Bloemenboeket

Op de avond van 6 december 1876 ontving Don Bosco één van zijn beroemd geworden belevenissen:

In een visioen verscheen hem Domenico Savio, aan het hoofd van een grote schare jongens. Zij stonden stil op 10 meter afstand van Don Bosco: Domenico trad nog enkele passen naar voren. De omgeving straalde in een schitterend licht en er klonk hemelse muziek, die verstomde toen Domenico het woord nam:

"Waarom staat u daar zo stil en vernietigend ? Bent u niet de man die anders nergens bang voor is en alle gevaren het hoofd biedt ? Waar is uw moed gebleven ? "

Don Bosco , zeer onzeker : "Ben jij Domenico Savio ? "

"Ja, kent u mij niet meer ? "
"Hoe komt het dat jij hier bent ? "
"Ik ben gekomen om met u te spreken , zoals wij elkander zo vaak gesproken hebben . Wat had ik een groot vertrouwen in u . Waarom bent u zo verschrikt. ? Nu kunt u mij wat vragen."

Don Bosco:" Ik beef, omdat ik niet weet waar u bent."

"Hier zijn we op een plaats waar men nog geen eeuwige vreugden geniet, ofschoon die hier reeds zeer groot zijn. "
"Zijn dan al deze dingen nog natuurlijk ? "
"Ja, maar door de almacht van God schitterend opgetuigd."
"Het komt mij voor, dat dit het Paradijs is."
"Nee, neen geen sterfelijk oog kan de eeuwige schoonheden verdragen."
"En die muziek ? Zijn dat de melodieën , waarover men zich in het Paradijs verheugt ? "
"Neen geenzins."
"Zijn het dan natuurlijke klanken ? "
"Ja, het zijn natuurlijke melodieën, die door de almacht van God vervolmaakt zijn."
"Kan men dan werkelijk niet een straaltje van het bovennatuurlijk licht zien ? "
"Neen , dat kan niemand zien ,vooral eer hij zover is God te schouwen. De kleinste straal van dat licht zou de mens ter plekke doen sterven, want voor de menselijke zintuigen is het onverdraaglijk. "
"Is er dan nog een natuurlijk licht, dat nog mooier is dan dit licht ? "
"Oh, als u eens wist! "
"Kan men dan minstens niet een straal daarvan zien ? "
"Zeker doe u ogen open !"
"Maar die heb ik open! "
"Pas op, en kijk in de verte over het kristalmeer. "


Don Bosco keek en tegelijk verscheen er aan de hemel in een oneindig lijkende verte een hele dunne lichtstraal, zo fijn als een draad, maar zo glanzend en doordringend

Domenico Savio was een jongen van Don Bosco, op 9 mrt 1857 door God thuis geroepen 15 jr. oud geworden. In 1954 heilig verklaard.

maar zo glanzend en doordringend, dat Don Bosco het niet kon verdragen en de ogen sloot, terwijl hij een harde schreeuw gaf, die een huisgenoot uit zijn slaap wekte. De lichtstraal was vele malen sterker dan die van de zon. Toen Don Bosco de ogen weer opende vroeg hij:

"Wat is dat, is dat niet een straal van het goddelijke licht? "
"Het was niets anders dan een natuurlijk licht, dat door de almacht van God op zo´n wijze levendiger gemaakt werd. Als de hele wereld zou lichten in een gloed van deze lichtstralen, dan zou u nog geen voorstelling kunnen hebben van de lichtglans in het Paradijs."

"Waaraan ervaart men dan de vreugde van de hemel? "
Ja, dat kan ik u niet zeggen. Geen sterveling kan de vreugde van het Paradijs begrijpen, zolang hij het aardse leven niet verlaten heeft en met zijn Schepper is verenigd. Men verheugd zich, aan, met, in God. Daarmee is alles gezegd."

***

Dominico , toonde Don Bosco een bos bloemen, bestaande uit rozen, viooltjes, zonnebloemen, gentianen, lelies, klimop en droogbloemen en in het midden korenaren.


"Geef deze bloemen aan je jongens, opdat zij deze bloemen aan de Heer kunnen geven, als hun tijd gekomen is . Zorg er voor dat allen deze bloemen hebben. Als zij deze hele bos bezitten ,zullen zij gelukkig zijn. "

"Maar wat is de betekenis daarvan ? "
"U bent streng verplicht deze dingen te weten !"
"Wel , help mij uit de verlegenheid en geef mij de verklaring !"

"Deze bloemen stellen de deugden voor, die de Heer het meeste bevallen .
-De roos betekent de liefde.
-Het viooltje de nederigheid.
-De zonnebloem de gehoorzaamheid.
-De gentiaan de boete en onthechting.
-De aren de veelvuldige communie.
-De lelie is het symbool van de deugd,
waarvan geschreven staat: Ge zult als engelen
van God in de hemel zijn, de kuisheid:
en de klimop of de droogbloemen willen zeggen , dat al deze deugden altijd aanwezig moeten zijn; Ze betekenen de standvastigheid."
Ja, Domenico jij hebt tijdens je aardse leven al deze deugden beoefend . Zeg mij nu nog :

...."Wat heeft jou bij het sterven het meeste getroost ? Dat je de deugd van kuisheid bewaard hebt ? Je goede geweten ? De hoop op de hemel ? De schat van goede werken, die je gedaan hebt ? "

"Neen, neen, dat alles ook wel, maar wat mij bij het sterven het meest sterkte was de hulp van de machtige Moeder van de Verlosser ! Zeg dat maar aan al de jongens. Zij mogen niet vergeten tot Haar te bidden, zolang ze leven.
Ik mag nu niet veel langer met u spreken,haast u als u nog iets wil vragen !"

Don Bosco , strekte vol verlangen zijn handen uit om Domenico vast te houden, maar hij greep slechts in de lucht.

"Wat doet u nu ? "vroeg Domenico lachend.
"Ik ben bang dat je van mij weggaat. Ben je dan niet lijfelijk hier aanwezig ? "
"Neen niet met het lichaam. Dat neem ik later weer aan. Als de ziel van het lichaam gescheiden is en zich met Gods toestemming aan een sterveling toont, behoudt zij haar vorm en uiterlijke verschijning, met alle eigenheden van het lichaam, zoals zij op aarde leefde en zo, ofschoon veel schoner, blijft zij, tot zij op de dag van het Laatste Oordeel weer met het lichaam verenigd wordt. Dan neemt zij het lichaam met zich mee in de hemel. Daarom lijkt het u alsof ik een hoofd, handen en voeten heb, maar vasthouden kunt u mij niet, omdat ik een geest ben. Maar aan die uiterlijke vorm kunt u mij herkennen.

******

Dit was het wondermooie visioen van Don Bosco met één van zijn pupillen.

Er is nog wat uitleg aan toegevoegd,bv over de verheerlijking, voorportaal van de hemel, de zwaartekracht die in de hemel vervangen wordt door de LIEFDE.

Uitleg.
Domenico Savio, toont ons een voorhof van de hemel , welke plaats blijkbaar nog tot de natuur behoort . Vanuit de hemel is hij er neergedaald om contact met de gewone stervelingen te kunnen hebben,met toestemming van God. Pas op het einde van de aardse dagen zal onze ziel weer met ons lichaam worden verbonden en dan gezamenlijk naar de hemel opstijgen. Dat lichaam zal dan verheerlijkt zijn, zoals het lichaam van Jezus, toen Hij na zijn dood en voor zijn hemelvaart aan de apostelen verscheen en samen met hen at en door gesloten deuren naar binnen en naar buiten trad. In de hemel is de zwaartekracht opgeheven en vervangen door de aantrekkingskracht van de Drie-ene God en van de Heilige Moeder van God, Maria.
Maria ,is door Haar Zoon met zo´n glans overgoten, dat Zijn de gehele hemel verlicht als een stralende zon. In de schittering van dit licht zullen wij schouwen in de ondoorgrondelijke diepten van Gods wezen, dieper en dieper, maar nooit zal dit goddelijk Wezen geheel worden gekend. De schepselen Gods hebben een begin, maar God is zonder begin . En de groei van begin naar oneindig is een oneindige groei.
Dus ook na miljoenen jaren, na miljoenen lichtjaren staan wij nog aan het begin van de hemel. ( deze laatste zin komt mij wat onwennig over, iets van het universum wat onvatbaar is. )
In de verre oneindigheid zullen wij gelijk zijn aan God: naar aards begrip: Nooit !

1 Joh. 3.2.

" Geliefden, thans reeds zijn wij kinderen van God, maar nog is het niet openbaar geworden, wat wij zullen zijn. Toch weten wij dat wanneer het de openbaring gekomen is, wij aan Hem gelijk zullen zijn, want wij zullen Hem zien zoals Hij is. "

Ziedaar het geheim van de hemel , het zal er nooit saai , langdradig , vervelend zijn, want de LIEFDE die er bij de aanvang ervaren wordt is al zo enorm, dat die alle liefde op de aarde in de duisternis stelt, terwijl er dan pas een oneindige in liefde begint, een nooit ophoudend verlangen naar de altijd verre maar steeds grotere liefde van en tot God, een steeds grotere bewondering wegens de steeds toenemende kennis van het goddelijke Wezen.
Alle aardse wetenschap en kennis zijn dan al een simpelheidje. De minste in de hemel weet al veel meer dan alle geleerden van alle tijden op aarde . Hij kent de mysteries van het heelal en van de atomen, hij kent alle schepselen van binnen en buiten.
In de hemel worden we weer verenigd met al onze dierbaren. Het zal een vreugde zijn ze op te zoeken. Wellicht duurt het ( naar aards begrip ) eeuwen en eeuwen om ze te vinden , maar het zal een vreugdevolle zoektocht zijn.
Verdriet , pijn vermoeidheid ,spijt, honger en dorst, knagend berouw zullen er evenmin zijn als haat en nijd jaloezie en andere ondeugden. Er is de gemeenschap van de heiligen, waarin wij in ons het Credo op aarde geloofden. Een liefdesgemeenschap. Vrede en vreugde, die nooit eindigen.
We zullen er genieten van schoonheid die op aarde niet bestond. De pracht van de engelen , maar ook de schitterende hemelse landschappen , de eindeloze variatie van de hemelse schepselen en scheppingen. En de talloze contacten met de andere hemelbewoners. Onze liefde zal geen eigenliefde meer zijn !

De voorwerpen , vreugden en heerlijkheden in de hemel zijn zo verschillend van die van de aarde, dat ze volstrekt niet met elkaar te vergelijken zijn. Ten opzichte van die in de hemel zijn de aardse slechts stof en vuil.

Volgens de wetten van de goddelijke Liefde en genade zet hier op aarde niemand een stap die hem niet dichterbij bracht tot het eeuwige doel. Door een slok koud water aan een arme gegeven krijgt hij recht op hemels loon. Ieder zacht , goedig , vriendelijk woord wordt dadelijk in het boek des levens opgetekend om de genade van de hemelse heerlijkheid te verhogen. De hier op aarde verworven verdiensten worden door de kleine fouten en geringe zonden niet verminderd...

maar deze schat blijft in zekerheid.
De verhouding en de liefde van de zaligen met degenen die nog op aarde vertoeven, blijft geheimzinnig voortduren.

de zeven deugden

1. Prudentia (Voorzichtigheid - verstandigheid - wijsheid)
2. Iustitia (Rechtvaardigheid - rechtschapenheid)
3. Temperantia (Gematigdheid - matigheid - zelfbeheersing)
4. Fortitudo (Moed - sterkte - vasthoudendheid - standvastigheid)
5. Fides (Geloof), in Latijnse teksten vaak omschreven als Pietas
6. Spes (Hoop)
7. Caritas (Naastenliefde/Liefde)

hier de symbolen voor de zeven deugden:


1. Prudentia (Voorzichtigheid - verstandigheid - wijsheid)Clematis
2. Iustitia (Rechtvaardigheid - rechtschapenheid) Anemoon / Margriet / Acacia
3. Temperantia (Gematigdheid - matigheid - zelfbeheersing)lelietje der dalen, Azalea
4. Fortitudo (Moed - sterkte - vasthoudendheid - standvastigheid)Duizendblad, klimop, muurbloem,winde
5. Fides (Geloof), in Latijnse teksten vaak omschreven als Pietas symbolen genoeg maar geen bloem
6. Spes (Hoop).lelie/ maartsviooltje, Amandelbloesem
7. Caritas (Naastenliefde/Liefde) roos of egelantier