Deze morgen trokken slechts 3 helden op trainingstocht. Van de partij: Joris, Tom en Ward. Andere helden Wim en Rik vonden de training van gisteren in de Vlaamse Ardennen voldoende voor het weekend, terwijl Michal ervoor koos om eindelijk eens wat quality time met het vrouwtje te beleven. De avonturen van Stijn dit weekend staan te lezen op Facebook (de zotjsst). Matthias stond klaar om te vertrekken, maar besloot in laatste instantie dat het met zijn pijnlijke knie geen zin had om tegen de wind in te beuken.
Aangezien de wind vanuit het Noordoosten kwam, werd beslist om richting het mooie Land van Saftingen te fietsen (zeg maar groot Hulst). Stipt om 8u46 werd er vertrokken, alle drie heel goed ingeduffeld om enige bescherming proberen te vinden tegen de koude. En koud was het! Temperaturen kwamen niet boven het vriespunt, wat samen met de gure Noorderwind zorgde voor een heel lastige heenrit.
Langs de Westerschelde ging het richting een korte, maar aangename tussenstop. Net daarvoor konden we ons wagonnetje eens aanpikken aan een grote groep toeristen, die er toch een behoorlijk tempo op nahielden. Binnen dit pelotonnetje werd niemand minder dan de wereldkampioen WAOD gesignaleerd, die tegenwoordig uitkomt voor het ProTour team uit Oudenbos: "Rolluiken Van Laere". Een warme koffie en choco konden ons enigszins opwarmen, "3 jeneuvers op 5 minuten" zoals onze collega wielertoeristen leken ons misschien wat ambitieus.
Terug op gang geraken na de koffie was koud, onwaarschijnlijk koud! Na een half uurtje geraakten we stilaan terug in de juiste temperatuur, en konden we de Belgische grens al ruiken. Via Kieldrecht en opnieuw Hulst (we hebben een rondje Groot Hulst gereden!) namen we in Stekene de route richting Moerbeke, om zo terug in Lokeren te arriveren. Gelukkig hadden we de tweede helft van de rit de wind in de rug, maar de beentjes voelden naar het einde toe toch zwaar aan!
Met een voldaan gevoel en 95 km op de teller (28 gemiddeld) konden de helden met de beentjes omhoog genieten van het WK veldrijden.