Mijn laatste opleidingsdag in Rwanda. Gisteren heb ik nog een aangename kennismaking gehad met een zuster van 88 jaar en die hier al 50 jaar verblijft. Zij kwam samen met haar vriendin die werkzaam is bij de Salisianen. De zuster werkt in het groot hospitaal en is verantwoordelijke. Je zou denken dat ze maar 75 is. Rita was vroeger verantwoordelijk voor het containertransport van de Salisianen. Nu werkt ze hier bij de Salisianen. Samen zijn we gaan eten in een restaurant in de stad. Toeval wou dat ze Erik en Wilfried Meert kende. Twee Salisianen die van Sint-Pieters-Leeuw zijn. Het was een gezellige Vlaamse avond.

Deze morgen opnieuw naar de bakkerij. Er was een bestelling van 30 rijsttaartjes. Ik heb deze door hen laten maken. Ik moet zeggen dat ik verrast was van het resultaat. Nadien de stokbroden. Deze waren niet goed gelukt. Oorzaak was, ze hadden geen koud water. Nu zagen ze zelf dat koud water van essentieel belang is voor het maken van een deeg. Ook de zuster beseffen dat dit de eerste investering zal zijn, aankoop van een diepvriezer. Voor de rest waren al de andere producten mooi.

11 nieuwe producten in het assortiment vraagt dan ook de nodige notities. Samen met Ernest hebben we de recepten en bereiding op PC geplaatst samen met  een foto en de kostprijsberekening. Omgekeerd dan bij ons zijn de grondstoffen prijs de grootste kost. Ook het hout voor de oven is niet goedkoop. Om u een idee te geven de bloem kost hier 50 € cent. Lonen zijn wel lager.

In de namiddag ben ik samen met Ceriel de twee bakkerijen gaan bezoeken waar Geert en Guy vorig jaar een opleiding hebben gegeven. De eerst, de minst ontwikkelde bakkerij is ter plaatse blijven stappen. Guy en Geert hebben daar nochtans hun energie in gestoken. Maar ik heb gesproken met de eigenaar. Hij was altijd bezig over moderne machines. Maar de basis daar kijkt hij niet naar. Zijn bakkerij is al moeten sluiten door de inspectie omdat hij niet in orde was met de hygiëne.. Ik moet u niet vertellen  de normen zijn hier al niet hoog. Ik heb hem dan ook gewezen op de basis die eerst moet in orde zijn. Maar ik denk dat dit ook geen invloed op hem had. De tweede bakkerij was dan wel goed. Daar hebben onze twee bakkers wel resultaten gehaald. Ik zal een krokodil liggen die geert had getoond. Ook andere producten waren hekenbaar. Zo zie je dat de ene missie de andere niet is.

Nadien even een aangrijpend moment. Ik ben het monument en de plaats gaan bezoeken waar onze 10 Belgische blauwhelmen zijn omgebracht. Aan het gebouw is niets veranderd. De kogelgaten zijn een teken dat dit een gruwelijke afslachting moet geweest zijn.

’s Avonds werd ik dan verrast door de zusters met een afscheidfeestje. Een voorgerecht, een koude schotel met avocado’s, kip met groenten en rijst. Nadien hebben we samen de foto’s bekeken.

Morgen vertrek ik naar Burundi, Bujumbura. De derde keer dat ik naar Burundi ga. Daar start mijn missie op maandag.