Bill pov:

We gaan nogmaals op om nog een liedje te spelen. Het was geweldig! Zo veel meisjes die hysterisch stonden te springen! Gustav speelt ondertussen nog op zijn drum. Georg staat voor ons om op te gaan. Tom neemt mijn hand vast en geeft er een kneepje in. Ik kijk naar hem en er komt een lach op mijn gezicht. Ik weet wat hij wilt zeggen, maar toch vormt hij het met zijn lippen. Ik hou van je….

Ik zit in de tourbus naar televisie te kijken. Tom zit naast me met zijn ogen dicht. Hij slaapt rustig. Ik kijk hem vertederd aan. Gustav rekt zich uit en fluistert dan naar Sara dat hij gaat slapen. Hij knikt naar me en verlaat dan de kamer. Georg zat te douchen en ging dan ook slapen. Vreemd, Georg die zich douchte… ‘en… hoe zit het me de liefde’ zegt Sara op een arrogante toon. Ik schrik op en kijk haar rustig aan. ‘stil’ lieg ik. ze knikt. Ze gaat naast me zitten. ‘weet je dat jij echt op een meisje lijkt?’ zegt ze en lacht dan eens. ‘dan wel een serieus manwijf.’ ‘tja, we kunnen er niet allemaal als een wanna-be huppelkut uitzien zeker.’ Ze kijkt me boos aan. Nu is het oorlog. Ze begon over mijn stijl godverdomme! ‘Jij denkt toch ook wel dat je het helemaal hebt gemaakt he! Ik kan je bandje zo stoppen Bill! Je weet niet met wie je het hier te maken hebt!’ ‘als je wat van Gustav houdt neem je hem zijn droom niet af!’ zeg ik weer snel terug. ze lacht even. ‘denk je nu echt dat ik van hem hou? Ik had je toch iets slimmer verwacht. Bill, ik ben hier enkel voor jou tommie te breken!’ ‘nooit’ zeg ik met mijn tanden op elkaar geklemd. Je kan over mijn stijl beginnen, dan zit je al niet op de goede weg. Maar nooit… en dan zeg ik nooit. NOOIT over MIJN tommie beginnen! ‘Tot morgen Bill!’ zegt ze met een air van een opgezette Britney Spears. Ze verlaat de kamer en zwaait nog eens als ze de deur sluit. Ik kan gewoon uitbarsten! En dat terwijl Tom gewoon verder slaapt! Ik ga recht staan en gooi een kussen uit de zetel. Ik zou haar wel kunnen vermoorden, wat een bitch wat een… Tom doet één oog open en kijkt me met een grote grijns aan. Uit zijn gesloten hand laat hij me de spraakrecorder zien. Nu is het mijn beurt om een grote grijns op te zetten. ‘tom, je bent een fucking genie!’ zeg ik lachend. Ik neem zijn hand en trek hem naar me toe. Hij kijkt me met een uitdagende grijns aan en drukt op afspelen. Uit het kleine machientje komt Sara haar eerste vraag uit. ‘hoe zit het met de liefde?’ ‘stil?’ vraagt Tom en kijkt me ongelovig aan. ‘stil in de vorm van, we moeten het stil houden tijdens de seks!’ ‘aha’ zegt hij droog en steekt dan de recorder in zijn zak.

mil:wauw, vandaag heb ik mijn eerste werkdag er op zitten! het duurde heeeeel lang dus ben ik blij dat ik kan posten. spijtig dat ik niet meer zoveel tijd heb als vroeger om twee keer te posten maar jah... dit was toch ook heel leuk?:D
xx

18-08-2008 om 19:30 geschreven door mélanie  

Bill pov

De volgende dag gaat alles sneller als ik het zelf besef. Tom heef de volgende morgen subtiel samen met de hele groep het bandje laten draaien. Gustav kon amper zijn tranen bedwingen. De ‘ik zei het toch’ van tom vond ik een beetje te ver gaan maar het was wel zo. Nu wist hij het tenminste. Hij had zich afgezonderd. Met een hoop kabaal is Sara vertrokken naar de luchthaven. Toen ze van de tourbus afstapte stond ik samen met Tom smalend aan de deur. Tom liet het stukje ‘je weet niet met wie je te maken hebt’ draaien en we zeiden samen. ‘jij precies ook niet!’ ze was woedend met haar koffers verdwenen. Georg zei dat hij het moeilijk vond om iemand zijn kant te kiezen, dus hield hij maar zijn mond. ‘voor één keer dat jij je mond houdt en dan..’ lachte tom. We waren aan de luchthaven aan gekomen en gingen met onze nieuwe privé jet terug naar Europa. Terug naar Duitsland, terug naar Mama en Gordon en… ons appartement. Terug alleen waar we samen konden genieten van elkaar! het vooruitzicht zag er geweldig uit. Meteen voor een nieuwe tour in Europa met als eerste stop België zodat we de volgende dag naar Nederland gingen. Niets kreeg ons kapot. Het gevoel dat ik iets vergeten was heb ik nog altijd maar het zal wel niets belangrijk zijn, toch?

Unknown pov:

‘ik bel hem, ik bel hem niet, ik bel hem, ik bel hem niet. Nog niet’

Tom pov:

3 maart, België. De show was geweldig. Nog even en we konden terug uitblazen op het appartement. Rustig, samen met Bill. Nu zaten we samen voor het concert van Nederland. Mijn broertje is moe, zijn stem doet het niet al te goed. Ik heb al gezegd dat hij zijn stem eens zou moeten nakijken maar dat wilt hij niet. ‘Gaat het gaan?’ vraagt Gustav terwijl die al zit te oefenen met enkel zijn drumstokken. Bill knikt, hij wilt niet dat iemand zich zou druk maken om zijn stem. Ik aai hem even in zijn haren maar stop al snel als ik iedereen vreemd naar me zie kijken. ‘Gustav, denk je nog altijd te stoppen?’ vraag ik om op een onderwerp te gaan. Er valt een akelige stilte. ‘nee, ik wilde wel maar…’ ‘waarom dan?’ vraagt Georg die zijn basgitaar nog altijd zit te bespelen. ‘omdat we worden gemaakt.’ Ik kijk hem verbluft aan, ook Bill kijkt niet begrijpend. ‘ik geef een voorbeeld. Bill moest steeds maar weer zijn T-shirt omhoog trekken, jij moet steeds maar weer je gitaar neuken!’ ‘dat doe ik met plezier!’ zeg ik lachend. Bill kijkt naar mij.Gustav had gelijk, ik wilde het enkel niet toegeven. ‘we hebben er toch alles voorover om beroemd te zijn?’ vraagt Bill. Dat zeiden we al van toen we klein waren en daar moesten we ons ook aan houden. ‘showbizz zit raar in elkaar’ zegt Gustav twijfelend. ‘jongens, jullie moeten op!’ zegt onze manager opgewonden. ‘klaar om je gitaar te neuken, tom?’ vraagt Gustav serieus. ‘ik heb het er voorover, en jij ook!’

Tom pov:

‘gaat het?’ vraag ik bezorgd in de tourbus. Bill knikt van nee. Hij is helemaal hees. Hij komt tegen me aangekropen en ik leg mijn arm om zijn borst. Het maakt me niet uit of Georg en Gustav vreemd kijken, hij is toch ziek? Je zou denken dat het moeilijk is om onze relatie te verbergen. Soms wel maar eigenlijk de meeste tijd niet. Niemand denkt er aan dat wij zouden samen zijn, ze zoeken er niets achter! Bill kijkt me twijfelend aan maar ik stel hem gerust met één van mijn blikken. Hij hoest eventjes en ik kijk hem al bezorgd aan. Hij wil iets zeggen maar ik leg mijn vinger op zijn mond. ‘je moet rusten!’ zeg ik braaf. Hij geeft me een glimlachje en neemt mijn arm weer om rond zich heen te slagen. Gustav komt binnen die net was gaan douchen. ‘sinds wanneer zijn jullie zo close? Jullie maken echt nooit meer ruzie de laatste tijd!’ ‘Bill is ziek!’ zeg ik bezorgd. Er komt een kleine ‘ah’ uit zijn mond en hij gaat dan verder met naar de televisie te kijken. Bill zijn Gsm rinkelt. Hij neemt op en staat daar bij recht. ‘hallo?’ vraagt hij hees. Ik schud mijn hoofd, hij mag van mij helemaal niet praten! ‘wat?’ de tijd gaat trager. Het ene moment staat hij te telefoneren, de andere moment valt hij met een smak op de grond. Bewusteloos voor mijn voeten met zijn Gsm die op de grond gevallen is. Gustav schudt Bill door elkaar. Ik kan enkel kijken naar de telefoon. Er is iets ergs gebeurd! Ik neem de Gsm vast. ‘biep biep biep’ dode lijn.

mil: waarom vandaag zoveel tekst? ik heb Sarah nog al nieuwsgierig gemaakt met gisteren de laatste zinnen te tonen. Ze vond het ni zo leuk !

19-08-2008 om 18:17 geschreven door mélanie  

Tom pov:

‘bill?’ ‘Bill?’ Ik schud hem door elkaar maar al snel word ik door Gustav aan de kant getrokken. ‘geef me dat kussen aan!’ zegt hij rustig. Hij blijft er kalm bij, iets te kalm naar mijn zin. Ik geef hem snel een kussen aan en Gustav steekt het onder zijn hoofd. Opeens doet hij Bill zijn mond open. ‘ik zal dat wel doen!’ zeg ik iets te boos naar hem. Hij kijkt me aan maar grijnst dan snel. Ik ga hem geen mond op mond beademing geven! Hij kijkt even in zijn mond maar sluit die dan terug. ‘waarom deed je dat nu?’ vraag ik prikkelbaar maar dan schieten mijn ogen ogenblikkelijk naar Bill zijn open ogen die meteen beginnen te tranen.’ik moest kijken of zijn tong niet in zijn keel stak ofzo. Zo kan hij stikken.’ Ik geef geen acht meer aan Gustav, Bill is alles. ‘Bill, wat is er?’ vraag ik en ik neem zonder enige schaamte zijn hand beet. Hij wilt recht staan maar Gustav houdt hem tegen. ‘niet te snel. Blijf hier liggen, ik ga cola voor je halen.’ Hij kreunt en fluistert. ‘tom, ik moet die fucking cola niet. Ik moet je spreken!’ Hij zegt het nog steeds hees met zijn ogen schuw op alles gericht. ‘maar wat is er dan?’ Hij begint sneller te ademen en krijgt zo te zien een krop in zijn keel. Ik merk dat zo bij Bill, dan begint hij sneller te slikken en probeert hij me niet aan te kijken. ‘waar heeft het mee te maken?’ vraag ik nog maar Gustav komt terug met een glas cola. Bill drinkt er kleine slokjes van. Georg komt binnen en die krijgt de volgende minuten het hele verhaal te horen. ‘wie was er dan aan de telefoon?’ vraagt hij aan Bill. ‘verkeerd verbonden’ reutelt hij zachtjes. Ik kijk hem geschrokken aan. Zijn stem is zo kwetsbaar. Ik heb nog zo gezegd dat hij elke dag zijn thee moest drinken! O jee, ik klink net als mama… ‘tom?’ vraagt hij hees en drinkt dan nog een klein slokje. ‘ja?’ ‘weet je nog, het gevoel dat we iets vergeten zijn?’ ‚ja ja, wat is het dan?’ ‘het was aan de telefoon. Ik weet het nu…’

mil: hey iedereen! morgen weten jullie dus wat er met Bill aan de hand is! ik had ooit in een ver verleden verteld dat er iets ging gebeuren in mijn verhaal dat in geen enkel twincest verhaal zou gebeuren. (je moet wel de hele situatie er bij nemen want er zijn zo veel twincest verhalen) maar jullie zullen dus ook zien dat het echt wel vreemd gaat worden de volgende weken voor onze tweeling.ook ga je merken dat ons verhaal op een einde gaat lopen. nog niet wenen, het zal immers mss nog een maand (of twee) duren. geen nood voor de echte die hards! ik heb een geheel nieuw verhaal in mijn broekzak zitten dat vele beter als deze wordt! greetz,
working girl ---> verslaafd aan koffie vanaf nu

20-08-2008 om 19:48 geschreven door mélanie  

Tom pov:

‘bill?’ ‘Bill?’ Ik schud hem door elkaar maar al snel word ik door Gustav aan de kant getrokken. ‘geef me dat kussen aan!’ zegt hij rustig. Hij blijft er kalm bij, iets te kalm naar mijn zin. Ik geef hem snel een kussen aan en Gustav steekt het onder zijn hoofd. Opeens doet hij Bill zijn mond open. ‘ik zal dat wel doen!’ zeg ik iets te boos naar hem. Hij kijkt me aan maar grijnst dan snel. Ik ga hem geen mond op mond beademing geven! Hij kijkt even in zijn mond maar sluit die dan terug. ‘waarom deed je dat nu?’ vraag ik prikkelbaar maar dan schieten mijn ogen ogenblikkelijk naar Bill zijn open ogen die meteen beginnen te tranen.’ik moest kijken of zijn tong niet in zijn keel stak ofzo. Zo kan hij stikken.’ Ik geef geen acht meer aan Gustav, Bill is alles. ‘Bill, wat is er?’ vraag ik en ik neem zonder enige schaamte zijn hand beet. Hij wilt recht staan maar Gustav houdt hem tegen. ‘niet te snel. Blijf hier liggen, ik ga cola voor je halen.’ Hij kreunt en fluistert. ‘tom, ik moet die fucking cola niet. Ik moet je spreken!’ Hij zegt het nog steeds hees met zijn ogen schuw op alles gericht. ‘maar wat is er dan?’ Hij begint sneller te ademen en krijgt zo te zien een krop in zijn keel. Ik merk dat zo bij Bill, dan begint hij sneller te slikken en probeert hij me niet aan te kijken. ‘waar heeft het mee te maken?’ vraag ik nog maar Gustav komt terug met een glas cola. Bill drinkt er kleine slokjes van. Georg komt binnen en die krijgt de volgende minuten het hele verhaal te horen. ‘wie was er dan aan de telefoon?’ vraagt hij aan Bill. ‘verkeerd verbonden’ reutelt hij zachtjes. Ik kijk hem geschrokken aan. Zijn stem is zo kwetsbaar. Ik heb nog zo gezegd dat hij elke dag zijn thee moest drinken! O jee, ik klink net als mama… ‘tom?’ vraagt hij hees en drinkt dan nog een klein slokje. ‘ja?’ ‘weet je nog, het gevoel dat we iets vergeten zijn?’ ‚ja ja, wat is het dan?’ ‘het was aan de telefoon. Ik weet het nu…’

mil: hey iedereen! morgen weten jullie wat er met onze lieve Bill is. het zal voor onze tweeling moeilijke wekek worden dat is zeker.in een ver verleden zei ik dat er iets in mijn verhaal ging gebeuren dat in geen enkel verhaal al is gebeurd (twincest verhalen). natuurlijk moet je wel de situatie en alles mee tellen want er zijn ook zoveel twincest verhalen! je zal ook volgende weken merken dat het verhaal aan een einde gaat graken. Geen nood weners, het zal nog een maand (of twee???) duren. dan zal je kunnen kiezen tussen:
voor de dromers: het goede einde
voor de realisten en depris: het slechte einde
greetz,
Mil

20-08-2008 om 19:53 geschreven door mélanie  

20-08-2008 om 20:54 geschreven door lyanne  

20-08-2008 om 21:00 geschreven door mélanie  

Bill pov:

Met mijn been koortsig op en neer te bewegen kijk ik hoe Tom door de tourbus zit te lopen. Georg en Gustav zitten samen te kijken hoe hij als een opgewonden speelgoedje niet meer kan stoppen met verder lopen. ‘het zit zo… we willen het gewoon… het is moeilijk’ begin ik. Georg kijkt me vreemd aan met een grote handdoek in zijn natte haren. Met een nijdige ruk gooit Tom die van zijn hoofd af, groot gelijk het was immers een stom zicht. ‘ga nu verder!’ zegt Gustav ongeduldig. ‘het is niet makkelijk om te..’ ‘BILL WORDT PAPA!!’ roept Tom hysterisch. Ik krijg het helemaal warm en mijn adem stopt even. Gustav zijn mond valt open en Georg begint spontaan te lachen. Waarom zei hij het nu zo droog? Wat als het eigenlijk Tom zijn kind is. We zijn eerlijk, maar nog niet helemaal. Dat moet hier in de band, toch voor zo een dingen. ‘het kan ook jou kind zijn Tom’ zeg ik terug. Georg begint nog harder te lachen en Gustav kijkt naar rechts waar tom stokstijf en geschrokken staat. ‘Bill!’ sist hij. ‘we hebben het zo een beetje per ongeluk met het zelfde meisje gedaan.’ Zeg ik ongemakkelijk. Ik krijg het warm, dat ik dit moet zeggen. ‘menen jullie het nu echt?’ vraagt Georg terwijl hij de tranen uit zijn ogen wrijft. Ik knik en Tom haalt zijn schouders op. ‘ik heb het al met vele meisjes gedaan maar sinds Bill eens eentje neemt is die zwanger. Nee, ik ben niet die kleine zijn papa!’ Ik slaag mezelf tegen het hoofd. ‘gott’ roep ik hees. ‘hoe lang is ze al zwanger?’ vraagt Gustav en klakt daar zijn tong mee als teken dat hij het niet zo leuk vindt. Ik haal mijn schouders op. ‘eigenlijk ben ik al flauwgevallen toen ze zei dat ze zwanger was.’ ‘maar dat betekend dat…’ Ik kijk naar Georg die nu voor de eerste keer serieus doet. ‘dat jij niet langer de eeuwige maagd bent!!’ Georg krijgt een slag tegen zijn hoofd en gaat dan weer aan zijn handdoek prutsen. ‘Maar hoe kunnen jullie weten of ze het echt meent? Je weet hoe fans zijn!’ Ik schud mijn hoofd. ‘de deze is een echte vriendin, Lyanne toen van de Malediven?’ zeg ik als herinnering. Gustav knikt. ‘ik wil naar haar toe’ zeg ik half tegen Tom half als mededeling. ‘hoe gaan we dat dan ooit doen?’ zegt Tom zacht. Hij is bang, ik merk het wel. ‘Ik heb een plan maar daar voor hebben we de toelating van de manager nodig.’

Tom pov:

‘we moeten naar haar toe’ zegt Bill half smekend. David zit alles behalve geamuseerd op zijn stoel. ‘wacht, wie zijn kind was het nu weer?’ zegt hij en kraakt zijn vingers. ‘dat weten ze niet’ zegt Georg als poging het grappig te doen klinken. ‘maar ze kan het toch laten weg halen. Dan moeten we niet per se gaan Bill!’ Hij kijkt me naast me in de zetel boos aan. ‘ik ga er naar toe!’ zegt hij en draait zich daar voor naar de manager. ‘jullie hebben optredens!’ zegt hij koppig. ‘het kan echt niet, maar eigenlijk… weet de pers er van? Jullie imago zal-..’ ‘daar geven we nu even niet om david, ze krijgen godverdomme een kind!’ zegt Gustav. Zoals altijd is gustav het zat dat het imago voor gaat. Voor dat David er op in kan gaan zeg ik vlug: ‘maar Gustav had een plan, toch?’ Hij knikt. David gaat anders zitten als teken dat hij het mag vertellen. ‘Bill is hees. Zoals vele zangers kan hij stemproblemen krijgen. Wat als we de pers zeggen dat hij ziek is, een cyste heeft ofzo!’ Bill kijkt hem onzeker aan. Ik vind het wel een goed plan. ‘dat is perfect! Zo kunnen we tijd rekken en verliezen we niet al te veel fans.’ ‘het zou niet goed zijn, weten jullie wel niet hoeveel geld dat gaat kosten!’ zegt David bruut. ‘jaaah, maar je komt wel in het nieuws omdat de zanger stemproblemen heeft!’ zegt Georg opgewonden. Gustav,Georg en ik zien het al helemaal voor ons. Nu bill nog. ‘misschien, als ik daar voor naar Lyanne kan.’ ‘morgen gaan we het aan de pers vertellen. Ondertussen kan Bill al rustig vertrekken naar Duitsland. Ik kijk even op, tot hier toe vond ik het een goed plan. Bill weg van me? Ik mis hem nu al! ‘jullie zijn zo dom geweest! Ik help jullie nu, maar de volgende keer mag je een nieuwe manager zoeken!’ Hij stapt weg en begint weer koortsig te bellen.’wanneer is de volgende vlucht naar Duitsland?’ zegt Gustav naar Georg die zijn laptop neemt. Ik kijk naar Bill die ook onzeker kijkt. Met zijn vingers streelt hij mijn handen en fluistert: ‘we zien elkaar morgen,toch?’

mil: sorry, ik was een weekendje weg naar een festival (boerenrock). Omdat jullie niets wisten krijgen jullie nu 2 tekstjes

24-08-2008 om 16:28 geschreven door mélanie