 |
|
 |
Doe wat liefde je gebiedt, Ga je hart verpanden In mijn leven en mijn lied, Draag ik jou op handen |
Uit "Carmina Burana" |
 |
10-08-2015 |
Pelgrimslatijn in antwoord op vraagjes |
In de mij toegestuurde mails komen meermaals dezelfde vraagjes terug, die ik graag toelicht, zo onder andere :
¤ waarom gaan mensen feitelijk naar Compostella? - veel kontakten met pelgrims heb ik tot nu toe nog niet gemaakt, maar uit vroegere gesprekken op bijeenkomsten is het mij niet ontgaan dat heel wat mannen en in veel mindere mate vrouwen, de tocht ondernemen na het overlijden van hun echtgeno(o)t(e). Anderen gaan om een gunst af te smeken of om met hunzelf in het reine te komen. Maar een feit is dat er vele redenen zijn die mensen ertoe aansporen om die beproeving te dragen. In de middeleeuwen was het eerder een religieuze invulling of om de verering van de heilige. In de huidige tijd maken vele fietsers er een recreatieve of sportieve invulling van. Zij reizen in vele gevallen in groepjes, maar dat wil niet zeggen dat er onder hen geen bedevaarders zijn , die omwille van fysieke redenen de voettocht niet aankunnen.
¤ Hoe beschermt ge u best tegen een zonnesteek en tegen insecten? - daarvoor ging ik om raad bij deskundigen. Voor zonnesteken is een goede lichaamsbescherming aangewezen. Fons Wierinckx, wees mij erop dat "bruin uit de mode is" dus afschermen . Maar ook veel water drinken is noodzakelijk voor het stappen bij hoge temperaturen. Al bij de eerste uitdrogingsverschijnselen kan spierschade optreden.
Insecten? Het is zeker opletten voor steek en bloedzuigende insecten vooral bij allergische reacties. Raadpleeg dan spoedig een arts. In het andere geval zijn er voldoende ontsmettingsmiddelen verkrijgbaar, maar ook azijn zou zijn nut hebben (middeltje van dochter Vanessa). Teken - opletten ermee, alle dagen grondige lichaamscontrole houden en in voorkomend geval ze onmiddellijk verwijderen met een tekentangetje. Bovendien zijn er nog doeltreffende spray's te koop om preventief te gebruiken tegen de insecten.
¤ Wat is die "credencial" waarover ge het soms hebt? - de credencial is de pelgrimspaspoort. Het staat op naam met pasnummer, datum van uitgave en wie de uitreiker is. Het is in feite een boekje met de individuele gegevens en met bijkomende bladzijden met vakken, waarin kerkelijken, of gemeentediensten of ook erkende personen die overnachting geven, hun stempel en datum zetten, als bewijs van uw verblijf aldaar. Vroeger was het een kerkelijke geloofsbrief, of een aanbevelingsbrief om onderdak, eten en hulp te geven aan de houder ervan. Nu is het, het Jacobusgenootschap dat in elk Europees land de uitgifte ervan doet.
¤ wat is een GR ? - GR is de afkorting van 'grande randonnée' of ook nog 'Grote Routeweg/-Pad. Elk land heeft zijn organisatie om die wegen te onderhouden en te voorzien van een wegbewijzering.
Maar beter nog voor al uw vragen kan u terecht bij het Vlaams Genootschap van Compostela (zie Google).
Hopelijk heb ik de vragensteIlers niet op hun honger laten zitten.
Met de meeste groetjes en daaag van Théo
|
|
|
 |
11-08-2015 |
Trip 8/8 van: Boussac >>>Chatelus-Mavaleix. |
Ik was gisteren nog vergeten te vermelden, dat ik Boussac een groepje wielertoeristen uit Capelle (Antw.) ben tegengekomen, die in deze regio rondtoerden.
Deze nacht was het zowat een van de minst comfortabele nachten. Niet alleen door het gemis van een bed, maar wel door de ligging van het gebouw aan de kerk. Om het half uur klokkenspel, op de uren het spel + het luiden van het uur. Resultaat om 5 uur was ik het zat en heb ik de rugzak klaargemaakt. Voor 6 uur was ik op stap naar de nieuwe bestemming Chatelus-Malvaleix een kleine 20 km verder. In tegentelling tot de hitte van gisteren, was het vandaag zwaar bewolk en frisser. Moet ook nog gezegd worden dat de dagen voelbaar korten. Na zowat 2 u. stappen gingen de hemelsluizen open. Een geluk dat ik op dat ogenblik door de gemeente LeTheix trok en kon schuilen in de dorpsbakkerij waar koffiekoeken waren, de koffie kreeg ik erbij omwille van de babbel. Gratis valt tegenwoordig goed mee.
Met bijna 1 uur regenverlet kon ik terug op stap. Dag meneer de bakker, de koffie was lekker maar de botercroissants délicieux. Verder vooruit dan maar langs petieterige wegen van de gehuchtjes en de niet veel grotere dorpjes. Het moet zijn dat de regenval hier de inwoners buiten lokt en ze spraakzaam maakt. Tu viens de loin? En juist vandaag dan nog vragen ze me of ik iets te drinken wil. Gisteren a ja toen stond er niemand in het deurgat. De laatste km's waren menens bergop. En dan, geen office de toerisme, mairie gesloten, de pastorij leeg, en nu gij .
Terug naar het centrum, de enige open zijnde café binnen. Monsieur, blablabla en lalala, heel de zaak uitgelegd, is dat toch niet iemand van de gemeenteraad zeker. Thierry, patroon van "la Souris Verte" wist mij te vertellen dat er geen opvang was voor pelgrims, maar ze verleden maandag toegang gaven aan een pelgrim in "la salle des fêtes" naast de Mairie. Hij had er nog de sleutel van en een matrasje had hij wel op overschot. Verblijfkosten 0 komma nul. Met veel genoegen plaatste hij de stempel van de zaak in de credential. Deze avond ben ik dan ook heel graag in zijn zaak gaan eten. Alle 5 tafels waren bezet, maar het ging er vrolijk aan toe.
Marcel, ge hebt meer dan gelijk - de voorzienigheid tel erop, 't reist echt mee - just man.
Allemaal de groetjes en daaag van
Théo.
|
|
|
 |
12-08-2015 |
Trip van 9 augustus : Chatelus-Malvaleix >>> Gueret |
Thierry was al open wanneer ik aankwam met de sleutel van de feestzaal. Bovendien was het al druk in zijn zaak, waar enkele arbeiders bijeenkomen om met een minibusje van hun werkgever opgehaald te worden. Op werkdagen zijn er dat veel meer zei Thierry. Deze mannen doen permanentie- ou service d'entretien. Halfzeven, en ik ging stappen na de koffie met baguette en kaas.
Gesloten hemel en regenachtig weer, al voor de tweede dag op rij.
Dan dankbaar afscheid genomen van Thierry en de baan op richting Guernet met fijne motregen.
Halverwege is het echt beginnen regenen, en een weinig verder in Villelot daar goot het. Ik kreeg er schoon genoeg van. Mestnat stapte ik het dorpscafé binnen, waar enkele klanten hun zondagsbabbel onderhielden. Het gesprek ging al vlug over mij en ik werd erin betrokken. Ze kenden ook een dorpsgenoot, een vrijgezel, die al lang geleden de voettocht deed. Hij is nooit meer teruggekomen. Une mujer, lui a sûrement trop bien soigné.
Ik zat daar al meer dan een half uur wanneer er een kleine tot minibusje omgebouwde camionette voor licht vervoer stopte. Twee redelijk jonge gasten kwamen het estaminet binnen en probeerden de baas wat uit te leggen. Hollanders en Fransmannen, dat gaat zelden samen. Uiteindelijk werd ik erbij betrokken als tolk. Blijkt, dat ze op zoek waren naar een benzinestation, ze reden al een poosje op de reserve. Een benzinestation dichtbij, vergeet het - oui a l' entrée de Guernet- et seulement avec carte de banque- . Ja maar zij geraken er niet. Uiteindelijk stelde er ene voor om 5 L brandstof tegen betaling bij hem thuis gaan te halen. Ik zei toen tegen die gasten, jullie zijn gered, maar in dit weer kan ik niet verder. Heb heel de kwestie dan toegelicht en ja, ze nemen me mee tot aan het benzinestation. Onderweg vernam ik dat ze in Guernet een paar dagen zouden in de IRFJS zouden logeren. Ze legden mij uit dat het een jeugdhuisverblijf is. Misschien kunnen ze mij laten overnachten.
En ja, er waren nog kamers vrij.
20 /nuit et en cas de souper 9 .
Beter kon niet want niet alleen gered van de regen, maar hopelijk krijg ik tegen morgen mijn kleren droog. Hopelijk neemt St Jacob het mij niet kwalijk, dat ik door de weersomstandigheden gedreven, gebruik maakte van autovervoer.
Ik hoop dat mijn trip door het hondenweer geen valling nalaat.
Nu nog gaan eten, dan douchen, de planning van morgen maken en hopen op droog weer voor morgen.
Allemaal de groetjes en daaag van
Théo
|
|
|
 |
13-08-2015 |
Trip van 10 augustus : Gueret>>>Benevent l'Abbaye. |
Deze morgen nam ik ontbijt samen met de 2 Nederlanders Tom en Hennie. Tussen de koffie met croissants, babbelden we honderduit over de pelgrimstocht en zij over hun huwelijksreis. Tom en Hennie zijn homo en reeds 4 jaar in een relatie. Ze trouwden op 24 juli en zijn sinds 1 week op reis. Hun eindbestemming is Carcassonne. Volgende zaterdag reizen ze terug naar Reinsberg nabij Sittard.
7u30 tijd om mij op gang te trekken.
Met een "stel het wel Joop en goeie aankomst" stelden ze een omhelzing voor, waarop ik reageerde met "oké, maar geen bouche a bouche hoor" ze snapten er echt geen bal van, van het Frans. Nee 't waren echt toffe vriendelijke gasten.
De rekening van IRFJS, was dat minder 39 . Oké, het avondeten en het ontbijt inclusief, toch is het duur voor een jeugdherberg.
Vandaag, is het licht bewolkt maar er is zon, ideaal stapweer, eerst met bijna 5km bergaf, dan zowat 3-km 'voies vertes' en bijna 1 uur doortrippen op een 'piste cyclable'. Goed begonnen is half gewonnen. Nieuw voor mij waren de wegmarkeringen met gele schoentjes al dan niet voorzien van tekst. Knap, heel knap gezien van die wandelfederatie. De laatste plat du jour was het beklimmen van de "Montbaron" ooit de eindbeklimming 3°cat. in een etappe van de Tours liet ik mij vertellen in de Gîte. Een degelijke Gîte sinds 11 jaar uitgebaat door een Engels echtpaar die behoorlijk Frans spreken. Aan de trekkersschoenen te zien, waren er 7 logeerders. Verder dan in de gang mocht met de schoenen niet. Wie geen pantoffels had kreeg een paar 'sletsen' in bruikleen. Het is een degelijke in orde zijnde gîte, proper, goed onderhouden en bovenop goed voorzien van huisraad en strikte reglementen.
Morgen trek ik naar Ambazac. De gîtehouder die ook randonneur is, legde mij heel goed de weg uit.
De rood/wit aanduiding begint hier schuin over de deur tot in Marsac, dan een klein stukje straat - groenpad enz ... Veel schaduwrijke wegels, maar ook met trage klimmen. Bijna allemaal dorpjes van enkele huisjes groot.
Bosdieren met de vleet, met geluk is er een wolf te zien, roedels zijn er nog niet. Ik dacht te vragen, zijn er daar ook "Pasnou's"? Tijdens mijn legerdienst strikte ik er bijna eentje in het donker, toen hij uit het struikgewas sprong.
Mannekes 't is tijd om te stoppen, morgen moet ik er terug staan voor de trip van zowat 28km.
Allemaal de groetjes en daaag van
Théo
|
|
|
 |
|
Trip van 11 augustus : Benevent l'Abbaye >> Ambaz. |
De gîtehouder Mr. Bodson legde mij tot in de kleinste details de te volgen randonées R/W en GR's uit, vanaf het vertrek voor zijn deur tot aan de eindbestemming Ambazak.
Niet zonder moeite haalde ik het einddoel om bijna kwart voor vijf.
En dan begon mijn calvarieweg. Geen opvangplaats volgens het Office de Tourisme, alleen misschien in een van de drie hotels (met vermindering voor pelgrims). Op geen een van de 3 hotelletjes was er nog 1 kamer vrij, alles volzet. Dan maar terug naar de bron. Ja maar op de Marie hebben ze waarschijnlijk 2 kamers in het huis van "le Presbytère" voor noodopvang. Allez dan maar, naar de Marie voor die kamer(s) bij - le Presbytère- . Antwoord op de Mairie, ja maar die zijn er niet meer, hoe die zijn er niet meer? Non we stellen ze niet meer ter beschikking voor pèlerins sinds 15 juni, een maatregel van het nieuwe gemeentebestuur. A bon.
Mais misschien is de Presbytère thuis, vraag hem of ge op 1 van de 2 kamers moogt overnachten. Ik naar de mens in kwestie. Pas possible mon ami, ik moet het zelf stellen met 1 leef- en 1 slaapkamer + een plaatske met douche en wc. De gemeente nam de woning waarvan ze de eigenaar is zelf in gebruik -ik bedien vele parochies en gehuchten en ze willen nu, dat ik 1 vaste plaats neem voor al die pastorale werken, voilà. "C'est la gauche au pouvoir maintenant". Ik terug naar het Office de Tourisme. Ja er zou misschien een plaatsje kunnen zijn op de camping hier bijna 8 km verder. Ik zal eens telefoneren - hebt ge een tent bij? ik- nee en ook geen bed-
Ik begon er schoon genoeg van te krijgen en vroeg aan de bediende van het office- il est bon, le miel en de confituur? 4/5 van het office is winkel, stel u daarbij voor +1 bureau en 1 boekenrek en 'n kast, dan weet ge direct wat dat meisje daar moet verbeelden. Terug naar 'le Presbytère- om te vragen of hij geen gastgezin kent? Ook niet. 't Kan niet anders of het gemeentebestuur is met een overtijdse beeldenstorm begonnen.
Recht op de man af vroeg ik dan, mag ik in de kerk slapen a.u.b? En ja hoor, na wat geaarzel ging hij akkoord. Dus slaap ik heel dankbaar vannacht in het godshuis.
Wat dat linkse revolutionair nieuwe gemeentebestuur betreft, voor mij mogen ze de naam van de gemeente wijzigen in Amb(R)az-ac! waarvan akte.
Allemaal de beste groeten en ....amen.
Daaag van Théo
|
|
|
 |
14-08-2015 |
Trip van 12 augustus: Ambazac >> Limoges. |
Deze morgen bij het ontwaken overviel mij een rustig en aangenaam gevoel, kort samengevat ik voelde mij lekker. Iets wat wel maanden geleden is. In een trek sliep ik door tot kwart voor zes, ook al niet mijn gewoonte en dat met een tapijt als matras, begrijpen wie kan. Inpakken was vandaag geen corvee. Een kattenwas was genoeg vandaag. Deze avond wordt het dubbel rantsoen badgel en lekker koud afspoelen. Dag rood Amb(r)az ac, dank lieve Monsieur le Presbytère voor de hulp, mille fois merci.
Veel diende ik vandaag niet af te malen iets minder dan 14 km, rustig optrekken in veldvitesse, schakelen in bergmodus en de laatste km's naast de rivier "de Vienne" tot aan de 13° eeuwse stadsbrug over de Vienne. Visrijk licht stromend water zo te zien. Om kwart na 10 stond ik op de historische brug waar Richard Leeuwenhart te paard waarschijnlijk, toen het voor het zeggen had. Ver moest ik niet zoeken naar de kathedraal, ze was duidelijk dichtbij. Limoges slaapt volgens mij nog, op enkele auto's na op de ringweg naast de vesten, is er op een jogster na geen mens te bespeuren. Naar het terras van café-tabac/ France des Jeux - chez Leon, voor een bakje koffie (leerde ik van mijn Hollandse maten). Binnen hangen nog enkele belabberde zuipschuiten aan de toog en, ook dan nog zeggen ze - bonjour- , dus ook 'n 'bonjour tout le monde' terug.
Ge zou het maar eens moeten aandurven in Belgie om tegen iedereen zomaar dag te zeggen, ze zouden u nogal bezien, erger nog ze zijn bekwaam om u bij de Cellebroeders in Tienen te steken.
Om iets voor 11u. belde ik aan bij "les Soeurs de St. François d'Assise". Eerst de registratie met de pelgrimspas, een korte samenvatting van de huisregels en een rondleiding, vriendelijke en moderne zusters - geen oblaten- vrouwen van deze tijd in onopvallende moderne kledij.
In het gebouw is een vleugel met 'n tiental kamers voor pelgrims voorzien. Onderdak/slapen en ontbijt voor amper 18 , en verder een volwaardige keukeninrichting om zelf te kokkerellen. Niks voor mij, want dat brengt afwas mee. Liever rauwkost dat is gezond en kort bij af.
Ha ja dat nog, op het office de Tourisme ging de bediende onmiddellijk over in het - wat moet ik nu zeggen beschaafd Vlaams, want Nederlands is bij de Hollanders- . Nick Cuypers is zijn naam, hij werkt er in vast dienstverband. Ooit een vraagje aan de Office de Tourisme, vraag dan achter Nick.
Natuurlijk doet ge dat niet in Charleroi, Mons of in 'jenesepasquoi' en Belgique.
Lieve mensen ik ga me voorbereiden voor morgen. Morgen trip ik naar het 19 km verder gelegen Nexon, benen insmeren zal van pas komen. Maar de eerste kilometers zijn naast de Vienne, dat is een prachtige wandeling om op te warmen.
Allemaal de beste groeten en daaag van Théo
|
|
|
 |
|
Trip van 13 august. : Limoges >> Le Fournial/Bussiere-Galant. |
Deze morgen bij mijn vertrek waren de zusters in hun kapel voor het ochtendgebed. Gelukkig had ik gisterenavond dankbaar afscheid genomen en waren ze ervan in kennis gesteld dat ik vroeg doorging, vroeger dan de andere pelgrims in alle geval. Het regent, en bovendien was de geplande trip langs de Vienne ook van korte duur, omdat het fietspad ophield na amper 4 à 500 m. om over te gaan in een rijweg, wel langs de rivier maar er niet naast. Omstreeks 8u30 stopte het met regenen, ik verkoos de wegen en straatjes te volgen, om niet in de modderige bos- en veldwegen te daggeren. De Viennevallei heeft wel het voordeel dat het minder grimpettes en klimmetjes te verwerken krijgt, zodat ge wel een snellere tred kunt aanhouden. Het vooropgestelde einde van de trip zou de 18 km verder gelegen camping in Savignac worden. Pech door misverstand, ze gingen tijdens het reserveren ervan uit dat ik een tentje bij had. De uitbaters waren er wel van aangedaan. Menige telefoongesprekken voerden zij om mij uit de nood te helpen. De gemeente Nexon, neen geen opvang voor pelgrims maar wel een camping met chalets, huur 45 zonder verder boe of ba - neen dus-.
Ik liet het verder voor wat het was en stapte door naar Rilhac, niks.
Dan maar naar St. Hilaire wie weet? Jawel, een hotelkamer aan 70 want de weekend komt eraan. Ik zei de receptie eerlijk dat ik dat niet zag zitten voor 1 nacht. Een hotelgast die het gesprek van op afstand volgde, gaf mij een telefoonnummer, en ja er was nog een plaats bij een geestelijke op pensioen. Ik kon niet rap genoeg akkoord gaan. Alleen bleek die plaats niet onmiddellijk bij de deur te liggen. Tien km verder mr. Peeters, ja en wat doet ge dan? Inderdaad aannemen wat voorligt.
Dus terug op stap tot in dat dorpje.
Tien uur was ik inmiddels op de baan, tot ik aankwam bij e.w. William Bruce Warne, die graag gestrande pelgrims gratis onderdak geeft. Hij had nog 1 kamertje met bed vrij. De 2 andere kamers zijn ingenomen, door een vader met zijn 2 dochtertjes waarvan de moeder een paar dagen is opgenomen in een ziekenhuis.
Er zijn nog goede zielen op deze wereld. Belangloos helpen en delen, wie doet hem na? Ik zou er ook eens moeten over nadenken. Maar wat zouden thuis de buren er dan wel van denken? En de kwatongen? En de fiscus? En weet ik veel meer...
Allemaal de groetjes en daaag van Théo.
|
|
|
 |
15-08-2015 |
Trip van Le Fournial>>>Thiviers |
De goede afloop van gisteren na een trip van ruim vele kilometers in het rood, eindigde even nat als de regendag zelf. Laat op de avond kreeg Paul, ge weet wel de Engelsman die met zijn 2 dochtertjes bij Bruce is opgevangen, wel zij kregen goed nieuws van de vrouw. Vrijdag-namiddag mag zij het ziekenhuis verlaten. Ik denk dat Bruce voor elk goed nieuws enkele flessen heeft klaar staan. Het resultaat laat zich raden alhoewel ik tijdig mijne -frein- hield. Vrijdagochtend het goot water, niets aan te doen het is stapdag, de rugzakhoes zal zijn werk moeten doen. Veel heb ik niet van de trip genoten. In "la Coquille" stopte de regenbui. Gelukkig was de blauwe GR niet alleen de beste keuze langs de verharde wegels, maar ook de kortste, alhoewel, 32 km is niet min en het weer maakt een mens dan moedeloos.
Ik was blij toen ik het bordje Thiviers te zien kreeg, echt blij. Ik had er iets meer dan 9 uur over gedaan. Er was gewoon geen plan B voor handen hoe graag ik het ook wilde.
Gelukkig ligt de gîte deze keer wel bij het binnenkomen van het stadje.
Een vrij knap herenhuis, piekfijn in orde, wat een tegenstelling met gisteren. Gisteren ging het er wel gemoedelijker, aan toe met inhoudelijke gesprekken, vandaag meer zakelijker. Maar ik wees er reeds op, het huis is piekfijn in orde, en dat maakt dan ook veel goed. Proficiat voor de gastvrouw Jeanine.
Nu ga ik gaan slapen, met de stellige zekerheid, dat als het morgen regent ik er vast en zeker niet doorloop.
Groetjes allemaal en daaag van Théo
|
|
|
 |
|
Rumbo a España - Santiago!!! deel 7 |
De monarchie van de West-Goten had veel te lijden van een steeds terugkerende naijver onder de eigen vasallen en door het heidense recht van de sterkste, dat bij hen nog steeds in gebruik was.
Een ander negatief iets was de aard van de erfopvolging. Vaak werd het grondgebied bij de dood van de Heer verkaveld onder elkaar bestrijdende zonen.
Deze onderlinge naijver en de versnippering van het grondgebied was geen goede zaak voor de Reconquista. Hoe groter het grondgebied en hoe krachtiger het centrale gezag, hoe volgzamer de vazallen en hun soldaten. Hier stelde men het tegengestelde vast, met als gevolg een vertraging in de opmars naar het zuiden.
De politiek van de Kalief was er ook helemaal op gericht, om de christelijke vazallen tegen elkaar op te zetten.
Sinds Don Pelayo in 722 een eerste overwinning behaalde, waren er op het terrein weinig vorderingen te merken. Wat schermutselingen hier en daar, maar geen echte doorbraak. De christelijke strijders waren natuurlijk in de meerderheid, maar het ontbrak hen aan eenheid en ook aan motivatie.
Heel de Roomse wereld wachtte op de vonk, die het heilige vuur zou doen ontbranden.
En de vonk kwam!! In 813 krijgt een monnik een visioen, waarin hem de ligging van het graf van de apostel Jacobus werd gewezen. Een stralende ster duidde hem een veld aan (una estrella un campo), waar hij de tombe aantrof.
De naamgeving werd snel gevonden : Santiago (iago of jago staat voor Jacobus) de Compostella. Heel de christelijke wereld stond op zn kop!!
Dit was een teken van de hemel. Geen plaats was geschikter, geen moment kon beter zijn. Het was duidelijk, dat God de leiding overnam.
Van dat ogenblik af, kreeg de strijd tegen de Moren het aureool van de Heilige Oorlog. De ridders kwamen uit heel Europa. Nu werd het menens!
Fons Wierinckx
|
|
|
 |
|
 |
|
 |