Morgen is het dan zover! Liesje en Steven geven elkaars ja-woord in het Stadhuis van Leuven om 11.30 uur. We klinken met een hele dikke proficiat op het bruidspaar, maar ook op Lien, Ronny en broer Kris.
Vandaag is het zover. Een grote delegatie van onze loopclub HRC - Running vertrekt naar Antwerpen om deel te nemen aan de marathon of the 10 miles. Voor Axel had ik 2 supportershanden gemaakt om iedereen aan te moedigen. Lien en liesje stonden op de 10 km en wij stonden in het rivierenhof op de 20 km. Voor iedereen was het een verrassing omdat ze ons toch niet echt hadden verwacht, Lien en ikzelf lopen volgende zondag de marathon in Hamburg Bea, die voor Axel toch wel een hele grote boon over heeft liep ook mee. In gezelschap van haar echtgenoot Rik die haar heel de weg begeleide en verzorgde liep een fantastische tijd. Binnen de 5 uur. 15 minuten sneller dan vorig jaar Rome. Super Bea! Hopelijk komen we volgende week ook zonder al te veel problemen aan de finish. En blijven de temperaturen niet zo hoog als vandaag.
Vandaag gaat Axel met de speelpleinwerking van Herent naar een opname van Shoot - Ketnet met Heidi en Peter. Voor Axel wordt dit een grote verrassing, Hij weet dat ze hem gaan vragen stellen maar hij weet niet dat de speelpleinwerking van Herent hem heeft gekozen als feestvarkentje. Ik hoop dat alles heel goed meevalt en kijk al uit naar het programma.
Uitzending Vrijdag van 18.30 tot 19.00 uur en zaterdag (herhaling) van 19.30 tot 20.00
Pistetraining. 15 x 200 met 100 er tussen. Liesje gaf het startsein om te vertrekken nadat ze zeker wist dat het zou loslopen. Lien had als goede moeder ons gebrieft wat we moesten doen, · indien ze niet op tijd terug waren van Freiburg. Dus dat hadden we goed ingestudeerd. Met een zomers temperatuurtje van 18 graden vertrokken we met Karolien op kop. Eventjes loslopen. Na 18 minuten kwamen we terug op de piste. Ieder groepje was vlug gevormd en het moet worden gezegd Lien, iedereen is heel vlijtig begonnen aan de training. Strategisch gezien lieten we de snellere maar eerst vertrekken, ·om zeker niet onder de voet te worden gelopen. Samen met Sonja en Marion liepen we de 200 m in 1.12minuut. Stipt zoals je had voorgeschreven. Met 2 chronometers kon het niet anders. Na de eerste 200 m dacht Sonja, amaai! Ik (haar mental coach zoals ze me noemde, ik voelde me vereerd!), stelde haar voor om positief te denken, ·want straks zou het wel beter gaan. En effectief ze kwam(was) in form. Ze liep heel gezwind mee en het moet gezegd samen met ons drietjes was het heel gezellig. Te snel, maar we hadden er samen wel heel veel plezier in. Meer moet dat toch niet zijn!
Na een heel rustig ontbijt en nog wat genieten van de zondagse morgend rust, me klaar gemaakt om m'n duurloopje van 1.30 te gaan lopen. In m'n eigenste streek Veltem-Winksele-Herent. Normaal ging Axel mee, maar zo vroeg op dag is een beslissing nemen nog moeilijker dan anders. Ik zou dan maar alleen vertrekken.
Nog eventjes een berichtje naar Lien en Bea verstuurd, om hen succes te wensen, Lien met de marathoners van Freiburg
en Bea & Co met de duurloop van 3.10. uur. langs de Ravel route Voor mij was het al warm genoeg en gelukkig had ik genoeg drinken en verfrissing mee. Hopelijk hebben Bea en Co er ook niet te veel last van. Ik hoop maar dat het tijdens de marathon van Hamburg zeker niet warmer wordt. Want dat beloofd dan toch weer afzien. Toen ik thuis kwam vertelde de papa dat hij met Axel me nog achterna gereden was; maar ik was echter een andere richitng ingeslagen dan ik normaal loop. Spijtig, dit weet ik weer voor de volgende keer. Zal mijn looproute steeds vertellen voor ik vertrek.
Nu nog een rustige namiddag en nog heel fijn genieten van het zonnige weertje.
The white peace dove is flying in our hearts and our minds Its flying with peace and happiness Its helping every needing people In darkness its flying ass a little hope and light! Its flying every where when there is sadness and unhappy.!
Na een slechte en eveneens korte nacht door het veranderen naar het zomeruur, voelde ik me toch niet zo goed in form. Vorig jaar waren we in Rome tijdens het veranderen naar het zomeruur. Het was er wel enkele graden warmer. Maar vandaag moesten we na vorige week zeker niet klagen. Nostalgisch moest ik denken aan de mooie momenten en ook aan de moeilijke momenten. maar 1 ding is zeker de snelheidsmodellen bewijzen steeds dat ze doorzettingsvermogen hebben. Dat zou vandaag ook wel nodig zijn. Eerst wat opwarmen voor de 6X1000m. We liepen richting Abdij van Vlierbeek met de hoop ons Lien tegen te komen. We hadden geluk want we zagen ze reeds in de verte richting Heuvelhof lopen. Met het geroep van 4 snelheidsmodellen (Andrea, Karina, Bea en ikzelf)kon het niet anders of ze had ons gezien en zeker gehoord. Wat de buurtbewoners moeten gedacht hebben dat weten we niet, maar wakker zullen ze wel zijn geworden. 't was trouwens ook al 11 uur. Terug in Heuvelhof kwamen we Vera, Griet, Mit en moatje tegen. Nog eventjes een klein onderonsje en dan maar beginnen aan de opdracht. De snelle madammen begonnen eerst en daarna de iets tragere.????? Karina en ikzelf bleven wijselijk achteraan staan, met de hoop niet ondersteboven gelopen te worden. In een twee drie, waren de snelle reeds in de bocht en Lien, die niet moest onderdoen voor de snelle werden spoedig gevolg door Bea en Mit. Karina en ikzelf bleven zielloos achter. Met 1 oog op de hartslagmeter en het andere op de weg konden we de toerekes toch op een paar secondjes na in dezelfde tijd afleggen. We waren dan niet in topconditie, maar ons verstand liet ons zeker niet in de steeds. Kris en Ronny die gisteren reeds in Hulst hun deel hadden gehad, waren van de partij voor een klein recup-loopje, maar kwamen ons toch ook aanmoedigen. Bedankt mannen. Na de opdracht werd er nog overlegd voor volgende week, want dan is het voor de Antwerpse delegatie de lange duurloop. Voor de Hamburgse delegatie is er nog een weekje uitstel. Hopelijk wat beter weer dan tijdens de vorige sessie.
Klein waterachtig verslagje van 5 snelheidsmodellen die niettegenstaande de gure weersomstandigheden het hebben overleefd. Om 9.30 vertrokken we met ons vijven Andrea, Griet, Karina, Lien en ikzelf voor ons 2uur40min. Kris en johan (kleine delegatie Bosklappers)vertrokken ook maar gingen nog eerst opwarmen(met zulk guur weer opwarmen?????) rond de vijver. Wij liepen eerst richting Werchterbrug, met mooie opklaringen en we hoopten dat het zo wel zou blijven. Met de tegenwind zouden we ons al genoeg moeite moeten getroosten. Maar de opklaring veranderde al snel in stevige regenvlagen. Tegen dat we de brug over waren begon het echt te gieten en met de wind er nog bij was het echt geen terrasjes weer. Onze schoenen waren juist voetbadjes, Linda wanneer is dat nog eens geweest? Ondertussen was Karina al nat tot op haar velleke. Een gratis doucheke! De wind bleef goed blazen en sommmige momenten vlogen we gewoon voort. Met onze armen gestrekt liepen we verder, gewoon om ons wat te laten opdrogen. Gelukkig kennen ze ons niet in deze contreien want het zal wel een raar zicht geweest zijn. In de verte zagen we ondertussen nog een zwart maseureke hangen. Hopelijk niet meer voor ons, maar het was wel buiten de natuur gerekend want in plaats van regen waren het nu hagelbollekes. We eten nu wel graag bollekes, maar deze waren echt wel pijnlijk zeker door de felle wind. Toch hielden we ons goed humeur. Met ons pet op het hoofd en dan nog eens de buff erovergetrokken konden we ons toch wel effen beschermen. Ondertussen zagen we Lien en Griet mooi in de verte eveneens zwoegen tegen de natuurelementen. Aan Betekombrug sloegen we af om terug richting Rotselaar Plas te lopen. Onderweg kwamen we nog enkele lopers tegen die eveneens het gure weer trotseerden. En natuurlijk Bosklapper B14 die ons ook kwam aanmoedigen. Vandaag nog een nieuw snoepje geproeft in plaats van squeezy. Het viel al bij al heel goed mee van smaak. Zelfs geen problemen ondervonden. Ondertussen werden de regenvlagen gelukkig al wat minder, maar warm krijgen zat er toch niet meer in. Omdat we aan het brugje naar Rotselaar veel te vroeg waren, liepen we nog eens richting Werchter. Karina hield het hier voor bekeken en liep liever richting Plas omdat er daar meer beschutting was. Toen we terug richting Plas liepen kwam zelfs de zon ons nog eens begroeten, en met de laatste moed liepen we nog een rondje rond de vijver. We waren allen blij dat we het toch weer gepresteerd hebben; vlug wat droger kleding aandoen en dan met volle teugen genieten van de lekkere warme thee. Toen ik thuis kwam, stond er al een lekker warm bad klaar, Dat enorm deugd heeft gedaan.
En voor Axel een verrassing. De eerste DVD van W@=D@
Dit kunstmatig meer werd uitgebaggerd aan het eind van de jaren 70. Het zand diende voor de ophoging van de E314 in Wilsele. De plas en de omgeving ervan is ondertussen uitgegroeid tot een mooi natuurgebied. De ligging van Rotselaar aan een geografisch drielandenpunt, het samenvloeiingsgebied van verschillende rivieren, de vier Hagelandse heuvels, de talloze meanders van de Demer en daarenboven centraal in de gemeente de Plas van Rotselaar, hebben een bepalend impact op het landschap van de gemeente. Ze maken Rotselaar bijzonder attractief voor recreanten die van deze diverse landschappen volop kunnen genieten.
Rotselaar ligt als het ware aan de poort van het Hageland. Zeer kenmerkend voor het Hageland zijn de Hagelandse heuvels. Op de rugggen van de heuvels dagzoomt de roesbruine ijzerzandsteen. De Hagelandse heuvels noemt men ook getuigenheuvels. Getuigenheuvels vinden hun oorsprong in het Laat-Mioceen. Tijdens deze periode steeg de zeespiegel en kwam heel Vlaanderen onder water te liggen. De zee kwam tot in de omgeving van Diest. Voor de kust van de 'Diestianzee' lagen de zandbanken. Het bijzondere aan deze zandbanken is dat het zand ervan sterk glauconiethoudend is. Glauconiet bevat relatief veel ijzer. Toen de zee zich na het Mioceen definitief terugtrok naar het noorden, werden de afgezette zanden blootgesteld aan verwering. Het glauconiet oxideerde tot limoniet en de 'roest' die aldus ontstond deed het zand tot ijzerzandsteen aaneenklitten.
De ijzerzandstenen boden veel meer weerstand aan de latere erosie. De Hagelandse heuvels werden nooit weggeërodeerd. Op plaatsen zonder ijzerzandsteen werden die zachtere lagen wel weggespoeld. Zo werd het typisch Hagelands heuvellandschap gecreëerd. Op de zuidflanken van de Hagelandse heuvels heerst er een micro-klimaat zodat wijnteelt op deze heuvels mogelijk is.
Ik ben axel
Ik ben een man en woon in Veltem-Beisem (België) en mijn beroep is scholier.
Ik ben geboren op 25/10/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen en zwemmen.
You're an approachable blogger who tends to have many online friends. People new to your blogging circle know they can count on you for support. You tend to mediate fighting and drama. You set a cooperative tone. You have a great eye for design - and your blog tends to be the best looking on the block!
