 |
|
|
Doe wat liefde je gebiedt,
Ga je hart verpanden
In mijn leven en mijn lied,
Draag ik jou op handen |
| Uit "Carmina Burana" |
|
| 01-08-2015 |
 Trip van 30/7 |
 Eerst en vooral moet ik rechtzetten dat het in Vezelay een basiliek is en dus sorry, om u onvrijwillig op het foute been te zetten. Gisteren avond heb ik verder kennis gemaakt met de 6 andere slaapgenoten want, later is er Hans Kauwen uit het Nederlandse Friesland bijgekomen. Met Hans kon ik het best vinden, nu Dieder, Elgra en Inne uit Duitsland vielen ook best mee. Feitelijk ging ik wat laat slapen, heel laat zelfs. Wat betreft de jeugdherberg/+ 'n camping, wel die liggen een kwartiertje buiten Vezelay zelf. De rood/witte wegaanduiding is op 50m van de ingang van de J.Herb./camping. Deze morgen kon ik er moeilijk uit, gelukkig maar lag alles gereed en diende alleen nog de slaapzak en het toiletzakje in de rugzak geplaatst te worden. Mijn reisweg loopt via Corbigny de anderen trippen via Metz-le-Comte en Asnois, het meer westelijke gelegen GR-pad. Na de groetjes en het succes gewenst vertrokken we ieder onze richting uit. Mogelijk zien we elkaar terug in Nevers. Op dit ogenblik is het 13u. En nu ben ik iets voorbij halfweg , tussen Neuffontaines en Chitry op het kruispunt met de D42 en schrijf dit gedeelte tussen 2 boterhammen in. Dat doet er mij aan denken, dat mijn directeur op 't werk mij langs zijn neus opmerkte, dat ik niet mocht eten tijdens het werk, waarop ik reageerde met oui, maar ik werk tenminste terwijl ik eet. En nu inpakken en verder trippen en tot straks. Eindelijk aangekomen. Corbigny is al een provinciestad die naam waardig in grootte. In een van de bijgebouwen van de in het centrum gelegen abdij is de toeristische dienst ondergebracht. Er slapen is sinds een 4 tal jaren gedaan. Slechts nog een paar kloosterlingen bewonen het enorme gebouw, de gemeente bijgestaan door vrijwilligers zorgen ze voor het bijna historische gebouw en voor de nog enkele residenten. Een netwerk van verschillende opvanggezinnen ontfermt zich over de bedevaarders tegen en bescheiden vergoeding (22) ontbijt + lunchpakket inclusief. Geen beddengoed, wel slapen in de slaapzak en eigen handdoeken is de afspraak, maar alle voorrang aan de pelgrims die zich voor 18u moeten aanmelden. Ik trof het weer goed, en kreeg slaapplaats bij een gerenommeerde schilderes. Het verblijf ligt boven haar atelier en is een pareltje van goede smaak. Honderden werken en aquarellen heeft ze me laten bewonderen, de ene nog mooier dan de andere. En unieke dierenschetsen, precies foto's. Mooi, mooi heel mooi, stuk voor stuk pareltjes . Morgen trip ik op haar aanraden naar Premery, een 22-23 km verder gelegen redelijk grote gemeente minder bergachtig, maar ideaal om nadien naar Nevers te stappen. Morgen stuur ik de foto's van mijn huidige verblijf wel door.
Allemaal de groetjes en daaag vanwege Théo.
|
|
|
|
|
| 02-08-2015 |
| Trip van 31 juli: Vezelay naar Corbigny |
 Vandaag neem ik afscheid van de familie Guida, waarvan mevrouw een artistieke bekendheid is geworden. Maar geweten is, dat haar rechtstreekse grootoom zalig werd verklaard door onze voorgaande Paus Johannes Paulus 2 (Radzinger). Het was een meer dan aangenaam stel dat mij onverwacht heel veel heeft bijgebracht. Zij regelden ook mijn volgende overnachting op een camping in het 32km verder gelegen Premerie, omdat er geen mogelijkheid dichterbij is. 's Morgens na het ontbijt volgde nog de briefing voor de dagtrip, het afscheid en dan het vertrek. Ik pauzeerde eventjes aan de kerk van Chity, aan het standbeeld van Jules Renard, Frans schrijver , ik herinner van hem nog het boek "Poile de carotte" waarmee hij echt beroemd werd. Een Franse woordspeling op ros haar . Op het monument was te lezen dat hij leefde van 1864 tot 1910, en na zijn geboorte inwoner bleef van Chitry waar hij tot zijn dood burgemeester was. De trip verliep redelijk vlotjes, balonnettes voelden aan als puffels, grimpettes worden stilaan heuveltjes. Een mens past zich redelijk snel aan, het lichaam begint zich te plooien.
De aankomst op de camping valt best mee, het is mijn eerste verblijf op een camping en in een caravan. Schattig en netjes die kleine caravan, WC en douchen is gemeenschappelijk, lap daar gaan we weer, het zal moeten wennen. Morgen volgen de foto's. Een restootje is er niet, wel een piepklein winkeltje naast de camping die wel goed bezet is door voornamelijk Duitsers, Hollanders en enkele Belgen. Vandaag zal de kost à la Théo zijn, baguette met een doosje zalm, een paar busjes Leffe, 'n appel en 2 blauwe pruimen en dan de slaapzak in. Ook dat is pelgrimeren, echt pelgrimeren bedoel ik, vrij van alle luxe, maar toch een weelde om er te kunnen slapen en dan morgen verder te trippen naar Nevers. Nog eventjes mijn -carnet de route- maken, en dan ......naar le chemin de Théodore.
Allemaal de groetjes, tot morgen en daaag vanwege Théo.
|
|
|
|
|
|
| Aanvullende bijlage aan de trip van heden 31 juli |
 Graag toon ik nog mijn nieuwe leefomgeving van vandaag. Natuurlijk valt het mij mee, een luxe t.o.v. wat mij overkwam in Couvin en in Plancy-Labbaye. Dat is nu eenmaal het pelgrimeren eigen, geen plaats voor verwende gasten en leren tevreden zijn met wat de dag brengt.
Nu, in antwoord op enkele reacties: ik leg tussendoor enkele grotere afstanden af, niet om te laten zien wat ik wel kan. Maar wel om er tussendoor eens de pees op te leggen en mij te harden als voorbereiding op de moeilijke tochten die er gaan aankomen. Feitelijk was het beter geweest als voorbereiding op de Jacobstocht om veel te joggen , in de plaats van heel veel te stappen. Joggen draagt meer bij op het vlak van het uithoudingsvermogen. Dus vandaar, de zweep erop en morgen opnieuw, in zover dat ik geen beenschade veroorzaak.
Wat het fotomateriaal betreft, natuurlijk worden heel veel foto's genomen, slechts enkelen plaatsen we. De overigen worden op het einde in albumformaat toegestuurd aan de volgers.
Zo, tot de volgende aflevering en allemaal mijn oprechte dank voor de door mij gewaardeerde steun en aanmoedigingen.
Groetjes, Théo
|
|
|
|
|
| 03-08-2015 |
| Trip van 1 augustus - van Premerie >> Nevers |
 Deze morgen zeer vroeg verliet ik de nog slapende camping. Dag caravannetje u liet mij een heerlijke nachtrust genieten, maar Nevers roept mij.
Wat valt er te onthouden van de Morvan? Dat het een zeer mooie streek is, wel dun bevolkt, met kleine zelfs heel kleine dorpjes, zonder winkels, postkantoor of banken of cafeetje, niet eens en geld- of frisdrankenautomaat, laat staan dat er leidingwater is of gas.
Er overnachten, ja het is mogelijk dat ze plaats hebben want de mensen zijn graag behulpzaam. Eigenaardig ook, de achterdeur gaat er meestal niet slot. Dat is van in mijn kindertijd geleden dat ik dat fenomeen beleefde bij mijn grootmoeder en tante in Nieuwrode. Iedereen zegt er tegen iedereen dag of goede morgen, waag het niet om dat na te laten want er volgt commentaar.
Afscheid nemen van de onthaalgezinnen is ook u wat onwennig voelen. Ze laten u overnachten, delen met u de maaltijd(en) en 's morgens vroeg zijt ge foetsie. Bovendien willen ze er gewoonweg niets voor, meer zelfs, ze voelen zich eerder gekrenkt als ge blijft aandringen. Ik ben dan ook maar wat blij als er kinderen of kleinkinderen zijn.
In Nevers aangekomen trof ik het weer. Voor de zoveelste keer verwees "le petit futé - uitgever van - Journal des étappes, mij naar de prijzige hotels. Ik krijg er koorts van, een rotboek ten dienste van hun geld toeschietende handelaars. Farizeeërs noem ik ze. Dus ik naar het stadhuis en wat blijkt, Nevers is zelfs meer dan een klooster rijk, die pelgrims onderdak, warme maaltijd en ontbijt geeft tegen een almoesprijsje. Wel graag de misviering bijwonen. Ik werd ondergebracht in de "Espace Bernadette" een klooster, groot van hier tot ginder achter. Meer nog de heilige Bernadette ligt hier opgeborgen in een glazen kist en is te zien voor iedereen die de kapel betreedt.
Ik moet toegeven dat de voorzienigheid mij toch dikwijls bijspringt.
Morgen trip ik richting Sancoin of st.Pierre le Moutier, wat het zal worden weet ik nog niet, wel dat ik vooraf een goede 17 km naast de rivier -de Alier zal stappen en daarna de keuze moet maken. Een eenvoudige maar deze keer een noodgedwongen 31 km lange trip naar wie van de 2 dorpen ook.
Théo gaat gaan slapen nu, 't is voor mij bedtijd.
Allemaal de groetjes en daaag
Théo.
|
|
|
|
|
| 05-08-2015 |
| Trip van 2 augustus - van Nevers >> Sancoins. |
|
Deze morgen heel vroeg waren al heel wat toeristen van de partij in de eetzaal.
Einde verlof voor hen. Voor mij aanvang van een nieuwe trip. Op het menu : Nevers > Sancoins - afstand 31 km. Ik liet me wel tot aan de stadspoort brengen door de stadsbus, toch dat gewonnen. Eens aan de brug over de Loire voorbij begint de feitelijke trip, via een RW-pad dat uitgeeft op de door het landschap meanderende rivier -le Allier-. Tot in Apremont s/Allier, wat ik daar te zien kreeg was alsof het niet meer van deze wereld is. Een dorpje, zo terug in de 15° -16° eeuw. Perfekt onderhouden in zijn staat van oorsprong, alleen herstelwerken mogen uitgevoerd worden. De dorpelingen zijn ten volle bewust van de onschatbare waarde ervan en dragen er zorg voor.
Vanaf daar loopt een GR-pad tot op 4 km van Sancoins. [Er is een goed onderhouden gite communale voor de pelgrims (15). vooraf reserveren]
Vanaf daar trip ik verder naar Charenton-du-Cher, en maak gebruik van de gratis wifi in St. Aignan d/Noyer. De overgang van het landschap tegen over de vorige dagen is groot. Tot voor Nevers waren het bijna uitsluitend graangewassen. Vanaf Nevers zijn het weidegronden, kilometers aan een stuk door met melkvee, maar voornamelijk voor de opfok, zeg maar slachtvee. Honderden en honderden vaarzen, kalveren en stiertjes. Veehouders met landerijen laten in vele gevallen de verzorging over aan de lokale landbouwers die er een centje aanvullend inkomen aan overhouden.
Zo, einde rustpauze en nu verder op trip naar Charenton..... Pff , 't is warm vandaag.
Groetjes en daaag.
Théo
|
|
|
|
|
|
| Trip van 3 augustus: Sangcoins >>> Charenton s/Ch >>> St. -Amand-Montrond. |
 Met veel goesting vatte ik de dagtrip aan. Erg vroeg vertrokken uit Sancoins vreesde ik de hitte van de dag, 't zal bakken worden. Vandaag een redelijke vlakke weg, geen puffels, geen klimmetjes. Opnieuw bos in, bos uit, weilanden en nog eens weilanden, een morzel kanaalweg en op het einde straatstenen. De dagelijkse kost, ware het niet dat ik op het voorziene einde van de trip in Charenton een koude douche moest incasseren. Plan A na 28km gaat niet door, fini ermee. De gereserveerde Gite was een ramp. Oud, bouwvallig alles behalve netjes doordat, de verantwoordelijke verlof nam (??) en nu gij.
Gelukkig voorzie ik steeds een B-plan vooraf. Vandaag bewees het zijn dienst. Dus, terug naar de "Marie" voor mijn verontschuldigingen en zeggen wat moest gezegd worden, de secretaresse gaf een oplossing. Ofwel op hotel gaan of doorgaan naar St-Amand-Montrond.
Ik had er de gegevens van het "coquille-verblijf, een telefoontje gaf groen licht.
Te voet dan maar naar het 12km verder gelegen adres, verstand op nul en maar stappen. Na een trip van in totaal meer dan 11 uur kwam ik toe op de nieuwe bestemming. Geloof me als ik zeg, dat alles goed genoeg zou zijn geweest om gaan te liggen.
Maar het werd een volteffer van formaat -le foyer des Jeunes Travailleurs- in St. Amand-Montrond, die ook kamers hebben voor pelgrims. Een luxe, met avondeten en ontbijt aan pelgrimsprijs (26). In mijn geval werd het een koude schotel, zonder klagen geloof me vrij.
Wat ik morgen ga doen? Ik weet het nog niet. Vandaag begin ik er niet meer aan. Hier is een wasmachine met droogkast, dus .... Daarna, zo snel mogelijk dodo en voor hoe lang? Weet ik niet.
Maar hopelijk toch niet te lang om een minitrip te kunnen afleggen.
Zo, nu nog een dada en dodo vanwege Théo
|
|
|
|
|
|
| Dinsdag 4 augustus - snipperdag |
 Ik beloofde reeds vroeger, bij gelegenheid eens terug te komen op mijn uitrusting. Vandaag heb ik daar de gelegenheid toe, omdat enerzijds het gisteren door de omstandigheden, een heel lange trip werd. Normaal had ik vanmorgen een ingekorte trip willen houden, maar vannacht hield hier een lang en zwaar onweer huis. Deze morgen om zes uur plensde de regen nog dapper door. Mijn besluit stond vast ik bleef 1 dag snipperen. Tegen de middag hield het op maar de dreiging bleef. Na de middag was het weer terug in zijn goede doen. Wat doet een mens dan voor nuttigs gans de dag? Alle kledij wassen en drogen, alles nakijken op slijtage en op gebreken. Aanvullen van de noodzakelijke proviand en vervangen van wat versleten is.
Zo veel kledij heeft een pelgrim niet bij, maar wat ge bij hebt en draagt ziet af. En dan is er nog de noodzakelijk rust voor het recupereren.
Wat steekt er dan allemaal in mijn rugzak? De kledij: 1 reserve lange broek met afritsbare pijpen, 2 onderhemdjes en 2 T-shirts, 3 onderbroekjes, 3 paar lange & 2 korte kousen, lichte pantoffels, 1 badhanddoek (klein) & 1 handdoekje + 1 washandje. 1zakje met al het strikt nodige toiletgerief inbegrepen de doucheproducten scheergerief, kam en wekkertje. Wasmiddel, etuitje naaigerief, regenponcho en KW, een ultralichte matras-overtrek, lichte slaapzak & pantoffels. Gedetailleerde gids met de wandelwegen en ook GR-routes B/Fr/Sp- Bask. + agenda / I-phone en minitablet en GSM. Verbanddoos met allerlei zalfjes tegen bijtende en stekende insecten en ongedierte + de persoonlijke medicatie. Een taalgids Sp/Fr/N. En met dat alles rugzak inbegrepen, zelfs in zo licht en slijtvast materiaal zit ge snel boven de gehoopte twaalf kg. Tel daarbij nog 1 tot 1 1/2 L water dan weet ge rap hoe laat het is tijdens een trip tussen de 22 a 25 en soms meer km.
Morgen regen of zon, weer of geen weer maakt niet uit, het zal als het goed meezit, stappen worden tot in "Le Chatelet" en als het wat tegenzit voor overnachting tot in Chateaumeillant.
Ja dit nog, op de foto's zijn de 2 slaapplaatsen te zien, gelukkig beet ik door.
Vanavond 4/8, zijn er nog 5 trippers aangekomen in het Compostella-kwartier, 2 onder hen waren er niet te best aan toe - blaren- . Een paar dagen terug opgelopen en zonder verzorging verder gestapt zoals ik vernam. De onthaalbediende informeerde hen dat ik ook onderweg ben naar "Saint Jacques". Daarop stelden we ons aan elkaar voor en vernam ik dat ze geen verzorgingsmateriaal meer hadden. Ik verwees hen naar de apotheek 100m verder in de straat.
Na hun avondeten, zijn ze in het cafetaria bij komen zitten. Een stel, Inge en Eric uit Basse-Ham/Lux., de anderen een koppeltje en de zus - Kristel/Silvia en Greeten uit Oberborn/FR. Vogezen. Greeten was er het onfortuinlijkste aan toe, gelukkig gaf de apotheek wel de geschikte pleisters mee. De 2 stellen waren elkaar tegen gekomen en samen vanaf Vezelay verder getrokken. De laatste kms had Greeten bovendien pijnlijke kuiten opgelopen. Te laat voor het bijhalen van het nodige.
Uit medeleven bezorgde ik haar wat zalf van Voltaren 2% om in te masseren. Uiteindelijk heb ik het dan nog zelf mogen doen. Ter info voor mijn reeds kwijlende vrienden van "de Wolmet" ik masseerde wel in het cafetaria!
Later op de avond hadden we het nog over de gehouden stopplaatsen en over de volgende trippen. Ik had het ook over de nuttige aanbevelingen van Fons W. en over de geraadzaamheid om halverwege van sokken te veranderen en tijdens die pauze papieren servetten in de schoenen te steken. Die methode onttrekt heel wat vocht eruit.
Inge en Erik trippen tot in Limoge, De 3 anderen hopen tot in Ostabat / juist voor St Jean P d P te geraken. Ik vertrek dus morgen in de vroegte heel vroeg zelfs, het gezelschap van vandaag weet nog niet wat zij gaan doen. Wel wisselden we onze E-m gegevens uit en beloofden info-kontakten te onderhouden .
Voor mij zit het er voor vandaag op, ik wens jullie allemaal het beste en dank voor het volgen.
Groetjes en daaag
Théo
|
|
|
|
|
| 06-08-2015 |
| Rumbo a España - Het Kalifaat Al - Andaluz - deel 6 - |
|
Ten tijde van het Kalifaat waren Staat en Godsdienst fel met elkaar verbonden.
De leiding was in handen van de Kalief. De rechterlijke macht lag bij de Kadis.
Zij die christenen wilden blijven, de mozaraben, betaalden meer belasting en moesten in aparte wijken wonen, maar behielden hun eigen rechters.
De joden, die vaak vrije beroepen uitoefenden, genoten veel respect in het begin, maar later werden ze wel eens slachtoffers van vervolgingen.
De Moren legden de Joden en de Christenen een aantal beperkingen op in hun godsdienstbeleving : geen klokken luiden, niet meer actief bekeren, geen kerken of synagogen meer bouwen.
Aan de Moslims zelf werd het verboden, om hun godsdienst te verlaten.
In het dagelijkse leven en in de omgang met elkaar waren er weinig beperkingen en veel Joden en Christenen klommen op tot hoge maatschappelijke posten.
Een grote vraag, die hier rijst is : hoe erg heeft de Arabische cultuur het christelijke Spanje beïnvloed? Hoe Spaans is Spanje gebleven?
De Moren hieven belasting op grondeigendom in natura en verdeelden grond onder arme boeren. Zo daalde de rijkdom en het monopolie van de christelijke adel en de Kerk. Zij voerden ook tal van nieuwe landbouwtechnieken in, waardoor de voedselproductie toenam. Ook namen armoede en kindersterfte af, waardoor de levensverwachting meer steeg, dan in de rest van Europa.
Dit alles was ook gunstig voor de koopkracht, waardoor industrie en handel verbeterden.
Door de herverdeling van de gronden werd de Islam een populaire godsdienst en velen verlieten de Roomse Kerk. Ook hier gold dus het thema : Wiens brood men eet, diens woord men spreekt.
Het is dan ook niet te verwonderen, dat de Kerk en de hoge adel de Islam beschouwden als een politieke en economische bedreiging.
Er moest dus iets gaan gebeuren!
Fons Wierinckx
|
|
|
|
|
| 07-08-2015 |
| Trip van 5 augustus - St. Amand Montrond - Chateaumeillant. |
 't Was wel even twijfelen naar waar ik ging trippen vandaan. De 5 gisterenavond laat toegekomen pelgrims, hadden daar misschien wel iets mee te maken. Paste hun plan in mijn vooropgesteld traject of niet? Uiteindelijk niet, bovendien kreeg ik voor het naar de kamer gaan van de baliebediende een goede tip met gsm-nr van een degelijke slaapgelegenheid in Chateaumeillant. Er is daar een gelijkaardige opvanginstallatie voor pelgrims als hier in St. Amand. Maar met kamers voor 4 personen. Op haar voorspraak valt er daar wel iets te regelen en ook de dag daarop, ten minste als Preveranges op mijn verdere reisroute ligt.
Even opnieuw de kaarten erbij - Chateaumeillant ligt wel niet dichtbij, maar de afstand voor donderdag is wel ideaal.
Ik sprak met haar af om voor het einde van haar shift (23 u), te beslissen. Mijn beslissing werd ja en ik verzekerde haar mijn woord en een grote waardering voor haar tussenkomsten.
Dus ik woensdagochtend om 6 uur op weg naar Chateaumeillant. Tot 11 uur afwisselend terrein, op dat vlak weinig afwisseling met de vorige dagen, maar dan kwam de warmte opzetten en ik was nog maar amper halfweg. Gelukkig kon ik bijtanken in een gehuchtje ten westen van Le Chatelet en vandaar verder op pad naast een riviertje. Een gelukkig niet te grote inschattingsfout liet me terecht komen in Privet. Ik was wat de kluts kwijt in de wirwar van wegeltjes, dan eens gelijklopend met of weer weglopend ervan en moet ik dolgedraaid mij vergist hebben van waterloopje. Uiteindelijk ben ik laat en in alle geval buiten het opgegeven uur aangekomen. Armand stond me ongeduldig op te wachten. Armand was ongeduldig omdat hij genodigde was op de barbecue in de camping aan de overzijde van het meertje.
Mijn pijp was uit, wat ook daar op tafel komt, maakt niet uit, ik wilde alleen een koude douche, mijn kleren uitspoelen en te drogen hangen. En toen maakte ik kennis met een andere pelgrim dhr. Chupino. Eveneens weduwnaar, en die morgenvroeg bij de eerste klaarte vertrekt. Veel gepraat is er niet meer, wel wisselden we onze mailgegevens uit. Van hem wist ik dat er nog pelgrims de nacht doorbrengen, maar op de BBQ zijn. Vroeg in bed en wakker gemaakt omstreeks 01 uur - 't laat zich raden in geval van.......morgenvroeg.
Chopino was reeds op pad toen ik donderdag me klaarmaakte voor de trip naar het 18 km verder gelegen Preveranges. Volgens Armand avec quelques tettons bien dures. Een nieuwe term in het reeds toch al rijke jargon dat ik aanleer. Ook dat hoort bij het pelgrimeren. De feestneuzen sliepen nog bij mijn vertrek. De deur achter mij is met hels lawaai toegeslagen..........door de wind.
Allemaal de groetjes en daaag.
Théo
|
|
|
|
|
| 08-08-2015 |
| Trip van 6/8 : van Chateaumeillant >>> Preveranges. |
 Na de harde deurklap, doolde ik eerst wat rond in de gemeente Chateaumeillant, OK het is wat later dan gewoonlijk, maar ik hoopte vooral er al een winkeltje of beter nog bakker open te vinden voor mijn dagproviand. De bakker was al open, da's normaal in Frankrijk, brood vergeet het, alleen baguettes en croissants en een weinig gebakjes treft ge er aan, maar ook gekoelde frisdrank en water. Ik was gered en kon op stap naar Preveranges. Was me dat een -getuffel- om de weg te vinden, hoe en waar ik ook draaide of keerde ik kwam altijd maar uit op de wegbewijzering naar St. Severe s/I.
Een gemotoriseerde postbode, vertelde mij dat - le poteau- 2 dagen terug werd weggemaaid door -un camion- .Awel ja, zo kan ik nog lang blijven ronddraaien.
De warmte zat al vroeg in de lucht, 't gaat bakken worden en bovendien miste ik het rood/wit toeristenpad, dan maar verder baanstappen tot aan de blauw/gele GR-weg, 4km verder waar rood/wit stopt. Het ging me niet goed af vandaag, strammigheid. De wil zat goed, maar het vlees te zwak, het werd echt kreften om er te geraken. Tettons of wat ook, ik geraakte er maar sukkelachtig op. De laatste 2km werd het serieus bergaf, 't was opletten, nog een dernier effort bergop en ik stond voor het gemeentehuis voor de dagdagelijkse stempel. De gemeentehuizen hebben de taak van de pastoors overgenomen. Er zijn bijna nergens nog pastoors, het is mij eveneens opgevallen dat ik nergens op 1na in Reims, moslimvrouwen zie in hun tenue. Te warm misschien, of gaat hunnen Charel hier niet op?
Wat mij ook niet ontgaan is in St Amand, is de woordenwisseling tussen een n Afrikaans type en al een oudere persoon. Tijdens 'n oplopende discussie viel opeens luid - ca va aller bougnoul- .
De discutie viel stil en afgelopen.
Morgen doe ik een zeer mager tripje van 12 km naar Boussac en daarna trip ik naar het 19km verder gelegen Chatelus-Malvaleix, vanaf nu worden de trippen korter maar steviger.
Allez, allemaal ne goeien avond en daaag.
Théo
|
|
|
|
|
| 09-08-2015 |
| Trip van 7/8 van Preveranges >>> Boussac |
 De trip van gisteren (7/8) van Chateaumeillant naar Prevelanges liet vandaag vanaf de aanvang sporen na in de benen, spijts de prima nachtrust.
Bij het vertrek werd het wel wat zoeken achter ontbijtkoeken en frisdranken, maar de bakkers zijn overal vroeg open voor het leveren van le pain quotidien.
Vandaag zou het een korte trip naar Boussac worden. Een met een slepende klim en met stijle afdaling. Bovendien met weinig schaduwrijke boswegeltjes en meer asfaltmiserie dan gewenst. De temperatuur na 10 uur was ook niet min. Bij mijn doortocht in het dorpje Fondrinier wees de thermometer van de apotheek om 10u45 liefst 33° aan. Rond 12.30u kwam ik toe in Boussac, - Mairie gesloten tot 14u. dus wachten en waarvoor? Wel om te vernemen dat ze geen slaapplaatsen meer hebben. Het was volgens de bijgeroepen schepen, meer dan anderhalf jaar geleden dat er zich nog een pelgrim aanbood. De slaapplaats werd omgebouwd tot een vergaderplaats. Na veel gepalaber werd mij de vraag gesteld of ik het nodige bijhad om zonder bed mijn plan te trekken.
Natuurlijk had ik alles, maar wat ik er niet bijzegde was, dat ik mijn luchtmatrasje al lang naar huis terugstuurde. Mij maakte het niets uit op dat ogenblik als ik maar onder een dak kon slapen. Dus vanavond geen bed maar met lavabo in plaats van een douchecabine. Gelukkig vond ik een laverie in de gemeente, met propere kleren trek ik dan ook morgen heel vroeg naar Chateau Malvaleix. Straks na het heerlijke terrasje waar ik nu zit te genieten van een hamburger met (lang geleden frietjes) ga ik slapen in chateau pauvre en er genieten van wat warme chateau de la pompe 2015.
Allemaal de groetjes en daaag.
Théo
|
|
|
|
|
| 10-08-2015 |
| Pelgrimslatijn in antwoord op vraagjes |
In de mij toegestuurde mails komen meermaals dezelfde vraagjes terug, die ik graag toelicht, zo onder andere :
¤ waarom gaan mensen feitelijk naar Compostella? - veel kontakten met pelgrims heb ik tot nu toe nog niet gemaakt, maar uit vroegere gesprekken op bijeenkomsten is het mij niet ontgaan dat heel wat mannen en in veel mindere mate vrouwen, de tocht ondernemen na het overlijden van hun echtgeno(o)t(e). Anderen gaan om een gunst af te smeken of om met hunzelf in het reine te komen. Maar een feit is dat er vele redenen zijn die mensen ertoe aansporen om die beproeving te dragen. In de middeleeuwen was het eerder een religieuze invulling of om de verering van de heilige. In de huidige tijd maken vele fietsers er een recreatieve of sportieve invulling van. Zij reizen in vele gevallen in groepjes, maar dat wil niet zeggen dat er onder hen geen bedevaarders zijn , die omwille van fysieke redenen de voettocht niet aankunnen.
¤ Hoe beschermt ge u best tegen een zonnesteek en tegen insecten? - daarvoor ging ik om raad bij deskundigen. Voor zonnesteken is een goede lichaamsbescherming aangewezen. Fons Wierinckx, wees mij erop dat "bruin uit de mode is" dus afschermen . Maar ook veel water drinken is noodzakelijk voor het stappen bij hoge temperaturen. Al bij de eerste uitdrogingsverschijnselen kan spierschade optreden.
Insecten? Het is zeker opletten voor steek en bloedzuigende insecten vooral bij allergische reacties. Raadpleeg dan spoedig een arts. In het andere geval zijn er voldoende ontsmettingsmiddelen verkrijgbaar, maar ook azijn zou zijn nut hebben (middeltje van dochter Vanessa). Teken - opletten ermee, alle dagen grondige lichaamscontrole houden en in voorkomend geval ze onmiddellijk verwijderen met een tekentangetje. Bovendien zijn er nog doeltreffende spray's te koop om preventief te gebruiken tegen de insecten.
¤ Wat is die "credencial" waarover ge het soms hebt? - de credencial is de pelgrimspaspoort. Het staat op naam met pasnummer, datum van uitgave en wie de uitreiker is. Het is in feite een boekje met de individuele gegevens en met bijkomende bladzijden met vakken, waarin kerkelijken, of gemeentediensten of ook erkende personen die overnachting geven, hun stempel en datum zetten, als bewijs van uw verblijf aldaar. Vroeger was het een kerkelijke geloofsbrief, of een aanbevelingsbrief om onderdak, eten en hulp te geven aan de houder ervan. Nu is het, het Jacobusgenootschap dat in elk Europees land de uitgifte ervan doet.
¤ wat is een GR ? - GR is de afkorting van 'grande randonnée' of ook nog 'Grote Routeweg/-Pad. Elk land heeft zijn organisatie om die wegen te onderhouden en te voorzien van een wegbewijzering.
Maar beter nog voor al uw vragen kan u terecht bij het Vlaams Genootschap van Compostela (zie Google).
Hopelijk heb ik de vragensteIlers niet op hun honger laten zitten.
Met de meeste groetjes en daaag van Théo
|
|
|
|
|
| 11-08-2015 |
| Trip 8/8 van: Boussac >>>Chatelus-Mavaleix. |
 Ik was gisteren nog vergeten te vermelden, dat ik Boussac een groepje wielertoeristen uit Capelle (Antw.) ben tegengekomen, die in deze regio rondtoerden.
Deze nacht was het zowat een van de minst comfortabele nachten. Niet alleen door het gemis van een bed, maar wel door de ligging van het gebouw aan de kerk. Om het half uur klokkenspel, op de uren het spel + het luiden van het uur. Resultaat om 5 uur was ik het zat en heb ik de rugzak klaargemaakt. Voor 6 uur was ik op stap naar de nieuwe bestemming Chatelus-Malvaleix een kleine 20 km verder. In tegentelling tot de hitte van gisteren, was het vandaag zwaar bewolk en frisser. Moet ook nog gezegd worden dat de dagen voelbaar korten. Na zowat 2 u. stappen gingen de hemelsluizen open. Een geluk dat ik op dat ogenblik door de gemeente LeTheix trok en kon schuilen in de dorpsbakkerij waar koffiekoeken waren, de koffie kreeg ik erbij omwille van de babbel. Gratis valt tegenwoordig goed mee.
Met bijna 1 uur regenverlet kon ik terug op stap. Dag meneer de bakker, de koffie was lekker maar de botercroissants délicieux. Verder vooruit dan maar langs petieterige wegen van de gehuchtjes en de niet veel grotere dorpjes. Het moet zijn dat de regenval hier de inwoners buiten lokt en ze spraakzaam maakt. Tu viens de loin? En juist vandaag dan nog vragen ze me of ik iets te drinken wil. Gisteren a ja toen stond er niemand in het deurgat. De laatste km's waren menens bergop. En dan, geen office de toerisme, mairie gesloten, de pastorij leeg, en nu gij .
Terug naar het centrum, de enige open zijnde café binnen. Monsieur, blablabla en lalala, heel de zaak uitgelegd, is dat toch niet iemand van de gemeenteraad zeker. Thierry, patroon van "la Souris Verte" wist mij te vertellen dat er geen opvang was voor pelgrims, maar ze verleden maandag toegang gaven aan een pelgrim in "la salle des fêtes" naast de Mairie. Hij had er nog de sleutel van en een matrasje had hij wel op overschot. Verblijfkosten 0 komma nul. Met veel genoegen plaatste hij de stempel van de zaak in de credential. Deze avond ben ik dan ook heel graag in zijn zaak gaan eten. Alle 5 tafels waren bezet, maar het ging er vrolijk aan toe.
Marcel, ge hebt meer dan gelijk - de voorzienigheid tel erop, 't reist echt mee - just man.
Allemaal de groetjes en daaag van
Théo. 
|
|
|
|
|
| 12-08-2015 |
| Trip van 9 augustus : Chatelus-Malvaleix >>> Gueret |
 Thierry was al open wanneer ik aankwam met de sleutel van de feestzaal. Bovendien was het al druk in zijn zaak, waar enkele arbeiders bijeenkomen om met een minibusje van hun werkgever opgehaald te worden. Op werkdagen zijn er dat veel meer zei Thierry. Deze mannen doen permanentie- ou service d'entretien. Halfzeven, en ik ging stappen na de koffie met baguette en kaas.
Gesloten hemel en regenachtig weer, al voor de tweede dag op rij.
Dan dankbaar afscheid genomen van Thierry en de baan op richting Guernet met fijne motregen.
Halverwege is het echt beginnen regenen, en een weinig verder in Villelot daar goot het. Ik kreeg er schoon genoeg van. Mestnat stapte ik het dorpscafé binnen, waar enkele klanten hun zondagsbabbel onderhielden. Het gesprek ging al vlug over mij en ik werd erin betrokken. Ze kenden ook een dorpsgenoot, een vrijgezel, die al lang geleden de voettocht deed. Hij is nooit meer teruggekomen. Une mujer, lui a sûrement trop bien soigné.
Ik zat daar al meer dan een half uur wanneer er een kleine tot minibusje omgebouwde camionette voor licht vervoer stopte. Twee redelijk jonge gasten kwamen het estaminet binnen en probeerden de baas wat uit te leggen. Hollanders en Fransmannen, dat gaat zelden samen. Uiteindelijk werd ik erbij betrokken als tolk. Blijkt, dat ze op zoek waren naar een benzinestation, ze reden al een poosje op de reserve. Een benzinestation dichtbij, vergeet het - oui a l' entrée de Guernet- et seulement avec carte de banque- . Ja maar zij geraken er niet. Uiteindelijk stelde er ene voor om 5 L brandstof tegen betaling bij hem thuis gaan te halen. Ik zei toen tegen die gasten, jullie zijn gered, maar in dit weer kan ik niet verder. Heb heel de kwestie dan toegelicht en ja, ze nemen me mee tot aan het benzinestation. Onderweg vernam ik dat ze in Guernet een paar dagen zouden in de IRFJS zouden logeren. Ze legden mij uit dat het een jeugdhuisverblijf is. Misschien kunnen ze mij laten overnachten.
En ja, er waren nog kamers vrij.
20 /nuit et en cas de souper 9 .
Beter kon niet want niet alleen gered van de regen, maar hopelijk krijg ik tegen morgen mijn kleren droog. Hopelijk neemt St Jacob het mij niet kwalijk, dat ik door de weersomstandigheden gedreven, gebruik maakte van autovervoer.
Ik hoop dat mijn trip door het hondenweer geen valling nalaat.
Nu nog gaan eten, dan douchen, de planning van morgen maken en hopen op droog weer voor morgen.
Allemaal de groetjes en daaag van
Théo 
|
|
|
|
|
| 13-08-2015 |
| Trip van 10 augustus : Gueret>>>Benevent l'Abbaye. |
 Deze morgen nam ik ontbijt samen met de 2 Nederlanders Tom en Hennie. Tussen de koffie met croissants, babbelden we honderduit over de pelgrimstocht en zij over hun huwelijksreis. Tom en Hennie zijn homo en reeds 4 jaar in een relatie. Ze trouwden op 24 juli en zijn sinds 1 week op reis. Hun eindbestemming is Carcassonne. Volgende zaterdag reizen ze terug naar Reinsberg nabij Sittard.
7u30 tijd om mij op gang te trekken.
Met een "stel het wel Joop en goeie aankomst" stelden ze een omhelzing voor, waarop ik reageerde met "oké, maar geen bouche a bouche hoor" ze snapten er echt geen bal van, van het Frans. Nee 't waren echt toffe vriendelijke gasten.
De rekening van IRFJS, was dat minder 39 . Oké, het avondeten en het ontbijt inclusief, toch is het duur voor een jeugdherberg.
Vandaag, is het licht bewolkt maar er is zon, ideaal stapweer, eerst met bijna 5km bergaf, dan zowat 3-km 'voies vertes' en bijna 1 uur doortrippen op een 'piste cyclable'. Goed begonnen is half gewonnen. Nieuw voor mij waren de wegmarkeringen met gele schoentjes al dan niet voorzien van tekst. Knap, heel knap gezien van die wandelfederatie. De laatste plat du jour was het beklimmen van de "Montbaron" ooit de eindbeklimming 3°cat. in een etappe van de Tours liet ik mij vertellen in de Gîte. Een degelijke Gîte sinds 11 jaar uitgebaat door een Engels echtpaar die behoorlijk Frans spreken. Aan de trekkersschoenen te zien, waren er 7 logeerders. Verder dan in de gang mocht met de schoenen niet. Wie geen pantoffels had kreeg een paar 'sletsen' in bruikleen. Het is een degelijke in orde zijnde gîte, proper, goed onderhouden en bovenop goed voorzien van huisraad en strikte reglementen.
Morgen trek ik naar Ambazac. De gîtehouder die ook randonneur is, legde mij heel goed de weg uit.
De rood/wit aanduiding begint hier schuin over de deur tot in Marsac, dan een klein stukje straat - groenpad enz ... Veel schaduwrijke wegels, maar ook met trage klimmen. Bijna allemaal dorpjes van enkele huisjes groot.
Bosdieren met de vleet, met geluk is er een wolf te zien, roedels zijn er nog niet. Ik dacht te vragen, zijn er daar ook "Pasnou's"? Tijdens mijn legerdienst strikte ik er bijna eentje in het donker, toen hij uit het struikgewas sprong.
Mannekes 't is tijd om te stoppen, morgen moet ik er terug staan voor de trip van zowat 28km.
Allemaal de groetjes en daaag van
Théo 
|
|
|
|
|
|
| Trip van 11 augustus : Benevent l'Abbaye >> Ambaz. |
 De gîtehouder Mr. Bodson legde mij tot in de kleinste details de te volgen randonées R/W en GR's uit, vanaf het vertrek voor zijn deur tot aan de eindbestemming Ambazak.
Niet zonder moeite haalde ik het einddoel om bijna kwart voor vijf.
En dan begon mijn calvarieweg. Geen opvangplaats volgens het Office de Tourisme, alleen misschien in een van de drie hotels (met vermindering voor pelgrims). Op geen een van de 3 hotelletjes was er nog 1 kamer vrij, alles volzet. Dan maar terug naar de bron. Ja maar op de Marie hebben ze waarschijnlijk 2 kamers in het huis van "le Presbytère" voor noodopvang. Allez dan maar, naar de Marie voor die kamer(s) bij - le Presbytère- . Antwoord op de Mairie, ja maar die zijn er niet meer, hoe die zijn er niet meer? Non we stellen ze niet meer ter beschikking voor pèlerins sinds 15 juni, een maatregel van het nieuwe gemeentebestuur. A bon.
Mais misschien is de Presbytère thuis, vraag hem of ge op 1 van de 2 kamers moogt overnachten. Ik naar de mens in kwestie. Pas possible mon ami, ik moet het zelf stellen met 1 leef- en 1 slaapkamer + een plaatske met douche en wc. De gemeente nam de woning waarvan ze de eigenaar is zelf in gebruik -ik bedien vele parochies en gehuchten en ze willen nu, dat ik 1 vaste plaats neem voor al die pastorale werken, voilà. "C'est la gauche au pouvoir maintenant". Ik terug naar het Office de Tourisme. Ja er zou misschien een plaatsje kunnen zijn op de camping hier bijna 8 km verder. Ik zal eens telefoneren - hebt ge een tent bij? ik- nee en ook geen bed-
Ik begon er schoon genoeg van te krijgen en vroeg aan de bediende van het office- il est bon, le miel en de confituur? 4/5 van het office is winkel, stel u daarbij voor +1 bureau en 1 boekenrek en 'n kast, dan weet ge direct wat dat meisje daar moet verbeelden. Terug naar 'le Presbytère- om te vragen of hij geen gastgezin kent? Ook niet. 't Kan niet anders of het gemeentebestuur is met een overtijdse beeldenstorm begonnen.
Recht op de man af vroeg ik dan, mag ik in de kerk slapen a.u.b? En ja hoor, na wat geaarzel ging hij akkoord. Dus slaap ik heel dankbaar vannacht in het godshuis.
Wat dat linkse revolutionair nieuwe gemeentebestuur betreft, voor mij mogen ze de naam van de gemeente wijzigen in Amb(R)az-ac! waarvan akte.
Allemaal de beste groeten en ....amen.
Daaag van Théo
|
|
|
|
|
| 14-08-2015 |
| Trip van 12 augustus: Ambazac >> Limoges. |
Deze morgen bij het ontwaken overviel mij een rustig en aangenaam gevoel, kort samengevat ik voelde mij lekker. Iets wat wel maanden geleden is. In een trek sliep ik door tot kwart voor zes, ook al niet mijn gewoonte en dat met een tapijt als matras, begrijpen wie kan. Inpakken was vandaag geen corvee. Een kattenwas was genoeg vandaag. Deze avond wordt het dubbel rantsoen badgel en lekker koud afspoelen. Dag rood Amb(r)az ac, dank lieve Monsieur le Presbytère voor de hulp, mille fois merci.
Veel diende ik vandaag niet af te malen iets minder dan 14 km, rustig optrekken in veldvitesse, schakelen in bergmodus en de laatste km's naast de rivier "de Vienne" tot aan de 13° eeuwse stadsbrug over de Vienne. Visrijk licht stromend water zo te zien. Om kwart na 10 stond ik op de historische brug waar Richard Leeuwenhart te paard waarschijnlijk, toen het voor het zeggen had. Ver moest ik niet zoeken naar de kathedraal, ze was duidelijk dichtbij. Limoges slaapt volgens mij nog, op enkele auto's na op de ringweg naast de vesten, is er op een jogster na geen mens te bespeuren. Naar het terras van café-tabac/ France des Jeux - chez Leon, voor een bakje koffie (leerde ik van mijn Hollandse maten). Binnen hangen nog enkele belabberde zuipschuiten aan de toog en, ook dan nog zeggen ze - bonjour- , dus ook 'n 'bonjour tout le monde' terug.
Ge zou het maar eens moeten aandurven in Belgie om tegen iedereen zomaar dag te zeggen, ze zouden u nogal bezien, erger nog ze zijn bekwaam om u bij de Cellebroeders in Tienen te steken.
Om iets voor 11u. belde ik aan bij "les Soeurs de St. François d'Assise". Eerst de registratie met de pelgrimspas, een korte samenvatting van de huisregels en een rondleiding, vriendelijke en moderne zusters - geen oblaten- vrouwen van deze tijd in onopvallende moderne kledij.
In het gebouw is een vleugel met 'n tiental kamers voor pelgrims voorzien. Onderdak/slapen en ontbijt voor amper 18 , en verder een volwaardige keukeninrichting om zelf te kokkerellen. Niks voor mij, want dat brengt afwas mee. Liever rauwkost dat is gezond en kort bij af.
Ha ja dat nog, op het office de Tourisme ging de bediende onmiddellijk over in het - wat moet ik nu zeggen beschaafd Vlaams, want Nederlands is bij de Hollanders- . Nick Cuypers is zijn naam, hij werkt er in vast dienstverband. Ooit een vraagje aan de Office de Tourisme, vraag dan achter Nick.
Natuurlijk doet ge dat niet in Charleroi, Mons of in 'jenesepasquoi' en Belgique.
Lieve mensen ik ga me voorbereiden voor morgen. Morgen trip ik naar het 19 km verder gelegen Nexon, benen insmeren zal van pas komen. Maar de eerste kilometers zijn naast de Vienne, dat is een prachtige wandeling om op te warmen.
Allemaal de beste groeten en daaag van Théo
|
|
|
|
|
|
| Trip van 13 august. : Limoges >> Le Fournial/Bussiere-Galant. |
 Deze morgen bij mijn vertrek waren de zusters in hun kapel voor het ochtendgebed. Gelukkig had ik gisterenavond dankbaar afscheid genomen en waren ze ervan in kennis gesteld dat ik vroeg doorging, vroeger dan de andere pelgrims in alle geval. Het regent, en bovendien was de geplande trip langs de Vienne ook van korte duur, omdat het fietspad ophield na amper 4 à 500 m. om over te gaan in een rijweg, wel langs de rivier maar er niet naast. Omstreeks 8u30 stopte het met regenen, ik verkoos de wegen en straatjes te volgen, om niet in de modderige bos- en veldwegen te daggeren. De Viennevallei heeft wel het voordeel dat het minder grimpettes en klimmetjes te verwerken krijgt, zodat ge wel een snellere tred kunt aanhouden. Het vooropgestelde einde van de trip zou de 18 km verder gelegen camping in Savignac worden. Pech door misverstand, ze gingen tijdens het reserveren ervan uit dat ik een tentje bij had. De uitbaters waren er wel van aangedaan. Menige telefoongesprekken voerden zij om mij uit de nood te helpen. De gemeente Nexon, neen geen opvang voor pelgrims maar wel een camping met chalets, huur 45 zonder verder boe of ba - neen dus-.
Ik liet het verder voor wat het was en stapte door naar Rilhac, niks.
Dan maar naar St. Hilaire wie weet? Jawel, een hotelkamer aan 70 want de weekend komt eraan. Ik zei de receptie eerlijk dat ik dat niet zag zitten voor 1 nacht. Een hotelgast die het gesprek van op afstand volgde, gaf mij een telefoonnummer, en ja er was nog een plaats bij een geestelijke op pensioen. Ik kon niet rap genoeg akkoord gaan. Alleen bleek die plaats niet onmiddellijk bij de deur te liggen. Tien km verder mr. Peeters, ja en wat doet ge dan? Inderdaad aannemen wat voorligt.
Dus terug op stap tot in dat dorpje.
Tien uur was ik inmiddels op de baan, tot ik aankwam bij e.w. William Bruce Warne, die graag gestrande pelgrims gratis onderdak geeft. Hij had nog 1 kamertje met bed vrij. De 2 andere kamers zijn ingenomen, door een vader met zijn 2 dochtertjes waarvan de moeder een paar dagen is opgenomen in een ziekenhuis.
Er zijn nog goede zielen op deze wereld. Belangloos helpen en delen, wie doet hem na? Ik zou er ook eens moeten over nadenken. Maar wat zouden thuis de buren er dan wel van denken? En de kwatongen? En de fiscus? En weet ik veel meer...
Allemaal de groetjes en daaag van Théo.
|
|
|
|
|
| 15-08-2015 |
| Trip van Le Fournial>>>Thiviers |
De goede afloop van gisteren na een trip van ruim vele kilometers in het rood, eindigde even nat als de regendag zelf. Laat op de avond kreeg Paul, ge weet wel de Engelsman die met zijn 2 dochtertjes bij Bruce is opgevangen, wel zij kregen goed nieuws van de vrouw. Vrijdag-namiddag mag zij het ziekenhuis verlaten. Ik denk dat Bruce voor elk goed nieuws enkele flessen heeft klaar staan. Het resultaat laat zich raden alhoewel ik tijdig mijne -frein- hield. Vrijdagochtend het goot water, niets aan te doen het is stapdag, de rugzakhoes zal zijn werk moeten doen. Veel heb ik niet van de trip genoten. In "la Coquille" stopte de regenbui.
 Gelukkig was de blauwe GR niet alleen de beste keuze langs de verharde wegels, maar ook de kortste, alhoewel, 32 km is niet min en het weer maakt een mens dan moedeloos.
Ik was blij toen ik het bordje Thiviers te zien kreeg, echt blij. Ik had er iets meer dan 9 uur over gedaan. Er was gewoon geen plan B voor handen hoe graag ik het ook wilde.
Gelukkig ligt de gîte deze keer wel bij het binnenkomen van het stadje.
Een vrij knap herenhuis, piekfijn in orde, wat een tegenstelling met gisteren. Gisteren ging het er wel gemoedelijker, aan toe met inhoudelijke gesprekken, vandaag meer zakelijker. Maar ik wees er reeds op, het huis is piekfijn in orde, en dat maakt dan ook veel goed. Proficiat voor de gastvrouw Jeanine.
Nu ga ik gaan slapen, met de stellige zekerheid, dat als het morgen regent ik er vast en zeker niet doorloop.
Groetjes allemaal en daaag van Théo
|
|
|
|
|
|
| Rumbo a España - Santiago!!! deel 7 |
|
De monarchie van de West-Goten had veel te lijden van een steeds terugkerende naijver onder de eigen vasallen en door het heidense recht van de sterkste, dat bij hen nog steeds in gebruik was.
Een ander negatief iets was de aard van de erfopvolging. Vaak werd het grondgebied bij de dood van de Heer verkaveld onder elkaar bestrijdende zonen.
Deze onderlinge naijver en de versnippering van het grondgebied was geen goede zaak voor de Reconquista. Hoe groter het grondgebied en hoe krachtiger het centrale gezag, hoe volgzamer de vazallen en hun soldaten. Hier stelde men het tegengestelde vast, met als gevolg een vertraging in de opmars naar het zuiden.
De politiek van de Kalief was er ook helemaal op gericht, om de christelijke vazallen tegen elkaar op te zetten.
Sinds Don Pelayo in 722 een eerste overwinning behaalde, waren er op het terrein weinig vorderingen te merken. Wat schermutselingen hier en daar, maar geen echte doorbraak. De christelijke strijders waren natuurlijk in de meerderheid, maar het ontbrak hen aan eenheid en ook aan motivatie.
Heel de Roomse wereld wachtte op de vonk, die het heilige vuur zou doen ontbranden.
En de vonk kwam!! In 813 krijgt een monnik een visioen, waarin hem de ligging van het graf van de apostel Jacobus werd gewezen. Een stralende ster duidde hem een veld aan (una estrella un campo), waar hij de tombe aantrof.
De naamgeving werd snel gevonden : Santiago (iago of jago staat voor Jacobus) de Compostella. Heel de christelijke wereld stond op zn kop!!
Dit was een teken van de hemel. Geen plaats was geschikter, geen moment kon beter zijn. Het was duidelijk, dat God de leiding overnam.
Van dat ogenblik af, kreeg de strijd tegen de Moren het aureool van de Heilige Oorlog. De ridders kwamen uit heel Europa. Nu werd het menens!
Fons Wierinckx
|
|
|
|
|
|
|
|
|
