gedachtenkronkels van een businesscoach Meredith Vets staat in het leven met passie.
Zingen (Pop In Wonderland), een carrière van 20 jaar (consultant, key accountmanager, salesmanager) bij één van de topspelers in de HR-interimwereld,
paardrij-instructeur, salestrainer, in elkaar prutsen van juweeltjes, genieten van haar gezin & boerderijtje, managementcoach, student aan de universiteit van het leven, en meer recent ...NLP-trainer bij De School voor NLP en businesscoach voor haar eigen bedrijf Triangis (www.triangis.be).
Meredith zet paarden in als één van de mogelijke bouwstenen van coachingtrajecten.
Daarnaast volgt ze gretig opleidingen allerhande, over mensen of over dieren. Groei & ontwikkeling is fun!
Haar volle, rijke dagen zijn dan ook gevuld met gedachten die vaak als pingpongballetjes alle kanten opgaan. Over hoe mensen lijken op dieren, over hoe mensen net niét lijken op dieren, wat mensen kunnen leren van dieren, en wat nét niet. Vandaar deze blog.
Een conversatie met haar eigen gedachtenkronkels, en hopelijk ook met u... Feel free...
09-06-2011
pleidooi voor de polonaise
"Allemaal naar Frans Bauer in plaats van naar een high-brow cultureel evenement!" lees ik in de Gerderlander, één van mijn ontbijtkranten in "Hollandse" hotels.
Een "vrijetijdsprofessor" (geweldig toch wat beschaving allemaal niet oplevert!) van de universiteit van Tilburg onderzocht het verband tussen bejaarden en eenzaamheid, en kwam tot conclusies. Ook al geeft men op latere leeftijd gemiddeld meer geld uit aan opera, klassieke concerten en theater dan men ooit deed, dat is geen goed idee. Fout bezig! Mensen die op latere leeftijd aan populaire cultuur doen, zijn immers gelukkiger en minder eenzaam. Weg met: ouder en wijzer.. Welkom: ouder en joliger! Driewerf hoera voor de horlepiep! Spaarcentjes op door de beursmalaise? Go for the Polonaise!
Misschien zou er, als je dat zou onderzoeken, ook een statistisch verband bestaan tussen het het dragen van blauw-wit gestreepte sokken en het struikelpercentage van de generatie Y?
"There are as many sorts of love, as there are moments in time." (Jane Austen)
Gisteren hadden we een intervisie- en huiswerksessie van de training "Provocatieve coaching" die ik bij het Instituut van Eclectische Psychologie bij Jaap Hollander en Jeffrey Wijnberg volg. Vier Nederlanders staken de grens over om in België tussen onze geiten te oefenen. Het was gezellig. Veel lachen, dat hoort nu eenmaal bij die methodiek. Heerlijk, ... humor die zuurstof schept om gedachten te laten kantelen (gedachten kantelen; een mooi beeld dat ik hier even inpik van Gijs Van Dinther, een mede-deelnemer; zie zijn leuke site: www.provocatine.nl)
Ik merk dat als ik in België vertel dat ik die opleiding volg, ik vaak negatieve reacties of afkeuring krijg. Het woord "provocatief" lijkt in tegenspraak met "liefdevolle aanvaarding" die je als coach dient te geven aan je client. Het lukt me zelden om duidelijk te maken dat dit net wél ook hoort bij provocatieve coaching, ... het oordeel is er sneller dan luisterbereidheid.
Gisteren werd ik zelf op provocatieve wijze gecoacht, door hen alle vier. Het leek op een ritje op een rolleroaster doorheen mijn gedachten en gevoelens: van verzet, over irritatie tot ,verwarring naar relativering, bevrijding, inzicht en helderheid. En dat allemaal op een half uurtje. Beweging is het resultaat. En ik moest om mezelf lachen. Ik voelde me niet uitgelachen, integendeel, ik voelde me nét heel erg aanvaard.
Een directielid, bij wie ik zo nu en dan eens een provocatieve techniek uit de kast haal tijdens zijn coachingtraject, omschreef het in een mail ll als volgt: "Je brengt mij "van mijn melk" en gek genoeg vind ik dat OK. De moment zelf ben ik in de war, en soms zelfs een beetje boos op jou, maar tegelijkertijd lijkt het alsof je mijn beste vriend bent. Uiteindelijk bereiken we resultaat, en dat staat voor mij nog steeds voorop. Ik heb niets aan een coach die mij alsmaar mee met de haren strijkt, daar val ik bij in slaap, en blijf ik gehecht aan mijn probleem. Want "veranderen" ach ach... , mensen zeggen wel dat ze dat willen, maar de meesten houden zich krampachtig vast aan hun status quo. Het feit dat ik tijdens onze sessies zo vaak moet lachen,is dan nog eens een kers op de taart. Je maakt dat ik moet lachen om mezelf, want jij zegt dingen die ik vaak stiekem wel denk, maar niet luidop durf te zeggen. En dat is onwaarschijnlijk bevrijdend."
Tags:provocatieve coaching, jaap hollander, jeffrey wijnberg, frank farelly, coaching, triangis, gijs van dinther
02-06-2011
zelfvertrouwen
Haar ogen stralen ... ik zie haar zichzelf zichtbaar graag zien. Eindelijk, na zovele jaren...
Zelfvertrouwen, zelfzekerheid, eigenliefde, zelfrespect, zichzelf aanvaarden... vaak ontmoet ik mensen die hier op één of andere manier moeite mee hebben. Jezelf zien als je eigen beste vriend, het zijn thema's die ik in coaching regelmatig tegenkom. Vaak zoekt men verklaringen in de jeugd, het meenemen van de stem van de "kritische ouder" ook als je volwassen bent. Het in de spiegel kijken en vooral de kwabben zien, en niet het prachtige haar. Een vernietigende innerlijke dialoog, gericht op "wat er niet klopt". Zeker, er zijn voordelen aan verbonden. Vaak nemen deze mensen belangrijke maatschappelijke posities in. De innerlijke kritiek zorgt voor: alsmaar beter presteren, grenzen verleggen,... Maar wanneer iemand er last van krijgt door de gedachtenmolen die maar niet stopt, het niet willen aanvaarden van waardering, een knagende onzekerheid, het gevoel van "nooit goed genoeg te zijn", dan is dat jammer.
Het is een thema die me nauw aan het hart ligt. Misschien omdat ik er zelf zovele jaren mee heb geworsteld, misschien omdat het me zo ontroert wanneer ik in een coachingtraject vrouwen zie evolueren naar meer eigenliefde en in hun kracht zie komen, misschien omdat er een reële vraag is ... met Triangis besloten we een programma op maat van dit thema aan te bieden. De zomer van 2011 draait in mijn coachingpraktijk in zekere zin rond dit thema. Niet alleen voor vrouwen, maar ook voor kinderen, ... ook voor hen is het belangrijk dat ze zichzelf OKé voelen met wie ze zijn. Daarom hebben we (Marcel Hendrickx, Marleen Jans en ik) het NIKA opgericht, NLP-instituut voor kinderen en adolescenten, waarmee we oa zomer(NLP)workshops aanbieden.
Ook voor de driedaagse workshop voor vrouwen combineren we NLP met het contact & grondoefeningen met paarden. Het zal vast en zeker ontroerende en sterke momenten opleveren!
Mannen die suggesties willen doen voor een thema dat hen in het bijzonder aanspreekt: feel free. :-.
Wat staat er dus deze zomer op mijn programma ?
Naast het coachen voor bedrijven, studeren voor de opleidingen die ik zelf volg, voorbereidingen voor De School voor NLP & Coaching & Co, véél quality time doorbrengen met mijn gezin & dieren, voorbereiden van "onzen trouw" (yep, ondergetekende treed met volle overtuiging in het huwelijksbootje ), heb ik alvast veel zin in hetvolgende:
"Hey, ik ben OKé!", een zomerworkshop voor kinderen van 8 tot 12 jaar
Data: 11 tem15 juli te Haaltert 25 tem29 juli te Heverlee 16 tem20 augustus te Herselt
Meer info en inschrijvingen: zie www.nika.be Coaches: Marcel Hendrickx, Marleen Jans & Meredith Vets
"Zelfvertrouwen voor vrouwen" , een driedaagse "summerboost", als kadootje aan jezelf
Data: 18, 19 en 20 juli te Herzele 16, 17 en 18 augustus (franstalige groep) te Hoeilaart
Meer info: stuur een mailtje naar: info@triangis.be Coaches: Marianne Stas & Meredith Vets
De Magnolia's bloeien weer. Elk jaar opnieuw staar ik (levensgevaarlijk want meestal zit ik dan achter het stuur) naar de magnoliabomen aan de kant van de weg. A-dem-be-ne-mend... en zo weer voorbij. Snel én mooi, het kan. ("Wat een snelle" zeggen ze in West-Vlaanderen) Anyhow, elk jaar opnieuw stel ik vast dat ik wéér niet onder een magnoliaboom ben gaan staan en dat ik weer een jaartje moet wachten. Onder een bloesemboom staan en omhoog kijken vind ik nl één van de indrukwekkendste ervaringen die er bestaan (ja, ik ben snel content). Dus ... zou het me dit jaar lukken om dit voornemen om te zetten in actie ?
Hoeveel voornemens hangen er bij jou nog in de lucht ?
lelies of andere witte bloemen en ook gewoon gras mijn sloefkes 'savonds en het sorteren van versgewassen was een onverwacht gesprek met de meisjes over vergeving of samen zingen Dat zijn een paar van mijn favoriete dingen
zitten in de wei tussen paarden en gewoon "zijn" de armband met symbooltjes van onze momenten, zowel groot als klein lachen en schateren tijdens spontane kennismakingen Dat zijn een paar van mijn favoriete dingen
gesprekken aan 'tontbijt en een langgerekt moment alleen stilte, een bloesemboom, een mooie steen gewoon het leven in al zijn ontwikkelingen Dat zijn een paar en maar enkele van mijn favoriete dingen
Terwijl ik snipverkouden in de zetel hang en een hele week "De Laatste Show" op de achtergrond opstart via Ooit Gemist, leg ik de laatste hand aan het ontwerp van een tweedaagse assertiviteitstraining (met paarden) die we in het najaar zouden kunnen uitrollen binnen één van de prioritaire klanten van Triangis. Wat een fijn vooruitzicht ! Dé grootste uitdaging sinds ik zelfstandig ben is niettemin: ojee cliché: het beheersen van mijn agenda. Alles willen doen want het is allemaal zo leuk. Hoe kiezen, hoe omgaan met de stroom aan vragen... Een hele week heb ik geen moment gevonden om een bezoek aan mijn mailbox te brengen... resultaat: een paar honderd mails ; geeft een vervelend drukkend gevoel. En tegelijkertijd maakt het me blij. Ah ... gevoelens ! Emoties !
Weet je trouwens wat het verschil is tussen die twee ?
Emotie. Bij Emotie is er een psychologische/fysiologische prikkel die iemand aanzet tot actie (actietendens en actiebereidheid).
Gevoel. Bij Gevoel is er meer sprake van een 'weten' van de toestand/het verschijnsel dat optreedt, hetgeen gereguleerd wordt door de hersenen.
of ook:
Emotie : wanneer er noodzaak of bereidheid is tot actie; dit heeft ook voorrang (urgentie)
Gevoel : een toestand die niet noodzakelijk tot veranderend gedrag leidt, wanneer de situatie niet dringend genoeg is om een actieverandering teweeg te brengen
Elke emotie start met een gevoel.Elk gevoel & emotieis ergens te lokaliseren in het lichaam:
Een gevoel is er gewoon.Emoties brengen zaken in beweging (ten goede of ten kwade).
Ik hoor op de achtergrond Inge Vervotte die in De Laatste Show (maandag) uitlegt welk trukje zij gebruikt om om te gaan met negatieve emoties. Ze heeft een foto uit de krant geknipt van een woestijnvosje. Wanneer een sterk negatief gevoel opkomt kijkt ze naar de foto, waarna een gevoel van "tederheid" opkomt. "Ik zorg er steeds voor dat ik een negatief gevoel vervang door het tegenovergesteld gevoel. Foto's helpen mij daarbij." Eigenlijk is dit een leuke praktische toepassing van wat in NLP (neurolinguïstisch programmeren) " ankeren" wordt genoemd.
Voor sommige mensen is het moeilijk te aanvaarden dat onze gevoelens "stuurbaar" zouden kunnen zijn. Voor sommigen betekent dit zelfs het verloochenen van jezelf. Gelukkig heb ik, dankzij NLP, jaren geleden ingezien dat ik niet de emoties "ben", maar dat ik emoties "heb". Net zoals ik een paar schoenen kan hebben en ervoor kan kiezen andere schoenen aan te trekken...
"Optimism is a moral duty" vang ik op (Cath Luyten op dinsdag). Ze vertelt samen te wonen met een man met een hoog relativeringsvermogen, en dat een vrolijke stemming daar nu éénmaal bijhoort. Als je bij de hond slaapt krijg je zijn vlooien. Besmettelijke emoties
Met welk gevoel lees je dit blog ? Is dit een gewenst gevoel of wil je liever een ander gevoel "aantrekken" ? Mag ik jouw besmetten met een vrolijk gevoel ? (De verkoudheid hou ik wel voor mezelf)
Tags:inge vervotte, woestijnvosje, cath luyten, emoties, gevoel, het verschil tussen emoties en gevoel, optimisme, relativeren, triangis, assertiviteit, assertiviteitstraining
28-02-2011
De Vork
Als coach ben ik dagdagelijks bezig met leren en ontwikkeling van anderen. Betekent dit dat ik zelf , als coach, bezig "moet" zijn met mijn eigen leren en ontwikkeling? Op dit punt van mijn leven vind ik van wel. Onder het motto: een skileraar die zelf niet meer op de latten staat zal contact verliezen met de beweging van het skiën.
Dit jaar heb ik twee opleidingen op het programma staan. Behoorlijk intensieve trajecten. Provocatieve coaching in Nederland (www.iepdoc.nl) en de Professionele Coach-opleiding van Coaching & Co. (www.coaching-co.be). In de laatste training zal ik mij bekwamen in het Vork-model dat ik al ken van het boek "De Vork" van Rudy Vandamme. Het boek "ontwikkelingsgericht coachen" van Rudy is bij mij opstart als coach in 2006 steeds mijn "bijbel" geweest. Leren vanuit een boek is OK, in een trainingstraject wordt een boek echter pas "levend" (net zoals je onmogenlijk NLP uit een boek kan leren) dus ik kijk er enorm naar uit.
Nog vooraleer ik de training aanvat springen al wat pingpongbal-gedachten doorheen mijn hoofd. Graag citeer ik een stukje uit "De Vork" (te bestellen op de site van Coaching & Co of www.nlp.be):
"Van vissen vermoeden we dat ze niet weten dat ze in het water zwemmen. Het verschil tussen een vis en een mens is dat je als mens wel het vermogen hebt om bewust te zijn van de omgeving waarin we zwemmen. Door je verbindingen, observaties en ervaringen kan er een sterk aanvoelen zijn van de richting waarin het geheel aan het bewegen is. Dat gevoel zal je niet verkrijgen door als lid te verdwijnen in een school vissen of kudde schapen. Je hebt de helikoptervisie nodig. Niet die van een buitenstaander maar die van iemand die niet samenvalt met het geheel waaraan hij participeert. (...) Het gevoel dat een "innerlijk weten" (of intuïtie mbt het groter geheel) moet onderscheiden worden van sterk vertekende individuele verlangens. Misschien meen je te voelen dat er in je organisatie iets nodig is, maar misschien is het slechts een projectie van je eigen behoeftes en oordelen. Sterke emoties en eenzijdige standpunten zijn vaak uitingen van projecties en leveren geen valide informatie op. Om met intuïtie te werken moet je dus het onderscheid kennen tussen een direct weten rond het geheel en individuele projecties."
Knap geformuleerd en in de praktijk zeer herkenbaar ...vaak uiten mensen ergernis over "de maatschappij", "de man", "de vrouw", "de mensen", "de moderne tijd", "de firma", .... waarbij ze eigenlijk vooral vertellen wat ze bij zichzelf (of in hun leven) zouden willen veranderen (of toevoegen of loslaten) maar niet naar (willen) kijken. Het aansluiten op de ontwikkeling van "het groter geheel" is een belangrijk onderzoekspoor in het Vork-model, en in het bijzonder in de bijdrage van Rudy. Ik zal hier zeker nog meer over schrijven. Tijdens de meeting zaterdag met Rudy mbt De School voor NLP (ik heb het geluk nu een collega van Rudy te zijn ;-)) triggerde hij me al met de vraag: "Wat is nu eigenlijk het verbindende patroon tussen al jouw activiteiten Meredith? Wat is hierin typisch voor jouw bijdrage aan het groter geheel in functie van jouw missie?" Ik had er niet onmiddellijk een duidelijk antwoord op ... na een beetje nadenken komt op dit moment het woord "Beweging" in mij op. Beweging bij mensen creëren door coaching, NLP, humor (provocatieve coaching zal hierop aansluiten), waarom ik graag dieren / paarden daarvoor inzet - kan ik nog niet helemaal helder plaatsen in functie van het groter geheel ... Ik kijk ernaar uit om dit voor mezelf verder te onderzoeken tijdens de opleiding. Leuk! Leren is leuk!
), heb ik alvast veel zin in hetvolgende:
