Beste bezoeker,

Bij de aanvang van hun voorstelling Zinloos Geweldig boden De Neveneffecten hun pro-actieve excuses aan tov allerlei minderheidsgroepen en vrouwen die luisteren naar de naam Chantal.

Dit flitst door mijn hoofd wanneer ik mijn beslissing overdenk om te gaan bloggen voor Triangis.

Ik ben namelijk van plan om mijn gedachtenspinsels de vrije loop te laten.  Uiteraard hou ik het netjes, dat spreekt voor zich.  Maar ik realiseer me tegelijkertijd wel dat zo hier en daar een mens (of een dier) zichzelf zal herkennen in mijn verslagen.  Dus, dames en heren, elke gelijkenis met bestaande gebeurtenissen, personen of dieren berust op louter toeval.  Bij deze mijn excuses indien u zich aangesproken voelt.   Daarnaast zal ik eren wie ere toekomt, met naam en toenaam.  Want dat is leuk.

Dit gezegd zijnde misschien een woordje uitleg over wat ik hier zoal zal neerpennen, en wat ik hiermee wil bereiken...

Ik weet alvast wat u hier niet zal vinden:
- verhalen over hoe na een coaching met paarden  uw kale schedel terug omgetoverd wordt in een hippiehaardos, 
- een kleurrijke anecdote over het herwinnen van een verloren liefde na een Triangis-training 
- andere mirakelverhalen over coaching met dieren. 

Ik kom hier geenszins waarheden verkondigen of vertellen hoe het leven in elkaar zit.
Hoe meer ik weet hoe minder ik weet.  En hoe boeiender ik dat vind.   

Daarom: Vragen!  Die zal ik hier stellen. 

Zovele vragen die tijdens mijn dagen als pingpongballetjes opspringen ... want elke dag werken met mensen en werken met dieren roept vragen op.   

Vragen vanuit verwondering en fascinatie.  Ik ben meer een Levens-onderzoeker vanuit verwondering dan een Kennis-opdoener met een uitroepteken.  Coaching is een vak, met methodieken ...dat is zeker,  informatie daarover vindt u voldoende op mijn site www.triangis.be.

En ik wil ook wel wat vertellen.   Vertellen over kleine en grote momenten met mensen en dieren. 
Wat zij met elkaar meemaken, wat wij van dieren kunnen leren en wat nét niet.  We hebben heel wat gemeen met dieren. 
Of zijn er vooral verschillen?   En zijn we fundamenteel anders?

Soms schrijf ik alleen maar over dieren, en vaak gaat het alleen maar over mensen.
“Want vele dingen zijn wonderlijk, maar niets is wonderlijker dan de mens” (Sophocles). 

(En als het over "wonder"lijke dingen gaat moet u bij mij zijn ;-).... behalve als het gaat over uw kale schedel of uw verloren lief. 

Beestige groeten,
Meredith

15-08-2010 om 00:00 geschreven door Triangis, Meredith