In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
Dag 96: na een goede, stille nachtrust en een fantastisch ontbijt, zijn wij vertrokken om 08.45 uur voor onze laatste stapdag. Via een mooi pad en met de immer aanwezige zon, zagen wij al vlug in de verte Cee en Fisterra liggen. Even gestopt om de dorstigen te laven en verder naar Fisterra, waar wij aankwamen om 12.30 uur. Eerst hebben we inlichtingen ingewonnen op het toeristenbureau en de bustickets voor morgen gekocht ( 13 euro per persoon ) . Vervolgens hebben we ingecheckt in het pension Mirador Da Fin Terra. De bezwete kledij uit en eerst een douche nemen, daarna naar de albergue de peregrinos, waar we het certificaat konden laten opstellen, iets gaan eten ( Brigitta had zin in een hamburger ) en dan op weg zonder rugzak voor de laatste kilometers naar kilometerpaal 0,00 aan de vuurtoren op het einde van de wereld. Het was warm, maar voor vlotte stappers was dit geen probleem. Na gebruikelijke foto's genomen te hebben, zijn wij teruggekeerd om boodschappen te doen, want hier is geen ontbijt voorzien. Straks gaan wij eten in het centrum en pogen nog iets van de voetbal mee te pikken.
Vandaag hebben wij in totaal 17 km gedaan, totaal 118 km. Het stappen is nu gedaan en wij hebben alles bij elkaar 2.414 km van het pad gestapt. Uiteraard hebben wij ook nog vele kilometers gestapt om naar de overnachtingsplaatsen te gaan, zonder het "rond-desteren" in dorpen en steden nog mee te rekenen, maar ja, dat hoort erbij... Morgen nemen wij de bus naar Santiago waar wij nog twee overnachtingen hebben.
Dag 95: na het ontbijt zijn wij op het gemak vertrokken om 09.15 uur. Vandaag zouden we maar tot in Lires gaan, een goede 14 km. De zon was weer van de partij en dat werden we al gauw gewaar. Eerst een stuk langs de baan, en daarna een lange klim door het bos. Het duurde niet lang of er waren al tegenliggers. Het werd weer bloedheet en onderweg kwamen we geen enkele bar tegen, enkel 1 fontijn. Om 13.00 uur waren we al in Lires. We moesten nog een halfuur wachten voordat we konden inchecken in de Casa Lourido, dus even iets drinken op een terras. Na het inchecken zijn we gaan wandelen naar het strand op 1 km, Lires ligt net zoals Muxia aan de zee. Onderweg in de baai krioelde het van de vissen. Even de zon meegepikt op het strand en dan een verfrissing aan de bar aldaar. Het is daar echt prachtig. Daarna zijn wij teruggekomen om te douchen en eventueel te kijken naar de eerste match van België, maar we hebben pech, deze wordt niet uitgezonden op de Spaanse televisie.... We gaan eten, misschien is daar een sportzender...
Vandaag hebben we 14 km gestapt, totaal 101km. Morgen de laatste stapdag naar Fisterra....
Dag 94: om 04.30 ging er een gsm af, kerkklokkengeluid. Iedereen wakker, maar slechts één man begon op te ruimen. Om 05.30 uur begonnen er twee anderen en om 06.00 uur hield ik het voor bekeken. Het ontbijt was om 06.00 uur, en toen we er om 06.15 uur daar toekwamen was het aanschuiven voor de bestelling. Tostado met koffie, opruimen en weg om 07.15 uur. Het was een mooi pad vandaag, op en neer in een mooi landschap. Onderweg kwamen wij een Amerikaanse vrouw tegen, die nog ettelijke km met ons heeft meegelopen, met een gezellige babbel. Onderweg zijn wij nog tweemaal gestopt om de dorstigen te laven, het was weer warm vandaag. Om 15.00 uur kwamen wij aan in Muxia. Na de douche een verfrissing gedronken en dan te voet naar de Barca, het verste punt van het schiereiland waar de Sanctuari staat, een historische kerk, die jammer genoeg recentelijk afgebrand, maar volop in heropbouw is. Dan nog een terrasje en kijken naar de afslachting van Portugal door Duitsland. Het is hier wel mooi in Muxia.
Vandaag hebben wij 32 km gedaan, totaal 87 km. Morgen gaan we naar Lires, à l'aise, want het is maar 14 km.
Bij deze wensen wij ook alle volgers en facebookers te bedanken voor de felicitaties. Wij hebben dit ten zeerste kunnen waarderen en putten er energie uit voor de laatste kilometers van onze tocht.
Dag 93: bij het inchecken had de vrouw gezegd dat het ontbijt pas vanaf 07.00 uur was, 06.45 uur kon ook! Daar stonden wij dan om 06.47 uur en kregen dan de mededeling van haar, met haar stalen gezicht, dat we nog 10 minuten moesten wachten, kwestie van beloftes nakomen... Toen ik bij het ontbijtbuffet vroeg naar een tweede tas koffie, bekeek zij mij met een blik " wat durft die vragen!" We moesten vandaag wel 33,5 km doen en de reservatie gold maar tot 16.00 uur. Indien we later zouden arriveren in de albergue, moesten we dat laten weten...in het Spaans, want anders kennen ze daar niet, en dat is nu het probleem, wij kennen veel talen, maar geen Spaans. Dus waren we gehaast om die deadline te halen, zoniet zouden ze onze twee bestelde bedden aan anderen geven. Na het ontbijt nog de sanitaire stop, afrekenen en op weg om 08.15 uur. Het pad was mooi in het begin althans, daarna ging het veel over asfalt. De zon scheen volop en er was gelukkig wat wind. Onderweg kwamen we maar 2 bars tegen, in de eerste hebben we iets gedronken, in de tweede iets gegeten ook. Op een gegeven ogenblik realiseerden wij dat wij de deadline niet zouden halen, en ik dacht...foert, we zien wel, ik ben dat gehaast voor een slaapplaats meer dan beu! De druk zou van de ketel moeten zijn en ik dacht te kunnen genieten van de tocht, maar ook hier is het een race. Maar goed, om 16.45 uur kwamen wij aan aan de albergue Loncho. Onze slaapplaatsen bleken nog niet ingenomen, dus wij hadden geluk! Het was wel 24 euro om in een dortoir van 8 te mogen slapen. Er was wel ruimte, dat was al iets. Na de douche waren er enkele andere bewoners teruggekomen en lagen op hun bed, het licht uit en zij begonnen te snurken. Wij waren nog niet volledig uitgepakt en Brigitta stak het licht aan. Dat werd onmiddellijk uitgedaan door één van hen. Tja, zij willen nu slapen om tegen 04.30 uur te kunnen beginnen ritselen met plastiek zakken? Slapen doe je 's nachts, niet overdag!
Vandaag hebben we 33,5 km gedaan, totaal van deze tocht 55 km. Morgen moeten we nog uitvissen, het zijn nog slechts 62 km naar Muxia en Fistera en daar hebben we 3 dagen voor!
Dag 92: het ontbijt was laat, om 08.00 uur pas, zodat we maar om 09.30 uur vertrokken zijn. We zijn gestart met de tocht naar Muxia en Fistera. We waren algauw de stad uit en liepen op een mooi pad richting Negreira. In Ventosa hielden we al halt om het middagmaal te gebruiken, boccadillo met cola. De match Spanje - Nederland werd heruitgezonden en het was stil... We gingen dan verder, moesten een lange klim doen en hebben nog één keer gestopt voor een verfrissing, een frisse ... Rond 15.00 uur kwamen wij aan in Negreira. We namen een kamer, namen een douche en gingen nog iets fris drinken. De uitbater van de zaak gaf ons de raad om te reserveren in Olveiroa, zoniet zouden we riskeren dat we geen slaapplaats zouden hebben. Wij vroegen hem om dat voor ons te doen, want men spreekt hier enkel Spaans. De eerste twee waar hij naar belde waren al volzet, de derde was nog plaats, we hebben dan ineens twee bedden in die albergue gereserveerd. We dachten dat hier de drukte zou verminderen, maar niets is minder waar, er zijn gewoon minder overnachtingsmogelijkheden.
Vandaag hebben wij 22 km gedaan onder een warme Spaanse zon. Morgen gaan wij dus naar Olveiroa, dat is ongeveer 33 km, maar de slaapplaatsen hebben wij al, hoewel we moeten bellen als wij na 16.00 uur zouden arriveren...
Dag 91: deze morgen was het ontbijt pas vanaf 08.00 uur dus wij hadden tijd. Daarna zijn we het museum van de kathedraal gaan bezoeken, als pelgrim krijg je daar korting. Het museum bestaat uit drie verdiepen en was de moeite waard. Dan hebben we nog het Pelgrimsmuseum bezocht, dat in feite vlakbij ons verblijf lag. We hadden genoeg musea bezocht en het was tijd voor een verfrissende pint. Je kan hier uren ronddwalen door straatjes, winkel in en uit, en dat hebben we ook gedaan. In het toeristenbureau van Galicië hadden we vernomen dat er telkens na de avondmis van vrijdagavond om 19.30 uur, het beroemde wierookvat over en weer wordt gezwierd, de Botafumeira. Wij op tijd daarheen 18.55 uur, dachten wij, de kathedraal was al overvol bezet door pelgrims. Er was nog een bankje opzij en dat werd onze plaats. Wij woonden de mis bij en op het einde verschenen de paters, die de Botafumeiro opstartten. Iedereen begon te filmen, ik ook dus. Het was een schouwspel om nooit te vergeten, de bekroning op onze tocht.
Morgen starten wij de voettocht naar Muxia en Fistera. Daarvoor hebben wij de nodige informatie al verkregen kort na onze aankomst in Compostela en via reactie op de blog. We gaan in 5 dagen via Negreira, Olveiroa en Muxia naar Fistera, en daar zullen we de bus terug nemen naar Santiago. De terugweg is niet bewegwijzerd, wij gaan dat niet doen. In Fistera komen er ook meer bussen per dag, dus is dat ook weer handiger. De weersvoorspellingen zijn gunstig, wij gaan ervoor.....
Dag 90 vervolg: dit is in feite het verslag van de wandeling van Pedrouzo naar Compostela. We waren niet gehaast en wilden wat langer slapen. We vertrokken maar om 09.00 uur, om de stroom pelgrims te vermijden. Verkeerd gedacht want we zaten er nog middenin. Het was een mooie wandeling door eucalyptusbossen en enkele kleine dorpjes, en de zon was ook weer van de partij. Een rustpauze met koffie en een middagpauze met broodjes aan de Monte do Gozo, en we konden weer verder. Wanneer wij aan de rand van Santiago kwamen, was het nog 4 km naar de kathedraal, dwars door de stad. En dan was het zo ver... We passeerden een halletje met een doedelzakspeler en met die muziek gingen we het plein van de kathedraal op. Licht ontroerd, maar toch blij dat we het na 3 maanden stappen gehaald hebben en een dubbel gevoel... hier eindigt de Camino, een tocht waar we zo lang naar uitgekeken hadden. De imposante kathedraal stond jammer genoeg een groot deel in de steigers, zowel binnen als buiten werd er gewerkt. Even wisten wij niet waarheen, tot een Duits koppel met hun dochter ons de weg wezen naar het pelgrimsbureau waar de "Compostela" kon afgehaald worden. Daar was het iets meer dan een uur aanschuiven, en na ontvangst van het document in het Latijn, gingen we naar het Genootschapsbureau van de Lage Landen in hetzelfde gebouw. Daar vernamen wij dat wij ook een "lange-afstands-Compostela" konden bekomen, aangezien wij van thuis vertrokken waren. Één van die verantwoordelijken regelde dat voor ons, zonder dat wij opnieuw moesten aanschuiven. Daarna gingen wij naar het pension, waar wij geboekt hadden, en dat voor een goede douche, we waren kletsnat van het zweet, aanschuiven in de zon bij 30 graden...
Dan pas zijn wij naar de kathedraal gegaan, zonder rugzak, wederzijdse felicitaties van mensen die wij onderweg gezien hadden, rondwandeling in de stad... Echt de moeite waard om enkele dagen te verblijven, en zeker met dit goede weer. Her en der optredens van straatmuzikanten, violist, harpspeler, sopraan en tenor, enz. Daardoor is het er niet meer van gekomen om de blog aan te vullen, het was daar enorm gezellig.
Onze laatste wandeling naar Compostela was 22 km, totaal 2.296 km, dat staat ook vermeld op de lange-afstands-Compostela.
Vandaag gaan we nog diverse dingen bezoeken, maar daarover later meer...
Dag 90: even een kort bericht aan alle volgers! Vandaag om 15.00 uur zijn wij aangekomen aan de kathedraal van Santiago. Wij zijn dan eerst gaan aanschuiven voor de Compostela en hebben ook een lange-afstands-Compostela bekomen. Dat aanschuiven heeft meer dan een uur geduurd en het was warm! Nu zijn wij in het hotel om te douchen en dan gaan wij naar de kathedraal en iets drinken of omgekeerd. Vanavond of morgen zullen wij nog meer posten, maar nu is het mijn beurt voor de douche.
Beste volgers, ons nog niet verlaten, want het is nog niet gedaan.
Dag 89: deze morgen vertrokken wij om 07.45 uur en kwamen onmiddellijk in de stroom pelgrims terecht. Het was fris maar het werd al gauw warm. Het was een mooi pad, dat slingerde in de buurt van de weg tussen Santiago en Lugo, soms de ene kant, dan weer de andere kant. Één rustpauze met koffie en een middagstop met een boccadillo en rond 13.00 uur kwamen wij aan in Pedrouzo. Langs de grote baan bevindt zich het moderne gedeelte, maar wij zakten af naar het oude gedeelte. Daar vonden wij de Casal de Calma, met kamers in een rustige en schilderachtige omgeving, vlakbij de kerk, die een bezienswaardigheid is. Het was ondertussen al verschroeiend heet geworden. Na de douche heeft Brigitta alle vuile kledij naar het wasmachine gedaan. Daarvoor moet je wel betalen, maar een paar uur later is alles gewassen en gedroogd in de droger. Orlando schreef ons in en wij konden ook de computer met printer gebruiken, handig als je de instapkaarten voor de terugvlucht nog moet afprinten! ( was geboekt met iPad waar geen printer aan hangt, die heb ik niet meegenomen...)
Vandaag hebben we ongeveer 19 km gedaan, alle gidsen vermelden iets anders, totaal 2274 km. Naar het schijnt zou het morgen nog 22 km zijn tot aan de kathedraal van Santiago. Het einde is in zicht...
Dag 88: na de lange etappe van gisteren wilden wij wat langer in bed blijven liggen. Echter vanaf 06.00 uur begon het geroezemoes weer. Om 06.30 zijn wij dan opgestaan en gingen ontbijten. Daarna opruimen en op weg om 08.45 uur na even langs de bank gepasseerd te zijn. Het was nog drukker dan vorige dagen op de Camino, foto nemen van een speciaal kerkje lukte niet zonder dat er minstens 10 personen bij stonden. Onderweg maakten wij kennis met een koppel uit Canada. Het werd een aangename babbel zodat de wandeling vanzelf ging. Het was goed weer en het werd alsmaar warmer. Toch zijn wij nog verder gegaan tot Arzúa. Daar kwamen wij aan rond 16.30 uur, en alles bleek volzet te zijn. We gingen verder en zagen een hostal, dat ook bleek volzet te zijn, maar daar werden we doorverwezen naar het pension Begoña, waar wel nog een kamer vrij was. Inchecken, douchen en boodschappen doen, daarna een grote pint gaan drinken en gaan eten in het restaurant van het hostal dat ons doorverwezen had.
Vandaag hebben we toch nog 27 km gedaan, totaal 1255 km. Morgen een korte etappe naar O Pedrouso en de volgende dag naar Santiago.
Dag 87: we zijn extra vroeg opgestaan want we wilden vandaag eens wat meer kilometers doen. Ondanks dat geraakten we pas op weg om 07.30 uur. Het begon al gauw te miezeren en de tarp werd over gestoken. Het was druk op de Camino, er zijn veel mensen die alleen de laatste 100 km willen doen om toch de Compostela te krijgen. Het pad was wel zeer mooi, afwisselend, met regelmatig een lanbouwersdorpje. Wij stopten even in Morgade voor een koffie, in Portomarin aten we een boccadillo en stopten nog even voor een verfrissende pint in Gonzar. We wilden overnachten in Ligonde, waar 3 albergues waren. Juist op het einde van het dorp was de Municipal-albergue, maar die was zo goed als volzet. De andere albergues lagen een dorp verder, anders dan vermeld in de gids. We gingen daar een kijkje nemen: stapelbedden met een tussenruimte van amper 50 cm, de laatste stonden zelfs vlak aan elkaar, dus hoe je daar in geraakt? We hadden toen al 35 km, maar besloten toch om maar verder te gaan tot Palas de Rei. Onderweg kwamen we nog twee albergues tegen, volzet! Om 18.10 uur kwamen we eindelijk aan in Palas de Rei. Daar zagen wij een nieuwe albergue en gingen een kijkje nemen. Aangezien wij beiden goed moe waren, namen wij een kamer, om niet om 05.00 uur gewekt te worden door ritselende plastiekzakken van vroege vertrekkers. Kost meer, maar af en toe een goede nachtrust is ook een must! Na de douche zijn wij gaan eten.
Vandaag hebben we een record gebroken, ik durf het bijna niet te zeggen, maar we hebben 43 km gedaan, totaal 2228 km. Nog slechts 65 km naar Compostela. We gaan morgen een korter traject doen en bijgevolg vroeger stoppen, zodat er meer mogelijkheden zijn om te overnachten.
Dag 86: we zijn deze morgen wat langer blijven slapen, met als gevolg dat we pas om 08.40 uur op weg waren. We konden kiezen, de korte weg of de normale lange weg naar Sarria. We kozen voor de normale weg. Die bleek gewijzigd te zijn, zodat het tot Sarria 2,5 km langer was. Het was wel een zeer mooi parcours vandaag, slingerende paadjes in een mooi landschap. We kwamen om 14.15 uur toe in Sarria, na twee stops onderweg. We hebben dan besloten om nog wat verder te gaan. Toen we vlak voor Barbadelo waren, begon het weer te regenen en wij zagen daar geen beterschap in. We besloten om daar dan te overnachten. Het was vandaag nochtans goed stapweer, niet te warm, 15 graden, en af en toe kwam de zon er door.
Vandaag hebben we 28 km afgehaspeld, totaal komt op 2185 km. Morgen stoppen we als we vinden dat het genoeg is. We zijn een goede 100 km van Santiago en hebben daar iets gereserveerd voor 2 nachten vanaf donderdag, dus 100 km op 4 dagen is goed te doen.
Ondertussen hebben wij ook al de terugvlucht geboekt, die is gepland voor zaterdag 21 juni, een rechtstreekse vlucht naar Brussel, dus Kevin, je hebt nog een kleine twee weken om alle sporen van het losbandige leven uit te wissen! (Grapje !)
Dag 85: opgestaan zoals altijd, de eerste 10 stappen zijn houterig, maar daarna wordt het soepeler. Weer zelf ontbijt geregeld en om 07.45 uur op weg. De eerste twee uur waren klimmen, klimmen, via La Faba naar O Cebreiro. Het regende niet meer, maar hoe hogen we klommen, hoe kouder het werd. In O Cebreiro aangekomen was het maar 9 graden meer, met een felle koude wind. De warme koffie deed deugd, en na een rondgang in het dorp, gingen we verder. Het klom nog steeds een eind en dan begonnen wij af te dalen. Via Linares kwamen we aan Alto San Roque. Daar was het steenkoud met nog steeds die snijdende wind. Daar werden de verplichte foto's genomen aan het standbeeld, en Brigitta had al touche met een man met een dikke snor, ze moest mee op de foto... In het volgende dorp, Hospital de la Condesa, aten wij een boccadillo met koffie erbij. Weer verder en dan begon het te regenen. De tarp ging vervolgens aan, uit, aan, uit, ... We passeerden nog enkele lanbouwersdorpen, met de nodige sporen ervan... tot we om 16.00 uur aankwamen in Triacastela. Na een vermoeiende tocht verblijven wij weer op een kamer met eigen sanitair. We zijn daar ook de Frans weer tegengekomen en hebben dan een lange babbel gehad, zodat er maar weinig tijd meer over was om te douchen en uit eten te gaan. Dat uit eten gaan was zeer goed, één van de beste keren in Spanje en voor geen geld!
Vandaag hebben wij 29,3 km gedaan, totaal 2157 km. Langs het parcours stonden overal palen die de afstand tot Compostella aftellen met 0,5 km tegelijk. Volgens onze gids is het nog 136,5 km, volgens de palen 132 naar Compostella. Dat is dus maar een peulschil, vergeleken met wat we al gedaan hebben.
Dag 84: opgestaan (dat zal wel!) en weer zelf ontbijt geregeld. Om 07.45 uur waren wij op weg. Het was de eerste zwoele morgen van gans de tocht, als ik me niet vergis.... Al spoedig ging het verder in T-shirt. Het pad ging langs wijngaarden tot in Villafranca del Bierzo. Daar voorbij volgde het pad steeds een autoweg, maar met weinig verkeer, meer compostela-fietsers dan auto's, maar wel in een mooie bergachtige omgeving. Het verveelde zeker niet en bijgevolg ging het weer vlotjes. Wij meenden tot in La Faba te gaan, maar de weergoden beslisten daar anders over. Toen we in het dorp ervoor, Las Herrerias aankwamen, begon het plots hevig te regenen, dus zijn wij daar gestopt. Het was toen ook al 15.30 uur en het was genoeg geweest voor vandaag. Men had regen voorspeld voor vandaag en die is pas laat gekomen.
Vandaag hebben we weer iets meer gedaan dan 29 km, totaal 1128 km.
Brigitta voelde zich vandaag iets beter, hopelijk zet die trend zich de komende dagen in die richting verder...
Onderweg hebben wij ook vandaag weer mensen gezien die verkopen wat ze kunnen, kersen, fruit, enz. in zelf opgetrokken kraampjes. Wij zijn die steeds voorbijgegaan, maar wij gaan de volgende dagen toch eens wat kopen van die mensen, ik denk dat ze die steun wel kunnen gebruiken. Een trouwe volger van de blog had ons gezegd dat we nog veel armoede zouden tegenkomen. Hij had gelijk, de laatste dagen zien wij hier ook meer en meer de tekenen van.
Dag 83: de Nederlander, die in het stapelbed naast het onze sliep, had gezegd dat hij vanaf 05.30 uur een beetje zou rommelen. Om 05.30 begon hij eraan, gewoon inpakken van zijn spullen, met zijn hoofdlamp aan, dus ikke wakker. Toen hij vertrok om 06.00 uur ben ik opgestaan, Brigitta een beetje later. We zijn dan gaan ontbijten om 06.30 uur en pas daarna zijn wij gaan opruimen om het Zwitserse koppel, dat in ons dortoir sliep, niet te storen. Om 07.45 uur zijn wij vertrokken, onder alweer een stralende zon. Tot in Molinaseca was het een mooi woest pad in een mooie omgeving. Na een rustpauze met koffie gingen wij verder en iets voor 12 waren wij in het hartje van Ponferrada. Boodschappen gedaan en een beetje rondgekeken, en dan verder. We wilden daar niet blijven wegens te weinig km, dus gingen wij verder onder een steeds maar feller schijnende zon. Na nog een stop onderweg met een verfrissende Cola, zijn wij om 15.45 uur aangekomen in Cacabelos. Ik had geen zin meer in een albergue met stapelbedden en amper plaats om je spullen te plaatsen, dus namen wij een kamer in het Hostal La Gallega, met eigen sanitair... Wij hebben de was kunnen doen in een wasmachine en droger van het Hostal. De Pelgrimsmenu's kwamen ons ondertussen ook al de keel uit, dus wij aten dit keer pizza, en dat smaakte...
Vandaag waren het 32 km, totaal 2099 km. Nog 195 km naar Santiago.
Brigitta voelde zich vandaag terug iets minder, hoewel ze wel al wat kon eten. Ik wijt dit aan kip die ze een paar dagen geleden had gegeten. Het is toen ook begonnen met de miserie... Hopelijk stopt die miserie en blijf ik ervan gespaard....
Dag 82: deze morgen zijn wij opgestaan om 06.30 uur, er stond een zwaardere etappe op het programma. Na zelf een ontbijtje geregeld te hebben, zijn wij vertrokken om 07.00 uur. Het was fris, de zon scheen wel, maar in de verte zagen wij het bergmassief dat wij over moesten, en daar hing een dik pak wolken. Langzamerhand kwamen we onder die wolken terecht, wat niet bevorderlijk was voor de temperatuur. In Rabanal del Camino hebben wij halt gehouden om ons op te warmen met koffie en een boccadillo (sandwich) om het ontbijtje aan te vullen. Daarna gingen wij verder en begonnen we te klimmen. Het eerste dorp dat wij dan tegenkwamen, Foncebadon, leek meer op een afbraak dan op een dorp. Overal vervallen huizen, maar wel bars en albergues. Even verder kwamen wij dan aan het Cruz de Ferro, waar pelgrims traditioneel een steen achterlaten, wij ook dus. Vervolgens ging het terrein wat op en neer, tot wij aan Manjarin kwamen. Daar is de tijd blijven stilstaan in de Middeleeuwen. Daar is ook een albergue zonder electriciteit, noch stromend water, dus een enkeling blijft daar overnachten. Nog even klimmen en een frisse cola drinken aan een tijdelijk drankstalletje, en wie zagen wij daar voorbijgaan? De Frans! Je weet wel, van in Dinant en verder in Frankrijk in Cluis e.a. Hij heeft ons dus ingehaald. Els was er niet meer bij, die zat nog verder voorop. Gisteren dacht ik al dat ik hem op afstand zag, maar toen dacht ik dat dat niet kon, want hij zat bij het begin van de Camino meerdere dagen achter ons. Ik had het dan toch goed gezien. Hij is dan met ons meegelopen tot in Acebo, hij ging nog verder, wij zijn daar om 15.15 uur gestopt in de splinternieuwe albergue La Casa del Peregrino, die amper 3 weken open is. Installeren en douchen, daarna een frisse pint en nog eens naar het dorp. We waren de berg af en hier was het dan ook terug uitstekend weer.
Vandaag hebben wij 28 km gedaan, totaal 2067 km.
Brigitta voelde zich vandaag al wat beter, nog niet optimaal, maar met wat goede zorgen (wijn en lekker eten ) komt dat wel goed.
03/06/2014 Hospital de Ãrbigo - Santa Catalina de Somosa
Dag 81: we hebben beiden slecht geslapen deze nacht, Brigitta voelde zich niet goed en was misselijk... Ik heb ontbeten, Brigitta niet. Om 07.45 uur zijn wij vertrokken onder een stralende zon. Eindelijk hadden wij de drukke autoweg verlaten en ging het pad slingerend door de heuvels. Onderweg in een dorp een stop gehouden om koffie te drinken en om 12.00 uur kwamen wij aan in Astorga, tesamen met de twee Belgen Noël en Christian, die ons even voordien hadden ingehaald. Zij blijven daar overnachten en wij gingen nog verder, door de wekelijkse drukke markt. Buiten de stad hebben wij nog een stop ingelast voor het middagmaal, ik at alleen... 8 km verder waren we in het dorp Santa Catalina de Somosa. In de eerste albergue was er zo goed als geen plaats tussen de bedden in het dortoir. In de tweede albergue, San Blas, amper 50 meter verder, was er wel meer ruimte, maar aangezien Brigitta nog steeds ziek was, hebben we een kamer genomen. De hospitalero was zeer vriendelijk en behulpzaam. Het dorpje heeft iets speciaals, allemaal oude huizen en een gezellige sfeer.
Vandaag hebben we 25,3 km gedaan onder een stralende zon, totaal 2039 km. Morgen passeren wij het Cruz de Ferro...
Ik moet mijn vrouw Brigitta bewonderen, 25 km op 2 cola's en 2 kleine koekjes. Ik zag wel dat het tijd werd dat we op de bestemming waren. Hopelijk voelt zij zich morgen wat beter...
02/06/2014 La Virgen del Camino - Hospital de Ãrbigo
Dag 80: gisteravond rond 22.00 uur zijn wij in slaap gevallen als een blok, waarschijnlijk te wijten aan de Patxeran, een likeur van de streek. Ik heb zelfs mijn buren in het dortoir niet meer horen " thuiskomen ", en dat wil al iets zeggen... Om 06.00 uur begon iedereen in te pakken. Wij namen daarna een zelf samengesteld ontbijt en zijn dan vertrokken om 07.30 uur. Aan het eerste dorp dat wij tegenkwamen, werden we ingehaald door de 2 Belgen, die wij ontmoet hadden bij de klim over de Pyreneën en in Hornillos del Camino. Ze deden dus nog verder en dat is goed nieuws. Ze zijn met ons meegelopen tot San Martin del Camino, waar ze gingen overnachten. Zij waren deze morgen gestart in León. Wij gingen nog verder tot Hospital De Órbigo waar wij aankwamen om 14.00 uur. Inchecken en de dorstigen laven. Het was nog te vroeg voor de douche, want het was warm, dus eerst foto's gaan nemen en het dorp verkennen. De middeleeuwse brug is de moeite waard. Het is een mooi dorp, maar dat wist ik al via internet, daarom dat wij dat zo gepland hadden om hier te overnachten.
Vandaag waren het 25,5 km, totaal 2013 km, de kaap van 2000 km is overschreden. Het pad liep vandaag volledig langs een zeer drukke autoweg. Er was zodanig veel lawaai van het verkeer, dat een gesprek met de 2 Belgen enkel kon met verheven stem. Vanaf morgen wordt het beter, gelukkig maar, want de afgelopen dagen liep het bijna altijd vlak naast een autoweg.
01/06/2014 Puente Vilarente - La Virgen del Camino
Dag 79: na een woelige nacht, zeker bij mijn gebuur die niet kon stil liggen, zijn wij uit ons bed geveerd om 06.00 uur. We gingen ontbijten en daarna ruimden wij op terwijl er verschillende mensen aan het stretchen waren. Die hebben dat waarschijnlijk nodig, wij niet, wij zijn hier ook al geraakt zonder ook maar 1 seconde gestretcht te hebben. Dat is misschien hun vorm van ontbijt... Om 07.15 uur waren we op weg. Het was weer fris, maar het beloofde een schitterende dag te worden. Rond 10.00 uur waren we in het centrum van León geraakt. Na een koffie gingen we naar de kathedraal. Daar moest je betalen om binnen te mogen. Principieel doen wij dat niet omdat God's huis vrij toegankelijk moet kunnen zijn. Het pad liep zigzag door het centrum van de stad, zodat we die ook meteen gezien hadden, wel een mooie stad! Het was zondag, zodat bijna alle winkels gesloten waren. Dan verder langs het luxe-hotel Parador San Marcos, waar de ganse groep in de film THE WAY toen overnacht hebben. Verder de stad uit en om 12.30 uur waren we in La Virgen del Camino. We gingen naar de albergue municipal Don Antonino y Doña Cinia. Inchecken, douchen en de was doen, het was fantastisch weer dus het droogde goed. Het stadje verkennen deden wij daarna bij enkele glaasjes witte wijn. Het is hier mooi met een heel mooie moderne kerk. Toen wij terugkwamen was de albergue al volgelopen met pelgrims.
Vandaag hebben we 21 km gedaan, totaal 1988 km. De kaap van 2000 wordt morgen bereikt! In León stond een markering dat het nog slechts 306 km is tot Compostella. Waar we nu overnachten is het dus iets minder van 300 km die resteren.
Vandaag was het eindelijk Spaans weer, volle zon en 25 graden. Met onze fysiek is ook alles goed, de meesten lopen hier te manken en hebben voeten vol pleisters. Wij daarentegen dartelen hier rond met stalen voeten, kan ook bijna niet anders na bijna 2000 km...
Dag 78: gisteravond bij het pelgrimsmenu viel het ons op dat daar veel Amerikanen aanwezig waren, zeker 10 hebben wij er geteld. Na een goede nachtrust gingen we om 06.15 uur ontbijten in de keuken van de albergue. Het was daar al druk en weinigen gaven zich de tijd om rustig en goed te ontbijten. Wij wel, en dat leek eerder op een hoofdmaaltijd. Ik denk dat wij weer als laatste van het ganse complex vertrokken zijn om 07.30 uur. De hyperkineet Vincenze, van Italiaanse afkomst, die de albergue runt, gaf ons nog een "buen Camino" met veel toeters en tralala, en we waren op weg. De zon scheen maar het was weer fris. In feite was het wel goed wandelweer. Maar ook nu moet ik de "compostellafan" teleurstellen, het pad liep de ganse dag vlak naast een drukke autoweg, enkel onderbroken door het mooie stadje Mansilla de las Mulas. Wij zijn verder gegaan tot in Puente Vilarente waar we naar de albergue San Pelayo gingen. We konden kiezen, een dortoir met 8 enkele bedden of een dortoir met 8 stapelbedden (16 bedden dus in dezelfde ruimte ). De keuze was snel gemaakt, hoewel je voor deze "luxe" wel 4 euro per persoon meer moet betalen. Straks gaan we het dorp nog verkennen en vanavond eten wij hier ook een pelgrimsmenu.
Vandaag hebben wij 26 km gedaan, totaal 1967 km. Wij zijn nu op 13 km van León. Morgen gaan we daar naar toe, maar gaan er voorbij om te overnachten.
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
