Artikeltjes die van mijn hoofdblog http://blog.seniorennet.be/raa 'afgevoerd' werden omdat ze daar te oud werden en toch niet meer gelezen worden..
20-05-2012
Multicultureel
Enkele citaten uit een artikel verschenen in het weekblad TRENDS (2007):
- Wie Turkse en Marokkaanse neo-Belgen beknort, is een racist en wordt gejend tot hij of zij overweegt te stemmen voor Vlaams Belang
- De duizenden kinderen van de Chinese, Vietnamese en Indonesische restauranthouders in België bemerkt u niet."
- "De interim-kantoren zuchten over het onprofessionele gedrag van veel van hun immigrantenuitzendkrachten. Zij lopen weg na drie dagen, komen te laat en vertrekken te vroeg, ruziën om een pruts, zijn ziek, gaan op reis, presteren ondermaats. De goeden boeten voor de talrijke slechten."
Graffiti kan kunst zijn, maar op plekken die daar niet voor bestemd zijn is het puur vandalisme. Zo redeneert ook het stadsbestuur van ntwerpen en daarom dat het nu voor het eerst alternatieve straffen oplegt aan 6 minderjarige graffiti-spuiters. Zij moeten een vorming volgen, graffiti verwijderen en zwerfvuil opruimen. De stad hoopt dat deze straf ontradend zal werken voor jonge graffiti-vandalen. Patrick Janssens (burgemeester): "...dus, met andere woorden, jongeren die voor overlast gezorgd hebben, jongeren die schade hebben berokkend aan stadseigendom, eigenlijk vragen wij ze om die terug te herstellen, zodanig dat ze zich realiseren wat ze hebben aangericht. Maar van een heksenjacht op graffiti-spuiters is geen sprake. We gaan die jongeren niet aan een schandpaal nagelen, maar we gaan er wel vanuit dat ze daar iets uit leren en dat ze het ook aan hun copains en hun vrienden vertellen en langzaam maar zeker hopen we daar toch ook een stapje bij te dragen tot een properdere stad." Graffiti-zondaars zijn gewaarschuwd. Als ze hun straf trouwens niet goed uitvoeren, bestaat alsnog de kans dat hun dossier naar de procureur verhuist en die zich dan uitspreekt over een eventuele boete.
Hier nog een voorbeeld van graffiti-vandalisme in de omgeving: (toegang tot het domein Muisbroek langs de wijk Schoonbroek)
Er zijn nog altijd heel weinig allochtone jongeren die de stap zetten naar het hoger onderwijs. Amper zes procent van de eerstejaarsstudenten is allochtoon.
Daarnaast is ook het slaagpercentage veel lager dan bij de autochtone studenten: amper één op de vijf allochtone studenten tegenover drie op de vijf autochtone jongeren.
De talloze onderzoeken die reeds rond dit thema verricht werden, kwamen allemaal tot vergelijkbare vaststellingen.
De schoolloopbaan van veel allochtone jongeren verloopt problematisch. Een groot deel van hen begint het secundair onderwijs al met een achterstand. Ze kiezen dan ook veelal voor het beroepsonderwijs, waar ze oververtegenwoordigd zijn. Een opleiding die hen niet genoeg voorbereid op hoger onderwijs.
BSO
Jongens Autochtoon 19% Turks 50% N.-Afrikaans 41%
Meisjes Autochtoon 18% Turks 69% N.-Afrikaans 58%
Ruim de helft van de allochtone jongeren verlaat het voltijds secundair onderwijs zonder diploma, wat veel meer is dan de autochtonen (maar waar toch ook al 19% voorkomt bij de jongens en 10% bij de meisjes).
Het is dus niet verwonderlijk dat allochtone jongeren minder doorstromen naar het hoger onderwijs en ze zijn hierop dan nog dikwijls niet genoeg voorbereid.
Eigenlijk is het in het hoger onderwijs precies hetzelfde verhaal als in het basis- en secundair onderwijs en je kan de resultaten van de studie naar de slaagkansen van allochtone jongeren in het secundair onderwijs gewoon doortrekken.
Maar volgens de onderzoekers is dit niet alleen het gevolg van een verkeerde vooropleiding, maar wel een cumulatie van risicofactoren. Bijna 40% van de islam-allochtonen is afkomstig uit een gezin waar de ouders hoogstens een getuigschrift lager onderwijs hebben en de helft heeft een vader die niet beroepsactief is. Lager sociaal milieu dus. Ook is de taalachterstand een belangrijke factor. Maar de allochtonen blijken ook het belang van inzet voor de studies te onderschatten. Ze gaan beduidend minder naar de les en besteden minder tijd aan studeren.
Nog een erg belangrijke vaststelling is dat er nauwelijks integratie is van allochtonen in de studenten-gemeenschap. Zelfs aan de universiteiten is de communicatie tussen allochtonen en autochtonen zo goed als onbestaande.
"Een premier moet het Nederlands minstens begrijpen en de grote lijnen verstaanbaar kunnen verwoorden. Maar denkt U dat de voorzitter van de Europese Commissie vloeiend alle talen van de 27 lidstaten spreekt?"
2012 is weer een schrikkeljaar en telt dus 366 dagen.
Zoals in 2008
Maar toen in 2008 deed de Post het beter!
(13/1/2008) ⇒De eerste duizend exmplaren van de nieuwe jaarkalender van de Post zijn, vooral in Limburg, verkocht met één dag extra! 367 dagen dus, en dit voor dezelfde prijs. De maand september telt er 31 dagen, met woensdag 31 september die gevolgd wordt door woensdag 1 oktober.
Een drukfoutje.
Wie niet tevreden was met deze dag extra, mocht de kalender steeds in elk postkantoor gaan omruilen.
Er is nogal wat ongelijkheid over de strafmaat die rechters boeven opleggen. Dikwijls is het zo dat de slachtoffers zwaarder gestraft worden dan de daders. We moeten toegeven dat er iets fundamenteels fout is aan het hele systeem.
Zo werd een weliswaar onverbeterlijke en beruchte 68-jarige kerkdief die in kerken in heel Vlaanderen relieken ging stelen, na zeventien maal nu door de correctionele rechtbank van Kortrijk veroordeeld tot vier jaar cel effectief.
Daarentegen werd door het hof van beroep in Gent een 27-jarige man die, dronken, onder invloed van drugs (xtc en cannabis) en tegen 113 km per uur op een gewone weg, een camion voorbijstekend langs rechts, vier jonge vrouwen van de weg maaide, waarvan twee er de klap niet overleefden, veroordeeld tot achttien maanden celstraf, waarvan twaalf met uitstel en dus, dank zij ons geweldig tolerant systeem, niet naar de gevangenis zal moeten. Hij kreeg ook drie jaar rijverbod, iets wat toch niet gecontroleerd of gevolgd wordt. Tot de man misschien terug een ongeval veroorzaakt, want zulke mensen zijn immers onverbeterlijk.
In ons land is de zwaarste straf die iemand kan krijgen levenslange opsluiting. In de praktijk duurt deze zwaarste straf gemiddeld 12,5 jaar, dank zij de gecreëerde en unieke tolerantiemaatregel die wij 'De wet Lejeune' noemen. Deze wet laat toe dat gevangenen bij goed gedrag voortijdig in vrijheid kunnen gesteld worden, meestal na het uitzitten van 1/3 van de straf. Het is niet onbegrijpelijk dat men hiertegen meer en meer bezwaren uit, zeker in zeer zware gevallen van criminaliteit. Een straf een straf is en zolang moet duren.
Kennelijk met instemming van de regering in Warschau. drijft het groot Poolse tijdschrift Wprost de spot met Angela Merkel. De Duitse bondskanselier wordt op de omslag van het conservatieve weekblad Wprost afgebeeld met ontblote borsten. Zij geeft de Kaczynski-tweeling, respectievelijk president en premier, borstvoeding. Stiefmoeder van Europa, staat er boven de fotomontage.
De ophef rond de fotomontage werd nog versterkt door een radio-interview van de Poolse premier Jaroslaw Kaczynski. Hij vergelijkt impliciet het Duitsland van nu met dat van de jaren 30 toen Hitler aan de macht kwam. Volgens het blad wilde Merkel haar eigen land 'vooropstellen bij het maken van belangrijke Europese beslissingen'. "Zestig jaar na de oorlog is Duitsland nog steeds niet in staat Polen als een volwaardige partner te beschouwen", zo schrijft het blad.
Verder in het stuk worden President Lech Kaczynski en de premier geprezen om hun inspanningen op de EU-top.
Premier Jaroslaw Kaczynski eiste meer invloed, omdat Polen eigenlijk 66 miljoen inwoners zou tellen en niet 38 miljoen zoals nu het geval is. Zijn rekensom: als de 6,5 miljoen burgers die onder Hitler-Duitsland werden gedood gezinnen hadden kunnen stichten, zou Polen nu tussen de grote EU-lidstaten Duitsland en Frankrijk zitten.
Duitse politici hekelen het bespotten van de bondskanselier. ,,Polen heeft de afgelopen tijd veel vrienden verloren, aldus de sociaal-democraat Meckel. Opmerkelijk is, zo bericht 'Der Spiegel,' dat een van de auteurs van het artikel in Wprost zelf op het ministerie van Buitenlandse Zaken in Warschau werkt. Hij zou zijn belast met de Duits-Poolse samenwerking.
In Roemenië is er een alternatieve reisgids te verkrijgen met maar één bepaalde doelgroep: de tienduizenden Roemenen die jaarlijks als illegalen het Verenigd Koninkrijk trachten binnen te komen.
Het boekje steunt op ervaringen van honderden Roemeense voorgangers en bevat alle nodige informatie om zo snel mogelijk vanuit Boekarest in Parijs of Londen te geraken.
De gids bevat plattegronden van de Franse en Belgische kanaalhavens en legt uit hoe er in contact te komen metRoemeense lotgenoten.Of hoe men b.v. in Brugge aan een spotgoedkope overnachting kan geraken en hoe men vandaar verder met de bus naar Zeebrugge kan komen zonder argwaan te wekken.
Ook wordt van naaldje te draadje uitgelegd hoe je relatief eenvoudig de weg naar de beveiligde containerhavens van Le Havre, Calais en Zeebrugge vindt en daar op het juiste schip terecht komt.
In deze gids is ook een handleiding terug te vinden van hoe je eencontainer open maakt zonder het zegel te verbreken en wordt er op gewezen om zeker nooit met meer dan drie mensen samen in zon container te kruipen, anders bestaat de mogelijkheid de overtocht niet te overleven wegens zuurstofgebrek.Ook wordt aangeraden om mondvoorraad mee te nemen, want zon overtocht kan tot 2 dagen duren.
En nog een laatste raad voor als het misloopt: Geef je dan zonder tegenstribbelen over aan de kapitein.Als het wat meezit, levert die je dan braafjes af aan de Engelse immigratiedienst.Valt het tegen, dan kan je maar beter een goed zwemmer zijn. (bron:'Vacature')
Bij alle abortussen die in ons land uitgevoerd worden, zijn er 40% vrouwen van allochtone afkomst. Hiervan woont er ong. 27,5% nog maar 5 jaar of minder in België. Vlaams minister van Inburgering Marino Keulen (Open VLD) zegt dat seksuele voorlichting is opgenomen in de inburgeringstrajecten die nieuwkomers verplicht moeten volgen. Marino Keulen: "Ik maak er een punt van dat dit onderwerp in de cursussen de plaats zal krijgen die het verdient. Het beleid moet erop gericht zijn om abortussen zoveel mogelijk te vermijden."
Ook worden er in onze klinieken bijna dagelijks (om niet te zeggen 'dagelijks') aan de lopende band via een kleine chirurgische ingreep, maagdenvliesherstellingen uitgevoerd bij moslim-meisjes die op het punt staan om te trouwen. Dit om de schijn te redden voor hun geloof dat zegt dat ze bij hun huwelijk nog maagd moeten zijn. Daar het ziekenfonds slechts in enkele uitzonderlijke gevallen tussenkomt voor een maagdenvliesherstelling, gebruiken de artsen, om dit te omzeilen, dikwijls een andere code. (bron: het internet) Voor parlementaire vragen betreffende tussenkomst van het ziekenfonds voor dergelijke ingreep en cijfers hieromtrent: http://www.riziv.fgov.be/presentation/nl/publications/news-bulletin/2005-1/pdf/part03.pdf
Natascha Kampusch Herinneren jullie nogNatascha Kampusch, het meisje dat in Oostenrijk acht en een half jaar gevangen zat en op 23 augustus 2006 wist vrij te komen uit de kerker van haar ontvoerder Wolfgang Priklopil? Na haar ontsnapping pleegde de ontvoerder zelfmoord.
Mijn artikel 21/7/2007 over dit voorval:
Volgens Oostenrijkse en Duitse media heeft Natascha Kampusch nu terug zin gekregen in het leven.Het Weense blad Heute merkte het meisje voorbije weekend op in een club in de uitgaansbuurt van de Oostenrijkse hoofdstad Wenen, in gezelschap van een nette, aantrekkelijke jongeman en in een warme omhelzing.
De jongeman bleek de 21-jarige zoon van haar advokaat te zijn.
De ouders van Natascha zijn verheugd dat het meisje na zo lange tijd de moed heeft gevonden om uit te gaan en terug vreugde te beleven.
www.youtube.com/watch?v=2EJs3kiRAj44 min - 6 okt 2010 - Geüpload door detelegraaf VIDEO In een exclusief gesprek met VROUW vertelt Natascha Kampusch over haar tijd toen ze ontvoerd was. `Ik wil weer naar de ...
(21-07-2007)
Aanvulling: Uitspraak van Natscha Kampusch drie jaar na haar ontsnapping:
"Ik mag dan wel vrij zijn, toch ben ik nog steeds een gevangene."
Begin september 2010 verscheen van haar autobiografie: "Natascha Kampusch 3096 Tage"
In de grootste Nederlandse krant De Telegraaf verscheen vorige week (juli 2007 dus) een artikel waarin er op gewezen werd dat Nederlanders in Antwerpen gerust fout of gratis kunnen parkeren: er zal toch geen boete volgen. Volgens de politie is het te omslachtig, bijna onmogelijk om achter de identitieit van de eigenaars van de Nederlandse nummerplaten te geraken..
Deze situatie, waarbij Nederlanders hier ongestraft overtredingen kunnen begaan, is al jaren aan de gang.
Zo ging ik eens (al lang geleden) op een zondagvoormiddag met de kinderen naar de Vogelenmarkt in Antwerpen. Ook een geliefkoosde bestemming voor Nederlanders. Na zon 20 minuten rondrijden om een parkeerplaats te vinden, vond ik eindelijk nog één vrij plaatsje naast een schutting aan de Schouwburg, waar ook reeds 4 Nederlanders stonden geparkeerd. Ondanks ik voor niemand of niets in de weg stond, had ik toen ik terug kwam toch een boete voor fout parkeren tussen de ruitenwisser steken.Bij de vier Nederlanders stak er een briefje met de vermelding dat ge daar eigenlijk niet mocht staan en het vriendelijk verzoek er in het vervolg rekening mee te willen houden. Gewoon frustrerend is zoiets. Als wij in Nederland een overtreding begaan duurt het niet al te lang of de boete steekt in de bus. En wij maar braaf betalen.Domme Belgen.
Na de heisa die ontstaan was rond het bericht in de Nederlandse Krant 'De Telegraaf'dat Nederlanders hier in Antwerpen ongestraft verkeersovertredingen konden plegen (zie mijn artikel van 24/7/07: 'Domme Belgen'), vond burgemeester Janssens dat deze omgekeerde discriminatie niet langer kon blijven duren.
Daarop heeft de politie het voorbije week-end (in juli 2007 dus) in de binnenstad extra verkeerscontroles uitgevoerd en werden er zaterdag en zondag in totaal 453 PVs uitgeschreven, waarvan 20% aan buitenlanders.
De politie registreerde: -251 snelheidsovertredingen, waarvan 41 buitenlanders, voornamelijk Nederlanders en Duitsers
- 74 gevallen van niet dragen van de gordel (25 buitenlanders waarven 11 Nederlanders)
- 11 gevallen voor GSMen achter het stuur (waaronder 1 Nederlander en 1 Duitser) - 31 foutparkeerders, waarvan 10 buitenlanders 18 wagens werden getakeld (waaronder 3
Duitsers en 1 Nederlander) -verder nog verschillende andere verkeersinbreuken, waaronder b.v. rijden zonder verzekering. Twee buitenlandse wagens werden hiervoor in beslag genomen. De politiewoordvoerder verklaarde in dit verband: Dit is geen heksenjacht op Nederlandse of buitenlandse automobilisten.Acht op de tien bestuurders waren trouwens Belgen.Aan de andere kant willen we toch een sterk signaal geven dat Antwerpen geen pretpark voor overtreders is, zoals onze stad onlangs nog in de Nederlandse pers werd afgeschilderd.
Het is diezelfde Nederlandse krant die onlangs, toen er sprake was om hier een autowegenvignet in te voeren, de slogan publiceerde: Boycot die Belgen.
Vandaag is het 11 juli en vieren we het feest van de Vlaamse Gemeenschap.
Klassieke heraldische leeuw
Gestileerde leeuw
Maar waar komt eigenlijk het symbool van die leeuw op onze vlag vandaan?
Goede vraag, want in onze streken hebben nooit leeuwen rondgelopen.
Wel, die leeuw hebben de Vlaamse kruisvaarders meegebracht van de kruistochten naar Turkije, Palestina, Syrië, kortom, uit het Midden-Oosten. Toen de kruisvaarders de Arabische vijand zagen komen aanmarcheren, schrokken ze van de allerlei vervaarlijk uitziende symbolen van dieren op hun vlaggen, waaronder de draak en de leeuw. Vooral de Vlamingen waren zo onder de indruk van de leeuw, dat ze het dier ook wilden gebruiken voor het thuisfront. De leeuw is dus een importproduct. Aanvankelijk was de leeuw op de Vlaamse vlag gewoon zwart, maar op advies van de Vlaamse Heraldische Raad, die zich liet inspireren door de oudste beschikbare afbeeldingen uit de 14de eeuw, kreeg hij rode nagels en een rode tong. Het is deze afbeelding die op 11 juli 1985 als officiële Vlaamse Leeuw verscheen in het Belgisch Staatsblad.
Naar aanleiding van de aanhoudende discussie over de geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië had de vorige Vlaamse regering een doorlichting laten maken van de transfers in 2003. Deze kwam uit op 6,6 miljard euro. (zie ook mijn artikel 'De geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië' geschreven 21/5/05 en op 23/05/06)
Maar er ontstonden meningsverschillen over deze studie en om alle twijfels weg te nemen liet Vlaams Minister-president Yves Leterme die studie onderzoeken door een commissie van Frans- en Nederlandstalige experts. Deze commissie bevestigd nu deze cijfers.
In Doorbraak, het maandblad van de Vlaamse Volksbeweging, verscheen een artikel van oud-ambassadeur Theo Lansloot over de Buitenlandse handel en ontwikkelingssamenwerking. Daarin staat een interessante tabel waarin de transfers naar Wallonië worden vergeleken met wat de Verenigde Staten jaarlijks aan ontwikkelingssamenwerking betalen.
Verenigde Staten
Vlaanderen
Aantal inwoners (in miljoen)
272.000.000
5.700.000
Totale ontwikkelingshulp in euro
14 miljard euro
Transfers naar Wallonië
11,5 miljard euro
Amerikaanse ontwikkelingshulp per inwoner per jaar
Laurette Onkelinx (toen vice-premier en minister van Justitie) over Yves Leterme (toen nog Vlaams minister-president):
-"De pij maakt de monnik niet. In het openbaar is hij charmant en één en al glimlach, terwijl hij in vergaderingen 'hard' is tegenover de franstaligen."
Elio di Rupo (voorzitter PS) over Yves Leterme (toen nog Vlaams minister-president ):
- "Als meneer Leterme droomt van een autonomie van Vlaanderen met Brussel, dan droomt hij."
-"België is de vrucht van een evenwicht tussen volledig artificiële taalgrenzen en een georganiseerde solidariteit. Als men raakt aan één element van het evenwicht, staat alles weer op de helling."
-"In een land waar 40% franstaligen wonen, zou het niet abnormaal zijn dat gedurende 40% van de tijd er een franstalige eerste minister is."
Filip Dewinter (VB): Het Vlaams Belang wil een Vlaams Antwerpen, waarbij de allochtone gemeenschappen zich aanpassen aan de Vlaamse en Europese normen en waarden en niet omgekeerd.Allochtonen worden meer dan ooit geknuffeld en gepamperd, in plaats van hen duidelijk te maken dat er tegenover rechten ook plichten staan, o.a. de duidelijke plicht tot inburgering, in plaats van een multiculturele alles-kan-en-alles-mag samenleving te promoten.
Vorige week kwam in het nieuws dat er steeds meer dieren in het asiel terechtkomen. Ofwel worden ze als verlaten langs de weg opgepikt of men dropt ze zelf in het dierenasiel.
Een huisdier in huis nemen is een belangrijke beslissing. Men moet beseffen dat daar alle dagen moet voor gezorgd worden. Iets om op voorhand over na te denken. Maar velen laten zich verleiden door de schattigheid of door de blik van het dier. Maar het verzorgen wordt al vlug een sleur en uiteindelijk moet het dier terug weg.
- Een week-end in juni 2006 kwamen bij mijn dochter 2 grote 'verdwaalde' honden op de hof, op zoek naar eten en drinken. De bijgehaalde politie kon de eigenaars aan de hand van de ingebrachte chips niet traceren en heeft de dieren dan naar het asiel gebracht. Je huisdier langs de weg of in een bos droppen en/of ze aan hun lot overlaten tijdens uw zò verdiende vakantie is laf, onverantwoordelijk en ontoelaatbaar.
Het verhaal van een trouwe hond, zoals er zo vele zijn.
"Hoe kon je?" (niet voor gevoelige dierenvrienden)
Toen ik pup was, amuseerde ik je met mijn gekke streken en maakte ik je aan het lachen. Je noemde mij je kind, en ondanks een aantal kapot gekauwde schoenen en wat vermoorde kussentjes werd ik je beste vriend. Als ik "stout" was, schudde je met je vinger naar me en vroeg je me " hoe kon je?", maar dan gaf je weer toe en rolde je me op mijn rug om mijn buik te kriebelen. Mijn zindelijkheidstraining duurde wat langer dan verwacht omdat je het vreselijk druk had, maar daar hebben we allebei hard aan gewerkt. Ik weet nog dat ik' s nachts mijn neus tegen je aanschurkte en dat ik naar je diepste geheimen en dromen luisterde, en ik kon me geen beter leven voorstellen.We maakten lange wandelingen en renden door het park, maakten ritjes in de auto, stopten om een ijsje te kopen (ik kreeg alleen het hoorntje want " ijs is slecht voor honden ", zei je) en ik deed lange dutjes in de zon en wachtte tot je aan het eind van de dag thuis zou komen. Geleidelijk ging je meer tijd aan je werk en je carriere besteden, en meer tijd aan het zoeken van een menselijke partner. Ik wachtte geduldig op je, troostte je als je gekwetst of teleurgesteld was, gaf je nooit op je kop als je een verkeerde beslissing nam en sprong vrolijk in het rond als je thuis kwam. En toen werd je verliefd. Zij -inmiddels je vrouw- is geen "hondenmens". Toch verwelkomde ik haar in het huishouden, probeerde haar genegenheid te geven en gehoorzaamde haar. Ik was gelukkig omdat jij gelukkig was. Toen kwamen de menselijke baby ' s en ik deelde in je opwinding. Ik was gefascineerd door hun roze huidje, hoe ze roken, en ik wilde ze ook bemoederen. Alleen maakten jij en zij je zorgen dat ik ze pijn zou doen, en ik werd de meeste tijd naar een andere kamer verbannen, of naar de bench. Oh, ik wilde zo graag van ze houden, maar ik; werd een "gevangene van de liefde ". Toen ze groeiden, werd ik hun vriend. Ze hingen aan mijn vacht en trokken zichzelf op wiebelige beentjes op, staken vingers in mijn ogen, onderzochten mijn oren en gaven mij kusjes op de neus. Ik hield van ze en van hun aanraking - jouw aanrakingen waren nu zo zeldzaam - en ik zou hen met mijn leven, hebben verdedigd als het nodig was geweest. Ik glipte stiekem in hun bedden en luisterde naar hun zorgen en geheime dromen, en samen wachtten we op het geluid van jouw auto op de oprit. Er was een tijd dat, als anderen je vroegen of je een hond had, je een foto van mij uit je portefeuille haalde en hen verhalen over mij vertelde. De afgelopen jaren antwoordde je slechts" ja" en veranderde je van onderwerp. Ik was van" jouw hond " geworden tot slechts "een hond" , en iedere euro die je aan mij besteedde werd er een teveel.
Nu heb je een carrierekans in een andere stad, en jij en je gezin verhuizen naar een appartement waar geen honden toegestaan zijn. Je hebt de juiste beslissing genomen voor je" gezin ",maar er was een tijd dat ik je enige gezinslid was. Ik was blij opgewonden over de autorit, tot we bij het dierenasiel stopten. Het rook naar honden en katten, naar angst, naar hopeloosheid. Je vulde de paperassen in en zei "Ik weet zeker dat jullie een goede thuis voor haar vinden". Zij haalden hun schouder op en keken je meewarig aan. Zij kennen de harde werkelijkheid voor een hond van middelbare leeftijd, zelfs een "met papieren". Je moest de vingertjes van je zoon van mijn halsband lostornen terwijl hij schreeuwde" Nee pappa! Laat ze niet mijn hond meenemen! "En ik maakte mij zorgen om hem, en over wat je hem hiermee had bijgebracht over vriendschap en trouw, liefde en verantwoordelijkheid, en over respect voor alle leven. Je gaf me een afscheidsklopje op mijn hoofd, je vermeed mij in de ogen te kijken, en weigerde beleefd mijn halsband en riem mee te nemen. Je moest nog een deadline halen - en ik nu ook. Na je vertrek zeiden de twee aardige dames dat je waarschijnlijk al maanden wist dat je zou verhuizen en dat je geen poging had gedaan om een goede thuis voor me te vinden. Ze schudden het hoofd en zeiden:"hoe kon je? " Ze geven ons hier in het asiel zoveel aandacht als mogelijk is met hun drukke bezigheden. Ze voeren ons natuurlijk, maar al dagen heb ik geen trek meer. In het begin rende ik iedere keer als er iemand langskwam naar het hek, hopend dat jij het was. Dat je van gedachten was veranderd. Dat dit allemaal slechts een nare droom was. Of ik hoopte tenminste dat het iemand was die medelijden met me had, die me zou redden. Toen ik me realiseerde dat ik niet opkon tegen die met gekke fratsen aandacht vragende pupjes, die geen idee hadden wat hen te wachten stond, trok ik me maar terug in het verste hoekje van mijn kennel en wachtte af. Ik hoorde haar voetstappen toen ze me kwam halen aan het eind van de dag, en ik liep met haar terug de gang door naar een aparte kamer. Een gelukzalig stille kamer. Ze plaatste me op de tafel en wreef over mijn oren en vertelde me dat ik me geen zorgen moest maken. Mijn hart bonkte in afwachting van wat er ging gebeuren, maar ook voelde ik een zekere opluchting. De "gevangene van de liefde" was aan het einde van haar dagen gekomen. Omdat het mijn aard is, had ik met haar te doen. De last die zij moet torsen is zwaar, dat weet ik zoals ik ook altijd jouw stemmingen aanvoelde. Voorzichtig plaatste ze een tourniquet om mijn voorpoot terwijl een traan over haar wang gleed. Ik likte haar hand op dezelfde manier als ik altijd bij jou deed om je te troosten, al die jaren geleden. Met grote vaardigheid liet ze de injectienaald in mijn ader glijden. Toen ik de steek voelde en de koele vloeistof die zich door mijn lichaam verspreidde, ging ik slaperig liggen, keek haar in de ogen en fluisterde:
"hoe kon je?"
Misschien begreep ze mijn hondentaal, want ze zei: "het spijt me zo". Ze hield me tegen zich aan en legde mij haastig uit dat het haar taak was ervoor te zorgen dat ik naar een betere wereld ging, waar ik niet genegeerd, mishandeld of verlaten kon worden of voor mezelf moest zorgen - een plaats van licht en liefde, zo verschillend van dit aardse bestaan. Met het laatste beetje energie dat ik nog had, probeerde ik haar met een laatste kwispel te vertellen dat mijn "hoe kon je?" niet tegen haar gericht was. Ik dacht aan jou, lieve baas. Ik zal altijd aan je denken en altijd op je wachten. Moge iedereen in je leven je zoveel trouw betonen.
Nota:
Als de tranen je in de ogen stonden bij het lezen van "Hoe kon je?, zoals bij mij, komt dat doordat het een samenstelling is van de verhalen van miljoenen dieren die ieder jaar in asiels over de hele wereld sterven.
(overgeplaatst van blog.seniorennet.be/raa - 22/6/06)
Uitspraak van Monica De Coninck (voorzitter van het Antwerpse OCMW en van de raad van bestuur van ZINA, Ziekenhuis NetwerkAntwerpen):
Als je van op afstand naar ons land en zijn systemen kijkt, dan kan je als je vanuit een ander werelddeel komt besluiten: dat is daar gemakkelijk.Waarom zou je er dan niet naartoe gaan?Want je kan daar zomaar geld krijgen Je zou bij manier van spreken al bijna een onnozelaar moeten zijn om dat niet te doen.
In een gesprek met een journalist van de Franse krant Libération gaf Yves Leterme ( toen nog Vlaams minister-president) een analyse van de taaltoestanden in de Vlaamse rand rond Brussel, die ronduit wraakroepend zijn. Het franstalige imperialisme wurgt er in sneltempo het Vlaamse karakter van de Vlaamse faciliteitengemeenten. Terecht stelt Leterme ernstige vragen bij de manifeste onwil van de franstaligen in de Rand om zich aan te passen en Nederlands te leren, wat nochtans de bedoeling was van de eens als tijdelijk voorgestelde faciliteitenregeling.
Hij deed daarbij enkele uitspraken die bij de Franstalige politici in ons land grote verontwaardiging uitlokten.
Zo zei hij ondermeer dat de Belgische staat lange tijd de Nederlandstaligen onderdrukt heeft en: "Vandaag is het te laat om die realiteit te veranderen. Kijk maar naar de moeilijkheden die Franstalige leiders hebben om vlot Nederlands te spreken." Hij stelt zich daarbij tevens de vraag wat Vlamingen en Franstaligen nog gemeen hebben.
Leterme onderstreept ook dat er niet kan geraakt worden aan de taalgrens, ook niet in de rand rond Brussel, zoals Di Rupo zou willen.
Dat er in de faciliteitengemeenten tegenwoordig meer Franstaligen dan Nederlandstaligen wonen is geen reden. "Aanvankelijk was het idee dat veel Franstaligen zich zouden aanpassen. Maar blijkbaar zijn ze intellectueel niet in staat om Nederlands te leren; vandaar de verlenging van dit uitzonderingsstatuut."
Juist deze laatste uitspraak zette veel kwaad bloed bij de Waalse politici.
Op mijn oorspronkelijke weblog - http://blog.seniorennet.be/raa heb ik reeds verschillende artikels terug verwijderd omdat ze niet meer zo actueel waren. Maar het gebeurde wel eens dat een bepaald onderwerp plots terug opduikelde. Daarom heb ik besloten om enkele van die artikels onder te brengen in dit nieuwe blog. Vandaar de naam: AFGEVOERD. R.A.A.
ntwerpen en daarom dat het nu voor het eerst alternatieve straffen oplegt aan 6 minderjarige graffiti-spuiters. Zij moeten een vorming volgen, graffiti verwijderen en zwerfvuil opruimen. De stad hoopt dat deze straf ontradend zal werken voor jonge graffiti-vandalen.
Patrick Janssens (burgemeester): "...dus, met andere woorden, jongeren die voor overlast gezorgd hebben, jongeren die schade hebben berokkend aan stadseigendom, eigenlijk vragen wij ze om die terug te herstellen, zodanig dat ze zich realiseren wat ze hebben aangericht. Maar van een heksenjacht op graffiti-spuiters is geen sprake. We gaan die jongeren niet aan een schandpaal nagelen, maar we gaan er wel vanuit dat ze daar iets uit leren en dat ze het ook aan hun copains en hun vrienden vertellen en langzaam maar zeker hopen we daar toch ook een stapje bij te dragen tot een properdere stad."
26-02-2007 
Herinneren jullie nog
Laurette Onkelinx (toen vice-premier en minister van Justitie) over Yves Leterme (toen nog Vlaams minister-president):
Elio di Rupo (voorzitter PS) over Yves Leterme (toen nog Vlaams minister-president ):
Filip Dewinter (VB):
