Geen stroom sinds gisterenavond.Ergens hier dichtbij is een kabel doorgebrand. In onze kabien zegt Je-Claude, directeur.
Deze morgen is een drie-dubbele container truck toegekomen, 32 m lang.Moet voorlopig zolang men de ingang Kapenda aan t cimenteren is - langs Mama-Yemo binnen glijden. Daar is niet veel speling. Men moet een goede chauffeur zijn om zich langs daar binnen te kunnen wringen. Zij die met zon trucks rijden zullen wel examen afgelegd hebben.Met veel vooruits en achteruits is er geraakt.Hij had ook de hulp van de beste stuurlui-staan-aan-wal, die uitkeken of hij wel nergens tegen gleed.Heb een foto genomen vogelperspektief van op het eerste verdiep.%%%FOTO1%%%
Op die foto staat ook het meetapparat van de staat die de capaciteit van de drie mazoutputten moet meten. Die heeft een inhoud van 200 liter.Wordt gevuld.Geledigd in de put. Gevuld, geledigd.Gevuld, geledigd Men tekent op een karnetje aan hoeveel maal dit apparaat moet gevuld worden en geledigd om de put te vullen. Er zijn twee getuigen :één van de staat, en één van de eigenaar van de put. 6200 liter in één put. Dit sisteem lijkt me primitief. Bestaan er geen andere metodes om de inhoud te meten van een bestaande put?
%%%FOTO1%%% I ° beweging heeft de klassiekesonatevorm en bestaat dus uit 1) expositie van tema's 2) Doorwerking = ontwikkeling van de tema's 3) Reprise = herhaling 4) coda =) slotstuk Brückners drie karakteristieken: 1..Inleiding met meerdereoer-motieven, waaruit al de tema's voortvloeien 2..Verbreding van de expositie op 3 tema's, in plaats van 2, die zich steeds onmiddellijk als temagroepe ontvouwen 3..De ontwikkeling heeft plaats vanaf het begin en doorheen gans de beweging
Inleiding Adagio: een nevel van violen en alti met lang aangehouden tonen tegen de pizzicati van cello's en contrabassen. Brückner begint bij het absolute nulpunt. De toestand die nog voor de schepping der wereld heerste. Plots staatde schepping als een voltooid geheel voor ons. Een stoer tema fortissimo, unisono, fanfare strijkers - fanfare dan pas eerste tema beantwoord door een heroïs blazerskoor met een koraal. grote stilte pizzicati alleen 2de tema clarinet fantasiën andere tema's (gepunte vierde, drie achtsten) boven zindering van snaren veel fanfare
Voorlopig kan ik niet verder... 'k Vind mijn dagboek niet terug met de nota's over de muziek. Ondertussen wat foto's genomen bij de 'tailleur', het huis van de mijn Tenke-Fungurume, en Emmanuel, portier, die Le Petit Larousse leest.. %%%FOTO1%%% Ik probeer volgens de aanwijzingen, de foto hier te zetten. We zullen zien wat het geeft.
Notas gevist in: 1..CD-uitleg-boekje - Erwin Horn 2..Anton Bruckner - levensbeschrijving door W. Van Hengel - Gottmer (Copyriht 1949) - 285 blz. 3..Muziek Wijzer 2 - De grote zaal 1957 - Han Bos - Ooievaar 36 Voor Gelgië: De Sikkel Antwerpen 4..Gids voor orkestmuziek - Arn Martens - prisma 1961 Utrecht/Antwerpen
Speelduur: 80 minuten. Vergt veel van het koncentratievermogen en de welwillendheid van de luisteraar. Gekompliceerde struktuur van een rijk kontrapuntis stemmenweefsel. Brückner beheerste de meerstemmigheid van de middeleeuwen en de barok in de perfektie en stapelt zijn overdadig kunnen in verbijsterende mate hoger en hoger, zodat de argeloze luisteraar bijna geen raad weet met de overdadig vele stemvoeringen. Hoogtepunt van de hele simfonise literatuur. Pronkstuk van de romantise simfonise wereld. Machtig, wonderbaarlijk werk, met extatis-mistis- (vooral in het Adagio) -krakter, dat alleen een genie kon concipiëren. Werk van verheven intensiteit, van een grote geest... Kolossaal bouwsel met sferen van pure schoonheid en welluidendheid. Bruckners meest grootse schepping, een rijk van loutere schittering en goudglans. In de 5de is de gehele weg van de oerkaos tot de glorieuze overwinning van het goddelijke en de eenwording van de schepper en schepping in klanken uitgebeeld. Alles is toch pure muziek. Bruckner heet ze "mijn kontrapuntis meesterwerk". Andere namen: middeleeuwse, de katolieke, geloofssimfonie, koraalsimfonie, ... alle duidend op een mistike geloofswereld. fantastise (is in elke geval fantastis lang). I°deel, Adagio, Allegro: 21', II°deel Adagio, sehr langsam = 19', III° deel scherzo molto vivace, schnell, trio: 15', IV° deel, Adagio, Allegro moderato 25'). In zijn geheel gedragen door de vreugde van zijn religieuze gezindheid (Bekentnisfreudigkeit) en van sakrale ernst die onvergelijkelijk indrukwekkend verklankt wordt in het blazerskoraal van de finale.. De diepere inhoud en de vorm van die monumentale sinfonie vragen als ideale ruimte de geweldige architektuur van katedralen, de sfeer van weiding en waardigheid. Hier kunnen zich Bruckners weidse ideeën ontvouwen, hier vind de feestelijkheid der koralen haar aangepaste ruimte. Hier krijgen de lange pauzen zin als hoeksteenen van de vorm, als ruimte voor het natrillen, en voor de gespannenheid naarhet hooggelegen doel.
I° deel: Introduction, adagio, Allegro De Adagio-inleiding, driemaal terugkomend ih 1° deel, bezit een zwaarmoedig karakter. De twee snelle onderdelen worden beheerst door een beslist, markant eerste tema (klarinet, alten, celli) en een breed liris lied in de lage violen. II° deel Adagio, sehr langsam Een hobo zingt een eenvoudig lied van eenzaamheid, van verlatenheid en van berusting. Br maakt hier gebruik van een metris effekt: de hobo speelt een vierkwartsmaat en de begeleidende, pizzicato spelende strijkers gaan in zeskwartsmaat. III° deel: Het scherzo , moltovivace (schnell) heeft tematise verwantschap met h adagio: de pizzicati voeren naar een hevige klimax; met een speelse ländler snelt het scherzo verder. Dolle uitgelatenheid. De werveling vd dans wordt getemperd door de schaduwvd onrust, zwaarmoedigheid en demonie. Toch is ook hier weer de berusting 'das Ende vom Lied'. IV° deel: Finale, adagio, Allegro moderato In het 4° deel keren verschillende motieven uit vorige delen terug; eerst dan groeit het hoofdtema id lage stgrijkers, fagot en contra-fagot. Vooral in dit deel was Br kwistig met grandioze fuga's en andere poifone konstrukties. Met haar geestelijke en materiële problemen en spanningen brengt het derde tema, een koraal, de oplossing, het 'Amen', de geloofsbelijdenis vd komponist.
'k Was die lieve film 'Les demoiselles de Rochefort' aan 't opnemen. (cf. 2 foto's) 17u10: stroomonderbreking. Ontbreken 20 minuten... 'k Heb 20' vrijgehouden op mijn K7, tegen dat ze die film nog eens uitzenden, of dat ik iemand vind die die film al heeft... om aan te vullen later. Dan heb ik 'Le fleuve congo' 2/3 les esprits de la forêt opgenomen. 1/3 en 3/3 zijn voor vandaag of morgen.
Positieve woordjes uit 'lezing' en dokumentaires + David loopt over van tederheid en genegenheid. NB. (affection: eenzelfde woord kan + of - zijn. = '-' aandoening, kwaal, ziekte) + omhelzen (op dat moment vloog iedereen hem om de hals) + onvergetelijke belevenis (mijn eerste bezoek aan Bakanja-ville samen met ik weet niet meer welke vriend) + onder de vuiligheid vinden ze schitterende kleuren (fresques vd 15e in Tibet-klooster Mustang...) + ik val van het ene wonder in het andere Ze gebruikten teknieken die gebruikt werden in de Sixtijnse kapel door Michel Angelo. Die schilderijen overtreffen alle grote namen. Zij leven met die kunst. Het is niet iets om in een zilverwerkkistje te steken en te vergeten.
Nu ga'k nog eens luisteren naar Bruckners 5de, 4de deel. Ondertussen heb ik Bruckners leven gelezen. Binnenkort pen ik hier wat ik leerde over die 5de sinfonie. Dat belooft! 'k Heb die 5de gekregen langs iemand die recht uit Oostenrijk kwam; een volksvertegenwoordiger, die samen met Caritas-Oostenrijk 'les OMM' kwam bezoeken. Caritas-Oostenrijk krijgt subsidies van het ministerie. Die meneer had de CD gegeven aan Erik Meert als waardering voor zijn werk bij de 'enfants de la rue', werk OMM (oeuvre Mama Margareta = moeder van Don Bosco). Ik mag die Cd beluisteren zolang ik wil. Ciao! ciao! ciao!
[Chers confrères,Selon une certaine tradition, après la fête de Marie Auxiliatrice on recueille les articles pour le deuxième numéro ISA de l'année. De ce fait, nous vous prions de nous envoyer vos articles avant le 10 juin. Comme avant-goût, vous avez l'article de Chem-Chem qui avait été oublié dans leurs archives.Merci et bonne fin de semaine. Trifon-Sec. Prov.]Merci, pareillement Johan Everaert
Provincialat-Procure
Deux constructions sont en cours :
1..Lentrée Avenue Kapenda ; pour quelle ne seffiloche plus pendant la saison de pluie.
2..La station de carburant.Les trois réservoirs dans la cour de la Procure Don Bosco qui ont fonctionné splendidement pendant des années, depuis quelques temps mis hors service à cause des taxes trop hauts, sont maintenant loués à une entreprise.Encore un peu de temps et cette station fonctionnera.
Je ne me sens plus lhomme indiqué pour donner un rapport des événements salésiens qui se déroulent dans ma maison jumelée. Jy suis très heureux, parmi mes jeunes et énergiques confères, mais je dois poser trop de questions à gauche et à droite pour arriver à quelques nouvelles chaudes, dignes dentrer dans un rapport pour ISA.Je paris que joublie la moitié.Je vais chercher un successeur secrétaire plus jeune qui vit au plein cur des événements.En attendant, je donne quelquespages de mon journal personnel
Sous le bâtiment primitif de la Procure, long de quelques 80 m. où se trouvent entre autre La Colombe, notre cuisine, un de nos salons, et une série de chambres pour visiteurs,il y a tout le long des caves, caves, caves.Ces caves forment un royaume à part.Pour nos anciens bâtiments davant 60, où les constructeurs ne devaient pas regarder de trop près sur les dépenses, elles sont une vraie richesse.Chez nous on y trouve la cuisine, déjà mentionnée, avec ses magasins ; une chapelle désaffectée; des magasins de paperasses de la Procure qui doivent être gardées pendant dix ans, des coffres, malles et valises qui attendent des voyageurs ; des cafétarias ; un stock de vin de messe pour servir toute la province du Katanga.
Souvent, vers cinq heures du matin, je me promène sur la petite bande protectrice en ciment le long de ce bâtiment primitif pour les vrais anciens, cest RADIO COLLÈGE - sur lespace entre le mur Mama-Yemo et les basses fenêtres des caves qui semblent se reposer sur le sol.Je my promène pour prendre de lair et faire de la gymnastique matinale.Cest un des rares endroits où on peut sébattre sans être dérangé par des visiteurs intempestifs.Cest là que, si les vents ne sont pas contraires, jentends le muezzin de la cité appeler de son mince minaret ses fidèles à la prière. Je me demande sil grimpe encore dans son minaret, ou sil ne pousse pas plutôt un bouton de son amplificateur au rez-de-chaussée pour lancer sur la ville au moyen de forts haut-parleurs son chant mystique déjà enregistré.Ce chant, pour nos chiens de garde il y en a trois pour le moment - est le signal pour retourner dans leurs cages (cest cela que notre zamu Lax ma dit) on na quà fermer les portes et ils sont sages pour toute la journée; pour les curés catholiques, cest comme un réveille-matin qui leur demande de se lever et de se préparer à sonner langélus; et à moi, le muezzin me propose de saluer le soleil qui bientôt va se lever
Une de mes tâches au service de La Colombe est de visionner des films que le directeur Père Frank fait enregistrer ou achète pour enrichir la filmothèque du centre.Il y a vingt ans jétais professeur à IMA-Kafubu, le Père Frank, de passage vers Kansebula pour ses cours chez les philosophes mapportait chaque semaine une douzaine de cassettes vidéo fraîchement enregistrées que je visionnais et dont je composais une fiche technique.Le nombre des clients pour les films a fort diminué. Nos Missions restent de bons clients.Dune centaine, il y a vingt ans on est descendu à une douzaine.La filmothèque risque de sombrer dans loubli ou de se dégrader à létat de musée.Chaque communauté aujourdhui, même dans la brousse profonde, à son poste de télévision et la possibilité de voir ou denregistrer un ou plusieurs films par soirée
Rond 5u45 vroeg ik mij af welke dag we waren. Pater Henri, provinciaal ekonoom, die naar de franciskanessen ging voor de eukaristie, zei dat het zaterdag was. 'k Heb 't gebouw afgestapt. 60 stappen lang, zonder de ingang en zonder het bezoekers appartement. %%%FOTO1%%% Dit is de ingang, straatkant Mama Yemo, voor het publiek...van de prokuur Don Bosco
Als ik om 5 uur al op ben hoor ik de muezzin zijn roep om de moslims te doen bidden. Lax, onze nachtwaker, zei dat als de honden de zang horen, ze naar hun kot gaan. Lax heeft alleen de deur dicht te doen... en de honden blijven rustig tot de avond. Die oproep is ook een teken voor de katolike pastoors om zich klaar te maken voor de angelus-klok. Ik bid mijn angelus als ik uit bed stap; alleen de drie verzen... en denk met een zeker heimwee terug aan het echte angelus-geklok. Dat waarover de brave Guido Gezelle het heeft in zijn gedicht 'het klokgebed', waarvan hier de twee eerste strofen:
1..Hoe helder klinkt de klokkentaal ten torren uit: tot negenmaal herhaalt, herhaalt de klepel, op den ronden boord, zijn beêgeklop!
2..De landman laat zijn rossen staan: naar huis zal hij, en rusten gaan! Maar, eer hij stap van stede zet , (= alvorens de plaats te verlaten) zo bidt hij nog zijn klokgebed! (wie de volgende drie strofen zou willen kan ze mij vragen langs bloggen.be... graag gedaan...)
Het is op die ciment dat ik mijn morgenturnen doe in 'négligé', de enige plaats buitenshuis vrij van vreemde ogen... Langs het gebouw ligt een anderhalve meter brede cementlaag. Daar loop ik op en neer, of neer en op... Doe 'gymnastik-meditatie'. Elke meditatie-zin gaat gepaard met een lichaamsbeweging. Voor vandaag, te lang om uit te leggen. Naast de cimentlaag is er tien meter groen en dan verrijst de muur met prikkeldraad op. Onder mijn esbatementen dacht ik aan een artikel voor ISA dat ingeleverd moet worden voor de 10de juni. Ik had het graag hier in 'bloggen.be' opgesteld, maar in deze blog ben ik gebonden aan het nederlands. Nu als 't artikel klaar is zal ik het wel durven hierbij plakken in 't frans... voor de geïnteresseerden. Een prettige dag!
Vrijdagavond 6u45. Hier in Lubumbashi moet je 'noodgedwongen', d.w.z. volgens de spreekgewoonten, 18u45 (dix-huit heures quarante-cinq) zeggen. Anders vragen ze zich af waarom je van de vroege morgenuren spreekt. Het vraagt even wennen. Na 42 jaar aanwezigheid maak ik tegen deze geplogendheid nog steeds fouten. Ik heb mij 'ingeblogd' al zoekend naar de betekenis van het woord 'bloggen'. De uitleg die ik vond op INTERNET was zeer klaar, en de uitnodiging te starten met een persoonlijke blog zeer vriendelijk. Niet dat ik niet verder zou kunnen leven zonder blog! Het inschrijvingsformulier vroeg een omschrijving van 'mijn' blog. Dit noopte mij tot nadenken en in woorden mijn plan weer te geven. Zo wist ik tenslotte zelf wat ik van plan was met die blog. "Een dagboekje aanleggen zonder schrijver of dichter te zijn... Beschrijving van belevenissen, gebeurtenissen hier in Lubumbashi, lezingen, studie, muziekjes die ik speel op de fluit, mijmeringen die interessant kunnen zijn voor vienden en vriendinnen, (hier is mijn tekst afgeknipt waarschijnlijk te lang volgens de gegevens: zoveel lettertekens magje gebruiken ...) voor drie zussen en drie broers die allen in een ander werelddeel leven... en ook voor mijzelf om de schone belevenissen die ik neerpende even te herleven bij het herlezen..."
Voor je, een klas vol leven. 24 uur per week; 18-25 leerlingen. Is er iets mooiers dan een klas vol ado's ? Ik zing er een loflied voor. Telkens ik in hun ogen kijk, zou ik willen uitroepen: "Weest gelukkig, jongens!" Er zijn momenten van groot geluk, van obsessieve passie. Ik zie ze graag, zoals een ouder zijn kind. Elke klas begin ik met een zelfgebrouwd gebed, gekrabbeld op een postkaart in mijn klasdagboek geschoven: "God, geef me het juiste woord, de juiste blik. Geef dat ik noch te hoog, noch te laag zing, dat ik de juiste snaar weet aan te slaan, Ook, dat ik niet te luid schreeuw als ik mijn geduld verlies; dat ze geen schrik hebben van mij. Geef dat ze mijn woorden drinken zoals ik jou woord drink. dat ze deze avond iets schoner zijn dan deze morgen. Dat ze mij graag zien, en ik hen... telkens vijftig minuten lang. dat heb ik nu al veertig jaar lang volgehouden. Zo leef ik verder met een gevoel van groot geluk; met in mijn gedachten al de jongens met wie ik veertig jaar lang telkens een stukje weg mocht af leggen. IS DAT NIET SCHOON ?
Public school teachers are unsung heroes. I thank mine whenever I get the chance.
Voorlopig kan ik niet verder... 'k Vind mijn dagboek niet terug met de nota's over de muziek.
