%%%FOTO1%%% Deze verzen gezongen met onaardse stemmen aan de overkant, kopiëer ik voor haar die mijn liefde voor de poësie waardeerde met *****, en voor allen die inzien dat de fantasie van dichters en komponisten kleur en licht brengt in ons aardse lied.
Uit "EMED zijn leven aan gene zijde", van MULDER (een medium), p.172 Zij komen in rijen uit duistere nacht en blinken en schitteren vol zomerpracht de dichters, de helden der fantasie is 't leven soms niet een brok poësie? ze laten zich gaan, op een gedachte, een woord, ze zijn door één enkele bloem reeds bekoord. Arm mensdom!
Maar scheurt het gordijn ras vaneen en komt de werkelijkheid naar hen heen vol jammer, misdaad en ellende, dan huiveren zij... verwenden en bidden vol ootmoed, toe, schenk ons, o heer, de dichterlijke fantasieën weer arm mensdom!
