|
Er was eens een klein land aan de zee waar het goed was om te leven. De bevolking bestond uit twee groepen die elk hun eigen taal spraken. De ene groep was werkzaam en ook spaarzaam en de andere was dat veel minder. De vertegenwoordigers van de twee volksgroepen waren ook ingesteld als hun volk. Zo kwam het dat de enen overschot hadden en de anderen hadden steeds te kort, maar door de rijkdom van de andere was dat geen probleem. Door de evolutie in de veranderende wereld moest de rijke groep ook meer inspanningen leveren om rond te komen. De andere groep morde, dat hun tekorten niet meer automatisch werden overgenomen. In die armere groep waren er ook vertegenwoordigers van het volk, die misbruik maakten van hun positie om geld in eigen zak te steken. Zij morden nog het meest! De vertegenwoordigers van de beide bevolkingsgroepen stonden voor een onoplosbaar probleem. Zij die altijd zonder morren hadden bijgedragen, wilden dat de andere groep nu ook eens zijn verantwoordelijkheid moest nemen, maar dat wilden zij niet. De koning van het land werd als scheidsrechter aangesteld maar kon de zaak niet regelen. Vanaf dan is het in dit land snel slechter beginnen gaan...
Met dank aan Walter Martens.
 Zouden zijn laatste dagen geteld zijn? Hij kan misschien asiel aanvragen in Monaco (of in Frankrijk, maar of hij dat zal overleven (want daar doen ze nogal lugubere dingen met koningen)?)
|
