Zijspanrijden ziet er leuk uit en dat is het ook.Je moet nooit verlegen zijn voor een praatje want de mensen komen zelf naar je toe met honderd en één vragen.Ook als je naar de weg moet vragen of je een ander probleem hebt zijn de mensen enthousiast om te helpen.In tegenstelling tot met de gewone motor of auto rijden een groot verschil.We hebben het op een rit zelfs voorgehad dat ze ons letterlijk van de baan reden om info te vragen.Een heel andere wereld met een zijspan.Wat je veel tegenkomt is dat de mensen ook denken dat het even gemakkelijk rijden is als met een gewone motor of met een quad.Na gedane uitleg waarom dit niet zo is(middelpuntvliegende kracht op het draaien,remvermogen,gewicht van het span enz)vinden ze het nog geweldiger dan voorheen.Wanneer je je uitleg hebt gedaan over reistijden,geen snelweg, krijg je dikwijls de vraag waarom we met zo een vooroorlogse machine willen rijden.Het antwoord is simpel:je houdt ervan of je houdt er niet van.Sommige mensen geven er ook de brui aan wegens de pannes,het er alleen voor staan tijdens problemen met je motor.In de loop der tijd heb ik net zoals iedereen ook gevloekt en met de handen in het haar gestaan,maar uiteindelijk waren (sommige) moeilijke tijden achteraf ook de mooiste.Meer dan eens heb ik gezegd dat het genoeg was geweest.Maar als je dan weer een leuke rit hebt gedaan ben je dit alles snel vergeten. Het enige dat er soms niet plezant aan is dat je de gewone motortreffens meestal niet mee kan rijden wegens te lang van kilometers. Zo hebben we eens een rit gedaan van motoren en toerisme(het magazine)Als een motormagazine een rit organiseert dan zal het wel in orde zijn dachten we.De rondrit was niet bepijld (al niet zo leuk om te doen) maar er was een roadboek met bolletje pijltje voorhanden.Wat er misgegaan is weten we niet maar na geen 10 km vonden we (tesamen met anderen) de weg niet meer. Na langdurig zoeken de weg dan toch uiteindelijk terug gevonden en weg waren we weer.Vele kilometers en steeds zeer aandachtig moeten uitkijken naar de weg.Gps of bepijld is bijna een must als je zijspan rijd.Je hangt af van de aanwijzingen van je bijrijder en das niet altijd zo simpel.Ook een rit van 150km is niet te onderschatten aangezien je steeds in de bochten moet opletten en remmen nu éénmaal niet zo evident is.Op zo een rit merk je dat je je beter aan je eigen snelheid houd dan de rit te willen uitrijden.Zo hebben we het ook gedaan.Een groot stuk afgesneden om beter op ons gemak te zijn en toch nog te kunnen eindigen.Weer een les geleerd:kies steeds korte ritten voor treffens.Al bij al een leuke ervaring en bovenal,een rit zonder problemen op motorgebied.Heel leuk,inspannend zowel als ontspannend. Weer een ervaring rijker en een plezante dag erbij.Op heel veel plaatsen geweest die je anders nooit ziet en das zo een beetje waar we het grotendeels voor doen.Het leven op een zijspan is nooit saai. Als bijsluiter ook de originele foto die motoren en toerisme op de rit genomen heeft.De ural in volle actie
Om een idee te hebben hoe een zijspancombinatie ineen zit heb ik deze fotos er bij geplaatst.Als leek denk je (net als ik in het begin)dat je motor er gewoon een zijspan heeft aanhangen.Regeling of zo,daar heb je geen benul van.Een miniem verschil in regeling maakt een groot verschil in rijden,remmen, alsmede het comfort waarmee je rijdt.Ook de bijgevoegde pdf's kunnen interressant zijn voor de beginnende zijspanrijder. ps:Indien u problemen hebt met het downloaden of bekijken mag u me steeds mailen(ik stuur ze u dan wel door )
Niet alle ritten moeten eindigen met panne.In de loop der jaren hebben we ondervonden als het werkte dat het dan ook goed werkte.Op een mooie dag stapten we op de motor en reden we waar we zin in hadden.Veldwegje ,gewone baan,maakte allemaal niet uit ,met de ural reden we erdoor.Meerdere malen reden we waar enkel tractors doorkonden,kwamen we niemand tegen en hadden 'the time of our life'.Wat is er plezieriger dan zo een zijspan waar je overal mee geraakt.Het enige was dat je meestal alleen reed(met bakkenist),maar dat heeft ook zijn voordelen aangezien dat je je niet moet aanpassen aan het tempo van een ander.De beste ritten die we gedaan hebben waren die die niet gepland waren.Een voormalige collega zei me ooit dat voor elk uur rijden er een uur werken aan de motor tegenover stond.Voor sommmige ural (of dnepr"s) kan ik dit zeker en vast beamen.Met onze zwarte was dit ondanks de enkele tegenslag die we gehad hadden zeker niet waar.Op een zomerse dag zijn we van Aalst naar de zee zelfs gereden.Weliswaar langs gewone wegen daar de autostrade uitgesloten was.Met een topsnelheid van 80km/u geen aanrader om de snelweg te doen.Dit is ook een luchtgekoelde motor en bij file geraak je maar al te snel in problemen.Op de 120km naar de kust hebben we wel 3 uur gedaan,een gemiddelde van 40km/u.Lachwekkend als je dat tegen een deftig mens zegt maar bij urals ligt dat toch anders.Genieten is de boodschap.Op zulke ritten hebben we ook het nut van een gps gezien.Instellen op gewone wegen en je komt niet voor verrassingen te staan,want anders sturen ze je geheid naar de snelweg.Aan de kust zijn we dan ook blijven overnachten wegens geen zin meer om de lange rit terug te rijden.Nog iets bijgeleerd:als je ver rijdt kijk dan steeds of je kan overnachten als je geen 6 uur of zo op de motor wil zitten.Op één van de vele ritjes en ritten die we gedaan hebben zijn we de molen van Mere(Erpe -Mere)tegengekomen.Een kleine rustpauze ingelast en wat foto's getrokken wat we jullie niet willen ontzeggen.Een klein juweeltje qua restauratie.Dit zijn de kleine dingen die je ziet en waar je met de auto te snel voorbij rijdt om op te merken.Dit zijn de dingen die het ural-rijden zo plezant maken,je ziet dingen wat je normaal gezien mist.En da's in tijden dat alles gejaagd moet gaan leuk meegenomen.
In je zoektocht naar info kom je vanalles op het net tegen.Dingen die je verder helpen en andere dingen die je geen moer verder helpen.Keuze genoeg.Info over voor jou interessante dingen die betrekking op je moto hebben zijn soms ver te zoeken.Je kan al eens navraag doen bij een bevriende mekanieker maar na een paar maal ziet die je ook liever niet mee komen.Het net is dus je grote oplossing.Na een tijdje weet je ongeveer waar je moet zoeken.Maar niet alles is te vinden,zeker niet als je niet weet waar je motorprobleem zit.Forums zijn er ook waar je de nodige vragen kan stellen.Maar het is niet gezegd dat je antwoord krijgt en als je antwoord krijgt dat je het dan ook nog verstaat.Niet alle mensen zijn technisch aangelegd en sommige hebben er ook niet voor geleerd.Simpele dingen kunnen moeilijk lijken als je ze niet begrijpt.Simpele uitleg die gebruikt kan worden door iedereen is dan echt een must.Maar al doende leert men en vragen staat steeds vrij.Enkele sites die mij geholpen hebben vind je hier terug.Ook voor onderdelen weet je in het begin niet waar te zoeken.Heb ze er dan ook bijgezet.E-bay,kapaza,tweedehands en marktplaats brengen soms ook oplossingen.Maar op het net vind je er nog vele meer,aan jou de zoektocht. http://www.myural.com/ http://www.udcn.nl/nllinks.htm http://www.uralmotorbikes.info/index.htm http://www.russianiron.com/ http://www.ural-zentrale.de/ http://www.udcn.nl/ http://web.ural-team.de/html/content/view.php?page=home&layout=www-ural-team-de&lang=de&language=de
Nu alles weer perfect werkte hadden we zo het idee om een nichtje eens mee te nemen voor een gezellig toertje.Nu de batterij weer opgeladen was en ze weer goed oplaadde konden we toch al niet meer in panne vallen.We gingen ons nichtje eens verbazen met een tochtje met een zijspan.De vriendin in het bakje en het nichtje tussen de benen(aangezien ze nog niet zo oud was).De motor startte direkt en weg waren we .De hoorn werkte weer (zo konden we zien of er nog steeds stroom was).Het leven was goed,geen mankementen ,geen sputteringen,alles zoals het zou moeten zijn.Na een 30km besloten we om terug te keren en op ongeveer 1 km van huis,(je gelooft het niet)valt die toch weer stil.Na enig zoeken gevonden dat we op reserve moesten.De benzinekraan gedraaid en normaal gezien is het dan opgelost.Niets was minder waar.Duwen zodus naar de volgende pomp.Getankt en nu moest het zeker gaan.Zelfs dan konden we hem niet meer starten.De motor sloeg alleen maar op één cilinder aan.Hij draaide, zodus op die ene cilinder dan maar naar huis.Misschien sloeg de tweede onder de baan wel aan(niet dus).Na thuis een tijdje in de garage was hij weer vertrokken op 2 cilinders.Toeval of niet? Een toertje rond het blok ,hij draaide weer perfect.Les 1:onverwachte dingen kunnen gebeuren,altijd en overal.Maar het nichtje vond het schitterend,dat was het belangrijkste.De zoektocht naar meer uitleg op het internet was gestart.Verschillende sites en zelfs op you tube vonden we het nodige.Op http://www.myural.com/ vonden we ook het nodige met filmpjes erbij.Maar er waren nog vele vragen waar we geen verklaring voor konden vinden.Na enig zoeken vonden we VMC,een belgische club met ural,dnepr en chang jing.Wat er op dat forum stond hebben we gelezen,beter te veel weten dan te weinig.En alle beetjes helpen ,zoals we later meer dan ééns zullen ervaren.
Nu alles in orde is kunnen we eindelijk beginnen toeren.het starten van zo een motor is een ervaring op z'n eigen.Chokes trekken tot wanneer er genoeg benzine in de carburators zit en vervolgens kickstarten.Met een beetje geluk na verschillende keren kicken start hij wel.Het is geen moderne machine zodus enige leerschool is er wel bij.Van het net ook een handleiding gedownload over het zijspanrijden.Ze leren je ook wat er allemaal kan gebeuren als je aan het rijden bent en links of rechts afdraait.Zelfs gas geven of remmen maakt dat je motorfiets een ander rijgedrag vertoont.Allemaal dingen die je niet weet wanneer je met een gewone motor rijdt.Zelfs de regelingen van het toespoor en de stand van je motorfiets is belangrijk.Dingen die we gemakkelijk van het net kunnen halen en die toch essentieel zijn bij het onderhoud en rijden.Als leek weet je ook niet waar je aan begint maar gaandeweg komt het wel.De eerste rit was er één naar St Niklaas.Niet te ver maar ver genoeg om toch de eerste ervaring op te doen.Tegen 40 km /u naar daar en oplettend in de bochten.Alles gaat goed en met het nodige zweet daar aangekomen.De remmen zijn trommelremmen en zodoende is er enige tijd nodig om de motor te overtuigen om te stoppen.Geduld en een vooruitziende blik doen al veel.Wat je verbaast is dat er veel mensen je aanspreken éénmaal je ergens stilstaat met je motor.Op de terugreis gemerkt dat de hoorn niet werkte en op 300m van huis viel de motor stil.Heel vervelend omdat we rechtover mijn werk stonden en iedereen al zag dat ik panne had(mijn eerste keer)Geduwd en hem terug in de garage geplaatst.De euforie van de eerste rit was direkt wat minder. De week nadien weer een aanhanger gehuurd (één van de vele keren) en terug naar Gossie. Na enig nazien bleek dat de zekeringen gecorrodeerd waren door vocht en met staalwol opgelost.De batterij was gewoon leeggereden zonder op te laden.Het nazicht en perfect in orde zetten van de motor was met een korrel zout gedaan.Al vlug bleek dat zelf zoeken en oplossen van problemen aangeraden was voor het onderhouden van de motor.De eerste rit zat er op .
Na jarenlange overwegingen voor het al dan niet aankopen van een ural dan toch eindelijk de stap gewaagd.Gezien op tv op Fifth gear op BBC ,was dit een openbaring .Ze reden met een ural op een motorcross-parcours en die moto ploeterde zich door alles. Dat leek me leuk als hobby.Na enig zoeken op de pc de invoerder in Nederland gevonden want in Belgie was er niemand die invoerde.Toen we bij Gossie in Nederland toekwamen kregen we een goede ontvangst.Heel vriendelijke mensen en niet verlegen om uitleg.De rondleiding in zijn atelier was wat minder.Dozen en bakken vol met al dan niet werkende onderdelen.Het stond er ook vol met tweedehands urals.Na een verplichte proefrit waarbij ik direkt al uit de bocht ging verder afgesproken voor onze eerste aankoop.Een matzwarte deed ons hart sneller slaan en Gossie beloofde om de motor piekfijn in orde te zetten.De uitvoer regelden we tesamen en de invoer moest ikzelf doen.Na 4 weken wachten en met de benodigde papieren konden we achter de moto. Met een gehuurde aanhanger en zo fier als een gieter kwamen we in 2009 met onze eerste ural thuis. Het avontuur kon beginnen
Na jarenlange overwegingen voor het al dan niet aankopen van een ural dan toch eindelijk de stap gewaagd.Gezien op tv op Fifth gear op BBC ,was dit een openbaring .Ze reden met een ural op een motorcross-parcours en die moto ploeterde zich door alles. Dat leek me leuk als hobby.Na enig zoeken op de pc de invoerder in Nederland gevonden want in Belgie was er niemand die invoerde.Toen we bij Gossie in Nederland toekwamen kregen we een goede ontvangst.Heel vriendelijke mensen en niet verlegen om uitleg.De rondleiding in zijn atelier was wat minder.Dozen en bakken vol met al dan niet werkende onderdelen.Het stond er ook vol met tweedehands urals.Na een verplichte proefrit waarbij ik direkt al uit de bocht ging verder afgesproken voor onze eerste aankoop.Een matzwarte deed ons hart sneller slaan en Gossie beloofde om de motor piekfijn in orde te zetten.De uitvoer regelden we tesamen en de invoer moest ikzelf doen.Na 4 weken wachten en met de benodigde papieren konden we achter de moto.
