Tom pov:

Bill ligt op het zachte donzige kleed te kijken hoe ik het elektrisch vuur voor de eerste keer aan steek. Het is dan misschien geen echt vuur, maar het geeft warmte en is super gezellig. Het onweer laat de hele kamer oplichten maar ik heb enkel oog voor Bill. ‘we hadden dit veel eerder moeten doen!’ fluister ik zachtjes in zijn oor als ik naar hem toe ben gekropen. Zijn blik spreekt boekdelen. Hij geniet, hij zou kunnen spinnen. Ik geef hem een tongkus terwijl hij zijn handen door mijn natte dreads laat gaan. Met mijn hand ga ik zachtjes over zijn lies waardoor hij zindert van plezier. Met dat signaal gaat hij voorover zitten en neemt me vol op de mond. Teder glijden mijn handen over zijn rug die zich vastpriemen ter hoogte van zijn billen. Voor hem gaat het te traag, hij buigt zich daarom maar over me waar zijn stijve tegen mijn buik schuurt. De regen is misschien nog op de achtergrond te horen maar veel aandacht schenk ik het niet. Hier gebeurt alles binnen, bij het vuur. Het vuur in de hoek waar we nooit echt naar hadden omgekeken. Bill stopt om me even aan te kijken, natuurlijk moet hij verder gaan waarom stopt hij nu. Hij is bezorgd dat ik niet verder wil, hij moet toch weten dat… Bill gaat op me zitten en begint me nog harder te kussen. Oke, hij heeft me dus door. Zijn vingers glijden over mijn borstkas. Ik geef een kreun als hij zich goed zet. ‘weet je wat lang is geleden?’ Ik geef hem enkel een grijns. Hij fluistert het zachtjes in mijn oor en mijn ogen beginnen op slag te fonkelen. ‘ik doe het als jij nu..’ deze keer fluister ik iets in zijn oor. Hij bijt op zijn lip. Zo iets kan ik niet weigeren natuurlijk. Ik laat hem goed zitten. even kijkt hij om en geeft me een knipoog. Zonder enige emotie laat ik hem er in glijden. Zijn nagels zetten zich in het kleed. Als ik zachtjes stoot voel ik al snel dat ik ook degelijk sneller mag. Ik sluit mijn armen rond zijn buik en geniet van het moment. Bill horen kreunen is het mooiste geluid op aarde. Zie zo, nu weten jullie het allemaal. Als Bill kreunt krijg je kippenvel op de vreemdste plaatsen! ‘tom sneller!’ hijgt hij. Ik geraak terug in concentratie en speel het spelletje mee. ‘wat zei je? Trager, oke!’ Ik ga zichtbaar trager en Bill kijkt woedend om. ‘sneller, NU!’ Ik grijns en ga sneller, zodat ik kom. Ik ga liggen en neem hem in mijn armen. de warmte van het haardvuur beschermt ons tegen alles, het gevoel op je huid geeft me een fijn gevoel. De regen is terug te horen, harder als ooit te voren.

mil: omdat er sommige onder jullie door de vorige titel zo ontgoochelt waren heb ik deze keer een titel gebruikt die zeker minder spannend zou zijn als het echte stuk. alleee, dat hoop ik toch^^

17-09-2008 om 21:53 geschreven door mélanie  

Bill pov:

Mijn oog valt zich op een felgekleurde paraplu. Onder de paraplu stapt een vrouw met een hondje dat net verzopen lijkt door de felle regen. ‘kijk, Gloria is aan het wandelen!’ We waren al snel bijna terug aan het appartement. Ik kijk even naar een grote waterplas en dan naar Tom. ‘mag ik?’ vraag ik boosaardig. Tom lacht ook zijn tanden bloot. ‘doe maar!’ Ik versnel de auto en rij behendig in de plas naast Gloria, onze buurhoer. In één seconde is ze kletsnat. Het water maakte zelfs haar platina blonde haren nat. Ze trilt van woede, of is het het natte water? Nowp, het is de woede. Achter ons horen we een hoog geroep en vuile woorden die een kleuter van vier moeilijk kan uitspreken. ‘ach jee, nu hebben we ze nat gemaakt!’ zegt Tom sarcastisch. ‘ach ja, beter met water als…’ Tom kijkt me aan en ik doe het zelfde. We beginnen luid te lachen terwijl ik met moeite kan parkeren. ‘BIIIIHIIL, doe voort. Ik wil seks!’ Met natte schoenen sop ik uit de auto. Met elke stap dat ik zet piepen ze meer. Mijn haren die samenhangen in slierten veeg ik uit mijn gezicht. ‘Kom snel naar binnen!’ roept Tom luid. Zijn dreads zijn kletsnat net zoals zijn pet. Ik loop naar binnen en doe met een klik van de sleutel de auto dicht. Binnen kijkt Tom me aan met één van zijn verleidelijke blikken. ‘doe dat niet!’ zeg ik speels als ik mijn haar goed leg. ‘kom je?’ ‘doe eerst je schoenen uit. Ik wil geen natte vloer.’ Tom kijkt me met grote ogen aan en ik leg mijn handen vliegensvlug op mijn mond. ‘wat zei je daar?’ ‘niks!’ ‘jij… jij ben net mama!!’ Ik loop snel naar boven met een iet wat geschrokken Tom. Als hij er weer iets over wil zeggen kijk ik hem aan met een begin-er-niet-over-blik. Die werkt want hij houdt meteen zijn mond. Ik open de deur en laat hem binnen. Hij kijkt naar het haardvuur,in de hoek van de kamer en het donzige kleed. ‘kleed me uit’ zeg ik verleidelijk. Hij draait zich abrupt om. ‘ik zal het ook bij jou doen! Ik heb het gewoon erg koud.’ Hij knikt en komt naar me toe. Ik hoor zijn ademhaling als hij mijn haren opzij legt. ‘Bill, je hebt kippenvel.’ ‘Verwarm me dan.’ Zeg ik zachtjes. Hij kijkt van mijn nek diep in mijn ogen, ik zweef. Hij trekt mijn zwarte T-shirt over mijn hoofd. Terwijl hij aan mijn broek begint kijk ik naar buiten. Het regent, net een scene uit monsoon. Ik leg mijn blik weer naar tom zijn lichaam en kleed hem ook uit. We hebben het koud en zijn drijfnat. Ik leg zijn kleren op een hoopje en leg zijn natte dreads goed. ‘jij bent zo mooi’ zegt hij. Ik bloos als zijn blik over mijn gehele lichaam gaat. ‘wil je me?’ vraag ik zachtjes en streel zijn heup daarbij. ‘ik wil niets liever.’ Zijn blik laten mijn tenen tintelen, alles is goed.

mil: okeee de eerste keer kwam het tekstje niet op de site dus... waha morgen komt er pas een vervolg!! lekker wachten!!

16-09-2008 om 21:07 geschreven door mélanie  

Bill pov:

Mijn oog valt zich op een felgekleurde paraplu. Onder de paraplu stapt een vrouw met een hondje dat net verzopen lijkt door de felle regen. ‘kijk, Gloria is aan het wandelen!’ We waren al snel bijna terug aan het appartement. Ik kijk even naar een grote waterplas en dan naar Tom. ‘mag ik?’ vraag ik boosaardig. Tom lacht ook zijn tanden bloot. ‘doe maar!’ Ik versnel de auto en rij behendig in de plas naast Gloria, onze buurhoer. In één seconde is ze kletsnat. Het water maakte zelfs haar platina blonde haren nat. Ze trilt van woede, of is het het natte water? Nowp, het is de woede. Achter ons horen we een hoog geroep en vuile woorden die een kleuter van vier moeilijk kan uitspreken. ‘ach jee, nu hebben we ze nat gemaakt!’ zegt Tom sarcastisch. ‘ach ja, beter met water als…’ Tom kijkt me aan en ik doe het zelfde. We beginnen luid te lachen terwijl ik met moeite kan parkeren. ‘BIIIIHIIL, doe voort. Ik wil seks!’ Met natte schoenen sop ik uit de auto. Met elke stap dat ik zet piepen ze meer. Mijn haren die samenhangen in slierten veeg ik uit mijn gezicht. ‘Kom snel naar binnen!’ roept Tom luid. Zijn dreads zijn kletsnat net zoals zijn pet. Ik loop naar binnen en doe met een klik van de sleutel de auto dicht. Binnen kijkt Tom me aan met één van zijn verleidelijke blikken. ‘doe dat niet!’ zeg ik speels als ik mijn haar goed leg. ‘kom je?’ ‘doe eerst je schoenen uit. Ik wil geen natte vloer.’ Tom kijkt me met grote ogen aan en ik leg mijn handen vliegensvlug op mijn mond. ‘wat zei je daar?’ ‘niks!’ ‘jij… jij ben net mama!!’ Ik loop snel naar boven met een iet wat geschrokken Tom. Als hij er weer iets over wil zeggen kijk ik hem aan met een begin-er-niet-over-blik. Die werkt want hij houdt meteen zijn mond. Ik open de deur en laat hem binnen. Hij kijkt naar het haardvuur,in de hoek van de kamer en het donzige kleed. ‘kleed me uit’ zeg ik verleidelijk. Hij draait zich abrupt om. ‘ik zal het ook bij jou doen! Ik heb het gewoon erg koud.’ Hij knikt en komt naar me toe. Ik hoor zijn ademhaling als hij mijn haren opzij legt. ‘Bill, je hebt kippenvel.’ ‘Verwarm me dan.’ Zeg ik zachtjes. Hij kijkt van mijn nek diep in mijn ogen, ik zweef. Hij trekt mijn zwarte T-shirt over mijn hoofd. Terwijl hij aan mijn broek begint kijk ik naar buiten. Het regent, net een scene uit monsoon. Ik leg mijn blik weer naar tom zijn lichaam en kleed hem ook uit. We hebben het koud en zijn drijfnat. Ik leg zijn kleren op een hoopje en leg zijn natte dreads goed. ‘jij bent zo mooi’ zegt hij. Ik bloos als zijn blik over mijn gehele lichaam gaat. ‘wil je me?’ vraag ik zachtjes en streel zijn heup daarbij. ‘ik wil niets liever.’ Zijn blik laten mijn tenen tintelen, alles is goed.

mil: de titel zegt veel maar... jullie zullen toch nog een dagje moeten wachten. Ik kan zoals jullie wel merken niet meer elke dag posten maar ik doe mij best! hopelijk tot morgen, xxxx

16-09-2008 om 19:57 geschreven door mélanie  

Tom pov:

‘je broek gaat vuil worden’ wijs ik hem aan. Hij let niet op mijn waarschuwing en gaat gewoon op de grond zitten. ‘waarom zitten we hier in het bos?’ Ik kijk rond me en let niet op het geluid dat uit het speeltje van Bill zijn kindermenu komt. ‘wauw, een actiepop!’ Hij drukt voor de tweede keer waar weer een irritant gelach uit komt. ‘denk je echt dat dit gaat werken?’ vraag ik weer. ‘eet nu maar gewoon je ongezonde maaltijd op. We moeten straks gaan spelen!’ Mijn mond wilt zich openen om te vragen waar we in godsnaam mee bezig zijn maar snel sluit ik hem weer. Zou mijn kind ook graag ongezond eten en dan gretig de verrassing uitpakken? Na een paar minuten praten is het eten op. ‘ik heb nog een verrassing!’ wat nu weer? Ik weet echt niet of dit me allemaal helpt maar hij is ook zo lief. We lopen naar de andere kant van het bos. Bill voorop en ik die amper kan volgen. ‘te..veel….gerookt!’ puf ik als we eindelijk stoppen. ‘kijk, ik heb de grot terug gevonden!’ De grot, de geheime speelplaats van mij en Bill voor we een afkeer van de natuur kregen. ‘kijk nu, er hebben één of andere padvinders in gezeten!’ roept hij fel als hij er rond kijkt. De plaats is inderdaad ingenomen door onnozele padvinders die duidelijk goed overweg konden met vuur. ‘Bill, het gaat regenen’ zeg ik bedenkelijk. ‘ach wat, wat druppels meer niet!’ Dit is gewoon onnozel, zo onnozel. Wat staan we hier te doen? Bill weet ik wat ik denk, da weet hij altijd maar nu negeert hij het moeiteloos. Ik heb genoeg van alles, van al die stomme problemen. Ja, ik heb zo net mijn ongeboren kind een probleem genoemd. En dan, het is er nog eens niet. Ik sta hier in een fucking bos waar ik net een fucking kindermenu heb gegeten. WAT DOE IK HIER? Wat is er gebeurd met leb die secunde? ‘Bill, kus me nu gewoon!’ flap ik er uit. Bill die net wilde binnen kruipen in de grot kijkt me aan. ‘wat?’ ‘kus me nu gewoon?’ lach ik flauwtjes.‘waarom nu ineens wel?’ ‘euh… leb die secunde?’ Ik zeg het wat twijfelend maar ik ben nog nooit zo zeker geweest. Ik zal nooit papa worden, nooit. Dus wat sta ik hier onnozel te doen? Ik lijk net op een… meisje… Hij lacht en komt op me af. ‘heeft de kinderdag geholpen?’ Ik schud mijn hoofd. ‘nee, die kont die net uit die grot stak.’ Hij lacht even en kijkt me met zijn bruine ogen aan. Met zijn vingers streelt hij over mijn wang. Zijn lippen raken de mijne en voor ik het weet geeft hij me officieel een geslaagde tongkus. Geschrokken kijk ik op als er een stortbui over onze hoofden speelt. Bill kijkt ook naar boven. Ik weet wat hij denkt. Hij trekt zijn wenkbrauw op. ‘ach ja, kunnen we niet verder spelen. Ik denk dat we maar beter naar huis gaan!’ Ik lach. Hoe sneller we hier weg zijn hoe beter. ‘kom snel mee!’ roep ik boven het geluid van de donder uit. Ik neem zijn hand vast en loop samen met hem naar de auto. ‘ben je geil?’ roept hij als we lopen. Ik draai mijn hoofd naar hem toe om hem een reactie te geven ‘is dat een vraag?’ roep ik al lachend. ‘Tom, kijk uit!’ Met een knal kom ik tegen een boom terecht en val in de modder. Bill die mee valt kijkt me droog aan. Hij zucht en kijkt hoe zijn broek vol modder hangt. ‘ja wat? Wat staat die boom hier ook te doen?’ ‘we zijn in een bos idioot!’ Wat moet ik hier op terug zeggen? ‘je haar staat plat!’ zeg ik kinderachtig terug. ‘kom nu meeeeh!’ zegt hij als hij overeind staat. Ik wil recht staan maar schuif weer uit in de modder. ‘HOU je mond!’ roep ik fel als Bill begint te lachen. Kletsnat lopen we naar de auto die ons kan beschermen van de gietende regen.

mil: jeuj!!!! owja, sorry dat ik enkele dagen niet meer heb geschreven. het was allemaal een beetje moeilijk. Ik had zo veel te doen... sorry!

14-09-2008 om 12:24 geschreven door mélanie  

Tom pov:

‘laat me met rust’ zeg ik als ik op bed ga zitten. ‘Ik wil met je praten!’ zegt hij luidruchtig. ‘Wat heb jij de laatste tijd?’ zeg ik fel tegen hem. Zijn mond gaat ongelovig open. ‘IK? IK? Ik voel me verschrikkelijk omdat jij mij niet meer aanraakt!’ ‘sorry’ zeg ik snel. Hij zucht en gaat naast me zitten. ‘vind je me niet meer mooi?’ Ik schud mijn hoofd. ‘ik vind je verschrikkelijk mooi, je lichaam en je tic als je praat.’ ‘heb ik een tic, he romantisch! ‘Wat dan?’ zucht hij teleurgesteld. ‘als je praat dan doe je je mond iets naar links op het einde van een zin.’ Zijn wenkbrauw gaat omhoog. ‘waarom wil jij geen seks meer?’ Ik denk na over mij woorden, orden ze en zet ze op de goede plaats. Hij kijkt me vragend aan tot ik iets zeg. ‘Ik wil je zo graag maar… Het lijkt alsof ik moet volwassen worden. Het zit me zo dwars, ik word steeds op de feiten gedrukt. Wat als dat kind het over ons te weten komt en me haat?’ Hij schudt zijn hoofd. Het klinkt allemaal zo onnozel maar toch… Dat kind gaat me haten. Ik zal hem/haar nooit zien, zal nooit met hem praten en na een tijdje gaat hij weten dat zijn vader met zijn oom is. ‘Tom, zet het van je af. Het kind is er nog niet en ik wel. Ik wil aandacht, en wel nu!’ Ik lach even en streel door zijn haren. ‘werkt het?’ vraagt hij hoopvol. traag schud ik mijn hoofd. ‘kom, we gaan een eindje rijden!’

Bill pov:

‘Wat ben je van plan?’ zegt hij als ik achter het stuur zit. ‘we gaan rijden!’ Hij gaat argwanend zitten en blijft me aan kijken. ‘doe hem alsjeblieft niet kapot!’ Nee, ik doe hem niet kapot, beloofd! Waar staan die remmen ook weer?’ Hij geeft een kusje op het dashboard en zegt ‘vaarwel lola!’ Ik kijk hem geamuseerd aan. ‘noem jij je auto Lola?’ ‘rij nu gewoon maar.’ Ik grinnik en rij verder. ‘vandaag gaan we een kinderdag doen!’ Hij kijkt me droog aan. ‘dat meen je niet!’ ‘ik rij nu naar een fastfood tent en daar mag jij het kindermenu gaan halen voor ons!’ Hij kijkt me weer op de zelfde manier aan. ‘doe nu maar gewoon!’

mil: owneuh, een kinderdag!

10-09-2008 om 19:17 geschreven door mélanie  

Bill pov:

Twee fucking dagen later, TWEE fucking dagen later! Ik zit hevig mijn voet te bewegen terwijl ik naar het computerscherm zit te staren. Het leven is fucking saai en… alles is gewoon FUCKING stom als je een zogenaamde fucking ziekte hebt en in dit fucking appartement moet blijven. Ik lees mijn mail en begin hevig aan mijn koffie te slurpen. Ik ben boos, geïrriteerd en het meest van alles… en dat is nog het ergste van al… ZO GEIL!! Niets helpt, niets. ‘FUCK!’ roep ik kwaad als de computer het opeens begeeft. Sinds een paar uur stopt mijn kleine pink niet met trillen. Ik loop niet meer op energie, ik loop gewoonweg op geilheid. ‘TOOOOOOHOOOM die fucking computer doet het niiiiiiii’ Hij komt binnen met zijn gitaar die zijn handen niet heeft verlaten voor die twee FUCKING dagen. Ik ben vervangen en dan wel voor een fucking gitaar! ‘wat is er nu weer!’ ‘dat zie je toch, hij doet het niiiiii’ ‘Bill, wind je niet zo op!’ Hij komt naast me staan en probeert wat uit op het toetsenbord. ‘ach ja, het is dan ook het enigste waar ik me kan mee opwinden he!’ Hij kijkt op en fronst zijn wenkbrauwen. ‘ohh ja, je hebt me gehoord!’ ‘Ik voel me tachtig jaar hier en het stopt nu! Die baby is er nog niet dus gaan we wat plezier maken.’ ‘mag niet, niemand mag je zien.’ ‘gaan we toch gewoon naar een verlaten plek, het bos bevoorbeeld.’ Het bos, het enigste wat geen ‘fucking’ verdient. Het geweldige bos! Waar verkrachting een nieuwe dimensie krijgt. Hij draait zich om op de stoel en loopt de kamer uit. ‘heeee, sorry!’ die jongen is echt… zo een meisje!!!

mil: jup, de vrouwlijke kant van Tom.

09-09-2008 om 17:25 geschreven door mélanie  

Bill pov:

‘waar is Tom?’ zeg ik al hoestend terwijl ik een kop warme koffie in giet. ‘die is voor Tokio hotel tv gaan rond rijden in debiele karretjes samen met Gustav en Georg.’ Ze kijkt op van haar modemagazine, twijfelt even en richt haar ogen weer op het magazine. ‘zei hij iets?’ ze schudt haar hoofd. ‘Ik weet niet of dit allemaal zo een goed idee is.’ Ik kijk op en knik. ‘ik ga een paar maanden bij een vriendin blijven. De laatste maand kom ik terug.’ Ik knik weer. Wat moet ik doen? Tom is zich zelf niet meer sinds ze hier is. ‘Tom is geen goede vader, hij moet het kind niet zien. Het zal nooit van hem zijn, ik zorg er zelf voor. Hij is te onvolwassen om hier mee om te gaan.’ ‘hij..’ ik wil hem verdedigen maar weet niet goed hoe. ‘hij is meer volwassen als je denkt!’ ze zucht en staat recht. ‘als hij echt zo volwassen is als je denkt zou hij met me praten.’ Ze staat recht en geeft me in het voorbij gaan een kus op de wang. ‘ik zal je op de hoogte houden.’

Tom pov:

Hij zit in de zetel zijn fanmail te lezen. Ik strijk mijn vingers door zijn haren waardoor hij op kijkt. ‘waar is ze?’ vraag ik zachtjes. ‘ze is naar een vriendin door dat jij zo onnozel doet.’ Ik kijk even weg. Misschien is het beter zo. ‘Ik word geen vader, nooit.’ Koppig loop ik naar de keuken waar ik mijn speciale spaghettisaus ga maken. Na een kwartiertje begint het geweldig te ruiken. ‘We kunnen een apotheker openen met al die medicamenten!’ roept Bill van uit de woonkamer. Ik grijns even en maak de saus verder. ‘ik heb gewonnen van Georg en Gustav!’ roep ik terug. Ik laat mijn lepel in de saus vallen waardoor er spatten saus door de hele keuken vliegen. ‘Je hebt toch een beker gekregen?’ vraagt Bill die nu in de deuropening staat. Ik schud hevig mijn hoofd als ik zijn blik zie. Hij komt dichter bij en doopt zijn vinger in de saus die hij dan in zijn mond steekt. Jup, het is overduidelijk. Bill kaulitz probeert te flirten. ‘genoeg zout?’ vraag ik om niet op zijn pogingen in te gaan. Hij knikt maar komt meteen tegen me staan. Ik kus hem zachtjes op zijn lippen die ook weer meteen meer willen. Het geeft me een zacht gevoel die zich verspreid door mijn hele lijf. Hij is geweldig als hij zo kust. Zo teder en zacht dat je hem zou in schrijven voor een reclame spotje “lippenbalsem zachte lippen!” of iets dergelijks. ‘bill?’ probeer ik de zeggen met zijn lippen op de mijne. ‘hmm’ zegt hij zachtjes. ‘de saus loowpt owver.’ ‘hmm’ zegt hij weer met gesloten ogen. ‘Bill!’ ‘WAT?’ ‘de saus loopt over!’ Hij kijkt naar de saus en rolt met zijn ogen. ‘ik denk dat hij klaar is, nee?’ ‘ik voel me net een ondertrouwd koppel.’ Zucht hij en gaat aan tafel zitten. Ik lach even met in mijn achterhoofd dat negen maanden niet lang duurt.

mil: wauw sarah kon niet meer wachten!! je kon het ook beleefd zeggen hr;) en zo braaf als ik ben zet ik er dan meteen twee op! morgen seks? wie weet???

07-09-2008 om 15:09 geschreven door mélanie  

Bill pov: Ik ben vandaag naar mama gegaan samen met Tom. We hebben haar verteld Van Lyanne. Ze kon het niet geloven, keek haar zoon aan. ‘hou je van haar?’ was een vraag die ik niet had verwacht. Tom schudde zijn hoofd wat mij terug hoop gaf. Hij zou me niet verlaten voor een baby. Hij zou dat nooit doen, nooit. Lyanne had eten gemaakt maar enkel het gerinkel van bestek kon de stilte doorbreken. Nu zit ik op bed om de dekens weg te trekken. Tom zit zijn tanden te poetsen waar weer zeer veel gorgelende geluiden moeten te pas komen. Ik kijk naar de spiegel aan de muur. Zonder make-up voel ik me naakt, mezelf. Ik wil iemand anders zijn, dit ben ik in ieder geval niet. Met enkel een boxershort kruipt hij onder de dekens. Hij gaat liggen terwijl ik hem bestudeer. Vanavond wil ik seks, punt uit. Voor de eerste keer draait hij zich op zijn zij om me de rug toe te keren. Even ben ik van slag maar dan herpak ik me weer. Ik kruip naar hem toe en neem zijn arm om hem op zijn rug te leggen. Gewillig gaat hij op zijn rug liggen en kijkt me aan. Stil, enkel stil. Ik weet dat hij niets liever wil. Ik kus hem op zijn borst en ga over op zijn nek. Met mijn handen streel ik zijn zachte buik die zo mooi gespierd is. Als ik mijn lippen zachtjes op zijn wangen zet, smaak ik tranen die zo te zien in stilte hevig vloeien uit zijn ooghoeken. Ik wil hem troosten, hem vast nemen, hem opvrolijken, zeggen dat hij niet bang moet zijn. Maar hij is me voor ‘niet vanavond Bill’ Hij draait zich terug op zijn zij. Ik mag niet boos zijn, ik moet er voor hem zijn. Ik ga tegen hem aanliggen en leg mijn arm om zijn buik. Hij slaapt nog lang niet. Hij kijkt naar de muur en wacht…

mil: waarschijnlijk hebben jullie iets vreemd gemerkt aan dit tesktje. Ik zal het even verklaren...
1. tom die geen seks wilt
2. tom die serieus is
3.tom die zo geduldig genoeg is om te wachten
4. Bill die voor zich zelf uitkiest wanneer hij seks heeft of niet
5.TOM DIE GEEN SEKS WILT!!!

05-09-2008 om 23:08 geschreven door mélanie  

Bill pov:

04-09-2008 om 20:00 geschreven door mélanie  

Bill pov:

Ze stapt buiten en bekijkt in stilte een foto. ‘en?’ vraag ik. we staan allebei recht en lopen haar achterna. Ze versnelt haar pas en loopt gebogen richting de uitgang. ‘Lyanne?’ Ze reageert niet en loopt snel verder. Ik neem haar bij haar arm vast en eindelijk stopt ze. Ze kijkt op en de tranen lopen over haar wangen. Ik schrik. Tom staat achter me, zo bang dat hij zou kunnen weg lopen. We kunnen het niet aan, we zijn kinderen. Hoe kunnen we nu al een kind aan? Ze trekt haar arm weg en veegt de tranen van haar gezicht. Ze loopt op haar hakken naar de escalade. Tom gaat verder en ik blijf staan. Mijn adem stokt in mijn keel, de pers staat al te fotograferen. Gelukkig aan een ziekenhuis. Ook een huilende Lyanne mag op de foto. Tom opent snel de auto en iedereen springt er in.

Op de achterbank kijkt ze naar buiten met nog steeds de foto in haar handen. Ze kijkt op en ziet me naar de foto kijken. Ze geeft hem en met ongelovige ogen kijk ik naar de baby. ‘Weet je van wie het is?’ ze knikt. Ik hoop zo dat het niet van mij is, ook niet van Tom. Dat het gewoon een vergissing is en we kunnen uitstappen en vrolijk verder gaan met ons leven. ‘ik zeg het liever als we binnen gaan.’ Het zou verschrikkelijk zijn mocht het kind van mij zijn. Het zou een verschrikkelijke vader zijn. Nee, als het van Tom is zou het een mooie baby zijn. Zijn eerste haartjes in kleine dreads en een te grote pet die bijna over zijn ogen valt.

mil: laatste kans om te gokken van wie en welk geslacht!!
en dit is al de zoveeeelste keer dat ik hoor: een tweeling en één van elk. Nee, het is niet elk van één. een tweeling sluit ik niet uit!
xx

03-09-2008 om 17:31 geschreven door mélanie  

Tom pov:

Op televisie worden interviews gegeven over de plotse ziekte van Bill. Brieven komen aan en medicijnen worden opgestuurd. Met mijn gitaar speel ik een deuntje terwijl Lyanne een boek leest. Het voelt net als op tour zijn, niet helemaal vertrouwd en weinig privacy. ‘Tom?’ zegt ze van achter het boek. Ik kijk op maar blijf verder spelen. Bill is even weg naar Andreas, dit is de eerste keer dat ze met me praat. ‘je vind het verschrikkelijk, nee?’ Ik kijk haar even aan maar schud mijn hoofd dan. ‘ik ben gewoon niet goed met dit soort dingen.’ Ze knikt even en leest dan verder. Ik denk even over mijn vraag, schraap dan pijnlijk mijn keel en stel ze zorgvuldig: ‘Gaan we morgen weten wie de vader is?’ ‘ja, waarschijnlijk wel.’ Dit gesprek wordt voor mij vreemder met de seconde dus beslis ik wat te gaan drinken. Morgen weten we het, morgen zal het zijn.

Bill pov:

Samen met Andreas zitten we bij zijn thuis. We praatte over de voorbije weken maar de zwangerschap was op een bepaald moment er aan gekomen. Na een hoop verwijten en ongelovige woorden van Andreas zegt hij uiteindelijk: ‘wauw, jij blijft me echt verbazen. Je hebt een relatie met je broer, bent voor de hele wereld zogezegd ziek en word misschien papie!’ ‘misschien, ik kan ook oom worden. Morgen weten we het, ik zal je iets laten weten.’ Hij knikt en giet nog wat cola in. ‘nu ben ik aan de beurt! Ik ben verliefd!’

Bill pov:

‘dus’ dus…’ samen zitten we in de wachtkamer op een lange gang. De klok tikt steeds trager wat me nog zenuwachtiger maakt. ‘Van wie denk jij dat het is?’ vraagt Tom opeens als hij zijn gsm terug in zijn zak doet. ‘wie denk jij?’ Hij haalt zijn schouders op en gaat terug zenuwachtig doen. Niet enkel dit speelt hem parten. Ik zie het aan hem ook al lijkt het belachelijk. Gisteren hebben we het weer niet gedaan. We hebben het niet meer gedaan sinds Sara is vertrokken. Het wordt steeds moeilijker om er iets over te zeggen. In het begin was alles nog ok maar nu begint het zwaarder te wegen, ook bij hem. ‘Tom, het is al lang geleden dat..’ ‘gaat het nog lang duren?’ Ik haal mijn schouders op en ga terug wat verder in mijn stoel zitten. de tjdschriften die in de hoek op een tafeltje liggen gaan over baby’s. Ik neem er één op en begin te bladeren. Na een paar bladzijden kan ik zeggen dat ik officieel niets over baby’s weet. Enkel dat ze huilen en blijkbaar negen maanden groeien in de buik. ‘negen maanden?’ mompel ik als ik het lees. ‘wat?’ zegt Tom die uit zijn gedachten op schrikt. ‘duurt het echt negen maanden?’ ‘dat meen je toch niet!’


mil: voila 3 tekstjes!
gok nu van wie de baby gaat zijn en welk geslacht!!

02-09-2008 om 20:14 geschreven door mélanie  

Tom pov:

‘zo hier is het dan, je kan je eigen kamer krijgen en…’ Bill ratelt aan één stuk door en ik zit hier maar te zitten. papa, ik word nooit papa. Het voelt nu al aan of Bill vader wordt. Hij zou het zo geweldig doen. De baby zijn eerste haartjes zouden omhoog staan en zou zoveel sterallures hebben dat de andere baby’s jaloers zouden zijn. Hij/zij zou merkkleding dragen en van zoet houden. Iedereen zou het weten, dat is de baby van Bill kaulitz. ‘ik wil jullie echt niet tot last zijn. Jullie bedotten de hele wereld voor..’ ze stopt haar zin en slikt dan. ‘ik zal je je kamer laten zien.’ Bill geeft me een boze blik als hij samen met Lyanne naar boven gaat. Ik kan het gewoon niet, hoe zou ik het ooit kunnen? Ik heb seks met haar gehad maar… Nu achtervolgt het me om elke hoek! ‘bill, kan ik je even spreken?’ roep ik als ik ook naar boven loop. Hij draait zich om. ‘tuurlijk!’ We gaan samen naar mijn kamer en sluiten de deur. ‘waarom heb je ze hier gebracht?’ hij zucht en gaat op bed zitten. ‘omdat… omdat we moeten volwassen worden nu, we moeten de gevolgen dragen voor wat we gedaan hebben.’ Ik kijk rond me en knik dan. ‘we gaan morgen naar het ziekenhuis,dan zullen we het wel allemaal officieel krijgen zeker?’ ‘hoe.. hoe lang is ze zwanger?’ ‘3 maanden.’ ‘Bill?’ Hij wilt de deur bijna open doen maar stopt dan en kijkt me aan. ‘ik hou van je.’

01-09-2008 om 21:29 geschreven door mélanie  

Bill pov:

‘woow…’ ‘ja, woow’ samen kijken we naar de oude appartementsblok voor ons. ‘het zou me niets verbazen als het ineens begon te donderen’ Ik knik. ‘of een kraai of iets anders eng.’ Net naast de mooie supermarkt stond er een appartementsblok, hoog en zeer verlaten. Tom zijn lippiercing gaat heen en weer, dit is het teken dat we verder gaan. Als hij het nog eens zou doen, zou ik hem bespringen. Die jongen krijgt me vanavond wel….- Bill, concentreren!! Oke, het is hier echt vies. We lopen het appartement in waar alle deuren gewoon open staan. het doet me denken aan een goedkoop motel in Amerika. ‘hoe weten we in hemelsnaam waar ze is?’ ‘ach kweeni, ik denk dat we naar rechts moeten kijken en dan gewoon de namen op de bel moeten lezen.’ Ik kijk naar rechts en zie haar naam staan. ‘goed nagedacht!’ zeg ik een beetje blond. We gaan de trappen op omdat de lift niet meer werkt. Op de tweede verdieping staan we stil bij nummer 4. ‘Bill klop dan!’ zegt Tom die naast me staat. ‘doe jij maar’ ‘ben je zo bang om te kloppen of wat?’ ‘als jij zo dapper bent waarom klop jij dan niet gewoon.’ ‘goed’ zegt hij snel. ‘oke, fijn’ zeg ik nog sneller. Na twintig seconden staan we er nog steeds. Ik kijk even naar Tom die dan zuchtend op de deur klopt. Na een paar seconden worden de sloten geopend en komt het gezicht van Lyanne naar buiten. Ze is weer veranderd, maar daarom niet op een slechte manier. ‘hallo’ zeg ik. tom blijft gewoon staan en ik geef hem een mep zodat hij ook iets zegt. ‘willen jullie binnen komen?’ vraagt ze en opent de deur wat meer.’ Ik knik en Tom loopt achter me alsof hij elk moment kan worden aan gevallen. ‘ik had jullie niet verwacht!’ zegt ze en gaat in de zetel zitten. ‘jullie waren op het nieuws, Bill jij hebt toch iets aan je stem, nee?’ Ik schud mijn hoofd. ‘nee, het is allemaal verzonnen om in Duitsland te geraken.’ De kamer is overal wit met tapijt op de grond. In het midden staat een zetel en in de hoek blijkbaar een bed dat kan worden omgevormd tot een zetel. Ik sta nog steeds aan de deur samen met Tom. ‘Willen jullie iets drinken?’ vraagt ze als er een stilte valt. Ik knik en ga in de zetel zitten. Tom blijft gewoon staan en zegt dat hij niets hoeft. ‘waarom zijn jullie hier? Ik dacht dat…’ ‘ben je echt zwanger?’ flap ik er uit. ‘ik vrees van wel’ zegt ze verdrietig. ‘wil je het houden?’ ‘ik wil wel, jullie zeker niet? Met jullie reputatie en zo..’ Ik schud mijn hoofd. ‘je mag het houden hoor. Wij hebben daar niet over te beslissen.’ ‘maar jullie moeten niet.. het is gewoon dat..’ het was moeilijk, we hadden samen leuke tijden gehad maar nu was het anders. Ze was onzeker, dat zag je niet vaak. ‘je kunt hier niet blijven’ zeg ik fel. ‘je mag bij ons even komen wonen.’ Twee gezichten kijken me geschrokken aan. ‘Die van Lyanne en die van Tom. wat?’ is het eerste deftige woord dat Tom zegt. Dit hadden we nog niet besproken, maar wat hebben we voor keuze? ‘ben je zeker dat het van één van ons twee is?’ ‘ja, 100 procent.’ Zegt ze zelfzeker. ‘dan wil ik het beste voor die baby.’

mil: hye!! weer een nieuw tekstje pour toi!!

31-08-2008 om 22:50 geschreven door mélanie  

Tom pov:

‘de gps zei naar links, idioot!’ roept Bill met zijn handtas die fel naar mijn gezicht zwaait. ‘hou je kop nou eens!’ bijt ik hem toe. ‘ach man, leer eerst rijden voor je iemand anders commandeert!’ We kijken elkaar doodserieus aan, niemand wilt toegeven. Ik kijk terug op de weg en pers het er dan met tegenzin uit. ‘oh my god, ik hou zo fucking veel van je!’ Ik zak onderuit en wacht op Bill’s victoriekreet. ‘hah! Ik wist het!’ zegt hij met een wijzende vinger. Ik zucht boos en sla weer links in. ‘weet je zeker dat het hier is?’ ‘zo stond het op internet.’ Ik rij behendig de oprit op en ga achter een mooie glanzende auto staan. ‘Ga jij?’ zeg ik met moeite om niet te laten zien dat ik bang heb. Hij knikt en loopt met zijn handtas en veel te veel sterallures naar buiten. Mijn ogen concentreren zich op de deur die na een paar seconden open gaat. Een vrouw staat in de deur en met een paar gebaren doet ze ook snel de deur terug dicht. Morrend klopt Bill de autodeur dicht. ‘he pas op, het is een dure auto!’ Mijn auto, mijn trots verdient beter! ‘ze hebben haar buiten gegooid! Ze woont nu ergens in een appartement aan die ene supermarkt verder op!’ Ik kijk even voor me om me de supermarkt voor me te zien. Het was aan een drukke snelweg met een paar appartementsblokken waar veel werk aan was. Het waren krotten. Ik was moe, we waren nog maar net van Amerika terug. Ik kijk naar Bill die duidelijk wil vertrekken. ‘kunnen we niet beter morgen gaan?’ Hij slaat tegen mijn schouder en zegt op een heel bekakte toon: ‘allez jean-luc rijden met die kar!’ Ik kijk hem even serieus aan maar moet dan lachen, zelfs in zo een situatie kan hij je opbeuren.’

mil: whaha jean-luc rijden met die kar! ik vind jean-luc persoonlijk wel lekker personeel!
lien haar vraag: jullie moeten niet kiezen. ik denk dat ik eerst met het goede einde ga beginnen (iedereen behalve lyanne wilt dat precies) en dan het slechte einde. je mag dus kiezen wat je wilt lezen maar ik denk dat iedereen wel alles gaat lezen,nee?
xx

30-08-2008 om 11:24 geschreven door mélanie  

Bill pov:

‘TOM!’ roep ik hees. Hij sluit de deur met zijn voet en zet snel zijn koffer in de gang om vervolgens naar me toe te lopen. Onderweg smijt hij zijn gsm nog op tafel en kijkt me liefdevol aan. In zijn sterke armen tilt hij me omhoog en automatisch vouw ik mijn benen om hem heen. Hij lacht even zachtjes en kust me dan liefdevol op de mond. Ik laat mijn tong langst zijn lippen gaan als teken dat ik mee ben. ‘het is al zo lang geleden’ kreunt hij tussen mijn kussen door. ‘ik wil liever…’ Ik kijk hem zwoel aan. ‘als jij wilt seks hebben waar een poetsvrouw bij is,oke!’ Hij laat me snel in de zetel vallen. ‘is ze hier?’ sist hij bang. Ik wrijf over mijn hoofd en haal mijn schouders op. ‘ja maar relax, ze zit boven.’ Hij gaat zitten en wrijft over mijn been. ‘we moeten voorzichtig zijn, we zijn al twee keer betrapt.’ Wat maakt het mij uit? Ik… het maakt me uit. We hebben niets meer van papa gehoord, niets… hoe zou het met hem gaan? ‘papa’ mompel ik zachtjes terwijl ik naar mijn schoenen staar. Tom die even keek of papa misschien aan mijn voeten lag kijkt weer op. ‘hij draait wel bij, hij..’ ‘je hoeft niet te liegen’ zucht ik en laat hem een klein glimlachje zien. ‘oke dan… ik weet niet of hij ons wilt zien.’ Het is moeilijk om alles zo te horen. Het staat nu zwart op wit, mijn vader wil me niet zien. ‘gaan we naar Lyanne toe?’ ‘oke maar… wat was nu het probleem met de poetsvrouw?’ ‘ze vond het geweldig om de handboeien op mijn bed te zien liggen.’ Hij krijgt grote ogen. ‘ik heb de autosleutels, heb jij je gezond verstand mee?’ Ik ga naar de deur en vraag hem waarom ik dat nodig heb. ‘je moest die wegdoen!!’ ‘ach wat, nu houdt ze nog meer van me. Ik denk dat ze wel van stoute spelletjes houdt!’ met een duw wordt ik uit de deur gegooid, het is me weer gelukt om hem jaloers te maken. Macht is mijn zwakste punt.

mil: beste mensen, vandaag heb ik de eindes uit geschreven. Ik zal je al vage puntjes geven:

goede einde: het mysterie, 18 jaar later, wereld, interview,eiland,liefde,..
slechte einde: wraak, liedje, allesbehalve drugs, moord,liefde,tranen,bloed,tragisch,papa,geluk,ongeluk,gebouw,regen,...

27-08-2008 om 21:39 geschreven door mélanie  

Tom pov:

Duizenden fans waren hevig aan het huilen voor Bill. Ze stonden recht uit hun stoel en riepen zo luid dat je hun beschuldigingen kon horen tot aan het podium. Ik heb het woord gevoerd. Het was even slikken om iedereen zo te zien. Ik kende ze niet en toch voelde ik dat ze wisten dat het niet waar was. De pers mocht er nooit achter komen, nooit… nu zitten we weer in dat verdomde vliegtuig. Ik zit angstvallig te kijken hoe we binnen vijf minuten gaan landen. Bill sms’te dat alles goed ging. Hij had een probleem met de poetsvrouw, meer niet. De fans waren overal ter wereld al op de hoogte want ook op de luchthaven vroegen ze hoe het met mijn broer was. Opeens kwam er een hels lawaai uit het vliegtuig. Het was net achter me. Geïrriteerd keek ik om. Het was een vrouw met een baby. Mijn kwaaie blik verdween toen ik zag hoe de vrouw voor de baby zorgde. Ik zou het nooit kunnen, hoe zorgzaam en hoe lief. Ik draai me om en er komt een akelig gevoel in me op. Wat als het kind van Bill is en hij me verlaat om bij zijn gezin te zijn?

mil: een stom, saai tekstje... ik weet het. hopelijk heb ik morgen meer tijd voor jullie. Ik hoop van wel want.. Jullie zijn de beste!

26-08-2008 om 20:58 geschreven door mélanie  

Tom pov:

Met angstige ogen loopt hij weg van me richting het vliegtuig. Hij had me in het wc mee genomen. Zijn warme adem voel ik nog steeds op mijn wang. ‘ik ga je missen’. Hij is weg, voor de eerste keer zonder mij. Ik zwaai nog hoopvol met een grijns die kan vertellen dat ik het moeilijk heb. Een hand valt op mijn schouder en ik kijk dankbaar naar zijn eigenaar. Georg lacht bemoedigend. ‘ze hebben al een dokter die een nep interview wil doen’ Ik knik, slik even. Als ik in de tourbus naar buiten kijk denk ik aan zijn kus die me nog steeds achtervolgt. Mijn angst voor vliegtuigen overmeestert me, wat als het vliegtuig neer stort? Wat als hij zich niet goed voelt? Als hij nu echt ziek is? Het speelt me parten, ik ga er kapot aan. Ik voel me zo alleen, zo dodelijk alleen. ‘ we zouden nu moeten repeteren’ zegt Gustav om de stilte te breken. Ik kijk niet op. Als ik hem ooit zou moeten verliezen zou ik kapot gaan, dat merk ik nu. Als er ooit iets met hem gebeurd… wie gaat mij dan opvangen? Ik heb enkel Bill. ‘Sara heeft een job bij de pers, een roddelboekje’ zegt Gustav om nog eens mijn aandacht te wekken. Met tegenzin kijk ik om. ‘hoe heeft die freak dat voor elkaar gekregen?’ ‘het brave meisje spelen en mooie foto’s van haar ex laten zien…’ ‘wat voor een foto’s Gustav? Vraagt Georg te serieus naar mijn zin. ‘ze gaat ze niet laten zien als ik een interview met haar doe’ Georg slaagt zich zelf tegen het hoofd. ‘dom!’ Ik kan enkel terug naar buiten kijken. De liefde heeft me te pakken. Ik heb hem ontlopen maar nu heeft hij me vast, en ik geraak nooit meer weg.

Bill pov:

‘koffie?’ ‘een dubbele’ zeg ik hees. Met tranen in mijn ogen denk ik aan Tom. Ik heb een voorgevoel dat ik papa ga worden. Dat het van mij is, maar toch… toch kan ik enkel aan Tom denken. Ik zucht, hoe zullen de fans reageren?


mil: tot morgen!!

25-08-2008 om 20:44 geschreven door mélanie  

Bill pov:

Met mijn been koortsig op en neer te bewegen kijk ik hoe Tom door de tourbus zit te lopen. Georg en Gustav zitten samen te kijken hoe hij als een opgewonden speelgoedje niet meer kan stoppen met verder lopen. ‘het zit zo… we willen het gewoon… het is moeilijk’ begin ik. Georg kijkt me vreemd aan met een grote handdoek in zijn natte haren. Met een nijdige ruk gooit Tom die van zijn hoofd af, groot gelijk het was immers een stom zicht. ‘ga nu verder!’ zegt Gustav ongeduldig. ‘het is niet makkelijk om te..’ ‘BILL WORDT PAPA!!’ roept Tom hysterisch. Ik krijg het helemaal warm en mijn adem stopt even. Gustav zijn mond valt open en Georg begint spontaan te lachen. Waarom zei hij het nu zo droog? Wat als het eigenlijk Tom zijn kind is. We zijn eerlijk, maar nog niet helemaal. Dat moet hier in de band, toch voor zo een dingen. ‘het kan ook jou kind zijn Tom’ zeg ik terug. Georg begint nog harder te lachen en Gustav kijkt naar rechts waar tom stokstijf en geschrokken staat. ‘Bill!’ sist hij. ‘we hebben het zo een beetje per ongeluk met het zelfde meisje gedaan.’ Zeg ik ongemakkelijk. Ik krijg het warm, dat ik dit moet zeggen. ‘menen jullie het nu echt?’ vraagt Georg terwijl hij de tranen uit zijn ogen wrijft. Ik knik en Tom haalt zijn schouders op. ‘ik heb het al met vele meisjes gedaan maar sinds Bill eens eentje neemt is die zwanger. Nee, ik ben niet die kleine zijn papa!’ Ik slaag mezelf tegen het hoofd. ‘gott’ roep ik hees. ‘hoe lang is ze al zwanger?’ vraagt Gustav en klakt daar zijn tong mee als teken dat hij het niet zo leuk vindt. Ik haal mijn schouders op. ‘eigenlijk ben ik al flauwgevallen toen ze zei dat ze zwanger was.’ ‘maar dat betekend dat…’ Ik kijk naar Georg die nu voor de eerste keer serieus doet. ‘dat jij niet langer de eeuwige maagd bent!!’ Georg krijgt een slag tegen zijn hoofd en gaat dan weer aan zijn handdoek prutsen. ‘Maar hoe kunnen jullie weten of ze het echt meent? Je weet hoe fans zijn!’ Ik schud mijn hoofd. ‘de deze is een echte vriendin, Lyanne toen van de Malediven?’ zeg ik als herinnering. Gustav knikt. ‘ik wil naar haar toe’ zeg ik half tegen Tom half als mededeling. ‘hoe gaan we dat dan ooit doen?’ zegt Tom zacht. Hij is bang, ik merk het wel. ‘Ik heb een plan maar daar voor hebben we de toelating van de manager nodig.’

Tom pov:

‘we moeten naar haar toe’ zegt Bill half smekend. David zit alles behalve geamuseerd op zijn stoel. ‘wacht, wie zijn kind was het nu weer?’ zegt hij en kraakt zijn vingers. ‘dat weten ze niet’ zegt Georg als poging het grappig te doen klinken. ‘maar ze kan het toch laten weg halen. Dan moeten we niet per se gaan Bill!’ Hij kijkt me naast me in de zetel boos aan. ‘ik ga er naar toe!’ zegt hij en draait zich daar voor naar de manager. ‘jullie hebben optredens!’ zegt hij koppig. ‘het kan echt niet, maar eigenlijk… weet de pers er van? Jullie imago zal-..’ ‘daar geven we nu even niet om david, ze krijgen godverdomme een kind!’ zegt Gustav. Zoals altijd is gustav het zat dat het imago voor gaat. Voor dat David er op in kan gaan zeg ik vlug: ‘maar Gustav had een plan, toch?’ Hij knikt. David gaat anders zitten als teken dat hij het mag vertellen. ‘Bill is hees. Zoals vele zangers kan hij stemproblemen krijgen. Wat als we de pers zeggen dat hij ziek is, een cyste heeft ofzo!’ Bill kijkt hem onzeker aan. Ik vind het wel een goed plan. ‘dat is perfect! Zo kunnen we tijd rekken en verliezen we niet al te veel fans.’ ‘het zou niet goed zijn, weten jullie wel niet hoeveel geld dat gaat kosten!’ zegt David bruut. ‘jaaah, maar je komt wel in het nieuws omdat de zanger stemproblemen heeft!’ zegt Georg opgewonden. Gustav,Georg en ik zien het al helemaal voor ons. Nu bill nog. ‘misschien, als ik daar voor naar Lyanne kan.’ ‘morgen gaan we het aan de pers vertellen. Ondertussen kan Bill al rustig vertrekken naar Duitsland. Ik kijk even op, tot hier toe vond ik het een goed plan. Bill weg van me? Ik mis hem nu al! ‘jullie zijn zo dom geweest! Ik help jullie nu, maar de volgende keer mag je een nieuwe manager zoeken!’ Hij stapt weg en begint weer koortsig te bellen.’wanneer is de volgende vlucht naar Duitsland?’ zegt Gustav naar Georg die zijn laptop neemt. Ik kijk naar Bill die ook onzeker kijkt. Met zijn vingers streelt hij mijn handen en fluistert: ‘we zien elkaar morgen,toch?’

mil: sorry, ik was een weekendje weg naar een festival (boerenrock). Omdat jullie niets wisten krijgen jullie nu 2 tekstjes

24-08-2008 om 16:28 geschreven door mélanie  

20-08-2008 om 21:00 geschreven door mélanie  

20-08-2008 om 20:54 geschreven door lyanne