Tom pov:

Een grote zucht komt uit mijn mond. Verveeld zit ik in de zetel samen met de andere bandleden. ‘heeft ze geen afstandsbediening?’ zucht Georg. Bill schudt zijn hoofd en luistert weer naar het klagend geluid. ‘je zou bijna rechtstaan en er iets aan doen.’ Zegt Gustav bedenkelijk. ‘is dat een tip voor mij?’ vraag ik geïrriteerd. ‘tja, het is jou kind dus…’ Ik sta traag recht en loop naar boven. Lyanne hangt over de wieg. De kamer is helemaal ontworpen voor Taylor. Er zijn dure baby spullen aangekocht, niets is beter voor mijn superster. ‘slaapt ze nog steeds niet?’ vraag ik. aan haar nors gezicht blijkbaar niet. ‘ze wil maar niet slapen, deze nacht heb ik ook geen oog dicht gedaan.’ Ik neem het huilende wondertje vast en begin haar te wiegen. ‘ze…’ Lyanne kijkt op. ‘wat?’ ‘ze doet haar ogen open!’ blauwe ogen… blauwe ogen die waarschijnlijk bruin zouden worden. In mijn grote zachte trui komt ze tot rust. ‘Ik ga door een monsoon voor jou’ fluister ik zachtjes en geef haar een kusje op het voorhoofd.

Bill pov:

‘Dag Lara’ zeg ik nors als ze binnen komt met haar schoonmaakspullen. Ze zet haar spullen neer en geeft Gustav en Georg wel een heel verwelkomende kus op hun wang. Zo is Lara, fan en schoonmaakster. Ze maakt alles goed schoon zelfs onze boxershorten zitten telkens weer goed. (->vremd toch:p) Haar mond valt open als ze naar boven kijkt. Ik volg haar blik en zie Tom met Taylor in zijn enorme trui verwikkelt. ‘Lara niet.. niet schreeuwen.. neeee’ ‘AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!! Het is waar!! Het is waar, baby!!!’ Gustav kijkt haar niet begrijpend aan, Georg kan enkel naar haar afgezakte bloesje kijken. ‘Lara, kom even zitten’ zeg ik hakkelend. Ze gaat met een grote glimlach naast Georg zitten die dat ook reuze gezellig vindt. ‘Tom is een vader maar de fans mogen dat niet weten. We willen het geheim houden.’ Tom komt Op de rand zitten terwijl hij Taylor goed in het oog houdt. ‘dat betekent dat jij niets mag zeggen over mijn liefste wondertje!’ Opeens.. ik kan het niet laten. ‘ik dacht dat IK je grootste wonder was!’ Tom kijkt me met grote ogen aan. Ik slik en kijk dan naar ieder hun blikken. Dan begin ik ongerust te giechelen tot de anderen ook even moeten grijnzen. ‘grapje natuurlijk.. haha ja..’

mil: sorrryyyyy dat het zo lang duurdeee!

10-10-2008 om 17:55 geschreven door mélanie  

Bill pov:

De weken gaan voorbij en Taylor wordt steeds groter en groter. Het was vandaag weer tijd om met de baby in een pril maart zonnetje wat frisse lucht te gaan opsnuiven. ‘TOM,BRENG DAT ALARM DAT JE JE DOCHTER NOEMT MEE NAAR ONDER!’ Tom komt met koets en bengelende baby de trap af. ‘help eens, Taylor wil niet stil blijven zitten!’ Taylor kijkt in het rond en trekt aan Tom zijn dreads. Ik neem haar dan maar vast en moet het zelfde met mijn geweldige lokken ondergaan. ‘Denk je niet dat we pers gaan tegen komen?’ zegt Tom bezorgd terwijl hij met alle kracht van de wereld de koets wilt openen. ‘voor alles is een uitleg, we zeggen dat die dreumes familie is van ons.’ ‘een beetje meer respect graag!’ zegt Lyanne van uit de zetel ‘dat dat klein mormel..’ Hij kust me zachtjes op de lippen en Taylor trekt harder aan mijn haren. ‘stop mormewl, ik.. aauwww’ Ik haal mijn lippen van Tom af die me aan kijkt met zijn bruine ogen. ‘ze eist echt alle aandacht op he’ zeg ik geïrriteerd. ‘ze lijkt een beetje op jou.’ Ik zet mijn hand in mijn zij, met mijn andere hou ik Taylor stevig vast en kijk hem boos aan. ‘doe die koets nu maar open’ Lyanne zit in de zetel met een vrouwenmagazine en kijkt op. ‘Bill, Je moet met taylor even goed behandelen als je dat met je stijltang doet.’ ‘Mijn stijltang krijst zo niet!’ Ik kijk naar Taylor die me gefascineerd aankijkt met haar bruine oogjes. ‘maar mijn stijltang is wel minder schattig’ zeg ik wat mompelend. Tom neemt Taylor aan en zet haar in de koets. Samen lopen we naar buiten en zeggen nog gedag naar Lyanne. ‘Gloria’ fluistert Tom en hij wijst naar haar terwijl ze net naar buiten met haar hondje kwam. Zo stil mogelijk drukken we op het knopje van de lift maar het heeft geen baat. Gloria kijkt ons lachend aan en dan naar Taylor. ‘ik wist niet dat jullie een baby hadden! Dus je bent toch na al die tijd een meisje Bill!’ ‘Gloria, waar haal jij die stomme grapjes toch steeds vandaan!’ zeg ik fake hartelijk. Ze komt dichter en aait Taylor over haar hoofdje. Ze kijkt haar niet begrijpend aan en begint te jammeren. ‘he, doe je bloesje eens dicht. Ze denkt dat het etenstijd is!’ zegt Tom en legt zijn hand voor Taylor haar ogen. ‘is die nu echt van jullie?’ vraagt ze en opent nog een knopje meer. De lift springt open en snel stappen we er samen in. ‘het zijn jou zaken toch niet!’ Hatelijk loopt ze achter ons aan terwijl we de grote deur van het appartement naar buiten openen. ‘misschien niet mijn zaak… maar wel die van hun!’ we kijken op en zien allemaal pers. Allemaal stuk voor stuk zoomen ze in op kleine Taylor die kraait van plezier. Ze heeft tenminste net als mij de sterallures om te lachen op dit moment.. net als mij, tom duidelijk niet.

mil: het einde is niet meer zo ver weg!

12-10-2008 om 14:52 geschreven door mélanie