Sinds 2000 ben ik 'Vlaams Beweger'. Ondertussen heb ik al heel wat watertjes doorzwommen. In december 2007 werd ik verkozen tot provinciaal N-VA-voorzitter van Vlaams-Brabant en Brussel. In die hoedanigheid zetel ik ook in het nationale N-VA-partijbestuur.
Hier lees je mijn mening over de actualiteit en kom je meer te weten over mijn politiek en maatschappelijk engagement.
Een schalkse ruiter voor Vlaamse onafhankelijkheid
10-09-2007
Rien ne va plus bij de KVBV
Kris Van Dijck
Vlaams parlementslid
Dat de Koninklijke Belgische Voetbalbond (KBVB) moeilijk een voorbeeld van efficiënt en goed bestuur kan genoemd worden, is al langer bekend. Maar met de schabouwelijke rechtspraak door de KBVB-organen, het falend licentiemanagement, de mogelijke commerciële en sportieve belangenvermenging én de uitspraken over de nationale voetbalploeg bereikte het Belgisch voetbal een nieuw dieptepunt. Kris Van Dijck wil het KBVB-dossier daarom opnieuw aankaarten bij de Vlaamse minister van Sport. Die beloofde eerder 10 miljoen euro aan de KBVB. De N-VA vraagt zich af of de voorwaarden die de minister stelde wel ver genoeg gaan. Wanbeleid bij de KBVB zal immers de Vlaamse voetbalclubs in 1ste en 2de klasse blijven schaden. Daarom wil Kris Van Dijck dat de minister van sport minstens ook strenge principes van goed bestuur als subsidievoorwaarden oplegt aan de KBVB mét een resultaatsverbintenis en strenge controle. Het enige alternatief is de splitsing van de KBVB zodat ook de voetbalsport zich aanpast aan de staatsstructuur: sport is een gemeenschapsbevoegdheid.
KBVB schaadt Vlaamse voetclubs
De organisatie en werking van de KBVB stond al eerder ter discussie. De interne rechtspraak van de KBVB laat te wensen over. Zo werd Lierse SK door de controlecommissie van de KBVB veroordeeld op basis van vermoedens. Daarmee wordt net de Vlaamse voetbalclub waarvan het bestuur de bal aan het rollen bracht in de zaak Ye, zwaar gestraft. De strafmaat (degradatie) werd foutief bepaald op basis van een artikel in de slecht geschreven bondsreglementen dat bij letterlijke lezing niet voorziet in die sanctie. Tot dusver werd de Waalse club La Louviere ongemoeid gelaten, terwijl de vermoedens tegen het bestuur van die club veel groter zijn.
Ook het werk van de licentiecommissie is een puinhoop. Dat bewijst de klucht GeelNamen. De KBVB oordeelde dat geen van beide clubs in 2de klasse mocht starten. Die 2de klasse startte met slechts 17 ploegen. Geel werd bovendien in een reeks ingedeeld waarbij ze geen enkele derby zou spelen. Ook de andere Kempense clubs als Dessel, Turnhout en Mol-Wezel, zouden delen in de klappen. Maar na drie wedstrijden ver in de competitie moet de KBVB de competitie in 2de klasse nu stilleggen na een arrest van de burgerlijke rechtbank. En dit juridisch kluwen kan nog erger worden: waarom hanteerde de KBVB niet haar eigen regels en liet ze die ploeg toe die wel een licentie had voor 2de klasse, met name Dessel Sport?
Een ander element is het bedenkelijk financieel management van de KBVB. In februari nog reageerden vele voetbalclubs furieus op het bericht dat de KBVB eenzijdig de lidgelden en boetes vanaf 1 juli 2007 wilde verhogen. Deze ingreep moest de financiële problemen van de KBVB oplossen. Het laatste sponsorcontract slaat echter alles. De (goedbetaalde) coach van de nationale voetbalploeg, René Vandereycken, houdt er tegelijkertijd nog een lucratieve bijverdienste op na, nl. het aanbrengen -tegen een hoge commissie- van sponsors via zijn privaat consultancybedrijf. Gezien de mogelijke sportieve en commerciële belangenvermenging zou elke zichzelf respecterende instelling dit deontologisch niet aanvaarden, maar niet zo de KBVB.
Door deze wanpraktijken stelt zich de vraag of de Vlaamse overheid de KBVB moet subsidiëren. Om in aanmerking te komen voor een Vlaamse erkenning, dienen de sportfederaties hun eigen structuur aan te passen aan de federale staatsstructuur. Concreet wil dit zeggen dat federaties die weigeren een splitsing van de nationale werking door te voeren, niet op subsidies van de Vlaamse overheid kunnen rekenen. De Belgische Voetbalbond is een van de weinige bonden die dit nog steeds weigert. Consequent vasthoudend aan haar standpunt, verstrekte de Vlaamse overheid tot dusver dan ook geen steun aan de KBVB. Dit wijzigde recent. Vlaams minister van Sport Anciaux beloofde in een eerste fase zo"n 10 miljoen euro. Indien de voetbalbond ook na het seizoen 2009-2010 op financiële steun van de Vlaamse overheid wil rekenen (een jaarlijks bedrag van 6,1 miljoen euro is vooropgesteld) dan moet ten laatste in 2010 een Vlaamse Voetballiga worden opgericht en erkend. Maar die structuurwijziging zou enkel betrekking hebben op de clubs uit de provinciale reeksen, de derde- en vierdeklassers en jeugdafdelingen van de eerste- en tweedeklassers. Het biedt geen soelaas voor de clubs uit 1ste en 2de klasse. Die zouden verder met het wanbeleid van de KBVB geconfronteerd worden. Daarom stelt de Kris Van Dijck voor dat de minister ook principes van goed bestuur als subsidievoorwaarden moet opleggen aan de KBVB. Dat de KBVB die momenteel schendt is immers zonneklaar.
De Belgische voetbalbond: het duizendkoppige monster van incompetentie, arrogantie en Belgicisme
Sinds een week is ons kabinet verhuisd, van het statige Alhambragebouw in de Emile Jacqmainlaan naar het glazen Boudewijngebouw aan de kleine ring. Aangezien mijn minister niet enkel voorstander is van het 'hard werken'-principe maar ook van het 'anders werken'-principe, werken we sinds kort dus ook anders...
Minder kantoorruimte, maar wel veel efficiënter werken met de mogelijkheid tot thuiswerken. Ik moet zeggen dat het met ontzettend bevalt. Ook is ons kabinet veel mooier geworden, echt stijlvol ingericht. Zonder pretentie durf ik stellen dat we sinds een week het mooiste kabinet van de Vlaamse Regering hebben (tot nu toe stond, in mijn ogen, Bert Anciaux' kabinet op nummer 1).
En nog een grappig fait-divers. Ons kabinet is oranje-blauw ingericht. Toeval of een futuristische inval van onze binnenhuisarchitect?
Vlaams Minister Geert Bourgeois werkt sinds kort anders in het meest stijlvolle kabinet van de Vlaamse Regering
Banaan van de maand augustus: Mbutu Mondondo Bienvenu
Augustus was alles behalve een kalme maand, opnieuw waren er heel wat gegadigden voor de enige échte Theo tuurt banaan. En de winnaar is... Mbutu Mondondo Bienvenu (Mbutu wie?). Hij is een Congolese student die te Brussel woont en die een klacht indiende wegens racisme ter attentie van, jawel, Kuifje.
Het gaat meer bepaald om Kuifjes racistisch toontje in zijn album 'Kuifje in de Congo'.
Man, man, man zielig. De semantische vervuiling van het woord 'racisme' kent tegenwoordig echt geen grenzen meer.
Hoe dan ook, Dhr. Bienvenu is meer dan welkom om zijn banaan te komen afhalen te Linden (ai, een banaan aan een Congolees geven, ben ik nu ook een racist?)
Een banaan voor Mbutu
Kuifje, gij vuile racist!
Eindigden ook hoog op de eindtabel: onze kuierende koning voor zijn omfloerste tussenkomsten en madame 'Non!' voor haar kortzichtigheid.
Bart De Wever krijgt het de laatste weken steeds harder te verduren. Vooral de Franstalige pers (en De Morgen, of wat dacht u) hebben het op hem gemunt. Ze schuwen hiervoor de ranzigheid niet. Zo diepten ze een foto op waar Bart met Le Pen afgebeeld staat (De Wever = racist). Daarnaast blijven ze herhalen dat Bart De Wever aanwezig was op de begrafenis van Karel Dillen (N-VA = fascisten). Maar ook Walter Zinzen, de voltallige redactie van De Morgen, ECOLO, Groen! en nog vele anderen zien hem liever hangen.
Hoge bomen vangen veel wind zegt men dan. Deze Franstalige en linkse kritiek maakt alleszins duidelijk dat Bart de Wever op korte termijn een hele hoge (en dikke) boom geworden is. Onze Vlaamse eik, zeg maar. Zo snel groeien is misschien niet altijd de beste optie (snelgroeiers ontwortelen het snelst bij stormweer), toch ben ik ervan overtuigd dat onze voorzitter voldoende diepe wortels heeft.
Ik ken Bart nu al enkele jaren persoonlijk. Voor ik naar het kabinet trok, was hij zelfs gedurende enkele maanden mijn baas (als fractievoorzitter in het Vlaams Parlement). Hij is niet enkel een genereus man, hij is het grootste politiek talent dat Vlaanderen in jaren heeft voortgebracht. Daar mogen Freya, Caroline, Matthias en co maar eens aan gaan staan. En, Bart De Wever komt niet uit een partijpolitieke familie. Hij heeft het allemaal op zijn eentje moeten bewijzen, en geloof me als ik u zeg dat dat een héél pak moeilijker is dan wanneer je Tobback, Vandenbossche, De Clercq of De Gucht heet.
Geert Bourgeois is de vader van de N-VA, Bart De Wever haar oudste zoon.
Bart De Wever, ongeschoren briljant
De eik van Verwolde: kan tegen een stootje
Steun uit onverwachte hoek: Bert Anciaux op zijn blog:
Woensdag 29 augustus 2007
Wanneer ik hem bezig hoor, denk ik vaak: "wat een talent". Zelden heb ik zo een redenaar bezig gehoord. Zelden zo een knappe kop. De vlotheid van zijn antwoorden, de zelfzekerheid, dit is een man die ik echt graag bezig hoor, ook al ben ik het zo vaak oneens met wat hij zegt.
Hij is voorzitter van een partij die ik door en door ken. Ze behoorden vroeger tot mijn familie. Ze hebben me later in alles pogen af te breken, in alles pogen te kraken. Ze hebben me afgeschilderd als een verrader. Het rijke gedachtegoed van het democratisch en progressief volksnationalisme is mede door hen kapot gemaakt. Maar hun voorzitter is meer dan een troef, misschien wel hun enige. Ik verweet zijn voorganger onstandvastigheid, lafheid. Maar híj heeft een ruggengraat voor twee.
Vandaag tilt hij mee onze 'aartsvijand' omhoog. Hij beleeft nu hoogdagen. Sinds zijn crash met Dedecker heeft hij zelfs emotionele trekken gekregen. Zijn arrogantie heeft iets menselijks, iets kwestbaar. Zonder echter te twijfelen, zonder schaamte.
In Vlaamse kringen kan men hoge toppen scheren, maar ook snel en diep vallen. Ik kan het weten. Exact 15 jaar geleden deed ik de toenmalige 'Dialoog van Gemeenschap tot Gemeenschap' struikelen. Ik was de held van Vlaanderen. Nadien hebben we echte stappen gerealiseerd voor meer autonomie. Maar met elke stap voorwaarts werd ik meer en meer een verrader. Vlaanderen is groot geworden door dat verraad. Keer op keer. Hij zal het ook ondervinden, indien hij echt stappen wil zetten. Dan wordt men ontmaagd, zelfs vergruisd. Maar voorlopig kijk ik geboeid toe. En doe ik even wat niet hoort: een tegenstander bewonderen. Bert
Ik ben nooit zo vaak aangesproken over 'de politiek' als de afgelopen twee weken. Tientallen mensen spraken of schreven me aan over de patstelling. Wat me bij die reacties het meest opvalt is de verbetenheid. Men vindt het blijkbaar echt nodig om 'den Theo van den N-VA' toch eens ferm te zeggen dat we/ze nu zeker niet mogen toegeven. Dat het linkse journaille nog maar eens schrijft dat niemand wakker ligt van het communautaire...
Als ze me dan vragen hoe deze situatie opgelost zal geraken, moet ik ze teleurstellen. Ik weet het niet, ook al zit ik er elke dag met mijn neus op. Ik weet wel dat sinds kort de Vlaamse onafhankelijkheid echt bespreekbaar wordt, ook bij gematigde Vlamingen. Het wordt dan ook dringend tijd om hierover het nodige denkwerk te verrichten. Ik engageer me om de komende maanden een blauwdruk/stappenplan/scenario uit te werken over hoe de Vlaamse onafhankelijkheid in de praktijk zou kunnen bekomen worden, een Praktijkboek 'Naar een onafhankelijk Vlaanderen' zeg maar. Uiteraard doe ik dat niet alleen, maar zal ik dit doen in overleg met een aantal jongeren, parlementsleden en eminente juristen (van het kaliber Storme, Judo, Vanlouwe,...). Wordt vervolgd.
Het lachen is Yves Desmet en co op 10 juni ongetwijfeld vergaan... Neen Yves, er is geen gat op centrum-rechts en tuurlijk Yves, er ligt geen hond wakker van het communautaire en uiteraard Yves, Vande Lanotte is de ideale premier. Alleen Yves, de kiezer wil niet mee...
Ceci n'est pas un grand homme, euh, un homme grand
Ceci n' est pas un grand homme, euh, un homme grand
Voor de rest kan ik hem best wel pruimen, onze Karel. Vanuit verschillende bronnen (collega's van de Open VLD-kabinetten) hoor ik dat hij trouwens ontzettend joviaal en grappig is, en dat weet ik echt te appreciëren bij toppolitici (ook Bart Dewever heeft trouwens die gave).
Tot voor kort had ik de drukst bezochte politieke blog op www.bloggen.be, maar helaas, mooie sprookjes duren niet lang ;-)
Erik De Bruyn, een linkse Sp.a'er (jawel, ze bestaan nog), heeft zich kandidaat gesteld voor de voorzittersverkiezingen van Sp.a in het najaar en begon ook een (populaire) blog: http://www.bloggen.be/derodevoorzitter/
Kameraadschap kent deze rode rakker wel niet echt want iedereen en alles moet eraan geloven: Gennez, Spirit, Vandenbroucke, Vande Lanotte, Anciaux, De Morgen,...
En bovenal, Lang Leve België!
Neen bedankt, geef me dan maar Gennez'ke.
kandidaat-Sp.a-voorzitter Erik De Bruyn: nog niet op de socialistische troon, wel al op de politieke troon van www.bloggen.be. Proficiat!
In een interview met Joëlle Milquet, één van de Brusselse schepenen, maar sinds enkele weken in Vlaanderen vooral wereldberoemd (en -berucht) als voorzitster van de linkse Cdh.
"Uw gebreken ?
Nogal veel Ik spreek te vlug, ik kan moeilijk neen zeggen, ik heb dan ook de neiging mij met vele zaken tegelijk bezig te houden. Wanneer ik uit mijn humeur ben, is dat meteen hoorbaar en verberg ik moeilijk wat ik denk."
Dezelfde wind uit de zee jaagt wolken over Ijzer en Ieperlee. In dezelfde hoge lucht vliegt de Blauwvoet ongehinderd zijn vlucht.
Het weiland even waterpas, de oevers begroeid met hetzelfde gras dat zich legt met de wind uit de zee en weerkaatst in Ijzer en Ieperlee.
Tussen geschonden zoden lagen dezelfde dierbare doden, hun namen dreven mee in de stroom van Ijzer en Ieperlee.
We pelgrimeren en zingen over oorlog en droevige dingen, we bidden voor eeuwige vree, de getuigen zijn Ijzer en Ieperlee.
Ginds staat een toren, hier een beeld, aan de oevers één volk, maar pijnlijk verdeeld, belgië lacht, de Blauwvoet lacht mee boven de tranen van Ijzer en Ieperlee.
Ludwig Goris 2007
Vlaamse vrienden, laten we in 2008 opnieuw één oorlogsherdenking voor iedereen organiseren!
Dat die Waalse politici dit weekend maar eens heel goed nadenken over waarmee ze bezig zijn...
BRON: Het Nieuwsblad 25/08/07
Vlaanderen radicaliseert
Exclusieve enquête na politieke crisis
blz. 2-4 Steeds meer Vlamingen willen een onafhankelijk Vlaanderen en steeds minder zien Yves Leterme zitten als premier. Dat blijkt uit een exclusieve enquête in opdracht van Het Nieuwsblad.
De politieke crisis heeft duidelijk de tendens tot separatisme aangewakkerd. Zelfs bij de Franstaligen wil al meer dan één op de tien een splitsing van België. Over heel het land bekeken pleit al 27,8 procent daarvoor, terwijl nog maar 65,6 tegen is. Politicologen Carl Devos en Stefaan Walgrave interpreteren deze cijfers als een tijdelijke opstoot van separatisme, die wel weer zal luwen. Toch lacht alvast het Vlaams Belang in zijn vuist. 'Vroeger waren we al blij als bij dergelijke peilingen tien procent, de helft van ons kiezersaantal, voor onafhankelijkheid was.' zegt Filip Dewinter. Bij een peiling van een maand geleden was nog zeventig procent ervoor om België één te houden. Yves Leterme komt volgens onze peiling niet zonder kleerscheuren uit deze crisis: 56,8procent van de Belgen wil hem niet als premier, slechts 28,4procent steunt hem. Zelfs in Vlaanderen wil 42,9procent hem niet. Van de Walen staat slechts 7,6procent achter Leterme, van de Brusselaars 14procent. Intussen is nog geen uitweg uit de crisis gevonden. MR-voorzitter Didier Reynders zoekt voor koning Albert uit wat nu de volgende stap moet zijn. (sdb, pdb, bm)
Het is bevestigd. Het Tiense stadsfestival Suikerrock heeft voor het eerst in de geschiedenis het Leuvense stadsfestival Marktrock van haar Vlaams-Brabantse troon gestoten! Zeker qua opkomst (100.000 vs 50.000), maar in mijn ogen ook qua affiche (alhoewel dat natuurlijk ook van persoonlijke smaak afhangt) (Lauryn Hill, Clouseau, Lionel Richie, Suzanne Vega vs Nile Rodgers, Snoop Dogg, Erykah Badu en Axelle Red).
Dit moet pijn doen voor de Leuvenaars!
De beeldmooie Lauryn Hill gaf, ondanks stemproblemen, een memorabel concert in de gutsende Tiense regen.
Suikerrock '07: goede sfeer, puike organisatie, veel volk.
Marktrock is haar leidersplaats kwijt aan Suikerrock, slaan de Leuvenaars volgend jaar terug?
Merk ook de historische gelijkenis op tussen het Open VLD-LDD-verhaal en het VU-VB-verhaal. De VU voer een te linkse, te gematigde (regerings)koers met als gevolg dat het Vlaams Blok werd opgericht en het VU-electoraat stilaan opat. De VLD vaart nu een te linkse, te gematigde (regerings)koers met als dreigend gevolg dat de Lijst Dedecker hun electoraal op zal eten...
Wordt J-M Dedecker voor de liberalen wat Karel Dillen was voor de nationalisten?
Er was eens een klein land aan de zee waar het goed was om te leven. De bevolking bestond uit twee groepen die elk hun eigen taal spraken. De ene groep was werkzaam en ook spaarzaam en de andere was dat veel minder. De vertegenwoordigers van de twee volksgroepen waren ook ingesteld als hun volk. Zo kwam het dat de enen overschot hadden en de anderen hadden steeds te kort, maar door de rijkdom van de andere was dat geen probleem. Door de evolutie in de veranderende wereld moest de rijke groep ook meer inspanningen leveren om rond te komen. De andere groep morde, dat hun tekorten niet meer automatisch werden overgenomen. In die armere groep waren er ook vertegenwoordigers van het volk, die misbruik maakten van hun positie om geld in eigen zak te steken. Zij morden nog het meest! De vertegenwoordigers van de beide bevolkingsgroepen stonden voor een onoplosbaar probleem. Zij die altijd zonder morren hadden bijgedragen, wilden dat de andere groep nu ook eens zijn verantwoordelijkheid moest nemen, maar dat wilden zij niet. De koning van het land werd als scheidsrechter aangesteld maar kon de zaak niet regelen. Vanaf dan is het in dit land snel slechter beginnen gaan...
Met dank aan Walter Martens.
Zouden zijn laatste dagen geteld zijn? Hij kan misschien asiel aanvragen in Monaco (of in Frankrijk, maar of hij dat zal overleven (want daar doen ze nogal lugubere dingen met koningen)?)
Afgelopen weekend pakte Het Nieuwsblad uit met de resultaten van hun internetenquête bij 1500 personen. Het Vlaams Kartel doet het uitstekend. We stijgen 6,6% tot 36,2%! Daarnaast valt vooral de uitstekende score van LDD op. Ze wordt bijna zo groot als de VLD.
Dit is ook mijn inschatting. Ik denk dat veel liberale kiezers op 10 juni niet voor Dedecker hebben gestemd omdat ze ervan overtuigd waren dat hij de kiesdrempel niet zou halen. LDD heeft het echter wel gehaald. Veel kiezers zullen nu niet langer twijfelen om op Dedecker en co te stemmen. Er is dus wel degelijk een 'gat op rechts', en ik ben ervan overtuigd dat LDD o.a. de VLD in de toekomst nog heel veel pijn zal doen.
De maand juli is al enige tijd voorbij maar toch vergeet ik mijn prijsuitreiking niet. Hij staat op zo een ruime voorsprong dat hij onmogelijk in te halen was, le Tour de France 2007, krijgt de enige echte Theo Tuurt banaan van de maand juli.
En geloof me, dit doe ik met pijn in het hart, want ik ben al vele jaren gek van de Tour.
Vandaag vond de zesde Ijzerwake plaats. Een 5000-tal mensen luisterde naar de toespraken met als rode draad 'Vlaanderen laat de Rand niet los'. Zeer toepasselijk op dit ogenblik. De Rand staat immers al enkele weken vooraan in de actualiteit met o.a. de, onvermijdelijke, splitsing van BHV en de, door de Franstaligen gewenste, uitbreiding van Brussel. 5000 man, niet weinig als je het mij vraagt, en waarschijnlijk ook dit jaar meer volk dan er op de 80ste Ijzerbedevaart zal opdagen (voorbije jaren een 3000-tal). Alhoewel, gezien het jubileumjaar én de politieke actualiteit, zal er misschien op de bedevaart dit jaar wel meer volk opdagen dan anders. We zullen zien.
Ik ga al enkele jaren naar géén van beide. Ik vind de Ijzerbedevaart veel te veel een soft Spirit-feestje en de Ijzerwake te veel een Blok/Belang-feestje. De verhalen die ik gehoord heb van mijn beste collega en N-VA partijbestuurslid, Karl Vanlouwe, over het reilen en zeilen binnen het Ijzerbedevaartcomité (zijn vader, Carlos Vanlouwe, zat jaren in het comité, maar stapte op), over de vele misbruiken en malversaties, sterken me enkel in mijn besluit om aan géén van beide herdenkingen deel te nemen.
De dag dat er opnieuw één herdenking plaats vindt, zal ik terug naar de Westhoek afzakken. Ik breng dan ook graag de oproep van de jeugdspreker van de Ijzerwake van vorig jaar, Pieter Bauwens (nu trouwens waarnemend VVB voorzitter!) in herinnering: "Bij echte godsvrede, echte verdraagzaamheid, zou er maar één ijzerherdenking zijn. Echte godsvrede betekent dat niemand zich opsluit in het grote gelijk en dat de Vlaamse Beweging aan de IJzer weer met één stem kan spreken. Vlaamse vrienden: we zijn lang genoeg gescheiden, de kinderen klagen."
VS
De 51ste Ijzerbedevaart, in mijn geboortejaar 1978, toen nog dé hoogdag voor ALLE nationalisten. Nu, 30 jaar later, een flauw afkookseltje van en voor Anciaux-getrouwen.
De VVB reageert op de politieke situatie. Het heeft lang geduurd, maar het is wel een terechte reactie.
Hoopvol wachten wij,
Meer dan twee maanden na de verkiezingen is de regeringsvorming nog steeds in volle gang. Tot nu toe heeft de Vlaamse Volksbeweging (VVB) vooral geluisterd, gelezen en gezwegen. Waarom? Onze eisen zijn bekend en veel om op te reageren is er nog steeds niet. Maar wij blijven hoopvol. Vandaar dat we nu de Vlaamse onderhandelaars een hart onder de riem willen steken.
De VVB stelt tevreden vast dat er voor het eerst in de geschiedenis van de communautaire onderhandelingen eenheid is onder de Vlaamse partijen. Met enig optimisme kunnen we spreken van een Vlaams front. De VVB wacht hoopvol op de realisaties van die Vlaamse hardnekkigheid.
Het belangrijkste onderdeel van de onderhandelingen in Hertoginnedal is de staatshervorming. De Vlaamse partijen hebben hoog ingezet op dat thema, de verwachtingen zijn navenant. Wij vernemen dat er lijsten opgesteld zijn met de Vlaamse eisen. Mogen wij er aan herinneren dat de Vlaamse eisen al tien jaar vastliggen in de bekende resoluties van het Vlaams Parlement? Besef Vlaamse onderhandelaars dat de Vlaamse beweging u daarop zal afrekenen. Wie twijfelt aan de inhoud kan de resoluties raadplegen op
De VVB verwacht veel van de doortastende staatshervorming die ons beloofd is. Voor de VVB moet een staatshervorming leiden naar meer kwaliteitsvol en efficiënter bestuur. Om daartoe te komen is er een coherente verdeling van de bevoegdheden nodig (de zogenaamde homogene bevoegdheidspakketten) dit gaat uiteraard gepaard met ruime financiële en fiscale autonomie. In de resoluties van het Vlaams Parlement staat een aan te bevelen lijst met bevoegdheden die gedefederaliseerd moeten worden. Beter zou het zijn de bevoegdheden voor de federale staat vast te leggen en alle andere, ook de restbevoegdheden over te hevelen naar de deelstaten. Met de resoluties in de hand vragen wij een tweeledig federalisme, met een specifiek statuut voor Brussel en de Duitstalige Gemeenschap. De deelgebieden moeten maximaal betrokken worden in de Europese en internationale besluitvorming.
Een heikel punt is altijd weer de zogenaamde solidariteit, in Vlaanderen beter bekend als de transfers. Solidariteit moet kunnen, maar enkel op basis van objectieve, duidelijke en doorzichtige mechanismen en omkeerbaarheid. (zie de resoluties). Daarom blijft de Vlaamse beweging bij haar eis voor een splitsing van de sociale zekerheid. Wie daarover meer wil weten kan altijd terecht op www.akvsz.org.
We zijn hoopvol, maar willen toch nog een opmerking maken. We lezen in de notas van de formateur hier en daar iets over betere samenwerking tussen de deelstaten en het federaal niveau. We juichen dat toe, het past in de Vlaamse resoluties, maar het mag geen opstap zijn naar een herfederalisering, de Vlaamse beweging past voor een staatshervorming van de stap achteruit.
Naast de staatshervorming is er ook nog de splitsing van het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. Wij hebben altijd geëist dat dit buiten de onderhandelingen over de staatshervorming moet blijven. De VVB is ongerust dat dit nu niet het geval is. Er is een parlementaire meerderheid voor die splitsing, laat die haar werk doen. De VVB is ook ongerust door de eerste teksten over de splitsing van het gerechtelijk arrondissement. Daarin lijken de onderhandelaars het eens te worden over een tweetaligheid van de dienst in Brussel. Dat is voor de Vlaamse beweging een brug te ver. Wij blijven bij onze eis voor de tweetaligheid van de ambtenaren, zo staat het ook in de resoluties van het Vlaams parlement. Daarnaast willen we ingaan op enkele voorstellen die de Franstaligen graag in de media verspreiden: Een wijziging van de grenzen van het Vlaamse (ten voordele van het Brusselse) gewest is voor ons onbespreekbaar. Net zo onbespreekbaar is de piste dat de Franse gemeenschap bevoegdheden zou krijgen in Vlaanderen. We rekenen erop dat de Vlaamse onderhandelaars op deze punten niets toegeven.
De onderhandelingen duren lang, maar de VVB wacht hoopvol af. Ofwel vernemen we een grote doortastende stap in de staatshervorming ofwel zullen de Vlaamse onderhandelaars het op een dag met ons eens moeten zijn dat we België beter splitsen. Al die energie en tijd moeten opofferen om toch maar een kwaliteitsvol en efficiënt bestuur in Vlaanderen mogelijk te maken is dat nog verdedigbaar? Met België als het kan, zonder België als het moet was ooit een slogan van de Vlaamse beweging. Vlaamse onderhandelaars, het bewijs wordt geleverd dat het bij het zoveelste non almaar moeilijker binnen België kan en misschien binnenkort zonder België moet.
Matthias Danneels is al jaren één van de politieke verslaggevers en editorialisten van Het Nieuwsblad en Het Volk. Ik geef toe, ik ben een echte fan.
BRON: HET NIEUWSBLAD 04/08/07
"Oscar
'De 800.000 kiezers van Leterme staat hetzelfde te wachten als de mestkevers van het Blok/Belang: Vlaamse malloten'
Ik kan geen gazet meer openslaan of een vooraanstaand lid van het progressieve establishment schiet op slechte Belg en foute Vlaming Yves Leterme. In onze zusterkrant De Standaard stelt auteur Oscar Van Den Boogaard dat de manier waarop de formateur de Franstaligen tegemoet treedt om te huilen is. Het is op zijn zachtst gezegd merkwaardig dat niemand van deze neo-Belgicistische fanclub ooit één regel die de moeite waard en leesbaar was aan pakweg FDF-boegbeeld Maingain heeft gewijd. Dat zou kunnen betekenen dat Oscar Van Den Boogaard et les autres zich niet eens meer ergeren aan het over de rand van het racisme balancerende gezwets van deze FDF-opdonder. Liever worden de pijlen op Vlaanderen en de Vlamingen gericht. 'Ik hou niet van fermettes met tuinen met hekken en de rolluiken dicht', aldus heer Oscar. 't Is nochtans aldaar, Oscar, dat de subsidies voor de goede werken van de anti-Vlaamse cultuurdragers worden verdiend. Onze voorspelling: de 800.000 kiezers van Leterme staat hetzelfde te wachten als de mestkevers van het Blok/Belang. Achterlijke Vlaamse malloten die gras afrijden, met de duiven spelen, bij hun eigen vrouw slapen en opstaan om te gaan werken. Oscar heeft meer op met de fransdolle bourgeoisbiotoop van het residentiële Sint-Lambrechts-Woluwe. 'In de straten van Brussel wordt die Belgische identiteit ten volle uitgeleefd: het heeft te maken met openheid, nieuwsgierigheid en verdraagzaamheid.' Welke verdraagzaamheid? De Propaganda Abteilung van de verdraagzame democraat en liberale humanist Maingain verspreidt in en om de hoofdstad folders die om God weet welke reden aan de aandacht van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding kunnen blijven ontsnappen. De Vlaamse en aangespoelde aanbidders van het Belgische model zijn ziende blind wanneer ze die van Vlamingenhaat doortrokken schrijfsels in hun brievenbus vinden. Maar ze beginnen wel - het tricolore schuim op de lippen - als razenden hun klavieren te betokkelen wanneer ze Leterme, een fermette, een koersvelo, een kerktoren of een Vlaamse Leeuw binnen hun blikveld menen te ontwaren. Na De Gouden Uil, de Oscar voor Zelfhaat. Minstens even merkwaardig is dat geletterde mensen niet begrijpen dat de door hen zo verfoeide Leterme juist bezig is hun teergeliefde België van de ondergang te redden. Wanneer Maingain, Milquet en op de achtergrond de PS het Franstalige been blijven stijf houden, zal bij het eerstvolgende rondje Hertoginnedal Leterme zijn vervangen door Bart DeWever, Jean-Marie Dedecker en Frank Vanhecke."
De Vlaamse mestkever: bekrompen en koppig, aldus auteur en wereldburger Oscar "arty-farty" Van Den Boogaard. Het blijft wachten op kunstenaars met een Vlaamse ingesteldheid. Ondertussen stel ik voor dat Oscar op de Brusselse lijst van Groen - Ecolo plaatsneemt. Groen! wordt immers hoe langer hoe meer de partij van de kunstenaars. Ze halen wel geen halve stem, maar creatief man, niet gewoon!
De strijd om de Noordpool is in alle hevigheid losgebarsten. Een titanengevecht de moeite waard om op de voet te volgen...
Rusland plant vlag onder Noordpool Twee Russische duikbootjes proberen vandaag een Russische vlag neer te laten op de zeebodem onder de Noordpool. De 'race naar de Noordpool' draait vooral om enorme onontgonnen olie- en gasvoorraden.
Jorn De Cock Volgens het internationaal recht bezit op dit moment niemand de Noordpool. Maar met de opwarming van de aarde en het terugtrekken van de ijskap lonkt in het hoge noorden een mogelijk ontginbaar gebied, waar in de ondergrond naar schatting een vierde van de niet ontdekte gas- en olievelden ter wereld zou liggen. Plus diamant, zilver, zink en mogelijk uranium.
Miniduikbootjes
Een Russische expeditie vertrok vorige dinsdag uit de noordelijke havenstad Moermansk op weg naar de Noordpool. Vanuit het onderzoeksschip Akademik Fjorodov deden gisteren twee miniduikbootjes al een testvaart onder het noordpoolijs. De duikbootjes, Mir-1 en Mir-2, zouden vandaag of uiterlijk morgen afdalen naar de exacte plek op de zeebodem onder de Noordpool, 4.200 meter diep onder de ijslaag. Daar gaan de bemande duikbootjes een titanium capsule neerlaten met een Russische vlag erin van een meter hoog. Rusland wil zo publiekelijk zijn aanspraken op de Noordpool bevestigen. De Russische expeditie wordt met argusogen gevolgd in de andere Noordpoolstaten: de VS, Canada, Denemarken (via Groenland) en Noorwegen. Volgens de VN-Conventie over het Zeerecht uit 1982 reiken hun grenzen op dit moment niet tot de Noordpool. De vijf landen hebben, overeenkomstig de VN-Conventie, wel elk een 'exclusieve economische zone' van tweehonderd zeemijlen (zo'n 370 kilometer) in de richting van de Noordpool. Die kan op zich niet worden uitgebreid. Maar zowel Denemarken, Canada als Rusland menen een manier te hebben gevonden om dat euvel te verhelpen. Op de zeebodem loopt ook de Lomonosovrug, een onderzeese bergketen die zich over een lengte van 1.800 kilometer uitstrekt van voor de noordoostelijke Russische kust tot een punt tussen de kusten van Canada en Groenland. Denemarken beweert dat Groenland met de Noordpool verbonden is via dat onderwaterrif. En ook Rusland is erop gebeten te bewijzen dat de Lomonosovrug een voortzetting zou zijn van het Russische grondgebied.
Moskou claimt 1,2 miljoen vierkante kilometer
Bij bevestiging daarvan eist Moskou een uitbreiding van zijn grondgebied, territoriale wateren en exclusieve economische zone. Rusland claimt een driehoekig gebied met de Russische kust als basis en de Noordpool als punt. Die driehoek beslaat 1,2 miljoen vierkante kilometer, de oppervlakte van Duitsland, Frankrijk en Italië samen. Of het allemaal zo'n vaart loopt, valt af te wachten. Een grenswijziging zou het voorwerp vormen van eindeloze studies en debatten in de schoot van de Verenigde Naties. Rusland deed al eens een poging in 2001, maar kreeg toen van de bevoegde VN-commissie te horen dat er veel meer wetenschappelijk bewijs nodig is.
kandidaat-Sp.a-voorzitter Erik De Bruyn: nog niet op de socialistische troon, wel al op de politieke troon van 
