Het lijkt er fel op. Alhoewel ik mij niet de voorstelling maak dat evenzoveel bijen evenzoveel kleine madamekes soleil zijn met een tulbandje en een glazen bolleke.
Wat ik wel als bedenking heb is niet anders dan wat we nu bij de bijen zien gebeuren wel eens ons lot zou kunnen zijn als we zo verder doen met onze leefomgeving.
Het lijkt er nl. sterk op dat de honingbij op dit moment getroffen wordt door een driedubbele crisis op gebied van biodiversiteit, ruimtelijke versnippering en de klimaatcrisis.
Sinds een tiental jaren heerst er bij de honingbij de zgn. verdwijnziekte, hele bijenkasten raken op korte termijn compleet ontvolkt, sommige imkers verliezen 30 tot 50 % van hun volkeren op één jaar tijd.
Uiteraard werd hierover de alarmklok geluid en vele overheden namen inderdaad de noodkreet van de imkers ernstig. Einde vorige eeuw werd met een beschuldigende vinger naar een aantal nieuwe insecticiden gewezen, kortwerkende insecticiden die inwerken op het zenuwstelsel van de insecten en o.a. gebruikt worden ter bescherming van zaden zoals maïskorrels e.d.
Met name de Frans overheid verbood deze nieuwe insecticiden.
10 jaar later moest iedereen toegeven dat dit verbod niet het verhoopte resultaat heeft opgeleverd. In Frankrijk blijft de mysterieuze ziekte evengoed slachtoffers maken als elders waar het verbod niet van kracht is.
Overal over heel de wereld zijn dan diverse onderzoeken gestart om na te gaan wat de oorzaak zou kunnen zijn.
Er moest heel wat onder de loep genomen worden:
□De voeding van de bijen
□Het gebruik van insecticiden
□Het probleem van parasieten, reeds bestaande en recent toegevoegde
□De selectiedruk
□Hoe worden de bijen verzorgd door hun imker
Wat blijkt: Er is zowel een probleem wat betreft de voeding, toch nog de insecticiden (oude én nieuwe formules, de agressiviteit van de parasieten met name de Varroamijt en mogelijk de selectiedruk (er wordt vnl. in Vlaanderen geselecteerd naar zachte, niet steeklustige rassen omwille van de dichte bevolking).
De bij vindt in ons getemd landschap met heel veel monocultuur geen voldoende mix meer van diverse soorten pollen, pollen die ze nodig hebben als proteïnebron, dat wat ze wel vinden is dan nog minderwaardig. Die tendens wordt nog versterkt door de maniakale onkruidbestrijding die de biodiversiteit de das omdoet. Ook de goed honingleveranciers worden zo stelselmatig weggewied.
De gewassen worden dan nog dikwijls voortdurend behandeld met allerlei pesticiden.
Ook de klimaatwijziging brengt de interne klok en interne taakverdeling van de bijen in het gedrang waardoor de bijen onvoorbereid de winter ingaan en zo hun doodvonnis tekenen
De bijen verzwakken en zijn dan een gemakkelijke prooi voor allerlei parasieten. De slechte weerbaarheid tegen de parasieten zou dan nog eens mede een gevolg zijn van het feit dat de honingbij wel eens te hard getemd zou kunnen zijn.
Wat voor de honingbij geldt, geldt voor elk levend wezen op deze planeet, ook voor de mens. Als we verder blijven onze biodiversiteit ten gronde richten, als we verder blijven ons klimaat te verstoren, kortom als we bezig blijven zoals we bezig zijn dan komen wij vroeg of laat ook aan de beurt.
OSLO (Reuters) - An international plan is needed to rescue polar bears and their icy Arctic habitat but its success will hinge on a U.N. deal to fight global warming due to be agreed in December, Norway said on Tuesday.
"Climate change has overtaken hunting as the most significant threat to the polar bear," Norway's Environment and Development Minister Erik Solheim told a meeting of the five states rimming the Arctic where the white bears live.
"We must work to protect the ecosystem the bear is part of," Solheim said. "Global warming must be stopped if we are to succeed."
Solheim urged the three-day meeting -- the first time the range states have met since 1981 -- to agree on a joint action plan for saving the polar bear, including cooperation on research and management of the species.
The meeting in the Norwegian town of Tromsoe within the Arctic Circle is the first since 1981 to bring together the states that are home to polar bears -- Norway, Russia, Canada, the United States and Danish-administered Greenland.
The five agreed in 1973 to protect the bear and its habitat at a time when human hunters were its only known enemy. But the melting of the polar ice is now the biggest threat to the world's 20,000-25,000 polar bears, experts say.
Though they are excellent swimmers, the great white carnivores are not fast enough to catch seals, their main prey, in open water. Their survival depends on catching seals on ice, which is shrinking fast.
The International Union for the Conservation of Nature (IUCN) reclassified the polar bear as a vulnerable species on its Red List of Endangered Species in 2005.
Arctic sea ice shrank in 2007 to its smallest since satellite measurements began 30 years ago, raising the prospect that it could vanish in summers.
Though climate change is the main risk to the bear, Solheim said the species' habitat is also threatened with destruction through pollution, human disturbance and hunting.
He said rapid reduction of sea ice can also trigger other mechanisms, such as a release of methane from the Arctic tundra or accelerate the melting of glaciers on Greenland.
"This could have dramatic effects for people's living conditions all over the world," he said. "We must send a clear message to the climate meeting in Copenhagen that it must hurry to stop and reverse the rising of temperatures and melting of ice in the Arctic," Solheim said.
More than 190 governments will meet in Copenhagen in December to agree a new global accord to replace the Kyoto pact.
Never waste a good crisis zei Hilary Clinton op haar bezoek in Brussel, volgens haar citeerde ze hiermee de stafchef van het Witte Huis, Emmanuel Rahm. Om het even van wie de uitspraak komt: ze is gewoon briljant, duidelijk en een andere manier van verwoorden dan het aloude "crisissen zijn uitdagingen".
De klimaatcrisis is zo'n crisis die we maar beter niet verspillen. We kunnen er alleen maar beter van worden als we van de klimaatcrisis erkennen dat ze bestaat, als we van de klimaatcrisis erkennen dat ze veroorzaakt wordt door de menselijke activiteiten en als we erkennen dat we er iets aan moeten doen.
Dus een heel andere houding om aan te nemen dan het bange volkje bij LDD die liefst van al willen ontkennen dat er zoiets bestaat als een klimaatcrisis en al helemaal weglopen van hun verantwoordelijkheid als de invloed van de mens ter sprake komt: als de Suv nader is dan de rok, uiteraard.
Heeft er iemand nog een reden nodig voor de Biodiversiteit?
Men kan dan zijn gading vinden in het volgende bericht, vandaag als Belgabericht verschenen:
"Molecule van Namibische plant effectiever als ontstekingsremmer dan cortisone"
" Een molecule uit een Namibische woestijnplant blijkt op de lange termijn effectiever als ontstekingsremmer dan cortisone en zorgt bovendien niet voor het veelvoorkomende neveneffect osteoporose. Dat blijkt uit een doctoraatsonderzoek van Valerie Gossye, van de vakgroep Fysiologie aan de UGent.
Gossye vergeleek het effect van cortisone met dat van een plantaardig derivaat, "Compound A" of CpdA, dat uit een Namibische woestijnplant wordt gehaald. Ze testte beide ontstekingsremmers op het ontstoken gewrichtsweefsel van patiënten met chronische reumatoïde artritis. Vooral vrouwen krijgen met deze ziekte te maken, waarbij een chronische ontsteking in de gewrichten onder andere leidt tot de vernietiging van het kraakbeen en erosie van het bot.
Momenteel wordt ongeveer de helft van de reumapatiënten behandeld met cortisone, omdat het niet enkel de ontstekingen in de gewrichten tegengaat, maar ook voor een vertraging van de gewrichtsschade zorgt. Nadeel van cortisone is wel dat sommige patiënten op de lange termijn een resistentie ontwikkelen, en dat een langdurige cortisonebehandeling gepaard kan gaan met neveneffecten zoals diabetes en osteoporose.
Eerder onderzoek aan de Gentse universiteit had al aangetoond dat de plantaardige derivaat CpdA op dezelfde manier werkt als cortisone, zonder diabetes als neveneffect. Gossye bewijst nu met haar onderzoek dat ook het risico op osteoporose sterk verminderd. Uit haar studie bleek bovendien dat het ontstekingsremmend effect van cortisone op langere termijn erg achteruit gaat, terwijl dat bij CpdA niet het geval is.
De onderzoeksresultaten van Gossye werden gepubliceerd in de vaktijdschriften "The Journal of Immunology" en "Annals of the Rheumatic Diseases". ./. SAG/
Op 22 februari heb ik in deze blog erop gewezen dat het zinnetje ""En last but not least, nergens anders in Europa is de oppositie tegen de effectieve realisatie van groene projecten groter vanuit het kamp van de groenen". in de Column van de heer Steven De Proost in DS van 19/02 geen onderbouwing had
Steven De Proost heeft hierop gereageerd op donderdag 5 maart: zijn uitspraak ging over de houding van Natuurpunt'ers die, althans volgens hem, de relatie economie-ecologie enkel vanuit laatste hoek bekijken. Blijkbaar is door hem en zijn medewerkers recent analyse gedaan rond blokkering en recourses van windprojecten in Vlaanderen. Volgens hem was er heel vaak Natuurpuntactivisme aan gde rondslag, nergens anders in Europa is Natura2002 etc even krachtig als hier.
Mijn antwoord was in eerste instantie dat ik het inderdaad niet verkeerd wou begrijpen maar dat het bewuste zinnethe eerlijk gezegd zeer weinig genuanceerd was en overkwam als een vlag die heel de groene beweging dekte, inbegrepen de partij Groen!, greenpeace, WWF, BBL en som maar op.
Inderdaad zitten er binnen een deel van de groene en natuurbeweging scherpslijpers, die zich dan nog voor de kar laten spannen door andere politieke partijen en daar persoonlijk beter van (denken te) worden. Zo zou er al in 2005 een werkend windpark kunnen geweest zijn in de Noordzee, zonder enige schade aan de avifauna. te berokkenen. Inderdaad heeft de Natuurbeweging toen de zaak mee helpen blokkeren en daar was enige politieke druk niet vreemd aan: Groen! mocht die pluim niet op de hoed steken, daar was een andere hoed die die pluim moest krijgen. Alleen kreeg men het achteraf niet meer van de grond en nu dat er toch beweging in zit dreigt het weer stil te vallen.
Zelf ben ik ook lid van Natuurpunt en zie wel dat niet iedereen op dezelfde golflengte zit wat die windturbines betreft, zelf ben ik ook van mening dat de inplanting zeer goed moet overwogen worden om zo weinig mogelijk slachtoffers onder de avifauna te maken, maar dat is best te doen zoals de praktijk in Nederland ons leert. Zelf zie ik eerder een blokkering bij vele conservatieve gemeentebesturen die grote heisa maken tegen de landschapsverwoestende windmolens en terwijl ze dat doen grote koeltorens of iets andere industrieel lelijks staat te blinken, van een wassen neus als argument gesproken.
Zelf heb ik als groen gemeenteraadslid te Leuven onze burgervader mogen meemaken die alles in het werk stelde en nog stelt om de windmolens van het Leuvens grondgebied weg te houden.
Obama budget realistic on climate revenue: analysts
By Deborah Zabarenko and Ayesha Rascoe
WASHINGTON (Reuters) - President Barack Obama's estimate of $646 billion in revenue for the first years of a carbon-capping program to curb climate change is realistic or possibly a little low, policy analysts said on Thursday.
Obama's budget for 2010 projects this revenue, from 2012 through 2019, will fund $150 billion in clean energy technology investments over 10 years and a tax credit to help Americans make the transition to a less carbon-intensive economy.
"I don't think it's overly optimistic at all," said Brian Murray, director for economic analysis at the Nicholas Institute for Environmental Policy Solutions at Duke University.
"It's on the conservative side," said Tim Profeta, the institute's director. Both spoke in a telephone interview.
"From a substantive standpoint, the numbers are based on a good analysis," said David Gardiner, senior adviser to the Ceres coalition of investors, environmental groups and others aiming to curb climate change.
The $646 billion figure, spread over eight years, presumes that a U.S. law to limit carbon emissions will be in place by 2012, and Obama has said he will work with Congress to make this happen.
Obama has said he wants a so-called cap and trade system that would put a price on emissions of climate-warming carbon. Companies that emit more than the limit would have to buy emission permits; companies that emit less could sell emission credits.
It would mean about $80 billion in revenue annually, the Nicholas institute's Murray said, with each ton of carbon emissions priced at $15 at the start of the eight-year period. Because the goal is to reduce carbon emissions, the carbon price would rise over the eight years.
Cap-and-trade legislation that narrowly failed in the Senate last year foresaw higher revenues based on a carbon price starting at $18 a ton and rising from there.
CAP-AND-DIVIDEND
The Obama budget envisions that some revenue from the emissions permits would be returned to individuals in an idea known as cap-and-dividend. Democratic U.S. Representative Chris Van Hollen of Maryland announced on Tuesday he plans to introduce a cap-and-dividend bill.
Meanwhile, Senator Barbara Boxer, a California Democrat who shepherded a cap-and-trade bill to the Senate floor last year, has vowed to introduce carbon-curbing legislation this year.
Environmental groups were jubilant at Obama's proposals on climate change.
"It's a hugely important policy direction and another sign that Obama gets it when it comes to building a clean energy economy," said Gene Karpinski, president of the League of Conservation Voters.
"Wall Street and Washington alike understand that the question is no longer if or when, but only how we will tackle global warming and build the clean energy economy that will rescue us from economic collapse," said Sierra Club's Carl Pope.
Shell Oil Company president Marvin Odum also favors cap-and-trade.
"The only really wrong thing to do, is not to do anything," Odum told a congressional hearing on Wednesday. "The reason I like a cap and trade system is it directly addresses the problem. So when money goes into buy these credits, then that money goes directly to reducing carbon emissions."
The budget also raises the budget for the Environmental Protection Agency to $10.5 billion, a $3 billion rise from the previous year, with a $19 million increase for "a greenhouse gas emissions inventory and related activities that will provide data critical for implementing a comprehensive climate change bill," the agency said in a statement.
In zijn column in de economische Standaard geeft de heer Steven De Proost (managing partner bij het onafhankelijke energie-adviesbureau 7c Consult) elke maand zijn visie op de energieactualiteit.
Nu vrijdag 20 februari was dat weer het geval in de column met als titel Zonnig Vlaanderen weldra in de kou
Daarin geeft hij in een onderbouwde stelling de mening te kennen dat de Vlaamse Regering een fout maakt door de staatssteun aan de zonnepanelen te verminderen.
Op het laatst voegt hij er dan het volgende zinnetje aan toe: En last but not least, nergens anders in Europa is de oppositie tegen de effectieve realisatie van groene projecten groter vanuit het kamp van de groenen.
Deze laatste stelling staat daar zonder de minste onderbouwing in tegenstelling met de rest van zijn doordachte column.
Ik heb dan ook aan de redactie van de economische Standaard op zondag 22 februari gevraagd dat de heer Steven De Proosthierover toelichting zou geven.
Mijn motivatie voor mijn kandidatuurstelling voor het Vlaams Parlement
Waarom stel ik mij voor als kandidaat? Omdat ik er van uitga dat onze toekomst ecologisch is, indien onze toekomst niet ecologisch is, is er ook geen toekomst, toch geen toekomst zoals wij hem voor ogen hebben.
Want er is een:
Ecologische crisis aan de gang, een ecologische crisis die alleen maar versterkt wordt door de vele nefaste beslissingen die de huidige Vlaamse regering op dit moment maakt zoals Vlaanderen omvormen tot logistiek centrum met vrachtwagenvervoer zo goed als enige wijze van vrachtvervoer);
Er is een klimaatscrisis aan de gang terwijl de huidige regering aan handen en voeten is gebonden aan één energiebedrijf;
Er is een biodiversiteitcrisis aan de gang, waarop als enige actie de Vlaamse regering de subsidie tot aankoop van natuurgebieden sterkt inperkt;
Er is een economische crisis waarop de regering alleen maar wil reageren met beton en niet met een relanceplan waar ecologische projecten mee aan bod kunnen komen.
Wie mij kent weet dat ik de laatste jaren vond dat ecologie in en buiten onze partij te weinig aan bod kwam, Tot mij niet geringe vreugde moet ik zeggen dat Groen! zich heeft herpakt mét een sterk programma rond ecologische economie en de veelbesproken green new deal.
Dit sterk programma vormt de ruggegraat van onze campagne, die campagne onderschrijf ik voluit
Toch vind ik het herpakken gedeeltelijk, want de Groene standpunten wat betreft de klimaat crisis, het het natuurbehoud en de biodiversiteit komen te weinig onderbouwd en te weinig onderling gelinkt terecht op onze website, hierdoor belichten en onderwaarderen we te weinig het vele werk van onze nochtans hard zwoegende parlementairen. Ook de problemen die van alle kanten op ons afkomen krijgen onvoldoende forum op onze website:
Eén klein voorbeeld: de imkerij worstelt met de verdwijnziekte bij bijen, die waarschijnlijk wordt veroorzaakt door een nieuwe generatie landbouwzenuwgiffen, giffen die ook voor vogels zeer problematisch zijn. Het kan een mineur probleem lijken maar Einstein himself heeft gezegd dat 5 jaar na het uitsterven van de bij de mens de volgende op de lijst is.
Eén van de mijn doelstellingen binnen mijn partij is er dan ook voor te zorgen dat Groen! naast het grote verhaal niet de belangrijk zijlijnen in de rest van ons verhaal uit het oog verliest.
Elke partij heeft nu zijn milieuprogramma. Vele van de klassieke partijen hebben zelfs een milieuprogramma waar men zo kan in mee stappen.
Dat kan alleen maar toegejuicht worden. Mijn enthousiasme over die programmas wordt wel getemperd door het zichtbare hokjesdenken dat haaks staat op een ecologische benadering, de milieuprogrammas staan apart,zonder enige invloed op de andere delen van hun programma. Maar tot daar aan toe, er is een aanzet tot overeenkomst mogelijk.
Als we onszelf vergelijken met de heetgebakerde kaakslagnationalistenvlamingen heeft dat het in ieder geval de schijn van. Als we bekijken wat die heetgebakerde kaakslagnationalistenvlamingen ervan gebakken hebben merken we waar al die gebralde strijdleuzen zoals "splitsen onverwijld en zonder enige prijs" goed voor waren: ze hebben helemaal niets uitgehaald.
De strijdvaardige heren vertrokken in 2005 van het idee dat wat geroep en gebald vuistengezwaai voldoende zou zijn om de Franstaligen op de knieen te krijgen. Alleen hebben ze zonder de simpele waarheid gerekend dat er, voor zoiets, ook nog iets moest gebeuren dat onderhandelen heet, dat de tegenparij in de onderhandelingen ook zo zijn vragenlijstje kan hebben én dat de prijs net verhoogt als men doodgraag iets wil, waardoor de Vlamingen zichzelf direct in een slechte onderhandelingspositie hebben gemanoeuvreerd. Men eiste daarenboven garanties op het bekomen van wat men eiste. Waarom moets er dan aan onderhandelingen begonnen worden?
Eén van de gevraagde middelen was het hebben van een 2/3 meerderheid in het parlement. Wie herinnert er zich niet dat het NVA met een verkeersbord opriep om "Vlaanderen niet te laten verstrikken", duidelijk doelend op de voorzitter van PS. Tot mijn verbazing werd na een tijdje de PS tot de regering toegelaten voor de 2/3 meerderheid te leveren. De heetgebakerde kaakslagnationalistenvlamingen keken dan ook nog eens laatdunkend neer op de eerste resultaten die ze "borrelnootjes" noemden. Het uiteindelijke resultaat is nu zelf dat die borrelnootjes in de diepvries zijn gesukkeld.
Niet getreurd: Het NVA roept maar weer eens op tot een Onafhankelijk Vlaanderen, want dan kunnen we de crisissen zelf oplossen: De klimaatcrisis, de biodiversiteitscrisis, de ecologische crisis, de economische crisis, de financiële crisis...alles gaat met een vingerknip worden opgelost van zodra Vlaanderen onafhankelijk is.
Te vrezen valt dat er dan in 2050 van Vlaanderen enkel een Gaza-achtige kuststrook van 60 km. lang en 10 km breed overblijft met "Leuven-aan-Zee" als hoofdstad, maar enfin: dan toch onafhankelijk.
Te begrijpen valt dat ik mijn Vlamingzijn dan liever zou opbergen in de diepvries, het was al te erg om aan te zien wat "onze onderhandelaars" bekokstoofd hebben.
De burgemeesters van Antwerpen, Brussel, Genk, Gent, Hasselt en Luik zijn naar het Europees Parlement in Brussel getrokken voor de ondertekening van het 'Covenant of Mayors' of het pact van de burgemeesters. Het verdrag is een Europees initiatief dat streeft naar 20% minder CO2-uitstoot en 20% minder energieverbruik tegen 2020. Bovendien wil de Europese Unie dat er 20% meer hernieuwbare energiebronnen gebruikt worden in 2020. Ongeveer 300 Europese burgemeesters hebben het pact al ondertekend. De steden Hasselt en Genk keurden het plan al goed in december 2008. Wie maar weer eens schitterde door afwezigheid, als het over ecologie en duurzaamheid gaat, was de Leuvense burgemeester. De burgemeester van een stad die zich beroemt op het innovatieve en vooruitstrevende karakter van alles wat zich op de Leuvense bodem bevindt. Louis Tobback is zo stilletjesaan aan het verworden tot een karikaturale sta-in-de-weg voor alles wat ecologie en duurzaamheid aangaat.
Obama says renewable energy key to economic future
WASHINGTON (Reuters) - U.S. President Barack Obama on Monday pushed for more investment in solar and wind energy, saying the country that can make renewable energy sources price-competitive with traditional fossil fuels will become the economic superpower of the future.
Obama, speaking at a townhall meeting in Elkhart, Indiana, said renewable energy companies needed tax breaks and loan guarantees to provide incentives for firms to manufacture and customers to purchase solar and wind energy.
Obama acknowledged that while the cost of producing electricity by wind and solar has declined, it is still cheaper to generate power from plants fueled by coal or natural gas.
However, Obama said he wanted the government to invest every year in new technologies to drive down renewable energy costs over the long term.
"The country that figures out how to make cheaper energy that's also clean, that country is going to win the economic competition of the future," he said.
The roughly $800 billion stimulus package pending in Congress to revive the American economy includes billions of dollars in tax breaks and other financial incentives to boost the use of renewable energy.
They are intended to ensure solar and wind energy companies have steady business.
Obama called on Congress to require U.S. utilities to generate a certain amount of their electricity supplies, such as 15 to 20 percent, from renewable energy sources.
He said that, once such a benchmark is set, then renewable energy companies can "count on a pretty solid market that they're going to be able to sell their energy to."
The Senate Energy and Natural Resources Committee was scheduled to hold a hearing on Tuesday on draft legislation that would set a national renewable energy standard.
Under the bill, the amount of the U.S. electricity supply coming from renewable energy resources would gradually increase to 4 percent by 2012, 8 percent by 2015, 12 percent by 2018, 16 percent by 2020 and 20 percent by 2039.
Obama also pledged to double U.S. renewable energy production within the next three years.
Yvo de Boer, hoofd van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), het klimaatbureau van de Verenigde Naties, roept de milieubeweging en andere non-gouvernementele organisaties (NGO's) op om ouderwets de barricaden op te gaan. Zij moeten volgens hem de druk rond de VN-klimaattop in Kopenhagen, in december van dit jaar, flink opvoeren.
In een interview met Milieudefensie Magazine, het journalistiek onafhankelijke opinieblad van Vereniging Milieudefensie, zegt hij: 'Ik heb de NGO-beweging tijdens de afgelopen klimaatonderhandelingen in het Poolse Poznan van bureaucratisering beschuldigd. Ze lopen daar allemaal rond met dassen om en zitten te vergaderen. In plaats van dat ze, bij wijze van spreken, stenen door de ruiten aan het gooien zijn.'
De Boer spreekt in het interview over zijn lastige positie bij de klimaatonderhandelingen. Hij vindt dat aan de politiek onvoldoende duidelijk wordt gemaakt hoe serieus mensen het klimaatprobleem nemen. 'En ik denk niet dat je dat echt verandert door als NGO verschrikkelijk open en niet confronterend zijn,' aldus De Boer in het magazine, dat vandaag uitkomt.
Willem Verhaak, campagneleider Klimaat en Energie van Milieudefensie: 'Yvo de Boer heeft gelijk, meer actie is nodig. Zonder druk van buiten zullen de onderhandelaars niet bewegen. Milieudefensie zal in 2009 dan ook mensen mobiliseren en acties organiseren om de druk op politici op te voeren. De Boer hoeft zich geen zorgen te maken: in Kopenhagen en in de aanloop daarnaartoe zullen de NGO's zeker van zich laten horen.'
De voorstanders van kernenergie zijn begonnen met een mediacampagne om kernenergie in een gunstiger daglicht te stellen. Dit gebeurt via een aantal stellingen waar je bijna niet tegen kan zijn. Maar wie aandachtiger toekijkt kan al snel de gaten ontdekken in hun stellingen.
Kernenergie zou de energiebron van de toekomst zijn: alleen is de bevoorrading niet zo sterk gegarandeerd als men voorstelt: de bewezen Uranium bronnen reiken niet verder dan 60 jaar en de proeven met kweekreactoren zijn een fiasco. De toekomst van kernenergie heeft wel andere zaken voor ons in petto: - onverwerkbaar en lang actief afval dat lang moet bewaakt worden: de recente geschiedenis bewijst dat de mens dat nog eens geen 40 jaar volhoudt: na de val van het Ijzeren Gordijn veranderden de kerncentrales in duiventillen waar alles uit verdween zelfs al was het te heet of te zwaar. - zelfs al was kernfusie een haalbare kaart (waar men al 65 jaar achter zoekt) dan is de grondstof (zwaar waterstof of deuterium en tritium) en dat afval daar nog moeilijker te bewaken. Deuterium met name vervalt naar helium, een niet-reactief edelgas, en je zal maar een waterstofbrug in je DNA hebben die naar Helium vervalt.
Ook wijst de nucleaire lobby op de onontkomelijkheid van het opwekken van de CO2 omdat de hernieuwbare bronnen onvoldoende zijn. Hen zelf hoor je nooit praten over rationeel energieverbruik (REG), er wordt nog altijd massaal energie verkwist en REG zou ons wel eens de helft kunne opleveren.
De pers staat er vol van, op de TV is in de zaterdag-Terzake "Magazine Vranckx" er een item aan gewijd: de ronduit schokkende wijze waarop het rijke westen de arme Afrikanen opzadelt met ons giftig afval. Het meest cynische is nog wel de wijze waarop: als een Ghanese ondernemer zijn brood wil verdienen met verouderde toestellen in te voeren is hij dikwijls verplicht er de rommel bij te nemen. Die rommel wordt dan gesloopt op zodanige wijze dat gezondheid van de slopers en het milieu er het meeste nadeel aan ondervinden, en dat zonder enige fatsoenlijke opbrengst voor de jonge mensen zelf. De Vlaamse minister van Leefmilieu, Hilde Crevits, roept op om de eigen e-waste naar de containerparken te brengen: hopelijk klopt het dat deze afval dan niet de weg volgt die we hebben mogen bewonderen in "Terzake". Hoe dan ook zullen zelfs bonafide producten stuk gaan na enige tijd (hopelijk zo lang mogelijk) en dan gaat men toch nog altijd dezelfde activiteiten zien. Daarom ook zou het nuttig zijn om via een tewerkstellingsproject terplaatse deze sloop te verzorgen op milieu- en mensvriendelijke wijze.
Johan Vande Lanotte spreekt heel wijze woorden in het interview met De Standaard, verschenen op 14 oktober 2006.
Alleen valt het maar weer eens op dat hij ze niet toepast op de eigen partij..
Het is mooi om een andere partij dogmatisch denken te verwijten (altijd zonder voorbeelden) en dan luidkeels te verkondigen aan zijn kameraden dat er buiten de socialisten nog mensen zijn met verstand als men tegelijkertijd het bijbelse gezegde vergeet over de splinter en de balk.
De afgelopen jaren heb ik niet veel anders meegemaakt dan dogmatisch denken van een burgemeester die alle voorstellen van de groene oppositie radicaal verwierp (zelfs voorstellen die elders door echte socialisten - sommige in het binnenland, gigantisch veel meer in het buitenland - reeds in praktijk werden gebracht) en dit voortdurend met niet terzake doende argumenten. Het is en blijft duidelijk dat hij er van uitgaat dat alleen de SP.a de waarheid in pacht heeft.
Wat ook opvalt is de groene praat die Johan Vande Lannote uitslaat. Deze staat wel in schril contrast met de werkelijkheid op het terrein. De Vlaamse regering halveert en/of decimeert het budget voor milieu en voor natuurontwikkeling. Het is weliswaar geen SP.a minister die de milieudienst uitmaakt in de Vlaamse regering maar de andere ministers (ook van SP.a origine) kijken vanop de zijlijn toe, evenals hungroene alibi-alis en excuus-truuzen, de zgn. binnengebrachte mensen van de milieubeweging. Dit terwijl een Federale minister van SP.a-label vanuit zijn postje voortdurend en op veilige afstand commentaar levert op het milieubeleid op Vlaams vlak zonder zelf ernstig werk te maken van zijn bevoegdheid.
De werkelijkheid is dat de SP.a en zijn voorzitter vertrekt vanuit een absoluut machtsdenken en zich het idee van eensamenwerking op vlak van gelijkheid tussen Groen! en de SP.a niet kan voorstellen. Vanuit dat idee moet Groen! dus verdwijnen en daar zijn alle smerige trucjes goed voor.
Onderwijl tikt de tijdbom van een ontredderd milieu verder, het zal de SP.a een zorg wezen
De Vijvers van Bellefroid kunnen een mooi stukje natuur worden
Leuven heeft sinds een aantal jaren een "Gemeentelijk NatuurOntwikkelingsplan (GNOP)". Eén van de kroonjuwelen daarvan is het hier ook reeds vernoemde gebied rond de Abdij van Park, terecht is dit een prioritair dossier. Een minder prioritair project, ook omdat Leuven het (nog) niet in bezit heeft, van dat GNOP zijn de zgn. vijvers van Bellefroid te Wilsele. De mogelijkheden tot het ontwikkelen van de reeds bestaande natuurwaarden van deze vijvers zijn waarschijnlijk op zijn minst even groot als deze van de vijvers van Abdij van Park. Daarom zou het volgende stadsbestuur de eerstvolgende 6 jaar werk moeten maken van het verwerven van deze vijvers om er dan een natuurontwikkelingsplan voor uit te werken.
Nu al meer fijn stof in Vlaamse lucht dan in heel 2005
De Europese normen voor fijn stof zijn in Vlaanderen nu al even vaak overschreden als in heel het jaar 2005.
Dat blijkt uit gegevens op de website van de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM). Achttien gemeenten gingen al meer dan 35 keer over de daggrenswaarde voor fijn stof, ten aanzien van zeventien vorig jaar. De toename is volgens de VMM vooral te wijten aan een slechte winter voor smog.
Volgens de EU-norm mag de daggrenswaarde van 50 microgram per kubieke meter PM 10 - dat is fijn stof met een diameter kleiner dan een honderdste van een millimeter - gedurende maximum 35 dagen per jaar overschreden worden. Zwijndrecht was eind maart de eerste Vlaamse gemeente die die 35 dagen overschreed, Destelbergen voorlopig de laatste. Vermoedelijk zullen de normen dit jaar in nog enkele van de 32 meetpunten overschreden worden.
Volgens de VMM is de toename vooral te wijten aan een lange periode van wintersmog begin 2006. "In de eerste maanden waren er lage windsnelheden en kwam de wind meer dan normaal uit oostelijke richting. Een oostenwind brengt verontreiniging mee van het vasteland, zoals van het Ruhrgebied in Duitsland", luidde het eerder al. "De zomer was beter met voldoende wind in de warme maand juli en neerslag in augustus", vult de VMM nu aan.
Fijn stof is afkomstig van onder meer de verwarming van gebouwen en de industrie. Het verkeer is verantwoordelijk voor ongeveer een derde van het fijn stof. Bij pieken van fijn stof kunnen mensen met gevoelige luchtwegen ademhalingsproblemen krijgen. Op lange termijn kan het kankerverwekkend zijn en leiden tot hart- en vaatziekten. De hoge concentraties fijn stof in de lucht worden verantwoordelijk geacht voor ongeveer 350.000 voortijdige sterfgevallen per jaar in Europa.
In Vlaanderen stelde minister van Leefmilieu en Verkeer Kris Peeters een actieplan fijn stof voor. Zo zijn er op in totaal 465 kilometer snelweg borden geïnstalleerd om bij hoge concentraties een snelheidsbeperking van 90 km/u op te leggen. Tot nu toe is dat volgens het kabinet Peeters nog niet moeten gebeuren. Daarnaast namen de bevoegde ministers ook maatregelen om de uitstoot bij vrachtwagens te verminderen, met onder meer een ecologiepremie voor de installatie van roetfilters en de aankoop van Euro V-vrachtwagens.
Op Europees niveau heeft het Europees Parlement eind september voorgesteld om de limietwaarden te verstrengen tot 33 microgram per kubieke meter, maar wel 55 overschrijdingen van de daggrenswaarde toe te laten.
Abdij Van Park: weergaloos stukje natuur midden in de stad
Sinds enige tijd gaat het weer goed met de natuur in de abdij van Park. Dat is niet in het minst te danken aan de natuurwerkgroep van deVrienden van het Abdij van Park. De vijvers van de abdij zijn opgenomen in het Gemeentelijk Natuurontwikkelingsplan Leuven. Zonder de impuls van de natuurwerkgroep zou er echter nog niet veel gebeurd zijn. Om de huidige resultaten te bereiken was er uiteraard een werkplan nodig dat nu stuk voor stuk wordt uitgevoerd. Eén van de maatregelen was het wegkappen van de populier op de tussenliggende dammen (deze exoot was kaprijp) en de dijken en deze dan enkel op de dijken te vervangen door duurzamere essen die veel langer kunnen blijven staan dan een populier (bijkomend voordeel is het feit dat de bladeren van de es minder stikstofrijk zijn dan deze van de populier). Zo werd bereikt dat de vijvers in de lengterichting een veel betere aanvliegroute vormen voor geïnteresseerd waterwild. En je kan er zeker van zijn dat ze geïnteresseerd waren! Sindsdien zijn het aantal waarnemingen van verschillende soorten vogels, al dan niet zeldzaam, op deze vijvers exponentieel gestegen. Vroeger werd er al gewag gemaakt van bvb. een purperreiger. Maar dit jaar werden alle records gevestigd: Tijdens de maand juli waren er zo maar liefst 3 zeldzaamheden te bewonderen; een koppeltje ijseend, 3 woudapen (kleinste soort reiger) en een roerdomp. Men kon daarenboven ook de dieren zeer goed zien terwijl het duidelijk was dat deze zich verre van bedreigd voelden, vooral de roerdomp heeft snel de neiging zich veilig weg te steken in het riet waar hij zo wegsmelt t.o. de achtergrond met zijn schutkleur. Het resulteerde in een bestorming door de amateur-ornithologen die daarmee ook de culturele waarde ontdekten van deze prachtige abdij.
Het is meer dan tijd om de roeiers van de Groen!e ploeg een dikke proficiat te wensen met hun prachtige prestatie op sportief vlak tijdens de Vaartchallenge van zondag 24 september. Groen! was 2de op 38 in haar categorie en de eerste, met lengtes voor, van de politieke partijen.
Bezienswaardigheid bij in de kruidtuin van Leuven.
In 1994, op een trektocht door de Australische Blue Mountains (200 km ten westen van Sydney), stootte de parkwachter David Noble, op een boomsoort die hij nog nooit gezien had. Plantkundigen identificeerden de tak die hij meebracht inderdaad als een nieuwe soort. Tot zover, maar wat bleek? Hetgeen David Noble ontdekt had was niet zomaar een nieuwe soort, zoals er nog regelmatig ontdekt worden, ook door de Plantentuin van Meise. Neen, het bleek om een soort te gaan waarvan men dacht dat ze uitgestorven was. Op botanisch vlak is dit het equivalent van oog in oog staan met een levende Tyrannosaurus. De plant kreeg de naam Wollemia nobilis. Het geslacht Wollemia was reeds gekend uit fossiele vondsten (90 miljoen jaar oud). De naam nobilis verwijst naar de parkwachter die de plant ontdekte. Samen met Araucaria en Agathis is Wollemia het derde nog levende plantengeslacht van de Slangendenfamilie (Araucariaceae). Wetenschappers waren er van overtuigd dat dit plantengeslacht 2 miljoen jaar geleden definitief uitgestorven was en zijn hoogtepunt van verspreiding kende in het Jura (200 miljoen jaar geleden).
Neefje van het apenverdriet
De wollemia (Wollemia nobilis) is een conifeer of naaktzadige boom die tot 40m hoog wordt. Hij heeft blauwgroene naalden die in 2 rijen groeien en een bobbelige schors die je aan chocopops doet denken. De plant is eenhuizig (mannelijke en vrouwelijke kegels op dezelfde plant). De ouderdom van de soort wordt op 200 miljoen jaar geschat. Zijn meest nauwe verwanten zijn planten uit het geslacht Agathis (kauri en dammar zijn belangrijke houtsoorten uit het zuidelijk halfrond) en het geslacht Araucaria of slangenden, bij ons ook wel gekend door zijn vertegenwoordiger Araucaria araucana, de slangenden of apenverdriet die in menig Vlaams voortuintje groeit. De plant komt enkel nog voor in New South Wales (Australië), de populatie telt minder dan 100 exemplaren. De exacte locatie wordt extra bewaakt om diefstal tegen te gaan. Ook moet de plant beschermd worden tegen infecties en ziektes.
Om de soort voor uitsterven te behoeden (minder dan 100 volwassen exemplaren is bijzonder kritisch voor het overleven van een soort) is er een vermeerderingsprogramma opgezet. De betrokken instanties van Australië oordeelden dat men best zelf de plant kon verspreiden om de druk op de natuurlijke populatie te beperken. Daartoe werd Wollemi Australia opgericht. In eerste instantie wordt de wollemia verspreid over de verschillende Plantentuinen ter wereld. Het is immers de taak van plantentuinen om de aandacht te trekken op de biodiversiteitscrisis. De wollemia heeft al miljoenen jaar overleefd maar op het ogenblik is de soort, net als duizenden andere plantensoorten, ernstig bedreigd, vooral door menselijk invloed.
In dat kader is er dus nu ook aan diverse kruidtuinen in Vlaanderen een exemplaar van de Wollemia opgestuurd. Ook aan de Leuven kruidtuin.
Leuven is wat dat betreft niet aan zijn proefstuk toe, een ander levend fossiel, 200 jaar geleden ontdekt door de scheutist Ferdinand Verbiest in China ( verkeerdelijk de Japanse Honingboom of Sophora Japonica genoemd) kreeg zijn eerste standplaats buiten China in de Leuvense Kruidtuin. Op verschillende plaatsen in Leuven staan nakomelingen van deze eerste Sophora als prachtige bomen: zo ook de beschermde boom van groot verdriet aan de Naamsestraat aan het Atrecht-college waar trouwens het China-instituut van de Leuvense Universiteit is gevestigd.
In 2006 verschijnt de wollemia op de internationale plantenmarkten. Vanaf dat ogenblik kunnen ook liefhebbers en verzamelaars de plant bekomen. De royalties dienen voor de bescherming van de soort in situ, maar ook voor andere zeldzame of bedreigde plantensoorten. De plant is in onze streken waarschijnlijk niet winterhard maar hij groeit goed in pot en het vormt een fraaie en zeer boeiende plant voor de veranda of koude kas.
Ik ben Vanden Bosch Yves
Ik ben een man en woon in Heverlee/ Leuven (België) en mijn beroep is Diëtist.
Ik ben geboren op 11/08/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Natuur en milieu.
Gemeenteraadslid Leuven voor Groen! van '90 tot '06.
