De wijze waarop een menselijk wezen zijn godsdienst belijdt is nauw verbonden met zijn beschavingsniveau en de graad van religiositeit. Religie heeft in feite niets te maken met godsdienst. Het woord re-li-cere betekent : het zich verbonden voelen met. Liefde is dus een religieus gevoel vermits men zich verbonden voelt met een ander persoon. Dit gevoel van verbondenheid kan de mens ook hebben met een dier, de natuur of een voor hem bovennatuurlijk wezen. Indien dit religieus gevoel samen gaat met een levensbeschouwing zouden we kunnen of moeten spreken van een godsdienst. Het lidmaatschap van een godsdienst is echter ook afhankelijk van de streek waarin men opgroeit of leeft. Men kan dus helemaal geen religieus gevoel hebben , laat staan een levensbeschouwing volgen maar zich toch aanhanger noemen van een bepaalde godsdienst. Ik herinner mij de jonge Marokkaan die een juwelier tot bloedenstoe met de kolf van zijn pistool op het hoofd sloeg tot de juwelier de kluis met juwelen opende. Nadien ontkende de Marokkaan dat hij ter plaatse was geweest en dit ondanks een verpletterende bewijslast. Eenmaal opgesloten in de gevangenis weigerde de Marokkaan enig varkensvlees vermits hij Moslim was en aldus volgens zijn geloof enkel halal voedsel mocht nuttigen. Religie en levensbeschouwing van de Islam waren de jongeman vreemd, enkel het gebruik vond hij belangrijk, niet zozeer om tot een godsdienst te behoren maar wel tot een gemeenschap. Wij hebben in onze Westerse gemeenschap identieke situaties meegemaakt met de kruistochten en de godsdienstoorlogen. Het hoogste gebod (zowel in het cristendom, de islam en het joods geloof) "Gij zult niet doden" (zowat de Grondwet van elke religie) was ondergeschikt aan onze gebruiken (denken we tevens aan de bloedwraak bij de Turken). Met de val van Byzantium in 1453 kwam onze gemeenschap meer en meer in contact met de geschriften van de Griekse geleerden die naar het westen waren gevlucht. Langzamerhand nam het Humanisme vorm en plaatsten we ook onze godsdienst op een hoger niveau. Humanisme en christendom zijn dus geen tegenstellingen maar twee peilers in een maatschappij in een vorm van wisselwerking. Het humanisme is onstaan door het christendom en het joods geloof. Het christendom is door het humanisme sterker geworden in de uitoefening van de levensbeschouwing waarvoor zij staat. Door het openstellen van onze grenzen voor diverse geloofsgemeenschappen worden wij thans geconfronteerd met een groep van mensen die voorhouden aanhanger te zijn van een bepaalde godsdienst maar geen besef hebben van de levensbeschouwing of een gevoel van verbondenheid. Enkel de uiterlijke kenmerken zijn van belang, de vorm heeft voorrang boven de inhoud. De bloedige aanslagen van moslims tegen hun eigen geloofsgenoten, de al dan niet gelukte aanslagen in naam van een godheid laten ons duidelijk voelen dat ook de Islam nood heeft aan een humanisme. Een levensbeschouwing die naast het geloof in een God ook het respect voor de mens en zijn gezin als Grondwet heeft. Trouwens als Al-hilal (Allah) dan toch zo machtig is heeft hij geen mensen nodig om de beledigingen aan zijn adres of die van zijn profeet te wreken. Dat zal hij zelf wel doen...als hij bestaat. In de Koran staat het prachtige verhaal van Mohammed die zijn toehoorders oproept om diegene te helpen aan wie onrecht aangedaan wordt en diegene die onrecht plegen. De toehoorders begrepen wel het eerste maar vroegen meer uitleg over het verlenen van hulp aan diegene die zelf het onrecht veroorzaken. Mohammed verklaarde dat men die mensen moest helpen .... met het verhinderen om onrecht te plegen.
Wil de echte burgemeester van Antwerpen nu opstaan ?
We wisten het al een tijdje maar Filip Dewinter heeft zich nu echt geprofileerd als de Burgervader van Antwerpen. Met de oprichting van de BAM (Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel) waren alle traditionele partijen tevreden. Het was wat men noemt een SPV (Special Purpose Vehicule). Dankzij de gelden van de belastingsbetaler konden de Christen Democraten, Liberalen en Socialisten talrijke personen benoemen op waardeloze postjes zonder echt enig resultaat te boeken. Als het werkelijk tot denken aankwam dan werd de opdracht uitbesteed aan een studiebureau, al dan niet van een bepaalde politieke kleur. Dit sprookje van het ezeltje dat geld schijt kwam tot een einde met de benoeming van Karel Vinck. Deze manager zette het BAM op de goede sporen en verhinderde dat de politieke aasgieren met belastingsgelden zouden gaan lopen. Alle partijen waren dan ook tot voor kort voorstander van het BAM tracé met de Lange Wapper als brug (of viaduct). Het Vlaams Belang verklaarde als eerste zich tegen dat tracé te zullen keren. Dit is logisch als men weet dat de Lange Wapper voornamelijk schade zal berokkenen in Merksem en Deurne. Deze twee districten zijn goed voor 41 en 43 % van de stemmen voor het Vlaams Belang, daarna volgt Borgerhout met meer dan 30% stemmen. Vermits de volgende gemeenteraadsverkiezingen in 2012 plaatsvinden en de Lange Wapper dan in volle aanbouw is, zijn de gevolgen voor de verkiezingsuitslag dan ook voorspelbaar. Merksem en Deurne worden opgeofferd aan het Vlaams Belang met het riscico dat Borgerhout en Linkeroever zullen volgen. Tijdens de vorige verkiezingen ging het Vlaams Belang opnieuw naar boven van 89.000 stemmen naar 94.000 stemmen. Het enige verschil met het verkiezingsjaar 2000 was dat toen het V.B de grootste partij was maar in 2006 de socialisten moest laten voorgaan (groenen werden toen gehalveerd en de VLD ging fors achteruit). Het was dan ook voorspelbaar dat Patrick Janssens een bocht van 180 ° zou maken en Ludo Van Campenhout zou volgen. Enkel de CD & V behield zijn waardigheid door te verklaren dat het zich zou neerleggen bij het referendum. Einde goed , alles goed. De politici kunnen nu zeggen dat de Antwerpenaar gekozen heeft en niet zij. De beslissing ligt bij de de Vlaamse Regering die natuurlijk rekening moet houden met het algemeen belang van de Vlaming en niet enkel met de belangen van de Antwerpse politici. Uiteindelijk bepaalde Filip Dewinter dat enkel zijn standpunt doorslaggevend is in Antwerpen en de rest moet volgen, willen of niet. Positief is het feit dat de Antwerpse Haven nu werkelijk naar alternatieven moet zoeken voor het transport over de weg dat goed is voor 70 % van de goederen. De binnenscheepvaart neemt 20 % voor haar rekening en de spoorwegen slechts 10 %. De binnenscheepvaart is veilig en milieuvriendelijk en bovendien helemaal niet duur. Meer en meer binnenschepen worden gebouwd met het oog op containertransport en tankvaart. Misschien wil de Vlaamse Overheid een beetje meer geld in deze sector investeren ?
Iemand die niet veroordeeld werd van zijn vrijheid beroven is onmenselijk en kan slechts in zeer uitzonderlijke omstandigheden. Nochtans zitten onze gevangenissen overvol met een groot aantal verdachten die door de Onderzoeksrechter onder aanhoudingsmandaat worden geplaatst. Vaak zijn dit niet de echte misdadigers. Deze weten immers beter en gaan spontaan tot bekentenissen over. Hun aanhouding is dan ook niet meer noodzakelijk voor het onderzoek en nauwelijks enkele uren na hun aanhouding door de politie lopen ze terug vrij op straat. In België is de voorlopige hechtenis niet meer dan een gelegitimeerde martelpraktijk. De verdachte die niet tot bekentenissen overgaat (misschien wel omdat hij of zij onschuldig is) wordt vlotjes door de Onderzoeksrechter naar de gevangenis gestuurd. Als het meevalt krijg je een cel voor jou alleen maar het kan ook zijn dat men je in een cel met vier gedetineerden steekt (één wc-emmer) of nog erger samen met een geïnterneerde (geesteszieke die vaak zwaarwichtige feiten heeft gepleegd). Probeer maar eens te slapen als je de cel moet delen met iemand die in staat is om je koudweg te wurgen. De duurtijd van de voorlopige hechtenis kan ook bepalend zijn voor het feit of je je job kan houden. Enige dagen afwezigheid kan meestal nog aanvaard worden maar een maand of twee is vaak noodlotig. Het is trouwens opvallend hoe vlug iemand in vrijheid wordt gesteld als de verdachte overgaat tot bekentenissen. Heb je de pech werkelijk onschuldig te zijn dan kan je maanden in de cel blijven voordat je uiteindelijk je vrijheid kan herwinnen. Denken we maar aan de 18jarige jongeman die meer dan een half jaar in de gevangenis moest verblijven om dan te moeten vernemen dat de moordenaar van zijn vader in Duitsland werd opgepakt. Dergelijk verblijf op die leeftijd is traumatisch en voldoende om elk vertrouwen in de rechtsstaat te verliezen. Vansteenkiste is nu aan de beurt om een identieke behandeling te ondergaan. Onder het smoesje van collusie (de mogelijkheid dat je met andere verdachten overleg zou plegen) moet hij in het belang van het onderzoek worden opgesloten. Dat, in een zaak, die reeds meer dan een jaar aansleept. De Wet op de Voorlopige Hechtenis is een goede wet. De personen die hem moeten uitvoeren zijn de clowns die er een tragi-comedie van maken. De oorzaak ligt in het feit dat het Openbaar Ministerie (de speurders dus) een grote invloed hebben op de benoeming en bevordering van rechters. Als de Onderzoeksrechter dus niet doet wat de onderzoekers vragen kan hem dat later zuur opbreken bij een mogelijke bevordering. De Voorzitter van de Raadkamer die moet oordelen over het aanhoudingsbevel zit ook in een lastig parket. Deze Voorzitter oordeelt immers over een beslissing van een collega-rechter in dezelfde rechtbank (Eerste aanleg). Men kan dus de Wet op de Voorlopige hechtenis zoveel veranderen als men wil, alleen als men de Onderzoeksrechter volledig onafhankelijk kan maken van het Parket zal die wet ook goed worden toegepast. De Raadkamer mag men in dat geval zelfs afschaffen. Tegen de beslissing van de Onderzoeksrechter kan wel vanzelfsprekend hoger beroep worden ingesteld. Het menselijk leed dat thans veroorzaakt wordt door een verkeerde toepassing van de Wet op de Voorlopige hechtenis is niet te beschrijven en ook niet in geld uit te drukken. Het zal de dames en heren Rechters niet raken. Voor hun telt hun beroepsloopbaan, het bijhorende loonzakje en het vetbetaalde pensioen.
RECHT ETHIEK EN MORAAL
