker in het assortiment. De eerste stap is gezet.

Ook hebben we het deeg dat we niet “gelamineerd “ (persen tussen rollen) vergeleken met onze methode van kneden. Er is duidelijk een andere structuur, niet gelamineerd is veel steviger van structuur en leent zich beter om te snijden. Gelamineerd heeft veel meer volume en een witte kruim omdat er daar bloem wordt aan toegevoegd op het laatst. Er was wel interesse om brood te snijden met snijmachine. Misschien wel een investering waard want volgens de bakkers is er zeker vraag  naar.

Ook werd mij bevestigd dat de weegschaal die van Cotonou moet komen (40 km verder) onder weg is en er zeker op de middag zal zijn. Beetje geduld kan hier geen kwaad. Ondertussen ook de voorziene  testen uitgelegd en doorgenomen. Daar we pas kunnen starten in de namiddag met de degen ( houtoven wordt pas opgestart in de late namiddag om ’s nachts te kunnen bakken).

Ook was er hulp nodig bij de nieuwe wasbakken om de maniok te reinigen. Je kan op de foto  ook het versnijden zien.

Met een goed gevoel ben ik beetje laat gaan ontbijten. Vervolgens de blog bijgewerkt en dan kort na de middag terug naar de bakkerij . Het is ook de bedoeling dat ik het bakproces vannacht ga volgen.

Maar eerst de verschillende testen uitvoeren en dit met hopelijk een weegschaal om een duidelijke vergelijking te hebben.

30-07-2013 om 17:43 geschreven door Guido Devillé  

Vandaag zondag  gestart (zoals het hoort voor een bakker) met een nieuw project in Benin, meer bepaald in het kust en cultuurstadje Quidah vlak aan de zee.

Gisteren na een vlucht van zeven uur met daarbij twee uur vertraging en meer dan een uur wachten op de bagage in Cotonou aangekomen. Vervolgens  een ritje van bijna twee uur om de laatste 40 km af te leggen. Uiteindelijk aangekomen in mijn hotelletje voor de komende vijf nachten . Na een frisse pint dan toch om 2 uur gaan slapen.

Het is de opdracht om in de plaatselijke bakkerij een deel van de bloem te vervagen door maniok maar wel met behoud van de kwaliteit en smaak gewoontes. De eerste contacten met de mede eigenaar zijn zeer positief verlopen.

Ben vandaag  dan ook het productieproces gaan volgen en heb moeten vast stellen dat de recepten enkel als indicatie dienen, zal eerste werkpunt zijn, anders is het moeilijk om maniok te gaan gebruiken als er geen constante is. Morgen wordt al een weegschaal aangeschaft, want alles gebeurd hier op zicht (net Koks)

De bakkers zijn hartelijk en sympathieke kerels die toch de indruk geven om open te staan voor de voorziene vernieuwingen.

Ook de inrichting ( zie foto’s) is op zijn Afrikaans, met twee grote houtovens,  en de nodige plaatselijk muziek. Ik heb vandaag ook al enkele andere modellen voor getoond, en de reacties waren zeer positief. Nu nog afwachten op het resultaat want het brood rijst hier ruim 5 uur.

30-07-2013 om 17:40 geschreven door Guido Devillé  

24-06-2013 om 09:19 geschreven door Guido Devillé  

12-04-2013 om 22:52 geschreven door Guido Devillé  

11-04-2013 om 21:06 geschreven door Guido Devillé  

11-04-2013 om 07:33 geschreven door Guido Devillé  

09-04-2013 om 22:19 geschreven door Guido Devillé