Vol goeie moed trokken Eli en ik 's ochtends vroeg naar Angleur, waar om 8hr30 het startschot zou gegeven worden voor een chrono van 55km. Ik voelde me er volledig klaar voor, en was benieuwd hoe mn nieuw machien zich zou gedragen in de ardennen. Veel bekend volk, en vooral snel volk aan de start. Vorig jaar werd ik hier 13e, dus moet ik deze keer een top 10 kunnen halen.
Zoals gewoonlijk is de start vrij hectisch en snel. De eerste kilometers gaan tenslotte in dalende lijn over heel wat asfalt, met als gevolg dat de teller regelmatig naar de 50 en erover gaat. Niet echt ideaal dus om een goeie positie in te nemen. Al na een kilometer of 2 maak ik een inschattingsfout door een bocht af te snijden, en moest ik van de fiets om een greppel over te springen. Al direkt vliegen er zo'n 50 man voorbij, en was ik weer op inhalen aangewezen. In de eerste klim kan ik vrij goed mijn tempo vinden, en maak ik ook weer heel wat plaatsen goed. Danny komt me voor de top nog net voorbij, en Johan zien we wat verder rijden, en das meteen ons volgende mikpunt. We duiken terug het bos in, en daar begint de miserie. Ik schakel terug voor een klimmetje, en mn ketting schiet tussen spaken en casette. Miljaarde, die zat goe vast. Mijn origineel wiel had een kapotte naaf, en daarom had ik bij Chamizo een reserve wiel meegekregen. Schakelen ging prima, maar de hoog laag verhouding zat blijkbaar niet helemaal goed en was ik vergeten na te kijken. Dat gaat me dus geen 2de keer gebeuren! Dus hup, weer al die mannen inhalen. Ik gaf de moed niet op door me in één of ander groepje te nestelen, maar besloot gewoon te geven wat ik kon. De benen zaten goed, velen probeerden aan te pikken, maar weinigen hielden vol. De fiets toonde zijn ware aard, dat van een racepaard! Maar toen mn ketting voor de 3e keer geblokkeerd raakte, werd ik echt wanhopig. Ze zat muurvast, en Eli stopte wat later bij me om te assisteren, en uiteindelijk heb ik ze dan toch los gekregen. Toen ik hem weer ingehaald had en het meeste fut uit de benen was, zijn we samen binnengebold op 2hr29. Das sneller dan de winnaar van editie 2008, en 14 minuten sneller dan mijn persoonlijke tijd van 2008, en dat met al die pech onderweg.
Ik hou er toch een goed gevoel aan over. 't was een eerste test, en op die kettingproblemen na, is die meer dan geslaagd.
Op naar de volgende!
|