De afgelopen week hebben de kerkbezettingen door illegalen, al dan niet gepaard gaande met hongerstakingen, uitbreiding genomen. De bedoeling van deze acties is duidelijk: een nieuwe regularisatiegolf.
Daarbij wordt wel eens vergeten dat het asielbeleid in dit land verre van inhumaan is, wel integendeel.
In Het Laatste Nieuws van 27.04.2006 verklaarde Patrick Loobuyck, Gents moraalfilosoof en kenner van het migrantenvraagstuk : "Dewael zegt altijd heel ferm dat er niet geregulariseerd wordt. En als de camera's niet meer draaien, gebeurt dat wel. In de Sint-Bonifaciuskerk in Elsene zijn er zelfs papieren gegeven aan mensen bij wie de NGO's serieuze vragen hadden."
Al even handig wordt overigens het feit verborgen gehouden dat zich onder de kerkbezetters mensen bevinden die op geen enkele wijze een beroep kunnen doen op de asielcriteria. Meer nog: er zijn er ook bij die zelfs geen aanvraag tot asiel hebben ingediend.
Het staat buiten kijf dat toegeven aan de eisen van de kerkbezetters zondermeer nefast zou zijn.
In Het Laatste Nieuws van 05.05.2006 lezen we hetvolgende: "De overtuiging dat hun acties tot resultaten leiden, zal zich meer en meer gaan verspreiden onder de hongerstakers. Toegeven aan de vraag tot algemene regularisatie, is zeer gevaarlijk: daarmee geeft men de wereld het verkeerde signaal dat iedereen zomaar naar België kan komen."
Al even duidelijk is het feit dat dit land inzake illegaliteit in een vicieuze cirkel is terechtgekomen. Zoals voorspeld, heeft de eerste regularisatiegolf in 2001 een nieuwe immigratiestroom tot stand gebracht. Het resultaat is dat dit land, net zoals in 2001, opnieuw wordt geconfronteerd met een parallelle, illegale samenleving, hetgeen sommigen doet pleiten voor een nieuwe regularisatieronde.
Deze vicieuze cirkel kan enkel doorbroken worden indien eindelijk werk wordt gemaakt van een kordate politiek die wordt geschraagd door een actieve opsporing en effectieve repatriëring van illegalen. Dat een andere politiek ongeloofwaardig is en tot mislukken gedoemd, wordt dezer dagen nogmaals aangetoond.
Ik lees altijd graag de lezersbrieven in de krant (GVA)..
Hier eentje geschreven door een zekere Ferdinand De Decker, welke ik niet ken, maar die er zeker geen bezwaar zal tegen hebben dat ik zijn brief hier integraal overneem.
"De buurt protesteert tegen lawaaierige bussen", las ik onlangs in de krant. Waartegen protesteert "de buurt" niet? Want "de buurt"protesteert tegen: lawaaierige bussen, lawaaierige vliegtuigen, hardklinkende schoolbellen, lawaaierige kinderen in scholen en op speelpleinen, de zero-tolerantie van de overheid inzake verkeersovertredingen. Alhoewel het wapen van de zero-tolerantie wel wordt gehanteerd als deze maar anderen treft dan "de buurt"-bewoners. Het wordt tijd dat iedereen eens in de spiegel kijkt en leert beseffen hoe zero-tolerant we zelf zijn voor we gaan katten en vitten op spelende kinderen, vliegvelden waar de mensen uit eigen wil zijn gaan "in de buurt" wonen en zo meer. Meer vriendelijkheid en tolerantie zou uiteindelijk minder agressie teweegbrengen, waardoor we weer niet moeten gaan protesteren tegen...?
Bij het onderzoek naar de opeenvolgende brandstichtingen bij de Blokkervestingen zijn er zware vermoedens dat de keten bewust geviseerd wordt. Daarbij denkt men steeds meer in de richting van allochtonen. Het is bekend dat de eigenaar van de keten, naar aanleiding van gewapende overvallen op zijn winkels die door allochtone daders gepleegd werden, zich al eerder denigrerend had uitgelaten over de allochtonen en dat hij daarbij reeds in aanvaring kwam met antiracisten. Hij stelde ook openlijk vast dat de criminaliteit toeneemt en de samenleving gevaarlijker wordt als gevolg van de toenemende heterogeniteit, de steeds poreuzere buitengrenzen van Europa en 'het massaal stormlopen op onze streken vanuit Oost-Europa en Noord-Afrika.' Tot nu toe gingen er al 7 Blokker-vestigingen in de vlammen op (Antwerpen-Oostende-Genk-Aalst-opnieuw Oostende-Izegem en Lokeren) en in Aalst een Casa-vestiging (van de zelfde eigenaar).
In tegenstelling tot wat de multiculturele optimisten ons steeds hebben voorgehouden, verbetert de situatie er niet op naarmate de tijd voortschrijdt. Wel integendeel. In een opiniebijdrage in De Standaard (04.05.2006) wijst de hoogleraar pedagogie aan de universiteit van Nijmegen, de heer Juliaan Van Acker, erop dat de achterstand van de allochtone jongeren toeneemt: "Ze wonen meer en meer in eigen wijken, waar kennis van het Nederlands niet meer nodig is. Ze hebben eigen winkels, eigen artsen en eigen overlevingsstrategieën. Volgens leerkrachten die ik ontmoet in die wijken zou de nieuwe generatie allochtone jongeren minder goed Nederlands spreken dan de vorige." "Als pedagoog moet ik autochtone ouders die leven in steden met veel allochtonen het advies geven naar een kleinere gemeente te verhuizen zodra de kinderen de schoolleeftijd hebben bereikt." Jef Valkeniers (VLD-politicus): "Als ik nu door bepaalde wijken in Brussel rijd, dan stel ik me toch vragen. Het lijkt wel apartheid als ik zie hoe bepaalde allochtonen zich, alleen al door hun kleding, opstellen."
In 2004 hebben 49 transseksuelen een verandering aangevraagd van hun voornaam. Dit kan enkel als er een 'verbouwing' heeft plaatsgevonden naar het andere geslacht.
Onder de aanvragers waren er 33 mannen die waren omgevormd tot vrouw en 16 vrouwen die waren omgevormd tot man.
Men heeft ontdekt dat broccoli isothiocyanaat bevat. Dit is een stof die het lichaam stimuleert om kankerbestrijdende stoffen aan te maken.
Broccoli behoort tot de familie der cruciferen (zoals spruitjes en kool) die de reputatie heeft om het risico op maag-, long-, mond-, keel-, pancreas- en darmkanker te verminderen.
Ook kankers die ontstaan door hormonen worden afgeremd door een stof in broccoli.
Deze groente zorgt ook nog voor een beter immuumsysteem, een gezond hart en sterke beenderen.
Broccoli bevat bovendien meer vitamine C dan sinaasappelen, meer calcium dan melk en meer vezels dan een snee bruin brood.
Volgens cijfers van Kind en gezin die gebaseerd zijn op de communicatie met jonge moeders en jonge gezinnen, spreken in het arrondissement Antwerpen slechts 47,7% van de gezinnen thuis Nederlands!
Er zijn wel grote verschillen volgens de districten.
Vooral de cijfers van de Stad Antwerpen en het district Borgerhout zijn opvallend.
Ekeren is reeds een zeer oude gemeente en vierde vorig jaar zijn 850-jarig bestaan.
De dorpsbenaming verschijnt in de tot op heden bekende oorkonden voor de eerste maal in 1155 en heette toen Hecerna. In de loop der eeuwen veranderde de naam in: Ekerna, Ekerne, Akerna, Eckre, Eckerne, Eecre, Eycre, Ekeren, Eeckeren en werd tenslotte weer sedert 1933 officieel Ekeren.
In voorhistorische tijden, toen de stromen bij ons nog niet ingedijkt waren, lag Ekeren als een soort landtong aan het overstromingsgebied van de Schelde. Deze landhoogte strekte zich uit van de huidige dorpskom (Ekeren-centrum) over wat we nu St.Mariaburg noemen, naar Hoogboom en Kapellen of Hoogenschoot zoals deze plaats vroeger noemde.
Van de verschillende beken en riviertjes die op het grondgebied lopen, loopt er geen enkel door de eigenlijke dorpskom, wat eveneens bewijst dat deze op een hoogte lag.
Onmiddellijk daarbuiten treffen we volgende waterlopen aan:
ten zuiden: de Donkse beek, de Oudelandse beek, de Laarse beek (vroeger Olme genaamd) en de Vosbeek of Vossenschijn. Deze laatste staat in 1245 vermeld als 'Ekerne'. Mogelijk ontleende de gemeente Ekeren zijn naam aan deze rivier.
ten noorden hebben we nog de Kaartse beek, die in haar benedenloop de naam Schoon Schijn kreeg en de Zwarte beek.
Al deze beken en riviertjes lopen richting Schelde.
De plaatsen rond de hoger gelegen dorpskom moeten vroeger heel moerassig zijn geweest. Vooral het gehucht Ekeren-Donk. De benaming Donk duidt op een moeras of zompig gebied met struikgewas. Nu nog heeft men in dit gehucht trouwens nog regelmatig af te rekenen met wateroverlast.
De dorpsbenaming EKEREN verschijnt in geschriften dus slechts voor het eerst in 1155.
Maar volgens de plaatselijke heemkundigen Frans Bresseleers en Hendrik Kanora zou Ekeren als dorp reeds ontstaan zijn in de tijd van de Franken die na de Romeinen (57 voor Christus tot midden IVe eeuw) vanuit het oosten ons land binnendrongen.
Typisch aan Frankische nederzettingen waren de driehoekige plaatsen en een gemeenschappelijke drinkplaats (biest genaamd) voor de dieren. De Franken hielden zich voornamelijk bezig met de teelt van schapen en zwijnen.
Zon driehoekige plaats vinden we nog terug rechtover het Hof van Veltwijck. Nu is daar een schuttersclub gevestigd). Tot het einde van de 19e eeuw bevond zich daar ook een kleine vijver, drink genaamd. Onmiddellijk oostelijk hiervan was de biest-streek gelegen, een benaming die we in het dorp nog tegenkomen (straatnamen, kapel, hoeve).
Ook had men hier een mooie eik-aard, d.i. grond begroeid met eikebomen, uiterst geschikt voor de zwijnenteelt. Sommigen menen dat de naam Ekeren reeds hiervan afkomstig is.
Dit zijn volgens de heemkundigen allemaal aanwijzingen dat de Franken op deze landhoogte aan de Schelde reeds een dorpgemeenschap hebben neergezet.
Gedurende eeuwen was Ekeren één der grootste parochies van het land en omvatte het grondgebied van de huidige gemeenten Ekeren, St. Mariaburg, Hoevenen (Ettenhoven), Hoogboom, Kapellen (Hogenschoot), Brasschaat en Maria-ter-Heide.
Vanaf 1034 behoorde Ekeren tot het land van Breda onder Hendrik I van Breda. Het is omstreeks die tijd dat de eerste dijken werden gebouwd.
Ten gevolge van bloedige twisten in die tijd en door de inval van de Noormannen (einde 12°eeuw) stonden veel vrije grondbezitters hun eigendom af aan een machtiger man, omdat zij alleen te zwak stonden. Zo stond de Heer van Ekeren zijn erfgoed af aan de Hertog van Brabant en nam het van deze vorst terug in leen (het Leenstelsel). Alzo behield hij het vruchtgebruik van zijn bezittingen.
Na een twist in 1232 werd de heerlijkheid Ekeren verbrokkeld. Slechts in 1714 kwam alles terug onder éénzelfde heer.
Tijdens de Franse overheersing op het einde van de 18° eeuw werd de heerlijkheid Ekeren voor goed opgeheven.
Dit is nog een vervolg op mijn 3 artikels over "Mijn gemeente" van 6/2, 21/2 en 24/2/06.
Hetgemeentewapen (1).
Tijdens de middeleeuwen had elk adelijk geslacht zijn eigen zegel en zijn eigen wapen. Dit gebruik werd gevolgd door de gemeenten. Daarvoor werd dan iets kenmerkends gekozen.
Het wapenschild van Ekeren vinden we voor het eerst vermeld in 1627.
Na de Franse revolutie van 1789 werd alles wat aan middeleeuwse toestanden deed denken, afgeschaft. Zo ook het gebruik van de wapenschilden en oude zegels.
Toen de Hollanders in 1814 hier meester werden, stond het bestuur de wapenschilden en zegels van vóór de Franse revolutie terug toe.
Op 8 okt. 1819 kreeg Ekeren van de Hoge Raad te s Gravenhage een diploma voor het bezit van zijn wapen, zijnde drie gouden akers (brouwersketels) op een lazuren, d.i. hemelsblauwe achtergrond.
Toen België in 1830 onafhankelijk werd, mochten de vroegere zegels behouden blijven, mits voorlegging van de vroegere toelating.
Het Gemeentewapen (2) Voor de definitieve vastlegging van het gemeentewapen van Ekeren, na de onafhankelijkheid van België, lezen we in een verslag van een bijzondere gemeenteraadszitting op 1 juni 1841 hetvolgende:
" .dat het van eene ongeheuglijke overlevering is dat den naem Eeckeren van Ackere schijnt afkomstig te zijn, en dat den naem Ackeren voortspruyt uyt zekere kopere ketels, ackers genaemd, welke men in de brouwereyen gebruykt, dat volgens zeer oude akten er in deze gemeente zeer veel brouweryen bestaan hebben immers is het van eene openbaere bekendheyt dat de waterputten te Eekeren, een waeter opleverd welk bij zijn klaerheyd en zuyverheyd alsnog eenen zeer aengenaemen smaek bevat."
Bij Koninklijk Besluit van 27 december 1841 werd dan aan Ekeren het wapen voorgoed toegekend.
Nog even dit: Wel hebben de vroegere Ekerse brouwerijen aanleiding gegeven tot het Ekerse wapelschild, maar dat de dorpsnaam Ekeren daarvan zou afgeleid zijn, gaat niet op. Het bestaan van ons dorp en zijn naam zijn ouder dan de biernijverheid hier. De gemeentevaderen in 1841 hebben wel de toenmalige vorm van de dorpsnaam Ackerna dankbaar aangegrepen om de akers te laten voorkomen als een symbool van het Ekerse dorpswezen met zijn vele brouwerijen.
De bijnaam van de Ekenaars is trouwens "bierpruvers" maar tegenwoordig zijn de brouwerijen allemaal verdwenen.
(alle informatie voor deze reeks van 5 artikels over mijn gemeente werd gehaald uit boeken geschreven door de heemkundigen Frans Bresseleers en Hendrik Kanora)
De Kaartse beek is een waterloop die vanuit Brasschaat naar Ekeren vloeit, daarbij gedeeltelijk de grens vormend tussen Ekeren en Kapellen.
Aan de Antwerpse steenweg gaat de Kaartse beek ondergronds om voorbij de spoorlijn Antwerpen-Roosendaal terug in een open bedding te verschijnen.Daar, ter hoogte van de Vloeiende verandert de naam van deze beek in Schoon Schijn. Sommigen menen zelfs dat de naamsverandering nog iets verder ligt, nl daar waar de Zwarte Beek in die beek vloeit.
Nu heeft het Vlaams Gewest echter aan de Antwerpse Steenweg op de afscherming van de beek een naamplaat aangebracht met de benaming Schoon Schijn.
Onbegrijpelijk vindt de wijkwerking, die onmiddellijk stappen heeft ondernomen om te laten onderzoeken of de foutieve naam kan aangepast worden.
Maar de overheid stuurde een hele argumentatie om te bewijzen dat de benaming Schoon Schijn wél de juiste is.
Een paar citaten hieruit:
Het Klein Schijn ontvangt heel wat beken, waaronder de Kaartse beek die een belangrijk basisdebiet heeft, de Puimbeek, de Voetbeek, de Hoogboomse beek, de Bunderbeek (of Vloeiende).Op welke locatie de Kaartse beek historisch gezien in het Schoon Schijn overgaat, heb ik uit kaartmateriaal niet duidelijk kunnen afleiden.
Zeker is dat het deel van de Kaartse beek ten oosten van de steenweg Ekeren Donk Mariaburg Kapellen Kaartse beek werd genoemd en het deel nadat ook de Zwarte beek in de beek kwam (ter hoogte van de Puihoek) Schoon Schijn werd genoemd.Mij lijkt de naamovergang van Kaartse beek naar Schoon Schijn hetzij gesitueerd op de vroegere gemeentegrens Brasschaat/Ekeren aan de steenweg, hetzij gesitueerd bij de samenvloeiing van de Bunderbeek en de Kaartse beek langs de straat Vloeiende en wel 600 meter westwaarts van de spooroverweg.Persoonlijk lijkt die tweede hypothese historisch en fysiografisch meer aannemelijk.
Tot zover zou men denken delijk te krijgen, maar dan komt het:
In de VHA-atlas (= de officiële atlas van de waterlopen) wordt de beek met verschillende namen bedacht: zowel Kaartse beek als Schoon Schijn worden hierbij vermeld voor het volledige traject . In die VHA-atlas wordt één van die namen wél als de hoofdnaam gebruikt.Men gebruikt hierbij de naam van het benedenstroomse deel.Zonder discussie is dit historisch ook het Schoon Schijn met monding destijds in het Groot Gat (= oude kreeknaam ter hoogte van de Kruisschans-Van Cauwelaertsluis) en trekt dit dan voor de belangrijkste voedingsbeek (de Kaartse beek) verder helemaal stroomopwaarts door.
Het is dank zij de warme golfstroom dat Noord-west-Europa een aangenaam gematigd klimaat heeft, maar, aan de hand van metingen die het afgelopen jaar verricht werden en in vergelijking met soortgelijke metingen uit 1957,1981 en 1992, hebben Britse oceanografen geconstateerd dat de Golfstroom ersnstig in kracht is afgenomen.
Als die trend zich doorzet, kan dat bij ons leiden tot een daling van de gemiddelede temperatuur van 2 tot 4 graden en in Scandinavië zelfs van 5 tot 10 graden. Oorzaak is de toevoer van zoet water uit de noordelijke ijszee afkomstig van smeltende gletsjers op Groenland en van rivieren met smeltwater uit Siberië.
Omdat zoet water lichter is dan zout water, blijft dat drijven op het zeewater, waardoor het zeewater eerder naar de bodem zinkt om aan zijn terugreis naar de tropen te beginnen. De verstoring in dit circulatiepatroon zou de oorzaak en de verklaring kunnen zijn van periodes met uitzonderlijk strenge winters in vroegere eeuwen (tussen 1300 en 1850).
Daartegenover staat evenwel dat de herfst van 2005 de warmste was sinds 1607 (ex aequo met 1731).
Over onze minister van Justitie Laurette Onckelinckx
In 2005 publiceerde ik reeds een artikel over L.O., welk ik mits voorafgaande toestemming had overgenomen van Guvaal, onder de titel De wet van Laurette. Tik hiervoor 'De wet van' in 'Zoeken in blog'
Over Laurette Onckelinckx kan men bladzijden vol schrijven, maar hier moet het zo beknopt mogelijk blijven, anders leest niemand het. Of het moet al héél interessant zijn.
Wel, hier volgt in het kort het ongelooflijk boeiende verhaal van
Laurette ONKELINX
Minister van Justitie
Þ al deze informatie over Laurette & Co werd gevonden op het internet. De eer is aan politica Janice Laureyssens die hiervoor het nodige speurwerk heeft verricht.
De vader van Laurette, een Limburger, vond in 1950 werk in Ougrée, werd regionaal vakbondslid, toen schepen en tenslotte burgemeester. Haar moeder is een Tunesische.
Laurette werd aldaar geboren op 2 oktober 1958 en heeft vijf broers en zusters.
Zij studeerde rechten aan de Universiteit van Luik en werd later advokaat.
Zij huwde met de Algerijn Abbès Guenned.
Wegens zijn bedrijvigheid in het drugsmilieu vaardigde Marokko in 1996 een internationaal aanhoudingsmandaat tegen hem uit. Op 31 juli 1997 werd hij op de luchthaven van Zaventem gearresteerd, maar hij maakte gebruik van een diplomatiek paspoort, wat hij illegaal bezat, want hij is nooit een diplomaat geweest. Op dat moment was echtgenote Onckelinckx minister-president van de Franse gemeenschap.
Om verdere schandalen te vermijden, scheidde Laurette heel snel van hem. Na één maand was de scheiding al officieel geregeld. De snelste echtscheiding in België ooit.
Op 20 november 1999 huwde Laurette de constitutionele advokaat Marc Uyttendaele. De getuigen bij dit huwelijk waren beider vroegere echtgenoten!
(morgen nog wat over die 1ste echtgenoot Abbès Guenned)
Na de poging tot arrestatie van Abbès Guenned op de luchthaven van Zaventem, waarbij hij gebruik maakte van onschendbaarheid met een illegaal diplomatiek paspoort dat hij als gift had gehouden, werd hij een jaar later, op 21 juli 1998 voor dezelfde feiten opnieuw gearresteerd, dit keer op de luchthaven van Izmir, Turkije.
Hij moest daar een tijdje de cel in, maar onder druk van de Belgische regering werd hij nooit aan Marocco uitgeleverd en om een diplomatieke rel te vermijden zelfs vrijgelaten.
Sinds kort is Abbès weer opgedoken ge gelooft het niet- als rijkelijk betaald adviseur op het kabinet van Laurette Onckelinckx met als taken de communicatie tussen het kabinet en de islamitische verenigingen onderhouden en het grote stedenbeleid.
In La Libre Belgique van 15 jan. 2004 deed hij een oproep tegen het verbieden van hoofddoeken bij moslimvrouwen en hij gaf zijn steun aan het oprichten van de vereniging COIFE (gezamelijke verenigingen tegen het verbod van hoofddoeken in scholen).
Eén van de meedewerkers van Abbès is Kissi Benjelloun, voorzitter van de Unie van Moskees (slager van beroep). Deze wordt ervan beschuldigd de controle van de Moslimvleesmarkt uit te voeren voor zijn persoonlijk profijt.
Wat over de oudere broer en de jongere zus van Laurette Onckelinckx
De oudere broer van Laurette, Patrick, bezit een restaurant Beau Vivier in Ougrée. Deze zou een maandelijkse overheidstoelage ontvangen voor invaliditeit van een vroeger werkongeval. Dat zit zo: Na een barbecue-feestje op 26 april 2003 bij Alain Mathot (zoon van Guy Mathot, top-socialist in Luik) en Isabelle Simonis (intussen afgetreden wegens schandaal rond een intern memorandum dat per vergissing naar Le Soir gestuurd werd en handelde over het aantrekken van allochtone kiezers bij de PS), werd Patrick overvallen door twee gewapende en gemaskerde mannen en werd daarbij door een schot geraakt. Sommigen zeggen dat het om een maffia-afrekening ging. De opbrengsten van het feest, meer dan 12.500 euro, die voorzien waren om in de kas van de PS te storten, verdwenen spoorloos.
De twee aanvallers werden later gearresteerd en bleken naaste relaties te zijn. Hun advokaat is....Marc Uyttendaele, de echtgenoot van Laurette Onckelinkx.
Patrick werd onlangs nog gearresteerd voor het dragen van een vuurwapen zonder vergunning.
De jongere zuster van Laurette Onckelinckxverbleef eind 1979-begin 1980 in de gevangenis op beschuldiging van drugsmokkel.
Op mijn oorspronkelijke weblog - http://blog.seniorennet.be/raa heb ik reeds verschillende artikels terug verwijderd omdat ze niet meer zo actueel waren. Maar het gebeurde wel eens dat een bepaald onderwerp plots terug opduikelde. Daarom heb ik besloten om enkele van die artikels onder te brengen in dit nieuwe blog. Vandaar de naam: AFGEVOERD. R.A.A.
Betwisting over naamgeving.
