Bijlagen:
drieluik_gebed folder.pdf (51 KB)   

08-05-2019 om 00:00 geschreven door willy  

Korte levensschets

Ten noorden van Beyrouth, op 1600m hoogte, bevindt zich Beqaa Kafra, het hoogstgelegen dorp van Libanon. Daar is het centrum van de Maronieten. Het zijn fiere, moedige en gastvrije mensen die sterk gehecht zijn aan hun christelijke overtuiging.

Sedert vele eeuwen vereren zij de H.Maagd Maria; ze bidden de Rozenkrans waar ze ook zijn: thuis, op het werk, op het veld. Ze hebben grote eerbied voor hun priesters. Als een Maroniet een priester ontmoet, kust hij zijn hand als uitdrukking van eerbied voor hem.

Youssef Anton Makhlouf is op 8 mei 1828 geboren, als vijfde kind van een arm gezin. Zijn ouders waren zeer vroom en godvrezend, inzonderheid zijn moeder, Brigitta. Zij vastte dikwijls. Vol genegenheid leerde zij haar kinderen de geloofswaarheden kennen en bracht ze elke avond samen voor het gezinsgebed. Ze ontbrak nooit in de dagelijkse H.Mis. Voor haar was dit het steunpunt van de dag. Ze ging ernaar toe met haar jongstgeborene in de armen.

Toen hij amper drie jaar was verloor Youssef zijn vader. Deze stierf in de oorlog. Er was toen een invasie van Libanon door de troepen van de Egyptische Ibrahim Pacha. Tanios, een oom aan moeders kant, hoewel hij hard moest werken voor het onderhoud van zijn eigen gezin, deed zijn best om zijn zuster en de weeskinderen te helpen. Enkele jaren later besloot Brigitta opnieuw te huwen. Lahoud, de tweede man van Brigitta was zeer vroom. Hij nam het welzijn van het gezin ter harte. Hij droomde ervan priester te worden. Hij sprak erover met zijn vrouw. Zij stemde in. Na zijn studies werd hij priester gewijd. De orthodoxe godsdienst laat immers toe dat gehuwde mannen priester worden.

De jonge Youssef koesterde onmiddellijk genegenheid voor zijn stiefvader Lahoud. Toen deze priester werd kreeg hij de naam pater Dominicus. Hij nam het kind met zich mee overal waar hij ging om de mensen te helpen.

Als hij oud genoeg was werd hij zijn koorknaap en diende hem als hij de H.Mis opdroeg. Naast de dorpskerk werd er een school opgericht waar de jongens leerden lezen en schrijven, de H.Mis dienen en ze leerden er ook de H.Mis helemaal te zingen.

Naast zijn studies, moest de jonge Youssef de dieren hoeden en hij werkte op het veld. Zijn moeder leerde hem te bidden met het hart, maar ook bidden in de eenzaamheid. Hij nam de gewoonte zich terug te trekken in een grot, waar hij alleen was en waar hij bad voor een beeldje van O.L.Vrouw dat hij daar verborgen had. Aan de H.Maagd sprak hij zijn verlangen uit om in het voetspoor te treden van zijn twee ooms van moeders zijde, Augustin en Daniël die monniken en asceten waren. Vaak bracht hij hun een bezoek in het klooster en bad er met hen. Hij bewonderde hun leven van onthechting en volkomen overgave aan God.

Mariam, een jong meisje uit de buurt en zelfs een verre verwante van Youssef, werd verliefd op hem. Hij was mooie, rijzige jonge man. Soms volgde ze hem ongemerkt tot aan de grot en sloeg hem gade terwijl hij in gebed verzonken was. In stilte leed ze eronder dat hij zo onthecht was aan het wereldse. Ze begreep dat hij zijn liefde enkel aan God zou geven. Het jonge meisje had de echte betrachting van Youssef begrepen.

Op de leeftijd van drie en twintig jaar verliet Youssef zijn huis,’s nachts in het geheim, zich bewust dat zijn omgeving niet opgetogen zou zijn met zijn keuze. Zijn stiefvader en zijn oom rekenden op hem voor het werk op het veld en zijn moeder had twijfels in verband met zijn roeping. Mariam hield van hem en zijn broers en zussen verkozen dat hij bij hen bleef.

Om die reden nam Youssef afscheid van hen in de stilte van zijn gemoed. Zonder dat iemand het wist, ondernam hij een verre tocht naar het heiligdom van O.L.Vrouw van Mayfoug. Hij had besloten daar zijn eerste jaren noviciaat te doen.

Na enige ontreddering wegens het plotse vertrek van Youssef, gingen zijn oom Tanios en zijn moeder naar het klooster van Mayfoug om hem te overreden naar huis terug te keren. Maar dit bleek vergeefse moeite. Hij wilde monnik worden. Tenslotte zei zijn moeder:” Als je een slechte monnik wil worden, kom dan direct naar huis! Maar als je roeping van God komt, word dan een heilige.”

De jonge man was echter meer dan ooit overtuigd van zijn levenskeuze. Hij bleef in het klooster en kreeg de naam Charbel. Die naam verwijst naar een martelaar uit de tweede eeuw. Om God nog beter te dienen en Zijn Wil te doen, wijdde hij zich nog meer aan gebed en vasten, aan gehoorzaamheid en versterving. In het klooster deed hij alle taken met nederigheid en tevredenheid: hij waste de kleren, maakte sandalen, bewerkte en bemestte het veld.

Na dit eerste jaar noviciaat, vast besloten om dit leven van onthechting voort te zetten, begaf de jonge Charbel zich naar het klooster van de heilige Maron (behoeder van de katholieke orthodoxie). Hij deed er zijn eeuwige geloften. Hij begon toen uitsluitend binnen de kloostermuren te leven. Het was aan vrouwen niet toegelaten er binnen te komen, zelfs niet aan familieleden. Zo kwam Brigitta, zijn moeder op zekere dag naar het klooster op bezoek bij haar zoon.

Maar ze kreeg hem niet te zien. Ze kon enkel zijn stem van achter de tralies horen en zei hem:

”Mijn jongen, wat doe je? Steek je je weg voor mij?”

“ Moeder, antwoordde Charbel, als God het wil, zullen we mekaar ontmoeten in de eeuwigheid en we zullen voor altijd verenigd zijn.”

Zijn leven als kluizenaar.

Na zijn theologiestudies in het klooster van St Kobrianous en St Justin te Kfifan( Batroun), werd Charbel op 23 juli 1859 te Bkerkg priester gewijd.

Toen hij naar de stad Annaga werd gestuurd, kwamen alle familieleden en veel mensen uit zijn dorp daarheen.

Zij ontvingen er zijn zegen. Zo kwamen ook zijn oom Tanios en zijn oude moeder daar naartoe. Ook Mariam die intussen gehuwd was en vele anderen. Ze kusten zijn hand vol eerbied en vroegen hem naar het dorp te komen en er de H.Mis op te dragen. Maar hij weigerde. Hij was er zich van bewust dat de monnik die zijn klooster verlaat, het risico loopt de onthechting aan de voormalige levenswijze te schaden.

Vanaf die dag begon de monnik Charbel steeds meer ascetisch te leven.

Onder leiding van zijn geestelijke leidsman, pater Hardini, wijdde hij zich aan de studie van de Heilige Schrift om zo te groeien in heiligheid.

Hoe meer hij afstand nam van het leven, hoe meer zijn innerlijk leven groeide in eenheid met God.

Dit alles ging niet vanzelf. De duivel, de eeuwige vijand van de mens, kwelde hem voortdurend. Maar hij doorstond de pijnen, zuchtend en op de tanden bijtend. Wanneer de aanval van Satan voorbij was, herwon hij ogenblikkelijk zijn serene, onthechte ingesteldheid.

Charbel leidde een steeds ascetischer leven.

Hij werd een voorbeeld van armoede.

Hij droeg de meest versleten kledij, altijd dezelfde:

 ’s zomers en ’s winters, ondanks vaak bittere koude.

Hij had beslist nooit vlees te eten.

Voor zichzelf koos hij het meest aangebrande voedsel, de minderwaardige vruchten. Op het veld deed hij het lastigste werk. Wanneer hij geld ontving om H.Missen op te dragen, gaf hij het onmiddellijk af aan zijn oversten, zonder zelfs te weten wat hij gekregen had. Hoewel hij voortdurend in de stilte leefde, in onthechting aan de wereld, kende men hem als een iemand die vol respect en liefde voor de medemens was.

Wanneer hij biecht hoorde, bleek dat hij de gave had om in de harten van de mensen te zien. Hij gaf strenge penitenties voor het herstel van de zonden, terwijl hij de biechteling met respect en liefde hielp om zijn levensstijl tegenover God en de naaste te verbeteren.

Zekere dag werd Charbel opgeroepen bij een zieke knaap. Hij begreep onmiddellijk dat het levenseinde van de jongen nabij was. Hij nam zijn biecht af en bereidde hem voor om sereen in Gods barmhartige Liefde te sterven.

Naar verluidt heeft Charbel een andere jongeman genezen van typhus.

Bij een brutale aanval van de Turken werden 14.000 christenen samen met hun priesters gemarteld en gedood. Charbel was toen nog maar pas priester gewijd.

Urenlang bleef hij geknield voor het tabernakel, bewegingloos, om God te bidden om hulp voor zijn volk. Hij smeekte de H.Maagd Maria om voorspraak bij haar Zoon om Libanon te redden.

Zijn toewijding aan de Moeder Gods was bekend.

Vaak zei hij : “ Als je wil dat je ziel gered wordt, bid dan tot de H.Maagd Maria opdat Zij voor jou ten beste spreekt.

Zij zal je heil waarborgen.”

Na zestien jaar kloosterleven met de andere monniken, vroeg Pater Charbel de toelating om afgezonderd als kluizenaar te leven. Dit werd toegestaan.

Gedurende 23 jaar leefde hij in onthechting, strijdend tegen de zonde en tegen elke gedachte die niet op God was gericht.

Hij at slechts éénmaal per dag en at slechts één soort voedsel tegelijk. Hij gebruikte geen vlees noch fruit.

Hij sliep ongeveer drie à vier uren per nacht op een schamele strozak op de grond; een houtblok diende als hoofdkussen. Hij kreeg toelating om in zijn cel slechts over een kan met water te beschikken. Tijdens zijn kluizenaarschap ging hij door met  eenvoudige en lastige handenarbeid. Hij bad veel. Om 11u , elke dag, droeg hij de Heilige Mis op. Die duurde drie uren.Daarna gebruikte hij zijn armoedige maaltijd. Als hij iets moest zeggen aan zijn confraters, sprak hij op gedempte toon en met weinig woorden. Hij stapte in stilte, met neergeslagen blik, terwijl hij de Rozenkrans of andere gebeden bad.

Hij was groot van gestalte, mager, waardig, zwijgzaam en hij straalde vrede en liefde uit. Zij die hem ontmoetten in zijn eenzame leven werden vaak tot tranen toe bewogen. Pater Charbel was erin geslaagd om al wat niet van God kwam uit zijn hart te bannen. Zelfverzaking, Armoede en  Gehoorzaamheid waren in hem vlees en bloed geworden. Terwijl hij naast zijn confraters werkte, leefde hij in een sfeer van stilte en ingekeerdheid.

Een paar kleine anekdotes illustreren enkele facetten van zijn levensstijl.

Op zekere dag kwam zijn broer op bezoek.

Hij belt aan het portaal en van achter de deur hoort hij de stem van een monnik die vraagt wat hij verlangt.” Ik kom mijn broer , pater Charbel, bezoeken.” “ Wacht even, ik ga vragen of je hem mag ontmoeten.” Pater Charbel ging bij zijn overste en vroeg hem of hij zijn broer mocht ontvangen.

De overste stemde in, tegelijk was hij even verrast over die verregaande nederigheid en gehoorzaamheid. Pater Charbel kwam terug, liet zijn broer binnenkomen en stelde hem twee korte vragen: “ Hoe gaat het met de ganse familie? En beleven jullie de geboden van God?” Hiermede was het onderhoud afgelopen.

De kluizenaar gebruikte ook niet veel woorden als andere monniken hem kwamen bezoeken. Hij ontving hen met een glimlach die hun welkom betekende en zonder verder omhaal stak hij hun de biografie van een heilige in handen. Daarna wees hij hun een passage aan die ze moesten lezen als spirituele aansporing voor de bezoekers en voor hemzelf. Bij het einde van deze lezing deed hij hen uitgeleide zonder één woord toe te voegen aan de tekst die ze hadden gelezen.

Verscheidene mensen kunnen getuigen dat Pater Charbel nooit een dier heeft gedood, zelfs niet als het om gevaarlijke dieren ging. In de wijngaard van het klooster vonden de monniken eens een grote giftige slang. Tevergeefs trachtten ze het dier te doden dat zich verweerde en hen bedreigde. Vol schrik riepen zij de kluizenaar te hulp. Hij kwam, stond recht tegenover de slang en terwijl hij zijn wijsvinger vooruit richtte, zei hij op kalme toon: “ Verdwijn van hier!” de slang kronkelde even en kroop weg in de richting die hij had aangewezen!

Dit gebeurde volgens de manier van denken van de heilige. “Het behoort mij niet toe, maar alleen God, de Schepper, om al dan niet een slang van het leven te beroven.”

Maar wat gedaan met de sprinkhanen die in het verleden het graan hadden opgegeten en die hongersnood brachten voor duizenden Libanezen? En nu waren ze er terug; met miljoenen, om alles ineens te verwoesten.

De overste van de kluizenarij, die vaststelde dat de lucht verduisterde door de miljoenen dreigende insekten, vroeg aan Pater Charbel onmiddellijk water te wijden. Hij wijdde het. Men liet de boeren ervan nemen om hun velden te besprenkelen.

Overal waar dit wijwater werd gebruikt waren de velden gered. Later hebben de bewoners van de nabij gelegen dorpen de gewoonte aangenomen wijwater van de Kluizenarij te gebruiken om ongedierte ( ratten, vossen) en ook muggen en andere schadelijke insekten te verdrijven.

Bij de christenen en de moslims was het vertrouwen in de macht van de wonderdoener, pater Charbel, zeer groot.

De genezing van een gevaarlijke mentaal zieke toont dit aan. Met veel moeite en met de hulp van verscheidene sterke mannen werd de zieke man tot aan de ingang van het klooster gebracht. Toen ze daar aankwamen was hij woest, hij beet, hij sloeg en schreeuwde en wou niet naar binnen. Maar toen de rijzige gestalte van de Kluizenaar aan de deur verscheen, knarsetandde de gekke man en hij snakte naar adem. Daarna werd hij rustig en liet zich naar de kapel leiden waar pater Charbel het Evangelieboek op zijn hoofd legde. Hij las er een bladzijde uit voor en de man was volkomen genezen.

Dit zijn slechts enkele korte gegevens uit de vele buitengewone voorvallen uit het leven van de heilige Charbel. Hij ontsliep op 24 december 1898 ’s avonds.

Acht dagen voordien bevond hij zich in de ijskoude kapel en bad er geknield als voorbereiding op de H.Mis. Niet zonder moeite besteeg hij het altaar en begon de H.Mis.

Tot tweemaal toe viel hij bijna op de grond.

Bij het omhoogheffen van de kelk moest pater Makarios hem komen helpen. Een beroerte had de Kluizenaar getroffen.

De laatste week van zijn leven lag hij vol pijn op een strozak op de grond. Ondanks het lijden en met de dood voor ogen, bad hij zonder ophouden. Hij weigerde versterkend voedsel en wilde trouw blijven aan zijn vroegere gelofte. In de heilige nacht even voor Kerstmis, na het sacrament van de zieken te hebben ontvangen, is hij gestorven om voor eeuwig in Gods Liefde opgenomen te worden.

Wenend droegen zijn medebroeders zijn lichaam op hun schouders. Stappend doorheen de tuin die met een laagje verse sneeuw was bedekt, brachten  ze hem binnen in de ijskoude kapel. Ze legden hem vóór het altaar en staken vier kaarsen aan. Bevend van de koude en helemaal verkleumd, hielden ze de hele nacht de wake bij de afgestorvene, terwijl ze zich afvroegen hoe pater Charbel het had gekund om talloze uren geknield voor het tabernakel te blijven bidden in deze ijskoude kapel, ook tijdens de voorbije drieëntwintig barre winters.

’s Anderendaags wikkelden zij het lichaam in een laken en begroeven het, zonder kist, in de grond van het kerkhof van Annaga, dat aan de kluizenarij paalt. Vijf maanden later werd een schitterende lichtstraal gezien tussen de begraafplaats van Pater Charbel en de kapel. De overste was hierover niet verbaasd. Hij wist dat pater Charbel reeds tijdens zijn leven een heilige was. Hij gaf opdracht het lichaam te ontgraven.

Tot ieders verbazing bleek het lichaam ongeschonden.

Het laken was doordrenkt met een rooskleurig vocht dat op bloed geleek. Het leek alsof pater Charbel niet dood was, maar ingeslapen. Het lichaam was niet stijf maar soepel en beweeglijk alsof hij levend was. Ze trokken hem verse kleren aan. Kort daarna waren die kleren ook doordrenkt met hetzelfde eigenaardige vocht. Deze feiten konden niet onopgemerkt of onbesproken blijven. Weldra kwamen de mensen van overal toegelopen.

Er volgden toen tal van genezingen en duizenden bekeringen, en dit niet alleen bij de christenen.

Teneinde het lichaam te onttrekken aan de soms opdringerige mensen, legde men het in een graf, ditmaal niet in de grond, maar in een stenen graf. Kort daarop begonnen de wanden van het graf bloederig zweet af te scheiden.

In 1927 werd een nieuwe opgraving bevolen. Opnieuw vond men een ongeschonden lichaam, soepel, dat hetzelfde mysterieus vocht afscheidde. Vanuit het klooster zond men een brief aan Paus Pius XI met verzoek tot zaligverklaring van Pater Charbel. Toen werd hij een derde maal begraven in een nieuwe graftombe.

Er werden talrijke genezingen door toedoen van de heilige uit Libanon vastgesteld. We staan even stil bij twee gevallen die met het oog op de zaligverklaring door de geneesheren nauwgezet onderzocht werden.

Het eerste geval betreft de plotse genezing van zuster Marie Abel Kamani. Door een landurige ziekte kon ze zich enkel in een rolstoel verplaatsen. Nadat ze het “ vocht” dat door de stenen wand van het graf naar buiten drong, had aangeraakt, was zij in staat uit haar rolstoel op te staan. Al 14 jaar leed zij aan de maag. Haar pancreas, blaas en nier waren aaneengekleefd en werkten bijna niet.

Ze moest dikwijls overgeven en ze was graatmager. Haar rechter arm was verlamd. Ondanks twee operaties voelde ze dat ze weldra zou sterven. Maar nadat ze het “ vocht” op de wand van het graf van Pater Charbel had aangeraakt, was ze ineens helemaal genezen. Toen de klokken luidden om dit heugelijk feit te verkondigen , was er ook een moslim naar de kerk gekomen; hij verklaarde meteen dat hij christen wilde worden.

Er was ook een Egyptenaar die de genezen zuster aansprak.

Hij zei:”uw genezing heeft me teruggebracht tot het christendom. Eigenlijk was ik naar hier gekomen om te genezen van mijn doofheid, maar God heeft mij geestelijk licht gegeven.”

De andere genezing betreft de heer Iskander Obeide die opnieuw kon zien nadat hij het graf van de heilige had bezocht. Nadat hij uit één oog blind was geworden, had hij vaak tot de heilige Charbel gebeden. Deze verscheen hem ‘ ‘s nachts in een droom en zegde hem zich naar zijn graf te begeven. Hij zou pijn voelen maar ook genezen. Toen hij daar aankwam, voelde die man een brandende pijn in zijn oog; en toen hij zijn oog opende kon hij opnieuw zien.

Het nieuws over de buitengewone genezingen en bekeringen van vele mensen die het graf van Pater Charbel bezochten, ging tot ver over de grenzen van Libanon. Steeds meer mensen gingen er op bedevaart om meer van zijn leven te weten te komen en om zijn voorspraak te bekomen. Een jong meisje, Hosn Mohair had van toen ze nog klein was een been dat 5 à 6 centimeter korter was dan het andere. Hierdoor liep ze erg mank. Ze begaf zich naar Annaga en bracht wijwater en wat aarde, die ze nabij het graf van de heilige had genomen, mee naar huis. Met dit water en die aarde begon ze haar gebrekkig been te masseren. Haar verwanten probeerden haar daar vanaf te brengen omdat ze na verloop van enkele dagen geen enkel  resultaat bespeurden. Maar het meisje was zo gedreven door een vast vertrouwen dat ze doorzette.... en stilaan werd het gebrekkige been langer tot het even lang was als het andere. De overheidspersonen van het dorp die tot de Druzen behoorden, kende haar persoonlijk. In 1950 verstrekten zij beëdigde verklaringen om dit wonderbare feit te bevestigen.

In de jaren 1950 werd het graf meerdere malen geopend. Eminente specialisten onderzochten het lichaam. Na meer dan een halve eeuw bleek het nog onaangetast.

Er was geen enkel spoor van ontbinding en het was bedekt met een rooskleurig vocht, wat medisch onverklaarbaar was.

Veel mensen die naar het graf kwamen werden genezen, niet alleen fysisch maar ook spiritueel.

Het nieuws over de talrijke mirakelen verspreidde zich als een lopend vuurtje. Er bestaat ook een miraculeuze foto. Deze kwam er tijdens één van de verschijningen van de heilige Charbel. Op die wijze kregen de komende generaties een duurzaam portret van de heilige.

Heden ten dage komen er vele duizenden mensen op bedevaart naar het graf van de H.Charbel.

Zijn buitengewoon voorbeeld moge ons aansporen tot meer godsvrucht en vertrouwen in O.L.Vrouw en tot een blijmoediger leven in de Wil van God.

We vieren de heilige op 24 juli, de noveen begint op 15 juli, en 15 december u kunt het noveengebed hier dag na dag volgen, beveel al uw gekende zieke mensen aan en vertrouw op genezingshandelingen.

08-05-2019 om 00:00 geschreven door willy  

Opmerkelijk interview Kennisdeling

Overgenomen van een ter hand gestelde fotocopie van een interview opgetekend door Peter de Bruijne tijdens zijn gesprek met Daniël Shayesteh uit Iran.

Ex-volgeling van ayatollah Chomeni leidt nu honderden moslims tot Jezus.

Daniël Shayesteh was als student actief in de islamitische revolutie van Iran en was een felle tegenstaander van de sjah. Hij trouwde met de even toegewijde activiste Mary en kreeg twee dochters. Toen ayatollah Chomeini op 1 februari 1979 ut ballingschap terugkeerde naar Iran werd hij verwelkomd als een messias. Shayesteh was toen al jaren betrokken bij de islamitisce revolutie in zijn land, die in feite het begin inluidde van het internationale terrorisme. Toen de Islamitische republiek Iran in augustus 1980 officieel werd uitgeroepen, werd daniël belast met het rekruteren van jonge moslims die als terrorist naar westerse landen moesten gaan om daar dood en verdef te zaaien. Maar een paar jaar later, tijdens de oorlog met Irak (1980-1988), kreeg hij kritiek op het totalitaire regiem van Chomeini en werd hij gevangen genomen en in een dodencel geplaatst. Vreemd genoeg werd hij korte tijd erna vrijgelaten en onder huisarrest geplaatst. Omdat hij wist dat er een veroordeling zou volgen , vluchtte hij naar Turkije. Zijn vrouw en kinderen moest hij achterlaten. Hij leefde in grote angst, want de Iraanse veiligheidsdienst was ook in Turkije actief. In de periode dat hij zich in Turkije schuilhield, werden zo’n 450 politieke vluchtelingen uit Iran door Chomeini’s mensen vermoord.Tot op de dag van vandaag hangt Daniël de doodstraf boven het hoofd. Hij is dan ook nooit meer in zijn vaderland terug geweest.

Mary en de kinderen volgden hem later naar Turkije, maar tot hn schrikwas er iets met Daniël gebeurd wat ze in haar stooutste dromen niet had verwacht.

Totaal ander mens

Daniël was in Turkije een totaal ander mens geworden. Hij liepvoortdurend het gevaar om te worden geliquideerd door de Iraanse veiligheidsdienst en bovendien had een zakenpartner hem financieel bedrogen. Op het moment dat hij van plan was om deze moslimvriend achterna te reizen naar Duitsland om zijn geld terug te eisen ontmoette hij Iraanse vluchtelingen die geloofden in Jezus. Ze kwamen samen in een Armeense kerk in Turkije. Daniël had altijd gedacht dat christenen immoreel, zondig en onbetrouwbaar waren, maar deze mensen ontdermden zich over hem en boden hun hulp aan. Hij besloot een keer naar hun bijeenkomst te gaan. In die tijd droomde hij ’s nachts over het huis waarin hij was opgegroeid. Het was een beangstigde droom. Overal was vuur , aardschokken deden het huis wankelen en mensen stierven onder het puin. Daniël riep in zijn droom tot God om hulp. Toen verscheen er een licht waaruit een stem klonk die zei: “Ik ben Jezus, Ik wil je helpen, kom uit je vaders huis.” Daniël rende het huis uit en vlak achter hem stortten de muren in. Toen werd hij wakker en hij begreep dat het een droom was geweest. Die nacht kon hij niet meer slapen. De droombleef hem achtervolgen. De volgend ezondag ging Daniël naar de kerk waar zijn nieuwe vrienden samenkwamen. Tot zijn grote verbazing sprak de voorganger over precies dezelfde digen als waarover hij gedroomd had. Als je hele wereld ineenstort, is Jezus de onwankelbare rots. Hij kan je uit de totale chaos redden, uit het vuur van het eeuwige oordeel.letterlijk zei de voorganger: “ Kom uit je vaders huis, uit de traditie, en kom naar het licht, Jezus.”

Eerste Bijbel

Daniël was diep aangeraakt en vroeg de voorganger om het boek waar dit allemaal in beschreven staat, en zo kreeg hij zijn eerste bijbel.

Daniël was leraar geweest in Iran. Hij had filosofie gestudeerd en gaf les op koranscholen. Maar de Bijbel had hij nog nooit gelezen. Zelf zegt hij:"het evangelie van Jezus Christus is zo anders dan de islam en dan iedere andere godsdienst? Het gaat over een relatie met de eeuwige God, als tussen een kind en een vader. Ik was een zeer wreed mens. Ik leidde terroristen op om in het westen de dood en verderf te gaan zaaien. Dat was een onderdeel van mijn werk. Ik was door en door slecht, maar mijn leven is totaal veranderd door de ontmoeting met Jezus. En het begon met de positieve invloed van de Iraanse christenen. De liefdevolle manier waarop zij mij in Turkije hebben behandeld, nota bene de mensen die ik volgens mijn strenge islamitische opvattingen verplicht was te haten. Nu mag ik zelf moslims tot Jezus leiden. Wat een genade!

Mary’s droom

Toen Mary met de kinderen in Turkije aankwam, ontmoette ze een andere Daniël. Maar in zijn genade verscheen Jezus ook aan haar in een droom. Zo werd ook Mary van een fundamentalistische moslim een volgeling van Jezus. De dreiging in Turkije was echter zo groot dat het voor het gezin te gevaarlijk werd om bij elkaar te blijven. Daarom keerde Mary met de kinderen terug naar Iran. Later werden ze weer verenigd nadat ze politiek asiel hadden gekregen in Australië. Inmiddels zijn de kinderen volwassen en Daniël en Mary reizen over de hele wereld om te vertellen over de totale verandering die Jezus in ieder mens tot stand wil brengen, ongeacht religieuze of maatschappelijke achtergrond.

U bent zelf een toegewijd moslim geweest. Hoe zou u de islam beschrijven?

De islam behelst het totale leven, zowel individueel als collectief, maar het is vooral een godsdienst met een totaalprogramma voor een andere wereldorde. Het grote doel van de islam is de hele wereld te onderwerpen aan Allah’s wil. Voor dat doel zijn alle middelen gerechtvaardigd. Dat kan zelfs betekenen dat je mag liegen en bedriegen als het maar leidt tot het grote doel. Dit noemen we in de islam taqiyya, wat je zou kunnen vertalen met “ heilige misleiding” . Het betekent dat je mensen op vele manieren mag misleiden om de weg te banen voor de islam. Als je in Iran woont, heb je taqiyya minder nodig dan bijvoorbeeld in Nederland, waar moslims een minderheid vormen. Uiteindelijk gaat het erom dat Allah’s gerechtigheid via de islamitische wetgeving, de sharia, alledaagse praktijk zal worden. Taqiyya betekent dat je iemand misleidt om hem of haar uiteindelijk voor de islam te winnen. En als dat niet lukt,is het bij sommigen stromingen binnen de islam zelfs geoorloofd om uiteindelijk zo iemand te doden. Als het maar voor het hogere doel van de islam is, en niet voor je eigen belang.

Het begrip taqiyya, dat letterlijk in de Koran beschreven staat, maakt dat de hele islamitische samenleving doordrongen is van leugen en bedrog. Vrienden bedriegen elkaar, mannen bedriegen hun vrouw en ga zo maar door. Maar taqiyya is in eerste instantie een middel om de vijanden van de islam te misleiden.

Hoe kan een schepsel van God met een leugenachtige manier leven zonder zichzelf niet evenzeer te misleiden?

Ja, dat is onmogelijk in een echte relatie met God. Maar in de islam wordt misleiding geprezen. In de Koran staat zelfs dat Allah de grootste en beste misleider is die er bestaat (Sura 3:54). Dus als Allah de beste misleider is dan moeten zijn volgelingen ook zoeken naar de beste vormen van misleiding. De Bijbel is totaal anders en noemt misleiding gewoon zonde. De heilige God tolereert geen enkele zonde, dus ook niet de leugen. Als een christen zoiets doet, zal de Heilige Geest hem overtuigen van zonde. Maar in de islam volgt er een beloning als je “ heilige misleiding” toepast. Je wordt zelfs de beste volgeling van Mohammed, want als je misleidt, treed je in het voetspoor van Allah.

Helaas weten de meeste westerse landen dit niet, daarom zie ik het als mijn plicht om de mensen wakker te schudden en ze op te roepen om de originele geschriften van de islam te lezen en niet te luisteren naar de huidige moslimleiders, die nota bene een opdracht van Allah hebben om je te misleiden. Een moslim kan zijn wortels niet verloochenen, want als hij dat doet, wijst hij Allah af en dat is het ergste wat hem kan overkomen.

Hoe zit het met de naam Allah? Is dat dezelfde naam als God?

De naam Allah is de Arabische vertaling voor God. Die naam vertegenwoordigt niet direct de persoon die ermee wordt bedoeld.

De naam God zonder verwijzing naar bijvoorbeeld Israël, of naar Jezus, betekent eigenlijk niets anders dan “ een begrip voor de allerhoogste macht”. Het woord God draagt niet de zuiverheid en de heiligheid in zich die je pas gaat zien als je de Bijbel leest.

Arabische christenen hebben geen alternatief, en in die zin is het geen probleem dat Arabische christenen de naam Allah voor God gebruiken. Daarmee bedoelen ze immers de God van de Bijbel. Het enige wat je hierover tegen moslims kunt zeggen, is dat Allah van de Bijbel anders is dan de Allah van de Koran.

Sommige Arabieren hebben na hun bekering tot Jezus de naam van Allah veranderd in Jahweh. Maar ook dat is een taalkwestie. In feite zijn zowel Allah als God begrippen die uit het heidendom komen. Daarom zegt God tegen Mozes als hij vraagt hoe hij de “Ik ben” die zich in de brandende braamstruik aan hem openbaart, moet noemen: Zeg tegen de Israëlieten dat ‘Ik ben’, de God van Abraham, Isaak en Jakob je heeft gestuurd” God staat altijd in relatie tot de mensen die Hem persoonlijk kennen.

Als ik met moslims praat, gaat het er in de eerste plaats om dat ik duidelijk maak wie de werkelijke God is, en vervolgens vertel ik wat deze God voor ons heeft gedaan. Dat Hij zelf alle stappen heeft gezet om ons van het eeuwige oordeel te redden. Als de moslim begrijpt dat God zelf naar de aarde moest komen om de mensen te redden, dan komt ook het besef naar boven dat de islam juist op dat punt volledig faalt, en in feite alles laat afhangen van de mens en zijn daden. God neemt het initiatief, God zorgt voor jou en is bewogen met jou. Hij heeft je lief. Als dat doordringt, is dat meestal ook het moment dat de moslim bereid is te luisteren naar het evangelie. Het is zo overtuigend voor een moslim, want als het God is die je redt, dan moet Hij je ook steunen zolang je op deze boze wereld leeft. En dat is precies wat Jezus belooft:”Ik ben met je alle dagen, tot aan de voleinding van de wereld.” Geen wonder dat de islam alles doet om te ontkennen dat God een zoon heeft, en zegt dat God – die geest is – geen zoon kan hebben omdat hij niet kan trouwen.

Op die manier demoniseren ze het christelijk geloof, terwijl de Koran zelf spreekt over een maagdelijke geboorte. In Sura 19 staat:”Ik zond mijn Geest en Hij werd een perfecte mens.” Het is een exacte overname van Lucas 2. Maar dat wordt volledig verzwegen onder moslims. Als ik dit met moslims bespreek zijn ze stomverbaasd.

Er staat nog steeds een prijs op uw leven. Hoe durft u dan zo open en vrij de islam bekritiseren? In Nederland is, op een paar waaghalzen na iedereen bang om dat te doen.

Ik ben drie keer op het nippertje aan de dood ontsnapt. En nog steeds ben ik niet veilig. Ik ben ter dood veroordeeld in Iran voor mijn politieke verleden, ik heb de doodstraf verdiend vanwege mijn bekering tot het christelijk geloof. En ten derde moet ik volgens de Koran sterven omdat ik openlijk kritiek heb op de profeet. Maar ik ben in de hand van Jezus. Hij is soevereine God en zijn genade is alles voor mij. Hij heeft alle angst bij mij weggenomen. Ik sta niet boven mijn Heer. Het is een vreugde voor mij om gedood te worden al sdicipel van Hem. Intussen mag ik vele mensen in de wereld wakker schudden en wijzen op de liefde van God. Honderden moslims hebben door mijn getuigenis de genade en liefde van God leren kennen. Ik weet dat Nederland en Europa en Amerika onder grote dreiging staan van de islam. De islam is een rijke godsdienst, en die rijkdom en macht dwingen veel westerse landen tot een slaafse houding. En dat is fataal. Helaas doen de meeste leiders in het Westen niets om hun eigen land en volk te beschermen tegen de islam. Ze laten zich manipuleren door de economische macht en welvaart van de islamitische regiems. De olie heeft hen volledig in de ban. Maar ik zeg het met klem: er komt niets goeds van de islam! Word nooit afhankelijk van de economische macht van de islam. Het is de onverbiddelijke doodstraf voor ieder niet-moslim, eerst de jood, dan de christen en daarna iedere ‘ongelovige’. Probeer uit alle macht onafhankelijk te worden en te blijven van islamitische landen en van de olie. Het geeft je op de korte termijn welvaart, maar op de lange termijn betekent het een geestelijke en vaak ook fysieke dood. Je eindigt op de slachtbank waar volgens de Koran iedere ‘ ongelovige’ hoort te eindigen. Je kinderen, je kleinkinderen zullen geen vrijheid en democratie meer meemaken als ze onder de islam leven. Als jullie eens wisten hoe wanhopig de mensen zijn onder een islamitisch bewind. De islamitische regeringen zijn zo wreed. Ze lopen in het voetspoor van Mohammed, die gebood dat iedereen die tegen de Koran is , gedood moet worden. In Iran is 95 procent van de mensen het islamitisch regiem helemaal zat. Ze haten de sharia-wetgeving en voelen zich als in een gevangenis.

Hoe kan het toch dat een moslim besluit om Jezus te volgen, terwijl hij van tevoren weet dat het zijn leven kan kosten?

Jullie in het Westen begrijpen dat niet. Jullie cultuur is zo zelfgenoegzaam geworden, zo gericht op je eigen welbevinden. Het is een cultuur die ver verwijderd is van het hart van Christus, en dat is diep treurig. Daarom moet de kerk in het Westen opnieuw gaan nadenken over de werkelijke waarden van het Christelijk geloof. En als ze die ontdekt hebben, zal alles veranderen. Hoe kan het dat mensen die leven onder islamitische regiems, kiezen voor Jezus? Dat is niet moeilijk te beantwoorden. Het water in hun tot de lippen gestegen. Ze zijn ten einde raad. Genoeg is genoeg. Ik wil mijn vrouw liefhebben. Ik wil mijn dochters liefhebben. Maar de islam heeft vrouwen verlaagd tot tweederangs mensen. Ik wil mijn zevenjarige dochter niet uithuwelijken aan en man van dertig of soms wel vijftig jaar. Genoeg is genoeg. Ik wil ook kunnen genieten van dingen die mooi zijn , poëzie, muziek en alle kunst die door de islam altijd maar ‘duivels’ wordt genoemd. De mensen zijn doodmoe van de fundamentalisten. Vrouwen pikken het niet langer dat hun mannen overal andere vrouwen hebben; dan weer een weekje bij de één, dan weer een weekje bij de ander slapen. En vooral dat de islam dit overspel ‘een zegen van Allah’ noemt. Dus als ze de boodschap horen van Jezus, als ze horen dat je aan één vrouw trouw moet blijven tot de dood je scheidt, dan is dat de boodschap van hun hart. Als Jezus zegt dat je haat met liefde moet beantwoorden, dan is dat de boodschap van hun hart. Ik begrijp dat moslims die tot Jezus komen, zo overweldigd zijn door zijn liefde dat ze openlijk van Hem getuigen en beried zijn hun leven te geven. Velen zijn zo al de dood ingegaan. Het was voor hen een eer om voor Jezus te sterven. Als je weet hoe totaal Jezus een mens bevrijdt dan is er geen ding op aarde wat daartegen opweegt. Het is de wanhoop waarin de mensen verkeren en het is de aantrekkingskracht van de boodschap van het evangelie, die ertoe leiden dat moslims kiezen voor Jezus. Het is de liefde die ieder mens zo nodig heeft, die hem of haar aantrekt.

Nog een vraag over het Westen, of concreter over Nederland. Hoe moet onze houding zijn tegenover de islam en de moslims?

Dat zijn twee verschillende zaken. De islam moet je bestrijden met alles wat in je is, maar de moslims moet je liefhebben met alles wat in je is. Zij zijn zelf slachtoffer van de islam. Je moet hen in alle liefde overtuigen van Gods oplossing door zijn zoon Jezus te sturen om ieder mens te redden van het eeuwige oordeel. Het christelijk geloof is geen politiek antwoord op de islam.

Maar het christelijk geloof is wel de enige levensvorm voor mensen om een licht te zijn in een duistere wereld. Om zout te zijn dat het verderf van de zonde stopt. Dat licht en dat zout hebben geleid tot de vrijheid en de democratie in het Westen. Niet de grote kerken met al hun pracht en praal, maar christenen die door de Geest van God werden geraakt en die toen de Bijbelse principes gingen in voeren waar de hele maatschappij beter van werd. Dat is niet Gods koninkrijk op aarde, maar dat is het gevolg van mensen die deden wat Jezus zei:”zoek eerst mijn koninkrijk, en al het andere zal u gegeven worden.” Als God Geest is, dan moeten wie dit koninkrijk op een geestelijke manier vestigen, dus in het hart van de mensen. Allen dat zal de mensen veranderen en daardoor zal de wereld beïnvloed worden. Wij hebben als volgelingen van Jezus zoveel positieve middelen om mensen te beïnvloeden. Als je met moslims praat, spreek dan niet over hun persoonlijke fouten of over de manier waarop zij de islam beleven. Discussieer niet over de manier waarop zij de Koran interpreteren, of over hoe christenen de Bijbel interpreteren. Spreek over de wortels van beide geloofsrichtingen. Laat zien hoe het christelijk geloof en de islam zijn ontstaan. En schroom niet om zo duidelijk mogelijk te laten zien dat de islam het grote probleem is waardoor de moslims zo gefrustreerd zijn en geestelijk zo onderdrukt worden.

Ik zeg heel gewoon:” Kijk, dit is de Allah van de Koran, dit heeft hij gesproken en gedaan, dit is zijn doctrine, dit zijn z’n sociale waarden, zijn politieke doelen en zijn morele waarden. Als je Allah volgt, dan heb je geen keus, dan moet je andere mensen haten. Als je de Allah van de Bijbel volgt, heb je ook geen keus, dan moet je andere mensen liefhebben!”

In plaats van hele bevolkingsgroepen te demoniseren, moet je je richten tot het hart en tot de kern van het leven. Je zult verbaasd staan hoeveel moslims hunkeren naar die boodschap.

Wilt u dr Daniël Shayesteh zien spreken op YouTube of uw moslimvriend erop attenderen? Ga naar youtube.com en typ zijn naam in de zoekfunctie.

De website van dr Shayesteh vindt u op www.exodusfromdarkness.org

hierbij nog een andere getuigenis: Jezus Christus is de Levende God

een katholieke Bijbel is te koop in boekhandel 3Lelien in de Leopoldstraat te 2000 Antwerpen, zelfs in de Arabische taal.

Bijlagen:
https://www.youtube.com/watch?v=IeHF22Ae2vE   
https://www.youtube.com/watch?v=L3E3irPv2AA   

NOVEENGEBED tot de Heilige Jozef

Jezus, Maria, Jozef, wij groeten U met alle engelen en heiligen. Wil voor ons ten beste spreken bij de hemelse Vader en ook voor alle mensen die vertrouwvol hun gebed tot u richten.

Bid met ons mee het krachtvol gebed dat Jezus Zelf aan de apostelen eens leerde. Aangemoedigd door Jezus' woorden:” Alles wat ge de Vader in Mijn Naam zult vragen, Hij zal het U geven”, vragen wij U nu, hemelse Vader, met Jezus en in Jezus' Naam, met Maria en Jozef, de gunsten welke wij zo vurig verlangen......

(uw intenties)

Onze Vader...Eer aan de Vader...

Jezus, Maria, Jozef, sta ons bij in onze doodstrijd,

Jezus, Maria, Jozef, laat ons vreedzaam in Uw heilig gezelschap sterven.

Voor genezing

Barmhartige heilige Jozef, u bent de hoop van de zieken en Jezus heeft zijn almacht in uw handen geplaatst. Niets is dus voor u onmogelijk. Luister welwillend naar degenen die u vandaag aanroepen, voor de lijdende leden van de H.Kerk. Wij smeken u, verzacht de pijn van de zieke die wij u aanbevelen. Bekom voor hem het geduld en een volledige onderwerping aan Gods Wil, maar tevens een spoedige genezing en de genade een heilig en godvrezend leven te leiden. Goede heilige Jozef, wij vertrouwen op uw voorspraak in het bekomen van deze nieuwe gunst, die ons betrouwen en onze dankbaarheid jegens de goddelijke Goedheid zal versterken. Amen.

Om een goede dood

O glorievolle Heilige Jozef, tijdens uw doodstrijd en in uw stervensuur, hebt gij het geluk gehad om door Jezus en Maria te worden bijgestaan. Bekom, zo smeken wij u, die zelfde genade voor allen die in doodstrijd verkeren. Ik vraag ze ook voor mij en voor de mijnen. Gewaardig u, alsdan méér dan ooit, Heilige Jozef, door uw machtige voorspraak voor ons de genade te bekomen om, evenals u, vredevol, in de armen van Jezus en Maria de geest te mogen geven. Amen.

09-03-2019 om 00:00 geschreven door willy  

GEBED TOT SINT JOZEF

AANBEVELING: Bid dit gebed elke dag van de maand maart, toegewijd aan de heilige Jozef. Maar ook in de loop van het jaar. Dank u.

Heilige Jozef, voedstervader van het goddelijk Kind Jezus, beschermer van het heilig Huisgezin, kuise bruidegom van de heilige Maagd Maria, vol vertrouwen bidden wij tot U, machtige Voorspreker in alle nood:

- Help de zielen van het vagevuur en breng hen

bevrijding.

- Ondersteun de stervenden.

- Behoed en zegen onze gezinnen.

- Genees de zieken, naar ziel en lichaam.

- Steun allen die lijden.

- Red onze jeugd uit de talloze verleidingen waaraan zij is

blootgesteld.

- Geef dat wij een rein en sober leven leiden.

- Inspireer alle bisschoppen en priesters tot grote

nederigheid, volkomen trouw en heilige toewijding.

- Schenk de genade van bekering aan de vele verdwaalde

en afvallige zielen.

- Leid de kleine rest van trouwe christenen tot vurige

liefde en totale overgave aan Jezus en Maria.

- Bescherm heel speciaal onze geliefde Paus.

- Voer de heilige Kerk van Jezus, doorheen de storm van

verwarring en vervolgingen, tot de overwinning

over de satanische machten.

- Moge Maria, onze Hemelse Moeder weldra de kop van

het Serpent verpletteren.

- Breng alle zielen tot de echte vrede in Gods Koninkrijk

op aarde.

- Help ons in deze eindstrijd en voer ons tot het enige

grote Doel van ons bestaan: leven in Gods Liefde,

nu en altijd!

Dank U, heilige Jozef, nooit is iemand teleurgesteld, die op U vertrouwde.

Jezus, Maria, Jozef, ik bemin U, redt de zielen.

AANBEVELING: Bid dit gebed elke dag van de maand maart, toegewijd aan de heilige Jozef. Maar ook in de loop van het jaar. Dank u.

RECOMMENDATION: Pray this prayer every day of the month of March, dedicated to St. Joseph. But also during the year. Thank you.

Saint Joseph, foster father of the divine Child Jesus, protector of the holy Family, chaste bridegroom of the Blessed Virgin Mary, we pray confidently to You, powerful Advocate in all distress:

- Help the souls of purgatory and bring them liberation.
- Support the dying.
- Protect and bless our families.
- Heal the sick, to soul and body.
- Support all who suffer.
- Save our youth from the innumerable temptations to which it is exposed.
- Give us a pure and sober life.
- Inspire all bishops and priests to great humility, perfect faith and holy devotion.
- Grant the grace of repentance to the many lost ones and apostate souls.
- Lead the small rest of loyal Christians to ardent love and total surrender to Jesus and Mary.
- Especially protect our beloved Pope.
- Bring the holy Church of Jesus, through the storm of confusion and persecution, to victory over the satanic powers.
- May Mary, our Heavenly Mother, soon crush the head of the Serpent.
- Bring all souls to the real peace in God's Kingdom on earth.
- Help us in this final battle and lead us to the only Great Purpose of our existence: living in God's Love, now and always!

Thank you, Saint Joseph, nobody who trusted you has ever been disappointed,.

Jesus, Mary, Joseph, I love you, save the souls.

RECOMMENDATION: Pray this prayer every day of the month of March, dedicated to St. Joseph. But also during the year. Thank you.

AANBEVELING: Bid dit gebed elke dag van de maand maart, toegewijd aan de heilige Jozef. Maar ook in de loop van het jaar. Dank u.

Heilige Jozef, voedstervader van het goddelijk Kind Jezus, beschermer van het heilig Huisgezin, kuise bruidegom van de heilige Maagd Maria, vol vertrouwen bidden wij tot U, machtige Voorspreker in alle nood:

– Help de zielen van het vagevuur en breng hen bevrijding.

- Ondersteun de stervenden.

- Behoed en zegen onze gezinnen.

- Genees de zieken, naar ziel en lichaam.

- Steun allen die lijden.

- Red onze jeugd uit de talloze verleidingen waaraan zij is

blootgesteld.

- Geef dat wij een rein en sober leven leiden.

- Inspireer alle bisschoppen en priesters tot grote

nederigheid, volkomen trouw en heilige toewijding.

- Schenk de genade van bekering aan de vele verdwaalde

en afvallige zielen.

- Leid de kleine rest van trouwe christenen tot vurige

liefde en totale overgave aan Jezus en Maria.

- Bescherm heel speciaal onze geliefde Paus.

- Voer de heilige Kerk van Jezus, doorheen de storm van

verwarring en vervolgingen, tot de overwinning

over de satanische machten.

- Moge Maria, onze Hemelse Moeder weldra de kop van

het Serpent verpletteren.

- Breng alle zielen tot de echte vrede in Gods Koninkrijk

op aarde.

- Help ons in deze eindstrijd en voer ons tot het enige

grote Doel van ons bestaan: leven in Gods Liefde,

nu en altijd!

Dank U, heilige Jozef, nooit is iemand teleurgesteld, die op U vertrouwde.

Jezus, Maria, Jozef, ik bemin U, redt de zielen.

AANBEVELING: Bid dit gebed elke dag van de maand maart, toegewijd aan de heilige Jozef. Maar ook in de loop van het jaar. Dank u.

01-03-2019 om 00:00 geschreven door willy  

Actueel meer dan ooit

Jezus: ”Kinderen, bemin met heel uw hart al wat Ik u, in mjn Tederheid van zeer liefhebbende Vader, ter beschikking heb gesteld: de uitwendige wereld in een heerlijke natuur, waar Ik ten volle leef, terwijl Ik op u wacht. Ik heb er mijn Domein van gemaakt. Dáár zult ge Mij vinden en beter beseffen dat gij de kinderen zijt van een goede Vader, in zijn scheppende Almacht.”

21-02-2019 om 00:00 geschreven door willy  

Verschillen tussen Jezus en Mo.

Mo: was zowel eigenaar als verhandelaar van slaven. (Sahih Muslim 3901)

Jezus mishandelde noch onthoofdde (n)iemand.
Mo: Onthoofdde 800 joodse mannen en jongens. (Sahih Muslim 4390)

Jezus predikte vergeving. (Mat. 18:21-22, 05:38)
Mo: Gaf als order: "Vermoord wie Allah of Mohammed beledigt". (Bukhari 56:369, 4:241)

Jezus zei: "Als iemand je op je rechter wang slaat, keer hem ook de linker toe. (Mat.05:39)
Mo: Als iemand ten opzichte van u het verbod overtreedt, overtreed gij het eveneens tegenover hem. (Koran 2:194)

Jezus zei: Zalig de vredestichters, want zij worden zonen van God genoemd. (Mat. 05:09)
Mo: 'Jihad' voor de zaak van Allah, verheft iemands positie in het paradijs honderdvoudig. (Muslim 4645)

Jezus: was celibatair.
Mo: was getrouwd met wel 13 'echtgenotes' en hield seksslaven. (Bukhari 5:258, Koran 33:50)

Jezus had (uiteraard) geen lichamelijke omgang met wie dan ook.
Mo: sliep met een 9-jarig kind. (Sahih Muslim 3309, Bukhari 58:236)

Jezus: heeft nooit een vrouw geschaad.
Mo beval de moord op vrouwen (Ibn Ishaq 819,995)

Jezus zei: "Zalig de zachtmoedige want zij zullen het aardrijk bezitten. (Mat.05:05)
Mo zei: O jullie die geloven! Bestrijd de ongelovigen die in uw nabijheid zijn en laat hen hardheid in u vinden. (Koran 9:123)

Jezus: Heeft nooit militaire campagnes bevolen, noch gaf Hij goedkeuring aan oorlog of geweld.
Mo: was betrokken bij 65 militaire aanvallen en invallen in zijn laatste tien jaar. (Ibn Ishaq)

Jezus heeft nooit iemand gevangen genomen; nooit iemand gedood.
Mo: doodde gevangen. (Ibn Ishaq 451)

Jezus heeft (uiteraard) nooit verkrachting aangemoedigd. Nooit vrouwen tot slaaf gemaakt.
Mo: moedigde zijn mannen aan, tot slaaf gemaakte vrouwen te verkrachten. (Abu Dawud 2150, Koran 04:24)

Jezus: "De Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden maar om te dienen. (Mat.20:28)
Mo: eiste gevangen slaven op en een vijfde van alle buit uit de oorlog. (Koran 8:41)

Jezus: werd zelf gemarteld maar heeft nooit iemand anders gemarteld.
Mo: Werd nooit gemarteld maar martelde anderen (Muslim 4131, Ibn Ishaq 436, 595, 734,764)

Jezus zei: "Heb uw vijanden lief en bid voor wie u vervolgen. Mat. 05:44)
Mo: "En bestrijd hen totdat er geen andere religie bestaat dan de islam!." (Koran 08:39)

Jezus: genas een blinde man.
Mo 'zegende' de brute moord op een halfblinde man. (al-Tabari 1440)

Jezus waste de voeten van zijn apostelen. (Johannes 13:05)
Mo beval een slaaf een preekstoel te bouwen, van waaruit hij de islam predikte. (Muslim 1:149)

Jezus leerde het volgende: "Wat zijn de belangrijkste geboden? 'Bemin God bovenal, en je naaste als jezelf.' (Mat.22:34-40)
Mo: 'Wat zijn de belangrijkste geboden?: Geloof in Allah en 'jihad' voor zijn zaak. (Muslim 1:149)

Jezus: berispte iedereen die probeerde zich met geweld te verdedigen. (Jo.18:10-12)
Mo: eiste bescherming van gewapende lijfwachten, zelfs in een huis van 'aanbidding'. (Koran 4:102)

Jezus: eiste niets voor zichzelf. Overleed zonder bezittingen.
Mo: overleed dik en rijk van wat werd afgenomen van anderen, in overvallen en oorlogen, of in de vorm van beschermingsgeld.

Jezus: werd zelf gekruisigd.
Mo: bepleitte het kruisigen van anderen. (Koran 5:33; Muslim 16:4131)

Jezus: gaf zijn leven voor anderen. (Jo. 18:11 en elders)
Mo: (volgens zijn volgelingen): gaven anderen hun leven voor Mo.

"Hoe leefden de moslims en de christenen van vroeger?

De christenen: als discipelen van Jezus.
De moslims: als strijdmakkers van Mohamed.

Christenen: als onschadelijke hippies.
Moslims: als vechtersbazen.

Christenen werden vervolgd en gedood als een religieuze minderheid.
Mohammedanen vervolgden en doodden religieuze minderheden.

Christenen: legden de nadruk op evangelisatie, de weg van Jezus: "Gaat door de hele wereld en verkondigt het evangelie aan de hele schepping. (Mat. 15:16)
Moslims legden de nadruk op de jihad (de weg van Mohammed: "Vecht voor de zaak van Allah, zodat zijn woord superieur wordt (Bukhari 53:355)

Christenen: pleegden geen geweld, van welke aard ook, niettegenstaande enorme vervolging.
Mohammedanen: vielen volkeren aan en veroverden 28 landen in slechts de eerste drie decennia na de dood van Mo.

Jezus: Het christendom leefde eeuwenlang zonder enige oproep tot 'heilige' oorlog.
Mo: verklaarde die 'heilige' oorlog aan mensen van de vijf grote wereldgodsdiensten, in slechts de eerste honderd jaar na zijn dod.

Jezus: gaf al wat ze bezaten weg aan mensen in nood. (Handelingen 2:44-45)
Mo: plunderde en leefde van de rijkdom van anderen.

Jezus (en zijn volgelingen) beschouwde(n) zichzelf als slaven (dienaars) van anderen.
Mo(slims): namen mensen gevangen en maakte(n) niet-islamitische mensen tot slaaf.

Jezus: bij Hem geen verslagen van agressie ten opzichte van 'afvalligen'.
Mo: voerde oorlog om leden te weerhouden de islam te verlaten. Veroordeelde afvalligen tot de dood.

Jezus' discipelen hebben nooit hun toevlucht tot geweld tegen elkaar gezocht, of tegen iemand anders.
Mo's eigen familieleden vielen snel in een gewapende strijd tegen elkaar.

14 van de eerste 25 pausen werden gemarteld door heidenen, niet door mede-christenen.
11 van de eerste 32 kaliefen werden vermoord door mede-moslims.

Pausen werden verwacht celibatair te zijn.
Kaliefen waren polygaam en onderhielden harems van honderden gevangenen seksslaven.

Kerken werden ondersteund door vrijwillige offergaven van tien procent van het inkomen van de christenen.
Islamitische moskeeën werden ondersteund door belastingen die afgeperst werden van "tweederangs-mensen", niet-moslims uiteraard (de jizya).

De Bijbel: historische context is vervat in de tekst van de Bijbel.
De Koraan: Externe bronnen (Hadith en Sira) zijn noodzakelijk voor het vertalen van de Koraan.

De Bijbel is universeel. Kan in een andere taal worden vertaald zonder al te veel commentaar.
De Koraan: om die te begrijpen is het nodig om de Arabische taal te kennen.
Tenminste, dat zeggen de islamitische apologeten (schriftverklaarders).

De Bijbel: het chronologische verloop ervan is van van geweld naar vrede.
De Koraan: hier gaat het in omgekeerde richting, namelijk van vrede naar geweld.

Het woord liefde verschijnt vijf keer vaker in het Nieuwe Testament dan in de Koraan.
De woorden 'marteling en straf' verschijnen zes keer vaker in de Koraan dan in het Nieuwe Testament.

De Bergrede geeft ons een hoop morele aanwijzingen om liefdevol te handelen.
De Koraan bevat geen enkele, oorspronkelijke morele waarde.

Lijden vormt karakter. "We hebben ons verheugd in ons lijden, omdat we weten dat het lijden volharding wekt, doorzettingsvermogen, karakter en hoop". (Romeinen 5:04)
In de Koraan is lijden een excuus voor gewelddadige wraak en het vestigen van de islam met geweld. "En dood hen waar gij hen ook ontmoet. Drijft hen uit de plaatsen vanwaar zij u hebben verdreven. Vervolging van moslims is erger dan het doden van niet-moslims. En bestrijd hen totdat er geen vervolging meer is en de islam de enige religie wordt. (Koraan 2:191)

Het christendom legt de nadruk op het hiernamaals: 'Mijn koninkrijk is niet van deze wereld'
(Jo. 18:36; Lucas 14:33)
De islam legt de nadruk op déze wereld: 'En Allah heeft jullie erfgenamen gemaakt van hun land, hun huizen en hun eigendommen'. (Koraan 33:27)

Het christendom leert: "Deel iemands geloof met zachtheid en respect (1 Petrus 3:15)
De islam laat doden, bekeren of onderwerpen van christenen en joden toe; ja beveelt het. (Koraan 9:29)

In het christendom zijn martelaars ook martelaars: "Zoals het is geschreven: 'Want om Uwentwil worden wij de ganse dag gedood; wij worden bekeken als slachtschapen. (Romeinen 8:36)
In de islam zijn martelaars zowat moordenaars. "Allah heeft van de gelovigen hun levens en hun goederen gekocht; voor hen, in ruil, is de tuin (van het paradijs): ze vechten voor Zijn zaak en doden of worden gedood. (Koraan 9:111)

Het christendom zegt het als volgt: "Want wij kennen Hem die gezegd heeft: 'De wraak komt Mij toe.
En: de Heer zal over zijn volk oordelen. (Hebreeën 10:25-30)
De Koraan ziet het zo: Zij, de niet-moslims, wensen dat gij, moslims, uw geloof verwerpt, zodat gij op gelijke voet staat met hen. Neem echter geen vrienden uit hun midden, totdat zij leven volgens Allah. En indien zij tot vijandschap vervallen, grijpt hen dan en dood hen, waar gij hen ook vindt. (Koraan 4:89; Bukhari 52:260; 83:37)

Het christendom leert over de barmhartigheid: 'De liefde is geduldig. Ze is vriendelijk. Houdt geen verslagen bij van onrecht. (1 Korinthiërs 13:4-5)
De Koraan zegt: "Laat geen medelijden in u varen voor het uitvoeren van Gods wet. (Koraan: 24:2)

Christenen werd en wordt geleerd dat zelfs degenen die hen haten, recht hebben op vriendelijkheid en naastenliefde. Ze moeten worden geliefd en verzorgd als mede-gelovigen. (Marcus 10:25-37)
De islam beoefent goedheid jegens mede-moslims maar meedogenloosheid jegens niet-moslims.
Zij worden ook gewaarschuwd niet bevriend te raken met mensen buiten hun 'geloof'.
Ze moeten er zelfs voor zorgen dat hun liefdadigheid binnen de eigen groep blijft.
(Koraan 48:29; 03:28, sharia)

In de brief aan de Kolossenzen (van Paulus) zegt hij: Mannen, hebt uw vrouw lief en wees niet ruw met haar. Alleszins zeker geen toestemming om haar zelfs te slaan. (Kol. 3:19)
De Koraan raadt zelfs niet aan om de echtgenotes lief te hebben maar geeft moslims wel toestemming om 'ongehoorzame' vrouwen te slaan. (Koraan 4:34; Sahih Mulism 2127)

De Bijbel zegt: "Vertel meesters en slaven dat zij elkaar dienen alsof zij God dienen". (Efeziërs 6:7-9°
De Koraan stelt expliciet dat moslimmannen hun vrouwelijke slaven mogen verkrachten, al zijn zij getrouwd. (Koraan 04/24; 70:29-30; 23:5-6.)

Doet goed aan wie u haten, zegt Jezus. (Lucas 06/27)
Mo. is de boodschapper van Allah. En degene met hem zijn meedogenloos tegenover de ongelovigen.
(Koraan 48:29)

God wil alle mensen redden. (1 Timotheus 2:04)
Allah laat dwalen wie hij wil. (Koran 16/93)

Jezus verwelkomt intellectuele uitdagingen. (1 Petrus 3:15)
Mo. waarschuwt het geloof niet kritisch te analyseren. (Koraan 5:101-102)

Jezus zegt: Geweld is een zonde: "Neem geen wraak, mijn vrienden, maar laat God uw wreker zijn. Maar als uw vijand honger heeft, geef hem te eten. Als hij dorst heeft, geef hem te drinken. (Romeinen 12:19-20)
Mo: "Geweld is een deugd. 'Vechten is je voorgeschreven, maar je bent er afkerig van.
Het is mogelijk dat je tegenzin hebt in iets, terwijl het goed voor je is, en dat hetgene wat je lief hebt, slecht is. Maar Allah weet en jij weet niet. (Koraan 2:216)

Jezus: "De hel dient voor slechte daden en om verzuimd te hebben wat goed was. Rom.2:6-8; Mat.16:27;Mat.25:41-45)
Mo: 'De hel is voor de ongelovigen; hun goede daden dienen voor niets. (Kor.18:102-107)

Jezus: Werk voor anderen en deel je rijkdom met hen: "De dief moet niet langer stelen maar hard werken en doen wat goed is, met eigen handen, zodat hij iets zou hebben om aan de armen te geven. (Ef. 4:28)
Mo: "Neem de rijkdom van anderen. Allah belooft je veel buit, die je zult vangen... (Kor:9:30)

Jezus zegt: "Heb uw vijanden lief en zegen die u kwaad toewensen.
Mo: Roep een vloek uit over de christenen en over andere religies. (Koraan 9:30)

Jezus wil: Nederigheid en dienstbaarheid: "Wie de belangrijkste wil zijn, moet de minste van allen zijn en dienstbaar aan eenieder. (Marcus 9:35)
Mo: arrogantie en privilege: "Gij zijt het best ontwikkelde volk voor de mensheid. (Koraan 3:110)

Jezus: "Heb uw vijanden lief. (Lucas 6:27)
Mo: "O, jullie gelovigen. Neem mijn vijanden en uw vijanden niet als vrienden.
Wil je hen met liefde behandelen, terwijl zij jouw geloof uit de weg gaan? (Koraan 60:1)

Erfenis van het christendom: Landen waar moslims naartoe willen vluchten.
Erfenis van de islam: Landen waaruit moslims willen ontsnappen.

Christendom: Missiescholen waar moslims en niet-moslims kunnen leren lezen en schrijven.
Islam: Madrassas die moslimkinderen indoctrineren met onverdraagzaamheid en terreur.

Christendom: Geen zelfmoordaanslagen voor Jezus.
Islam: zelfmoordaanslagen voor Allah.

Christendom: Internationale organisaties die goede doelen nastreven.
Islam: internationale terreurorganisaties.

Christendom: Internationale organisaties die goede doelen nastreven.
Islam: internationale terreurorganisaties.

Christendom: toonaangevend leverancier van noodhulp aan moslims.
Islam: geen formele goede doelen naar niet moslims.

Christendom: Zorgen voor hulpverleners.
Islam: moord op hulpverleners.

Christendom: godsdienstvrijheid.
Islam: Christenen in de gevangenis gezet voor afvalligheid of godslastering.

Christendom: Elk jaar worden christelijke geestelijken vermoord door terreurgroepen, met instemming van islamitische 'geestelijken'.
Islam: Islamitische 'geestelijken' praten terrorisme goed of raken er zelf bij betrokken.

Christendom: Pleegt geen geweld tegen hindoes.
Islam: pleegt dagelijks religieus geweld tegen hindoes.

Christendom: Geweld tegen joden? Geen!
Islam: dagelijks religieus geweld tegen joden.

Christendom: Geweld tegen boeddhisten? Geen!
Islam: dagelijks religieus geweld tegen boeddhisten.

Christendom: Geweld tegen moslims? Geen!
Islam: dagelijks religieus geweld (ook!) tegen moslims.

Christendom: zorgt overal voor medicijnen en technologie.
Islam: denkt alleen aan religie.

Christendom: beoefent vrijheid van meningsuiting.
Islam: zorgt voor censuur.

Christendom: beoefent verdraagzaamheid tegenover religieuze kritiek.
Islam: is intolerant voor kritiek op de islam.

Christendom: geeft alle religies hetzelfde recht om te 'evangeliseren'.
Islam: beperkt andere 'geloven'.

Christendom: staat vrijheid van geweten toe.
Islam: staat alleen 'bekering' tot de islam toe.

Christendom: liquideert geen mensen die zich 'bekeren' tot de islam.
Islam: onthoofdt... bekeerlingen tot het christendom.

Christendom: beroemdste christen? De paus.
Islam: beroemdste moslim: Osama bin Laden...

17-02-2019 om 00:00 geschreven door willy  

18-01-2019 om 00:00 geschreven door willy  

Getuigenis van een jonge moslim over zijn

weg naar Christus

"Mijn bekering is geen triomf

en ook geen nederlaag,

maar het

werk van God"

P. Mamadou Adrien SAWADOGO M. Afr.

Bijlagen:
moslim die priester werd Sawadogo Adrien_ Getuigenis - Nederlandse vertaling.pdf (269.8 KB)   

12-01-2019 om 15:59 geschreven door willy  

Nieuwjaar : de Moeder Gods

Moge God de glans van zijn gelaat over u spreiden.

Eerst en vooral een zalig en gelukkig Nieuwjaar. Wij luisteren daarbij naar de zegeningen van de eerste lezing ( Num 6, 22-27) en naar het feit dat de tweede lezing (Gal4 ,4-7) ons spreekt over de volheid van de tijd. Het oude is voorbij- al waren er misschien moeilijke ogenblikken en droevige gebeurtenissen, het was toch goed en we danken de Heer voor die volheid: voor de rust in ons hart spijt alles en om kracht die we kregen om ons verder in te zetten. En we vragen aan de Heer ook vergiffenis voor de fouten en de verkeerde houdingen en hardheid van ons hart in sommige omstandigheden. De Heer is goed en zal ons helpen en we willen hem daarom loven en als Maria alles overwegen in ons hart.( Luc 2 ,16-21)

In de Eucharistievieringen van deze Nieuwjaarsdag kunnen we twee onderwerpen uitdiepen:

In de Kerkelijke liturgie vieren wij vooral de Moeder Gods. Bij de Jezuïeten viert men vandaag ook de Naam Jezus. Maar wij voegen ons bij de liturgie van de dag. We vereren onze Moeder, zij die ons dit jaar moet bewaren in vrede en vreugde.

We vereren Maria meestal met de rozenkrans. De rozenkrans beginnen wij met een driedubbele begroeting van Maria: Ik groet U Dochter van God de Vader, ik groet U Moeder van God de Zoon, ik groet U bruid van God de H.Geest.

Maria was eerst en vooral de gezegende van de Heer, de Dochter van God de Vader. Wij horen in het boek Numeri: Zegen het nieuwe jaar met deze woorden: Moge de Heer de glans van zijn gelaat over u spreiden en u genadig zijn. Moge de Heer zijn gelaat naar u keren en u vrede schenken.

Daarin treffen mij vooral drie woorden: het gelaat van de Heer, zijn genade en zijn vrede. Zij resumeren zeer goed het eerste deel van het Weesgegroet. Maria is vol van genade want de glans van Gods Aanschijn was gespreid over zijn dienstmaagd, Zijn dochter. Daarom is zij gezegend onder de vrouwen en daarom zal zij meewerken aan de vrede onder de mensen.

Maria is ook de Moeder van God, van God de Zoon. Paulus schrijft in de Galatenbrief:” toen de volheid van de tijd gekomen was, zond God zijn eigen Zoon, geboren uit een vrouw, geboren onder de wet om ons vrij te maken van de slavernij van de wet” en de zonden. Met recht zeggen wij dus tot Maria: gezegend is de vrucht van uw Lichaam, haar Kind, die zij de achtste dag de naam Jezus gaf.

Tenslotte is Maria de bruid van de H.Geest, want door Gods genade worden wij allemaal kinderen van God en broeders van Jezus. Het is in die Geest, de Geest van de Zoon, dat wij allen kunnen bidden:”Abba, Vader” vanuit de diepten van ons hart.

Maria de Moeder van Jezus en de Moeder van God, bewaarde al deze woorden en gebeurtenissen in haar hart en overwoog ze bij zichzelf…. En dat doet ook nu de Kerk, samen met Maria, onze Moeder. moge zij gezegend worden door de Heer. Moge Hij de glans van Zijn gelaat over haar uitspreiden en haar genade en vrede brengen.

Bron :E.P.Ward Dirven was voorganger in de Eucharistieviering 1 jan 2010 in de Kerkkapel van de Karmel in Antwerpen, bovenstaande teksten komen van hem, waarvoor dank.

01-01-2019 om 00:00 geschreven door willy  

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 2,1-14.

In die dagen kwam er een besluit van keizer Augus­tus, dat er een volkstelling moest gehouden worden in heel zijn rijk.
Deze volkstelling had voor het eerst plaats toen Quirinius landvoogd van Syrie was.
Allen gingen op reis, ieder naar zijn eigen stad om zich te laten in­schrijven.
Ook Jozef trok op en omdat hij behoorde tot het huis en geslacht van David, ging hij van Galilea uit de stad Nazaret naar Judea naar de stad van David, Betlehem geheten,
om zich te laten inschrijven, samen met Maria, zijn verloof­de, die zwanger was.
Terwijl zij daar verbleven, brak het uur aan waarop zij moeder zou worden;
zij bracht haar zoon ter wereld, haar eerstgeborene, wikkelde hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg.
In de omgeving bevon­den zich herders die in het open veld gedurende de nacht hun kudde bewaakten.
Plotseling stond een engel des Heren voor hen en zij werden om­straald door de glorie des Heren, zodat zij door grote vrees werden bevangen.
Maar de engel sprak tot hen: 'Vreest niet, want zie, ik verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor het hele volk.
Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David.
En dit zal voor u een teken zijn: gij zult het pasgeboren kind vinden, in doeken gewikkeld en liggend in een kribbe.'
Opeens voegde zich bij de engel een hemelse heerschare; zij verheer­lijkten God met de woorden:
'Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.'

25-12-2018 om 00:00 geschreven door willy  

Stille nacht, heilige nacht
Alles slaapt, eenzaam wacht
Bij het Kindje, 't hoog heilige paar
Rond de kribbe zingt d'engelenschaar
Slaap in hemelse rust
Slaap in hemelse rust

Stille nacht, heilige nacht
Davids zoon, lang verwacht
Wordt door d'herders begroet in de stal
Op de bergen klinkt vredegeschal
Heil de redder is daar
Heil de redder is daar

Stille nacht, heilige nacht
't Goddelijk kind, vreedzaam wacht
Liefde spreekt ui zijn mondeken teer
Komt, kniel allen bij 't kribbeken neer
Schenkt Hem allen uw hart
Schenkt Hem allen uw hart

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?time_continue=255&v=kkOaywdkJ3o   

Bijlagen:
Bloeiende Karmels.pdf (8 MB)   

07-11-2018 om 00:00 geschreven door willy  

De moeder,

Eens heeft Pater Damiaan gezegd: «Moest mijn moeder weten dat haar zoon een stuiver zou ontvangen als loon voor zijn werk op Molokai, zij zou mij verloochenen als haar eigen kind». Zo kende hij zijn moeder, haar hoop en haar verlangen. Het geeft ons een idee van de levenskracht en de vastheid van haar geloof. Het geeft er ons ook een idee van, wat de priester voor haar betekende en hoe de bekommernis voor het Rijk Gods in haar leefde. Zij nam de roeping van haar zoon ernstig op, omdat zij God ernstig nam. De Heer heeft haar dan ook meer gevraagd dan zij in het vooruitzicht had gesteld. Zelfs met haar diep gelovig leven kon zij als moeder uit eigen beweging geen afstand hebben gedaan van zoveel!

Al heeft Damiaan zijn ziekte lang willen verhelen om haar geen pijn te doen, toch meende hij uiteindelijk zijn ziekte niet geheel te kunnen verzwijgen en hij schreef: “ Om te preken moet ik ’s zondags aan de voet van het altaar gaan zitten. Zo speel ik zelf ’ n beetje de zieke te midden van al de anderen. Ik tracht mijn kruis met vreugde te dragen, zoals onze Heer Jezus Christus.”

Anderhalf jaar later is haar dit nieuws van zijn ziekte ter ore gekomen en zij was er diep door getroffen. Zij heeft dit in haar hoge ouderdom niet lang overleefd.

Niet dat zij het niet wou aanvaarden, maar haar krachten waren uitgeput. Zij had al zoveel jaren met haar zoon meegeleefd en was in gedachten steeds bij hem geweest en bij zijn priesterwerk. Zij heeft de grenzen van haar christelijke edelmoedigheid overschreden en zie gelaten: “ Hij zal mij dan gauw volgen in de eeuwigheid”.

Op Molokai, elken avond als de zon in de golven weer was ondergegaan, vluchtte hij uit het gewoel naar het stille kerkhof en bad hij, langsheen de honderden graven, zijn Rozenhoedje. Het gebed maakt hem de hel van Molokai tot een hemel

Pater Damiaan Heilig verklaard op 11 oktober 2009 zoals destijds bij zijn begrafenis uitgesproken door Mgr Cruysbeghs:

“ Pater Damiaan, wij voeren U vandaag niet naar uw laatste rustplaats… Indien de Hemel ons hartgrondig gebed verhoort, komt nog een dag…..Dab heffen wij U uit uw graf op, dan kussen we uw melaats gebeente, dan zingen we over U niet meer een “ De Profandis” neen ! dan groeten wij in U , Held der naastenliefde, Apostel der melaatsen, den gekroonde heilige.

11-10-2018 om 00:00 geschreven door willy  

Van een ter hand gestelde copie, hierna het Sermoen ter gelegenheid van de feestdag van H Theresia jl op 1 oktober vanuit de Kerkkapel van de Karmelitessen te Antwerpen.


Theresia van Lisieux: Een «kleine» Theresia! Akkoord. Maar is de kleine weg werkelijk een “ kleine” weg? Dat is mijn vraag. Wat bedoelt men hier met klein? Klein als gemakkelijk en voor ieder direct begaanbaar? Of klein als moeilijk in kleine hoeveelheid, als “ eng” , smal,als een klein vertrek ( gelijk ‘ le cahot” waar Bernadette in woonde met haar ouders)? Volgens mij is klein hier, een moeilijke weg, waarvan Jezus zegt dat er maar weinigen zijn die hem bewandelen. Of klein als het oog van de naald waar een olifant doormoet. Wie kan dat? Gelijk we gehoord hebben in het Evangelie – het is een weg die verborgen is voor wijzen, verstandigen en groten van deze wereld en het zijn slecht de kleinen aan wie de die weg geopenbaard wordt. Die weg leidt direct in het mysterie van de Drievuldigheid, in de liefdesverhouding van de Vader tegenover de Zoon en van de Zoon tegenover de Vader, van iedere aan wie de Zoon het wil openbaren. En waar het dan te moeilijk wordt in het dagdagelijkse leven,daar zegt Jezus dat Hij zelf zachtmoedig en nederig van hart is en dat Hij het juk zacht zal maken en draagbaar voor die Hem volgen.

Wat het Evangelie zo uitdrukt is rechtstreeks toepasselijk op het leven en de heiligheid van de kleine Theresia. Als kind droomde ze er van rechtstreeks naar God te gaan, - gedragen in de armen van haar moeder. Maar in 1877 stierf moeder van borstkanker. Treesje was toen juist vier jaar: het werden harde dagen en jaren vooral als haar oudste zus, Pauline – na moeders dood , haar “petite mamam” – in 1882 vertrok naar de Karmel. Ook bij haar kon ze toen niet meer aanleunen. Ze werd er gewoon ziek van. Ze had nood aan iemand waarop ze kon vertrouwen. Daarop kreeg Theresia een eerste keer in 1883 een duidelijk teken van de hemel: Zij zag het beeld van O.L.Vrouw in haar kamer naar haar glimlachen. Ze had dus een moeder in de hemel. Maar ze moest nog groeien. Met scrupules over haar handelen ging ze nu naar haar tweede zus, Maria. Maar ook Maria vertrok in 1886 naar de Karmel. Voor Theresia was het de catastrofe: ze krijgt een vreemde psychologische ziekte. Waar kan ze nu heen? God grijpt zelf in: Kerstmis 86 begrijpt ze , dat ze met zo’n God in de kribbe geen recht heeft om nog triestig te zijn: het is een definitieve bekering. Definitief? Een bekering tot wat? En volgens welke weg? Dat zijn nu mijn vragen.

1° Tot wat? Het is eerst en vooral een bekering tot liefde, zoals Jezus.

Ze begint te bidden voor Pranzini, een ter dood veroordeelde moordenaar. En het lukt. Van dan af wil zij zich inzetten voor de bekering van de zondaars. De anderen en vooral tot DE Andere zijn nu belangrijk. Ze was toen 14 jaar.

2° Welke weg zal ze volgen? Op haar 15^de jaar krijgt ze toelating binnen te treden in de Karmel waar zij de naam neemt Theresia van het Kind Jezus en van het heilig Aanschijn. Men zou kunnen denken dat voortaan alles rustig en vredevol moet verlopen: zij bekommert zich niet meer over zichzelf, zij zet zich in om lief te hebben en gedragen te worden door de liefde. Zij is beschermd door het leven in de Karmel. Wat wil men nog meer. Maar God blijft vragende partij. Om te beginnen dementeert haar vader. Voor haar en haar zussen een echt kruis. Dan zijn er de kleine speldenprikken van enkele zusters, jaloers om dat Theresia zo opgewekt en spontaan gegeven kon zijn en omdat ze als jonge zuster – ze is amper 20 jaar- reeds instaat voor de novicen. Op een zeker ogenblik voegt zich fysisch lijden bij de psychologische spanning. Ze krijgt aanvallen van longtuberculose en spuwt bloed. Tegen het einde van haar leven (op 24 jaar) valt de duisternis in haar hart, een vreselijk donkere geloofsnacht: zij ziet niets meer zitten en God zwijgt- of misschien schreeuwt Hij in haar alleen maar Eli, eli lamasabactini of klaagt Hij dat Hij dorst heeft. Theresia mediteert in Jesaja het lied van de lijdende dienaar. Moet men God nog geloven als men staat voor de zwarte put van de dood? Dan verwoordt Theresia concreet wat ze beleeft en wat haar sterkt. Zij kan liefde geven en ten toon spreiden, tot het einde toe, niet omwille van mensen die haar helpen, niet dank zij de Karmel, maar omdat zij de kleine weg bewandelt: zoals ik zei is het een “enge” weg. Het is de weg van een radicaal vertrouwen in liefdevolle overgave aan de Heer. Dikwijls herhaal ik dat aan mensen die mij raad vragen. Maar mensen willen zekerheid en veiligheid in zich zelf en in hun concrete omgeving. Ze willen gedragen worden door de armen van hun moeder, van zus Pauline of van hun succes. Maar God wil dat we op Hem vertrouwen. Radicaal vertrouwen in God! Wie kan dat aan? Wie kan zich vergenoegen met de armen van God dia als een lift zullen werken om ons omhoog te heffen. En nochtans ik zeg u: probeer het en ge zult zien dat ook gij u zult bekeren tot de vreugde.

Bron: De Eerwaarde Priester die de dagelijkse H Mis voorgaat.

Even terug naar voren gehaald van okt 2008

01-10-2018 om 00:00 geschreven door willy  

30 september 1978

Herdenking van de sterfdag van de kleine Theresia van het Kind Jezus

Marguerite tot Jezus

Een mateloze droefheid is over de wereld gekomen: Hij die voorbij kwam is heengegaan.

Niemand begrijpt het, maar Gij, Heer, hebt mij door allerlei tekens en boodschappen uw doortocht hier beneden laten begrijpen. Het was schijnbaar incognito, maar voor mij was het zo duidelijk.

Johannes-Paulus I was Uw uitverkorene om U te vertegenwoordigen en in de openbaarheid te brengen voor het oog van de mensen.

33 dagen van voorbeelden!

33 dagen van geestelijke rijkdom! Ziedaar wat Gij aan de wereld hebt gebracht.

Iedereen werd eraan herinnerd dat alleen de Liefde ons kan redden!

33 dagen om op spectaculaire wijze de kromgetrokken sporen van de Kerk dichter naar elkaar toe te brengen.

De paus: een voorbeeld om na te volgen, als de wereld maar enigermate het mysterie begrijpt van wat er thans gebeurd is….

Met heel mijn ziel geloof ik erin.

Ja Gij zijt gekomen, Gij zijt degene die mijn hart verwachtte.

Gij hebt gegeven en Ge zijt stillekes voorbijgegaan zoals Gij gekomen zijt….. zonder gerucht maar met de overvloed van uw rijkdommen voor de aarde, en Gij hebt aan allen de weg getoond, die gevolgd moet worden.

Wat hebt Gij tijdens die 33 dagen gegeven?

De glimlach van God voor de mensheid!

De Liefde van God voor zijn schepselen!

De tederheid van een Vader voor zijn kinderen!

Het voorbeeld van nederigheid van een God!

De vastheid van zijn leer ten overstaan van alle fantasie!

Uw stevige hand in een fluwelen handschoen!

De volkeren voelden zich aangetrokken tot iets waar ze een vermoeden van hadden en wat ze diep in hun hart wensten.

De hoop op een betere toekomst voor de Heilige Kerk.

Het vreemde gevoel van een onverklaarbare aanwezigheid!

De weg die men moet volgen om de wereld te redden!

Vele keren hebt Gij, in de persoon van de heilige Vader , in gelijkenissen gesproken…..

Men heeft U niet herkend maar men heeft genoten van zijn toespraken.

Tijdens de 33 dagen hebt Gij de mensheid meer nagelaten dan tijdens jaren van pontificaat!

Al hebt Gij het hoofd van de Kerk altijd gesteund en geleid, vandaag zijt Gij gekomen te midden van de ontsporingen waaronder ze lijdt.

Gij zijt gekomen en hebt in 33 dagen het hart van de mensen veroverd!

Gij zijt voorbijgegaan! Hebt Gij in goede aarde gezaaid?

Dat zal de toekomst ons leren!

Tijdens dit pontificaat heb ik zeer veel begrepen.

De wereld vraagt zich af: “ Wat is er dan toch gebeurd? We moeten de toekomst afwachten” ( deze morgen op de radio gehoord)

Men heeft het woordje “ vreemd” gebruikt. Maar kan de wereld die zo ver van God verwijderd is , de genade beseffen die haar vandaag te beurt viel?

Het materialisme is voor velen een duistere sluier. Een liefhebbende, geestelijke ziel kan de weldaad van dit tussenspel van Paus Johannes-Paulus I gissen en aanvoelen: een open weg naar de Liefde! Een levend voorbeeld van Liefde, dat de mensen tot navolging aanzet!

Dit is het ene en enige middel: de reddingsboei van de Kerk in de huidige wereld!

En dan beweert men dat Johannes-Paulus I- de welbeminde van Jezus- de tijd niet had om veel te doen!

Maar hij heeft in korte tijd alles gedaan.

Nu dient in toepassing gebracht wat hij leerde:

Eenvoud!

Nederigheid!

Liefde!

Hij heeft de wereld liefgehad en de wereld had hem lief.

Bidden wij tot de Heer opdat ons hart met zijn stempel gemerkt moge blijven: de stempel van God!.... Voor altijd!

30-09-2018 om 00:00 geschreven door willy  

Groetenis tot Maria

“Het is onmogelijk deze groet aan Maria voor een bekering van een zondaar te bidden, zonder verhoord te worden!”

Pater Paul van Mol Gent, 15 oktober 1877

Ik groet U Maria, Dochter van God de Vader.

Ik groet U Maria, Moeder van God de Zoon.

Ik groet U Maria, Bruid van de Heilige Geest.

Ik groet U Maria, Witte lelie der schoonblinkende Drievuldigheid.

Ik groet U Maria, Tempel van de Allerheiligste Drievuldigheid.

Ik groet U Maria, reine lelie van de verheven Drievuldigheid.

Ik groet U Maria, aangename Roos van het Hemelse Hof.

Ik groet U Maria, Maagd vol aangenaamheid en ootmoedigheid van Wie de Koning des Hemels heeft willen geboren en opgevoed worden.

Ik groet U Maria, Maagd der maagden.

Ik groet U Maria, Koningin der Martelaren, wiens ziel met droefheid vervuld werd, en wiens hart door lijden doorboord werd.

Ik groet U Maria, Vrouwe en Heerseres, aan Wie alle macht in de Hemel en op aarde is gegeven.

Ik groet U Maria, Koningin van mijn hart, mijn verlangen, mijn leven en geheel mijn hoop.

Ik groet U Maria, zeer minnelijke Moeder.

Ik groet U Maria, zeer wonderbare Moeder.

Ik groet U Maria, Moeder van de schone Liefde.

Ik groet U Maria, zonder vlek ontvangen.

Ik groet U Maria, vol van genade, de Heer is met U, Gij zijt de gezegende onder alle vrouwen en gezegend is Jezus , de Vrucht van Uw schoot.

Gezegend zij Uw Bruidegom, de heilige Jozef.

Gezegend zij Uw Vader, de heilige Joachim.

Gezegend zij Uw Moeder, de heilige Anna.

Gezegend zij Uw Engel Gabriël.

Gezegend zij de Eeuwige Vader die U uitverkozen heeft.

Gezegend zij Uw Zoon, die U heeft bemind.

Gezegend zij de Heilige Geest, die U tot Zijn Bruid aangenomen heeft. O allerheiligste Maagd en Moeder Gods, dat allen, U beminnen, U loven. Geef ons allen uw moederlijken zegen, in de naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes.

Amen.

Pater Paulus zei, dat iemand, die deze Groetenis tot Maria bidt, overtuigd mag zijn dat de H.Maagd hem inderdaad haar zegen geeft.

Hij zei tot iemand: “ Deze Groetenis is zo schoon! Verzuimt nooit ze ´s morgens te bidden. Vanuit de hoge hemel zal Maria u zegenen, en ge moet dan uw kruis maken, Ja, ja ware het u gegeven zulks te zien! Ik weet zeker dat Maria u dan zegent.”

Hij voegde er bij: “ Deze Groetenis tot Maria is heel krachtig tot bekering van een zondaar”.

Pater Paul van Mol , ligt in de Abdijkerk Vlasmarkt te Dendermonde, zijn voorkeur psalm: Psalm 73: “ WANT IK BLIJF ALTIJD BIJ U, GIJ HOUDT MIJ BIJ DE RECHTERHAND; GIJ LEIDT MIJ NAAR UW RAADSBESLUIT….”

08-09-2018 om 00:00 geschreven door willy