Het wel en wee van het leven tussen een roedel leonbergers Het wel en wee van Het Hof van Eden en zijn bewoners, een toepasselijke naam voor onze blog, vind ikzelf. In het voorjaar van 2010 ben ik met dit dagboek begonnen om de sitebezoekers een beetje te laten meegenieten van ons leven tussen de leo's.
Intussen zijn we 2 jaar en meer dan 42000 bezoekers later, wat betekent dat het dagboek dagelijks heel wat bezoekers heeft. We zijn hier heel blij mee.
Wees dus allen welkom.
Sorry dat ik jullie zo lang op je honger laat zitten wat foto's van de pups betreft maar gisteren kregen we bezoek van een verdrietig baasje die afgelopen vrijdag zijn leo moest laten inslapen. Naar zijn verhaal luisteren kreeg voorrang op foto's maken. Vandaag zijn we dan, een dag eerder dan gepland richting Duitsland gereden om Jill te laten dekken door Lasse (Fairytroll's X-mas Elf Zodiac), die ook de papa is van L6 en L7nest. Het ging allemaal erg vlot wat maakt dat ik nu morgen thuis ben en dus eindelijk foto's kan maken van de kroost. Ze doen het prima, onze M1pups, ze komen ook heel goed bij. Ik heb ze net nog gewogen. Ik zet de gewichten morgen op de site. Nu eerst een beetje slaap inhalen.
Ik heb nachtdienst sinds zaterdag en dan is het echt wel een beetje tegen de klok, de uren die ik wakker ben. Ik krijg altijd van iedereen commentaar dat ik te weinig slaap en dat is ook wel zo maar dat is de keuze die ik maak om alles te kunnen combineren en iedereen alles te geven wat ze nodig hebben. Dat geeft me een goed gevoel en daardoor lukt alles ook beter.
De pups doen het prima en komen ook goed bij in gewicht. Twee tot drie keer per dag (voor ik ga slapen, als ik weer op sta en voor ik ga werken) krijgen ze extra melk bij en 's nachts liggen ze nu allemaal samen bij Zulaika, die dat prachtig blijft doen.Ik doe dit om Filip minder te belasten zodat hij enkel maar op moet staan als er een pup jammert en niet elk anderhalf uur om de pups te wisselen. En dat loopt goed.
Ik beloof dat ik morgen foto's maak, dan heb ik in de namiddag wat tijd.
Vandaag was ik met Jill voor een bloedname om haar progesteron te bepalen en het zal zeker donderdag zijn voor we moeten gaan laten dekken. Daar ben ik blij om want dan ben ik weer in mijn vrije week en is het een stuk makkelijker om alles geregeld te krijgen.
Het krokusverlof staat voor de deur. Hier betekent dat , een aantal leo's extra in de roedel de komende week. Maar onze honden zijn dat gewoon en maken daar geen problemen rond. Vaak is het een weerzien met speelkameraden.
Voor de vakantiegangers zelf is het de eerste uren spannend, zo in een grote groep terecht komen maar daarna is het dolle pret en eens weer thuis na hun vakantie, wordt dat een paar dagen bijslapen.
Zulaika wil nu ook al graag een aantal keren per dag even naar buiten en ook heel graag met de roedel mee de grote wei in maar daarna kan ze niet snel genoeg bij haar pups zijn.
En die pups blijven het gelukkig allemaal goed doen. Ik heb van in het begin het voorval van de puppysterfte bij Fien proberen langs mij neer te leggen. We hadden immers de gezonde pups van Canelle en dat is me blijven geruststellen. Maar ze nu na 5 dagen goed gezond zien, levendig en goed drinken, geeft dat toch nog extra geruststelling.
Vanmorgen maakte ik ook een foto van een 2 van onze 5 katers, hoog op hun troon in de veranda, genietend van het winterlandschap rondom hen. Ook mooi om te zien. De andere 3 lagen intussen ergens binnen knus en warm te ronken.
Vandaag nog maar eens kunnen vaststellen wat een prachtige mama ons Zulaika is. Ze verzorgt haar 12 pups met alle liefde die ze geven kan maar heeft ook nog plaats voor Largoo, het zoontje van Canelle die nog tot zaterdag bij ons is en dan richting Toulouse vertrekt. Vanmorgen heb ik dit toch even moeten fotograferen.
De pups van Zulaika doen het goed, ze slapen van de ene drinkbeurt in de andere. Ik probeer ervoor te zorgen dat de twee groepjes zeker elke twee uur gedronken hebben.
Gisteren was ik met Frouke bij Gefährte Aragon von der Wetterspitze en de dekking lukte vlot, nu afwachten of er pups van komen. Dat zou dan voor rond 10 april zijn. Tegen dan is het al volop lente, iets om naar uit te kijken.
Morgen hoop ik wat tijd te vinden om nog wat foto's te maken.
Zoals we hoopten en eigenlijk wisten van vorig jaar, doet Zulaika het als mama voortreffelijk. Ze blijft mooi liggen bij haar kroost en wacht geduldig om op te staan tot wi er toelating voor geven.
De pups zijn levendig, hebben een goed zuigreflex en slapen van de ene voeding in de andere. Zoals steeds bij zo'n groot nest, heb ik twee groepjes gemaakt en twee mandjes voorzien. Elk anderhalf uur (dag en nacht) wissel ik de groepen. Er liggen dus constant pups bij Zulaika en dat wil ze ook. Ze wil haar kinderen bij zich.
Ik probeer straks of morgen nog wat foto's te maken.
Morgennamiddag rij ik dan ook met Frouke richting Kevelaer in Duitsland om haar te laten dekken door Gefährt Aragon von der Wetterspitze, die ook de papa is van Zulaika's pups. Normaal geizen zou dat allemaal heel vlot moeten verlopen.
De digitale wereld wou vandaag niet mee (telenet lag plat, een tijdlang werkte ook bloggen.be) niet maar gelukkig had Zulaika deze informatica niet nodig om haar 13 pups op de wereld te zetten. 7 teefjes en 6 reutjes waarvan er spijtig genoeg 1 reutje dood geboren werd.
Het ging ook allemaal vrij vlot vanaf de geboorte van nr 1 iets voor half 9 vanmorgen. Wel had ze me toen al een hele nacht bezig gehouden maar dat nemen we er graag bij.
Om 6 uur vanavond werd nr 13 geboren. De eerste paar uren hadden de jongens qua aantal een voorsprong maar ze werden op het einde vlot voorbijgestoken door de meisjes.
Op dit moment zijn zowel mama als kroost gezond en wel en we hopen met heel ons wezen dat dat zo mag bijven. Hieronder al enkele foto's.
Morgen vul ik de geboorteinformatie en gewichtentabel in. Daar ben ik nu net iets te moe voor.
We zijn vandaag dad 60 van de zwangerschap van Zulaika en tot nu toe nog geen vuiltje aan de lucht. Ze is de ganse namiddag nog met mij mee naar buiten geweest en ligt nu hier in de woonkamer onder de trap rustig te slapen.
Intussen zijn er na Laszlo vorige week, gisteren en vandaag al 5 pups van het L7nest naar hun nieuwe thuis vertrokken. Morgen vertrekken nr 6 en 7 en volgende zaterdag nr 8.
Maar Zulaika zal deze leegte wel snel opvullen.
Zoals bij de meeste fokkers is dit ook een periode dat er vele teven loops worden en dat is hier niet anders; Op dit moment zijn ze al met 7.
Twee van de teven zullen gedekt worden.
Frouke, ergens begin van de week voor haar 3de nest en Jill, de teef van onze zoon Frederique, voor haar eerste nest ergens eind van de week.. Dus voor het eerst in 5 jaar zal er ook weer een FIMOFREJE-nest geboren worden.
Maar eerst zullen we de kroost van Zulaika gezond en wel op de wereld proberen te krijgen. Alles staat klaar, wij zijn klaar, dus laat ze maar komen.
vandaag werd onze kroost 7 weken en Laszlo 7 weken en 3 dagen.
Voormiddag ondergingen ze de puppygedragstest afgenomen door Dany Grosemans. Deze doorstonden ze allemaal met glans.
Namiddag was er dan even tijd om samen met de ganse roedel de fruitwei onveilig te maken.
Ik heb het fototoestel het werk laten doen, hier onder een impressie.
Ik begin zo dadelijk aan mijn reeks van 7 nachten. Tegen dat ik weer vrij ben, is het bijna tijd voor de pups om naar hun nieuwe baasjes te vertrekken. Zo snel gaat dat allemaal.
Normaal hadden we vandaag puppyborrel maar omwille van het slechte weer werd die afgelast. Enkele toekomstige eigenaars trotseerden toch de sneeuw om naar de pups komen te kijken, voor de anderen maakte ik deze middag nog wat sfeerbeelden terwijl onze 22 leo's, 1 vakantieganger en de 9 pups samen stoeiden in de wei.
Eindelijk kregen we vandaag een beetje de zon te zien. En voor de pups die de extra vrijheid al gewoon zijn en dus, zodra ze ons zien, hun keeltjes openzetten achter de draad van de puppywei (die toch ook 10 op 15 m is) was het dus extra genieten van zodra het hek voor hen open ging.
Eerst even drinken bij mama Canelle, om daarna op avontuur te gaan en ook Zulaika en Josephine, die bij ons op vakantie is, in te palmen.
Na een half uurtje ravotten was het tijd om te eten en dan snel allemaal samen, binnen onder de warmtelamp te kruipen en weg, te slapen en te dromen van wie weet welke grote avonturen.
Ik heb zoveel mooie foto's kunnen maken dat ik enkele dagboekpagina's zal benutten.
Hieronder geef ik jullie de 8 van Canelle en Laszlo individueel en in de andere berichten wat sfeerbeelden
Het heeft lang geduurd maar toch ontsnappen we er ook deze winter niet aan, vriezen, sneeuw en ijs. Als ik eerlijk moet zijn, zie ik dat graag op postkaarten of als ik van uit de keuken in de tuin kijk maar het brengt toch ook veel extra werk mee en als je al een ganse nacht gewerkt hebt en je moet dan nog een paar uur de barre kou in voor je dan onderkoeld in bed kan, er zijn plezantere dingen.
Maar ik heb mijn laatste nacht van deze reeks achter de rug, dus de komende week is het iets minder afzien.
Maar dit weer is wel echt leonbergerweer, zelfs de pups genieten al met volle teugen. Vandaag werden de pups van Canelle 6 weken, Laszlo werd dat afgelopen zondag al. Deze namiddag gingen ze voor het eerst mee in de grote wei. ij sommige nesten duurt het wel even voor ik ze daar heb maar hier moest ik opletten of ze waren er voor dat ik er zelf was.
Als ik de de leo's alles zie geven in de wei en ravotten of hun leven ervan afhangt, dan vergeet ik even de ellende en geniet ik met hen mee. Zulaika doet het ook prima en haar buikje wordt meer en meer zichtbaar. Ze is super aanhankelijk, een schat van een hond.
Filip is intussen na 3 zwaren weken eindelijk ook hersteld. Wat eerst griep bleek te zijn was uiteindelijk een niersteen die hem het leven zwaar maakte. Maar eindelijk, voelt hij zich weer goed in zijn vel en kan hij weer vooruit.
Ik krijg een paar keer per week hulp van Phoebe, een lieve meid met een heel groot hart voor dieren. Ze doet het prima tussen zo'n roedel leo's. Quai is haar grote knuffelbeer.
Laszlo is dat al een paar dagen, de L7tjes worden vandaag 5 weken. Intussen zijn ze helemaal ingeburgerd in hun buitenverblijf. zondagnamiddag haalde ik ze binnen voor het bezoek en hun grote bak hierbinnen vonden ze helemaal niks meer nu ze al die ruimte gewoon waren. Het gekrijs was niet meer te aanhoren, dus liet ik ze in de woonkamer rondlopen, de keukenrol voortdurend in de aanslag.
Maar nu buiten spelen en ravotten ze dat het een lieve lust is om dan weer allemaal samen knus bij elkaar in hun binnenplaats bij te slapen. Ze eten vlot hun brokjes afgewisseld met de melk van Canelle en Fien. Canelle braakt ook voor de pups, een oerinstinct dat ze van haar eigen moeder Blitz heeft overgeërfd, die deed dat ook als geen ander.
Ik maakte vandaag nog wat foto's. Die van reutje witblauw mislukten deze namiddag, dus voor hem nog een nieuwe poging tegen half vijf vandaar een beetje andere belichting.
Over het weer zullen we het maar niet hebben zeker? En over een roedel vuile natte leonbergers ook maar niet. Het is eigen aan de periode en klagen helpt toch niet. Zij hebben er geen last van, dus waarom zouden wij ons daarover opwinden.
Zelfs de pups kan het weer niet deren. Ik heb hen deze namiddag voor de eerste keer een paar uurtjes in de puppyweide gelaten en ze hebben ook hun eerste dutje in hun slaapplaats daar gedaan. En dat is vanavond te merken. De buitenlucht heeft wonderen gedaan, ze liggen al allemaal de ganse avond tilt.
Ik heb na anderhalve week ook eindelijk weer wat foto's gemaakt. Hieronder het resultaat. Verder met de honden alles oké.
Hopelijk schijnt één van de komende dagen de zon ook eens een beetje , dan maak ik zeker een nieuwe reeks.
Gisterenavond was het echotime voor Zulaika. En ja, ons vermoeden werd bevestigd, ze is zwanger van een mooi aantal pups. Natuurlijk is de weg nog lang en met wat ons afgelopen weken overkwam nog vers in het geheugen, hoop ik voorzichtig dat alles goed mag blijven gaan.
Onze L6 en L7pups doen het prima en hebben intussen de hele woonkamer al verkend. Ze mogen bij elke drinkbeurt bij de mama's uit de werpkist en maken hier gretig gebruik van. Ook het eten van de puppybrokjes gaat al heel vlot.
L
