GEORGIÃ 2021: dag 13, 19/9: de hoge Kaukasus, slot: Uglushi en Mestia
7 uur, ontbijt: onze huisberg ligt al te blinken in de zon en de huishond is nog niet wakker om in onze broek te bijten, prima. We bereiken Uglushi in goede staat, om daar een andere hond aan te treffen die niet van onze zijde wijkt. Maar hij is kreupel, mankend aan een achterpoot en hij is niet de enige. Er is hier een monster aan het werk! Of anders een krachtpatser, zoals op foto 11 (Georgië wint altijd Olympische medailles voor gewichtheffen, kijk het maar na). Die onverlaat heeft misschien het rotsblokje tegen onze carrosserie geworpen op de terugweg? Nou nee, we zagen al borden die waarschuwden voor vallende stenen en ditmaal was het dus in onze flank. Nou ja, een deuk in de plaat, het had erger kunnen zijn. En de weg was niet zo slecht als die naar het kerkje in Kazbegi verleden week.
Voor de provinciale hoofdstad Mestia moet je het niet doen: ook hier domineren geslachtstorens uit de vroege middeleeuwen het beeld, maar de plek is verder een ongelooflijk rommeltje van wan-urbanisatie, en die brug moet wel de lelijkste aller tijden en plaatsen zijn. Gelukkig is er wel een prima en nieuw Svaneti Museum, met veel kruisen, potten en pannen maar ook de mooiste iconen uit de streek. Grote ogen! Let op de laatste foto: Giorgios/Joris de drakendoder slacht nu eens geen draak af, maar .keizer Diocletianus (de Romeinen waren immers later gekerstend dan de Georgiërs). Interessant. En morgen een lange rit naar de Zwarte Zee, van de Russische naar de Turkse grens.
GEORGIÃ 2021: dag 12, 18/9: van Kutaisi via de Otatse Canyon naar de Svaneti (hoge Kaukasus deel 2)
Georgië probeert een graantje mee te pikken van modern toerisme: zie de Okatse Canyon, een stevige constructie en goed voor onze tweede wandeling, een klein uurtje, dat volstaat tegenwoordig. Daarna via watervallen (artificieel dan wel natuurlijk) en fraaie berglandschappen terug naar de Kaukasus, maar nu bij de Svan, een apart volkje dat pas 200 jaar na de andere Georgiërs gekerstend werd, tot voor kort nog bloedwraak kende en nooit veroverd werd, wegens too remote. Maar sinds 2010 is de streek ontsloten met een hele mooie weg - tenminste naar de hoofdplaatsen, want morgen zullen we, dixit onze hotelier, drie uur nodig hebben om 80 km af te leggen in dit gebergte. But no problem with your jeep! Allez dan. Ons hotel heet GRAND HOTEL USHAIBA, maar er is niets grands aan, zie voorlaatste foto. Maar Wel fraai gelegen, met perfecte WiFi (in het restaurant, niet in de kamers) en een huishond, die zich heeft voorgenomen onze broek aan stukken te bijten. Toch geen schop geven, want wie zegt dat die bloedwraak hier helemaal voorbij is?
ps: foto 1 is een beeldje van het parlement, dat onder Shaakasvilhi (premier tussen 2003 en 2013) in Kutaisi werd gebouwd om het land te decentraliseren. Niet erg praktisch: de uitvoerende macht bleef immers in Tbilissi. Toen Shaakasvilhi ten val kwam en in vrijwillige ballingschap naar Oekraïne trok, werd het parlement snel weer overgebracht naar Tbilissi. Het peperdure glazen ei staat er in Kutaisi nu maar wat te staan, eenzaam en verlaten in een wei. En u dacht dat enkel in België de politiek vreemde kapriolen vertoont?
GEORGIÃ 2021: dag 9, 15/9: DE HOGE KAUKASUS (b): monument, het verhaal van de trucks en Chaukhi-wandeling
Rare monumenten op panopunten hebben ze in Georgië. Maar let vooral op foto 6: wat u ziet is geen lange rij rijdende kamions, maar trucks die stilstaan langs de weg, kilometers lang, honderden voertuigen. Het zijn trucks die wachten op permissie de Russische grens over te mogen steken. Die grens ligt 20 km van hier, maar verder is er geen plek meer op te parkeren. Kan daaaagen duren, nee, het is geen pretje vrachtwagenchauffeur te wezen in deze contreien (we zien vooral veel Armeense voertuigen, maar ook Georgië, Belarus, Polen en alle -STAN landen zijn vertegenwoordigd). De meeste sukkels doen dan maar een picknick langs de weg en leggen met lotgenoten een kaartje.
En dan was er natuurlijk de dagwandeling, die wij op anderhalf uur houden, een stukje van een hele lange van acht uur. A horse, My kingdom for a horse! Ja, het is gemakkelijker dan zelf te klimmen, maar met je smartphone bezig zijn terwijl je te paard zit, das ook geen stijl hé mevrouw.
Terug in het hotel zijn daar alweer trouwers van de partij (die komen we hier elke dag tegen, ook in de week) en staat dat bevallig kerkje tegen de granieten wand van Mount Kazbegi (een uitgestorven vulkaan van 5000 Mt hoog) s avonds NOG mooier te blinken dan overdag. Geef toe: Georgië is een mooi land, maar in de langere tekst eind september zullen we ook onze kritiek niet sparen, let maar op.
GEORGIÃ 2021: dag 9, 15/9, DE GROTE KAUKASUS (a): Kazbegi Church, cable car Kori en paraglide watching
Wat zien we s morgens vroeg? Prachtig weer in de hoge Kaukasus (20 graden, heel de dag zon). Naar dat kleine kerkje op de berg in het midden van foto 1, daar willen we naartoe. Dat zal dan wel off Road moeten gebeuren, zoals de plakkaat op foto 2 aangeeft. Maar we hebben niet voor niets een Toyota 4x4 (hij staat rechts op foto 3), dus we zijn er geraakt - na een schabouwelijke weg, inderdaad, onmogelijk te volbrengen met een gewone wagen. Nog meer panomomenten op onze tweede activiteit: een kabelbaan naar 3200 meter. En tenslotte de paragliders van naderbij bekijken, al hadden we het liever zelf gedaan. Helaas, we hebben ons begin 2020 (Costa Rica) voorgenomen dat die ziplining daar + die omgekeerde bungee jump de laatste avontuurlijke activiteiten waren die we zouden volbrengen en daar houden we ons aan.
GEORGIÃ 2021: dag 8, 14/9 - van Tbilissi naar de Kaukasus via kerken en burchten
Auto gehuurd (een stevige SUV - 4x4) en op de hort tot 25/9! Van prachtig weer naar wisselvallig bergweer aan de grens van Rusland, dat was te denken. Groot chalethotel, laatste foto is vanop het terras van de kamer genomen. Grimmig schouwspel, want achter de bergen ligt Poetin te loeren.
