Dat het Gegen meinen willenis dat jij zo ver weg van mij bent.
In mijn dromen lopen we samen Durch Den Monsun.
Wij zijn als Vergessene kinderhier in de ochtendgloed.
Hilf mir fliegenkeer op keer,
ik ben Schwerelos telkens weer.
Mijn diepste Beichte doe ik alleen aan jou,
voor mij ben je Heilig, ik blijf je trouw.
Frei im freien fallals ik jou zie of hoor,
Freunde bleibenis onmogelijk, omdat ik aan jou mijn hart verloor.
Voor mij blijf jij altijd mijn Thema #1,
Ich brech ausalleen om bij jou te zijn.
Jij zei: "Wir sterben niemals aus", een ding wat zeker is.
In mijn hart zul jij altijd blijven voortleven, ik heb jou totgeliebt.
Tot slot, voor mijn gedicht:Wo sind eure händen.
Door jou zal het vuur in mij eeuwig blijven branden.
Rondvraag / Poll
wie is de leukste, schattigste,mooiste, perfectie?
tokio hotel. no haters, just a story
made by mélanie
21-07-2008
We zijn iets vergeten?
Bill pov: "Tom, Tooohooom, wakker worden!" "Tieteuuh.." wordt er gekreund van onder het deken. Ik zucht en ga met mijn kont op zijn kop zitten. Na een paar seconden word ik weg geduwd. "En waar is jouw ochtendhumeur?" "Het is nog maar 3 uur, dus het is geen ochtend" Hij kijkt me vreemd aan en staat dan traag recht. "Ochtendlul" zeg ik en ik wijs naar zijn boxershort. "Ik dacht dat het nog geen ochtend was?" vroeg hij zonder zich gegeneerd te voelen. Hij loopt naar de badkamer en begint zijn tanden te poetsen. "Hoe komt het dat jij al klaar bent?" "Ik heb niet geslapen." zeg ik terwijl ik de dekens goed trek. "Ik weet dat ik iets ben vergeten, ik weet alleen niet wat.." "Maar.." begint hij. Ik onderbreek hem snel. "Het is alsof ik al lang iets ben vergeten, iets dat is gebeurd, iets wat niet goed is.." Zijn hoofd komt even langs de rand van de deur uit."Bill, doe niet zo eng." Op bed ga ik even liggen en ik kijk naar boven. "We zijn iets vergeten maar ik kan er mijn vinger niet op plaatsen. "Biiilll" Ik kom omhoog en kijk naar Tom die met een tandpastasmoel in de deuropening staat. "Je bent niets vergeten, het zal wel niet erg zijn." Ik knik even, nog altijd in gedachte verdwaalt. "Ze komen ons met de bus ophalen om naar de luchthaven te vertrekken." mompel ik om van onderwerp te veranderen. Ik sta recht en loop naar Tom in de badkamer. Hij zet een nieuwe pet op zijn prachtige hoofdje. Een groene pet met pleisters? Ik glimlach maar dan komt het knagende gevoel weer op. Ik ben iets vergeten. "Neem me vast." fluister ik. Hij kijkt in de spiegel naar me en draait zich om. "Neem me alsjeblieft nu vast." Hij zet een paar stappen naar me toe en knuffelt me. Ik begraaf mijn gezicht in zijn trui. Met mijn neus neem ik zijn zoete geur op. "Je zal wel niets vergeten zijn." "Nee, ik weet het wel." lieg ik. We zijn iets vergeten... En het wordt groter.
Tom pov: "Hobbit!" roep ik sarcastisch. "Kom nu mee!" Georg zit nog even met een meisje te praten en loopt daarna naar ons toe. "En Tom, bang om te vliegen?" vraagt Gustav terwijl hij zijn ticket laat zien aan een dame in een strak uniform. Opeens komt er een hol gevoel in mijn maag. Vliegen..." Tuurlijk niet!"zeg ik macho en ik laat mijn ticket zien aan de uniformdame. Haar glimlach is even strak als haar uniform. "Goede reis!" lacht ze op Bill die een beetje verward zijn ticket laat zakken. Eens we op het vliegtuig zitten begint de stress te komen. Bill kijkt gefascineerd naar buiten en Georg kijkt nog eens naar het telefoonnummer dat hij van het meisje heeft gekregen. "Bill" fluister ik onhoorbaar en wrijf zenuwachtig over mijn handen. "Bill?" "Ja?" "Konden we niet beter met de bus naar Amerika gaan?" "Je bent bang he?" "Neeeeh" sis ik. "Moet ik je handje vasthouden?" vraagt Georg sarcastisch. Ik kijk hem boos aan en geef hem een mep. "Ga jij dat telefoonnummer nog maar eens bestuderen!"
Lyanne: Blijheid Blijheid Blijheid :D Na 3 weken nutteloos niets doen omdat ik niet op mijn been mocht steunen, mag ik nu terug rondlopen :D
We staan recht en lopen als engeltjes door de gang richting wc. De stewardess met haar zenuwtrek aan de ogen kijkt me achterdochtig aan. Spontaan begint ze fel te knipperen met de ogen. hij heeft een beetje bang van een vliegtuig dus wijs ik hem de weg mevrouw, mag ik u er op wijzen dat u alleen rechtdoor kan gaan? zegt ze betweterig. Ik stop even en kijk haar dan schaapachtig aan. ja, dat mag u. ze wilt verder lopen maar weer laat ik haar stoppen. mevroooouw? ja? zegt ze zenuwachtig. ik ben een meneer!
Bill pov: "Zijn we er bijnaaaaaaa?" roep ik door het hele vliegtuig. Een stewardess die het komende uur elke keer een zenuwaanval kreeg als ik het vroeg komt met een fake smile naar me toe. Met haar tanden op elkaar geklemd zegt ze: "Mevrouw, de vorige 2 minuten vroeg u ook of dat we er bijna waren. We waren er toen nog niet, dus nu zijn we er ook nog niet!" Ik geef haar een doffe "Ah" en ga terug in mijn stoel zitten. Als ze zich wil omdraaien zeg ik snel: "Mevrooouuuuww?" "Ja?" zegt ze bang. "Ik ben een jongen, geen meisje." Ze kijkt nog even om en inspecteert me van kop tot teen. Ik kijk rond me en zie mijn volgende slachtoffer. Mijn ogen zet ik op spleetjes en ik krijg een kwaadaardige grijns. "Toooohoooom"roep ik als ik zijn oortjes van zijn Ipod uittrek. "Ja?" vraagt hij geïrriteerd. "Zin om het toilet onveilig te maken?" fluister ik boosaardig in zijn oor. Hij kijkt even rond en kijkt dan terug naar mij. "Meen je dat nu?" "Ik verveel mij" zeg ik als een klein kind. "En daarom moet ik je maar entertainen met seks?"fluistert hij nog zachter. "Uhu" Hij kijkt nog even naar de andere passagiers. "Ach ja, als het maar seks is zeker!"
bill, nee wat nee, het wordt een eitje!! ik kruip daar niet met twee in! met een ruk wordt ik in het toilet geduwd. Hij kijkt kwaadaardig uit de deur om te zien of iemand ons gezien heeft. sluit de deur fluister ik. Met een klik wordt hij gesloten. dus ik moest nog iets afmaken van gisteren!! Ik ga op de gesloten wc bril zitten en kijk hem aan. denk je niet dat Gustav en Georg het vreemd vinden dat we er niet zijn? Hij haalt zijn schouders op. Zonder iets te zeggen bukt hij zich en opent de riem van mijn broek. bill? Hij kijkt omhoog en dan terug naar mijn broek. ik heb wel zin maar kunnen we niet beter kom er uit, meneer en mevrouw!! Bill zijn ogen worden groter en de mijne ook. Snel sta ik recht terwijl er verwoed op de deur wordt geklopt. Als Bill ziet dat mijn broek omhoog is doet hij de deur open. ziet u niet dat mijn hij ziek is!! zegt hij verwoed. De stewardess kijkt even naar mij en dan terug naar Bill. pardon mevrouw, maar vaak vinden koppels het heel leuk om vieze dingen te doen op het wc! IK BEN GEEN MEVROUW!! roept hij door het hele vliegtuig. Ik kijk even naar de stewardess en dan naar Bill. mevrouw, dat is mijn tweelingsbroer ze krijgt weer een zenuwtrek en laat Bill als een dramaqueen voorbij lopen met zijn neus de lucht in. sorry zeg ik nog snel en ik loop naar buiten. is dat een meisje? zegt ze en knippert nog eens met de ogen.
eindelijk zeg ik en ik spring op bed. Gustav, Georg en Tom komen de kamer ook binnen. we kunnen beter gaan slapen! zeg ik. we kunnen beter eerst naar David luisteren zegt Tom stijfjes. Ik kijk op en zie David binnenwandelen met twee gsms in zijn handen. jongens zegt hij. jullie hebben jullie bij dat interview erg misdragen zegt hij boos. ik heb het helemaal moeten oplossen, heb overwerk gemaakt en Hij ratelt aan één stuk door. en dan als toppunt wilden jullie geen interviews!! Ik kijk hem met open mond aan. Gustav kijkt even rond en dan naar david. nu dat we er toch over bezig zijn, mag ik dan zeggen dat ik het beu ben dat we ons steeds aan onze rolletjes moeten houden? Davids ogen rollen bijna uit zijn kassen. WAT? je weet wel, Tom de macho,Bill de romanticus? Gustav is er altijd tegen geweest. Zoiezo werd je in de showbizz wereld in hokjes geplaatst, david vond dat we dan ook goed in dat hokje moesten blijven. Gustav zei steeds maar weer dat hij niet wil oppervlakkig zijn. Hij hield van de showbizz, de muziek wereld maar kon dat maar moeilijk verkroppen. Ik en Tom hadden alles er voor over om beroemd te zijn, daarom deden we alles wat david ons ooit zou vragen. Georg kon het niet schelen, maar Gustav het is nu een jaar geleden dat we het er over hebben gehad maar nu begon hij er weer over. Ik onderbrak iedereen door te zeggen. hier hebben we voor gekozen, we gaan verder en sorry van de vorige weken. Zwijgend sta ik recht en loop naar buiten naar mijn eigen kamer.
Balen, echt balen. Gustav is een geweldig iemand, maar zal nooit iets doen zonder dat hij er zelf van overtuigd is dat het bij de groep past. Bill slaapt in zijn eigen kamer en ik moet gewoon wennen aan het nieuwe uur en taal. Met Georg gaan we een koffie halen in een starbucks. hij draait wel bij zegt hij terwijl we de winkel in lopen. Alle klanten in de winkel kijken me aan. Ze zijn hier erg op hun hoede voor mijn kledingstijl. zijn we ons zelf niet meer voor het scherm? vraag ik als we aanschuiven. Hij haalt zijn schouders op. jij bent de laatste tijd ook niet meer zo met meiden bezig he? Ik kijk hem bang aan. pauze? zeg ik hoopvol. Georg lacht even en bestelt zijn koffie.
