Beste missievrienden, Vanuit de Kafubuvallei, in naam van onze 300 leerlingen en ook van dorpelingen hier rondom, stuur ik jullie een heilwens voor Kerstdag en Nieuwjaar. Vanaf begin december stromen de wenskaartjes van de verschillende Don-Boscohuizen binnen. We hangen ze aan linten als feestvlaggetjes in onze refter. Ze herinneren er ons aan dat we een heel grote familie vormen die nog steeds hun leven eraan wijden anderen te doen leven. Er zijn van langsom meer afrikaanse namen bij de ondertekenaars, en dat is een beetje onze fierheid: dat we de vlag kunnen doorgeven. Na 30 jaar onderwijs-Kongo-Zaïre mag ik mij wat opzij houden, wat kalmer aan doen, en blij zijn dat de jonge krachten op hun manier hun krachten botvieren voor "de zaak". In mijn Don-Boscohuis zijn er 5 afrkanen op 4 belgen om ons internat te runnen. De hele ploeg wenst u heil en dankt voor de genegenheid en het blijvend vertrouwen, en de handgiften die het mogelijk maken in ongelooflijke omstandigheden de vreugde erin te houden, en het licht i n de duisternis te doen schijnen, en het WOORD gelegenheid te geven zijn tent tussen ons op te slaan. Nog zijn er malaria's, opstandjes,autoaccidenten, konflikten, diarés, verstoppingen, crisismomenten. We lopen met de jongens mee op de weg van het leven. We geven aan elkaar Brood en Wijn en Woord door. Ik denk dat zo mijn/ons geld en mijn/ons leven goed zijn belegd, en bijdragen tot vrede en vreugde in mijn oneindige schone, wereldwijde Kafubu-vallei.
" Laat ons blijven zoeken "Wat in oude boeken "Over het LICHT staat verteld, "En weer geloven wat engelen "Aan mensen hebben gemeld. (Eug. Laridon) --------------------
De wereld is een fluit met zoveel duizend monden en elkeen blaast zijn lied. En 't maakt een droef geluid waarin ik niets van eigen klank heb weergevonden. En gij? Misschien hebt ge ook getikt aan meenge ruit en werd ge als ik weer feestelijk wandelen gezonden.
Nochtans: ik heb gedroomd, gehoopt; en ik droeg boete. 'K Zag de Alpen, Vlaanderen en Straatsburg aan de Rijn. Ik heb bemind. Ik sloeg de trommel in veel stoeten. Ik pluisde in boeken die vol oude wijsheid zijn. Ik heb gezocht, zo 't kan, met handen en met voeten.
En 't slot? Ik hield daaruit als onvervreemdbaar deel de troost van 't eigen lied, wanneer ik stil gezeten, des avonds, op de hoge berm een wijsje speel, niet voor 't heelal en de eeuwigheid, maar slechts voor 't heden. Dat maakt me een blijde dag te meer. En dat is veel.
(dit is het enige vers dat bij R.Minne kon verrijzen. Maar het is dan ook een meesterstuk!
van Staf Leuckx voor mijn verjaardag./ Ik heb het lied gelezen der verzen die verrezen uit MINNES rijke grond. 'k Fluit je een lied van dank Voor 't meesterlijk gedicht Waar zindert in mijn klank... 't Is tot mijn hart gericht ! Staf, dank voor deze stond.
Beste René, Sainte fête de Tous les Saints. ´k Wens je een mooie novembermaand. ´k Zag een dokumentaire over Gérard Philippe : le star des années 50, gai, espiègle, déchaînée. Toen zag ik weer in gedachten de mooie foto van Gérard Philippe., in théâtre-ornaat, in jou klas van de 6des, en die nog jaren us blijven hangen, n'a je vertrek uit IMA, totdat "les vagues de révolution noire" zijn voorbijgekomen. Ik zag natuurlijk heel wat meer mooie 'dinges' hier, maar Gérard Philippe bracht me weer bij jou. - De flamboyants staan in volle bloei. We kregen al een eerste vlaagje regen. + van ver en memento. Steeds genegen. Johan. (...et il en a toujours été ainsi de l'amour: il ne connaît sa véritable profondeur qu'à l'instant de la séparation)
Voor één van mijn verjaardagen op "de Kafubu" boden Geert en Dirk, lekenhelpers (?) mij dit mooie gedicht van Elisabet Eybers aan:----------
Die Moeder. Die vreemde oorsprong van jou lewe het Soos lig deur n Kristal deur my gevloei In al die maande toe ek één was met Die stil geheim van jou verborge groei.
En nou kan niks ons skei-want is jy nie Afhanklik en gebonde aan my bloed Wat met sy onbegryplike chemie Jou wonderlik gevorm het en voed?
En of die uur ver en vergete word, En of die jare tussen jou en my Hul seile span, die see sy golwe stort, Of selfs die Dood sy somber baken steek, Nogtans sal jy aan my gebonde bly Met die onsigbre naelstring wat nie breek.
September 1984 - moeder is ziek, kanker knaagt haar weg...
Dag moeder! Danken wil ik nou voor elke ster en elke zon die rees als dag of nacht begon in ´t leven dat ik kreeg uit jou.
Jij gaat me vele jaren on- gemeten, welgezind en trouw voor hart en ziel de onderbouw. Jij bad voor mij, deed wat je kon.
Nu d'avond daalt en ´t duister dekt voor jou de wereld, bloemdoorspekt, waar jij geleefd hebt, opgewekt
wendt oog, wendt oor zich binnenwaart het hart alleen naar God nog staart op Hem speel jij je laatste kaart
nu d'avond daalt bid nog voor ons bid nog voor mij, je vader-ons
le 9/12/84 à Lubumbashi, quand j'ai appris son décès, à la messe "de requiem", j'ajoute: ...maintenant que ton jour éternel vient de commencer ...maintenant que tu es là, ...dans le grand cur de Dieu ...prie pour nous, ...prie avec nous le "Notre Père"...
De Heer is opgestaan. De dood heeft afgedaan. De zon verdrijft de maan. De Geest geeft kracht voortaan. Speel fluit en harp, laat trommels slaan, En hef een lied van vreugde aan. Trek witte nieuwe kleren aan Om met de Heer op stap te gaan.
'k verlustig mij in de koralen van de biddende Bach. Er staan geen woorden bij - gebeden zonder woorden - muziek - ´k Had nood aan woorden - woorden welden op.
december 1983
Geest van God, geef gul uw gaven; vreugde, wijsheid, licht en moed, liefde kracht om mild te zijn.
Geest van God, mijn koelte haven, maak mijn leven gul en goed, geef het smaak van vreugdewijn.
Geest van God, laat mij me laven in de bron die leven doet. Gij zijt bron, zijt eeuwig leven; zijt mijn bron, mijn eeuwig streven.
Evangelie 25B
September 1984 - moeder is ziek, kanker knaagt haar weg...
