Bereken de dag van de week waarop 'n bepaalde gebeurtenis uit het verleden plaatsgreep (bvb. je geboortedag) >>> Kalender
T I L D O N K
Gemeente Haacht Prov. Vl.-Brabant
4 km > Haacht
5 km > Werchter 8 km > Tremelo 11 km > Leuven
18 km > Mechelen 20 km > Aarschot 30 km > Brussel
E-MAIL
Druk op onderstaande knop om te e-mailen (vragen, suggesties, opmerkingen, toevoegingen,...).
Je kan ook de 'reageer'-knop gebruiken onder elk bericht.
GASTENBOEK
Dit is onder meer de plaats om je mening te geven over de blog 'Tilloenk vruger'. Of om te lezen wat anderen ervan vinden.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
TILLOENK VRUGER
DEZE BLOG BEGON OP 29 NOVEMBER 2005 EN STOPTE EI ZO NA OP 16 APRIL 2011 NA HET BEREIKEN VAN 1000 ITEMS OVER HET VERLEDEN VAN TILDONK.
MAAR HET BLOED KRUIPT WAAR HET NIET GAAN KAN,
DUS AF EN TOE MAG JE JE NOG AAN WAT MOOIS VERWACHTEN...
Jan Gordts
114) INDISCHE BEDEVAARDERS OP BEZOEK IN TILDONK (1935)
Foto: 13 mei 1935: een exotische groep Indische pelgrims overschrijdt de brug over de vaart te Tildonk in de richting van het plaatselijke Ursulinenklooster. 's Ochtends waren ze al in audiëntie geweest op het Aartsbisschoppelijk paleis te Mechelen en 's anderendaags stond nog een ontvangst door koning Albert I op het programma. Wegens tijdsgebrek werden steden als Antwerpen, Luik en Namen van de agenda geschrapt, maar Tildonk aandoen was voor hen gewoon een must!
Een ongewone avond te Tildonk in de lente van 1935[i]
Die bewuste maandagavond 13 mei 1935 tussen halfzeven en tien uur stond Tildonk in rep en roer. Oorzaak was de aankomst van een grote groep bedevaarders, bestaande uit een honderdtal vooraanstaande inwoners van toenmalig Engels-Indië en Ceylon. Het gezelschap was voordien naar Lourdes afgereisd om er het Eucharistisch Triduum dat het Heilig Jaar 1935 afsloot, bij te wonen [ii]. De verdere tocht leidde hen naar België, meer bepaald naar het Ursulinenklooster van Tildonk. Tijdsgebrek zorgde er voor dat steden als Antwerpen, Luik en Namen van de agenda werden geschrapt, maar het moederhuis der Ursulinen te Tildonk, dat in hun thuisland in de provincie Chota-Nagpur niet minder dan 5 missieposten bezat, werd wèl met een bezoek vereerd!
Nu waren ze in Tildonk wel al een en ander gewend van het klooster. Met de regelmaat van de klok toerden er buitenlandse luxevoituren rond die halt maakten bij een van de verschillende hotels die het dorp rijk was : Hotel de Londres, Het Zwaantje, Ste Ursule Dit alles had natuurlijk te maken met de wijd en zijd bekende Internationale School die aan het klooster verbonden was en die kostschoolgangers uit heel Europa herbergde.
Regelmatig kwam er ook wel een of andere kerkelijke of wereldlijke hoogwaardigheidsbekleder te Tildonk langs. Tijdens de eerste wereldoorlog kreeg hetklooster van de Zusters Ursulinen andere vreemde bezoekers over de vloer:generaal von Beseler had er zijn hoofdkwartier en leidde vandaar uit het beleg van Antwerpen
De komst in de lente van 1935 van een exotische groep pelgrims vanuit het andere eind van de wereld ging nergens onopgemerkt voorbij. Diezelfde maandagvoormiddag waren de Indiërs plechtig ontvangen op het Aartsbisschoppelijk paleis te Mechelen door hulpbisschop Mgr. Van Cauwenbergh, die bijgestaan werd door kanunnik Dessain, de privé-secretaris van kardinaal Van Roey. De bedevaarders droegen de nationale kledij en werden geleid door pater Le Tellier, de Apostolisch vicaris in Indië. Naast de Sint-Romboutskathedraal werd verder het graf van de niet lang voordien overleden kardinaal Mercier bezocht. In autocars werd de reis voortgezet richting Tildonk.
s Anderendaags stond nog een bezoek aan Brussel op het programma met een ontvangst door de koning op het paleis van Laken alsook een kortstondig bezoek aan de Wereldtentoonstelling die toen eveneens te Brussel plaatsgreep. Ook daar hadden de vrouwen in hun schilderachtige kledij heel wat beziens.
De nationale kranten berichtten uitvoerig over al deze gebeurtenissen en ook de lokale pers liet zich niet onbetuigd. Een aankondiging van het bliksembezoekaan Tildonk en een uitgebreid verslag erover verscheen in de Gazet van Haecht.
We nemen deze artikels graag over, ze geven een goed beeld van de toenmalige tijdsgeest. Het was de periode van de Katholieke Actie [iii], toen de kerk nog in het midden stond en de geestelijkheid het nog voor het zeggen had. Het eerder gezwollen taalgebruik in de verslaggeving is typisch voor die tijd.
De Indische bedevaarters te Tildonk
Maandag aanstaande 13 Mei, te 6 ½ u s avonds zullen de stille dorpen van Wespelaar en Tildonk, het vereerend en ongewoon bezoek ontvangen van n honderdtal vooraanstaande inboorlingen van Indië en Ceylon. t Zijn de bedevaarders die te Lourdes gedurende het Eucharistische Tridium voor de Sluiting van het H. Jaar, zooveel opzien gebaard hebben en er de bewondering afdwongen door het radikale van hun diep katholiek geloof.
Onder de leiding van den onvermoeibaren Jezuïeten-Missionaris, Pater Le Tellier, maken zij een reis in Europa: zij bezochten Parijs, Lisieux en Londen. Ook in België zullen zij enkele dagen vertoeven, maar hun eerst bezoek is voor het Ursulinenklooster van Tildonk.
Dit bezoek bleef vast beslist, al bleek het voorziene programma door tijdsgemis onuitvoerbaar, zoodat het reisplan moest gewijzigd worden, en Antwerpen, Luik en Namen niet kunnen aan de beurt komen.
Wat die Indiërs dan wel te Tildonk te verrichten hebben ? Ze houden er volstrekt aan, in hun naam en in dien hunner landgenoten, het Moederhuis der Ursulinen van Tildonk, een dankhulde te gaan brengen om al het goede door de Missiezusters van Tildonk in den alomgekenden Lievenspost van Chota-Nagpor in Engelsch-Indië, teweeggebracht.
Pater Le Tellier die zelf wel een echt Missionaristype moet zijn om dit stout stuk aan te durven is een bezielende zendeling van die streek en elken dag getuige van al het wonderbare door de Missiezusters van Tildonk verricht.
Per autocar komen ze Maandag te 6 ½ uur s avonds langs Wespelaar aan. Na de officieele ontvangst aan de grens der gemeente Tildonk, zullen ze voorafgegaan door de Fanfare, naar het Ursulinenklooster geleid worden, waar hun een geestdriftig onthaal te wachten staat. Denzelfden avond vertrekken ze wederom in stoet om rond 9 ½ uur naar Brussel af te reizen.
Het belooft een uiterst interessante avond te zijn en we drukken den wensch uit dat deze Indische broeders in Kristus den besten indruk uit Tildonk zullen meedragen naar het verre Oosten.
(Gazet van Haecht 11 mei 1935)
De feestelijke ontvangst der Indische pelgrims te Tildonk
Het rustige dorpje Tildonk, bij Leuven, was Maandag in volle feest. De Indische Bedevaarders zouden een bezoek brengen aan het Moederhuis der Zusters Ursulinen.
Het Klooster van Tildonk bezit een bloeiende Missie in Indië; niet minder dan vijf groote missieposten zijn aan de toewijding der Zusters Ursulinen toevertrouwd. Sedert meer dan 30 jaar wijden zij hun beste krachten aan de opvoeding der jeugd en maken zich zeer verdienstelijk als liefdezusters in Chota-Nagpor. Dit is de bloeiendste missiepost van heel de wereld, naar het woord van Z. H. Pius XI.
De streek waar onze groote Vlaamsche Apostel Pater Lievens zulke wonderen van naastenliefde heeft verricht.
De Kristenen uit Indië, op doortocht in ons land, hielden er volstrekt aan, een dag vrij te houden voor Tildonk, om de Zusters Ursulinen hun dankbare hulde te gaan brengen voor al het goede door hun missiezusters verricht in hun eigen land.
In den namiddag stond een groote massa volk samengepakt aan den ingang der gemeente, waar de Indiërs bij hun aankomst, door den heer J. Persoons, Burgemeester, met zeer hoffelijke woorden werden begroet.
Een stoet werd onmiddellijk gevormd. Voorop de prachtige nieuwe vlag der kostschool. Op rijen van vier stappen de leerlingen van het pensionaat in hun frisch studentinnenpak. De fanfare Ste Cecilia haalt haar flinkste stapmarschen voor den dag, zoodat de lucht van Tildonk vol geestdrift en muziek hangt, wanneer de Indiërs naar het dorp worden geleid, waar zij door een sympathieke menigte geestdriftig worden onthaald.
In het dorp heerscht een feestelijke stemming. Aan vele huizen wapperen de driekleur en de Pauselijke vlag. Ontzaglijk veel volk op de been. De Hemel zelf feest mede want O. L. Heer heeft zijn heerlijkste meizonne naar Tildonk gestuurd.
Een korte Plechtigheid in de Kerk van Tildonk heeft plaats na den optocht. Hier wordt de welkomstgroet in het Latijn uitgesproken door den Z. E. Heer De Roeck, Pastoor van Tildonk. De Indiërs zingen een Indiaansch (sic) loflied ter eere van O. L. Vrouw.
In 't Klooster
Daar is het een weelde van vlaggen, bloemen en festoenen. Aan den ingang van het klooster staat een prachtigen triomfboog opgesteld. Onmiddellijk bij het inkomen worden de Indiërs verwelkomd. Na een kort bezoek aan de rijkelijk versierde kloosterkapel, gaan de bedevaarders naar de feestzaal waar de feestzitting plaats heeft.
Het tooneel, versierd met de borstbeelden van hunne Majesteiten Koning Leopold III en Koningin Astrid, het wapen van België en de Belgische en Congoleesche vaandels, biedt een grootschen aanblik.
Het feestmaal wordt voorgezeten door een Indischen priester in de aanwezigheidvan Z. Ex. Mgr. Kalacherry. Hij is omringd door den heer J. Persoons, Burgemeester, den Z. E. H. Deken van Haacht, Kan. Naulaerts van Mechelen, Z. E. H. De Roeck, pastoor van Tildonk, Z. E. H. Nijs, pastoor van Wijgmaal, Z. E. H. De Coster, Bestuurder van t Gesticht, Simons, onderpastoor, Z. E. Pater Van Gestel en talrijke Pastoors en Onderpastoors uit de streek.
De hartelijkstse stemming heerscht aan tafel, keurige spijzen worden aan de bezoekers voorgezet en om aan de gerechten een Indischen smaak te geven, hebben de Zusters de Indiërs met een indische plat Curry verrast.
De Fanfare van Tildonk en de meisjes van het pensionaat luisterden het feestje op met kunstvolle muziekstukjes.
Na een dankwoord door den Heer Burgemeester in naam der inwoners van Tildonk, voor het vereerend bezoek der Indiërs, stuurt Z. E. Heer Bestuurder De Coster andermaal zijn innigsten dank toe aan de Bedevaarders, van wege Religieuzen en leerlingen drukt hij den wensch uit, dat hun reis verder in de gelukkigste voorwaarden moge verloopen. " t Beste dat we u echter willen medegeven naar Indië, zegde spreker verder, zijn onze gebeden en offertjes voor de bekeering van uw schoon land.
Heel de zaal overeind, wanneer een Indisch priester de Zusters, leerlingen en menschen van Tildonk den innigsten dank der Indiërs toesprak, voor het koninklijk onthaal dat hun was te beurt gevallen.
In de hartelijkste stemming namen de Zusters afscheid van hun bezoekers.
Nog lang zal het voornaam bezoek der Kristenen uit Indië bewaard blijven in de harten te Tildonk.
De Zusters Ursulinen zijn zeer gelukkig hun bijzondere gevoelens van dankbaarheid en hulde aan de bevolking van Tildonk en omliggende dorpen te kunnen betuigen voor de zoo groote sympathie waarmede zij de Indische Bedevaarders hebben onthaald.
(Gazet van Haecht 18 mei 1935)
De Tildonkse Annalen
In Tildonk bracht dit ongewone bezoek een grote volkstoeloop teweeg en heel wat oudere inwoners herinneren zich thans nog deze unieke gebeurtenis. Eén onder hen is Zuster Hildegarde(Julia Vandenheuvel), die toen pensionaire was in het klooster en tevens lid van de V.K.S.J. (Vlaamse Katholieke Studerende Jeugd). In uniform en getooid met de typische lichtblauwe alpins zijn ze de bedevaarders gaan verwelkomen op de grens tussen Wespelaar en Tildonk. Een kleine anekdote is haar nog bijgebleven: in de grote zaal werd dus een feestmaaltijd aan de gasten voorgeschoteld en de deken van Haacht, die wel trek had, bediende zich royaal van de spijzen - prinsessenboontjes naar hij meende. Het bleek echter het in onze streek onbekende en kruidige currygerecht te zijn dat in zijn telloor belandde, hetgeen hem nadien niet zo bekwam
In de Annalen of jaarboeken van het Tildonkse Ursulinenklooster werd deze gebeurtenis tot in de kleinste details beschreven. Zo komen we te weten dat de groep pelgrims bestond uit 115 tot het rooms-katholiek geloof bekeerde Indiërs die afkomstig waren uit de hogere (hindoe-) kaste.
Naast Lourdes en Rome hadden ze reeds Parijs, Lisieux en Londen bezocht. In deze stad woonden zij het 25-jarig ambtsjubileum bij van koning Georg V, die tevens keizer van Engels-Indië was [iv].
Tildonk was voor de Indiërs een must, hier lag immers mee de bakermat van de missionering in hun streek! (zie: De Ursulinen van Tildonk in India - bijdrage 115, 16/6/2006).
Die maandag 13 mei 1935 om halfzeven s avonds arriveerden zij te Tildonk. Zij kwamen van Leuven waar zij het graf van pater Lievens bezochten. Met een daverende Brabançonne verwelkomde de fanfare Sint-Cecilia de verre gasten aan de dorpsgrens tussen Wespelaar en Tildonk. In rijen van vier vormden de geüniformde leerlingen van het pensionaat een erehaag. Vergezeld door zowat alle inwoners van het dorp met de burgemeester op kop bereikte de groep pelgrims het dorpscentrum waar pastoor De Roeck hen in de dorpskerk welkom heette.
De ontvangst in het klooster was uitbundig: aan de inkom had met een triomfboog opgericht met Engelstalige welkomstborden in het. In het midden van het koor van de kloosterkerk was een troon getimmerd die voorbehouden was aan Monseigneur Kalacherry.
Na de plechtige kerkdienst volgde een buffet waarop de Indische gasten werden getrakteerd op een authentieke kerrieschotel, hetgeen door hen uitermate op prijs werd gesteld. De schoolkinderen zorgden voor een muzikaal intermezzo en een Indisch genodigde nam plaats achter de vleugelpiano en speelde enkele Hindi-liederen. En naar goede gewoonte werd er tijdens het feestmaal duchtig over en weer gespeeched Omstreeks tien uur, na een verblijf in Tildonk van amper twee en een half uur, reden de autocars voor en vertrok de groep richting Brussel, alwaar hun de volgende ochtend een audiëntie van de koning te wachten stond. De "Tildonkse Annalen" vermelden nog de ontvangst van enkele telegrammen die eigenste avond vanwege het Vaticaan, het Belgische Koninklijk Huis en het Aartsbisdom Mechelen. Van een hoogdag gesproken !
[i] Overgenomen uit een artikel van Gordts J., Indische bedevaarters op bezoek in Tildonk in 1935, in HOGT 14 (1999) 279-287.
[ii] In Lourdes werd o.l.v. kardinaal Pacelli, de latere paus Pius XII, een grootse vredesbetoging gehouden. Halverwege de jaren dertig ervoer men immers reeds de dreiging van een nieuwe oorlog.
[iii]De Katholiek Actie was wat men noemde een herkesteningsbeweging. Ze draaide rond de clerus en werd ondersteund door dekerkelijke instellingen (parochies, katholieke scholen) en de katholieke lekenacties (kajotters, H. Hart-bonden, enz ).Het initiatief ging uit van paus Pius XI en zeer kenmerkend waren de vele massabijeenkomsten.
[iv]Engels-Indië besloeg het huidige India, Pakistan en Bangladesh. Het bestuur kwam in 1858 toe aan de Engelse Kroon en in 1876 verkreeg koningin Victoria de titel van Empress of India.In 1947 werd India onafhankelijk.
Foto: Enkele grondleggers en medestichters van de KWB werden gevierd tijdens een feestvergadering in 1970 in de Familia. Er is toen een foto genomen van de feestelingen (L > R): Karel Vendredy, Leon Bidée, Ernest Van de Velde, Omer Wollebrants en Albert Buelens. Half verscholen achter deze laatste ontwaren we Edward Pelgrims. Enkele pioniers waren er toen echter niet bij op die bewuste huldiging, met name Jules Van den Eynde, Prosper Lens, Frans Van Rillaer en Casimir Van Steenbeeck.
De KWB (de Kristelijke Werknemersbeweging)
De KWB (ofte in oorsprong de Katholieke werkliedenbond) heeft zijn wortels in de jaren dertig van vorige eeuw. Vanuit de vraag naar een aangepast kader van de Katholieke Actie voor volwassen mannen werden toen de eerste werkliedenbonden opgericht door oud-Kajotters. In de Tweede Wereldoorlog werden ACV en ACW feitelijk verboden. De Tildonkse KWB-afdeling was reeds in die periode actief.
In 1964 ging een hernieuwde werking van start met centraal een jaarlijkse studiedag waarop het voorbije jaar geëvalueerd werd, gevolgd door een grondige bespreking van de wensen en de plaatselijke problemen die door de leden aangebracht werden. De daaropvolgende jaren werden gekenmerkt door de uitbouw van groepswerkingen met een eigen dynamiek, maar binnen het kader van de afdelingsstructuur (toneelgroep, reisgroep, recreatieve sportgroepen met o.m. volleybal, voetbal, badmington). Verder werd er actie gevoerd naar allerlei instanties toe: - gemeentebestuur: om de woningbouw te stimuleren (nood aan woningen), wegenbouw (herinrichting staatsbaan), signalisatie aan de spoorovergangen - de kerk: misvieringen in het Nederlands en aangepaste uren, inbreng vanuit de pastorale raad,...
- sociaal: actie toegankelijkheid rolstoelgebruikers, vorming, gezinsproblematiek,... - cultureel: boekenfonds Reinaertuitgaven, actie 50 jaar Tildonkse bibliotheek Qua structuur was er het dagelijks bestuur dat door een schare wijkmeesters geruggensteund werd. Zo verdubbelde het ledental van 61 (1964) naar 123 (1972). Ook werd gestart met een ziekenzorgwerking, waarbij ziekenbezoek centraal stond.
Uiteraard was het niet gemakkelijk om al die groepen binnen de vereniging te houden. Er was dan ook een bestendig aanwezige drang in sommige groepen om een eigen financieel beheer te hebben en op die manier zijn er bepaalde groepen de KWB ontgroeid (zoals de volleybal-sportgroep).
Vandaag de dag is de Tildonkse KWB springlevend met eigentijdse activiteitenzoals de Smulfietseling, Café Mangé, wandelweekends, 't jogclubje, stratenloop Terwijl verder de traditionele kaartavonden, de voordrachtavonden, de jaarlijkse voettocht naar Scherpenheuvel, nog steeds op het menu staan. Tegenwoordig richt de werking zich tot man én vrouw, met dezelfde sociale ingesteldheid als deze waarmee indertijd gestart werd.
Na een intense beschieting van het klooster op 12 september 1914 bleef het lievevrouwenbeeld intact. Wel 200 kogelinslagen 'omringden' het beeld. Enkele maanden nadien nam een Duitse fotograaf deze foto en schreef een Duitse onderofficier er een mirakelgedicht over.
Een Tildonks 'mirakelgedicht' uit de Grote Oorlog
In het huidige receptielokaal van de middelbare school Sint-Angela bevindt zich een merkwaardig lievevrouwenbeeld op een sokkel tegen de muur.
Tijdens de krijgsverrichtingen in september 1914 werd het Tildonkse klooster onder vuur genomen. Dat was bij de Tweede Uitval van het Belgisch leger vanuit Antwerpen waarbij op 11 en 12 september in onze omgeving fel gevochten werd.* Het lokaal waar het bewuste beeld omhoog hing werd als het ware doorzeefd met kogels, doch het beeld zelf bleef ongeschonden! Meer was er niet nodig om er een mirakelbeeld van te maken. Zekere Duitse vizefeldwebel**Hehl schreef het gedicht: Die Madonna im Kugelkranz', een gedicht dat duidelijk bedoeld was voor het Duitse hinterland en dat een zeker verwijt in zich hield in de trant van: 'kijk eens Belgen wat jullie jullie eigen kloosters aanrichten'. Zuster Alphonse Vermoesen vertaalde de tekst later naar het Nederlands maar voegde er nog een laatste strofe aan toe: red het vaderland.... Op die manier werd het mirakelbeeld als het ware gerecupereerd door de Belgen. En dan was er nog de Kerk die garen spinde bij het 'mirakel'..
We geven zowel de vertaling als de originele tekst van het Tildonkse mirakelgedicht. Het beeldje en de muur met de kogelinslagen bevinden zich nog altijd in de toestand van september 1914.
* De beschieting gebeurde dus niet door het Duitse leger, zoals eerder foutief geschreven werd (zie: Wespelaar-Tildonk in oude prentkaarten deel 2, laatste blz.). In het volgend nummer van het Haachts Oudheid- en Geschiedkundig Tijdschrift (HOGT), dat in september 2006 verschijnt, komt een artikel van Roger Casteels waarin juist deze periode in het klooster van dag tot dag beschreven wordt: Dagboek van de ursulinen van Caen, omtrent hun belevenissen te Wespelaar en te Tildonk tijdens de Eerste Wereldoorlog. **http://de.wikipedia.org/wiki/Vizefeldwebel
Deze foto is nog genomen in de oude jongensschool achter het vroegere gemeentehuis. De schooljongens van toen zijn nu prille zestigers.
Overloop even mee (L > R):
Bovenste rij: Frans Janssens, Jefke Janssens, Gust Verbiest, Jos Laurens, Lucien De Cat
Tweede rij boven: Arthur Stroobants (de hoofdonderwijzer), Willy Vanderleyden, ?, Raymond Vandenbroeck, Herman Avonds, Willy Artois, Paul De Coster, Raymond Vandenhoudt, Miel Gordts
Tweede rij onder: Freddy Neefs, Jean Moelants, Tarci Verbelen, André Engelborghs, Jan Thijs
Onderste rij (zittend): René Wouters, Paul Mertens, Mathieu Van Meerbeeck, Fons Debecker, Paul Nipal
Deze 'groene straat' is uiteraard de Gebroeders Persoonsstraat (vroeger toepasselijk de Nieuwe baan genoemd). De straat werd immers aangelegd doorheen een stuk grond dat in bezit was van de gebroeders Jules en Alfons Persoons (stichters-eigenaars van de fabriek in melkontromers in de Kruineikestraat). Ze loopt van de Dorpstraat tot aan de vaartdijk. De gronden, voordien gekend als de Deugniet, waren ooit eigendom van het Iers College te Leuven. Twee grote villas met mooie tuinen werden er in de periode 1928-1932 opgetrokken door de families Jossa en Persoons (later dr. Petit). Deze tuinen bepalen thans het groene straatbeeld. Ze zullen ook opgenomen worden in een eerlang te verschijnen boek in de prestigieuze reeks 'Historische tuinen en parken van Vlaanderen' - regio Haacht (cahiers Monumenten & Landschappen).
(11 antwoorden waren juist, één iemand liet zich misleiden door de Groenstraat)
Opgave 11 -> zie rechterkolom. In 1990 werd de kerktoren volledig gerestaureerd. Over deze toren gaat ditmaal de vraag. Wie deze keer helemaal zeker wil zijn van het correcte antwoord op de fotovraag, die zal heel goed moeten kunnen klimmen...
De foto dateert van 13 september 1931. Van L > R herkennen we: Maurice Paeps, Marie Vrebos (e. Maurice Paeps) of Marie van Klet, Marie Goossens (e. Gust Vandenbroeck), de man met het loodjesgeweer is Gust Vandenbroeck, alias Gust van Loes. Het kind behoorde niet tot het Tildonkse gezelschap.
TERZIJDE: Dat men in Tildonk soms creatief is met het gebruik van de bijnamen leren ons volgende twee voorbeelden:
- Iedere geboren Tildonkenaar kent Marie Vrebos als Marie van Klet (haar moeder noemde namelijk Coleta Pierco), haar man Maurice Paeps werd dan ineens ook maar Maurice van Klet; - Yvonne Ver Elst is de dochter van Jules Ver Elst, oftewel Juul van Pië Minnekes. Logisch zou zijn dat men dan spreekt van Yvonne van Juul van Pië Minnekes. Is een mond vol, in de praktijk kort men dan maar in tot: Yvonne van Pië Minnekes...
Foto: Pros Lens met zijn vader en moeder voor het eerst op de foto tijdens Leuven-Kermis in 1912. Geflankeerd door zijn wat onwennige ouders, staart hij onbevangen in de lens. De fotografie was toen nog niet doorgedrongen tot in de dorpen en de mensen maakten van deze enige gelegenheid gebruik om zich te laten fotograferen. Elk jaar installeerde zich op de Leuvense Graanmarkt een fotograaf en de tweede maandag van Leuven-Kermis bezochten de Tildonkenaars de kermis en lieten er hun foto nemen. Ze konden dan een achtergrond kiezen uit meerdere blikken platen met allerlei decors erop. De kleine Pros (7 jaar oud op de foto) had gekozen voor een automobiel, een nog onbereikbaar ding voor de gewone man toen... Op de achterkant van de foto staat gedrukt: 'Photo Moderne, Sam. De Winter-De Langhe'.
Leuven-foor
Leuven-kermis, of Leuven-foor zoals ze hier ook zeggen, heeft altijd een enorme aantrekkingskracht gehad op de inwoners van de dorpen van ver in de ronde, dus ook op die van Tildonk. De mensen gingen naar Leuven-Kermis om er zich te amuseren en ook omdat er dingen waren die ze in het dagelijkse leven in hun dorp niet tegenkwamen. Er bestonden vroeger immers erg weinig ontspannningsmogelijkheden. Naast de foor met zijn vele attracties zoals spookkot, ballenkot, schietbarak, enz., was er de maandag van Leuven-Kermis jaarmarkt met de befaamde vee- en paardenmarkt op en rond het Sint-Jacobsplein. Deze veemarkt dateerde al van 1827 en er was geen enkele boer van kilometers in de omtrek die deze attractie wou missen. Heden ten dage is de jaarlijkse 'pjèiremet' trouwens nog steeds een publiekstrekker. Zelfs in ons taalgebruik kreeg het Leuvense kermisevenement een plaats. Van een zeer wispelturig iemand zegt men nog wel eens: 'Dië'n es zoeë zot as Leuve-foeër'.
107) DE JUBILEE VAN LEWIEKE NACKAERTS EN VIRGINIE HENDERICKX
Augustus 1946: Gouden bruiloft op de Sussenhoek
Louis Nackaerts (°Tildonk 8 oktober 1862, +Tildonk 3 oktober 1948) en Virginie Henderickx (°Kampenhout 7 juni 1870, +Tildonk 20 februari 1956) waren vijftig jaar getrouwd en dat werd in stijl gevierd. Bemerk op de achtergrond de versierde rijwoningen in de Terbankstraat (Sussenhoek). De koets was afkomstig van de brouwersfamilie Van Roost uit Werchter (Jack-Op). Het was burgemeester Jules Persoons (getrouwd met een Van Roost) die dat geregeld had.
We herkennen: - in de koets; de jubilarissen Louis Nackaerts en Virginie Henderickx - de meisjes vooraan: Lucienne Gordts, Jeanne Nackaerts, Maria Puttemans, Josée Gordts - de jongens naast de voerman: Rikske Nackaerts, Albert Puttemans
We vervolgen onze Tildonkse dialectreeks. Aanvullingen of verbeteringen, doormailen a.u.b. In de vorige bijdrage werden enkele woordjes van de letter P vergeten; die komen er hier vooraan bij.
Foto: Een zicht op het dorpscentrum van Tildonk in 1900. De foto is genomen vanop de vaartdijk. Dit is een van de foto's die je zal tegenkomen in het boek TILLOENK VRUGER.
Het nieuws ging al een tijdje als een lopend vuurtje doorheen Tildonk, het heeft dus weinig zin om het nog langer stil te houden:
TILLOENK VRUGER wordt te boek gesteld!
Eind oktober 2006 verschijnt een boek over het verleden van Tildonk. Auteur: Jan Gordts. Braakliggend terrein, want dit is het eerste boek dat over het rijke verleden van het dorp en zijn inwoners wordt uitgebracht. U zal er meerdere artikeltjes van de weblog in herkennen, doch de teksten worden heel wat meer uitgediept en er wordt vooral de nodige aandacht besteed aan de fotos. In de blog zijn we beperkt tot 1 foto per artikel, in het boek valt die beperking weg en dat zal je merken!
Het wordt een zeer luxueuze uitgave: 224 paginas, 300 fotos. Afm. boek: 21 x 29,7 cm (Din A4), op 150 gr. zwaar maco papier. Hardcover met reliëfindruk, gebonden, stofwikkel 4-kleurendruk. De druk gebeurt bij de gerenommeerde drukkerij Peeters (Oriëntaliste) te Winksele.
Inhoud 1. Tildonk doorheen de geschiedenis 2. Het klooster 3.De vaart 4. De kerk en kapellen 5. De oude boerderijen 6. Over verenigingen 7. De dorpspolitiek 8. Schooljeugd 9. Dorpsfiguren en folklore 10. WO I en II 11. Over Tildonkse families 12. Varia
De voorintekenprijs tot 25 september 2006 is vastgesteld op 28 (+ evt. 4 verzendingskosten).
Vanaf 26 september 2006 wordt de prijs 34 (+ evt. 4 verzendingskosten). Voor verzendingen buiten België neemt u best vooraf contact op.
Het boek TILLOENK VRUGER wordt voorgesteld tijdens de TENTOONSTELLING door de Tildonkse kunstenaars Sigrid Joosen en Jos Hermans, op de weekends van 28 en 29 oktober en van 4 en 5 november 2006, in de Mariazaal van het ursulinenklooster te Tildonk (za: 14-20u; zo: 10-20u).
Voor de uitgave van het boek en de organisatie van de tentoonstelling tekent het collectief TILDONK LEEFT!.
Waar werd geboren te Tildonk op 12/1/1868 en stierf er op 30/7/1944. Petronella werd eveneens te Tildonk geboren op 17/1/1869. Ze stierf enkele maanden eerder dan Waar, namelijk op 28/1/1944. Na hun huwelijk op 10/5/1890 boerden ze in de Mortelstraat (in het huis waar later hun zoon René Evers ook woonde). Waar Evers was een aanhanger van de 'varkens' (Verenigde Vrienden). Hun 50-jarig huwelijksjubileum greep plaats op 10 mei 1940, de dag dat de oorlog uitbrak in ons land! Ze hadden een ganse oven rozijnenbrood gebakken voor het feest. Deze broden hebben ze dan noodgedwongen maar meegenomen op de vlucht...
Op een terrein achter het brughuis werd tijdens de oorlogsjaren een tijdje voetbal gespeeld onder leiding van François De Potter, een gekend voetballist toen. Enkele decennia later (1959) stond hij samen met Gaston Pinoye en Louis Gordts mee aan de wieg van FC VV Tildonk.
(L > R) Boven: Robert Vandamme (Robert van Proemme), Warre Heymbeeck uit Wespelaar, Frans Vandenhoudt (Frans van Kappers), helemaal achteraan Fons Leroy (de Lange van Profeet) Jules Vankrieken (Boske Verkrieken), wat lager Louis Gordts (Coppi); onder: Jules Artoos, Jean Jacobs (?), François De Potter (Swoi Potter), Gaston Pinoye (Gastonke de sleger), Raymond Bisschop (Raymond van Fuë).
In De Nieuwsbode* van 1944 werd melding gemaakt van de Tildonkse voetbalploeg die uitkwam tegen Sparta Haacht: 12/2/1944 Zondag 23 Januari te 14,30 u: Groote bekerwedstrijd tusschen de elftallen van FC Sparta Haacht-Statie en Tildonk (versterkt). Uitslag: 2-0. 6/5/1944 Zondag aanstaande 7 Mei te 14u30 ter gelegenheid van Haacht-Statie kermis: groote veteranen wedstrijd voor personen boven de 35 jaar, tusschen Sparta Haacht Statie en SV Tildonk (uitslag: 2-2). Te 10u30 voormiddag treedt een jeugdopstelling van Sparta op tegen SV Tildonk. Aan supporters zal het dien dag wel niet ontbreken.
De Nieuwsbode was een door de bezetter gecontroleerd weekblad dat vanaf augustus 1941 de bestaande weekbladen uit het arrondissement Leuven verving (De Gazet van Haacht - De Koerier, Haacht; De Haechtenaar, Haacht; Het Advertentieblad, Leuven; De Klok, Aarschot).
Het huis staat op de hoek van de Mortelstraat met de Lipsestraat, de zijgevel met het gevelkapelletje leunt aan tegen de LIPSESTRAAT. Deze huizenrij werd indertijd opgetrokken door de gebroeders Persoons (van de ontromersfabriek). In 1954 werden de huisjes verkocht voor sommen die schommelden tussen de 35.000 en 64.000 Bfr (875 en 1.600 EUR). Waar is de tijd!
(Bijna niemand weet blijkbaar van het bestaan af van dit bouwkundig kleinood: slechts 1
juist antwoord, 5 foute)
Opgave 10 -> zie rechterkolom. De volgende vraag moet gewoon iedereen juist hebben!! We zoeken de straat die zo prachtig groen aangekleed is. Een hint: deze straat dateert van na 1935.
Foto: Het wapenschild van adellijke familie de Lalaing, en sedert 1967 dat van Tildonk, wordt heraldisch als volgt omschreven: een ovaal schild van keel met tien aaneengesloten en aanstokkende ruiten van zilver, 3, 3, 3, en 1 geplaatst, het schild gehouden door twee omziende griffioenen van goud en getopt met een kroon van drie fleurons gescheiden door twee groepen van drie parels (beschrijving die voorkomt in het koninklijk besluit van 12 juni 1967).
Tildonk, zijn heren en zijn wapenschild
De schepenen van Tieldonc gebruikten een zegel met een leeuw. Afdrukken van dit zegel bevinden zich in het Algemeen Rijksarchief van Brussel (jaren 1311, 1403, 1458 en 1480). Waarschijnlijk is het de leeuw van Brabant. In 1967 verzocht het gemeentebestuur van Tildonk om een eigen wapenschild. De keuze viel op het wapen van de laatste heren, de graven van Lalaing en Tildonk, zoals het voorkwam op het zegel van Maximilaan-Karel van Lalaing in een charter uit 1787 met betrekking tot de heerlijkheid Zandbergen. Tildonk was al tot graafschap verheven in het jaar 1699 ten gunste van Charles lArchier. De familie l'Archier voerde als wapen: in goud een keper van lazuur, vergezeld van drie klavertjesvan hetzelfde , het schildhoofd van sabel beladen met een gaande leeuw van het veld, genageld en getongd van keel, het schild gehouden door twee adelaars van sabel, gebekt en gepoot van goud. Marie-Catherine lArchier was de enige dochter en erfgename van de graaf van Tildonk. Op 31 januari 1703 werd zij de echtgenote van Maximiliaan-Jozef van Lalaing, burggraaf van Oudenaarde, die in 1707 als graaf van Tildonk tot de Staat der edelen van Brabant werd toegelaten. Hij werd op 13 januari 1711 tot vertegenwoordiger van de adel gekozen. Op dat ogenblik was hij reeds weduwnaar aangezien Marie-Catherine lArchier in 1709 stierf. Zij liet drie kinderen nawaarvan de oudste Karel-Jozef, graaf van Lalaing en Tildonk, huwde met Maria-Camilla de Beer en kamerheer werd van Hunne Keizerlijke en Koninklijke Hoogheden. De volgende in rij was Maiximiliaan-Karel, graaf van Lalaing en van Tildonk, heer van Zandbergen, die huwde met Anna-Maria, dochter van Frederik-Frans, baron van Draeck. Deze schonk hem zeven kinderen, waaronder Karel-Jozef-Ghislain, graaf van Lalaing en van Tildonk, geboren in 1758 en gestorven te Brussel in 1816. De laatste feodale heer stamde af van een oud adellijk geslacht dat zijn naam ontleent aan de baronie van Lalaing in Henegouwen. De familie de Lalaing is gekend sedert de 12de eeuw en telde onder haar leden 12 ridders van het Gulden Vlies, 3 stadhouders van Holland en 7 groot-baljuws van Henegouwen. Toeval wil dat deze familie ook een grote rol speelde in Hoogstraten, waar Tildonks veruit bekendste figuur, pastoor Lambertz, van afkomstig was. Dit schiep een zekere band tussen de Tildonkse pastoor en de Tildonkse heer. Voor alle duidelijkheid: de heren graven de Lalaing, graven van Tildonk, hebben zelf nooit in Tildonk gewoond...
Het Tildonkse gemeentewapen werd uitvoerig beschreven in het artikel: Zegelbeschrijving en wapenkunde van de Belgische gemeenten, Tijdschrift van het Gemeentekrediet van België 86 (1968), 200-201.
Foto: De boerengilde van Tildonk op bezoek bij de bloemmolens van de Boerenbond te Merksem in 1957. Een uitstap naar de bloemmolens van Merksem stond indertijd blijkbaar bij elke boeren- en boerinnengilde uit de streek op het programma. Even traditioneel werd daar van de groep dan een foto gemaakt. En zo zijn de deelnemers van deze uitstap tot ons gekomen. We gaan het rijtje af (L > R): Boven: Frans Verbelen (Dormaalhoeve), ?, Lutgarde Verbelen, Gustaaf Raymaeckers (Buken), ?, ?; Midden: Matthieu Thijs, Jules Van Langendonck (agent van de Tildonkse Raiffeisenkas), René Van Horenbeek, Albert Uytterhoeven (Terbankhoeve), Mieleke Verschaeren (knecht op de Terbankhoeve), Tist Vandenschrieck; Onder: Ludo Verbelen, Fons Vandenacker, Pol Verbelen (Dormaalhoeve), broekventjes Jaak Verbelen en André Uytterhoeven, Jaak Raymaeckers (Buken), Charel Raymaeckers (Buken), Pol Uytterhoeven, ?. De Boerengilde (nu Landelijke Gilde en Bedrijfsgilde) In De Boer van augustus 1894 werd de oprichting van een nieuwe Boerengilde te Tildonk aangekondigd. Daarnaast werden een aankoopafdeling, een spaar- en leengilde (1898) en een plaatselijk verzekeringspunt opgericht. Vijf jaar later schreef pastoor Vandepoel in zijn Beschrijf van Thildonck: Er bestaan de volgende maatschappelijke werken: Een Boerenbond (175 leden) voor doel hebbende aan de landbouwers gelegenheid te geven aan voordeelige prijzen goede chimieke meststoffen aan te koopen, alsook voeder voor hunne dieren en werktuigen in den landbouw gebruikt. Eene Raiffeisen-kas voor doel hebbende aan de landbouwers gelegenheid te geven om in voordeelige voorwaarden geld te kunnen in leen nemen, wanneer ze dit noodig hebben voor zaken die hun bedrijf aangaan. De kas ontvangt ook het geld dat de landbouwers er willen in storten. In 1923 was het bestuur samengesteld uit: Emiel Van Essche (Miel van Lieres), voorzitter; E. H. Simons (de onderpastoor), proost en secretaris; Frans Artoos, Fons Bisschop (Fons van Rikkes), Jan Baptist Engelborghs, Arthur Vandevelde en Ferdinand Van Gorp, bestuursleden. In 1926 ontstond de Tildonkse Boerinnengilde en rond 1930 werden de BJB-meisjes- en de BJB-jongensafdelingen opgericht. De jaren dertig brachten de nodige problemen (failliet Middenkredietkas, opkomst Boerenfront, melkstakingen), doch lokaal bleef de Boerengilde goed standhouden. In het expojaar 1958 was volgend bestuur actief: Pol Verbelen, voorzitter; Maurice Paeps, ondervoorzitter; E.H. Lornoy (de onderpastoor), proost, opgevolgd in 1959 door E.H. Van Hoof (de pastoor); Juul Van Langendonck, secretaris; Emmanuel Vandevenne, René Janssens, Raymond Bisschop, Albert Uytterhoeven, Pol Uytterhoeven, Victor Van Rillaer, bestuursleden. In 1972 werd de werking van de Boerengilde opgesplitst in de Bedrijfsgilde (beroepsvorming) en in de Landelijke Gilde (socio-culturele werking). Een jaarlijks weerkerende activiteit was het teerfeest, maar daarnaast werden ook heel wat voordrachten gehouden die vooral een vormend karakter hadden.
De Landelijke Gilde is nog steeds een zeer actieve vereniging die zich ondanks de stille teloorgang van de boerenstiel wist te handhaven. De werking van de vereniging richt zich tot de ganse landelijke bevolking en jaarlijks terugkerende activiteiten zijn de fotozoektocht, het sinterklaasfeest en de kerstboomverbranding...
Voor bovenstaande gegevens gingen we te rade bij de tentoonstellingsbrochure 100 jaar landelijk leven in Tildonk, Landelijke Gilde Tildonk, 1994, waaraan we indertijd meewerkten.
Foto: Dit bleef er over van het eertijds statige brughuis nadat de Duitsers op 20 augustus 1914 Tildonk binnenvielen. De foto stond afgedrukt in Le courrier de l'Armée - De Legerbode van 14/9/1919. In het onderschrift heeft men het over het huis van de sluismeester i.p.v. de brugdraaier, maar daar gaan we hier niet over zitten vitten...
99) TILDONK BLOEMENDORP 1976, DE DOOP VAN JAN EN BABS
Foto: De Tildonkse reuzen Jan en Babs, hadden na hun installatie in 1976 een vaste begeleidingsgroep van de Landelijke gilde. Hier op verplaatsing in Erps-Kwerps. We herkennen (L >R) vooraan: Fred Timmermans, Maurice Paeps, Miel Pittevils, Bère Uytterhoeven; naast de reuzen: Marc Vandevenne, André Uytterhoeven, Paul Mertens, Florent Coekaerts. De reuzen werden gedragen op de sterke schouders van de gebroeders Paul en Ludo Uytterhoeven.
Tildonk
Bloemendorp 1976, de
doop van Jan en Babs
In
1976, op de vooravond van de fusies van gemeenten, bruiste het van de
activiteiten in Tildonk. De enkele jaren voordien opgerichte Kultuurraad wou
dit laatste jaar van de zelfstandigheid van de gemeente niet onopgemerkt laten
voorbijgaan. Alle aangesloten verenigingen werden aangepord en Tildonk werd
uitgeroepen tot Bloemendorp met een ganse reeks feestelijkheden als
gevolg.Het Fusiespel met een optocht
doorheen de bebloemde gemeente was een eerste hoogtepunt. Maurice
Vandenheuvel, werkzaam op het klooster, en dit bijgevolg door en door kennende,
herinnerde zich het verborgen bestaan van de reuzen, of tenminste van hetgeen
ervan hen restte. Besloten werd om de reuzen een tweede leven te geven. Met
veel inzet werden de gammele geraamten opgelapt en werden de twee herontdekte
hoogheden voorzien van nieuwe kledij. Ze ontvingen een eigentijdse naam, Jan en
Babs, naar de Tildonkse patroonheiligen Sint-Jan-de-Doper en Sint-Barbara. Jan
kreeg de blauwe kiel met faas aangepast, Babs de rode neusdoek om het hoofd en
een grote mand met bloemen onder de arm. De voordien burgerlijke reuzen werden
'boerenreuzen', het uitgesproken landelijk verleden van Tildonk in gedachte,
maar tevens 'bloemenreuzen' in het kader van 'Tildonk Bloemendorp'. Onder
grote publieke belangstelling werden ze officieel ingeschreven in de registers
van de burgerlijke stand waarbij dr. Karel Monden in een humoristisch rijmdicht
het verleden van Jan en Babs uit de doeken deed.* De peters en de meters
strooiden gul, zoals dat hoort, de doopsuiker in het rond. **
Na hun optredens in dat beruchte jaar 1976 zijn de Tildonkse reuzen nog
meerdere malen in het openbaar verschenen o. m. te Haacht, Wespelaar, Buken,
Erps-Kwerps, Waanrode...Hierbij zorgde
de Landelijke Gilde van Tildonk in aangepaste kledij telkens voor een vaste
begeleiding. Ook verraste het reuzenpaar ondergetekende (notabene peter van de reuzin)
bij het verlaten van de kerk na zijn huwelijksmis...
* Het fameuze rijmdicht van Karel Monden:
Jan & Babs van Tildonk
In de familie der reuzen was de eerste Goliath die kreeg ne steen en stierf in een bloedbad. Ging het met Antigoon, de bedwinger van de Schelde niet veel beter af, toen Brabo hem op de boksring aftelde, dan is het met onze reuzen veel beter gegaan en is over hen de volgende legende gedaan.
Antigoon had ergens in Brabant een lief van groot ras en voor hij stierf zorgde hij ervoor dat zij in verwachting was. De afstammeling van 't lief en dus van Antigoon, was onze reus, het is dus hunne zoon. En toen hij bij 't graven van de vaart aan 't werk werd gezet, zocht hij bij onze reuzin, die leefde in de bossen van de graaf, een beetje verzet.
Het Tildonkse volk vergat die grote wezens tot ze in 1930 op de 100 jaar onafhankelijkheidsfeesten weer verrezen. Ze gingen toen in de stoet en nu nog zijn er die getuigen, dat de reuzin een schoon was, en de reus nogal ne ruige... In 1935 werden ze dan 't laatst in Buken gezien en toen verdwenen ze weer, voor de oorlog misschien.
Na 41 jaar van aftakeling en slijtage werden ze dan gevonden in 't klooster op de bovenste etage. Ze werden dan geschoren en gewassen, gekamd en een zalfke op de krassen. Nageltjes geknipt en in een nieuw kleedje gezet, dan nog opgeblonken, zij ne sjaal en hij een pet.
Zo werden zij, bijna voor eeuwig vermist, door de Tildonkenaren weer opgedist.
TILDONK DORP BEGROET U ALLETWEE RUIKT NU MET UW GROTE NEUZEN TILDONKS BLOEMENZEE!
** Peter en meter van reus Jan zijn Maurice Vandenheuvel en Irène Paessens-Frans; peter en meter van reuzin Babs zijn Jan Gordts en Josepha Monden-Perdieus.
Ben je benieuwd of je familienaam voorkomt in de blog? Of zoek je info over bvb. het klooster, 'varkens en beren', de vaart, ... Breng je zoekterm hierboven in en je krijgt onmiddellijk ALLE artikels waarin deze term voorkomt!
ZEKER EENS PROBEREN! DIT WERKT DUS NIET MEER
DE FOTO'S IN DE BLOG
Gebeurlijke miniatuurfoto's in het middengedeelte kan je doorgaans vergroten door erop te klikken.
De foto's in de linker- en rechterkolom echter niet, ze zijn dan ook veeleer bedoeld als opsmuk. Het gros kwam je wel al eerder tegen in een artikel in het middengedeelte.
.
WARM AANBEVOLEN
Voor slechts 34 € word je lid van HAGOK, de Haachtse Geschied- en Oudheidkundige Kring. Als lid kan je de meeste activiteiten van HAGOK gratis meemaken. Ontvang je HOGT, een glossy magazine met tientallen kleuren- en andere foto's; elk jaar goed voor meer dan 300 blz. streekgeschiedenis, heemkunde, genealogie, archeologie en wetenschappelijke bijdragen over de dorpen van de driehoek Aarschot-Leuven-Mechelen.
Als lid kan je de artikels over Tildonk, naast alle andere reeds verschenen artikels, en dat zijn er ondertussen meer dan 1400 (!), ten allen tijde gratis online raadplegen. Over Tildonk zelf verschenen doorheen de tijd heel wat uitgebreide bijdragen:
Arnold Bonne & Jan Gordts, Cimorné gezien in Tildonk
Jan Gordts, Raar maar waar?! De Tildonkse Sint-Jan-de-Doperkerk is gezegend met een merkwaardige preekstoel
Jan Gordts, Een geval van overbemesting te Tildonk in 1795
Arnold Bonne, West-Vlaamse WO I-vluchtelingen, poserend voor Hôtel du Cygne (1918)
Jan Gordts, Zieltjes redden in 1827. Tildonkse pastoor Lambertz neemt mes van chirurgijn Beckers ter hand
Jan Gordts, Jacobus Evers (°Tildonk 1828), een 'filius septimus' of zevende zoon
Arnold Bonne, Jan Gordts & Freddy Vens, De grauwzusters van Roeselare en andere vluchtelingen tijdens de Eerste Wereldoorlog in Tildonk
Jan Gordts, 1848, de jonge Tildonkenaar Gaspar Gielielmus Engelborgs overlijdt in den vreemde
Kristien Suenens, Een man, duizend vrouwen. De ursulinen van Tildonk
Jan Gordts, 'Ge moet niet alles geloven wat in de gazetten staat...'
Jan Gordts, Vondelingen te Tildonk op het einde van de 18de eeuw
Jan Gordts, De memoires van Tildonks brugdraaier Jozef Mommaers, alias 'Jef van de brug' (1873-1968)
Jan Gordts, Lucienne De Keuster (1923-2015) dochter van de sassenier van Tildonk. Een vergeten partizane
Jan Gordts, Lokalisatie van enkele 18de-eeuwse gronden te Tildonk. Een oefening
Peter Dejaegher, Het gevecht aan de Lips (1266)
Jan Gordts, André Van Aerschot & Jan Cleynhens, Begin september 1944: de bevrijding van Haacht en omgeving
Jan Gordts, Betwisting rond een in 1820 te Tildonk gevonden geldpot
Ward Caes, Een zilvermunt van keizerin Maria Theresia of een pot bier in 1750?
Jan Gordts, 'Life in a Belgian Convent: A Sydney Girl Abroad'. Een relaas uit 1913 door Maie Mason, Australische oud-leerlinge van de Tildonkse ursulinenkostschool
Jan Gordts, Liedeken op de groote moordery geschied tot Tildonck in den nagt op Gulde Mis (1837)
Jan Gordts, Marie Antoinette Caroline van der Gracht de Fretin en het kasteel ter Elst te Tildonk
Jan Gordts, Voorjaar 1814. Het veldleger van "de Zwarte Hertog" Frederik Willem van Brunswijk strijkt neer in onze dorpen
Roger Casteels, Uittreksels uit het frontblad 'Het Kanton Haacht onder de wapens' - (Thildonck)
Jan Gordts, Wat mispeuterden de Tildonkenaren zoal een goede honderd jaar geleden? Een verhaal van onder meer 'varkens' en 'beren'
François van der Jeught, Een nieuwe Van den Gheinklok voor de kerk van Tildonk in 1601
Jan Gordts, Het Tildonkse ursulinenklooster, litho op postkaart 1903-04
Jan Gordts en Guido Abts, De preekstoel met de verkeerde parochieheilige
Germaine Verheyt, 'Maurice Neefs, een oorlogsslachtoffer uit Tildonk
Jan Gordts, Openbare boedelverkoop in 1771 van de Tildonkse hoeve van 'de Tafel van de Grote Heilige Geest van Leuven' (Hof Ter Leeps)
Jan Gordts, Leerlingenwerving voor de internationale kostschool van de Tildonkse ursulinen in de 19de en 20ste eeuw
Jan Gordts, Bijna vier eeuwen Tildonkse pastoors (1626-1999)
Willy Van Langendonck, De waternaam Lips
Hubert Simonart, Tildonk-Banneux 1933-2008. Een uitzonderlijke band
Jan Gordts, Het testament van kanunnik Philippus Van 't Sestich (+ Tildonk 15 oktober 1764)
Jan Gordts, De Tildonkse processie van weleer
Willy Van Langendonck, Het toponiem Tildonk
Jan Gordts, Een Tildonks politiereglement uit 1837
Jozef Hamels, Renners uit onze regio: Maurice Croon
Jan Gordts, De Tildonkse galg
Roger Casteels, Dagboek van de ursulinen van Caen over hun belevenissen te Wespelaar en Tildonk tijdens de Eerste wereldoorlog
Jan Gordts, Tildonk ten tijde van de Oostenrijkse Successieoorlog (1741-1748)
Louis Swiggers, Over Tildonkse dorpsfiguren: Jakke Vanden Acker, alias Sinterklaas; de smed; Jef van Woil; Lewie Van Krieken; Plien Borreman
Jan Gordts, De geschiedenisles van schoolmeester Paulus Goossens over Tildonk (1856)
Roger Casteels, Het Tildonkse ursulinenklooster en de Eerste Wereldoorlog
Jan Gordts,Tildonk beschreven rond 1830 in de 'dossiers d'expertise' van het kadaster
Jozef Hamels, Renners uit onze regio: met Tildonkse connectie
Henri Vannoppen, De familie de Behault du Carmois tegen de achtergrond van de samenleving van Tildonk
Jan Gordts, De Tildonkse notarissen in de periode 1758-1920
Jan Gordts, De bewogen carrière van Leon Vincart, gevolmachtigde minister van België in Venezuela (°Huy, 22 april 1848 - +Tildonk, 6 juli 1914)
Maurice Vandenheuvel, In 1945 was het klooster van Tildonk een Brits legerhospitaal
Jan Gordts, Knechten op de vuist in het 18de eeuwse Tildonk
Jan Gordts, De Tildonkse reuzen Jan en Babs in de kijker
Jan Gordts, Over oude Tildonkse pachthoven. Het hof ter Elst, van pachthof van de abdij van Affligem tot kasteelhoeve van de families Van 't Sestich en Snoy
Jan Gordts, Over oude Tildonkse pachthoven. Het hof te Bettenrode, win- of pachthof van vele heren
Jan Gordts, Gaf Sus Artoos zijn naam aan de Tildonkse wijk Sussenhoek?
Maurice Vandenheuvel, Het Janssenskapelletje (1852) en de familie Janssens te Tildonk
Jan Gordts, Het Tildonks Sticht in de periode 1818-1832, voorloper van het latere ursulinenklooster
Jan Gordts, De Tildonkse handbooggilde van St.-Sebastiaan in het begin van de 18de eeuw
Jan Gordts, Tildonkse notarissen in de periode 1758-1920
Henri Vannoppen, Schilderijen en kunstwerken rond de notarisfamilie Verzyl te Tildonk
Jan Gordts, De grote kloosterbrand te Tildonk in 1928
Henri Vannoppen, De familie de Behault du Carmois tegen de achtergrond van de samenleving in Tildonk
Jan Gordts, Indische bedevaarders op bezoek te Tildonk in 1935
Maurice Vandenheuvel, Met Tildonkenaars op de vlucht in mei 1940
Jan Gordts, Het ploeg-handmerk van Louis Van Bolle, schepen van Tildonk (1664)
Marleen Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk. De Art Nouveauzaal
Roger Casteels, Op 26 mei 1940 verloor Tildonk 2/3 van zijn onderwijzerskorps
Marleen Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk:een bouwhistorisch en iconografisch overzicht
Jan Gordts, 12/8/1942: een Engels gevechtsvliegtuig stort te pletter in Tildonk
Jo Vandesande, Een 18de-eeuwse kaart van Tildonk en Wespelaar
Jos Cools, Tildonk
Jan Gordts, Een drievoudige moord te Tildonk in 1837
Henri Vannoppen, Een beeld van de gemeenten Haacht, Tildonk en Wespelaar rond 1830
Jo Vandesande, Motten en heerlijkheden te Tildonk. Deel II: De heerlijkheid Lauwendries
Jo Vandesande, Motten en heerlijkheden te Tildonk. Deel I: De heerlijkheden Tildonk, Ter Borcht (Nieuwenborg) en Oudenborg, vanaf hun ontstaan tot omstreeks 1650
Bart Minnen, Getuigenissen uit 1390 over de verdeling van de tienden te Tildonk
