Bereken de dag van de week waarop 'n bepaalde gebeurtenis uit het verleden plaatsgreep (bvb. je geboortedag) >>> Kalender
T I L D O N K
Gemeente Haacht Prov. Vl.-Brabant
4 km > Haacht
5 km > Werchter 8 km > Tremelo 11 km > Leuven
18 km > Mechelen 20 km > Aarschot 30 km > Brussel
E-MAIL
Druk op onderstaande knop om te e-mailen (vragen, suggesties, opmerkingen, toevoegingen,...).
Je kan ook de 'reageer'-knop gebruiken onder elk bericht.
GASTENBOEK
Dit is onder meer de plaats om je mening te geven over de blog 'Tilloenk vruger'. Of om te lezen wat anderen ervan vinden.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
TILLOENK VRUGER
DEZE BLOG BEGON OP 29 NOVEMBER 2005 EN STOPTE EI ZO NA OP 16 APRIL 2011 NA HET BEREIKEN VAN 1000 ITEMS OVER HET VERLEDEN VAN TILDONK.
MAAR HET BLOED KRUIPT WAAR HET NIET GAAN KAN,
DUS AF EN TOE MAG JE JE NOG AAN WAT MOOIS VERWACHTEN...
Jan Gordts
Willem (Willy) van Mook (Oosterhout 1893 - Tilburg 1982) werkte in het begin van zijn loopbaan als journalist bij Le XXe Siècle in Brussel en kwam in 1928 vanuit Sint-Joost-ten-Node naar Tilburg wonen. Hij werd er hoofdredacteur van de Tilburgsche Post en schreef over folklore en lokale geschiedenis. Hij publiceerde ook vaak in eigen beheer over onder meer de Hasseltse kapel, de kermis, Circus Pigge en de Tilburgse textielindustrie. Van Mook werd in 1925 door de vereniging Tilburg Vooruit bekroond voor een Brabants volkslied. Hij sneed een actueel thema aan met de brochure "J'accuse", een onweerlegbaar requisitoir tegen de Tilburgsche Waterleiding Maatschappij (1934).
van Mook publiceerde in de periode 1933-1939 veelvuldig stukjes onder de titel "Brabantsche Novellen" in de Nieuwe Tilburgsche Courant onder het pseudoniem Frank Klaroen.
Wat ons opviel is dat het dorp Tildonk dikwijls voorkwam in zijn artikels (veelal met de figuur Fred Alters als Tildonkse politie-inspecteur)...
Naar zijn band met Tildonk hebben we het raden. Kwam hij hier soms op bezoek tijdens zijn Sint-Joost-ten-Nodense periode, of heeft hij eerder willekeurig een goed klinkende dorpsnaam gekozen voor de plek waar zijn helden hun avonturen beleefden, een naam gelijkend op Tilburg?
Wie zal het zeggen na zovele jaren. De man zelf is al bijna vier decennia geleden gestorven...
De parochie had nood aan een 'lokaal voor maatschappelijke werken' en de gelegenheid bood zich aan om er een te bouwen. Zestigduizend frank ging de bouw kosten en aldus zette onderpastoor Alfons Simons zich achter zijn typmachine.
Het lokaal kwam er. In Tildonk sprak men van het 'Patronaat', bij latere verbouwing werd het de 'Familia'.
Let even op het argument dat hij aanwendde in zijn brief, helemaal in de sfeer van het katholieke discours van de dertiger jaren:
'Er moet gewerkt worden, vooral op de mannen, om ze van het socialisme weg te houden'...
Een impressie van de wandeling tijdens de nocturnes van 'Gluren achter kloostermuren' (november 2019). Organisatie Belevingscentrum '14-'18, met de steun van de provincie Vlaams-Brabant.
* Over rantsoenering en ravitaillering tijdens de 2de WO
Rantsoenering en ravitaillering tijdens de 2de Wereldoorlog
Ook tijdens een oorlog gaat het dagelijkse leven verder en moet de burger, zoals in vredestijd, aan zijn dagelijkse kost geraken. De overheid heeft daarin een grote verantwoordelijkheid en dient te voorzien in de bevoorrading van levensmiddelen voor zijn burgers. Voorwaar geen sinecure. In 1939 voelt men de oorlogsdreiging naderen en de Belgische overheid bereidt zich voor op een eventueel schaarsteprobleem van diverse producten. Zo wordt in mei 1939 binnen de schoot van het Ministerie van Economische Zaken een departement van ravitaillering opgericht dat als doel heeft om het aanleggen van vaste voorraden te stimuleren.
Vanaf november 1939 worden de rantsoenkaarten en de zegels verdeeld naar de gemeenten, die ze tegen 21 april 1940 dienen uit te delen. Op 10 mei 1940 vallen de Duitsers België binnen. Tijdens die bange meidagen blijkt dat ondanks alle voorbereidingen de bevoorrading en rantsoenering misloopt. De snel oprukkende Duitse troepen en massas vluchtende burgers blokkeren de aanvoerwegen, de hamsterwoede doet de aangelegde voorraden slinken en diefstal en plunderingen zijn schering en inslag.
Op 11 juni 1940 verschijnt de eerste rantsoeneringstabel in het Belgisch Staatsblad waarin bepaald wordt op hoeveel gram per dag van een bepaald voedingsproduct iedere volwassen persoon recht heeft:
Zegelnummer
Produkt
per persoon en
per dag
in gram
1
Brood
225
1
Meel
170
2
Groene koffie
12,5
2
Gebrande koffie
10
3
Voedingsvetten, margarine, boter, reuzel en ossenvet
50
4
Zetmeelhoudende produkten
(crème en griesmeel van graangewassen, gort van haver, peulvruchten, rijst, vermicelli en macaroni)
20
5
Zout
20
6
Geraffineerde suiker, kristalsuiker, korrelsuiker, kandijsuiker, vergeoise en bruine suiker
30
7
Aardappelen
500
8
Zachte of harde zeep
(toiletzeep inbegrepen)
20
9
Tafelolie
5
Deze levensnoodzakelijke producten kunnen - zolang de voorraad strekt - verkregen worden in ruil voor zegels en geld. De rantsoenkaarten en -zegels worden uitgereikt op het gemeentehuis, op vertoon van de identiteitskaart van alle gezinsleden boven de vijftien jaar en van het trouwboekje van de ouders.
De gemeentelijke diensten voor voedselbevoorrading en rantsoenering vervullen een zeer belangrijke rol in de bevoorrading van de bevolking. Het aanmaken van de rantsoeneringskaarten met de nodige nummers, codes en controles zorgt telkens weer voor heel wat werk voor de gemeentelijke administratie.
Eind december 1940 worden ook de niet-eetbare producten op de rantsoeneringstabellen gezet, zoals zeep-, textiel- en schoeiselproducten...
Voor- en keerzijde van een "rantsoeneringskaart voor niet-eetbare producten" op naam van Filip August Van den Broeck (°31/1/1900), Mortelstraat 173 (alias Gust van Loes)
Met drie afgescheurde zegels van de twaalf, m.b.t. goederen bekomen bij volgende lokale kleinhandelaars:
- kolen (stempel: P. Van Hoorenbeek, Kolenhandel, Dorpstraat 335 Thildonck) (alias Pië van Laa) - zeep (geschreven: A. Vanden Broeck, Tildonk) (alias Gust van Loes, zijn eigen winkel dus) - tabak (stempel: A. Vandenbroeck, Tildonk) (idem) De kaart, ongedateerd, was uitgegeven te Tildonk en ondertekend door gemeentebediende Louis Van Langendonk. Let op de stempel met opschrift: "Ravitailleeringsdienst Tildonk'.
O radix Jesse, qui stas in signum populorum, super quem continebunt reges os suum, quem gentes deprecabuntur: veni ad liberandum nos, iam noli tardare.
O wortel van Isaï, Gij staat als een vaandel voor de volken opgericht; voor U zullen de koningen sprakeloos staan, U zullen de volken aanroepen; kom, bevrijd ons, wacht niet langer.
In het Aalsterse weekblad De Volksstem van 1 februari 1932 lazen we een bericht over een dodelijk auto-ongeval van Tildonks oud-burgemeester Pierre Desmeth in Veltem-Beisem.
Het deed onze wenkbrauwen echter danig fronsen, want in het degelijke artikel 'Tildonk-Banneux, 1933-2008. Een uitzonderlijke band' dat Hubert Simonart publiceerde in het geschiedkundig tijdschrift HOGT, duikt de gewezen burgemeester enkele jaren later nog op! Zo wordt zijn eerste bezoek aan Banneux in april 1933 vermeld alsook zijn ondervraging in maart 1935 door de bisschop van Luik in verband met de verschijningen van OLV aan Mariette Beco. Het meisje verbleef na de verschijningen in januari-maart 1933 anderhalf jaar op zijn landgoed in de Mortelstraat en volgde als interne leerlinge les bij de zusters ursulinen in Tildonk. Dit landgoed, dat hij erfde van zijn tante Philippina de Behault du Carmois, stelde hij trouwens te koop op 1 juli 1935, waarna hij met zijn gezin naar Banneux verhuisde. We zullen dus waarschijnlijk daar dienen te zoeken naar 's mans overlijdensakte.
Het bovenstaande bewijst nog eens dat je 'de gazetten' niet altijd moogt geloven!
Het bewuste kwakkelbericht...
Foto met onderschrift uit het artikel van Hubert Simonart in HOGT: 'Tildonk-Banneux, 1933-2008. Een uitzonderlijke band'.
Fragment uit 'De Tilloenksen Almanak' n° 19 (2/1/2010) op deze blog We aanschouwen duidelijk een heer van zekere leeftijd...
Tildonk was op dat ogenblik nog een zelfstandige gemeente en het gemeentebestuur kwam met een nieuwigheid voor de dag: een informatieblad! Voordien werd er enkel naar de bevolking toe gecommuniceerd in periodes dat er verkiezingen plaatsvonden. Dagdagelijkse berichten, we denken aan de huwelijksaankondigingen, vaccinaties van het vee, het afhalen van de taksplaten, enz. kon men lezen in het 'kaske' dat aan de gevel van het gemeentehuis hing, maar ook op de pilaren van de kerkhofmuur waar eveneens affiches en andere berichten werden aangeplakt.
Het nieuwe gemeentelijk informatieblad telde slechts een paar gestencilde pagina's doch gaf meteen volgende raad mee aan de Tildonkenaren: 'Bewaar dit blad, het bevat nuttige inlichtingen, ook voor later!', hetgeen ondergetekende dus duidelijk gedaan heeft ;) Meteen werd ook aangekondigd dat er een Kultuurkalender zou verschijnen.
Deze was tot stand gekomen onder vrij zware druk vanwege de in 1973 opgerichte Kultuurraad (geschreven met een K, volgens de toen nieuwerwetse 'progressieve spelling'). Achiel Bidee heeft het zich ter harte genomen en zorgde er voor dat de Kultuurkrant de volgende 12 jaar zou verschijnen, dus nog jaren nadat Tildonk door Haacht opgeslorpt werd. Al die tijd belandde de krant gratis in de Tildonkse huisbussen met vooral nieuws van het toen nog zeer rijke verenigingsleven, maar ook met stukjes over dorpsgeschiedenis, natuur en leefmilieu.
Mettertijd ging de Kultuurkrant zich steeds feller als spreekbuis van de kritische burger opstellen, mede onder invloed van de actiegroep 'Red ons Dorp'. Het gemeentebeleid werd daarbij meer dan eens op de korrel genomen, uiteraard dikwijls zeer tot ongenoegen van de gemeentebestuurders. De mondige burger die wel eens inspraak wenste was iets totaal nieuw voor hen...
* Aert 'Tensmansen' uit Tieldonck, soldaat en zeebonk in 1671 (1)
Een VOC-schip. Tekening door Jörg Franz Müller, ca. 1680. Stiftsbibliothek, Sankt Gallen
De leefwereld was klein in de 17de eeuw voor de meeste van onze voorouders. Geboren, getogen, getrouwd en begraven rond hun kerktoren was de norm. Zeer uitzonderlijk is dus wel deze Tildonkenaar die naar de andere kant van de wereld afreisde! We hebben het namelijk over "Aert Tensmansen* uit Tieldonck" die als soldaat voorkomt op de bemanningslijst van het schip "Wapen van Veere" dat op zaterdag 17 oktober 1671 het ruime sop koos. Na een reis van 118 dagen kwam hij toe in Kaap de Goede Hoop. Van daaruit zou het nog eens 101 dagen duren vooraleer Ceylon bereikt werd. In het totaal was hij aldus bijna 8 maanden onderweg (230 dagen om correct te zijn). Dat waren nogal eens kerels!
* De familienaam is ons onbekend in Tildonk. Een familie die hier wel veelvuldig voorkwam in de 17de eeuw was Hensmans. Dit willen we dus nog wel eens uitspitten...
We hebben onze zeebonk gevonden, denk ik: Arnoldus HENSMANS, gedoopt te Tildonk op 1 mei 1650, zoon van Michael Hensmans en van Barbara Vander Meren. Het lukte ons niet om zijn verdere levenswandel te achterhalen, in zoverre dat hij die nog had natuurlijk. Want de kans is groot dat hij het ginds niet overleefde en bijgevolg zijn geboortedorp nooit heeft weergezien...
In The Telegraph van 5 juli 2010 lazen we een stukje over WO II oorlogspiloot van het Blenheim squadron Ronny Rotherham die op 92-jarige leeftijd overleed. Hij bleef bij de Royal Air Force tot in 1972 en vloog met niet minder dan 37 verschillende vliegtuigtypes, aldus het bewuste krantenartikel. So far so good.
Maar onze ogen begonnen evenwel te knipperen toen we het relaas lazen van zijn crash op 12 mei 1940, waarna hij volgens het artikel tot voor de Belgische koning en Sir Roger Keyes (Churchill's afgevaardigde) naar een ondergronds fort in Tildonk werd gebracht, alwaar hij door hen werd bevraagd omtrent de toestand van de bruggen in Maastricht.
We hebben als kind meermaals in Tildonk horen vertellen over het bestaan van ondergrondse geheime gangen, tussen het kasteeltje en de pastorie bijvoorbeeld. Maar een ondergronds fort, neen, daarvoor schoot de fantasie toch nog een beetje tekort...
Enig navlooien op het net bracht ons tot bij het fort van Breendonk, dat bij het begin van de oorlog inderdaad nog ondergronds gelegen was. Toen de Duitse bezetter er in september 1940 zijn legubere concentratiekamp oprichtte werden de gevangenen gedwongen om alle aarde weg te voeren en kwam het fort aldus terug bloot aan de oppervlakte. En ja, Leopold III verbleef er tijdens het begin van de oorlog een poosje.*
Dus geen ondergronds fort in Tildonk, de Engelse journalist heeft gewoon Breendonk met Tildonk verward. De naam Tildonk, van het dorp waar hele generaties Engelse meisjes ooit op kostschool verbleven, klonk hem wellicht bekender in de oren...
* "Op 10 mei 1940 om 8.30u komt Koning Leopold III, opperbevelhebber van het leger, toe in Breendonk. Het is van daaruit dat de Koning zijn toespraak richt tot het land. Hij ontvangt er ook de bevelhebbers van het zevende Franse leger en van de Britse krijgsmacht, die respectievelijk op de rechter- en linkerflank van het Belgisch leger opgesteld stonden." http://www.breendonk.be/NL/
Wing Commander 'Ronny' Rotheram, who has died aged 92, won a DFC during the Battle of France while attacking the bridges across the Meuse at Maastricht in order to deny their use to the German Army.
7:27PM BST 05 Jul 2010
The Blenheim squadrons of No 2 Group had been thrown into the battle in an attempt to stem the rapid German advance. Rotheram was a member of 107 Squadron, which on May 12 1940 was ordered to attack the Maastricht bridges.
Led by its charismatic commander Basil Embry, the Squadron attacked from 6000 feet and was immediately engulfed by heavy flak. Five of 12 Blenheims were lost in the attack and Rotheram's aircraft was hit repeatedly leaving his windscreen shattered and his observer wounded.
As he turned away from the target after dropping his bombs, Rotheram found that the controls to his port engine were severed and, as the starboard engine was damaged, he started to drop out of formation. At that moment two Me109s attacked, but he found a small patch of cloud and managed to evade them. Shortly afterwards the propeller of the port engine detached and he made a skilful forced landing which all three crew survived, although his gunner was injured.
After the crash, Rotheram and his observer were driven to an underground fort at Tildonk where they were brought before the King of the Belgians and Sir Roger Keyes, Churchill's personal emissary to the King, and questioned about the state of the bridges. Rotheram was flown back to England. He later discovered that the main bridges were already down at the time of the attack and that traffic was instead pouring over two pontoon bridges.
Rotheram was back on operations with 107 Squadron 10 days later and by the end of the month had taken part in 11 more daylight missions, nearly all against heavy opposition. His aircraft was hit on four more occasions and losses among the Blenheim force were heavy. By the end of the month, he was operating in support of the Dunkirk evacuation when he was rescued from the attentions of Messerschmitt fighters by the timely arrival of Spitfires and Hurricanes.
Ronald Cooper Rotheram was born in Dublin on August 27 1917, the third of seven sons of Major Auston Rotheram, who had been a subaltern in the 4th Hussars with Winston Churchill in India and was a member of the Ireland team at the 1908 Olympic games. Five of the brothers served in the RAF; two lost their lives in service. The Rotherams, like many Anglo-Irish families, left Ireland in the 1920s. Ronny attended Cheltenham College and later Beaumont College, and entered the RAF College at Cranwell in 1936 where he gained his full colours for rowing.
Rotheram was posted to 107 Squadron on leaving Cranwell. In April 1940 the Squadron was engaged in the Norwegian campaign including a low-level attack against the recently occupied airfield at Stavanger. After the Battle of France, Rotheram was posted to 101 Squadron, a training and reserve unit. He returned to operations in January 1941 with 105 Squadron as a flight commander and took part in shipping strikes and bombing raids on Germany and occupied Europe.
In May 1943 Rotheram was appointed Commanding Officer of 244 Squadron, an anti-submarine squadron based at Sharjah. The squadron was equipped with the Bisley, an underpowered variant of the Blenheim which was prone to crashing due to sand getting into the engines. Many aircraft were being lost and morale was understandably poor. Rotheram arranged for regular engine changes and had the armour and heavy turrets removed, which greatly improved the aircraft's reliability and flying qualities. Many hours flown on patrols without a sighting were finally rewarded when a sergeant and his crew sank the U-533 in the Gulf of Oman. Rotheram was appointed OBE for his time in command of 244 Squadron. In 1944 he attended the Middle East Staff College at Haifa.
Rotheram continued in the RAF after the war. He completed the Army Staff College course in 1947 and his later service included an appointment in Copenhagen with Sir Hugh Saunders's mission to the Royal Danish Air Force and two years as Officer Commanding RAF Kai Tak, Hong Kong. He retired from the RAF in 1972 having flown 37 aircraft types, from the Avro Tutor biplane to the Vampire jet. He later worked for Associated Books at Andover.
Ronny Rotheram, who died on April 8, married, in 1946, Catherine Askelund, the daughter of a marine engineer of Norwegian descent. She died in 1971, and in 1990 he married Audrey Danny, who survives him with a son and daughter from his first marriage.
Jean de la Salle (die zich ook wel eens 'Joannes ab Aula' noemde), Tildonks eerste pastoor, schreef een gedichtenboekje in het latijn getiteld: 'Confutatio Ioannae Papissae' (Weerlegging van Pausin Johanna). We hebben daar vroeger al over bericht op deze blog. Maar nu willen we het even hebben over het volgende...
Onderaan het titelblad tref je een jaartal dat op het eerste gezicht moeilijk te ontcijferen valt. Om hier uit te geraken hebben we de code nodig die ons vertelt voor welk cijfer elke letter staat en hoe de getallen worden opgebouwd.
Het boekje werd te Leuven gedrukt door
Philippus Dormalius (Filip van Dormael). in het jaar 1633
Exemplaar berustend in de bibliotheek van de Zwartzusters Augustinessen, Dendermonde.
De waarde van de Romeinse cijfers
I (J) = 1 V (U) = 5 X = 10 L = 50 C = 100 D = 500 M = 1000
Enkele regels
De volgorde der cijfers is niet willekeurig. De waarden van de losse cijfers worden bij elkaar opgeteld, behalve als een lager cijfer vóór een hoger cijfer staat: in dat geval wordt het lagere cijfer er van afgetrokken.
De cijfers V, L en D komen maximaal één keer in een getal voor. Volgens deze regels zijn er meerdere manieren om een getal te schrijven. Bijvoorbeeld: 49: IL, XLIX De regels voor het schrijven van getallen met Romeinse cijfers lijken in de Oudheid zeer los te zijn geweest. Men schrijft hooguit drie keer hetzelfde cijfer achter elkaar, dus niet VIIII maar IX. Hooguit één cijfer mag worden afgetrokken, dus niet IIX maar VIII. Men trekt een cijfer af van een cijfer waarvan de waarde vijf of tien keer zo hoog is, dus niet IL maar XLIX. De cijfers V, L en D worden niet gebruikt om afgetrokken te worden, dus niet VC maar XCV.
Dit dien je echter ook te weten...
Je ziet manieren van schrijven die nog herinneren aan de oude herkomst van de letters. Het linker teken staat voor de M (= 1000), het rechterteken voor de helft ervan: D (= 500).
De eerste is een alternatieve schrijfwijze voor 1.000 (duizend). De schrijfwijze voor 1.000 is eigenlijk een stilering van een cirkel (= twee gespiegelde C's) met een vertikale streep in het midden. Zou je de C's aan de bovenkant laten aansluiten aan de middenstreep en van onderen niet, dan heb je de letter M te pakken. Een halve cirkel (daarvan de rechterhelft = een I met rechts daarvan een C in spiegelschrift) staat dan voor de helft van de duizend = 500. (Zo kun je ook zien dat 'D' (voor 500) de letter is die het dichtst bij deze aparte notatie in de buurt komt.
75 jaar geleden overleed partizaan Jan-Baptist Wouters in een korenveld te Tildonk
Jan Baptist Wouters °Keerbergen 25 januari 1917 +Tildonk 1 augustus 1944 Dag op dag 75 jaar geleden, nl. op 1 augustus 1944, overleed partizaan Jan-Baptist Wouters, na een razzia door de beruchte SS-er Robert Verbelen en zijn Veiligheidskorps. Onderstaand relaas is afkomstig van één der (soms nogal omstreden) uitzendingen die Maurice De Wilde op TV wijdde aan de Tweede Wereldoorlog. Hij interviewde daar o.a. Maria Engelborghs en haar moeder.
Roger Casteels nam het over in zijn artikel "Van Wespelaar, via Breendonk, naar Buchenwald en Dora" dat in 1996 in het tijdschrift HOGT (Haachts Oudheid- en Geschiedkundig Tijdschrift) verscheen.
" Jan-Baptist Wouters was eveneens weerstander (Partizanen). Om veiligheidsredenen was hij ondergedoken en verwisselde hij regelmatig van schuilplaats. Tijdens de nacht van 1 augustus '44 - op hetzelfde ogenblik dat het drama van Meensel-Kiezegem plaatsvond - verbleef hij, samen met Arthur Van Dessel (de latere veldwachter van Boortmeerbeek), in de woning van Maria Engelborghs en haar moeder, aan de Vijfeikenstraat te Tildonk. Eigenlijk waren beide jongemannen van plan geweest de nacht op een andere plaats door te brengen, maar gezien het late uur besloten ze dat dit de moeite niet meer loonde. Ze legden zich dan ook maar te slapen op een achterkamertje. Rond vijf uur in de morgen werd de woning omsingeld door een 30 à 40-tal leden van het beruchte Veiligheidskorps van de al even beruchte Robert Verbelen van Herent. De gealarmeerde weerstanders gooiden vanuit het kamervenster een Millsgranaat naar buiten, om daarna, van de verwarring gebruik makend, door het venster te springen in een poging om te ontkomen. Jan werd door verscheidene kogels getroffen in de buik en aan de benen. Hij geraakte nog over een afsluiting tot in een korenveld waar hij bleef liggen. Toen hij zag dat er geen ontsnappen meer mogelijk was, schoot hij zichzelf een kogel door het hoofd. Zijn stoffelijk overschot werd overgebracht naar het lijkenhuisje te Tildonk, waar het nogmaals vernederd werd door de mannen van het Veiligheidskorps. Arthur Van Dessel, getroffen in de linkerarm en het linkerbeen, slaagde erin weg te komen. Hij vond tenslotte een onderkomen in het klooster van de zusters Ursulinen, waar hij door dokter Petit van Tildonk verzorgd werd en daarna op een zolder verborgen. Toen de twee vrouwen de voordeur openden voor de overvallers stonden ze, naar hun eigen getuigenis, oog in oog met de fameuze Robert Verbelen. Ze werden meegevoerd naar Leuven waar ze ondervraagd en gemarteld werden door de gevreesde figuren Janssens, Faignaert en de gebroeders Van Avondt. Ze hielden echter vol dat ze meenden te doen te hebben met werkweigeraars en niet met weerstanders. Ook werden ze er opgesloten in aanwezigheid van Maurice Andries (Mickey), een weerstander die, in een poging om zijn eigen huid te redden, de twee mannen verklikt had. Hiervoor werd hij ten andere na de oorlog tot dertien jaar opsluiting veroordeeld. Toen Jan-Baptist Wouters op 4 augustus '44 te Wespelaar begraven werd - hij woonde er immers in de Neerstraat - verschenen daar na de rouwdienst opnieuw de mannen van Verbelen. De mensen die aanwezig waren op de uitvaartplechtigheid (de kerk zat afgeladen vol want er werd immers een 'Witte' begraven), werden er geterroriseerd, sommigen werden mishandeld of de haren afgeknipt, er werd in de kist geschoten die reeds in het graf was neergelaten ... Toen burggraaf Guillaume de Spoelberch, die toen burgemeester was, meende te moeten tussenkomen om wat menselijkheid te vragen, werd hij brutaal tegen de grond geslagen en zwaar gekwetst. Een aantal mensen werd nog meegevoerd naar Leuven, en sommigen onder hen werden, op aanwijzing van een gemaskerde man - waarschijnlijk van een bekende dus -, nog een tijdje vastgehouden..."
Foto 1: bidprentje Foto 2: inschrijving in het centraal register van oorlogsvluchtelingen in het Verenigd Koninkrijk (Rijksarchief Brussel; met dank aan Arnold Bonne)
Knipsel uit de Amsterdamsche Courant van 1 mei 1756
De overledene waarvan sprake in onderstaand artikel betrof Maximilaan Joseph van Lalaing, geboren in 1675 als zoon van Jacob van Lalaing, graaf van Oudenaarde, en van Maria Theresia Rym.Hij huwde in 1703 met Maria Catharina van Archier (1670-1709), dochter van de graaf van Tildonk Karel van Archier. In 1726 hertrouwde hij met Digne Van Hove, weduwe van de graaf de Winterfeld.
Maximiliaan was afkomstig uit een zeer oud adellijk geslacht. Hijzelf was een bijzonder energiek man. Aanvankelijk kapitein van een Waalse infanteriecompagnie in het regiment van baron de Wrangel en in 1702 opgeklommen tot luitenant-kolonel, werd hij In 1707 lid van de Staten van Brabant in zijn hoedanigheid van graaf van Tildonk en in 1711 gedeputeerde van de adel. In 1712 was hij gouverneur en kapitein van Lier en in 1717 raadsman voor het bestuur van de Oostenrijkse Nederlanden. Het jaar daarop bestuurder van de stad Brugge en superintendant van de Vlaamse gendarmerie en in 1724 groot-baljuw van Brugge en het Brugse Vrije.
Bij de artillerie maakte hij carrière als respectievelijk generaal-majoor, luitenant-veldmaarschalk en generaal. Omwille van zijn bewezen diensten voor het rijk werd hij door keizer Karel VI in 1719 bedacht met de erfelijke titel van graaf van Lalaing. Zijn titels droeg hij met fierheid: burggraaf van Oudenaarde, heer van Zandbergen, en natuurlijk ook graaf van Tildonk! Bezig baasje, niet?!
Restauratie van deze kapel staat al decennia op de agenda. En toch schijnt het maar niet te lukken.
Ik vraag me ernstig af met wat voor excuses onze verkozenen nog voor de dag gaan komen om het falend beleid ter zake te verklaren! Lees hieronder wat we negen jaar geleden op deze blog schreven. We koesterden toen nog enige hoop dat er eindelijk schot ging komen in de zaak. Helaas..., 't bleek tot op vandaag allemaal ijdele hoop! Twee jaar geleden berichtten we nog dat het geld op de plank lag (blogpost 12 mei 2017).
Waarom toch al dat getreuzel en uitstelgedrag? Zijn ze het dossier in Haacht misschien vergeten? Ik vat het gewoonweg niet...
* Een Tildonkse apothekeres in 1525...voorwaar een unicum in de Zuidelijke Nederlanden toentertijds!
In het decembernummer 2011 van Farmaleuven Info, de alumni-vereniging van de apothekers afgestudeerd aan de KU Leuven, lazen we in een artikel over een Tildonkse apothekeres die in het jaar 1525 poorteres van Mechelen werd.
Verbaas u even mee bij het lezen van onderstaand fragment...
Vrouwelijke apothekers te Mechelen en Diest in 1525 en 1614
Prof. dr. Christian De Backer ()
In de poortersboeken van Mechelen, in feite de inschrijvingsregisters der nieuwe burgers van de stad, de inwijkelingen, valt voor het jaar 1525 een vrouw op die zich als apothekeres in de stad komt vestigen. Het betrof Lysbeth van Beringen, dochter van Henric van Beringen en apothekaresse van Tildonk, die op 27 januari 1525 poorteres werd. (1) Verdere gegevens over haar bezitten we niet. In het boek over de farmaciebeoefening te Mechelen, wordt deze apothekeres niet genoemd. De vraag die zich bij de inschrijvingsnotitie stelt is de plaats van herkomst: Tildonk. Een toch secundaire lokaliteit waar men in het begin van de zestiende eeuw normaliter geen officina verwacht. Tildonk is thans een dorp tussen Mechelen en Leuven en behoorde in het Ancien Régime tot de heerlijkheid Tildonk. Was deze inwijkelinge geboren en afkomstig van Tildonk, was zij afkomstig van ergens anders waar zij het vak had geleerd en had zij zich daarna in Tildonk gevestigd en zich daarna verwijderd wegens ontoereikende inkomsten van een officina? We hebben trouwens geen enkel ander bewijs van haar beroep naast de (eigen) uitspraak van de nieuwe poorteres. Een ander bewijs zoals posten in rekeningen zijn nog niet gevonden. Het is niet uit te sluiten dat een vrouw het apothekersberoep in het normale corporatieve neringskader aanleerde en dit door de nauwe verwantschap met een neringslid-apothecaris. We hebben geen enkele vrouwelijke naam of vrouwelijk lid als apothecaris kunnen ontdekken in Gent, Antwerpen, Brugge of Brussel. .......................................................................
(1) M. Koeken, De gekochte poorters van Mechelen (1400-1795) (Handzame, 1975) nr. 3975.
Tildonk langs de 'heerebaene van Loven naer Mechelen' (1646)...
Volgens dit 17de eeuws plannetje zou je Tildonk zowat als het centrum van Brabant mogen beschouwen, geflankeerd zijnde door de steden Brussel, Vilvoorde, Mechelen en Leuven... Ietwat misleidend natuurlijk, de schets diende als bewijsstuk in een van de vele processen tussen de heer van Tildonk en zijn opponenten. De betwistingen draaiden steeds rond het eigendomsrecht van de houtwas langsheen de straten. De heer eiste dit recht op want volgens hem waren het hier immers allemaal zogenaamde 's heerenstraeten (die van hem dus), wezende verbindingswegen die vanuit de diverse steden (Leuven-Mechelen/Lier, maar ook Brussel/Vilvoorde-Aarschot) doorheen het dorp liepen.
(bron: Rijksarchief Leuven, archief familie de Lalaing, n° 1614 - 2 oktober 1646; 'Twee cleyne caerten figurative van de straeten ende gelegentheijdt van Tildoncq')
Burgemeester Raymond de Behault du Carmois ten grave gedragen (1972)
Burgemeester Raymond de Behault du Carmois, kopman van de Verenigde Vrienden (de 'varkens'), op stap met zijn kompanen in de Dorpsstraat ter hoogte van de staminee van Pië van Laa (stamcafé van de 'beren').
De Tildonkenaren namen graag de tijd voor de fotograaf.
De 's werkendaagse kledij van de manslie bestond veelal uit een klak op het hoofd, een floeren kamezool of een vest met daaronder een hemd of lijfke, een werkbroek en als schoeisel blokken (hetgeen we hier niet goed kunnen controleren; de fotograaf had op de foto 'de voeten eraf gesneden', een euvel dat wel meer gelegenheidsfotografen overkomt).
De vrouwen droegen steevast een al dan niet geruite voorschoot boven hun andere kledij. Let ook op de wissen (wilgen) mand: een belangrijk attribuut van de Tildonkse keuterboer!
Op de foto: uiterst links Fons Mertens (?), ..., ..., 2de van rechts Maurice De Backer met uiterst rechts zijn grootmoeder Liske Janter (Elisabeth Janter °1873 x Franciscus Vandenbroeck, broer van 'Loes').
Cricket is na voetbal de meest populaire sport ter wereld en is vooral geliefd in de landen van het Gemenebest. Geen wonder dus dat de Engelse pensionnaires indertijd hun geliefkoosde spel in het klooster van Tildonk introduceerden.
Alhoewel... men heeft recent achterhaald dat cricket enkele eeuwen geleden vanuit Vlaanderen naar Engeland geëxporteerd werd, net als golf trouwens! http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7919429.stm
Een bladzijde uit het manuaal of persoonlijk dagboek van pastoor Henricus Menten, dat hij startte op 12 april 1669 en dat door zijn opvolgers aangevuld werd tot 1758. Het 163 genummerde pagina's tellende handschrift maakt deel uit van het pastorijarchief van Tildonk. In dergelijk manuaal noteerde de pastoor zijn diverse inkomsten en uitgaven, zakelijke overeenkomsten zoals het verhuren van kerkenland, de rekeningen met zijn parochianen (opbrengst van de tienden), lijst van de kerkgoederen, ... Ook tref je in zulke manualen dikwijls lijsten aan met stichtingen en jaargetijden, lijsten van de pastoors, de kerkmeesters, de kosters; de schaal der lijkdiensten, of zelfs allerlei recepten tegen ziekten bij mens en vee, rijmpjes en gedichten, ... De tekst werd hier wellicht doorstreept nadat een cijns of schuld vereffend werd.
Transcriptie van pagina 80
hendrick vanderhulst heeft ontrent neghen hoepen erten in alles waer van ick moet van vijf de twee ghenieten soo dat hij se moet op sijnen kost doen deurschen 1672 ------------- Den keuster heeft ontrent twintich hoepen erten in alles waer van ick van vijf twee moet ghenieten ende het deurschen half betaelen 1672 ------------- daniel van laer heeft voor mijn paert (= deel) alleen eenentwintich hoepen terwe ende twee schoeven het welck op zijnen kost ende last moet ghedeurschen worden 1672 ------------- in de vijf eijcken hebben sij voor mijn paert alleen twintich hoepen 1 schoef het welck sij op hunnen kost ende last moeten deurschen 1672 ------------- mijn paert van jan goffijn is in mijn schuer ------------- mijn paert van cornelis iansens is in mijn schuer ------------- Den keuster moet in dit iaer 1672 een hesp gheven (?), item hendrick vander hulst een, item i.... salens (?) een,
item heb ik van mijn heer ketelboeter gekocht een schuppe bedraeght 18 stuijvers
item ick heb van mijn heer ketelboeter soo door assignatie van cheijnsen soo op de kerck. h. gheest goederen, als op sint ians huijs als oock op het siel misse goet in alles tsamen genoten 1 - 16 - 3 oorden (1 gulden, 16 stuivers en 3 oorden - jg)
Item ick hebbe mijn(heer) (?) de ketelboetere begra ven bedraeght --------- 12 gulden
De laatste zin noopt tot verdere opzoekingen. In de Tildonkse parochieregisters vinden we geen spoor van zulks overlijden terug. Jonker Louis de Ketelboeter was halverwege de 17de eeuw heer van Ter Borght - het latere Nieuwenborg.
In het weekblad Noord-Brabander van zaterdag 10 augustus 1839, uitgegeven te 's Hertogenbosch door 'boek- en courantdrukker' D.A.A. De Rooij, troffen we zowaar een artikeltje aan over de bekering van de Tildonkse Stevenisten.
Zo te lezen heeft de benoeming op 13 september 1838 van de toenmalige aartsbisschop van Mechelen (monseigneur Engelbertus Sterckx) tot kardinaal, aanleiding gegeven tot deze voor de Roomse kerk blijkbaar wel zeer heuglijke gebeurtenis. De kersverse kardinaal begaf zich toen zelfs in eigen persoon naar Tildonk om alhier de verdoolde schapen het vormsel toe te dienen en hen aldus op te nemen in zijn Kerk. De archieven verklappen ons evenwel dat het toch nog duurde tot in 1845 vooraleer de laatste Tildonkse Stevenist kon overhaald worden...
Meer info over deze vroeg-negentiende eeuwse afscheuringsbeweging van de Katholieke Kerk met volgelingen te Tildonk vind je hier: http://www.bloggen.be/tilloenk/archief.php?ID=42302/02/07 Het Tildonks Sticht (4) (fam. Winnepenninckx).
Het jaar 1850 toen Tildonk en Winksele tolbarelen mochten plaatsen op de kasseiweg die beide gemeenten verbond
De gemeente Tildonk vroeg in 1849 om twee barelen op te richten op de steenweg van Wespelaar naar Winksele die Tildonk passeerde. Deze weg was gekasseid over een afstand van 3 km op kosten van Albert Marnef, bewoner van het kasteel te Wespelaar en eigenaar van de Leuvense brouwerijen Artois. Bij de eerste bareel zou men 2/5de en bij de tweede 1/5de van het tolrecht van de provinciale barelen vragen. Met dien verstande dat de wagens en paarden van Albert Marnef zouden uitgesloten blijven van deze tolheffing, zoals trouwens bij de aanleg van de weg was overeengekomen. Tildonk stelde bovendien tolvrijdom voor, voor de inwoners van Winksele en Tildonk, maar daarmee kon Winksele niet akkoord gaan "omdat men dan zelfs niet in staat was om de kosten van de verlichting en van de tolontvanger ermee betaald te krijgen".
De barelen kwamen er op de grens tussen Tildonk en Winksele-Delle, zowat honderd meter voorbij het 'kasteel' van Philippe de Behault du Carmois (nu Simonart).
Op 1 juni 1868 werden de tollen op de provinciale wegen afgeschaft en de laatste tolbomen op de buurtwegen verdwenen in 1897, maar toen waren trouwens de meeste barelen al sowieso verdwenen. De tollen en octrooien bleken immers een al te grote belemmering te vormen voor een vlotte doorstroming van het binnenlands handelsverkeer.
(Zie: Vannoppen H., De geschiedenis van Winksele, 1976)
-------------------------------------------------------------------------- Tol werd vanouds geheven op wegen en waterwegen. Ook bij het passeren van grenzen werd tol geheven, daar komt het Duitse woord Zoll voor douanepost vandaan. Later werd tol geheven op verschillende punten van doorgaande wegen. Er werd een slagboom (ook: barrier of barreel genaamd) opgesteld nabij een tolhuis. Vaak was een en ander ook voorzien van een herberg en een uitspanning. De opbrengsten van de tol werden gebruikt om de weg aan te leggen en te onderhouden, en om in het onderhoud van de tolgaarder te voorzien. Ook bij de scheepvaart kent men iets dergelijks in de vorm van bruggeld en sluisgeld. Hiervan werd de brugwachter respectievelijk de sluiswachter onderhouden. (Wikipedia)
Recueil des lois et arrëtés royaux de la Belgique, 1850, Ed. Devroye et Cie (Arrêtés royaux du 29 octobre 1850).
Weliswaar gedateerde tekst maar toch genoeg interessant om hieronder te vernemen hoe bijna alle plaatsnamen alhier hun oorsprong vinden in de natuur. Lees dus even mee in: Carnoy A., 'De plaatsnamen van de Brusselsche Omgeving', Verslagen en Mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie,1928,364-392. (dbnl)
Tildonk en omgeving op een kaart van het jaar 1800
"Nouvelle Carte du Département de la Dyle divisé en trois arrondissements et dressée d'après des renseigne- ments exacts fournis par les Municipalités de chaque Canton. Dessinée et gravée par Ph.J. Maillart et Soeur"
Maillart, Ph. (1764-1857)
Het departement van de Dijle Het departement van de Dijle werd gevormd na de annexatie van de Zuidelijke Nederlanden door Frankrijk in 1795 door samenvoeging van het zuidelijke deel van het hertogdom Brabant, de streek van Halle - die bij het graafschap Henegouwen hoorde - en nog wat kleinere territoria. Het departement bestond uit de drie arrondissementen Brussel, Leuven en Nijvel. De totale bevolking bedroeg 386.466 zielen. Na de nederlaag van Napoleon in 1814 werd het departement krachtens de grondwet van 24 augustus 1815 omgezet in de provincie Zuid-Brabant van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden.
De kaart uit 1800 Hetgeen u hierboven ziet is een klein deeltje van de kaart waarop de streek ten noorden van Leuven afgebeeld staat. Opvallend zijn de nog vele bossen die alhier voorkwamen. Voor Tildonk zien we een groot bos in de wijk Hambos weergegeven, qua oppervlakte zowat het dubbele van het parkdomein van Wespelaar, evenals het Clamottisbos en Bertrodebos. Deze bossen waren een restant van een oorspronkelijk zeer uitgestrekt bosgebied dat op deze kaart nog doorloopt over Herent, Winksele en Veltem-Beisem. Verder werden twee hoeven vermeld op Tildonks grondgebied, nl. 'Langeneyck' (Dormaalhoeve?) en (de hoeve van) 'Terbanck'.
Niet weinig toponiemen werden door de Franse cartografen verhaspeld. Bijvoorbeeld van de Halve Steen (nu Haacht-Station) maakten ze 'Helvensten', de Kraneveldhoeve op de grens van Haacht met Wakkerzeel werd ineens 'Cramvel' en voor de abdij van Vrouwenpark te Rotselaar - gesupprimeerd in het jaar IV - (nu Montfortcollege) staat 'Vrouw Peerk'. Onder Herent lezen we 'Alle Beaumme': een verbastering van de toponiem Albomen? De benaming 'Defuyghen' tussen Herent en Veltem kunnen we helemaal niet thuisbrengen, tenzij er het aloude hof van Tudekem (Duigemhof) mee bedoeld werd en het een verschrijving is van 'de Tuyghem', enz...
Kantonhoofdplaatsen zoals Leuven, Kampenhout, Herent en Haacht werden op de kaart met een jacobijnenmuts bedacht, hét vrijheidssymbool van de franse revolutie.
(Bibliothèque nationale de France, département Cartes et plans, GE D-16863)
1979 - Jos Hermans stelde voor een 2de maal tentoon
40 jaar geleden verscheen onderstaand artikeltje in de regionale pagina's van Het Nieuwsblad. Een zo te zien nog piepjonge Tildonkse kunstenaar Jos Hermans stelde toen zijn werken tentoon in de Sint-Annazaal van het klooster alhier, en ondergetekende mocht de tentoonstelling inleiden...
O ja, pennenridder van dienst was ene Willy Nauwelaerts uit Haacht.
Ben je benieuwd of je familienaam voorkomt in de blog? Of zoek je info over bvb. het klooster, 'varkens en beren', de vaart, ... Breng je zoekterm hierboven in en je krijgt onmiddellijk ALLE artikels waarin deze term voorkomt!
ZEKER EENS PROBEREN! DIT WERKT DUS NIET MEER
DE FOTO'S IN DE BLOG
Gebeurlijke miniatuurfoto's in het middengedeelte kan je doorgaans vergroten door erop te klikken.
De foto's in de linker- en rechterkolom echter niet, ze zijn dan ook veeleer bedoeld als opsmuk. Het gros kwam je wel al eerder tegen in een artikel in het middengedeelte.
.
WARM AANBEVOLEN
Voor slechts 34 € word je lid van HAGOK, de Haachtse Geschied- en Oudheidkundige Kring. Als lid kan je de meeste activiteiten van HAGOK gratis meemaken. Ontvang je HOGT, een glossy magazine met tientallen kleuren- en andere foto's; elk jaar goed voor meer dan 300 blz. streekgeschiedenis, heemkunde, genealogie, archeologie en wetenschappelijke bijdragen over de dorpen van de driehoek Aarschot-Leuven-Mechelen.
Als lid kan je de artikels over Tildonk, naast alle andere reeds verschenen artikels, en dat zijn er ondertussen meer dan 1400 (!), ten allen tijde gratis online raadplegen. Over Tildonk zelf verschenen doorheen de tijd heel wat uitgebreide bijdragen:
Arnold Bonne & Jan Gordts, Cimorné gezien in Tildonk
Jan Gordts, Raar maar waar?! De Tildonkse Sint-Jan-de-Doperkerk is gezegend met een merkwaardige preekstoel
Jan Gordts, Een geval van overbemesting te Tildonk in 1795
Arnold Bonne, West-Vlaamse WO I-vluchtelingen, poserend voor Hôtel du Cygne (1918)
Jan Gordts, Zieltjes redden in 1827. Tildonkse pastoor Lambertz neemt mes van chirurgijn Beckers ter hand
Jan Gordts, Jacobus Evers (°Tildonk 1828), een 'filius septimus' of zevende zoon
Arnold Bonne, Jan Gordts & Freddy Vens, De grauwzusters van Roeselare en andere vluchtelingen tijdens de Eerste Wereldoorlog in Tildonk
Jan Gordts, 1848, de jonge Tildonkenaar Gaspar Gielielmus Engelborgs overlijdt in den vreemde
Kristien Suenens, Een man, duizend vrouwen. De ursulinen van Tildonk
Jan Gordts, 'Ge moet niet alles geloven wat in de gazetten staat...'
Jan Gordts, Vondelingen te Tildonk op het einde van de 18de eeuw
Jan Gordts, De memoires van Tildonks brugdraaier Jozef Mommaers, alias 'Jef van de brug' (1873-1968)
Jan Gordts, Lucienne De Keuster (1923-2015) dochter van de sassenier van Tildonk. Een vergeten partizane
Jan Gordts, Lokalisatie van enkele 18de-eeuwse gronden te Tildonk. Een oefening
Peter Dejaegher, Het gevecht aan de Lips (1266)
Jan Gordts, André Van Aerschot & Jan Cleynhens, Begin september 1944: de bevrijding van Haacht en omgeving
Jan Gordts, Betwisting rond een in 1820 te Tildonk gevonden geldpot
Ward Caes, Een zilvermunt van keizerin Maria Theresia of een pot bier in 1750?
Jan Gordts, 'Life in a Belgian Convent: A Sydney Girl Abroad'. Een relaas uit 1913 door Maie Mason, Australische oud-leerlinge van de Tildonkse ursulinenkostschool
Jan Gordts, Liedeken op de groote moordery geschied tot Tildonck in den nagt op Gulde Mis (1837)
Jan Gordts, Marie Antoinette Caroline van der Gracht de Fretin en het kasteel ter Elst te Tildonk
Jan Gordts, Voorjaar 1814. Het veldleger van "de Zwarte Hertog" Frederik Willem van Brunswijk strijkt neer in onze dorpen
Roger Casteels, Uittreksels uit het frontblad 'Het Kanton Haacht onder de wapens' - (Thildonck)
Jan Gordts, Wat mispeuterden de Tildonkenaren zoal een goede honderd jaar geleden? Een verhaal van onder meer 'varkens' en 'beren'
François van der Jeught, Een nieuwe Van den Gheinklok voor de kerk van Tildonk in 1601
Jan Gordts, Het Tildonkse ursulinenklooster, litho op postkaart 1903-04
Jan Gordts en Guido Abts, De preekstoel met de verkeerde parochieheilige
Germaine Verheyt, 'Maurice Neefs, een oorlogsslachtoffer uit Tildonk
Jan Gordts, Openbare boedelverkoop in 1771 van de Tildonkse hoeve van 'de Tafel van de Grote Heilige Geest van Leuven' (Hof Ter Leeps)
Jan Gordts, Leerlingenwerving voor de internationale kostschool van de Tildonkse ursulinen in de 19de en 20ste eeuw
Jan Gordts, Bijna vier eeuwen Tildonkse pastoors (1626-1999)
Willy Van Langendonck, De waternaam Lips
Hubert Simonart, Tildonk-Banneux 1933-2008. Een uitzonderlijke band
Jan Gordts, Het testament van kanunnik Philippus Van 't Sestich (+ Tildonk 15 oktober 1764)
Jan Gordts, De Tildonkse processie van weleer
Willy Van Langendonck, Het toponiem Tildonk
Jan Gordts, Een Tildonks politiereglement uit 1837
Jozef Hamels, Renners uit onze regio: Maurice Croon
Jan Gordts, De Tildonkse galg
Roger Casteels, Dagboek van de ursulinen van Caen over hun belevenissen te Wespelaar en Tildonk tijdens de Eerste wereldoorlog
Jan Gordts, Tildonk ten tijde van de Oostenrijkse Successieoorlog (1741-1748)
Louis Swiggers, Over Tildonkse dorpsfiguren: Jakke Vanden Acker, alias Sinterklaas; de smed; Jef van Woil; Lewie Van Krieken; Plien Borreman
Jan Gordts, De geschiedenisles van schoolmeester Paulus Goossens over Tildonk (1856)
Roger Casteels, Het Tildonkse ursulinenklooster en de Eerste Wereldoorlog
Jan Gordts,Tildonk beschreven rond 1830 in de 'dossiers d'expertise' van het kadaster
Jozef Hamels, Renners uit onze regio: met Tildonkse connectie
Henri Vannoppen, De familie de Behault du Carmois tegen de achtergrond van de samenleving van Tildonk
Jan Gordts, De Tildonkse notarissen in de periode 1758-1920
Jan Gordts, De bewogen carrière van Leon Vincart, gevolmachtigde minister van België in Venezuela (°Huy, 22 april 1848 - +Tildonk, 6 juli 1914)
Maurice Vandenheuvel, In 1945 was het klooster van Tildonk een Brits legerhospitaal
Jan Gordts, Knechten op de vuist in het 18de eeuwse Tildonk
Jan Gordts, De Tildonkse reuzen Jan en Babs in de kijker
Jan Gordts, Over oude Tildonkse pachthoven. Het hof ter Elst, van pachthof van de abdij van Affligem tot kasteelhoeve van de families Van 't Sestich en Snoy
Jan Gordts, Over oude Tildonkse pachthoven. Het hof te Bettenrode, win- of pachthof van vele heren
Jan Gordts, Gaf Sus Artoos zijn naam aan de Tildonkse wijk Sussenhoek?
Maurice Vandenheuvel, Het Janssenskapelletje (1852) en de familie Janssens te Tildonk
Jan Gordts, Het Tildonks Sticht in de periode 1818-1832, voorloper van het latere ursulinenklooster
Jan Gordts, De Tildonkse handbooggilde van St.-Sebastiaan in het begin van de 18de eeuw
Jan Gordts, Tildonkse notarissen in de periode 1758-1920
Henri Vannoppen, Schilderijen en kunstwerken rond de notarisfamilie Verzyl te Tildonk
Jan Gordts, De grote kloosterbrand te Tildonk in 1928
Henri Vannoppen, De familie de Behault du Carmois tegen de achtergrond van de samenleving in Tildonk
Jan Gordts, Indische bedevaarders op bezoek te Tildonk in 1935
Maurice Vandenheuvel, Met Tildonkenaars op de vlucht in mei 1940
Jan Gordts, Het ploeg-handmerk van Louis Van Bolle, schepen van Tildonk (1664)
Marleen Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk. De Art Nouveauzaal
Roger Casteels, Op 26 mei 1940 verloor Tildonk 2/3 van zijn onderwijzerskorps
Marleen Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk:een bouwhistorisch en iconografisch overzicht
Jan Gordts, 12/8/1942: een Engels gevechtsvliegtuig stort te pletter in Tildonk
Jo Vandesande, Een 18de-eeuwse kaart van Tildonk en Wespelaar
Jos Cools, Tildonk
Jan Gordts, Een drievoudige moord te Tildonk in 1837
Henri Vannoppen, Een beeld van de gemeenten Haacht, Tildonk en Wespelaar rond 1830
Jo Vandesande, Motten en heerlijkheden te Tildonk. Deel II: De heerlijkheid Lauwendries
Jo Vandesande, Motten en heerlijkheden te Tildonk. Deel I: De heerlijkheden Tildonk, Ter Borcht (Nieuwenborg) en Oudenborg, vanaf hun ontstaan tot omstreeks 1650
Bart Minnen, Getuigenissen uit 1390 over de verdeling van de tienden te Tildonk
