Yellow Bikers
Mountain Bike Team
Foto
Inhoud blog
  • Tuning time!
  • Duo Beach Race Bredene 3/02/2013
  • 2013
  • Alpen Tour Trophy - Schladming Oostenrijk
  • HOT Houffalize - some pics ! 7 tot 9 april 2012
    Zoeken in blog

    Yellow Bikers   Wie zijn we?

    Jean-Pierre Taymans, afkomstig uit Overijse, maar reeds jaren woonachtig in Geel, en ikzelf, Tom Van den Plas uit Lichtaart, kwamen elkaar voor het eerst tegen tijdens de LCMT in 2006.  Jean-Pierre rijdt al jaren bij de Bierkarboys uit Overijse, gezien hij afkomstig is van deze streek.  We hadden dezelfde gedachten over bepaalde zaken, en waren beiden verslaafd aan marathons.  Na de LCMT kwamen we mekaar geregeld tegen op allerlei events, en soms trokken we er ook samen op uit.   Van het het één komt het ander, en zo vertelde Jean-Pierre me in de zomer van 2007 over zijn Transalp droom.  Als echte mountainbiker moet je die toch wel eens gereden hebben.  Gezien ik dat jaar zeer weinig op de fiets had gezeten vanwege te druk op het werk, was ik echt wel toe aan een sportieve uitdaging, en zo beslisten we onze kans te wagen, en onze kandidatuur te stellen voor de Transalp Challenge 2008!  Het was meteen raak, onze online inschrijving op 1 december 2007 ging er vlotjes door.  Reeds na 8 minuten waren alle plaatsen weg gegeven.  In totaal worden er slechts 500 teams toegelaten, dus hebben we veel geluk gehad. 
    De voorbereiding kon starten ... we hadden een teamnaam nodig, welke shirts gingen we dragen?  wie gaat onze begleiding doen? mobilhome of camp ? ..... een hele waslijst "to do's" stond ons te wachten. 
    Een naam hadden we snel gevonden - Yellow Bikers waren ontstaan.
     
    23-03-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.22/03/2009 Sart-Tilman
    Vol goeie moed trokken Eli en ik 's ochtends vroeg naar Angleur, waar om 8hr30 het startschot zou gegeven worden voor een chrono van 55km.  Ik voelde me er volledig klaar voor, en was benieuwd hoe mn nieuw machien zich zou gedragen in de ardennen.  Veel bekend volk, en vooral snel volk aan de start.  Vorig jaar werd ik hier 13e, dus moet ik deze keer een top 10 kunnen halen. 
    Zoals gewoonlijk is de start vrij hectisch en snel.  De eerste kilometers gaan tenslotte in dalende lijn over heel wat asfalt, met als gevolg dat de teller regelmatig naar de 50 en erover gaat.  Niet echt ideaal dus om een goeie positie in te nemen.  Al na een kilometer of 2 maak ik een inschattingsfout door een bocht af te snijden, en moest ik van de fiets om een greppel over te springen.  Al direkt vliegen er zo'n 50 man voorbij, en was ik weer op inhalen aangewezen.  In de eerste klim kan ik vrij goed mijn tempo vinden, en maak ik ook weer heel wat plaatsen goed.  Danny komt me voor de top nog net voorbij, en Johan zien we wat verder rijden, en das meteen ons volgende mikpunt.  We duiken terug het bos in, en daar begint de miserie.  Ik schakel terug voor een klimmetje, en mn ketting schiet tussen spaken en casette.   Miljaarde, die zat goe vast.  Mijn origineel wiel had een kapotte naaf, en daarom had ik bij Chamizo een reserve wiel meegekregen.  Schakelen ging prima, maar de hoog laag verhouding zat blijkbaar niet helemaal goed en was ik vergeten na te kijken.  Dat gaat me dus geen 2de keer gebeuren!  Dus hup, weer al die mannen inhalen.  Ik gaf de moed niet op door me in één of ander groepje te nestelen, maar besloot gewoon te geven wat ik kon.  De benen zaten goed, velen probeerden aan te pikken, maar weinigen hielden vol.  De fiets toonde zijn ware aard, dat van een racepaard!  Maar toen mn ketting voor de 3e keer geblokkeerd raakte, werd ik echt wanhopig.  Ze zat muurvast, en Eli stopte wat later bij me om te assisteren, en uiteindelijk heb ik ze dan toch los gekregen.  Toen ik hem weer ingehaald had en het meeste fut uit de benen was, zijn we samen binnengebold op 2hr29.  Das sneller dan de winnaar van editie 2008, en 14 minuten sneller dan mijn persoonlijke tijd van 2008, en dat met al die pech onderweg.  
    Ik hou er toch een goed gevoel aan over.  't was een eerste test, en op die kettingproblemen na, is die meer dan geslaagd.  
    Op naar de volgende!     


    23-03-2009, 12:59 geschreven door Tom  
    19-03-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Racekalender 2009

    Volgende races staan met stip aangeduid op de Chamizo-Sportfull race kalender

    29/mrt Bambrugge
    5/apr Bertrix
    11/apr Verviers
    2 - 3 mei Houffalize
    9/mei Averbode
    21/mei Waimes (65 km)
    1/jun Theux (80 km)
    6/jun Hagelandse Chrono
    14/jun Malmedy (115 km)
    19/jul Malmedy BK
    9/aug Achouffe (90 km)
    23/aug Holsbeek
    30/aug Langdorp
    13/sep Geraardsbergen
    27/sep Winterslag
    11/okt BK in Nederland (Eysden)

    Supporters, waterdragers, mechaniekers, welkom ....



    19-03-2009, 16:57 geschreven door Tom  
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Team foto
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Klik op de foto om naar de homepage van het team te gaan

    19-03-2009, 14:04 geschreven door Tom  
    18-03-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Let's race !!!
    Hij is eindelijk aangekomen, maar 't is de moeite ...












    18-03-2009, 19:57 geschreven door Tom  
    03-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fiets 2009 - 2
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    03-12-2008, 21:11 geschreven door Tom  
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fiets 2009
    De kogel is door de kerk, dit wordt mijn fiets voor 2009.   En nee, geen Cannondale deze keer.  't zal de meesten nog het ergst verwonderen, maar daar is een verklaring voor, waarover ik later wat meer uitleg zal geven.  De bike zal nog wel gepimpt worden, met wat XTR stuff en lichte wieltjes ... 't zal een racemachientje worden

    03-12-2008, 21:01 geschreven door Tom  
    02-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Transalp 2008 - Actie foto's deel 2








    02-12-2008, 20:51 geschreven door Tom  
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Transalp 2008 - Actie foto's - beter laat dan nooit




















    02-12-2008, 20:49 geschreven door Tom  
    30-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.28/09/2008 Pecrot BK en NK Marathon

    Pecrot, een deelgemeente van Grez-Doiceau zou vandaag het strijdtoneel worden van het Belgische en Nederlandse Marathon kampioenschap.  Gezien de start pas om 11hr zou gegeven worden, besloten Eli en ik om niet al te vroeg te vertrekken.  Toch was het amper 9hr toen we al terplekke waren, en gelukkig bestaat er iets zoals een GPS.  Zelfs 500 meter voor het centrum van Pecrot was er niks aangegeven, of was er iets te bespeuren van één of ander evenement dat later die dag zou plaatsvinden.  Toen we in het kleine centrum aankwamen, vertelde de startboog ons dat we inderdaad op de juiste plek waren aangekomen.  Ik besloot om richting douches te rijden, die zich kennelijk aan de plaatselijke voetbalterreinen bevonden.   Daar was nog plaats genoeg, en dit zou ons bij aankomst het nodige gezeul besparen dacht ik.  De inschrijving bevond zich in een plaatselijk feestzaaltje, dat verscholen lag achter een vervallen achtige garage doorgang.  Alles verliep daar vlot, maar buiten een startnummer kreeg je verder geen chip mee.  De tijdsregistratie zou door middel van notities gebeuren wist men ons te verzekeren.  Tja … het werd meteen duidelijk dat ze 1) hier geen massa toestroom verwachten en 2) het een zéér amateuristische indruk achterlaat. 

    De 2e bemerking kun je over de hele lijn doortrekken.  Qua opkomst moet ik zeggen dat er toch redelijk wat volk aanwezig was.   De één na de ander komt aan de voetbalterreinen vragen waar de inschrijving zich wel mag bevinden.  “onder de treintunnel door, en dan links” wisten wij hen steeds te vertellen.  Na ons bezoek aan de plaatselijke pot, gingen we ons prepareren voor de race, en was het reeds 10hr geworden.  Kouuuuud !!!!!!  4° C !!!!   ik liep al de hele ochtend met een fleeze trui rond, maar mijn handen waren gewoon bevroren.  De zon kwam ondertussen wel opzetten, maar daar kon ik weinig van merken.  Eli besloot om in korte mouw van start te gaan en wist me ervan te verzekeren dat het rond 11hr al wel wat zou opgewarmd zijn.  Dus na wat getwijfel, ik dus ook weg in korte mouw.   Bibberend op de fiets richting start, zie ik meteen mijn teamgenoot de Pitte.  Zoals gewoonlijk staat hij daar weer te kletsen met een aantal kenissen (hij kent iedereen, dus ….) en ik ben blij dat hij er ook is.  We houden mekaar wat voor de gek, maar ’t is toch altijd plezant om samen aan dit soort evenementen deel te nemen.  Wat later rijden we samen nog wat los, en begeven we ons omstreeks 10hr30 naar ons startvak, dat helemaal achteraan is, gezien we geen licentie hebben, en we dus ook nergens kans maken op één of andere trofee.    Gelukkig ligt ons startvak in de zon, en kunnen we ons warm houden.  Ook Wouter Cleppe moet in ons vak starten gezien hij een Funklasse licentie heeft.  Zo zijn er nog meerdere bekenden die samen met ons het laatste startschot afwachten.   Het verloopt allemaal wat rommelig die start, en als we echt gewillen hadden, hadden we gewoon vooraan mee van start kunnen gaan.  Maar ja, braaf als we zijn, volgden we de richtlijnen en gingen we als allerlaatsten van start. 

    Ondanks de krampen van vorige week had ik me voorgenomen om me niet te sparen, en onmiddellijk goed door te geven.  Het gaat al direkt omhoog, en het doet pijn, maar ik zie de een na de ander al sneuvelen op die helling, dus besluit ik maar door te gaan.  De hartslag stop bij 176, dus reserve genoeg denk ik.   Men had gezegd dat de eerste 20km heuvelachtig zou zijn, maar al meteen werd het duidelijk dat dit inderdaad een zéér snelle marathon zou worden.  Jammer genoeg stonden we aan het eerste ietwat technische, of beter bezegd moeilijkere stukje, gewoon stil, want ja, die vrouwen zaten dus voor ons hè.  Niks verkeerd over vrouwen, want ik heb wat toppers bezig gezien in de Transalp, en die ga ik niet achterna in de technical downhills, maar hier was er nauwelijks sprake van downhill.  Frustrerend, maar ja, dat hoort er bij.   Op een gegeven moment komt Kris de Nef die gestart was voor de korte afstand, ook ergens voorbij, en smeekte heel vriendelijk, mag ik alsjeblief passeren, aub, please, ….  En dan nog maken sommige mensen daar een drama van, precies of ze spelen hun eerste plek kwijt.  Onbegrijpelijk !!!

    Als we km 60 voorbij zijn, kom ik ergens bij de top3 van de vrouwen.  Ik rij er eerst van weg, maar na 3hr wedstrijd steken die verdomde krampen weer de kop op.  ’t Is om uw kl*ten op te vreten !!!! Verdoeme, weer gas minderen.  Gelukkig moet ik niet stoppen, maar ik kan niet meer doorgaan.  Zelfs rechtstaan op de trappers is er over, want dan voel ik alles opkomen, en ben ik al blij dat de benen niet volledig blokkeren.  En dan komen die vrouwen weer terug, en ben ik op een gegeven moment al blij dat ik kan aanklampen.   Ik had het 2e uur al wat tijd verloren door een plaspauze in te lassen.  Het deed teveel pijn om ermee door te rijden, dus … het moest.   Drinken was dus de boodschap (om de krampen tegen te gaan), en ik besloot dan maar te stoppen aan de laatste bevoorrading om mn drinkbus eens bij te tanken.   Triestige bedoening.  Water en water met grenadine, banaan of appelsien stukje.  That’s it!!   Behulpzaam waren ze wel, dus daarop geen kritiek, maar het aanbod was erg pover.  Ook de afpijling onderweg was ondermaats.  Ik heb toch 3 twijfelstukken gehad onderweg, en ben zelfs 1 keer verkeerd gereden. Er stond helemaal geen krijtstreep, laat staan dat ik een pijl zag hangen.  Tegen de snelheden die hier gereden werden was dit echt wel fataal, en de keer  dat ik 10 meter verkeerd reed, stak 15 man mij voorbij.  Het parkoers was samengevat : snel, vol uitgesleten hatelijke singletrack veldpaden waar je pedalen de grond raken, weinig technisch, maar gezien de hoge snelheid, toch wel zwaar.  Mocht het hier geregend hebben, had het héél wat anders geweest, en hadden we nog véél meer deelnemers / favorieten zien sneuvelen.   Dan de finish, aan de rand van het bos, waar een hoopje volk op elkaar gedrumd staat.  Ik zie daar nog ergens een eindbevoorrading staan, van wat banaantjes en appelsientjes op een tafel van een halve vierkante meter, en een bidon water, maar daar is geen bijkomen aan.  Start en finish lagen dus duidelijk niet bij elkaar.  Geen nood, de startplaats was maar een kilometerje ofzo van de fnish verwijderd.  De douches waren warm, douchekoppen hadden ze blijkbaar nog nie uitgevonden, maar ja, ne mens kan nie alles willen hé.  Na het nodige geleuter links en rechts, wij weer weg richting Kasterlee, waar het kermis was.

    3hr56 was mijn eindtijd, maar volgens mijn berekeningen zou deze 3hr52 geweest zijn.  Doet eigenlijk niet ter zake, want er was voor mij niets te winnen.  Toch eindig ik als 3e van de niet licentie houders, en das dan meteen toch weer de 4e podiumplaats van dit seizoen. 

    Samengevat : dikke sjans met het weer.  Echte bikers onder mekaar = super sfeer    knal marathon, mocht dit in augustus geweest zijn, hmmmm ……  € 26,50 inschrijving voor ???? ben ik nog altijd nie achter,  zeer zwakke organisatie. 

    Lijkt me de hoogste tijd dat de bond eens iets deftigs doen ipv geld te inkasseren.  Dit is inderdaad een kampioenschap, waar de eerste die over de eindmeet komt, inderdaad “de” kampioen is.  Maar gezien er hier een trui of 12 weggegeven wordt, lijkt het mij aangewezen om voor toekomstige organisaties een duidelijk lastenboek op te leggen.  Dit lijkt gewoon nergens op.  In vergelijking met “La Bastognarde” waar de tijden keurig door “Championchip” geregistreerd werden, en waar bevoorradingen vreetfestijnen zijn, is een BeNe Kampioenschap als dit een erg zwakke bedoening.

    Allez, dit gezegd zijnde, …. Tot de volgende koers.   Het seizoen is nog niet ten einde, hoewel de goesting …. Euhm … tja …. Die moet ik nog ergens vinden.



    30-09-2008, 21:13 geschreven door Tom  
    29-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Les Boucles de Hollange 21/08/2008
    Na mijn uitstap naar de USA ben ik amper nog aan trainen toegekomen.  Te druk op't werk, en 's avonds speelde de jetlag waarschijnlijk nog voor een stuk mee, dus veel zin om op de fiets te kruipen was er niet bij.  Zondag zouden we naar "les boucles de Hollange" trekken voor een op en top technisch marathonnetje met bergen single tracks.  Hollange ligt in de buurt van Bastogne, en dat terrein ligt me wel, maar door het weinige trainen start ik zonder al te veel verwachtingen.  Elias weet ons te vertellen dat JP al zeer vroeg vertrokken was.  Eli en ik nemen omstreeks 9h30 samen de start, en na het bruggetje duiken we al direkt via single tracks het bos in.  Ik glip al meteen over een paar boomwortels en zie Eli al van me wegrijden.  Na het bos, een korte afdaling, onderaan links staat de pijl, maar dan ben ik het pad kwijt.  Miljaar, terug tot onderaan de afdaling, nog eens terug, en dan zie ik het pad.  Ik wou Eli niet laten rijden, en was vastberaden hem nog in te halen.  Op km 9 zie ik eindelijk iets rood in de verte, en wat later ben ik bij hem om even op adem te komen.  Al snel daarna komen we bij nog 2 andere rijders en volgt er een ietwat technische afdaling, en natuurlijk, weg smeyers.  Bij de eerstvolgende mogelijkheid vlam ik die mannen voorbij, maar eli heeft heel wat meters gepakt in die afdaling, en de inhaalrace is weer begonnen.  Na een half uur nog geen Eli gezien, dus dan maar wat gas minderen.  Onderweg is het echt wel genieten van de uitzichten en de mooie omgeving.  De afpijling is niet overal even duidelijk, maar het lijkt vrijwel overal om de juiste paden te vinden.  Droog was het er in geen geval, en er zaten een paar modderpassages in, waar geen doorrijden mogelijk was.  Leuke afdalingen, maar nergens supertechnische stukken.   De laatste afdaling zou spectaculair zijn, en de kilometers tikken weg.  Maar die laatste kilometers blijven duren, en we gaan dan ook net over de 90km alvorens terug in Hollange te landen.  Nu spectaculair zou ik die afdaling niet durven noemen, want ik denk dat er onderweg ergere afdalingen in zaten.  
    Eli was in tijd net voor me, en viel net naast het podium met zijn 4e plaats.  De prijzen zagen er goed uit, magnums ChateauNeuf du Pape" en manden met allerlei versnaperingen.  Maar wachten op het podium had geen zin, dus wij weg.  Bleek achteraf dat er een podium voor 3 categorien was voorzien.  Ik was dus 5e algemeen, en 1ste in mijn categorie.  Jean-Pierre was 3e in onze categorie, maar ook hij was er al snel vandoor gegaan, met als gevolg dat Pieter Vuylsteke de prijs van JP had opgegeten.  
    Leuke dag, mooi weer, kleine organisatie, goeie bevoorradingen ... TOP   

    29-09-2008, 12:45 geschreven door Tom  
    15-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Podium La Bastognarde ...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    15-09-2008, 14:35 geschreven door Tom  
    10-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fotokes La Bastognarde
    ...









    10-09-2008, 21:15 geschreven door Tom  
    07-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.La Bastognarde 7 sept 2008
    Na ons Transalp avontuur, wist ik al weken dat ik in topvorm zat.  Opmerkelijk vond ikzelf dat de kracht weer goed in de benen zat, maar tot dusver had ik hiermee weinig kunnen doen.  Een aantal weken terug in "La Bataille des Ardennes" gaf ik de pijp aan Maarten vanwege 2 platte banden, en dit op identiek dezelfde plaatsen als vorig jaar.  De Bataille blijft dus een uitdaging voor me. 
    Vandaag vertrok ik met mn marathon maatje Eli nog eens naar La Bastognarde.  Eli had hier vorig jaar de 101km gewonnen, maar omwille van zijn studies afgelopen weken, zag hij zichtzelf  niet opvolgen dit jaar, en liet de eer aan mij.  De weerberichten hadden nochthans gemeld dat het in die regio overwegend droog zou blijven, maar bij aankomst was het al aan 't miezeren.  Bij de inschrijving bleek dat Eli voor de 80 km ging, en dat leek mij geen verkeerde afstand gezien de weersomstandigheden.  Wat later kwamen Nicolas Vermeulen, Kris Henderickx en Hertsens aandraven, die voor de 101 km inschreven, dus mijn keuze voor de 80 was gerechtvaardigd en snel gemaakt.  Samen met Eli en zn vrienden vertrokken we voor de 80 km.  Na een dikke 5 minuten warm gereden te hebben, laat ik die mannen, en rij op mn eigen tempo verder.  Deze keer geen excuses, en op mn eigen tempo verder.  De miezer regen gaat niet meer over, en verandert geregeld naar regen.  Wat een ellende, wind, regen, modder ...en soms stormachtige toestanden. alles wat ik haat aan een marathon.  De eerste stukken van de het parkoers zijn aanvankelijk nog goed berijdbaar, maar naarmate de kilometers wegtikken, is het gewoon modder happen, en je beste stuurmanskunsten bovenhalen.  Ik rij de hele tijd alleen, haal geregeld wat tragere rijders in, verlies nog een hele hoop tijd in de single tracks waar de TT rijders geregeld de weg blokkeren, maar ik maak me niet druk.  No stress !!! In tegenstelling tot vorig jaar, toen ik ook voor de 80 koos vanwege de mindere conditie, leek het mij dat er wat mooie stukken ontbraken.  Het stuk bos met omgehakte bomen, waar de schors en takken nog overvloedig aanwezig waren, irriteerde me mateloos.  Ik reed er in eerste instantie voorbij, gezien je niet onmiddellijk denkt in zo'n terrein te moeten inslaan, en na een omwegje van een kilometertje ofzo, was ik op dat terrein al snel de weg kwijt.  Je tracht de kalkpeilen te volgen, maar makkelijk is dat niet.  Na zwoegen en zweten, kom in na 3hr58 over de meet.  Nog geen bekenden te bespeuren, dus ga ik eerst douchen en mn fietske ordentelijk maken, en wanneer ik uit de douche kom, zie ik Eli.  3.58 = sterk zegt hij.  'k was er op dat moment niet van overtuigd gezien ik de laatste 5 km ook nog last van krampen kreeg. De bedoeling was om na de douche rechtstreeks nar huis te rijden, maar Eli zei me nog eens naar de uitslag te gaan kijken.  Tot mijn verwondering stond ik dus eerste, met de 2e slechts op 6 minuten van me.  Geweldig !!!
    En zo was mijn eerste nr 1 in mijn fietscarrière een feit. 

    07-09-2008, 00:00 geschreven door Tom  
    05-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vakantie .......................
    Pffffieuw .................... na dit avontuur waren we wel ff aan vakantie toe, en dat heeft ons goed gedaan.  We genoten van prachtig weer in de buurt van Riva, waar het kwik elke dag tot minimaal 30 graden steeg, en voor de afkoeling in ons zwembad konden duiken.  Om toch enigzins wat cultuur op te doen hebben we nog een stadje of 2 bezocht, maar verder kwamen we niet.  We hebben zelfs maar 1 dagje terug op de fiets gezeten, dus het was echt wel rust.  De alcoholische dranken moest ik de laatste maanden missen, maar de schade daarin heb ik al gedeeltelijk ingelopen, hmmmmmmm.......
    Nogmaals bedankt aan alle supporters die via deze blog en via mail hun steun hebben betuigd.  Echt tof om al die reacties te krijgen, al moet ik toegeven dat het schrijven van de dagelijkse artikels wel zwaar was, en ruimschoots onderschat was.  Het was echt wel een opgaven om de laptop elke dag opnieuw boven te halen, en toch wat info neer te pennen. 
    Nen dikke merci aan de Pitte, die het mogelijk maakte om deze droom te verwezenlijken. 
    Ook aan Koenraad en Sofie, onze begleiders, nen dikke merci.  Zij hebben ook een volledig appart avontuur beleefd, dagelijks strijd geleverd om een mooie standplaats te versieren, en zorgden steevast voor de goeie sfeer, vanaf 's ochtends tot 's avonds toe.  In alle ellendige momenten die wij beleefden, zagen zij de positieve dingen, en dat maakt het moment toch weer net iets draaglijker.  Ik kan me dan ook geen betere assistentie inbeelden.  Zij waren na deze 8 dagen eveneens aan een welverdiende vakantie toe.  
    De eerste trainingen zijn ondertussen weer achter de rug, volgend verslag van waarschijnlijk weer een Belgisch marathonnetje .........















    05-08-2008, 21:56 geschreven door Tom  
    28-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Raceday 8 - Andalo - Riva del Garda

    Raceday 8 – de laatste

     

    Nog eens een keertje slecht geslapen.  Omdat de Pitte deze avond afgehaald wordt door zijn vrouw, om samen met zijn kinderen en vrienden nog een weekje vakantie door te maken in Oostenrijk, hadden we besloten om wat vroeger op te staan.  Om 6 uur gaat mijn wekker, niemand die reageert!  Zelfs Koenraad ligt nog in zijn bed … ik wacht nog even, en roep nog eens ff om 6hr15 … iedereen schiet wakker.  Koenraad naar de bakker, ikke koffie zetten, en gewoon relaxen.   Om 9hr vlammen we weg voor onze laatste rit, en het is nog steeds een zenuwachtig gedoe waar iedereen in de vlakken aanloopstukken toch weer enkele stukjes probeert op te schuiven.  Wij schuiven gewoon mee, en in de eerstvolgende klim kom je automatisch op je plek te zitten, en zie je die beunhazen weer terugzakken.  Pfff, weer een niet te onderschatten klim, maar vandaag moeten we meer dalen dan klimmen, dus dat is positief.  Als we dan eindelijk aan de beruchte afdaling komen, hebben we meteen door wat deze afdaling berucht maakt.  Shiiiiiiiit ……………..mijn Garmin geeft hier stukken aan van 40 tot 45% !!!! pure downhill, maar dan héél technisch met rotsen, stenen, ….  Pfffff …. We rijden enkele stukken, maar je wordt steeds opgejaagd door anderen, en als je dan afstapt, is het soms moeilijk ergens terug in te schuiven.  Je schuift dan ook meer naar beneden dan wat anders, en ik moet me echt recht houden aan mijn fiets.  Links en rechts zie ge de één na de ander gewoon tegen de vlakte gaan.  Dat risico willen we niet nemen, en we stappen dan ook de meeste stukken naar beneden.  Ik ga op een gegeven moment goed tegen de vlakte, juist op de plaats waar een fotograaf staat.  Tja, iemand moet voor spektakel zorgen hè.  Recht op mn rechter knie, en ik moet even bekomen van de pijn.  JP staat me op een asfaltstrook op te wachten, en ziet al wat er aan de hand was.  Pfff, die afdaling is achter de rug denken we, maar al snel duiken we rechts van weg naar deel 2.  Miljaar, dit is echt niet leuk!  We verliezen hier veel terrein.  De laatste 30 kilometer zijn weer helemaal op mn lijf geschreven.  Knallen, met af en toe een krachtklimmetje.  Leuk leuk, en al snel hangen we met een 6-tal teams samen, en gaat het op de rechte stukken regelmatig richting 50 km/h.   Niet helemaal ongevaarlijk, want op een gegeven moment verremt iemand zich in een bocht, en knallen ze met zn drieën in de vangrail.  Gewoon verder, en de Pitte heeft het soms moeilijk met aanpikken.  Maar in de laatste 2 kilometer krijgt hij weer zo’n adrenalinestrook dat we alle teams uit onze groep in de vernieling rijden, en met zn 2 zalig over de finish komen !!!!!  YES YES YES, we zijn er !!!!!   Echt ongelooflijk.  We zijn er geraakt, zonder noemenswaardige problemen.   Enkel mijn vork om zeep, de Pitte zijn derailleur is een keertje geraakt geweest, zn remmen hebben af en toe wat raar gedaan, maar voor de rest geen pech gehad.  Niks plat gereden, echt te gek.

    Christel staat ons op te wachten, en na een fles cola, heeft zij gezorgd voor ne goeie Leffe, en ne Kriek voor de Pitte.  Zaaaalig, das echt lang geleden, en het smaakt van deeg.  Het is daar aan de aankomst een drukte, ongelooflijk.  Weer slecht georganiseerd.  JP zn vrouw staat nog ergens in de file, dus moeten we nog in de menigte wachten.  Die hamburgertent aan de finish is een echte hotspot, en we laten deze vettigheid deze keer niet aan ons voorbij gaan. 

    Na een opfrisbeurt op onze camping 20 minuten buiten Riva, is het tijd voor de finisher party.  Koenraad merkt al meteen op dat er dreigende wolken hangen tegen de bergen, maar daar maakt de organisatie zich blijkbaar niet druk in.  Er staan gewoon banken en tafels op een pleintje, en een podium zonder enige voorziening voor het geval het zou regenen.  Tja, die Italianen zullen wel naar het weerbericht geluisterd hebben zeker ?  De prijsuitreiking begint ook weer wat later, en na het podium van de profs, rond een uur of 8, begint het toch echt te rommelen, en te druppelen.  Er breekt een onweer los, en iedereen zoekt dekking onder de bomen richting strand, of naar de toiletten, of ….  Onder de banken … tja, meer mogelijkheden zijn er niet.  De bladeren van de bomen houden maar even stand, en wat later zijn we gewoon strontnat!  Het bliksemt langs alle kanten, en de kids hebben het er niet mee.  Op een gegeven moment slaat de bliksem op nog geen 20 meter van ons recht in de grond.  Alles valt uit … complete chaos, wat een prutsorganisatie.  Dat ze dit niet konden voorzien.  Op een minder moment besluiten Christel en de kids naar de auto te lopen.  Ik heb nog steeds geen finisher shirt, en wat later zie ik Kristof en Sofie met hun shirt aan lopen.  Gewoon je kaartje afgeven, en klaar.  Maar dat had Christel dus net mee.  Wat een miserie.  Eens aan het podium aangekomen, is de chaos er nog steeds.  Niet te doen.  Ik krijg dan eindelijk mijn shirt te pakken en onder een luifel aan een barretje zetten we het feest in.   De ontlading is compleet, en we gieren er op los.  Ons avontuur is volledig geslaagd. 

    Deze verslagjes zijn slechts een kleine greep uit onze dagdagelijkse belevenissen, want het is een echt avontuur van de eerste tot de laatste minuut.  







    28-07-2008, 10:16 geschreven door Tom  
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Raceday 7 - Kaltern - Andalo

    Raceday 7

    En voor de verandering staan er vandaag nog eens een dikke 3000 hoogtemeters op ’t programma, en is het van in ’t begin toch weer een dikke 22 km klimmen.  De Pitte staat weer hevig, en al in de eerste 5 km van de klim die nog niet te steil omhoog gaat, gaan we Pia & Alison voorbij, de leaders bij de dames.  We maken een lekker tempo, en steken de gekende companen één voor één voorbij.   Het landschap en de paden die we ook vandaag weer voorgeschoteld krijgen zijn gewoonweg indrukwekkend.  Op km 55 zorgen mijn vrouw en de kids voor een verfrissende Cola en een banaantje, die echt wel deugd doen.  Het is ondertussen weer verschrikkelijk warm geworden, maar mij hoor je daar niet over klagen, we hebben er hard genoeg naar verlangd.  Het tussenstuk is vandaag voor de verandering eens een keertje niet te zwaar, en er zitten goed bollende stukken bij, en wat asfalt klimmen.  Op dag 7 mag ik niet klagen van mn benen, en zit de kracht goed mee.  Ik moet dan ook goed rekening houden met JP, en laat hem het merendeel van de rit de snelheid bepalen.   Het zwaarste zit vandaag namelijk in de eindfase, waar we nog een 500 meter moeten stijgen, en ’t is hier niet van de poes.  Er zitten weer lekkere stukken tussen tot 27%.  Shit man, dat kan echt wel pijn doen in je benen, dit doet gewoonweg bij iedereen pijn.  Je hoort op sommige stukken, waar de schotter afgewisseld wordt door wat betonstroken, dat de noppen van je banden eraf gerukt worden.  Afstappen is hier geen optie, want op sommige stukken staat er volk te kijken, en dat geeft weer ff extra motivatie om door te gaan.  De leading ladies komen ons in de slotklim weer voorbij, samen met het Cube damesteam, maar we kunnen ze bijbenen, en bollen samen over de streep.   We zijn opgelucht dat we ook deze rit weer zonder kleerscheuren zijn doorgekomen. 

    Koenraad heeft weer problemen om een deftige parkeerplaats te vinden, en heeft zich vlak aan de aankomst geparkeerd, zodat wij eerst kunnen gaan douchen.  Een overijverige politieagente jaagd ons weg van de parking, en verbiedt ons er te overnachten, of onze luifel uit te schuiven.  Wat een trut.  We rijden een kilometertje verder door, naar een groot terrein aan een skilift, wat de officiële RV parking moet voorstellen.  OK, we staan er rustig, maar voor de rest zijn er ook deze keer geen voorzieningen, en dit is toch wel  het grootste mankement aan de organisatie.  De kampeerterreinen zijn meestal te krap bemeten, te snel volzet, geen voorzieningen zoals water, toilet, douche …  ze gaan ervan uit dat je met een camper makkelijk een week zonder al deze voorzieningen verder kunt.  Maar dat zijn voor ons details. 

    Dit is ongetwijfeld de eerste avond dat we echt relaxed zijn.  Mathias heeft mijn fiets gepoetst, en ik gooi nog wat olie op de ketting, en voilà, daarmee zal ik het morgen moeten doen.  Samen met Kristof en Sofie van het VT4 mixed team gaan we naar de pasta party, waar het toch weer gene vette is qua eten.  Op onze terugweg gaan we nog even een lekkere straffe koffie drinken in een pub, en dromen we al stilaan van onze finisher shirt die we morgen zullen ontvangen.  We zijn wel realistisch genoeg dat we er nog niet zijn.  Morgen staat ons nog lekker klimwerk te wachten, en een zeer gevreesde afdaling.  Deze zou er in 2006 ook in gezeten hebben, en is volgens sommigen gewoon niet te doen.  Zorgen voor morgen ….



    28-07-2008, 10:12 geschreven door Tom  
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Raceday 7 - Kaltern - Andalo

    Raceday 7

    En voor de verandering staan er vandaag nog eens een dikke 3000 hoogtemeters op ’t programma, en is het van in ’t begin toch weer een dikke 22 km klimmen.  De Pitte staat weer hevig, en al in de eerste 5 km van de klim die nog niet te steil omhoog gaat, gaan we Pia & Alison voorbij, de leaders bij de dames.  We maken een lekker tempo, en steken de gekende companen één voor één voorbij.   Het landschap en de paden die we ook vandaag weer voorgeschoteld krijgen zijn gewoonweg indrukwekkend.  Op km 55 zorgen mijn vrouw en de kids voor een verfrissende Cola en een banaantje, die echt wel deugd doen.  Het is ondertussen weer verschrikkelijk warm geworden, maar mij hoor je daar niet over klagen, we hebben er hard genoeg naar verlangd.  Het tussenstuk is vandaag voor de verandering eens een keertje niet te zwaar, en er zitten goed bollende stukken bij, en wat asfalt klimmen.  Op dag 7 mag ik niet klagen van mn benen, en zit de kracht goed mee.  Ik moet dan ook goed rekening houden met JP, en laat hem het merendeel van de rit de snelheid bepalen.   Het zwaarste zit vandaag namelijk in de eindfase, waar we nog een 500 meter moeten stijgen, en ’t is hier niet van de poes.  Er zitten weer lekkere stukken tussen tot 27%.  Shit man, dat kan echt wel pijn doen in je benen, dit doet gewoonweg bij iedereen pijn.  Je hoort op sommige stukken, waar de schotter afgewisseld wordt door wat betonstroken, dat de noppen van je banden eraf gerukt worden.  Afstappen is hier geen optie, want op sommige stukken staat er volk te kijken, en dat geeft weer ff extra motivatie om door te gaan.  De leading ladies komen ons in de slotklim weer voorbij, samen met het Cube damesteam, maar we kunnen ze bijbenen, en bollen samen over de streep.   We zijn opgelucht dat we ook deze rit weer zonder kleerscheuren zijn doorgekomen. 

    Koenraad heeft weer problemen om een deftige parkeerplaats te vinden, en heeft zich vlak aan de aankomst geparkeerd, zodat wij eerst kunnen gaan douchen.  Een overijverige politieagente jaagd ons weg van de parking, en verbiedt ons er te overnachten, of onze luifel uit te schuiven.  Wat een trut.  We rijden een kilometertje verder door, naar een groot terrein aan een skilift, wat de officiële RV parking moet voorstellen.  OK, we staan er rustig, maar voor de rest zijn er ook deze keer geen voorzieningen, en dit is toch wel  het grootste mankement aan de organisatie.  De kampeerterreinen zijn meestal te krap bemeten, te snel volzet, geen voorzieningen zoals water, toilet, douche …  ze gaan ervan uit dat je met een camper makkelijk een week zonder al deze voorzieningen verder kunt.  Maar dat zijn voor ons details. 

    Dit is ongetwijfeld de eerste avond dat we echt relaxed zijn.  Mathias heeft mijn fiets gepoetst, en ik gooi nog wat olie op de ketting, en voilà, daarmee zal ik het morgen moeten doen.  Samen met Kristof en Sofie van het VT4 mixed team gaan we naar de pasta party, waar het toch weer gene vette is qua eten.  Op onze terugweg gaan we nog even een lekkere straffe koffie drinken in een pub, en dromen we al stilaan van onze finisher shirt die we morgen zullen ontvangen.  We zijn wel realistisch genoeg dat we er nog niet zijn.  Morgen staat ons nog lekker klimwerk te wachten, en een zeer gevreesde afdaling.  Deze zou er in 2006 ook in gezeten hebben, en is volgens sommigen gewoon niet te doen.  Zorgen voor morgen ….



    28-07-2008, 10:12 geschreven door Tom  
    26-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Laatste etappeuitslag

    In de laatste rit werden de Yellowbikers 71e, in totaal hebben ze meer dan 37 uur in het zadel gezeten deze Transalp!



    26-07-2008, 14:47 geschreven door Eli  
    25-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vooruitzicht laatste etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Morgen staat de laatste korte etappe op de agenda.
    Hierin kunnen Tom en Jean Pierre zich nog eens een laatste keer volle bak laten gaan!
    Vooral in de meest technische afdaling van de Transalp, die na 8 dagen eindigt aan het Garda meer.


    Andalo - Riva

    Etappe 8/8

    Gesamtstrecke 62,24 km    
    Höhenmeter bergauf 1480 Hm    
    Höhenmeter bergab -2463 Hm    
    Maximale Höhe 1745 m    
    Asphalt 13,06 km 21,0%  
    Radweg asphaltiert 18,46 km 29,7%  
    Schotter 18,09 km 29,1%  
    Wald / Wiesen / Wanderweg 7,48 km 12,0%  
    Pfad 4,47 km 7,2%  
    Schieben 0,67 km 1,1%


    25-07-2008, 19:07 geschreven door Eli  
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Etappe 7 Kaltern-Andalo
    Klik op de afbeelding om de link te volgen





































    Hoog bezoek vandaag in de Transalp, niemand minder dan de wereldkampioen én Belgische kampioen Roel Paulissen reed mee. Natuurlijk slecht als een goede training, en zonder de koers te vervalsen.

    Onze renners kwamen na 4 en een half uur binnen als 53e.

    Op naar de laatste etappe!

    25-07-2008, 16:17 geschreven door Eli  
    Foto
    Archief per week
  • 04/02-10/02 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 04/06-10/06 2012
  • 21/11-27/11 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 20/12-26/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 30/11-06/12 2009
  • 16/11-22/11 2009
  • 09/11-15/11 2009
  • 02/11-08/11 2009
  • 26/10-01/11 2009
  • 19/10-25/10 2009
  • 12/10-18/10 2009
  • 05/10-11/10 2009
  • 28/09-04/10 2009
  • 14/09-20/09 2009
  • 31/08-06/09 2009
  • 24/08-30/08 2009
  • 17/08-23/08 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 15/06-21/06 2009
  • 08/06-14/06 2009
  • 01/06-07/06 2009
  • 25/05-31/05 2009
  • 11/05-17/05 2009
  • 04/05-10/05 2009
  • 27/04-03/05 2009
  • 20/04-26/04 2009
  • 13/04-19/04 2009
  • 23/03-29/03 2009
  • 16/03-22/03 2009
  • 01/12-07/12 2008
  • 29/09-05/10 2008
  • 15/09-21/09 2008
  • 08/09-14/09 2008
  • 01/09-07/09 2008
  • 04/08-10/08 2008
  • 28/07-03/08 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 14/07-20/07 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 30/06-06/07 2008
  • 23/06-29/06 2008
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !
    Een interessant adres?
    Mijn favorieten
  • Dan Gerous
  • mtbr.com - forums - Cannondale
  • Mtb Lily
  • Goodfighters blogs
  • Cannondale
  • Jeantex Bike Transalp
  • Marathon @ zoenk
  • MTB Overijse
  • Waasland Mountainbike Team
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs