Eergisteren ben ik gestart met het verder
afwerken van het verlanglijstje.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zo van die lijstjes met to dos, de af te werken karweien lijst...
Waarbij je netjes een overzicht krijgt over
het totale aantal
Het goede nieuws: weer een paar dingen
geschrapt van de lijst;
Weer een paar dingen waar ik geen rekening
meer moet mee houden,
weer een paar dingen waar geen kosten meer te
voorzien zijn...
Het minder leuke nieuws: de lijst is nog behoorlijk lang...
Maar! Er is een moratorium ingesteld op nieuwe bijkomende wensen.
De lijst kan niet meer uitbreiden...
Enfin, tijdelijk toch niet
Het maakte dat ik in het grote beukenbos effen kon gaan uitwaaien.
Om nadien, de fles cava, die ik vorige week kreeg,
open te maken en een glas,
naderhand een paar glazen, te savoureren
Op mn terras bij volle maan, vermoedelijk een graad of 10 kouder dan zuiderse oorden, terwijl de gevoelstemperatuur steeg naarmate de
fles leger werd...
Ik vond het godendrank!
het smaakte naar meer
naar véél meer, héél véél meer ...
tot er geen meer meer was
Om daarna bijzonder goed in te slapen
Wat niks vertelt over de kwaliteit van de
slaap zelf.
En al zeker niet van deze van anderen.
Met s'anderendaags, de mededeling dat ik
vermoedelijk geen bos meer overhad,
gezien ik er zoveel al grollend ronkend
omgelegd had,
werd dit mondeling bevestigd
door die anderen...
Ik geef eerlijk toe:
ik had van het nachtelijk geproduceerde aantal decibel,
totaal en géén enkele last. Intussen is t dus vandaag.
ook logisch...
misschien klopt de tijdsindeling niet geheel,
maar dat heb ik al eens meer voor met
relatieve dingen.
Soit, mn jongste was al een tijd aan het uitkijken naar een otto'ke...
De zoekmachines en virtuele tweedehands verzamelplaatsen die ze teisterde zijn
ontelbaar, alsook het aantal keer dat ze mn mening vroeg
Om me tussen de regels door mee te delen:
allez pap, wanneer maak je er nu eens werk van
om me correct advies te geven.
Zo één van die adviezen, die echt aanzetten om
concreet aktie te ondernemen....
Niet meegedeeld, niet reeel uitgesproken maar wel ontegensprekelijk verwacht:
wanneer én vooral,
hoeveel wordt er gesponsord?
Ik had tot nu toe de boot afgehouden,
maar in het kader van vereffening van
toekomstige schulden,
zag ik gisterenavond zelf een prachtkans staan.
Zo één die ik zelfs mezelf cadeau zou doen...
Aldus, trok ik deze voormiddag op pad met de
jongste richting door virtuele zoekmachine aangewezen locatie...
Niet bij deur, als gevolg van geen beperking qua locatie in de zoekopties in te
stellen.
Het frequenteren van garages ruim over de taalgrens, de consequentie...
En zoals bijna altijd:
het gegeerde object was bij nadere inspectie
in realiteit,
toch niet echt wat de verwachting in
droombeelden had geschetst...
Wat ondergetekende dan ook met besliste intonatie te kennen gaf.
Een uitstekend verkoper herkent direct een
vakman collega:
de eigenaar zag de pijn van de vader in de ontgoocheling van de dochter...
en deed prompt de bekentenis dat ondergetekende eigenlijk wel gelijk had...
om daarna met een ander, beter passend voorstel te komen...
met een kleine meerprijs weliswaar
die slechts een derde boven het voorop gesteld
budget was
en het gehalte sponsoring flink opdreef, maar:
absoluut verantwoord:
qua verbruik, netheid, degelijkheid, garantie
en niet te vergeten en in het bijzonder:
de veiligheid van de toekomstige bestuurster...
intussen alle gadgets en andere hebbedingen
tonend aan de nieuwe bestuurster.
Ik had het kunnen weten!
Die mens past dezelfde streken toe als ik...
Ik kon het niet meer: weigeren.
Nadat ze het nieuw gegeerde ding gezien had,
de quasi smekend blik in mn richting had
verzonden:
die mens heeft gelijk...
Toegegeven: ja, hij had gelijk.
Het was het waard de blik in haar ogen te
herkennen.
Die van lang geleden.
Die zich ooit situeerde rond de periode van zowat
6 december
En deze keer zelfs:
zuinig, net, degelijk én veilig
Aldus,
zal vanaf volgende week,
de jongste rijden, met een gekend frans merk
in de kleur zwart, met dieseldampen brakend
verplaatsingsmiddel op 4 wielen...
Weer een deel woorden eindigend op heid die haar deel werden:
één soort onafhankelijkheid, met bijhorende
verantwoordelijkheid
|