Artikeltjes die van mijn hoofdblog http://blog.seniorennet.be/raa 'afgevoerd' werden omdat ze daar te oud werden en toch niet meer gelezen worden..
08-01-2011
Schijnhuwelijken
Uit cijfers van de dienst Vreemdelingenzaken blijkt dat één op de vijf huwelijken in België verdacht is en wel een schijnhuwelijk (*) zou kunnen zijn. De dienst onderzoekt momenteel meer dan 6.800 verdachte huwelijken om na te gaan of ze niet gesloten worden of reeds werden om mensen aan papieren te helpen om ons land binnen te geraken. Bij meer dan 1/3de van de gevallen komt een partner uit Marokko. Ook Turkije en Algerije zijn sterk vertegenwoordigd.
(*) Wat is een schijnhuwelijk? We spreken van een schijnhuwelijk wanneer een huwelijk, gedefinieerd in het Burgerlijk Wetboek, om andere redenen wordt gebruikt dan het aangaan van een duurzame relatie met een partner.
De cel Schijnhuwelijken van de Lokale Recherche onderzoekt actief mogelijke of geplande schijnhuwelijken. Dit speurwerk maakt deel uit van de strijd tegen mensenhandel. Daarvoor werkt ze nauw samen met het gerecht, de federale Dienst Vreemdelingenzaken en de plaatselijke ambtenaar van burgerlijke stand.
Dit jaar (tot 31 oktober) legden de gemeentebesturen aan de Dienst Vreemdelingenzakenal 7.771 verdachte huwelijken voor.
In 2006 bedroeg dit aantal dossiers voor heel het jaar 5.474.Een forse stijging dus.
Verdachte huwelijken komen meestal voor met partners uit Marokko (62%), Turkijë (12%) en Algerijë (8%).
Het zijn vooral de grote steden die alert zijn voor schijnhuwelijken.Antwerpen heeft 654 dossiers ingediend, Gent 503, Luik 380 en Charleroi 482 (22/12/07)
Illegalen, asielzoekers, schijnhuwelijken, recht op gezinshereniging, het heeft eigenlijk allemaal met elkaar te maken. Het éne vloeit voort uit het andere en uiteindelijk is het de bedoeling om een verblijfsvergunning te bemachtigen voor onze contreien. Er zijn wel wetten en reglementen, maar die worden vaak omzeild of misbruikt.
Om een verblijfsvergunning af te dwingen, wordt massaal gesjoemeld en schijnhuwelijken zijn schering en inslag. Uit dossiers van de Dienst voor Vreemdelingenzaken (DVZ) blijkt dat schijnhuwelijken op grote schaal worden misbruikt om verblijfsvergunningen te verkrijgen. De overheid staat erbij, kijkt ernaar en knijpt een oogje toe.
Journalist Luc Van der Kelen van Het Laatste Nieuws, kon een bundel dossiers inkijken .
Opmerkelijk: in twintig van de vijftig dossiers zitten politieke tussenkomsten! "In de meeste gevallen is er sprake van flagrant misbruik. Er wordt gescheiden en getrouwd dat het een lieve lust is", schrijft Het Laatste Nieuws.
Journalist Luc Van der Kelen: "Het feit dat schijnhuwelijken worden gebruikt om in ons land te kunnen blijven, was bekend. Maar dat het zo schaamteloos wordt gedaan en de Dienst Vreemdelingenzaken zelfs in schokkende gevallen nog visa aflevert, doet toch wel vragen rijzen".
De krant geeft een beknopte bloemlezing van enkele straffe gevallen. "Zo is er het verhaal van een Turkse vrouw, van wie de gezinshereniging met haar man in Duitsland geweigerd werd wegens schijnhuwelijk. Ze besluit het dan maar in België te proberen. Ze scheidt en gaat enkele maanden later een nieuw schijnhuwelijk, deze keer met een Belg. Die doet niet eens de moeite om de schijn op te houden. Hij blijft gewoon bij zijn ex-vrouw en hun kind wonen Volgens het verslag van de Belgische ambassade in Turkije weet de vrouw niets over haar nieuwe echtgenoot. Ze kende ook nauwelijks de getuigen, er was geen trouwfeest, niet eens een huwelijkskleed. Conclusie van de ambassade: negatief advies. Beslissing van de Dienst Vreemdelingenzaken: visum verleend "
Francis Van den Eynde (Kamerlid van het Vlaams Belang) bevestigt dat keer op keer visa worden uitgereikt, zelfs na uitdrukkelijk negatief advies van onze ambassade in het land van herkomst. Zelfs aan veroordeelde mensenhandelaars en drugdealers. Het Laatste Nieuws: "Veroordelingen zijn geen beletsel om toch in ons land te kunnen blijven. Ter illustratie het geval van een Russische man, veroordeeld wegens (lucratieve) mensenhandel tot vier jaar cel met uitstel en een boete. Een maatregel ter verwijdering uit het rijk is niet noodzakelijk, schrijft de toenmalige procureur-generaal in 2003 "
Waarom kijkt de politiek de andere kant uit? Omdat vooral de Franstalige partijen de Parti Socialiste op kop - nieuwe kiezers willen binnenhalen. Kiezers die moeten dienen om een dam op te werpen tegen de Vlaamse onafhankelijkheid.
Luc Van der Kelen: "In twintig van de vijftig dossiers zitten politieke tussenkomsten. Vooral Franstalige politici laten zich niet onbetuigd: senaatsvoorzitster Linzin (PS), minister Flahaut (PS), vice-premier Onkelinx (PS), partijvoorzitster Milquet (CdH), minister-president Di Rupo tot prins Filip toe " De boel stinkt, zoveel is duidelijk.
Even voorspellen hoe het afloopt? Dewael schiet nog eens uit zijn krammen en beveelt een onderzoek. Niet naar het misbruik, maar naar de medewerkers die de misbruiken hebben gelekt. Zo gaat dat in dit land.
Een Europese richtlijn geeft buitenlanders, die legaal in een land verblijven, het recht om in het kader van een gezinshereniging, leden van hun gezin te laten overkomen. Deze europese regeling biedt de lidstaten wel de vrijheid om bijkomende nationale regels toe te passen en alzo dit recht te beperken. In Nederland is de wet op gezinshereniging veel strenger dan bij ons. Vandaar, zoals ik reeds schreef in mijn artikel van 30/5 (over schijnhuwelijken), het ontstaan van de 'België-route'. Deze manier om de Nederlandse wet te omzeilen, wordt haarfijn en compleet uitgelegd op de internetsite http://www.buitenlandsepartner.nl . Onze minister van Binnenlandse zaken Patrick Dewael (VLD) heeft ook de gelegenheid gehad om bij ons die wet te verstrengen, maar hij werd hierin geblokkeerd door de PS. Het probleem van de 'België-route' werd al eens aangekaart bij de Nederlandse minister van Vreemdelingenzaken Rita Verdonk, maar die ligt er niet wakker van. Onze eigen minister Dewael eigenlijk ook niet, want volgens hem "zijn er geen indicaties van veel misbruik". Er werd wel afgesproken om 'de omvang van het probleem in kaart te brengen', maar zonder een deadline te stellen.
Buitenlanders die alleen maar trouwen met een Belg of met iemand die hier een wettig verblijf heeft om zelf een verblijfsvergunning te bekomen, sluiten een schijnhuwelijk af.
Hiervoor wordt gemakkelijk 10 à 15.000 euro neergeteld. Verder zijn alle middelen goed, zoals agressie, het verwekken van kinderen, bedreigingen, zelfs met de dood.
Tevens een beproefde formule is trouwen, scheiden en opnieuw trouwen.
Als echtgeno(o)t(e) van een Belg kan men al na 3,5 jaar de Belgische nationaliteit krijgen.
Indien er duidelijke aanwijzingen zijn dat het om een schijnhuwelijk gaat, kan de burgelijke stand weigeren om zon huwelijk te voltrekken.
De cel Schijnhuwelijken van de stadAntwerpen beschikt sinds kort over 5 personeelsleden (voordien 2) en nog kan men het aantal dossiers niet aan. Zo werden er in 2004 745 nieuwe dossiers geopend. Hiervan werden 215 aanvragen geweigerd en 246 risico-huwelijken moest men laten doorgaan zonder voorafgaand onderzoek wegens onvoldoende personeel. Ondertussen zijn er al verschillende klachten van deze huwelijken binnengekomen omdat de betrokkenen al snel doorhadden dat de romance maar voor de schijn was.
Sinds enkele maanden wordt van elk geweigerd huwelijk een commentaar toegevoegd in het bevolkingsregister van de stad, zodat men bij elke nieuwe huwelijksaanvraag snel kan nagaan of er een verdacht verleden is. Dat zou ook moeten kunnen ingeplant worden in het rijksregister om huwelijksshopping tegen te gaan, aldus de beambte van de dienst, want nu is het dweilen met de kraan open. Bij een geweigerd huwelijk gaat men soms in beroep, maar gewoonlijk probeert men dan te trouwen in een andere stad of gemeente.
Sinds vorige maand zijn schijnhuwelijken in ons land strafbaar met drie maanden cel en een boete van 550 euro. Deze maatregelen reiken echter helemaal niet ver genoeg en wegen niet op tegenover de bedragen die men voor zon huwelijk over heeft. Bovendien worden straffen onder de 6 maanden in België toch niet meer uitgevoerd. Binnenlandse zaken kan bij een veroordeling wel de verblijfsvergunning intrekken, maar wie Belg werd door een schijnhuwelijk, blijft Belg.
Cijfers van de cel Schijnhuwelijken van de Stad Antwerpen.
Aantal geopende dossiers
Haakten af
Geweigerd
2000 2001 2002 2003 2004
135 258 302 415 745
7 10 17 40 44
38 88 73 120 215
In 2005 werden slechts 541 nieuwe dossiers geopend, maar nu merkt men weer een stijging van het aantal buitenlandse huwelijken. Men trouwt in het thuisland of in de Scandinavische landen die opvallend verdachte huwelijken toelaten en via een vraag tot erkenning van dat huwelijk hopen ze hun verblijf hier te legaliseren.
Door de verstrenging van de vreemdelingenwetgeving in Nederland zijn er de laatste tijd hier in Antwerpen ook steeds meer huwelijksaanvragen van Nederlanders en in Nederland verblijvende illegalen. Zij komen zich hier vestigen en dienen dan kort daarna een huwelijksaanvraag in. Er zijn trouwens Nederlandse websites waarop uitgelegd wordt hoe de Nederlandse wetten op vlak van de gezinshereniging te omzeilen zijn via de laksere Belgische wetgeving hieromtrent.
In Antwerpen werden in 2003 1.906 huwelijken afgesloten, waarvan 599 (d.i. 31,4%) met minstens één niet-Belgische partner. 255 onder hen beschikte zelfs niet over een permanente verblijfplaats.
In 2004 werden 2.800 huwelijken afgesloten, waarvan 1.218 (d.i. 43%) de basis vormden voor een verblijfsvergunning.
Ik ga nooit meer naar de cinema, een theatervoorstelling of een concert. Of eens gaan zwemmen of een terrasje doen bij een fietstocht of een wandeling. Ik doe niets wat geld kost omdat ik me dat financiëel niet kan permitteren.
Maar anders is het voor leefloners, OCMW-klanten.
Die mogen gratis of tegen een sterk verlaagde prijs naar een cultuur- of sportevenement.
In 2007 konden de OCMW-klanten (van Antwerpen) kiezen uit 121 evenementen waar ze gratis of voor weinig geld terechtkonden. Er werd ruim 33.000 keer van het aanbod gebruik van gemaakt. Succesnummers waren - de musical Suske en Wiske - de Filharmonie-concerten - Nekkanacht - voorstellingen in de Roma - sportwedstrijden (o.a. Germinal Beerschot). OCMW-voorzitster Monica De Coninck (sp.a): "We willen mensen met weinig financiële middelen de gelegenheid geven om toch een avondje uit te gaan. Op deze manier kunnen mensen met een laag inkomen zich ontspannen en blijven ze sociaal actief. Maar geld is vaak niet het enige wat deze mensen tegenhoudt. Velen hebben drempelvrees om naar een concert of wedstrijd te gaan. Door in groep te gaan, zetten ze die stap vaak wel."
Wegens het succes wil Monica De Coninck het aanbod nog verder uitbreiden. In theorie moet ik daar wel mee voor betalen.
Voor de veiligheid van de nabijgelegen Antwerpse luchthaven (Deurne) is het noodzakelijk dat aan het Ford III van Borsbeek de bomen gekapt worden. Die staan recht in het verlengde van de startbaan en vormen een gevaar voor de vliegtuigen.
Als het van de minister van openbare werken Kris Peeters afhangt, kunnen de kap- en snoeiwerken in mei van start gaan. Volgens het akkoord met de gemeente krijgt Borsbeek van Vlaanderen voor het weghalen van die bomen en de afbraak van een oude loods aldaar, een vergoeding van 225.000 euro. Verder krijgt Borsbeek jaarlijks nog 15.000 euro om de veiligheidscorridor vrij te houden en het verlies aan natuurwaarde wordt gecompenseerd met een nieuw bos van 8 ha.
Maar leden van Boomspotting en Natuurpunt blijven hier tegen protesteren en acties ondernemen en er werden 520 bezwaarschriften ingediend tegen de aanvraag van het Vlaams Gewest voor een vergunning voor het rooien van deze bomen.
Ook de gemeente Borsbeek zelf en Mortsel verzetten zich tegen de vergunning.
Dit spel van verzet tegen het kappen is zo al meer dan een jaar aan de gang. Ook tegen het verlengen van de startbaan, wat noodzakelijk is om een volwaardige luchthaven uit te bouwen. Maar deze laatste plannen zijn nu definitief van de baan, alhoewel de minister hiervoor een compensatie van 36 hectare recreatiegebied op papier heeft staan, mocht er later toch nog anders beslist worden.
Hierbij wil ik nog een artikeltje over bovenstaand onderwerp terug aanhalen welk ik vorig jaar reeds publiceerde onder de titel: Wat is het verschil?. Zie hieronder.
Wat is het verschil tussen Fort 3 in Borsbeek en Fort 8 in Hoboken?
Fort 3 ligt in het verlengde van de start- en landingsbaan van het vliegveld van Deurne en daar mogen geen bomen omgehakt worden, zelfs niet als die het vliegverkeer in gevaar brengen. De groene jongens staan daar om dat met alle middelen te verhinderen.
Fort 8 daarentegen staat in Hoboken, dus niet in het verlengde van een startbaan en daar mogen wel bomen sneuvelen. Eerst werden daar alle niet-Europese bomen gerooid en daarna ook nog een aantal inheemse exemplaren o.a. omdat er plaats moest gemaakt worden voor een touwenparcours en om vissers meer ruimte te geven rond de vijver. Hier zijn geen kortgedingen aangespannen bij de rechtbanken en hier is zelfs nooit één protesterende groene jongen opgedoken.
Het Antwerpse gemeenteraadslid Fatima Bali (Groen!) heeft in 2006onderzoek verricht naar de maatschappelijke positie van jongens van Marokkaanse origine en concludeert dat er iets grondig fout loopt met de opvoeding van velen van hen. Met haar moedige analyse riskeert ze heel wat kritiek uit haar eigen gemeenschap.
Wie de dagelijkse realiteit in Antwerpen kent, weet dat de Marokkaanse jongens veel problematischer in het leven staan dan hun zussen. Een belangrijke factor is het grote verschil in opvoeding. De meeste Marokkaanse meisjes worden heel streng grootgebracht, met aan de andere kant de jongens, die veel meer vrijheid krijgen, meer vrijheid dan goed voor hen is, terwijl ze juist veel strenger zouden moeten worden opgevoed. In de praktijk maken veel jongens misbruik van de situatie en leren geen respect op te brengen voor anderen. Bali geeft aan wat er fout loopt bij de opvoedingsstijl in de Marokkaanse gemeenschap. Ouders moeten hun kinderen bij de opvoeding corrigeren, maar binnen de Antwerpse gezinnen van Marokkaanse origine is dat niet evident. Maar hoe overtuig je Marokkaanse ouders ervan dat ze het anders moeten aanpakken? Zij volgen nauwelijks onze media, kijken via een schotelantenne naar zenders uit het thuisland en hebben de grootste moeite met onze moedertaal.
(naar artikels van Lex Moolenaar in GVA van 29/5/06)
"Ik word nu als rechts bestempeld omdat ik niet als een blinde vink meekweel in het allochtonendebat. Mensen die een straatje omlopen bij het zien van een groepje allochtonen omdat ze al zeven keer zijn lastiggevallen, worden in dit land als racisten beschouwd. Zou die argwaan misschien het gevolg zijn van het feit dat 85% van onze gevangenissen bevolkt wordt door allochtonen?"
- (in 'De Standaard' van 10 februari 2007): "Ik hoorde dat een schminkster bij de televisie weigert om Filip Dewinter te schminken. Velen zullen daar begrip voor hebben. Maar stel nu dat een schminker zou weigeren om een imam te schminken, niet vanwege zijn huidskleur of zijn baard, maar omdat hij vindt dat vrouwen minderwaardig zijn. Je zou wat horen. Tegenwoordig riskeert een keeper voor racist verweten te worden als hij een penalty van Boussoufa of Mpenza pakt."
In enkele weekendinterviews in 'De Morgen' zegt de komiek Urbanus rake dingen over de multiculturele samenleving en de verstikkende politieke correctheid die daarmee samenhangt. "Heel wat mensen zijn oprecht gechoqueerd door die cartoonrel. Niet door de inhoud van die tekeningen, maar door de fanatieke reacties van de moslims in hun omgeving. Er groeit wrok tegen de multiculturele samenleving. Ik stel mezelf ook vragen. Waar gaat het naartoe als ze in Aalst het carnaval censureren om geen moslims te beledigen?"
Een voorbeeld van die cartoons waar de moslims zo moord en brand voor scheeuwden.
"Ik heb ook een hekel aan het politiek correcte denken over de multiculturele samenleving. Je mag zelfs niks aanmerken op een allochtoon die auto's steelt, want dat is racisme. Een Marokkaanse dief is geen verwerpelijke crimineel, maar een arme allochtoon."
Het leven is als een rit met de trein. Bij de geboorte stap je op en je reis begint. Sommige gebeurtenissen schuiven voorbij, zoals de landschappen die we door het treinraam zien. Sommige flitsen nog sneller voorbij, zoals de electriciteitspalen vlak bij het spoor. Andere dingen laten een iets langere indruk na, zoals de mensen die we zien aan het perron van een halte. Maar altijd komt men aan op zijn laatste halte, zijn bestemming.
(fragment uit de toespraak gehouden in het Cultuurstation Tracé te Ekeren bij de inhuldiging van het kunstwerk van Idir Mecibah op 15 januari 2006)
"Leg eens uit hoe het komt dat een Australiër als Robbie McEwen en een Argentijnse als Prinses Maxima zo snel voortreffelijk Nederlands spreken, terwijl in ons dierbaar land gezagsdragers niet verder geraken dan wat houterig vertaald Frans?".
The Amsterdam Dungeon is een combinatie tussen een museum, een voorstelling en een attractiepark. Een museum omdat de geschiedenis van Amsterdam als uitgangspunt genomen wordt, een voorstelling omdat er gewerkt wordt met echte acteurs en een attractiepark omdat u o.a. een ritje met een angstaanjagende achtbaan en een spannende tocht door het spiegellabyrint zult maken. De Pest, de Spaanse Inquisitie en de donkere straten van Amsterdam; alles is op een duistere manier tot leven gebracht. Dit alles maakt The Amsterdam Dungeon meer dan alleen een museum, het is een belevenis!
The Amsterdam Dungeon is niet geschikt voor kleine kinderen. Kinderen onder de 14 jaar krijgen alleen toegang onder begeleiding van een volwassene. Vandaag woensdag (12/4/06) mogen lelijke mensen gratis binnen! Bij de deur zullen rechters van de horrorattractie beoordelen of iemand lelijk genoeg is. Wie goedgekeurd is, krijgt een papieren zak over het hoofd om het spookhuis binnen te gaan.
Woordvoerster van Dungeon: "We verwachten dat minstens de helft van de mensen voor niets naar binnen mag. Amsterdam en omstreken tellen genoeg lelijke mensen."
Met deze stunt wil men laten zien dat het in de wereld niet alleen om knappe mensen draait.
Uitspraak van Geert Hoste in zijn conférence van eind 2005:
"Mij verbaast het niet dat in ons land de grootste Vlaamse zomerhit van 2005 'Ge hebt me duizendmaal belogen' is. In andere landen is dat een schlager, bij ons is dat een protest over de actualiteit."
Wildplassen Het heeft altijd de normaalste zaak van de wereld geweest dat een jongen of een man, als hij dringend moet, even een plasje doet tegen een boom of een haag langs de weg. Voor een meisje of een vrouw ligt dat door haar anatomische bouw, wel iets moeilijker. Ik herinner me nog van vroeger als we op schoolreis gingen, dat de autobus op zeker moment stopte langs de weg stopte, gewoon om iedereen de gelegenheid te geven even een plasje te doen. (Toen waren de scholen nog niet gemengd.) Maar tegenwoordig mag dat niet meer! Indien ge betrapt wordt: een boete van 50 . 'Wildplassen' noemen ze dat. Vorige week (maart 2006) werd in Mol de eerste vrouwelijke wildplasser betrapt en beboet; zo las ik in de krant. Plassen tegen een gevel of in een brievenbus zoals in uitgaansbuurten al eens gebeurt, dat kan natuurlijk niet. Maar een dringende plas doen op een onschuldige en discrete manier, daar zie ik niets verkeerds in. Ik zou zeggen: "Doe gerust uw dringende pis, maar let op voor de polis.' Want de man der wet waakt. Een nieuwe jacht is open. Gemakkelijker natuurlijk dan zekere andere opdrachten.
Deze dame haalde twee maal het 'Guinness Book of Records'. De eerste maal als dikste dame ter wereld en de tweede maal als vrouw die het meest wist te vermageren.
Deze vrouw uit Florida, Rosalie Bradford, had een obesitasprobleem en woog in 1995 nog 540kg. Hoe het zover was kunnen komen wijt zij aan een traumatische jeugd. Haar moeder was een prostituee die haar kinderen achterliet. Ondanks de goede wil van de pleegmoeder, miste zij de band met een echte moeder en dat reageerde ze af door overmatig eten. Toen ze amper 14 jaar was, woog Rosalie al 91 kg en een jaar later 140 kg. Op haar dertigste, intussen gehuwd en moeder van een zoon, was dat reeds 270 kg en zo ging het steeds van kwaad naar erger. Wegens een infectie kwam ze in het ziekenhuis terecht, waar ze zes weken moest blijven. Daarna moest ze thuis nog veel rusten. Ze kroop in bed en is er 10 jaar blijven liggen. Haar echtgenoot moest zijn job opzeggen om voor vrouw en zoon te kunnen zorgen. Op de duur konden haar gewrichten het gewicht niet meer dragen en kon ze niet meer op haar benen staan. Om te verschonen moest zij met een speciaal apparaat uit bed gehesen worden. Na een zelfmoordpoging vonden haar vrienden dat het welletjes was en contacteerden een afslankgoeroe die een programma met speciale voeding voorschreef. En de kilo's gingen er af. Alles bij elkaar: 412 kg! Tijdens het afvalproces werd ze verschillende keren geopereerd om overtollig vet weg te halen. Nu weegt Rosalie Bradford zo tussen de 130 en 145 k. Dat is wel het minimum, want door de jarenlange zwaarlijvigheid is haar bottenstructuur zodanig veranderd dat ze nooit méér zal kunnen afvallen. Ze voelt zich nu heel gelukkig, maar moet toch nog elke dag vechten tegen de drang om te eten.
Op mijn oorspronkelijke weblog - http://blog.seniorennet.be/raa heb ik reeds verschillende artikels terug verwijderd omdat ze niet meer zo actueel waren. Maar het gebeurde wel eens dat een bepaald onderwerp plots terug opduikelde. Daarom heb ik besloten om enkele van die artikels onder te brengen in dit nieuwe blog. Vandaar de naam: AFGEVOERD. R.A.A.
Journalist Luc Van der Kelen: "Het feit dat schijnhuwelijken worden gebruikt om in ons land te kunnen blijven, was bekend. Maar dat het zo schaamteloos wordt gedaan en de Dienst Vreemdelingenzaken zelfs in schokkende gevallen nog visa aflevert, doet toch wel vragen rijzen". 
Francis Van den Eynde (Kamerlid van het Vlaams Belang) bevestigt dat keer op keer visa worden uitgereikt, zelfs na uitdrukkelijk negatief advies van onze ambassade in het land van herkomst. Zelfs aan veroordeelde mensenhandelaars en drugdealers.
Bereken eens uw 'Voedselvoetafdruk'.
Het Antwerpse gemeenteraadslid Fatima Bali (Groen!) heeft in 2006onderzoek verricht naar de maatschappelijke positie van jongens van Marokkaanse origine en concludeert dat er iets grondig fout loopt met de opvoeding van velen van hen.
Deze dame haalde twee maal het 'Guinness Book of Records'.
