Something Old, Something New, Something Borrowed, Something Blue
Something Old
Represents the link with the bride's family and the past, a popular choice is a piece of antique jewellery
Something New
Represents good fortune and success in the brides new life, often the wedding gown is chosen as the new item
Something Borrowed
Serves to remind the bride that friends and family will be there for her when help is needed. The borrowed item could be a lovely lace handkerchief.
Something Blue
Is the symbol of faithfulness and loyalty, often the blue garter.
And a sixpence in her shoe
This is to wish the bride wealth (any silver coin)
(de rest van de tekst heb ik terug verwijderd omdat het betreffende koppel er hoegenaamd niet kon om lachen, dit ondanks er geen namen werden genoemd en het niet de foto van de echte bruid is. Daarom ook werd voor alle duidelijkheid het gezicht van de bruid niet vertroebeld. Ze hebben echter heel verontwaardigd gereageerd om het zacht uit te drukken. Ik wou ook eens grappig zijn.)
In de openbare toiletten in een ondergrondse doorgang in Wenen, in de buurt van de staatsopera, stonden vier design-urinoirs in de vorm van rode vrouwenlippen (reeds getoond op 3/11/05 - design). Deze waren een populaire bezienswaardigheid, maar sinds kort deden ze in de Weense feministische kringen een storm van verontwaardiging losbreken. Als gevolg hiervan besloot de eigenaar de urinoirs te verwijderen en verkocht ze via het internet. Ze zijn van de hand gegaan voor een totaalbedrag van 5.583 euro .
Olivier Maingain (Voorzitter FDF):"Ik roep de Franstaligen op voor nieuw overleg om het debat over de staatshervorming voor te bereiden. De volgende onderhandelingen zullen over méér gaan dan Brussel-Halle-Vilvoorde."
Alain Destexhe (MR) : "Er zitten goede dingen in het Marshall-plan voor Wallonië, maar het probleem blijft de algemene filosofie erachter. Men is nog ver van de ideeën van Zapatero in Spanje en Schröder in Duitsland, twee socialisten...".
Mieke Van Hecke, hoofd van het Vlaams Katholiek Onderwijs en voordien CD&V-parlementslid stelde in een interview met 'De Standaard' de volgende problematiek van de allochtonen:
"Er is een verschil met de democratiseringsbeweging van de jaren vijftig. Toen zag je vooruitgang.... Met veel allochtone kinderen moet je telkens weer van nul beginnen. Een kleuterleidster vertelde me dat van de vijftien kinderen in haar klas er maar twee Nederlands spraken, alhoewel de moeders van minstens tien leerlingen ook in haar school hadden gezeten en dus Nederlands kenden. In hun gesloten gemeenschappen hadden die moeders geen woord Nederlands gesproken na hun schooltijd. De verantwoordelijkheid van die gemeenschappen voor de toekomst van hun kinderen is zeer groot. Zij moeten zich engageren om aan hun kansen te werken."
- Begin oktober was ik tijdens de middaguren in een shopping-center. Er kwam met veel kabaal een groep allochtone jongeren binnen. Vooreerst namen ze aan de ingang uit de staander een hoop 'Zone 03'-magazines en begonnen die dan her en der in de gangen rond te gooien. Dan ging er een groepje naar de toiletten, waar ze alles smerig maakten en dan ook nog niet wilden betalen. De geïntimideerde toiletdame belde de security, maar tegen dat die ter plaatse kwamen, waren de gasten natuurlijk al foetsie.
- En dit: Voorbije maandag kreeg een 16-jarig meisje dat 6 maanden zwanger is op de speelplaats van het SIHA in Antwerpen (Eikenstraat) klappen van allochtone jongeren. Ze werd omsingeld door een 15-tal jongens van Marokkaanse afkomst. Ze scholden haar uit voor 'vuile hoer' en bekogelden haar met sigarettenpeuken en blikjes. Toen de bel ging gaven twee van hen haar nog een kniestoot en een vuistslag in de buik. De schooldirectie heeft goed gereageerd en het meisje werd dadelijk naar het ziekenhuis gebracht. De opgeroepen politie nam de zaak wel serieus, maar verwittigde meteen dat het hier om 14-jarige daders ging en het Jeugdparket zoiets niet ernstig neemt. De daders zijn na ondervraging trouwens dadelijk vrij gelaten.
- Bij de rellen die vorige week ontstonden in de Brusselse Marollenwijk en de Zuidlaan naar aanleiding van het overlijden van hun bendeleider Fayçal Chaaban in de gevangenis van Vorst, nadat die kalmerende middelen waren toegediend, vernielden de relschoppers auto's en staken een paar gebouwen in brand. Er werden een honderdtal jongeren opgepakt. 31 van hen waren bij de politie reeds bekend voor samen 241 feiten. 13 van hen zijn minderjarigen.
Is het zo verbazend dat de mensen zich meer en meer ergeren aan het gedrag van deze vreemdelingen?
In De Standaard van 1 juli 2006 zegt commissaris Johan Nuyts van de cel Jongerencriminaliteit van de Antwerpse Politie hetvolgende: "Laten we zeggen dat de laatste twee jaar dik duizend jongeren met ons in aanraking zijn gekomen. Dat is veel hé. Een 73 à 74 procent van het is van Marokkaanse origine. Straatcriminaliteit is duidelijk aan één bepaalde gemeenschap gelinkt. We moeten dat durven zeggen." Ook het Antwerps gemeenteraadslid voor Groen! Fatima Bali in GVA van 29/5/06 zegt: "Momenteel loopt het mis. Van de bijna 10.000 gevangenen in dit land is 40% van allochtone origine en daar zitten veel Marokkanen tussen."
Niet enkel bij ons, ook in Nederland groeit het ongenoegen. Volgens de Nederlandse minister voor Vreemdelingenzaken, Rita Verdonk, bestaat er onder de bevolking een groeiende ergernis over vreemdelingen die zich (bij herhaling) schuldig maken aan verschillende criminele feiten. Als het van haar afhangt, wordt de wetgeving zodanig aangepast waardoor het mogelijk wordt om veroordeelde vreemdelingen sneller het land uit te zetten dan nu reeds het geval is. Volgens Verdonk moet daarvan "het signaal uitgaan dat je ook bij een lang verblijf als gast in Nederland niet in de verleiding moet komen het verkeerde pad op te gaan". (NCR-Handelsblad van 14/9/06)
(Wijzen op het disproportioneel grote aantal van allochtonen in de criminaliteit in dit land is niet zonder gevaar. Men wordt al vlug racisme aangewreven.)
In de periode van het surrealisme waren er kunstenaars die onderdelen van het lichaam vervingen door objecten. Salvador Dali werkte andersom. Mae West's Face Which May Be Used As A Surrealist Apartment is een collage waarin Dali zijn wensdroom realiseert: hij zou, bij wijze van spreken, wel het lichaam van Mae West permanent willen bewonen. Deze collage was ook de aanleiding voor het maken van de Mae-West-Sofa.
Dit werk staat uitgestald in het Dali Theatre Museum in Figueres.
"De hardnekkigheid van de herinnering" (Salvador Dali)
Op een avond in 1931 ontving Salvador Dali en zijn vrouw Gala een paar vrienden in een vissershut. Tijdens het eten vertelde Dali dat hij de laatste tijd erg gefacineerd was door de rotsen. In zijn verbeelding zag hij de rotsblokken als een ruiter te paard of een vrouwenlichaam. Zijn verbeelding maakte het harde steen week en zacht. De overvloedige maaltijd werd afgesloten met een stuk camenbert. Toen hij onderuitgezakt aan tafel zat na te genieten, viel zijn oog op het bord vloeibare kaas en hij moest meteen weer denken aan het harde en het weke. Hij liep nog even zijn atelier in, waar een doek op zijn schildersezel stond dat nog iets miste. Ineens wist hij wat hij nog moest toevoegen: twee weke uurwerken, waarvan er eentje zielig over de olijfboom hing. Twee uur later was het schilderij, dat één van zijn beroemste werken zou worden, af.
(Dit schilderij hangt nu in het 'Museum of Modern Art' in New York.)
In 1946 richtten de filmproducers A. Lewin en D.L. Loew zich tot twaalf surrealistische schilders met het verzoek een werk te maken dat de bekoring van Sint Antonius zou voorstellen. Het schilderij moest figureren in hun film Bel Ami, naar een novelle van Guy de Maupassant. In het oorspronkelijke verhaal speelt een schilderij Christus wandelend op de golven voorstellend, een belangrijke rol. Maar aangezien de Amerikaanse filmcensuur zich verzet tegen de voorstelling van Christus in een film, werd het thema van het schilderij veranderd in de bekoring. Men had geoordeeld dat dit onderwerp een geschikte illustratie bood bij de strijd tussen goed en kwaad in het oeuvre van de Maupassant.
Van de twaalf aangezochte schilders stuurden elf hun werk in.
De jury bekroonde het werk van Mark Ernst. Deze beslissing werd niet zonder enige moeite genomen, vermits dat in de cataloog van de wedstrijd gepreciseerd werd dat de juryleden het aanvankelijk niet eens waren in hun keuze van eerste, tweede en derde plaats.
Het werk van Dali is uiteindelijk op de tweede plaats gekomen, hoewel een deel van de jury hem de eerste plaats wou toekennen.
Men schreef over Dalis Bekoring dat het de zoveelste uiting was van de meest picturale verbeelding van onze tijd. Waarbij, zoals bij Dali wel vaker gebeurt, het werk en de persoonlijkheid van zijn maker als een ondeelbaar geheel wordt aangebracht.
Het schilderij zelf:
Het gaat hier om de seksuele bekoring van de heilige. Freud heeft al de gebruikte symbolen verklaringen gegeven.
De grote dieren, het paard en de olifanten, ziet men gewichtsloos worden; ze staan op het punt van te zweven en raken de aarde nog slechts met muggenpoten.
De gewichtloosheid is symbolisch voor de geslachtelijke opwinding.
Het paard is een driftpaard dat steigert en briest. Het heeft zich met geweld losgerukt, hetgeen niet alleen duidt op een bevrijding uit frustraties, maar ook uit angst voor impotentie.
Dan volgen afwisselend mannelijke en vrouwelijke symbolen:
Het bekken van het fontein is een vrouwelijk bekken en de barokke kerk met het geopend portaal waardoor ook een vrouwenlichaam zichtbaar wordt behoren tot de meest voorkomende droomsymbolen van het vrouwelijk lichaam in zijn pracht en praal.
De obelisk en de vuurtoren zijn symbolen van vruchtbaarheid.
In de zwarte aanzwellende wolken nadert de ontlading van bevrediging.
Dali heeft deze hallucinatie stilgelegd op het moment van onzekerheid. Niemand weet of die karavaan (van zinnelijkheid) de heilige onder de voet zal lopen of dat zijn bezwerend gebaar en de rots van zijn geloof waarop hij steunt, dit visioen zullen verjagen.
Naar aanleiding van de recente drugsdode (en enkele personen in coma) en de noodkreet van ouders van drugverslaafde jongeren:
Uit de cijfers die het "Centrum voor Alcohol en Drugspreventie" (CAD) voorstelde, blijkt dat steeds meer mensen dagelijks cannabis gebruiken. In vergelijking met 2000 steeg het aantal met zo'n 25%. Volgens Marcel Vanhex, directeur van het CAD, blijkt dat jongeren cannabisgebruik niet langer als een probleem zien: "Het gebruik behoort meer en meer tot de modale leefwereld van jongeren. Daarom hebben veel jongeren hun gebruik van cannabis niet meer onder controle" ('Het Laatste Nieuws', 14.06.05).
Daarnaast blijkt uit de cijfers dat ook de hulpvraag van mensen die afhankelijk zijn van illegale drugs, zoals heroïne, onmiskenbaar toeneemt. Recente cijfergegevens van het drugshulpverleningscentrum "De Sleutel", tonen onweerlegbaar aan dat nog nooit zoveel Vlaamse jongeren experimenteerden met illegale drugs: liefst 45% van de zestien- en zeventienjarigen heeft al eens hasj of zwaarder spul gebruikt.
Diegenen die er destijds voor waarschuwden dat de legalisering van cannabis een verkeerd signaal zou geven hebben het (helaas!) bij het rechte eind gehad.
Guy Verhofstadt: Het hele BHV-dossier was niet meer dan een complot om mij ten val te brengen.
Verwilghen: Regeringen komen vaak versterkt uit crisissen.
Jean-Marie Dedecker: Alles wat er nu economisch nog is, verdrinkt in het communautaire. Wij zijn geen katholieke partij die de biecht moet doen, berouw moet tonen en boeten.
Patrick Vankrunkelsven: We betreuren allemaal dat het zo gelopen is. Vooral communicatief hebben we gefaald. Spirit heeft het beter gedaan. en: We moeten verder regeren. De franstaligen denken dat ze gewonnen hebben, maar het kan keren.
Steve Stevaert: Als socialist ben ik voor rechtvaardigheid. Ik vind dat Verhofstadt recht heeft op wat erkenning.
Het is in deze periode van het jaar, waarin we veel gaan wandelen in de natuur, dat het gevaar op een besmetting van de ziekte van Lyme het grootst is. Deze wordt overgebracht door beten van teken.
Een teek is een heel klein diertje dat zich voedt met het bloed van andere zoogdieren, zoals vossen,egels en herten. De beet zelf is pijnloos. Pas na enkele uren begint het te jeuken.
Ongeveer 15% van de teken blijkt besmet met de bacterie die de Lyme-ziekte veroorzaakt.
De gevolgen kunnen zeer ernstig zijn: zenuwaandoeningen, chronische gewrichtsontstekingen, reuma en verlamming.
Per jaar worden er in ons land zon 1000 gevallen van menselijke besmetting vastgesteld.
Wie enkele dagen na een wandeltocht rode vlekken op de huid krijgt, pijn in de armen en benen of hoofdpijn, kan best een bloedonderzoek laten uitvoeren. Bij een snelle diagnose kan een efficiënte behandeling met antibiotica worden gestart.
Het is dus echt aangeraden om bij wandelingen in de natuur een lange broek te dragen, degelijke kousen en hoge schoenen of laarzen.
De vrouwelijke buik is altijd een taboezone geweest en dit deel van het lichaam is dan ook altijd bedekt geweest. Maar de laatste tijd is het mode geworden om de buik vrij te laten door laagzittende jeans te dragen met een kort topje. Deze mode heeft zelfs een aparte naam gekregen: 'navelmode'.
In onze westerse wereld heeft er de laatste decennia onder jonge vrouwen en meisjes een enorme verschuiving plaatsgevonden van het dragen van rokken en jurken naar broeken. Ten gevolge daarvan hebben de benen hun rol als 'zone van blote huid' grotendeels verloren en is er een nieuwe zone gekomen als vervanging. Zo kwam ook bovenkleding die schouders en decolleté bloot liet, maar nu was er iets nieuw nodig en kwam het geweldige idee om bovenkleding aan te trekken die te kort was. Ineens was er een nieuwe erogene zone ontdekt en de mode verspreidde zich snel.
Een voordeel van deze mode is dat de even recente mode van de navelpiercing niet langer verborgen is. Piercings die niet aan het hoofd zijn aangebracht waren altijd al enkel voor de intiemste vrienden, maar nu zijn navelpiercings en tatoo's onder aan de rug, openlijk te bekijken. Daardoor zijn ze ook zo populair geworden. Een navel met piercing heeft absoluut een zekere aantrekkingskracht maar het is wel een heel kwetsbare plaats om een sieraad te dragen.
Wat een niet te onderschatten rol speelde bij de overwinning van het 'neen'-kamp in de referenda over de Europese Grondwet is de mogelijke toetreding van Turkije tot de EU.
Dat lijkt stilaan zelfs door te dringen tot politici als José Manuel Barosso. Zelfs de voorzitter van de Europese Commissie stelde voor het eerst vraagtekens bij het Turkse lidmaatschap.
Hij stelde daarbij letterlijk dat er rekening moet worden gehouden met de signalen van de Franse en Nederlandse kiezers.
Barosso wees er bovendien op dat er dringend een ernstig debat moet komen over Turkije. Door te pleiten voor een dringend en ernstig debat, geeft de commissievoorzitter toe dat hiervan in het verleden absoluut geen sprake is geweest.
De uitslag van het referendum over de Europese Grondwet welke gehouden werd in het Groot Hertogdom Luxemburg.
Ja: 56,52 % Neen: 43,48 %
Een enigszins te verwachten uitslag, want Luxemburg staat bekend als een pro-Europees land. Toch was er enige twijfel ontstaan nadat de resultaten van de stemmingen in Frankrijk en Nederland bekend waren.
De Commissie heeft met grote voldoening kennis genomen van deze uitslag. Europees commissievoorzitter Barosso bracht hulde aan de Luxemburgse premier Juncker die zich als "overtuigd Europeaan" tot het laatste moment heeft ingezet.
Het doek is definitief gevallen over de zaak van Baby Donna.
De Nederlandse rechter heeft beslist dat de inmiddels 13 maanden oude baby definitief bij het Nederlandse gezin, dat het kindje kocht van de Belgische draagmoeder, mag blijven.
De Belgische wensouders uit Herk-de-stad hadden inmiddels de hoop opgegeven het kindje ooit nog toegewezen te krijgen. (5/4/06)
Ter opfrissing: zie ook mijn vorige artikels over dit onderwerp. Tik daarvoor 'Baby Donna' in het vak 'Zoeken in blog'.
De Limburgse wensouders van 'baby Donna', zijn het wachten beu en hebben geen vertrouwen meer in het gerecht. Het DNA-staal dat uit hoofde van de lopende rechtzaak bij het Nederlandse gerecht aangevraagd was om vast te stellen wie de biologische vader is, is nog altijd niet naar België overgebracht en dat kan nog wel enkele maanden duren, vermits het dossier in Nederland nog moet behandeld worden. De baby is intussen al een jaar oud en beschouwd dus de Nederlandse wensouders reeds als mama en papa Het Limburgse koppel ziet de kans dat het kindje ooit nog naar België terugkomt als zéér klein en vindt dat langer wachten geen zin meer heeft. Zij hebben besloten een ander kind te adopteren en gaan nu op zoek naar een adoptiebureau. Zij hebben ook beslist begin juli België te verlaten en een nieuw leven te beginnen in Zuid-Frankrijk. (20/3/06)
Op mijn oorspronkelijke weblog - http://blog.seniorennet.be/raa heb ik reeds verschillende artikels terug verwijderd omdat ze niet meer zo actueel waren. Maar het gebeurde wel eens dat een bepaald onderwerp plots terug opduikelde. Daarom heb ik besloten om enkele van die artikels onder te brengen in dit nieuwe blog. Vandaar de naam: AFGEVOERD. R.A.A.