Die bewuste maandagavond 13 mei 1935 tussen halfzeven en tien uur stond Tildonk in rep en roer. Oorzaak was de aankomst van een grote groep bedevaarders, bestaande uit een honderdtal vooraanstaande inwoners van toenmalig Engels-Indië en Ceylon. Het gezelschap was voordien naar Lourdes afgereisd om er het “Eucharistisch Triduum” dat het Heilig Jaar 1935 afsloot, bij te wonen [ii]. De verdere tocht leidde hen naar België, meer bepaald naar het Ursulinenklooster van Tildonk. Tijdsgebrek zorgde er voor dat steden als Antwerpen, Luik en Namen van de agenda werden geschrapt, maar het moederhuis der Ursulinen te Tildonk, dat in hun thuisland in de provincie Chota-Nagpur niet minder dan 5 missieposten bezat, werd wèl met een bezoek vereerd!

Nu waren ze in Tildonk wel al een en ander gewend van het klooster. Met de regelmaat van de klok toerden er buitenlandse luxevoituren rond die halt maakten bij een van de verschillende hotels die het dorp rijk was : “Hotel de Londres”, “Het Zwaantje”, “Ste Ursule”… Dit alles had natuurlijk te maken met de wijd en zijd bekende Internationale School die aan het klooster verbonden was en die kostschoolgangers uit heel Europa herbergde. 

Regelmatig kwam er ook wel een of andere kerkelijke of wereldlijke hoogwaardigheidsbekleder te Tildonk langs. Tijdens de eerste wereldoorlog kreeg het  klooster van de Zusters Ursulinen andere vreemde bezoekers over de vloer:  generaal von Beseler had er zijn hoofdkwartier en leidde vandaar uit het beleg van Antwerpen…

De komst in de lente van 1935 van een exotische groep pelgrims vanuit het andere eind van de wereld ging nergens onopgemerkt voorbij. Diezelfde maandagvoormiddag waren de Indiërs plechtig ontvangen op het Aartsbisschoppelijk paleis te Mechelen door hulpbisschop Mgr. Van Cauwenbergh, die bijgestaan werd door kanunnik Dessain, de privé-secretaris van kardinaal Van Roey. De bedevaarders droegen de nationale kledij en werden geleid door pater Le Tellier, de Apostolisch vicaris in Indië. Naast de Sint-Romboutskathedraal werd verder het graf van de niet lang voordien overleden kardinaal Mercier bezocht. In autocars werd de reis voortgezet richting Tildonk.

‘s Anderendaags stond nog een bezoek aan Brussel op het programma met een ontvangst door de koning op het paleis van Laken alsook een kortstondig bezoek aan de Wereldtentoonstelling die toen eveneens te Brussel plaatsgreep. Ook daar hadden de vrouwen in hun schilderachtige kledij heel wat beziens.

De nationale kranten berichtten uitvoerig over al deze gebeurtenissen en ook de lokale pers liet zich niet onbetuigd. Een aankondiging van het “bliksembezoek”aan Tildonk en een uitgebreid verslag erover verscheen in de “Gazet van Haecht”.

We nemen deze artikels graag over, ze geven een goed beeld van de toenmalige tijdsgeest. Het was de periode van de “Katholieke Actie” [iii], toen de kerk nog in het midden stond en de geestelijkheid het nog voor het zeggen had. Het eerder gezwollen taalgebruik in de verslaggeving is typisch voor die tijd.

De Indische bedevaarters te Tildonk

Maandag aanstaande 13 Mei, te 6 ½ u ’s avonds zullen de stille dorpen van Wespelaar en Tildonk, het vereerend en ongewoon bezoek ontvangen van ’n honderdtal vooraanstaande inboorlingen van Indië en Ceylon. ’t Zijn de bedevaarders die te Lourdes gedurende het Eucharistische Tridium voor de Sluiting van het H. Jaar, zooveel opzien gebaard hebben en er de bewondering afdwongen door het radikale van hun diep katholiek geloof.

Onder de leiding van den onvermoeibaren Jezuïeten-Missionaris, Pater Le Tellier, maken zij een reis in Europa: zij bezochten Parijs, Lisieux en Londen. Ook in België zullen zij enkele dagen vertoeven, maar hun eerst bezoek is voor het Ursulinenklooster van Tildonk.

Dit bezoek bleef vast beslist, al bleek het voorziene programma door tijdsgemis onuitvoerbaar, zoodat het reisplan moest gewijzigd worden, en Antwerpen, Luik en Namen niet kunnen aan de beurt komen.

Wat die Indiërs dan wel te Tildonk te verrichten hebben ? Ze houden er volstrekt aan, in hun naam en in dien hunner landgenoten, het Moederhuis der Ursulinen van Tildonk, een dankhulde te gaan brengen om al het goede door de Missiezusters van Tildonk in den alomgekenden Lievenspost van Chota-Nagpor in Engelsch-Indië, teweeggebracht.

Pater Le Tellier – die zelf wel een echt Missionaristype moet zijn om dit stout stuk aan te durven – is een bezielende zendeling van die streek en elken dag getuige van al het wonderbare door de Missiezusters van Tildonk verricht.

Per autocar komen ze Maandag te 6 ½ uur ’s avonds langs Wespelaar aan. Na de officieele ontvangst aan de grens der gemeente Tildonk, zullen ze voorafgegaan door de Fanfare, naar het Ursulinenklooster geleid worden, waar hun een geestdriftig onthaal te wachten staat. Denzelfden avond vertrekken ze wederom in stoet om rond 9 ½ uur naar Brussel af te reizen.

Het belooft een uiterst interessante avond te zijn en we drukken den wensch uit dat deze Indische “broeders in Kristus” den besten indruk uit Tildonk zullen meedragen naar het verre Oosten.

(Gazet van Haecht 11 mei 1935)

De feestelijke ontvangst der Indische pelgrims te Tildonk

Het rustige dorpje Tildonk, bij Leuven, was Maandag in volle feest. De Indische Bedevaarders zouden een bezoek brengen aan het Moederhuis der Zusters Ursulinen.

Het Klooster van Tildonk bezit een bloeiende Missie in Indië; niet minder dan vijf groote missieposten zijn aan de toewijding der Zusters Ursulinen toevertrouwd. Sedert meer dan 30 jaar wijden zij hun beste krachten aan de opvoeding der jeugd en maken zich zeer verdienstelijk als liefdezusters in Chota-Nagpor. Dit is de bloeiendste missiepost van heel de wereld, naar het woord van Z. H. Pius XI.

De streek waar onze groote Vlaamsche Apostel Pater Lievens zulke wonderen van naastenliefde heeft verricht.

De Kristenen uit Indië, op doortocht in ons land, hielden er volstrekt aan, een dag vrij te houden voor Tildonk, om de Zusters Ursulinen hun dankbare hulde te gaan brengen voor al het goede door hun missiezusters verricht in hun eigen land.

In den namiddag stond een groote massa volk samengepakt aan den ingang der gemeente, waar de Indiërs bij hun aankomst, door den heer J. Persoons, Burgemeester, met zeer hoffelijke woorden werden begroet.

Een stoet werd onmiddellijk gevormd. Voorop de prachtige nieuwe vlag der kostschool. Op rijen van vier stappen de leerlingen van het pensionaat in hun frisch studentinnenpak. De fanfare Ste Cecilia haalt haar flinkste stapmarschen voor den dag, zoodat de lucht van Tildonk vol geestdrift en muziek hangt, wanneer de Indiërs naar het dorp worden geleid, waar zij door een sympathieke menigte geestdriftig worden onthaald.

In het dorp heerscht een feestelijke stemming. Aan vele huizen wapperen de driekleur en de Pauselijke vlag. Ontzaglijk veel volk op de been. De Hemel zelf feest mede want O. L. Heer heeft zijn heerlijkste meizonne naar Tildonk gestuurd.

Een korte Plechtigheid in de Kerk van Tildonk heeft plaats na den optocht. Hier wordt de welkomstgroet in het Latijn uitgesproken door den Z. E. Heer De Roeck, Pastoor van Tildonk. De Indiërs zingen een Indiaansch (sic) loflied ter eere van O. L. Vrouw.

In 't Klooster

Daar is het een weelde van vlaggen, bloemen en festoenen. Aan den ingang van het klooster staat een prachtigen triomfboog opgesteld. Onmiddellijk bij het inkomen worden de Indiërs verwelkomd. Na een kort bezoek aan de rijkelijk versierde kloosterkapel, gaan de bedevaarders naar de feestzaal waar de feestzitting plaats heeft.

Het tooneel, versierd met de borstbeelden van hunne Majesteiten Koning Leopold III en Koningin Astrid, het wapen van België en de Belgische en Congoleesche vaandels, biedt een grootschen aanblik.

Het feestmaal wordt voorgezeten door een Indischen priester in de aanwezigheid  van Z. Ex. Mgr. Kalacherry. Hij is omringd door den heer J. Persoons, Burgemeester, den Z. E. H. Deken van Haacht, Kan. Naulaerts van Mechelen, Z. E. H. De Roeck, pastoor van Tildonk, Z. E. H. Nijs, pastoor van Wijgmaal, Z. E. H. De Coster, Bestuurder van ’t Gesticht, Simons, onderpastoor, Z. E. Pater Van Gestel en talrijke Pastoors en Onderpastoors uit de streek.

De hartelijkstse stemming heerscht aan tafel, keurige spijzen worden aan de bezoekers voorgezet en om aan de gerechten een Indischen smaak te geven, hebben de Zusters de Indiërs met een indische “plat Curry” verrast.

De Fanfare van Tildonk en de meisjes van het pensionaat luisterden het feestje op met kunstvolle muziekstukjes.

Na een dankwoord door den Heer Burgemeester in naam der inwoners van Tildonk, voor het vereerend bezoek der Indiërs, stuurt Z. E. Heer Bestuurder De Coster andermaal zijn innigsten dank toe aan de Bedevaarders, van wege Religieuzen en leerlingen drukt hij den wensch uit, dat hun reis verder in de gelukkigste voorwaarden moge verloopen. " ’t Beste dat we u echter willen medegeven naar Indië”, zegde spreker verder, “zijn onze gebeden en offertjes voor de bekeering van uw schoon land”.

Heel de zaal overeind, wanneer een Indisch priester de Zusters, leerlingen en menschen van Tildonk den innigsten dank der Indiërs toesprak, voor het koninklijk onthaal dat hun was te beurt gevallen.

In de hartelijkste stemming namen de Zusters afscheid van hun bezoekers.

Nog lang zal het voornaam bezoek der Kristenen uit Indië bewaard blijven in de harten te Tildonk.

De Zusters Ursulinen zijn zeer gelukkig hun bijzondere gevoelens van dankbaarheid en hulde aan de bevolking van Tildonk en omliggende dorpen te kunnen betuigen voor de zoo groote sympathie waarmede zij de Indische Bedevaarders hebben onthaald.

(Gazet van Haecht 18 mei 1935)