Het wel en wee van het leven tussen een roedel leonbergers Het wel en wee van Het Hof van Eden en zijn bewoners, een toepasselijke naam voor onze blog, vind ikzelf. In het voorjaar van 2010 ben ik met dit dagboek begonnen om de sitebezoekers een beetje te laten meegenieten van ons leven tussen de leo's.
Intussen zijn we 2 jaar en meer dan 42000 bezoekers later, wat betekent dat het dagboek dagelijks heel wat bezoekers heeft. We zijn hier heel blij mee.
Wees dus allen welkom.
Vandaag zijn ze al weer 6 weken, onze M2jes en de leukste periode voor ons komt er nu aan. Ze eten goed zelfstandig, kennen mijn fluitsignaal en volgen dan ook goed. Hun behoefte doen ze allemaal mooi buiten, dus veel minder was en plas. Eigenlijk is het nu vooral genieten al kan het noodlot hier ook anders over beslissen. Vorige vrijdag verloren we op een paar uur tijd één van de teefjes (groen) door een darminvaginatie.
Dat is zo erg, ik heb er een ganse nacht wakker van gelegen. Gelukkig doen de anderen het wel allemaal goed.
Ik heb vanavond nog wat foto's gemaakt, de pups samen met onze leo's, genietend van het mooie weer.
Combinatie van nachtdienst, veel werk hier en slecht weer maakten dat jullie weer even op foto's hebben moeten wachten. Maar de pups laten het niet aan hun hart komen. Ze zijn sinds afgelopen woensdag naar hun buitenverblijf verhuisd. Tijdens de afgelopen regendagen bleven ze mooi onder hun afdak van 8 op 4 om te spelen en gingen ze lekker binnen slapen. Maar vandaag genieten ze met volle teugen van het mooie weer om hun hele speelweide te verkennen. En eens moegespeeld verhuizen ze zonder problemen naar hun binneverblijf. Ze doen ook al hun behoeften al buiten en houden het binnen mooi netjes.
Het is heel belangrijk dt pups vanaf 21 dagen de werpkist verlaten. Nu, wij beginnen daar al mee als ze twee weken zijn om de teef meer ruimte en netheid te gunnen als ze haar kroost moet laten drinken. Maar nu, eens ze ouder als drie weken zijn, is het voor de pups een echte ontdekkingsreis, al wat ze tegenkomen in de woonkamer en keuken. Het is leuk om te zien en ja, de emmer en dweil staat ook elke keer klaar om, als ze dan weer slapen in de kist, alles weer netjes te maken voor de volgende ontdekkingstocht.
Al was het nog maar op het laatste nippertje. De pups genoten gans de namiddag van de buitenlucht terwijl ik met hulp van mijn zus weer een stuk tuin probeerde in orde te krijgen. Ik kon terwijl een oogje in het zeil houden. Vanavond om half 7 had ik dan eindelijk tijd om foto's te maken onder het goedkeurend oog van de ganse roedel aan de andere kant van de omheining. Hieronder het resultaat.
Ook nog even meegeven dat ze intussen dus ook horen, dat ze goed rechtop lopen, dat ze elkaar en de omgeving beginnen te ontdekken en dat ze na een paar dagen morsen nu vlot beginnen te eten.
Wat een zalig weer vandaag. Sinds zondag is mijn zus Marleen mij al elke dag een aantal uren aan't helpen in de tuin en stilaan maar zeker mag die weer gezien worden.
Vandaag hebben we extra geprofiteerd van het mooie weer en zijn we er volop tegenaan gegaan. Filip die zorgde voor de pups en de honden zodat we konden doorwerken. Om 16 uur zijn we gestopt want ik begin vanavond aan een nieuwe reeks van 7 nachten. Ik heb de pups en Jill een uurtje naar buiten gehaald en ze hebben ervan genoten, kijk maar naar de foto's.
Voor een foto's buiten was het te koud vandaag. De zon scheen wel maar er was die verraderlijke wind. Daarom heb ik gewacht tot vanavond voor de foto's, hier binnen in de woonkamer. Overdag zijn we volop in de tuin bezig en dat is nodig. Vorig jaar bleef alles liggen door het herseninfarct van Filip. Dat is nu te merken en handen uit de mouwen steken is zeker nodig. Gelukkig zijn de pups super braaf en slapen ze nog van de ene voeding naar de andere. Hun oogjes zijn open van vandaag en hun buikjes komen al lichtjes van de grond als ze zich voortbewegen. Nu gaat het snel vooruit de komende dagen. Het worden stilaan maar zeker pups.
Eind van de week beginnen we met paptoestanden, voorlopig hebben ze ze nog genoeg aan de melk van Jill.
Als het weer het de komende dagen toelaat, wil ik heel graag nog wat foto's buiten maken maar hieronder nu al de portretfoto's van ons tiental.
Sinds gisterenmorgen ben ik weer een weekje thuis. de mannen hier zijn daar niet boos om maar ze hebben afgelopen week goed hun plan getrokken om voor pups en leo's te zorgen.
et weer zit voorlopig ook mee en vanmorgen al een paar uur bezig geweest buiten. Ik probeer naast de gewone taken ook elke dag een 5tal leo's te kammen want dat is er de laatste weken bij ingeschoten. Tegen dat ik dan volgende woensdag aan mijn volgende reeks begin zou iedereen er weer piekfijn uit moeten zien.
De pups zijn echt braaf. Ik ben vannacht maar twee keer op moeten staan om ill eens buiten te laten maar de pups zelf hoor je niet. dat betekent dat ze hun buikje goed vol hebben.
Gisteren namiddag had ik een paar uurtjes therapie met de honden en Phoebe kwam ook helpen en wou graag een paar foto's van haar en Quai omdat ze voor moederdag iets speciaal wil maken voor haar mama. Naast haar en Quai schoten er ook een aantal anderen aan mijn lens voorbij.
De laatste pup van Zulaika, Megan, die een paar weken langer bleef, vertrekt nu zaterdag richting Duitsland.
Ik zal haar hier missen en zij komt gelukkig daar ook in een miniroedel terecht want hier is ze al een volwaardig lid geworden.
Ik zal maar eens terug in gang schieten want de to do lijst voor de komende 7 dagen is niet mis.
Daar heeft iedereen op gewacht, een zonnige dag zoals vandaag. Onze M2pups, net 1 week vandaag hebben voor de eerste keer even van de zonnestralen mogen genieten. Voor het huis, lekker uit de wind, samen met mam Jillen onze rooie (één van onze katers). Niet ongerust zijn, het was maar voor een kwartiertje voor hun fotosessie, want foto's buiten zijn toch echt veel mooier dan binnen ergens in een hoekje.
Ik ga niet langer zeveren maar jullie laten genieten van de m2tjes.
Het is altijd even afwachten hoe een teef het doet als ze een eerste keer pups krijgt. Onze Jill, een beetje de clown van onze roedel, is een echt natuurtalent. Vanaf het eerste moment dat de pups geboren werden, wist ze precies wat ze wel en niet moest doen. Ze straalt een rust uit, ongelofelijk. Ze laat zich door niemand of niks opjagen, enkel haar kroost telt. En ze vertrouwt ons door en door. En haar kroost neemt die rust over, je hoort ze nauwelijks, ze wisselen slapen en drinken af en blijven alle 10 dicht bij hun mama liggen.
Morgennamiddag probeer ik tijd te vinden om foto's te nemen. Ik ben aan het werk op dit moment en Filip houdt thuis de wacht.
Van vanmorgen weer een week nachtdienst achter de rug en ook hier was het superdruk en we zijn nog niet op het einde.
Afgelopen week zaterdag kwam papa Aragon op bezoek, zondag hadden we de puppyborrel in de namiddag, maandag de nestcontrole van de club, dinsdagnamiddag veel bezoek, zo dadelijk komt de dierenarts de pups no chippen en inenten. Morgen krijgen ze dan hun gedragstest en vanaf vrijdag begint stilaan de uittocht.
Ik hoop dat jullie daarom begrijpen dat van foto's maken niet veel in huis kwam afgelopen dagen. Maar vanavond heb ik de camera wel mee genomen en terwijl de pups samen met hun mama op avontuur gingen in de grote wei, heb ik nog wat foto's gemaakt.
