Het wel en wee van het leven tussen een roedel leonbergers Het wel en wee van Het Hof van Eden en zijn bewoners, een toepasselijke naam voor onze blog, vind ikzelf. In het voorjaar van 2010 ben ik met dit dagboek begonnen om de sitebezoekers een beetje te laten meegenieten van ons leven tussen de leo's.
Intussen zijn we 2 jaar en meer dan 42000 bezoekers later, wat betekent dat het dagboek dagelijks heel wat bezoekers heeft. We zijn hier heel blij mee.
Wees dus allen welkom.
28-08-2010
fruitig haspengouw
Vanmorgen toen we thuiskwamen van nachtdienst besefte ik ineens dat het al heel lang geleden was dat enkel onze eigen honden ons, enthousiast als altijd, opwachtten. Afgelopen maanden zijn er heel wat vakantiegangers, groot en klein gepasseerd en dat zal ook de komende maanden niet anders zijn. Maar nu dus heel even alleen de onze. Sinds enkele dagen hebben ze een nieuwe uitdaging als ze in de grote boomgaard mogen (zo'n 4 keer per dag). Die uitdaging is zo snel als het maar kan naar de twee perenbomen met rijpe peren (Clapp's) spurten, onder de boom op zoek gaan naar gevallen, rijpe peren en er zeker minstens één te kunnen verorberen. En ze weten het allemaal al, zelfs de kleine Jill en Jade zorgen dat ze hun portie krijgen. Deze peren geven het startsein voor een ganse herfst tot diep in de winter fruitdessert van peren zoals Clapp's, Conference, Durondeau, Dubbele Flip en appelen zoals Boskoop, Franse Reinette, Klompkes. Onze honden zijn een levende reclame voor Haspengouw.
Via bezoekjes, mails en foto's blijven we op de hoogte van het reilen en zeilen van onze nakomelingen in België en omliggende landen. Bijna dagelijks krijgen we mails veelal ook met foto's, die we telkens zo snel mogelijk in de fotoalbums toevoegen. Wij stellen dat allemaal zeer op prijs. Zo kunnen we hun leven een beetje meevolgen en als er probleempjes zijn, ook bijsturen met raad en daad. Via mail kregen we afgelopen week aangenaam nieuws van de baasjes van Izarra uit ons I3nest. Zij heeft haar eerste waterwerkbrevet gehaald. Nog maar net 13 maanden oud en ik meen, ongeveer 4 of 5 maanden 2 keer per week aan't trainen in Hofstade. Het is prachtig om te zien wat ze al kan. Maar niet te min zijn we ook blij met hele gewone foto's in de tuin of binnen of waar dan ook. Als jullie je leo('s) maar graag zien, dat is alles wat voor ons telt.
De pups van het J3-nest zijn allemaal naar hun nieuwe baasjes. Vanmiddag vertrokken de twee laatsten. Nu zal het weer even afkicken zijn en wachten op de eerste emails en eerste foto's van hun nieuwe thuisfronten. De komende dagen plaats ik deze weer in het dagboek. Maar vandaag ook even iets anders. Velen onder onze leoeigenaars hebben kinderen , eentje is hoogzwanger , ééntje pas zwanger en wie weet? Honden en kinderen zijn steeds een appart en delicaat thema. Ook de leonbergers ontsnappen daar niet aan. Het zijn lieve aanhankelijke honden maar het blijven honden. Dus houd je best toch rekening met een aantal regels en afspraken. Dan is de kans groot dat er een unieke band ontstaat tussen de kinderen en de honden, een band die hartverwarmend is en heel dierbaar. Op onze site onde de volgende link: http://www.vanhethofvaneden.be/index.php?option=com_content&view=article&id=111:baby-op-komst-hoe-zit-het-nu-met-de-hond&catid=49:documentatie&Itemid=88 kan je een artikel lezen dat een aantal tips en adviezen geeft. Ook zijn er tegenwoordig een aantal boeken op de markt die nuttig advies verschaffen. Hieronder alvast enkele vertederende foto's met baasjes in de buurt.
Zoals beloofd nog wat foto's van de laatste avond samen. Niet zonder slag of stoot genomen want elke keer ik me neerzette op het gras werd ik belegerd door een meute pups.
Hier was afgelopen dagen weinig te lezen wat niet wil zeggen dat het in het Hof van Eden stil was. De pups van het J3-nest genieten van hun laatste dagen samen en spelen en ravotten dat het een lieve lust is met elkaar en met onze andere honden en vakantiegangers. Zangi, een teefje van 10,5 jaar komt weer helemaal tot leven in de roedel en probeert zelfs onze Quai af en toe te verleiden, terwijl ze thuis bij haar baasjes zelfs een beetje een depressieve indruk gaf. Afgelopen maandag kregen we nestcontrole van de leonbergerclub. Gisteren kregen de honden en pups het bezoek van een leefgroep van de K-dienst waar ik werk en vrijdag passeert er nog een leefgroep. Namiddag zal iemand van Sint-Hubertus de chips van de pups controleren en bij een willekeurige pup DNA afnemen. Morgen zal Danny Grosemans de gedragstest bij de pups afnemen en krijgen ze in de namiddag hun eerste inenting. Daarna kan het kiezen beginnen en vanaf vrijdag vertrekken de eerste pups naar hun nieuwe thuis. Wij zijn echte bofkonten, met een stabiele roedel honden die zich goed verdragen en zich telkens vlot aanpassen aan vakantiegangers, met teven die makkelijk drachtig worden en tot nu toe altijd vlot bevielen (25 nesten zonder één keizersnede), met veel en gezonde pups en goede baasjes voor onze kroosten. Wij beseffen maar al te goed dat we al heel veel geluk gehad hebben. En dat heeft niet iedereen.
Hanna een vriendin van ons, heeft 3 leonbergers, Darro (6j), Fadou (4j) en Babs(5m). Zij had zo graag met Fadou haar eerste nestje onder haar kennelnaam "Of Lions Dream" http://www.oflionsdream.be/index.htm willen fokken. Maar na twee dekkingen zonder resultaat en omdat Fadou zeer pijnlijke loopsheden heeft, die elke keer pijnlijker lijken te worden, Fadou ziet er echt van af, wil ze haar dit niet langer aandoen en heeft ze besloten haar te laten steriliseren.
Omdat Hanna een hele lieve dame is met het hart op de juiste plaats, omdat haar honden alles voor haar betekenen, omdat ze al zo lang tracht naar een eerste nestje met de naam Of Lions Dream en het nog minstens tot 2012 duurt eer haar jonge teefje Babs haar eerste nest kan hebben, hebben Filip en ik haar een voorstel gedaan
-ze mag zelf een teef kiezen (wat ze intussen al heb heeft) -we beslissen samen over de reu -de teef blijft in haar vertrouwde omgeving ( dus bij ons), maar komt tijdelijk op de naam van Hanna te staan. -zij probeert samen met Darro, Fadou en Babs zoveel mogelijk hier te zijn vanaf de bevalling (als Fien drachtig is)en mee te helpen bij de bevalling en de opvoeding van de pups. -het zullen haar pupjes zijn en ze krijgen de naam "Of Lions Dream "
Dus als alles naar wens verloopt, zal Fimofreje Fien in de zomer van 2011, de moeder worden van haar eerste Of Lions Dream pups. Misschien kan ze zo dan toch binnen afzienbare tijd haar droom waarmaken.
Gelukkig ben ik helemaal niet bijgelovig, dus voor mij was het een doodgewone vrijdag zonder meer. Ook de pups en grote honden lieten het niet aan hun hart komen. Het was vandaag weer fotoshootdag., één van de laatste, van dit nest want vandaag over een week vertrekken de eerste pups en zitten de 8 weken er al op. Geloof het of niet, ze zijn voorbij gevlogen. Na drie pogingen in de late namiddag heb ik van alle pups van het J3-nest enkele foto's kunnen maken en nog wat extra actiefoto's van de jonge honden. Het merendeel van de foto's vind je op de site onder album nesten, J3-nest. Maar hieronder toch al een voorproefje.
Het was stil op de blog de afgelopen dagen, wat niet wil zeggen dat het in het Hof van Eden stil was. De stilste van allen was ik (en nog steeds) noodgedwongen door de rugperikelen. De pups daarentegen laten zich van dag tot dag meer gelden in de roedel. Alles en iedereen is voor hen een kermisatractie waar ze aan kunnen trekken, in kunnen bijten, op kunnen kruipen, aan kunnen hangen. De honden net als de bezoekers van afgelopen week kunnen dat bevestigen. Ze worden dan op tijd en stond ook wel gecorrigeerd door de ouderen van de roedel terwijl de jongeren lijken te genieten van zoveel actie. Magic vraagt nog steeds om hen te mogen laten drinken. Af en toe moet ook zij eens grommen als er eentje zijn of haar tanden in de tepel zet. Ze eten nu sinds een paar dagen volledig droge brokjes en dat loopt vlot. De geluidcd's draaien gans de dag afgewisseld met muziek en livegeluiden van allerlei toestellen en apperatuur. De tweede ontwormingskuur is gestart en morgen hebben ze hun eerste autorit. De socialisatie is dus volop aan de gang. Hieronder nog enkele foto's van de afgelopen dagen.
Vanavond was het weer tijd voor de wekelijkse fotoshoot en weegbeurt. Dat wegen lukt nog prima, die foto's dat is nu een ander verhaal. Ze zijn immers zeer beweeglijk en ik op dit moment niet maar na de nodige mislukkingen en uiteindelijk de hulp van Filip hebben we toch van iedereen weer een individuele foto en een aantal actiefoto's kunnen maken. Ik leg me dit zelf op omdat ik weet dat vele mensen uitkijken naar deze wekelijkse foto's maar ook voor mezelf om later nog eenst terug te kunnen kijken en te vergelijken. Het zijn heel aanhankelijke pups met als gevolg dat ze meer bij mij op schoot kropen dan dat ze op een fotovriendelijke afstand bleven. Dit deed alle pijn en ellende weer even vergeten.
Elke dag winnen de pups bij in snelheid, lenigheid en vooral ook in vindingrijkheid om hun goesting te krijgen. De puppyweide vinden ze veel te beperkt. Je vindt ze overal terug, komt ze overal tegen en als we met de bende de weide intrekken, zijn ze er ook al bij en niet een paar maar alle 9. Ik ben gewoon in de wei gaan zitten en heb enkele foto's gemaakt, ook van Zulaika, Roos, Jade en Quai want ook zij veranderen zo snel. Het is zalig om te zien hoe ze met de pups omgaan.
Afgelopen dagen veel bezoek gehad van pups en hun eigenaars van het J1of J2 nest en iedereen is tevreden. De eerste stressie weken zijn voorbij en baasjes en pups kennen intussen elkaars gewoontes.De eerste opmerking die iedereen heeft als ze dan nu de pups van het J3-nest zien is "amaai; wat zijn die klein en toch zijn ze heel goed voor hun 5,5 weken maar de mensen beseffen nu pas goed welke groeispurt hun eigen pup doorgemaakt heeft en nog volop aan't doormaken is. Dat zien ze dan weer aan Roos, die 8 weken ouder is en op dit moment poten (benen) heeft waar menig mannequin jaloers op zou zijn. De pups van Magic en Magic zelf doen het prima in de roedel. Iedereen loopt nu constant samen en dat loopt als een fluitje van een cent. Onze Jade verdenk ik ervan erfelijk materiaal van een vis of een zeehond te hebben. Die is altijd op zoek naar water om zich nat mee te maken; Ze ziet er dus meestal uit als een verzopen leonberger. Maar verder is ze een rustige aangename, makkelijke pup. Ja, iedereen heeft zo al zijn speciallekes.
Dat is een uitspraak die hier in de regio wordt gebruikt als iets niet zo goed gaat. Het is jullie misschien opgevallen dat er afgelopen dagen geen blog was. Dader: mijn rug die serieus met mijn voeten aan't rammelen is. Gevolg, ik kan heel moeilijk zitten, de voorbije dagen helemaal niet. Maar probeer nu toch even bij te vertellen. Eergisteren ging Bowie, een Deense Dog van bijna 8 maanden die wij al enkele weken opvangen en die spijtig genoeg niet meer naar zijn oorspronkeleijk baasjes kan, naar zijn nieuwe thuis bij Guy en Martine, Garçon (een leonbergerreu van bijna 3 jaar) en Flint ( een boomertje van 1 jaar) en hun 2 poezen. En Bowie vindt daar al heel goed zijn draai en wordt aanvaard door zijn nieuwe roedel. Diezelfde dag en gisteren dekte Hector zijn 4de teef, een Poolse schone, die in Nederland woont, Uschi Ligocka Wataha. Hopelijk zorgen mooie pups binnen 9 weken voor een vervolg van dat verhaal. En hier gaat alles zijn gangetje. Alles wordt mij uit handen genomen door mijn drie mannen (en ik kan je verzekeren dat dat niet altijd makkleijk te aanvaarden is maar ben hen wel dankbaar). De pups van Magic werden vandaag 5 weken. Daarvoor ben ik wel op het gras gaan zitten en heb wat foto's genomen. Het zijn hele actieve, nieuwsgierige pups die genieten van de andere honden en hun alsmaar groter wordend speelterrein. En bij Roger en Marcella (von Titus Hof) werden vannacht 10 pups geboren uit de combinatie Foliebell en Zorba Ligocka Wataha: www.leonbergerland.be. Je leest wel, ondanks hernia's gaat het leonbergerleven dus gewoon verder.
Deze namiddag kregen wij en onze honden het bezoek van de jongste leefgroep van de afdeling Kinderpsychiatrie, waar ik werk, 3 jongens en 2 meisjes tussen de 8 en de 12 jaar. Eerst maakten ze kennis met Magic en Jade. Daarna kwamen de kleine pups aan de beurt. Allemaal rustig op de grond zittend (dat was van tevoren afgesproken) mochten de pups snuffelen en geaaid worden. Iedereen hield zich aan de afspraken. Toen de pups na een kwartiertje weer aan slapen toe waren, was het de beurt aan onze voetbalploeg om de gasten te entertainen. Quai, Roos, Irene, Zazy en Eluna waren maar wat blij met zo'n enthousiaste tegenstanders. In de grote wei werd er gevoetbald en gelopen à volonté. Na de eerste helft was er rust met fruitsap of water en een wafel. Dan kregen een paar honden even een kambeurt die snel afgehandeld werd om zo aan de tweede helft van de match te beginnen. Na de tweede helft kregen de kleine pups nog een tweede knuffelbeurt die heel rustig en voorzichtig verliep. Er werden zelfs heel enthousiast drolletjes van de pups opgenomen en weggedaan. Na zo'n twee uur ging iedereen tevreden naar huis. Ik ben zeker dat ze allemaal goed zullen slapen vannacht, de kinderen en de honden.
Alle dagen winnen de pups van het J3 nest bij in snelheid, nieuwsgierigheid, speelsheid. Vanmorgen gingen ze al met de andere honden op hun gazon en je ziet ze genieten van hun vrijheid. Wijzelf waren met de honden deze namiddag bij vrienden in Durbuy uitgenodigd samen met nog vrienden en hun leo's. Zij huurden daar een challet voor een week. Fred en Ines hielden bij ons de wacht en samen met Zulaika, Eluna, Roos en Jade genoten we van een ontspannende namiddag. Maar na enkele uren (ben daarvoor soms lastig op mezelf) begint het al te knagen om naar huis te gaan waar de rest wacht. Het is wel een aanrader daar in Durbuy voor wie er met de honden op uit wil: een hele mooie ruime challet voor 8 personen, met ook veel ruimte buiten, helemaal omheind zodat ook de honden van hun vrijheid kunnen genieten.
Deze middag hebben we de werpkist weer opgeborgenen en is onze woonkamer weer gewoon woonkamer. De werpkist stond er sinds half april en is al zo'n beetje een vast meubelstuk in huis. Maar nu even niet meer. De pups zullen vannacht dus voor het eerst in hun buitenverblijf slapen. En ik ben zeker dat ze het daar veel plezanter vinden. Nu kunnen ze tenminste uitgebreid spelen als zij er zin in hebben, al is het midden in de nacht. Dit was ook afgelopen nachten het geval maar de werpkist is daar veel te klein voor, dus gekrijs alom en om 3 uur zat ik met slaapoogjes in de living te wachten tot hun speelkwartiertje in de living voorbij was. En om 6.30 hingen ze weer allemaal over de rand van de werpkist uit, helemaal klaar voor avontuur en ontdekken. Nu breekt ook voor dit nest weer de plezante periode aan voor hen en voor ons. Het genieten kan beginnen.
Ik heb het me vandaag moeten bekopen (zoals dat op zeker moment bij elk nest gebeurt) dat de pups de laatste dagen veel vrijheid en ruimte hebben gekregen. Vanmorgen was het al dik protest na bijna een uur rondlopen in de keuken en buiten, toen ze terug in de werpkist moesten om te slapen. Ikzelf was ook dringend aan slaap toe na een 6 de nacht werken. dus het gekrijs proberen te negeren en na een kwartier was het stil. Minder dan een uur later terug volle bak, dus ik op, Magic op appel geroepen, ze laten drinken, eten en nog wat laten rondlopen tot ze stilaan in slaap begonnen te vallen. Maar eens weer in de kist, luid protest. Om mezelf toch nog een beetje slaap te gunnen, heb ik ze gewoon in de woonkamer gelaten waar de heren en dames onmiddellijk in slaap vielen.Sinds 14.00 liggen ze nu lekker in het buitenverblijf waar ze kunnen kiezen, binnen of in de schaduw. Het wordt tijd dat ze mogen verhuizen. Voor hen nog één nachtje binnen slapen en dan zijn wij weer thuis om de boel te bewaken. Kon het niet laten om vanmiddag enkele foto's van hen te nemen op het gazon.
Vandaag ging de temperatuur buiten weer richting 30°. Geen leonbergerweer dus maar weinig aan te veranderen. Maar onze honden passen zich aan, zoeken voortdurend de schaduw op, drinken extra en als ze ergens kunnen pootje baden, zullen ze het niet laten. Tot actie zijn ze echter na 10.00 's ochtends en voor 20.00 's avonds niet te bekoren. De jongsten doen nog even een poging als ik ze uitdaag tot spelen maar al snel gebeurt ook dit allemaal liggend. Dus veel foto's in ligtoestand vandaag. Morgen zijn de pups van Magic weer aan de beurt voor een fotoshoot (als ik de tijd vind). Zij hebben deze namiddag in en rond hun buitenverblijf doorgebracht van 14.00 tot 19.30 maar liggen nu weer lekker binnen in de woonkamer die we redelijk fris kunnen houden. Elke dag worden ook zij actiever. Tegen het weekend zijn ook zij klaar om te verhuizen.
Gisterennamiddag vertrok Jeromme(ke) de laatste pup van het J1- en het J2-nest. Ik heb de kroost van deze 2 nesten altijd in één adem vernoemd omdat het me ook het gevoel gaf van één groot nest Ze hebben die 8 weken samen doorgebracht, de mama's Fien en Frouke, deden alles samen. Jade, die we zelf houden, lijkt niet verloren te lopen, ze trekt al heel veel samen op met Roos. Vanaf vandaag zal het dus even een beetje rustiger zijn en misschien krijg ik vandaag nog eens tijd om wat foto's te nemen van Jade en van de pups van Magic, die bijna klaar zijn om naar buiten te verhuizen. Ook nu al brengen ze meerdere uren per dag buiten door bij ons op het gazon. Gisterennamiddag moest ik er nog 7 van de 9 tussen de planten uithalen, daar was het lekker koel. De werpkist vinden ze als maar minder leuk. Enkel als ze heel moe zijn, maakt het hen niet uit dat ze daar moeten slapen. Alle andere momenten lopen ze liefst rond daarbuiten. dat laten ze met 9 tegelijk horen. Straks dus hopelijk weer wat nieuwe foto's.
Afscheid nemen is iets wat nooit went. Afscheid nemen van je hond, je leonberger, die je zoveel jaren trouw is geweest, doet verschrikkelijk pijn. Dan mag je meerdere honden hebben, dan mogen ze een gezegende leeftijd hebben gehaald, het is en blijft hartverscheurend. Ik vertel dit omdat Roger en Marcella, bij hen kochten we bijna 15 jaar geleden onze eerste leonberger, vandaag afscheid hebben moeten nemen van Zonneke van het Hof van Eden. Zonneke werd in mei 10 jaar. Nu was ze al een paar weken minder goed. Uiteindelijk hebben ze vandaag de moedige beslissing genomen om haar in te laten slapen. Marcella schreef me: "vannacht keek Zonneke me aan en in haar ogen zag ik dat het genoeg geweest was, dat ik haar moest laten gaan". Uit respect voor Zonneke hebben ze dat ook gedaan, waarvoor ik hen enorm dankbaar ben. Hoe graag je je hond of welk dier ook ziet, je mag het niet nodeloos laten lijden omdat je het graag nog bij je hebt. Als hun moment gekomen is, moet je hen laten gaan. Zonneke heeft een prachtig leven gehad bij Roger en Marcella en hun andere leonbergers. Zij was hun koningin, Marcella haar schaduw. Ze zullen haar enorm missen maar ook dankbaar zijn voor de mooie jaren die ze hen gegeven heeft. De andere honden hebben nog afscheid genomen van haar, heel belangrijk als je een roedel hebt. Dan kunnen ook zij verder.
De laatste weken heb ik het zo vaak gehad over het arriveren van een nieuwe pup in een gezin, van de vreugde en blijdschap die dat nieuwe leven in huis geeft. Dit is nu de andere kant van het verhaal: afscheid nemen, laten gaan; Het één kan niet zonder het ander, helaas! Hieronder een paar foto's van Zonneke, nog genomen bij haar 10de verjaardag.
Vandaag geen dagboek maar een nachtboek, ik ben er immers overdag (zoals vaak) niet toe gekomen iets te schrijven. Het is zo dat zowel Filip als ik nachtdienst hebben en dan is de dag kort. We moeten immers ook een aantal uren slapen overdag om 's nachts ons werk fatsoenlijk te kunnen doen. Hoe zit het dan met de pups nu? vragen sommigen onder jullie je af. Ik heb al vaker gezegd en geschreven dat het thuis echt teamwork is en dat ook onze zonen Fred en Jeroen en de vriendin van de Fred, Ines meehelpen als het nodig is. Zoals nu: Fred houdt 's avonds een oogje in het zeil, laat de pups drinken als het nodig is en zet de andere honden tegen 23.00 binnen. Hij vertrekt om 0.30 naar zijn werk (ja, ook een nachtwerker) en dan neemt Jeroen het over, hij blijft in de zetel in de woonkamer slapen en legt de pups aan als ze wakker worden en geeft ze achteraf ook eten, verzuivert de kranten en zorgt ervoor dat Magic ook iets te eten krijgt. Ze nemen beiden echt hun verantwoordelijkheid waardoor wij, nu het vakantie is, minder verlof moeten nemen en kunnen gaan werken vanaf dat de pups 3 weken zijn. 's Morgens worden eerst alle honden verzorgd voor we in ons bed kruipen en overdag slapen wij in twee stukken om tussenin de pups te geven wat ze nodig hebben. Alleen, zonder onze zonen, zou het een stuk moeilijker zijn om dit allemaal te doen maar met hun hulp lukt het ons prima.
Gisteren vertrok Zuko dus naar zijn nieuwe baasjes, hieronder een foto in zijn nieuwe thuissituatie gemaakt.
Juno, 15 dagen bij haar baasjes, is sinds vanavond voor 3 dagen komen logeren. Het was een blij weerzien met haar broer, zus en nichtje en natuurlijk ook met de andere honden, ze voelde zich onmiddellijk weer thuis. De pups van Magic werden 3 weken vandaag; Er komt echt leven in de brouwerij als ze wakker zijn. Ze zijn ook van 14.00 tot 20.00 buiten op het gazon geweest en gaan al aardig op verkenning en zoeken de koelte op tussen de struiken. Hieronder ook enkele sfeerbeelden.
Ze zijn nog met 4, de hierblijvers van het J1 en het J2nest. Nog heel even toch. Morgen vertrekt Joey (Zuko) naar huis(eerste foto). Jumanjie op vrijdag (2de foto) en Jeromme (3de foto) op zondag. En dan is er Jade nog, die bij ons blijft (4de foto). Daarom vanavond nog even wat foto's van het 4tal. Dan nog heel even iets over de hik bij puppies. We kregen deze week al een paar keer de opmerking van de nieuwe puppie-eigenaars dat hun pup vaak de hik had. Dat komt letterlijk door het sterk groeien van de pup. Doordat de pups nu heel sterk groeien staat hun middenrif erg gespannen en wordt dat makkelijker geprikkeld met als reactie daarop, de hik. Niet erg dus. Dan de pups van Magic: echte hongerlijders, ze drinken om de 2 uur bij Magic en om de twee beurten eten ze ook nog netjes en zonder gemors, geweekte puppybrokjes. Laten wachten is onmogelijk, ze krijsen het hele huis bijeen. Maar eens voldaan, genieten ze nog even van hun mama en van elkaar en slapen ze tot de honger de kop weer opsteekt. 's Morgens en 's avonds liggen ze ook een paar uur op het gazon en dat zonder al te veel protest in tegenstelling met sommige andere nesten in het begin.
