|
Rare monumenten op panopunten hebben ze in Georgië. Maar let vooral op foto 6: wat u ziet is geen lange rij rijdende kamions, maar trucks die stilstaan langs de weg, kilometers lang, honderden voertuigen. Het zijn trucks die wachten op permissie de Russische grens over te mogen steken. Die grens ligt 20 km van hier, maar verder is er geen plek meer op te parkeren. Kan daaaagen duren, nee, het is geen pretje vrachtwagenchauffeur te wezen in deze contreien (we zien vooral veel Armeense voertuigen, maar ook Georgië, Belarus, Polen en alle -STAN landen zijn vertegenwoordigd). De meeste sukkels doen dan maar een picknick langs de weg en leggen met lotgenoten een kaartje.
En dan was er natuurlijk de dagwandeling, die wij op anderhalf uur houden, een stukje van een hele lange van acht uur. A horse, My kingdom for a horse! Ja, het is gemakkelijker dan zelf te klimmen, maar met je smartphone bezig zijn terwijl je te paard zit, das ook geen stijl hé mevrouw.
Terug in het hotel zijn daar alweer trouwers van de partij (die komen we hier elke dag tegen, ook in de week) en staat dat bevallig kerkje tegen de granieten wand van Mount Kazbegi (een uitgestorven vulkaan van 5000 Mt hoog) s avonds NOG mooier te blinken dan overdag. Geef toe: Georgië is een mooi land, maar in de langere tekst eind september zullen we ook onze kritiek niet sparen, let maar op.
|
